Sprzeczne sygnały eks? - Netkobiety.pl

Beckett przed spotkaniem z dr Quinn:
https://youtu.be/tvbyY7oMT2E
Beckett po spotkaniu:
https://youtu.be/YgSPaXgAdzE

To co ich trzyma, to lęk przed nieznanym. Pani D. nie chce zostać nagle sama z bombelkiem, bo kto wie kiedy kolejny biały rycerz się trafi,
a Pan B. coraz mocniej poleruje zbroję, bo sobie ubzdurał, że lepszej partii już nie znajdzie i to co ma teraz jest szczytem jego możliwości.

Szczytem to jest faktycznie, ale ludzkiej głupoty, nabijanie sobie łba takimi durnotami, bo nie ma ludzi niezastąpionych. Tacy nie istnieją.
Każda nowa relacja może być znacznie lepsza od poprzedniej, każdy nowy partner może być o wiele fajniejszy od poprzedniego,
uważaj Beckett teraz będzie coś specjalnie dla ciebie... również seks może być w ogóle poza skalą w porównaniu do tego co miałeś wcześniej.
Tyle tych bab poznałeś, to powinieneś już wiedzieć, że w przyrodzie nie występują te jedne jedyne na całe życie ani żadna nie ma nic takiego
co mogłoby być niezastąpione przez obojętnie którą następną, tą, kolejną, czy jeszcze jakąś tam inną, nawet wybraną losowo na chybił trafił.

W całej ludzkiej populacji szacowanej obecnie na ok. 8 miliardów ludzi, jest naprawdę w czym wybierać, więc trzymanie się kurczowo
tej jednej jedynej niezastąpionej (litości, a co ona takiego ma, czego nie mają inne, gadającą waginę?) cierpliwe znoszenie tego bajzlu
jaki żabka myszka w zamian ci oferuje i nic absolutnie nic nie wskazuje na to, żeby cokolwiek w tym układzie miało się zmienić na lepsze,
choć patrząc na ostatnie pół roku tej twojej szarpaniny wprost trudno sobie wyobrazić, żeby mogło być jeszcze gorzej, bo mieliśmy już:

- twoją wyprowadzkę podczas której nawet powieka jej nie drgnęła, a kiedy ty waletowałeś na mecie u kumpla i rozmyślałeś co dalej będzie,
ona sobie słodko gruchała z eksem prowadząc rozmowy na temat ich powrotu do siebie, gdyż ma z nim jak to ujęła "silną więź emocjonalną"
z czego oczywiście później się wycofa, tak jak to robi za każdym razem, żebyś już się uspokoił, przestał w końcu płakać i wysmarkał wiszące gile...

- kiedy z tamtym ostatecznie nic nie wychodzi, ty dostajesz drugą szansę (czyt. jak się nie ma tego co się chce...) i wracasz do gry, ale hola hola,
nie tak prędko przyjacielu, na razie proszę tutaj jest twoje miejsce na wycieraczce pod drzwiami, gdzie będziesz czekał na gwizdek i polecenia pańci,
a potem zobaczymy (czyt. masz tu warować i merdać ogonem, a jak zaczniesz szczekać, to dostaniesz kopa na dwór, bo pańcia ceni sobie spokój)

- dopóki jesteś posłuszny i reagujesz na komendy, pańcia jest zadowolona, dostajesz dużo seksu plus niezobowiązujące gadki szmatki
o wspólnej przyszłości w domku z białym płotkiem, o jakimś tam dziecku i o innych pierdołach, które nie mają żadnego realnego znaczenia,
bo pańcia już ma swój własny plan na życie, który no niestety nie uwzględnia obecności w nim ciebie, bo do czego ty jej tam jesteś potrzebny...
Od szumnych zapowiedzi zamieszkania razem i obietnicy zjedzenia kapelusza jeśli tak się nie stanie, bardzo szybko mijają kolejne tygodnie,
potem miesiące, a potem już przed samym sobą jest ci chyba głupio, więc po raz kolejny dokonujesz karkołomnej próby zakrzywienia czasoprzetrzeni
przeskakując w jednej chwili do alternatywnej rzeczywistości w której takie słowa nigdy nie padły i nic podobnego nigdy się nie wydarzyło.

- inteligentny z ciebie facet i sam już zaczynasz dostrzegać beznadzieję sytuacji w której się znalazłeś, wiedząc że ta relacja prowadzi donikąd,
ale się nie poddajesz i w imię ch*j wie czego próbujesz wymusić na pańci określone zachowania stosując "bardzo wymyślne" techniki manipulacji,
jak wyznaczanie kolejnych ostatecznych terminów i grożenie za każdym razem swoim odejściem (Ha, ha, ha! Ojej, przepraszam, wyrwało mi się...)   
ale że Pani D. zjadła zęby na takich cienkich leszczach, to już z daleka wyczuwa amatorszczyznę i nie kryjąc znużenia tymi cyrkami rzuca ci kość
w postaci pięknych wizji cudownych wakacji, na które pojedziecie razem (czyt. ktoś jej grilla musi rozpalić, a kogo teraz na cito w sezonie znajdzie)

- przed wyjazdem wpadasz na forum cały w skowronkach z dumą obwieścić jak to wszyscy się pomylili błędnie oceniając sytuację
i niesprawiedliwie rzucając kalumnie na Panią D. co chyba miało spowodować szok i niedowierzanie, a wzbudziło tylko salwy śmiechu,
bo każdy poza tobą wiedział o co chodzi i niejedna osoba ci przepowiadała, że po tych waszych wakacjach jej miłość do ciebie nagle minie,
ale póki jest lato i możesz się jeszcze do czegoś przydać, to sobie tam żyj w błogim przeświadczeniu, że ona ciebie naprawdę kocha,
że wyjazd na wakacje już na mur beton scementuje wasz związek i co tam jeszcze chcesz, żebyś tylko przestał marudzić, zawiózł ją i przywiózł. 

- jakbyś nie zaklinał rzeczywistości, jakbyś w koło niej nie skakał, wakacje szybko mijają, nadchodzi wrzesień i pada słynne - Nie kocham cię.
Ups? Czyżby przepowiednia się spełniła? A skąd. Nadal uparcie tłumaczysz sobie na swój własny pokrętny sposób, że ona wcale nie powiedziała
tego co właśnie powiedziała, a nawet jeśli coś takiego powiedziała... no to potem się z tego wycofała, więc w zasadzie to się jakby nie liczy.

Nie liczy? To co się ku*wa liczy? Przebzykać się od czasu do czasu, poprzytulać i pogadać o pierdołach? I to jest warte tego całego zachodu?
Poniewieranie drugim człowiekiem jak ścierką i traktowanie dorosłego faceta jak wiejskiego przygłupa, który łyknie i zniesie wszystko,
a stojąc przed rozrzutnikiem gnoju, chwytając łapczywie powietrze w płuca zapewnia, że jest całkiem słodko? Bo miłość?

To nie jest miłość. To jest samoocena na poziomie dna dwa metry pod mułem i kompleksy małego Kazia, który dał sobie zrobić z mózgu bigos
i wmówić jak bardzo powinien być wdzięczny, że taka chodząca zajebistość jak Ona, łaskawym okiem w ogóle spojrzała na takiego kogoś jak on,
więc lepiej żebyś za bardzo nie podskakiwał, bo taka szansa się trafia jeden raz na osiem miliardów, a i to też nie każdemu, nie myśl sobie.

No kopniak solidny , obrazowo nie pozostawiający pola do wyobraźni
No ale w sumie co ? To mają sobie wyjaśniać semantykę : MIŁOŚĆ ?
No i każdy ma indywidualnie grubą skórę wystawioną na pozwolenie potraktowania siebie w taki czy inny sposób, może poza tą kupą dla Becketta jednak coś w tym jest, w końcu przerabiał już związki i jest w okolicach 40-tki.

Dla Becketta to drzewo i warunki sadzenia drzewa jak mi się wydaje, On powiedział, że Ją kocha. Interesujące jest czy Becket jest w stanie to szczerze z siebie wykrztusić, bo znaczenie to jak wyżej napisałam – chyba do uzgodnienia pomiędzy stronami.

Masz rację Roxann świata nie zbawię tylko myślę sobie że większość z nas przeżyła zawód miłosny i nie chciałaby być plastrem czy też przedmiotem w poczekalni.Nawet jeśli ludzie się godzą na to i są w oczach innych frajerami to jednak są to ludzie którzy kochają nawet za bardzo.Czy chciałabym być frajerem bo kocham i godzić się bo świat jest taki?Nie Roxann nie chciałabym żeby ktoś mnie tak traktował ani też traktować innych w ten sposób bo wszyscy staniemy się drapieżnikami.Miłość będzie frajerstwem,słabością do wykorzystania.Będziwmy stawali się co raz gorsi dla innych a wieczorem płakać do poduszki że jesteśmy wredni i samotni!!Nie chcę w takim świecie żyć, chociaż w wielu związkach nie ma równowagi i mówi się że ten co kocha bardziej jest na przegranej pozycji.Beckett jest w takiej nierównowadze a w zasadzie przepaści nie do przejścia według mnie stąd jego wątek.W tym dealu brakuje mu najważniejszego uczuć że strony Pani D.

Mi się wydaje że Backettowi imponuje Pani D. Żartobliwie pisząc toż to związał się z samą Panią Doktorową:)i gdzieś tam pewnie wisi przekonanie że lepszej nie znajdzie.Nie wiem gdzie Beckett mieszka ale jeszcze w niektórych małych miejscowościach dalej najważniejszy autorytet ma ksiądz,nauczyciel i lekarz.W tym wątku nic się więcej nie wydarzy.Ból rozstania dla Becketta będzie na tyle nie do przyjęcia,że w mojej ocenie tylko Pani D.może odmienić los Becketta.Beckett w tej poczekalni o której pisze Gracjana dobrze się rozlokował, rozstawił kwiatki,umeblował,nakrył do stołu,powiesił zasłonki.Za dużo zainwestował żeby się wyprowadzić.Albo Pani D. struje się Beckettem,albo pozna kogoś albo do gry wróci Pań Tata.

Chio, uczucie to jedno, a poczucie własnej wartości to drugie. Ludzie, którzy wpadają w takie patologie najczęściej sami uważają, że nie są nic warci. Tak jest też  z tymi co kochają za bardzo i poza tą osobą świata nie widzą. To nie miłość, tylko chore uzależnienie. Tak jak u Becketta. Kogo za to winić? Skoro takiej osobie trudno przemówić do rozsądku. Beckett sam się zwał samcem alfa, kiedy chyba każdy ma go za frajera. Tak samo ofiara przemocy może myśleć, że poświęca i to ile znosi jest jej siłą. Ale fakt Beckett tak się zachowuje.. wszystko tłumaczy by tylko w tym układzie być.

To prawda. Rok temu. Na początku też były fajerwerki, jak to z początkami zwykle bywa. Jednak po dość krótkim czasie okazało się, że ów sąsiad ma wadę, której ja absolutnie nie mogę zaakceptować (wspominałam jaką). Po tym incydencie moje uczucie do niego się ulotniło bardzo szybko, choć uważam, że to ogólnie w porządku facet i inna, której pewne rzeczy nie przeszkadzają, albo nie aż tak jak mi, miałaby z niego pożytek. I on mimo jasnych sygnałów z mojej strony, że "NIE" bardzo długo na różne sposoby starał się bym dała mu jednak szansę. I powiem szczerze, że gdyby nie to, że chodziło tu o rzecz dla mnie absolutnie nie akceptowalną, nie wiem czy w innych okolicznościach tej szansy bym mu nie dała licząc, że jakoś może się samo ułoży i nie bujała z nim tak jak Pani D. z Beckettem. Jednak to by było raczej podyktowane pewną próżnością (że facet tak bardzo o mnie zabiega) i wyrzutami sumienia (on taki dobry dla mnie, a ja taka niewdzięczna), niż miłością do niego. Na szczęście w tej kwestii byłam asertywna a potem poznałam innego. Sąsiad mnie już z nim widział więc odpuścił, ale mogę pójść w zakład, że nawet gdybym teraz niespodziewanie zaprosiła go na śniadanie, byłby za minutę Taki typ

Bagienni_k, jeśli jest taka cecha, tu musi być dla nas naprawdę dużego kalibru, nie jakieś pierdoły jak nie podnoszenie deski w sedesie czy rzucanie skarpetek pod łóżko U mnie chodziło o incydent, kiedy ów sąsiad przyszedł do mnie wstawiony i agresja mu się włączyła.... po tej szarpaninie miałam ręce całe w siniakach. Jakimś cudem udało mi się mu wyrwać i zamknąć w łazience. On zasną u mnie na łóżku. Byłam przerażona, nie wiedziałam czy mam wołać o pomoc, czy dzwonić na policję ale na szczęście był tak napruty, że padł szybko. Następnego dnia nic nie pamiętał, przepraszał milion razy, wykupił chyba wszystkie kwiaty w pobliskiej kwiaciarni, ale dla mnie to już nie miało żadnego znaczenia. Dodam, że jestem DDA i jestem szczególnie na tym punkcie przeczulona. Sama w ogóle nie piję alkoholu.
Także sam widzisz... może ktoś powiedzieć, że powinnam była dać mu szansę, ale ja wiem jak to jest z alkoholikami i przemocowcami, i dziękuję. Jak inna ma chęci i siłę by z tym problemem zmierzyć, ok. Ja nie.

Nie trzeba daleko szukać, Pani D. została wykorzystana przez Ojca dziecka, a teraz wykorzystuje Becketta. I w jej przypadku refleksji jakiejkolwiek chyba próżno szukać. Ani tamten romans nic jej nie nauczył, ani do pracy nad sobą jej nie śpieszono - jak tylko Beckett zamknął drzwi wychodząc z ostatnią walizką, panna przerwała terapię i zaczęła planować powrót do exa, nie zważając, że tamten ma rodzinę. Jak ją ustawił do pionu i powiedział, że może tylko liczyć na bycie kochanką, przyjęła Becketta z powrotem. To czego od tej Pani można się spodziewać, że się zreflektuje że takie postępowanie jest nieetyczne i niemoralne? Czy to jak została potraktowana, daje jej przyzwolenie by tak innych traktować?

Jak pamiętam taką cechą było agresywne zachowanie więc traktuje się zero jedynkowo!Poza tym ja myślę że naiwnością i hipokryzją jest myślenie,że ja mogę tak się zachowywać,traktować przedmiotowo ludzi  a inni już wobec mnie nie.Spotkałam już kilka osób które myślały że są takie sprytne a trafiły na lepszych od siebie graczy.Kali kraść ok Kalemu ukraść oj źle.Ostatnimi czasy nawet na tym forum obserwuję pełno Księci i Księżniczek porzuconych,ktorzy nie mogą się z tym pogodzić a generalnie sami używają ludzi.Potem płacz ja biedny biedna.Dostają prawdziwą lekcję od życia ale wniosków raczej poza użalaniem się nad sobą nie chcą wyciągnąć chociażby prosta prawda POŻYCZONE ODDANE lub też POSTĘPUJ WOBEC INNYCH TAK JAKBYŚ CHCIAŁ ABY POSTĘPOWALI WOBEC CIEBIE!Inaczej idziemy w kierunku słabe jednostki się eliminuje,nie szanuje.W tym wypadku słabością jest miłość do drugiego człowieka.Mimo wszystko myślę że każdy chce kochać i być kochany więc tak naprawdę eliminujemy się sami,płaczemy do poduszek,nie radzimy sobie z życiem.

Dokładnie tak. Myślę, że wiele osób czytających ten wątek odnajduje wiele analogii do własnych doświadczeń. Czy to od str Pani D. czy Becketta. A ten watek jest wręcz obowiązkową lekturą jak absolutnie nie należy postępować!
I zgadzam się, że Beckett sam nic nie zrobi, jeśli Pani nie kopnie go w 4 litery (tzn. weźmie odpowiedzialność za nich oboje ). Jemu już nic nie pomoże. Ale może komuś innemu.

Ze wzorem przesadziłeś. Niestety wychowałam się w domu gdzie był alkohol i przemoc i wiem od kuchni jak to wygląda. Sama do dziś ponoszę tego różne konsekwencje, jestem też na pewno współuzależniona (od rodziców), jednak perspektywa, że takie jazdy miałabym z partnerem, którego w przeciwieństwie do rodziców SAMA WYBIERAM, to jak samobójstwo. Ja zdaję sobie sprawę z tego, że osoby DDA często w takie patologie się wplątują są też same bardziej narażone na uzależnienia, ale tyle się naoglądałam tego wszystkiego będąc jeszcze dzieckiem, że never ever. Np. nie piję alkoholu z własnego wyboru, po prostu źle mi się kojarzy, na sam jego 'zapach' mam odruch wymiotny.  Moja matka niestety nie odeszła wcześniej od ojca (albo ojciec od matki), bo też nie miała za bardzo jak i gdzie no i pewnie siły i odwagi. Dlatego zawsze będę powtarzać, ze niezależność (finansowa), samodzielność jest szalenie ważna by w ogóle móc zawalczyć o siebie i ograniczyć ryzyko wplątania się w takie patologie. Ja ciężko na nią zapracowałam dlatego też mogłam szybko wymiksować się z tamtego związku. Do mnie nie przemawia argument, że to był incydent, że się nie powtórzy, że opijali z kumplami jakiś "sukces", że poza tym  to był fajny facet. Przez te wszystkie lata wyrobiłam w sobie ogromny instynkt samozachowawczy, może nawet przesadny ale... wolę coś nawet wartościowego stracić, przeoczyć, niż na własne życzenie zgotować sobie piekło na ziemi.

EDIT: a co do Becketta, to może mały pikuś w porównaniu do wspomnianych przez Ciebie pań, ale... toksyczność w związku ma różne wymiary i Beckett psychicznie wymięka. Robi dobrą minę do złej gry ale sam przyznaje, że płaci za to zdrowiem psychicznym. Ja tam nie wiem, jaki on był wcześniej, ale teraz stracił kompletnie poczucie własnej wartości, a przez to stracił swoją atrakcyjność. Dlatego chyba wszystkim tu go po prostu szkoda. On już zapowiada, że jakby co to zapisze na Tindera i będzie szalał. No marnuje sobie chłopak życie i zdrowie na tej wycieraczce. Poczucie własnej wartości bardzo ciężko jest odbudować. Więc się będzie pewnie seksił z kim popadnie byleby odreagować. A "lepszej partii" niż Pani D. zapewne (szczególnie w takim stanie) nie znajdzie. Kobiety wartościowe wybierają facetów, którzy tą wartość też mają. Powiedzieć można wszystko czy napisać, ale … szybko da się to zweryfikować. A Beckett mając niewątpliwie talent do naginania rzeczywistości i faktów, musiałby trafić na chyba na jakąś 'amebę' intelektualną by uwierzyła, że jest "samcem Alfa".

Nie, wręcz przeciwnie, odebrałam to jako komplement tylko trochę na wyrost zważywszy jaka tego geneza.

Nie no Beckett wydaje się dobrym człowiekiem, ale trafił na taką Panią D., która miała z niego zrobić samca alfa (przepraszam, powtarzam się), a zrobiła frajera. No szkoda chłopa, ale cóż poradzić, skoro nic do niego nie dociera.

Nie zauważyłabyś sarkazmu nawet jakby wyskoczył zza krzaków i kopnął Cię w tyłek, co? Od początku piszę, że ten układ mi nie pasuje i dążę do jego zmiany, a ten tekst, który powtarzasz już po raz enty na dowód prawdziwości swoich fantazji, był zakpieniem z sytuacji.

Again. Ja te słowa rozumiem zupełnie inaczej i to chyba ja, jako ich autor, mam prawo do właściwej interpretacji? Już to tłumaczyłem, aleś głucha jak pień. Ja te słowa rozumiem tak, że jesteśmy z kimś właśnie dlatego że nikogo lepszego nie znaleźliśmy i wierzymy że to dla nas najlepszy wybór.
I nie, nie uważam że mam jakąś granicę możliwości jeśli chodzi o wybór partnerki.

No a tu już się uśmiałem do łez Sam mam jakąś wypracowaną pozycję, jestem ze stolicy, nie ze wsi (a wieś nota bene bardzo lubię), status partnerki nie ma dla mnie znaczenia, wiązałem się zarówno z kelnerką jak i dziewczyną dość znaną w branży filmowej. Ważny jest dla mnie człowiek, a nie jego zawód.

Ach jej, jak Ty się upajasz tym "wannabe alfa" i klęską zabiedzonego misia, którego rzekomo królewna nie uratowała i założyła mu korony.
Nie uważam się za frajera, stawiam granice, mam swoje oczekiwania cały czas i z nich nie zrezygnuję. Niedawno (po rozmowach o jej wahaniach uczuć) padła propozycja żebym leciał z nią i jej mamą na tygodniowe wakacje. Nie, nie polecę. Zgadnij dlaczego. Pieniądze i czas mam. W Twoim wyimaginowanym świecie rzuciłbym wszystko i z jęzorem na wierzchu pakował walizki.

Nie przegadasz. Nie ma opcji. Ja skłamałam mówiąc ,że mi eks powiedział że mnie nie kocha. On mi powiedział,że nie wie czy mnie kocha. Ale w przypadku związków partnerskich nie wiem czy Cię kocham jest tozsame z nie kocham cię,ale bądź bo co mam zrobić sam biedny/biedna. Albo nie jestem jeszcze pewny/pewna nowego obiektu
Nie.ma sensu tłumaczyc.
Grunt,że się wycofała.

poczytuje ten wątek sporadycznie i rzuca mi się w oczy pewna refleksja. O ile cześć z Was próbuje na wszystkie sposoby pomóc backettowi i tłumaczy mu w bardziej męski sposób schematy funkcjonowania takiego toksycznego związku ( mowa o Andestud) o tyle widzę tu też wpisy wyśmiewające się z autora. Największym paradoksem jest jednak to, że swoja żółć i filozofie życia wylewa tu Roksana, która jeszcze niedawno przez kilkadziesiąt stron tego forum  rozpisywała się na temat swojego romansu z Szefem. Sama nie pamięta już, jak długo nie mogła przestać o nim myśleć mimo, że chłop dawno już ja pożegnał, zapłodnił swoja żonę i zapomniał kim jest gąska Roksi. Jak można być takim hipokrytą.. Słabe..
Backettowi powiem, aby posłuchał siebie. Ty wiesz, że to co się teraz dzieje to strata czasu. Ta kobieta nigdy Cię nie pokocha, choćby bardzo chciała, bo miłość albo jest albo jej nie ma. Zmarnujesz najlepsze lata swojego życia na iluzję i pogoń za złudzeniami. Pomyśl o dziecku. Im dłużej to przeciągasz tym bardziej szkoda małego. Twoja partnerka nie jest chora, ani zagubiona, ona jest wyrachowana i skupiona na sobie oraz swoich potrzebach. Ratuj siebie i  zrób przysługę dziecku..

Pytanie zasadnicze to czemu tak się uparles zamiast zainwestować tę energię w związek z osoba, która to odwzajemni?

Bo to "ta jedyna"? No proszę Cię... Zgadzam się z anderstudem - "tych jedynych" jest wiele.

@takata
Masz rację co do dziecka. Ten argument do mnie przemawia. Będę jednak bronił pani D. Nie jest wyrachowana. Ona naprawdę nie wie co robić. Wiem że rozum podpowiada jej mnie, a emocje...różnie. Raz tak raz srak. I widzę jak się z tym męczy. Kwestia mojej więzi z dzieckiem również spędza jej sen z powiek, zwłaszcza ze dzieciak coraz większy i ta więz jest mocniejsza z tygodnia na tydzień. Wiem jak ona bardzo się boi że nam nie wyjdzie i dzieciak to bardzo przeżyje.

@bagiennik
Teściowa jest spoko. Jesteśmy na ty, swobodnie się przy niej czuję. To nowoczesna i otwarta babka. Luzik. Zwłaszcza że daje nam przestrzeń i ma swoje sprawy.

Po tym co uslyszałem nie usiadłem i nie pogadałem, bo jak andeestud pisze, nie było o czym. Wyszedłem. Co bylo potem, wiecie.

Dlaczego ona? Nie piszę wiele o jej zaletach. Miałem trochę partnerek i nigdy nie spotkałem kogoś takiego. Szukałem tych cech, wszystkich w jednej osobie, długo. Jest naprawdę, obiektywnie wyjatkowa. Z drobnym...fakapem

Czyli jednak "ta jedyna" ;p
Ach te różowe okulary

Beckett No cóż, może mam jakiś spaczony obraz teściowej po oglądaniu "Miodowych  lat"

Każdy zapewne w pewnym sensie rozumie stan w jakim się znalazłeś, co wiążę się z odczuciami i emocjami jakie do niej czujesz oraz jak ją idealizujesz( jako osoba zakochana), chociaż wisz, że ma swoje wady
Ciężko się jednak oprzeć wrażeniu, że ciężko u Was obojga z decyzyjnością. Mówię: dla mnie taka sytuacja już dawno spowodowałaby u przeciętnego Kowalskiego jasną decyzję wynikającą w rachunku zysków i strat, dajmy na to:" Kocham Cię, zalezy mi na Tobie, ale nie jestem w stanie emocjonalnie znieść tej huśtawki, musimy coś postanowić, bo inaczej zwariuję"

Zaraz Roxann i anderstud wytoczą ciężkie działa

No powiem wam szczerze, po tych wyznaniach: "jestem ze stolicy", "ta jedyna", chetnie zobaczylbym te pare na zywo! Czuc wielki swiat:) Sky is the limit! Chociaz cos mi intuicja podpowiada, ze Beckett to taki "Psikutas bez "S"".

Nie chcę Cię martwić, ale prawdopodobnie pojawił się ktoś trzeci. Jeśli tak to może nie być jeszcze pewna co tak naprawdę do niego czuje i nie chce Ciebie stracić zanim się nie przekona co z tego wyjdzie. Będzie Ciebie trzymać pięknymi i miłymi słowami dopóki coś sie nie zmieni. I albo okaże się że tam było tylko zauroczenie i wróci do Ciebie, albo zostanie z innym może nawet bez słowa wyjaśnienie, bo przecież teraz nie jesteście razem.
Mówię tak bo właśnie mnie coś takiego spotkało, zaczęło sie coś nie układać a po pewnym czasie, wiem że to nie w porządku ale przeczytałem u niej jednego smsa i sprawa zrobiła się jasna. Walczyłem jeszcze o nią przez kilka miesięcy ale wciąż tylko słyszałem że nie może sie zdecydować, że już nie umie poiwedzieć kocham. Ale spotykaliśmy się kilka razy, próbowaliśmy być razem, wspólne wczasy, piękne chwile a potem znowu ON.
W końcu stwierdziłem że tak dłużej nie potrafię.
Zostawiłem list po miłej kolacji i teraz Cierpię. Lecz zaczynam szukać zapomnienia, spokoju.
Choć może się mylę.

Ważne, bo naprawdę ciężko zrozumieć w imię czego upierasz się na związek z kimś kto mówi "nie kocham Cię".
"Jeżeli zastanawiasz się czy kogoś kochasz przestałeś już kochać na zawsze."

Aktualnie jestesmy na etapie Becketta kozaka, chłopaka z miasta. Nie dalej jak na początku września było zgoła inaczej - niepewny, wystraszony, kupa w portkach. Co sie zmieniło? Na początku września: "nie kocham cię", teraz: "wyjedziesz ze mną na tydzień". Jak myslicie, kto w tym zwią,ku (przepraszam, w tej relacji) jest pilotem, a kto jest sterowany?;) Teraz Beckett bedzie pisał teksty, jakby kuleczki mocy by Ann zapił Red Bullem, a to tylko dlatego, ze dr Quinn zaprosiła go na urlop:)

O przepraszam najmocniej, ale "bzdury piszesz" to akurat moja kwestia.
Tylko zjem obiad i przysiądę z kawką, to poszukam jak jeszcze niedawno sam tu majaczyłeś o wspólnym zakupie działki i budowie domu,
a na moje "bzdury piszesz" reagowałeś jak wściekły byk na czerwoną płachtę. Kiedy to było? W czerwcu? W maju? Bo nie chce mi się szukać...

Tylko Ty jej nigdy nie powiedziałeś, że jej nie kochasz. Myślisz, że to jest przypadek? Nie, nie jest. To są naprawdę mocne słowa i one nie padną z ust osoby, która...kocha.

Dla mnie teraz już wszystko jasne, żadne tam deficyty z dzieciństwa, przyciąganie/odpychanie itd.

Nie Beckett, na przemoc nie ma żadnej obrony!

Fakt, to była chora sytuacja, ale przecież można było ją jakoś inaczej rozwiązać. To wychodzenie, kiedy przyjeżdżał ojciec dziecka to już w ogóle jakaś groteska (a raczej dramat). Teraz piszesz, że sytuacja z Ojcem się unormowała (choć nie powiedziałeś jak), nie dało się tego zrobić wcześniej? A skoro tak, to jaki teraz macie problem skoro on był głównym źródłem twoich frustracji i "jazd". Przecież w żadnym związku nie ma tak, że każdego dnia każdy ma świetny humor, uśmiech przyklejony do twarzy i niekończącą się ochotę na amory.

Nie jestem psychologiem, ani tym bardziej jasnowidzem, ale jakos tak nie mam przekonania, ze Beckett odmówił kategorycznie i ostatecznie. Raczej bym obstawiał (realnie położyłbym pieniądze na stół), ze to kolejny etap gry w ktorej tym razem Beckett gra tego niedostępnego, a pani Dr udaje, ze jej zależy. No a nasz Beckett mówi jedno, a wieczorkiem zaśliniony sprawdza w necie gdzie warto wybrać się w rzeczonej destynacji (jak to teraz mówią). Jedno jest pewne, fajny jest ten temat, duzo się dzieje, ale koniec przewidywalny - rozstaną się, albo dr zajdzie w ciążę, trochę pobędą i... rozstaną się.

To już jest tylko przeciąganie liny z nudów i takie sprawdzanie dla zabawy na ile jeszcze mogę sobie pozwolić, tak z jednej i drugiej strony.
W końcu ta lina strzeli z hukiem i gdybym miał postawić na to własne pieniądze, to postawiłbym wszystko na opcję, że któregoś dnia,
po jakimś kolejnym odpale Doktorowej nasz Beckett znów spróbuje swoich ogranych tricków z oddalaniem i ochładzaniem tej poje*anej relacji,
co z kolei Pani D. uzna za idealny pretekst i dobry moment na to, aby przeskoczyć na upatrzoną wcześniej gałąź, kwestia zgrania tego w czasie.

Tu chodzi już tylko o impuls w postaci tego kogoś, który miałby Becketta zastąpić, o nic innego moim zdaniem. Być może znów będzie to Eks,
a być może zupełnie nowa postać, to w zasadzie już nie ma najmniejszego znaczenia, pożyjemy zobaczymy. Jak dla mnie jest już pozamiatane
i gdybym znalazł pod ławką w parku walizkę z milionem dolarów, pół postawiłbym na to, że jeszcze w tym roku nastąpi ostateczne rozwiązanie tej kwestii.