Zerwane zaręczyny - Netkobiety.pl

Mozna. Nie musza byc wcale gorsze, poprostu beda inne. Mozesz sobie pojsc do kina, do sklepu kupic cos wystrzalowego od samej siebie. Mozesz isc do kosmetyczki, na masaz, rozpiescic sie zwyczajnie. Mozesz wkoncu wziac wolne i jechac do domu jesli bardzo Ci zalezy zeby spedzic ten dzien z kims bliskim. Mozesz rowniez przyjac tego dnia zyczenia urodzinowe a ich obchodzenie przelozyc na weekend lub dzien ktory pasuje Twoim znajomym (jak to czyni wielu ludzi).
Nie traktuj prosze tego dnia jako pretekstu zeby skontaktowac sie z bylym albo odblokowac go i pozwolic na kontakt z jego strony. Wiadomo ze on to wykorzysta a Ty potem napiszesz  "no co mialam zrobic skoro mi zlozyl zyczenia, wypadalo go zaprosic/spotkac sie". Naprawde zrob sobie najwiekszy i najlepszy prezent urodzinowy w postaci uwolnienia sie od toksycznego czlowieka, z ktorym zmarnowalas juz i tak zbyt wiele czasu. To jeszcze boli i bolec bedzie ale za pol roku/rok podziekujesz sama sobie za madra decyzje. Kazdy detoks jest przykry i bolesny ale zmierza do odtrucia organizmu wiec trzeba go przetrzymac.
Edit: licz sie rowniez z tym, ze skoro zaprosilas go juz kiedys do siebie to on wie gdzie mieszkasz i i tak podjedzie w dniu urodzin. To jest super okazja dla takich pijawek zeby kupic kwiatki, prezent i polasic sie do ofiary by zmiekla. Lepiej wiec spedz ten dzien na miescie zeby Cie nie kusilo otworzyc i wpuscic go do mieszkania.

Klasyk.
Jak myślisz, co powiedzą Twoi współpracownicy jak się dowiedzą?
O, to ta, co dostała awans przez sypianie z szefem. Tego chcesz w życiu?

Znalazł darmowa kochankę i używa cię jako plaster po zakończeniu swojego związku.
Ty czujesz się przy nim jak kopciuszek i tańczysz, jak on ci zagra. Nic dobrego z tego układu dla ciebie nie wyniknie. Pociagasz go fizycznie, nie masz wymagań, jesteś dyskretna i spolegliwa, a facet rządzi. Źle się stało, że od samego początku dałaś zagnać się do kąta. Jeśli dalej będziesz to ciągnąć, to w życiu z tego kąta nie wyjdziesz.
Nie powinnaś mieć przy nim kompleksów, czuć się od niego gorsza, bo dajesz mu z siebie to, co najlepsze.
Powinnaś zmienić pracę i odciąć się od tego człowieka. Chodzi o twój spokój emocjonalny i reputację. Skończysz jak biurowa cichodajka. Chcesz tego dla siebie?
Zwolnij się stamtąd i zobaczysz czy on za tobą pobiegnie i co będzie miał ci do zaoferowania.
Nie popełniaj błędów wielu innych naiwnych i głupiutkich kobiet, jakich pełno było przed tobą.

To prawda. Już od samego początku ustawiłaś się w kącie i przyjęłaś bierną postawę w tej relacji. Tu jest dodatkowa zależność szef-podwładna. Tym już na samym początku sobie zaszkodziłaś, bo facet wie, że jesteś spolegliwa i będziesz tańczyć jak on zagra. Popatrz, oboje jesteście wolni i w normalnych warunkach nic by nie stało na przeszkodzie byście stworzyli normalny związek bo pracę zawsze można zmienić, a Ty już na starcie dałaś się sprowadzić do roli kochanki szefa bez możliwości manewru. To on od samego początku nakreślił charakter i ramy waszej relacji tj.: masz być dyskretna i się nie zakochiwać a Ty potulnie na wszystko zgodziłaś. Teraz może Cię to kręci, bo jest adrenalina, on Ci się podoba, sama nie wierzysz, że mógł się Tobą zainteresować, ale ten entuzjazm szybko minie, kiedy okaże się, że służysz mu tylko do jednego i Twoje potrzeby są tu nieważne. I jeszcze źle się czujesz z tym, że wyjdziecie gdzieś razem bo Cię nie stać, ale przepraszam Ty masz za Waszą kolację płacić? On będąc Twoim szefem wie ile zarabiasz, poza tym chyba normalne, że to facet płaci. Więc tu kompletnie Cię nie rozumiem. Twoim podstawowym problemem obecnie nie jest to, że on jest bogaty a Ty nie, ale to, że błyskawicznie dałaś się zdobyć i zaszufladkować nie mając ze swojej strony żadnych wymagań i granic. Ta relacja nie musiała być od samego początku przegrana, bo wy jesteście oboje wolni.  Tylko Ty popełniłaś chyba każdy możliwy błąd by zdobyć w niej jakąkolwiek pozycję. Jeżeli odpowiada Ci to, że będziesz przez jakiś czas jego kochanką, to ok, ale w pracy to i tak bardzo ryzykowne. Moja znajoma była w podobnej sytuacji, ona wolna, szef tylko co po rozstaniu... Któregoś razu zaproponował, że ją odwiezie i wtedy coś zaczęło się miedzy nimi dziać, ale ona od razu mu powiedziała, że nie w ten sposób, e ona tak nie chce, nie w pracy itd. Jako, że pracowali dość długo razem wcześniej, zdążyli się poznać więc mogli ocenić i zdecydować co dalej. I wiesz co on zrobił? Sam zmienił najpierw pracę bo jemu było łatwiej i zrobił to bardzo szybko. I dopiero wtedy zaczęli być parą. Teraz są szczęśliwym małżeństwem i mają 2-kę dzieci

Ale też raczej nie powiedział jej tego na pierwszej wspólnej kawie. Z tego co zrozumiałam pierwsza kawa... spacer i "skończyliśmy u niego" działo się jednego dnia. Więc nawet facet się trochę nie nagimnastykował by ją zdobyć. A wiadomo, że jak coś przychodzi zbyt łatwo, to tego się nie szanuje...

Co do tego kto płaci...mówię konkretnie o tej sytuacji, on zaprasza więc on płaci.

Ja myślę. Nie szukam związku, szef mi się podoba, miałam na niego ochotę to czemu miałam do niego nie pojechać? Nie zrobiłam nic złego. Nigdy nie patrzyłam na niego pod kątem faceta do związku. A na wyjścia mnie stać, jednak nie na takim poziomie jak on gdzie obiad/kolacja dla jednej osoby waha się w przedziale 100. Dlaczego zaraz jestem sprowadzana do roli ofiary którą szef się pobawi i zostawi? Może to ja chcę się porostu bawić? Za dużo nas dzieli aby myśleć tu o jakimś związku i podkreślam że zawsze coś nas do siebie ciągnęło. Znamy się już trochę czasu więc serio nie widzę w tym nic złego. Sytuacja będzie zła - zmienię pracę. sytuacja póki co mi się trochę ustabilizowała. W pracy ignoruję go dalej, z tego co widzę to on potrzebuje więcej czułości niż ja. Mnie pociąga tylko i wyłącznie fizycznie.

No i ok skoro tak do tego podchodzisz, bo z poprzedniego postu nie dało się odnieść takiego wrażenia raczej że obawiasz się że się zaangażujesz a on wysyła sprzeczne sygnały. Dlatego też nie bardzo wiem po co on powstał? Skoro problemu jakby nie ma. Sama chciałaś romansu, wiesz, że nic więcej z tego nie będzie … masz świadomość, że pewnie będziesz musiała znaleźć nową pracę, więc o co chodzi? Że to Twój szef? Że może Ci robić problemy jakbyś chciała się wycofać albo zaczęła angażować? To bardzo prawdopodobne... ale z tym chyba też się liczysz?

Z jego zachowania, pisałam że on bardziej potrzebuje mojej bliskości niż ja jego. Już planuje jakieś wagary z pracy abyśmy mogli być razem, planuje wspólny weekend itp. Niepewnością u mnie są pieniądze, on jest naprawdę obrzydliwe bogaty, chce do mnie przyjechać - boje się że mnie wyśmieje, restauracja czy kolacja - nie jestem typem kobiety za którą zawsze płaci facet. O to mi chodzi. On próbował mnie „poderwać” już na rozmowie o pracę, ja od początku widziałam ze to nie jest facet dla mnie.

Bo chce do mnie przyjechać? Zaprasza mnie na różne kolacje, planuje wspólny weekend a teraz jeszcze zaprosił mnie na wesele jego kolegi? Całkiem dwa różne światy.

Dlaczego ma mnie szantażować? Dokładnie nie chcę się z tym czuć źle. Zaznaczyłam odrazu żeby to nie rzutowało na pracę, a boje się już teraz jaką dostanę premię. Czuję się gorsza poprostu od niego przez to że nie mam tyle kasy. Nie chcę żeby „płacił” mi za seks.

Relacja, którą opisujesz wymaga większej dojrzałości i stabilnosci wewnętrznej - to nie dla Ciebie. Już Ci napisano, że dla własnego komfortu nie należy takich relacji rozwijać w miejscu pracy...

Tak najprościej, ale tak można sobie rozmawiać z kolegą czy kandydatem na partnera, natomiast tutaj forma ich relacji została jasno i wyraźnie określona przez szefa - ma się nie zakochiwać tylko korzystać z chwili. A ona w tą relację raczej nie weszła dla korzyści materialnych, tylko dla przygody, zabawy (przynajmniej tak utrzymuje) i choćby namiastki "normalności" tej relacji chciałaby zachować czyli, że się spotykają ze sobą bo się sobie podobają i chcą a nie od razu przejść do sponsoringu. I o ile te obiady czy kolacje można jakoś przeżyć, tak jakieś wyjazdy już mogą być problematyczne. Szczególnie że ona ma świadomość, że ta relacja nie ma przyszłości. Gdyby to jeszcze nie był jej szef, a tak sprawa podwójnie komplikuje. Co innego uwieść czy dać się uwieść szefowi, szczególnie kiedy ten jest wolny, a co innego być jego panienka do towarzystwa.. utrzymanką. Sądząc po jego zachowaniu, facet ma w tej kwestii spore doświadczenie i nie bawił się w podchody tylko od razu przeszedł do rzeczy i jasno się określił. Z kolei Autorka już nawet źle się czuje, że przez ten ich romans dostanie większą premię. Trzeba być zimną s.ka pozbawioną emocji by w takim układzie tkwić i czuć się w nim dobrze. Szef potrafi, zresztą sam przyznał, że "powinnaś uciekać bo robię zle rzeczy, nie zakochuj się bo nie mam uczuć". Dla niego to tylko zabawa, a to że niby on potrzebuje więcej bliskości itd. o niczym nie świadczy, na pewno nie o jego zaangażowaniu, tylko o tym, że lubi kobiety i seks. To go nakręca.
Autorka jest w patowej sytuacji, bo jak mu powie, że nie bo za drogo, nie chcę byś za mnie płacił, on może różnie zareagować, w końcu po to się ma kochankę, by spędzać z nią czas jak się samemu chce. Jednak on się wcale nie natrudził by ją zdobyć więc raczej nie będzie jej szantażować czy uprzykrzać życia w pracy, ale jeśli autorka na to pójdzie, to może być różnie. Inna kwestia, jak ona sama będzie się z tym czuła.

Posłuchaj, Autorko, Roxann,  bo ona wie, co mówi.
Ja, również "bez zobowiązań" oczywiście, bzykałem mężatkę. Na dłuższą metę, niewykonalne.
Gdy zaczęła roić, że męża opuści i ze mną chce być, podziękowałem jej za kilkanaście miesięcy dobrej zabawy. I tak się to zakończyło.

Witaj Vanillo! Gdzieś Ty się podziewała!?

Autorko. Nie wchodź w taki układ z szefem w pracy. Jestem tego przykładem że to nie warte twojego cierpienia. Obecnie.. Jestem na wielkim zakręcie.. Mój chłopak.. Szef.. Mój kochanek w pracy rzucił mnie na całe 3 dni po czym wrócił... Ja jestem emocjonalnie wrskiem człowieka.. Wzięłam urlop bo nie chce go widzieć.. Mimo że tęsknię cholernie... Tym bardziej jeśli on ci mówi że nic z tego na dłuższą metę nie będzie... Chcesz być panienka do towarzystwa? Jeśli chcesz się zabawic szukaj gdzieś indziej. Nigdy w pracy. On cię pozbawi wszystkiego jak mu się znudzisz. Godności reputacji i pracy

Excop bardzo mi miło to czytać. Na mojej twarzy jednak pojawił się rumieniec wstydu, że tak długo mnie nie było. Pozostaje mi tylko postanowić poprawę i brać przykład z takich ludzi jak Ty

Tymczasem wracając do wątku mam przeczucie graniczące z pewnością, że Autorka zamierza po raz kolejny uczyć się jedynie na własnych błędach

Mała208 związek to też spora odpowiedzialność, wspólne problemy, bardzo duże zaufanie, taka troche deklaracja, że chce się z kimś być długoterminowo.  Nie każdy chce łączyć przyjemność z taką odpowiedzialnością. To ze komuś jest dobrze to nie znaczy że musi sie wiązać.

Dzięki za wszystkie rady. Nie żałuję tego co się stało, jednak nigdy więcej nie wdam się w romans w pracy. Było super przez tydzień, potem szef zaczął się izolować. Stwierdził że staram się za mało, powinnam dawać z siebie więcej i był oburzony jak nazwałam nasze spotkania „układem”. Od tygodnia się nie spotykamy, dla mnie jest totalnie obojętny. Nie tęsknie wcale ale żałuje bo w łóżku był świetny. Widzę że w pracy patrzy się na mnie często, „mierzy” mnie i się dalej uśmiecha. Może faktycznie kogoś znalazł - ale mógłby w takim wypadku porozmawiać ze mną. Nie wiem jak mam się zachować, olać to po prostu , czy sama zacząć rozmowę? I tak, nie szukam związku. Mam w sercu cały czas mojego eks, dalej uczęszczam do psychologa i nie prędko się zakocham. O czym też mówiłam szefowi. Dla mnie sytuacja była jasna - sam seks.

Rozglądam się za inną, jednak lubię jasne sytuacje. Dla mnie było miło, dobrze się bawiłam i jakby traktował mnie normalnie to mogłabym dalej z nim pracować. Nie wiem czemu on mnie trzyma na taki dystans, przecież dla on nie ma żadnych uczuć ponoć więc obojętna powinnam mu być. Nawet do łóżka nie potrafię sobie dobrze faceta wybrać.

Nie w zakochanie nie wierzę. To było same pożądanie które narastało między nami od 2 lat. Kiedy mówiłam mu że się zakocham bo nie szukam miłości - powiedział mi to samo. Że korzystamy z chwili itp. Ostrzegał mnie przed sobą, kazała się nie zakochiwać bo on nie ma uczuć. Z drugiej strony był bardzo czuły, i bliskości bardzo potrzebował. Oburzył się jak określiłam te nasze spotkania mianem układu. Seks był fantastyczny. Prawda jest taka że on cały czas inicjował spotkania, on do mnie dzwonił i on do mnie pisał. Z mojej strony nie było żadnej inicjatywy. Może to jest problem. Dzisiaj w pracy znowu były te spojrzenia, patrzył się na moją pupę i coś do mnie mrugał. Może liczy że wykonam jakiś krok, albo faktycznie sobie kogoś znalazł. Nie polecę do niego bo spotykam się również z innymi ludźmi, mam tindera o którego on zawsze na wstępie pytał.

Miałam nadzieję że to dłużej potrwa. Zresztą sam miał dosyć spore plany wobec mnie. Zakończył to nagle bez żadnych wyjaśnień - to mnie frustruje bo nie wiem dlaczego i na czym stoję.

Myślę że tak naprawdę chciałas związku tylko sama się przed sobą oszukiwalas, że to tylko sex. Gdyby tak było jak pisałaś nie przeżywałabys, że się skończyło.
A jeśli on to zakończył to zapytaj go po co się na Ciebie patrzy znów takim wzrokiem... Albo zwyczajnie pogadaj z nim szczerze

Też jestem zdania, że facet se znalazł inną, ale najprawdopodobniej też niezobowiązująco, ale tamta wykazuje większą inicjatywę. On już na samym początku chciał by Autorka zapraszała go do siebie, towarzyszyła mu w wyjazdach itd. Facet jest tylko co po rozstaniu więc też chce odreagować. Jest wolny więc pewnie potrzebuje czegoś więcej niż tylko potajemne spotkania u niego z jego inicjatywy. Żeby mieć fajny romans też trzeba się w niego w jakiś sposób zaangażować. Autorka była pod ręką, był na nią napalony… zdobył i może się znudził. Z jednej strony mówienie kobiecie "nie zakochuje się we mnie" jest pewnie w jakimś stopniu podniecające kiedy się widzi, że kobieta go pragnie, ale kiedy nagle i ona mówi, że to dla niej tylko układ, to już romans traci smaczek. Jeżeli do tego dodać brak inicjatywy ze strony Autorki, to... nie dziwi, że się zdystansował. Facet lubi czuć się zdobywcą. A tu? Nie dość, że za bardzo nie musiał starać to "zdobyczy" od razu zaczął pasować układ. On mówiąc by się nie angażowała chciał tylko zostawić sobie furtkę, a nie "czysty układ" też z jej strony. Faceci nie mają kochanki tylko do seksu ale by podbudowywać sobie ego tym jak na nie działają. Jeżeli Autorka rzeczywiście podchodzi do tego na chłodno, to jemu przestało się to podobać. A że wciąż obłapia wzrokiem... cóż, facet.

Będę wdzięczna jak mi ktoś jeszcze napisze jak mam się teraz zachowywać w pracy... póki jeszcze tu pracuję. Nie odpowiadać w ogóle na jego spojrzenia? Ignorować całkowicie?

Ja zrobiłabym tak, że powiedziałabym do gościa bardzo sucho, że skoro ten etap jest już zakonczony i oboje jesteście dorośli to proponujesz wrócić na formalną i profesjonalną ścieżkę bez spojrzeń i mrugania okiem. Wyraznie zaznaczyłabym, że jeżeli on nie jest w stanie być profesjonalny to odejdziesz. No i szukałabym jak najszybciej innego miejsca bo jesetm prawie pewna że gość znów zacząby zachowywać sie dziwnie. Po jeszcze jednej takiej akcji odeszłabym. Szkoda swojej kariery i psychiki na takie sytuacje w pracy.

Nie bardzo rozumiem, czemu chcesz zmieniać pracę, jeśli nie masz lepszych perspektyw.
Poproś o rozmowę z szefem. Powiedz mu- było minęło- jesteśmy w pracy byłaby wdzięczna za profesjonalne podejscie.
A nie jak płochliwe myszki.

Moje ego nie dostało. Niepotrzebnie wszystko i wszystkich analizuję. Chce znać powody co i dlaczego mimo że to ma na mnie zły wpływ. Pracuję nad tym z psychologiem ale ciężko. Psycholog określił ten romans błędem i formą odreagowania, podświadomie brakuje mi silnych emocji i wybieram takie osoby które mi dostarczą jakieś głupie huśtawki. Rzuciłam się w wir imprez i przypadkowych znajomości które nic kompletnie dla mnie nie znaczą. Jako że szefa znam dłużej chcę wiedzieć dlaczego przestał się odzywać. Błądzę od kiedy mój eks wrzucił na swój profil foto z nową dziewczyną. Boli mnie że nic dla niego nie znaczyłam i już, tak szybko się pozbierał.

To co powiedzial psycholog nie jest zadnym odkryciem. Juz tu zostalo to powiedziane. Czujesz glod chorych, toksycznych emocji ktorych dostarczal Ci ex i szefuncio Ci ich dostarczal. Uklad sie ucial i znowu jestes na glodzie.
Sluszna uwaga z blokowaniem exa. Rozumiem ze juz go odblokowalas skoro wiesz ze umiescil zdjecie z nowa dziewczyna? I czego jej zazdroscisz wlasciwie? Ze bedzie miala z nim zycie podobne do Twojego? Bo jesli tak to wracaj na kolanach i pros o przebaczenie zeby odzyskac ten "raj". A jesli masz troche trzezwego osadu sytuacji to zwaz na to ze dla Ciebie to lepiej ze on skupil uwage na kims innym. Latwiej Ci bedzie sie z niego wyleczyc. Cos mi sie jednak wydaje ze finalnie to Ty zaczniesz latac za nim i dazyc do ponownego zejscia sie nawet jesli on juz odpusci kontakt, a moze wlasnie dlatego...

Bo go pousuwałam i poblokowałam. Jednak coś mnie podkusiło aby sprawdzić. Żałuje bardzo. Nie będę za nim wypisywać ani się więcej poniżać. Jednak zabolało mnie zdjęcie z inną kobietą która go w dodatku całuje. Zabawa to jedno a uczucia to drugie. Do byłego cały czas coś czuję. Czasami się boję że to uczucie mnie zgubi. Zagłuszałem tymi imprezami pustkę i ból - staram się „zapchać dziurę” po eks. Tak mi powiedział psycholog.

Mój szef był jedyny z którym poszłam do łóżka. Z innymi to tylko zabawa w klubach, ewentualnie pocałunki. Cały czas nie mogę sobie poradzić z rozstaniem. Organizuję sobie czas najbardziej jak mogę, jednak kiedy przychodzą takie dni że spędzam wieczór sama w domu odechciewa mi się wszystkiego. Dochodzi do mnie że psycholog serio miała rację że romans z szefem był też po to aby „dopiec” eks który był kiedyś zazdrosny o niego. Pogubiłam się totalnie w moim życiu.

Coś w tym jest. Praktycznie całe życie byłam sama i zdana tylko na siebie. Romans to był błąd ale nie żałuje - byłam szczęśliwa pierwszy raz od dłuższego czasu.