Zerwane zaręczyny - Netkobiety.pl

Chodzę do psychologa, mam przyjaciółki jednak czuję że wariuję. Zajęć również mam dużo. Ale od początku. W maju rozstałam się z moim narzeczonym z którym byłam prawie 4 lata. Okropne rozstanie, które mocno przeżyłam. Od 3 lat pracuję w pewnej małej firmie. Od samego początku między mną a szefem była dziwna chemia. Zawsze mi się podobał, jednak ze względu na to że byłam w związku odrzucałam jego zalety. Zawsze dostawałam dużą premię, od drugiego dnia mojej pracy starał się ze mną złapać jakiś bliższy kontakt (mimo że sam był w związku), przychodził w soboty aby być sam na sam ze mną, chciał mnie gdzieś podwozić oraz ze dwa razy gdzieś mnie zapraszał. Pytał się gdzie można mnie spotkać itp. dzwonił jak byłam chora, zwalniał mnie do domu jak się gorzej poczułam. Kiedy dowiedział się o moim rozstaniu zaprosił mnie na kawę (w trakcie pracy) podczas tej kawy umówiliśmy się na wieczorny spacer. Było bardzo miły, jednak było tak silne napięcie między nami że jak mnie pocałował poczuliśmy ogromną ulgę. Sam powiedział że czuł to samo co ja, że nigdy nie mogliśmy normalnie porozmawiać, że zawsze „coś” było między nami. Myślałam wtedy jeszcze o byłym więc potraktowałam go jako przygodę, skończyliśmy u niego. To był najlepszy seks w moim życiu. Zabronił mi się w sobie zakochiwać co nawet było mi na rękę. Spotkaliśmy się kilka razy, zawsze z jego inicjatywy. Ja nigdy nie pisałam ani do niego nie dzwoniłam. Nigdy również nie chciałam u niego zostać na noc. Więc cała ta relacja się wypaliła. Od września atmosfera w pracy jest coraz gorsza. Zaczęło się od ucięcia premii, widzę że jest na mnie obrażony i traktuje mnie jak powietrze. Dalej utrzymujemy kontakt wzrokowy, jednak w ogóle nie rozmawiamy. Raz do niego napisałam to odpisał mi w tak oschły sposób że dał mi jasno do zrozumienia, że nie chce kontaktu oprócz pracy. Zamiast pytać się o coś mnie, pyta się kogoś a ten ktoś dopiero mnie. Wiele razy chciałam iść do niego porozmawiać jednak cały czas mi „ucieka”. Najlepszym wyjściem jest zmiana pracy, szukam innej cały czas jednak praktycznie zerowy odzew. Ostatnio zaczął mnie poniżać, powiedział mi przy wszystkich że jestem na jego utrzymaniu, pracuję tu tylko dlatego że mnie lubi i że według niego robię za mało. Jak dla mnie to jest całkowita abstrakcja bo z pracy dalej wywiązuje się bardzo dobrze. Dzień po tej rozmowie nagle dostałam podwyżkę. Widzę że też nim targają jakieś emocje w stosunku do mnie, ale dalej się ignorujemy i patrzymy na siebie bykiem. Najgorsze jest to, że traktowałam to jako zabawę a im dłużej na niego patrzę tym bardziej mi się wydaje że mogłam coś do niego poczuć. Nigdy nikt nie budził we mnie takich emocji, nawet będąc w związku potrafił mi się przyśnić i się stroiłam do pracy specjalnie dla niego. Nie mogę w pracy jeść, boję się do niego podjeść, nie jestem w ogóle sobą. Dodam jeszcze że w łóżku lubimy podobne klimaty (bdsm) i pozwoliłam mu naprawdę na dużo. Co powiela mój wstyd w pracy. Czuję się zmęczona psychicznie, nie mogę spać, myślę o nim zdecydowanie za dużo. Już nie wiem jak mam sobie radzić, dostaje jakiegoś kołatania serca w pracy, ciężko mi się oddycha jak on jest. Marzę o innej pracy, jednak utrzymuję się