Mężczyźni tez czasem maja problemy - Netkobiety.pl

Nie mam czasu, więc będzie krótko:
Właśnie próbuję przekazać, że do związku powinna nas pchać NIE POTRZEBA, ale CHĘĆ.
Idąc za tym, ja nie potrzebuję faceta, mogę co najwyżej chcieć z nim być, bo to, jaki jest stanowi dla mnie wartość, jest pociągające i inspirujące.
Dlatego mam już dosyć czytania na tym forum, że moja kobieca rzekoma podświadomość każe mi rywalizować o silnego faceta i nie znosić słabości, co przekładać ma się na wybór faceta, który jest sztuczny i z uśmiechem chodzi w przyciasnych butach. Skoro faceci są tacy sztuczni i mają potrzebę grania macho wszechmogącego, to ja dziękuję, ale związek jest po prostu nie dla mnie.

Jeśli sprowadzisz wszystko do biologii to tak, masz rację. Tylko, że człowiek to nie tylko procesy fizjologiczne, ale także psychiczne i duchowe.
Zresztą mężczyżni są wg teorii ewolucjonistycznych, do których nawiązujesz, zaprogramowani do rozsiewania swoich genów, bo to maksymalizuje ich szanse na spłodzenie potomstwa, więc kontynuując Twój tok rozumowania oparty na doborze naturalnym, procesach nieświadomych itp. bez sensu jest wiązanie się, bo z góry wiadomo, że wygra ewolucyjny przymus i prędzej niż później facet zniknie w poszukiwaniu nowych kobiet do zapładniania. Jakby to jeszcze bardziej podważa sensowność wiązania się na stałe, nie wydaje Ci się?

Ale tak podają teorie badaczy, wiele opracowań.
Biologii nie oszukasz.
Prędzej czy później i tak pójdziesz za zewem natury.

PS To tylko próbka generalizujących sądów i przenoszenia na ogół populacji ujednoliconych oczekiwań wywodzących się z naukowego bełkotu, ale co gorsze odbierają one ludziom wolę i umiejętność świadomego dokonywania wyborów, wyostrzając biologiczne uwarunkowania.

Tylko, że człowiek przez większość czasu leci na autopilocie . Robiono takie badania z "naciskaniem guzika" i świadoma decyzja o, nomen omen, naciśnięciu guzika następowała po uprzedniej, już podjętej, decyzji nieświadomej części mózgu.

Wyglądało to mnie więcej tak:
- ochotnik miał proste zadania (żeby wyeliminować jakiś skomplikowany proces analizy) np.: naciśnięcie guzika kiedy zechce,
- w tym czasie robiono mu skan aktywności mózgu,
- świadoma decyzja - nacisnę guzik - pojawiała się kilka sekund po tym jak "mózg już sobie sam podjął decyzję".

Z racji, że to były proste zadania to nie można mieć takiego laga na przewodzeniu w nerwach/długiego procesu decyzyjnego.
Zależnie od prowadzących, byli w stanie przewidzieć decyzję człowiek/jej moment w 60-90% przypadków,
Czasami jednak ludzie zmieniali decyzję i nie podejmowali się tego, co im się wcześniej "świeciło" w głowie.

Więc z tą świadomą wolną wolą to nie jest takie pewne 100% .

Ale ciekawy.

Tak piszecie o nauce, biologi i ewolucji, a można i z drugiej strony.
Z punktu widzenia religii np.: Chrześcijaństwa też jest pod górkę . Przecież Bóg ma atrybut wszechwiedzy. Czyli: w momencie kreacji wszechświata, wiedział jak się wszystko potoczy ze 100% dokładnością. Czyli jakikolwiek wybór jest tylko pozorny, bo "obserwator" znał Twoje działania a priori.
Czepiam się

Inteligencje też, dlatego Azjaci z rozwiniętych krajów, mają średnio 5 pkt więcej niż Europejczycy bo chodzą do szkół 6 dni w tygodniu po "od cholery godzin".

Sama pisałaś, może nie ty - ale nie będę sprawdzał w drugim oknie. Sorry -, że przecież chodzi o rozmnażanie. Do kopulacji to więcej nie trzeba. Strategia życiowa R albo PPP -> Popić, Pojeść, Popieprzyć.

No i możemy dodać następny problem, do listy problemów autora wątku. -Przyznawanie się do mylenia i piszczenia.
Mężczyźni to jednak mają przekichane, a kobiety mają taki handicap, że szkoda brać udziału w tej grze.

ninja edit:
Chociaż to w sumie zabawne. Takie narzekanie w kontekście relacyjno-związkowym, bo sprowadza się chyba (głównie?) do "one mają łatwiej" i "w sumie to nic nie muszą". Mężczyźni nie współpracują, a konkurują o dostęp do kobiet. Dlatego słabość jest źle widziana, bo słabi przegrywają. Ale dzięki temu mogą się poczuć macho? Wartościowi? Potrzebni? I wygrywać konkurencje o samice?
Czyli wracamy do biologii.

Chyba muszą wypić jeszcze jedną kawę.

dla mnie to co omijasz to jest dobre nastawienie, przynajmniej mi się podoba, mógłbym zacytować ten temat https://www.netkobiety.pl/t118322.html

można powiedzieć że to przeciwna skrajność, ale jeśli jest sytuacja że dana osoba (nie wyodrębniam płci) w samotności z niczym sobie nie radzi, i szuka kogoś z góry zakładając że ktoś będzie potrzebny, to z mojego punktu widzenia byłaby to za duża odpowiedzialność której nie podołałbym. Takie nastawienie jakie cytowałeś u dziewczyny podoba mi się bardziej, aczkolwiek jest to też większe wyzwanie, bo jeśli ona radzi sobie ze wszystkim to trzeba wykazać się w inny sposób, a to nie jest łatwe:)

ciekawe:) takie zastanawianie się kto ma łatwiej miałoby sens gdyby można zdecydować o własnej płci przed urodzeniem, albo gdyby ktoś rozważał zmianę w trakcie życia, osobiście sądzę że jako dziewczynie wcale nie musiałoby być łatwiej.

To wszystko prawda. W ogóle ciekawe jest to, ile rzeczy można w sobie "wytrenować". Chociaż ćwiczenie mentalnych aspektów naszego ja jest piekielnie trudne.

No, ale... wiesz, że każdy ma takie chwile, że się rozkleja, smęci itd nie? To dość... ludzkie. I nawet potrzebne, nasze reakcje nie biorą się znikąd. Nawet depresja ma swoje zastosowanie.

Pewnie, że ludzkie, ale mnie odpycha jak to nie jest okazjonalny dół, a norma. Może wynika to z faktu, że sama nie lubię dzielić się smętami. Jak mnie coś przyciśnie, to zamykam się w bibliotece, posłucham muzyki i sobie klaruję jak wyjść z sytuacji. Dopiero jak trafiam na ścianę, to idę do Misia i pytam co by zrobił na moim miejscu, po czym działam by sprawę rozwiązać.

Strasznie nie lubię jak ktoś mi zwala na wycieraczkę swoje problemy. To jest lenistwo w czystej postaci i chamstwo, żeby nie dodać.

Szczerze? Chociaż wiem, że to normalne po stracie bliskiej osoby, nie lubię takich sytuacji. To nie moja żałoba i nie mój problem- nie chcę by ktoś mi go pod nogi zwalał.

I kto mówi o bezemocjonalnym rozwiązywaniu problemów? Zapewniam Cię, że mojemu siedzeniu w bibliotece emocje towarzyszą, i to duże, ale ja nimi nie obciążam innych ludzi.

A ja np. mam tak, że dostaję turbonapędu przy poważnych problemach i sytuacjach podbramkowych. Wtedy właściwie tylko relacjonuję bliskim ludziom w moim otoczeniu z pola walki postępy w bitwie z problemami. Za to potrafię się wyłożyć na pierdołach i wtedy potrzebuję, żeby się ktoś mną zaopiekował.
I co? Pewnie jestem beznadziejna, bo zwalam wtedy swoje problemy, będące de facto problemikami, na wycieraczkę i oczekuję, że mnie ktoś zwyczajnie wysłucha, przytuli a potem powie, żebym to olała :-P

Z całym szacunkiem, ale dość ostre słowa jak na osobę, która założyła 50 tematów na forum o swoich problemach, z czego kilka na kilkadziesiąt czy kilkaset postów...

Ale przecież jesteś kobietą, a ten wątek jest o mężczyznach, a jeśli - zgodnie z Twoim poglądem - kluczowa jest biologia, to chyba powinnaś być bardzo emocjonalna?

Ale jest to angażowanie uwagi innych Przecież kiedy ktoś zaczyna się zwierzać twarzą w twarz to też można przeprosić i powiedzieć, że nie ma się ochoty słuchać.

Ale nie chodzi tu o formę, tylko o sam fakt opowiadania komuś o swoich problemach. Każdy ma prawo do swoich odczuć i wmawianie że prawdziwy mężczyzna nie płacze, nie opowiada o trudnościach, nie potrzebuje rozmowy, a ten kto to robi jest mięczakiem i mamałygą, jest szkodliwym stereotypem, który mężczyzn wielu uwiera - co widać po pierwszym poście w tym temacie.

hmmm, właśnie jak dla mnie po to m.in. jest się w związku, aby sobie nawzajem "posuszyć głowę". Nie chodzi o jęczenie dla samego jęczenia, ale o zwierzanie się z problemów najbliższej osobie i wzajemna pomoc, a czasem tylko wysłuchanie, wypłakanie się, o ile nic się już nie da zrobić.
W moich oczach to mężczyźnie nie umniejsza, wprost przeciwnie ("jesteś moim najbliższym przyjacielem, przed Tobą mogę się wypłakać, być prawdziwy"). Byle ostatecznie problemy brał na klatę i nie niańczył się ze sobą.

Taka postawa o jakiej Ty piszesz, to jak dla mnie wzajemne zgrywanie przed sobą twardzieli, ale skoro Wam się to sprawdza, to OK

Nie chciałbym mimo wszystko znowu toczyc dyskusji o sobie w temacie o czymś innym. Zapraszam do spowiedzi albo gdzies...

Tak w sumie pomyślałem, że skoro to temat o problemach mężczyzn... To może nie będzie to takie straszne odbiegnięcie od tematu.

To jest coś innego i nie dotyczy tylko kobiet, bo faceci też mają ogromne kompleksy na punkcie wyglądu i panikują, że jakiś detal ma mega znaczenie. Ty tu próbujesz wmówić, że pewne nagminnie pojawiające się zjawiska nie mają miejsca. Otóż mają i to nawet na tym forum widać to ewidentnie.

Nie, kumple tak ze sobą nie rywalizują. Faceci chcą się piąć i zdobywać zasoby by zaimponować kobietom koniec i kropka. Gdyby imponowało im coś innego, to też by to robili. Owszem znajdą się jednostki, które nie mają wiele do zaoferowania, ale umieją kobiecie zawrócić w głowie gadką, zachowaniem. Z tym, że jedni to mają, inni nie i tego nie nagromadzisz jak np kasy.

Proszę ja Cię...

Owszem taki mamy świat, że bez dóbr materialnych jest nam źle, a żyjemy w takim miejscu, że do zgromadzenia minimum niezbędnego do przeżycia trzeba się sporo narobić. Każdy lubi luksusy, a facet swoją wartość odbiera w ogromnej mierze przez to jak bardzo imponuje kobietom. A imponuje gromadząc właśnie te rzeczy. To mu wychodzi lepiej, niż gadka albo posiadanie ogromnego przyrodzenia, więc wybiera drogę kasy właśnie.

No, ale to zwykły ludzki problem i co? Różnica jest jedynie taka, że młodych facetów jest znacznie więcej niż kobiet i siłą rzeczy część z nich będzie samotna, a przez to będą drążyć i marudzić.

Nie, ja tak nie robię. Swoje doświadczenia traktuję jako dodatek. Bazuję raczej na tym co już różne mądre głowy wymyśliły, do tego mam analityczny i wrażliwy umysł i zazwyczaj w wielu sprawach widzę sporo więcej od większości osób. Rzadko kiedy ktoś coś sensownego jako kontrargument wytacza tutaj. Przeważnie są to wyzwiska, napisanie swojego stanowiska i walnięcie focha gdy w całości się z nim nie zgodzę z automatu albo po prostu brak odpowiedzi. To nie skłania do refleksji.

W ogóle... dziwne, że tyle o pieniądzach napisałaś, a to chyba nie było za bardzo poruszane wcześniej, nie było sednem.

No spoko, ale gdzie ja narzekam, że laski lecą na kasę, bo nie zauważyłem? Lecą, bo tak są uwarunkowane biologicznie i tyle. A ci narzekający faceci co by nie mówić mają rację, gdyby mieli hajs to ich sytuacja by się zmieniła. A juz gadka o tym, że sami wybierają materialistki to jest coś co nadaje się na ten temat właśnie. Czyli totalna znieczulica i zwalenie winy na faceta, brak empatii w ich stronę.

Jak pisałem wyżej moje poglądy nie bazują jedynie na doświadczeniach. A z drugiej strony moje życie to właśnie moje doświadczenia, więc tak naprawdę TO powinni mnie interesować, nic innego. Reszty nie komentuję .

Ano właśnie.

Nie i nie ma żadnego potwierdzenia na ten stan rzeczy. Poza tym moje postawy były różne. Co nawet po samym forum można zaobserwować i paru użytkowników zwróciło na to uwagę.

Każdy na początku próbuje imponować, na tym to polega. Jak się otwierasz to dziewcze ucieka, tak jak pisałem wyżej. Z ciągłego odstraszania kobiet rodzi się potem frustracja, którą dziś często można zaobserwować u wielu młodych mężczyzn - "żadna mnie nie chce". Oczywiście można się otworzyć i podczas tego użalania się pomachać odpowiednimi kluczykami, odsłonić trochę wyrobione mięśnie brzucha. Wtedy pewnie to przejdzie, a facet wyda się "taki biedny, pokrzywdzony" i swoje ugra. Ba, nawet tu na forum widać tą tendencję. Jak sobie zajrzysz w tematy, gdzie faceci piszą, że mają problem z poznawaniem kobiet i szukają porad, to wiele użytkowniczek wręcz odpisuje w agresywnym stylu. Bo biedny chłopak, ma problemy i się żali - niemęski. Natomiast gdy pojawiają się tematy, gdzie koleś pisze, że zmienia kobiety jak rękawiczki, ale nie może znaleźć tej jedynej, to babska logika działa tak - o, umie zdobywać, atrakcyjny , trzeba mu pomóc. I w takich tematach postawa użytkowniczek jest zazwyczaj POZYTYWNA. Pozostanę przy świeżej dość dla mnie wiedzy, by otwierać się tylko przy moich najbliższych kumplach.

Na pewno nie jak się jest facetem i szuka się kobiety na swoim poziomie.

Czyżbyś się nasłuchała pana K.T? Nie ma żadnego potwierdzenia na takowe przyciąganie, a gdy ktoś próbował publikować na ten temat jakieś prace (pseudo)naukowe, to zaraz inni to obalali. Znam dwóch gości, którzy są najbardziej pozytywnymi osobami jakie znam. Dla wszystkich mili, uczynni i chyba o nikim nigdy nie wypowiedzieli się źle. Czyż nie powinni przyciągać takich kobiet? No cóż, przez tyle lat życia nie przyciągnęli żadnej. Czyżby to kobiety nie umiały być pozytywne, dlatego nie mają kogo przyciągać ?

Ale ja się przecież nie zachowuję tak samo w stosunku do każdego, więc o co chodzi ? Dobre i fajne w moim odczuciu osoby otrzymują raczej to co dobre ode mnie i specjalnie nie narzekają.

To po prostu nie ma miejsca.

No dzięki, ale tak się nie da.

O K.T pisałem, bo on w swoim "dziele" użył jednego ze sformułowań, które Ty napisałaś. Ciekawe jest to, że do ok 22 roku życia kierowałem się w tej sferze prawem przyciągania i efekt był gorszy niż teraz, kiedy wiem że to mega bzdura jest.

Nie sądzę by istniały jakieś zjawiska, których nie znam , a faktów tu nie ma, opinie jeno. No nie ma łatwo, ale lubię czasem kogoś uznać za autorytet w jakiejś dziedzinie i wtedy nawet coś mi do głowy wbić można. I o dziwo na tym forum się nawet ktoś taki znajdzie.

Z tego wszystkiego dziwi mnie nadal to samo: Burzowy twierdzisz, że mężczyźni mają problemy, ale kiedy otwierają się na kobiety z tymi problemami, to kobiety uciekają. Co by oznaczało, że wszyscy mężczyźni w związkach chowają swoje problemy i nie dzielą się swoimi troskami z kobietami. To by oznaczało, że albo faceci w związkach są facetami bez problemów, albo  są facetami, którzy doskonale swoje problemy ukrywają, nigdy nie pokazując prawdziwej twarzy.

Co to za dziwny, dziwny świat, który obserwujesz. Nie wiem, skąd tak masz, czy masz tak bo rodzina ci to wdrukowała, czy znajomi, czy tak bardzo jesteś zapatrzony we własne doświadczenia, że inne już nie są w stanie dotrzeć... Ale mam nadzieję, że trafisz kiedyś na normalną kobietę. I podejdziesz do niej, jak do normalnego człowieka przede wszystkim, a nie jak do samicy, której trzeba zaimponować, i której trzeba przede wszystkim pokazać, że jest się najsilniejszym samcem w okolicy, bo inaczej ucieknie.

Z tym udawaniem, kim się nie jest, to są dwie sprawy. Owszem, na początku człowiek się stara zaimponować. I to jest OK, bo każdy normalny dorosły jakoś bierze na to poprawkę, że na początku nikt nie zacznie od ujawniania swoich kompleksów. A potem zaczyna się widzieć człowieka. I jest różnica, czy ukrywałam pewne rzeczy, czy po prostu udawałam kogoś, kim totalnie nie jestem. O ile pierwszą sytuację można zrozumieć (udawałem pewność siebie, tak naprawdę to wrażliwa ze mnie dusza) to druga jest niezrozumiała i prowadzi do zerwania relacji (udawałem, że mam 100 znajomych i jestem mega towarzyski, a tak naprawdę od miesięcy nie widziałem nikogo).

Nie zauwaźyłam wcześniej powyższego, sorki :-)

Generalnie, wnioskując z własnego doświadczenia, to bardzo się zgadzam z tym, że wychowanie ma ogromny wpływ na przejawianą, później w dorosłym życiu postawę. Im bardziej „ubezwłasnowolnia” się dziecko, bo nie oczekuje się lub wręcz uniemożliwia mu się podejmowanie decyzji wszelakich, tym bardziej ten wzorzec przyswaja jako pożądany i właściwy. Po prostu warunkuje się daną osobę, która później tylko powiela to, czego wcześniej się nauczyła.
Gdzieś tam powyżej pisałam, że kobiety często dopiero, gdy są zmuszone przez sytuację i życiowe okoliczności, to odnajdują w sobie łatwość decydowania o sobie i nie tylko, przestając dostosowywać się do wcześniejszych schematów. Czasem także po prostu zaczynają rozumieć, że coś tu nie gra i nawet w złotej klatce robi się niewygodnie.

Powinno, ale jak wiemy tylko kobieta może wspominać o swoich problemach. Mamy na forum choćby ten https://www.netkobiety.pl/p3482101.html#p3482101 temat, który jasno pokazuje, że niektóre użytkowniczki piszące tutaj o przyjaźni, wspólnych rozmowach itd tak naprawdę kłamią. W zamieszczonym przeze mnie linku widać, że:

- Facet nie może mieć kompleksów
- Powinien z godnością znosić podcinanie skrzydeł przez partnerkę
- Nie ma prawa reagować w sposób inny niż wymyślony przez partnerkę
- Ludzie próbujący zrozumieć faceta są głupi, a jeżeli są facetami to mają TAKIE SAME kompleksy
- Problem nigdy nie jest po stronie kobiety, nawet jeżeli X raz wpakowała się ona w podejrzaną sytuację
- Facet X Y Z to nie facet, kobieta to zawsze kobieta

Ciężko jest być tą stroną starającą się i dającą, jak w zamian otrzymujemy w zasadzie... wychodzi na to, że nic ponad to co może dać tzw jednorazowa przygoda. Myślę, że tym wyjaśniłem dobitnie o co mi wcześniej chodziło .

Dzięki za odpowiedź.