Sprzeczne sygnały eks? - Netkobiety.pl

Dam sobie radę w przyszłych związkach. Jak już przyjdzie realny koniec bez odwołania to się pozbieram szybko. I odetchnę w końcu z ulgą.
Sęk w tym że jestem podatny na jej przeciąganie tematu. I uświadomiłem jej to właśnie. Bo ze wszechmiar najsensowniejsze jest rozstanie się, definitywne. Liczę ze i ona stanie się odpowiedzialna za nas dwoje. Przestanie uciekać i liczyć że wszystko samo się jakoś rozwiąże.

Przecież jej zdanie jest drugorzędne. To Twoje życie i Twoja decyzja!!
Dla mnie wygląda to na "oddanie" pałeczki Pani D, żeby to ona zakończyła. Co jak wiemy, nigdy nie nastąpi bo jesteś dla niej za wygodny.

Wiesz Beckett, nie wiem kim Ty tam z zawodu jesteś, ale jeżeli nie rzecznikiem prasowym, to minąłeś się z powołaniem.
Potrafisz pięknie lawirować, zaprzeczać faktom i samemu sobie. Do tego dochodzą jakieś cytaty (pseudo)naukowe, wybielanie itd.
Niby piszesz, że sam wiesz czego chcesz i swoich zasad trzymasz … a jak co do czego decyzję zostawiasz jej, bo sam nie potrafisz. Już n razy złapaliśmy Cię tu na kłamstwie. A Ty dalej z uporem maniaka... nie jest tak jak myślicie.
Tak, niby jak się od niej uwolnisz to wróci Beckett - samiec Alfa, ale teraz ot tak przez przypadek nie potrafi się wywikłać z toksycznej relacji dając sobą pomiatać zostawiając ostatnie słowo Pani.
Gdzie tu logika?
No ja od dawna widzę, że nie piszesz (całej) prawdy (dlatego gubisz w zeznaniach). Ale mi to lotto.. to tylko forum.. możemy się wypowiedzieć, pośmiać itd.

PS. Ja z zawodu jestem analitykiem, umysłem ścisłym, do tego mam b dobrą pamięć... więc ja zwyczajnie się nie nabieram na Twoje niby pięknie przedstawione sprzeczne fakty. Jestem tylko ciekawa kto w Waszej walce o większą manipulację wygrywa. Ty czy ona. I stawiam na nią, mimo, że taka dobra delikatna, wrażliwa... I myślę, że się nie mylę.

To skąd te sprzeczności w zeznaniach? No chyba, że Ty sam już się gubisz w odbiorze i ocenie sytuacji … błądzisz jak dziecko we mgle. Raz piszesz jedno, raz drugie.

Powtórzę to po raz ostatni - dopóki laska czerpie korzyści z tego układu, to sama tego nie zakończy nigdy, bo jak już tu mamy ustalone nie jest idiotką.
Dopóki nie musi dawać i robić więcej niż chce, bo wystarczy jedno jej westchnienie, żeby było jak ma być, to nic więcej nie da ani nic nie zrobi, bo po co.
Dopóki nie sprzeciwisz się otwarcie i stanowczo jej woli, a może chodzić o dosłownie jakąś błahą pierdołę, możesz spać spokojnie, bo nic się nie zmieni.
Tak wygląda sytuacja i tak się sprawy mają. Dorabianie do tego całej martyrologii z trudnym dzieciństwem w tle... to jest tylko temat zastępczy
i pretekst dla nic nie robienia w kwestii wprowadzenia rozwiązań ostatecznych, o których czytam tu już od ponad roku, a nie zrobiłeś absolutnie nic.
I nie zrobisz, dopóki pańcia się tobą nie znudzi do tego stopnia, że będzie miała odruch wymiotny na twój widok, albo sobie nie pozna kogoś nowego.
Zajebista perspektywa, co? Masz to na co się godzisz, Beckett...

Genialne! Chapeau bas

Powiem Ci co zrobilabym na Twoim miejscu Beckett .jeśli Twoja koncepcja jest prawdziwa. I ona jest bardziej pogubiona niż wyrachowana...
Nie zrywaj z nią ale się zdystansuj.. Nie emocjonalnie do niej ale zaangażowaniem i kontrolą. Spotykaj dużo rzadziej nie angazuj w codzienne życie póki się nie zdecyduje. I dopiero wtedy dostaniesz prawdą między oczy a decyzja będzie jej bez nacisku. Zobaczysz czy chce być bliżej czy nie.
Bo Ty jesteś jak niewierny Tomasz musisz włożyć dłoń..
Zyskasz pewność, zyskasz spokój.

Rozbiłeś bank To chyba najlpesza diagnoza osobowości Autora i podsumowanie jego działań

Beckett jesteś we friendzone + seks.
Ty chyba mylnie uważasz, że skoro ona nadal się z Tobą spotyka to znaczy, że "również nie może się od Ciebie uwolnić". Ale... U niej to wygoda, a u Ciebie zaangażowanie emocjonalne. Ona już powiedziała, że Cię nie kocha. Co jeszcze musi się zdarzyć? Niedługo naprawdę obrazek, który ktoś tu kiedy przytacza, że pani doktor zabawia się na łóżku z panem ojcem a Ty potulnie pytasz, czy nie przynieść im czegoś zimnego do picia - zisci się. Bo przecież ona miała trudno dzieciństwo. Bo to, bo tamto. Każdy w pewnym sensie ma lub miał trudne życie. Ale to nie usprawiedliwia takiego zachowania.

Bardzo Ci dziękuję za to co napisałaś.
Moja matka jako matka to ideał matki. Gdyby wyłączyć problem alkoholowy. No wiadomo, że u mnie nie było libacji itd. Rodzina ogólnie na poziomie, szanowana, tata wręcz chwalił matką (bo to piękna kobieta) ale pomiędzy nimi ok 20l różnicy .. dlatego myślę, że trochę z tego powodu zdrada była... nie ważne. Mój ojciec też nie wygląda na swoje lata... kobiety go podrywają itd. Szczerze? Myślałam, że ojciec zdradza wciąż matkę.. ale przyznał mi że ok flirtował i ma dzieci pozamałżeńskie ale sprzed ślubu ale nigdy nie zdradził po. Ja już nie wiem komu wierzyć. Matka uważała że mści się za dawny romans a sam flirtuje... nie dojdziesz.

Ja wbrew może pozorom rozumiem Panią D. Też jestem niezależną finansowo itd. kobietą, choć kilka l młodszą i bez dziecka ale facet który zacznie mnie ustawiać w imię rodziny u mnie nie przejdzie. Mam ten komfort, że nic nie muszę a jedynie mogę. Jestem absolutnie odcięta od rodziny z mniejszej miejscowości co to zaraz nalegają na ślub by przed rodziną i kościołem pokazać. No dobra mam sporo starszego faceta.. ale chyba ja go wybrałam i mam gdzieś jego wcześniejsze życie, akceptuję że ma 20-letnią córkę itd. kocham go i chcę z nim być..

Może tak samo jak na kocham  Cię niepoparte czynami? Słowa są mniej ważne niż czyny..
Nie zawsze  ludzie są spójni.
A On dostaje sporo od tej Pani- dodatkowo cały czas analizuje siebie, czy nie popełnia błędu, sam chce ogarnąć sytuację.
Słowo kocham może co innego znaczyć dla różnych ludzi- dla jednego kocham Cię bo jestem cały Twój i zawsze przy Tobie, dla kogoś innego Kocham więc daję Ci wolność.

Żeby to było takie proste. Po tym jak to usłyszałem, to zakomunikowałem że to koniec. Po czym następuje jej zwrot o 180 stopni. I słyszę co innego, okraszonego żalami że sama ma dość huśtawek uczuć do mnie.

Można stawiać na wyrachowanie i oscarową grę aktorską. Można też wierzyć w problemy emocjonalne. Efekt jednak jest ten sam.

Zgadzam się. Nie wierzę jednak że aktualny stan zawieszenia jej pasuje.

Cóż za pytanie. Oczywiście że nie. Ale nie jest łatwo przestać wierzyć że to ma sens dlugofalowy. Trudno zostawić mi też dziecko. Jestem z nim codziennie i przywiązałem się.

Dziecko nie jest kartą przetargową. Żeby było jasne.

Widzisz Beckett, gdybyś posłuchał wcześniej rad forumowiczów, zyskałbyś co najmniej pół roku a tak nadal stoisz w miejscu. John Ci dobrze radził, odstaw seks, zobaczysz co Was rzeczywiście łączy. A może to Ty chcesz od niej zbyt wiele? Chcesz by Cię kochała tak jak na początku Waszego "związku", każdy jej chłodniejszy gest odbierasz jako odrzucenie. Pisałeś, że irytuje ją w Tobie wiele rzeczy. Oczywiście Ty uważasz to za błahostki ale dla niej mogą to być rzeczy, które powodują, że zwyczajnie ma Cię (na choćby chwilę) dość. U Was seks jest od początku tym, co rozładowuje napięcia i zamiata sporne sprawy pod dywan. Ale ile tak się da? Myślę, że bardzo niepewnie czujesz się w tej relacji, ba! nawet bym się pokusiła o stwierdzenie, że masz przy Pani D. kompleksy, dlatego każdy jej grymas odbierasz tak a nie inaczej. Tak jakbyś czuł w kościach, że za "słaby" jesteś dla niej. Ale potem znów jest seks, namiętność, bliskość... czujesz, że Pani D. na Tobie zależy, że o Ciebie dba i tak do kolejnego razu, kiedy zauważysz u niej osłabienie uczuć. Jak dodamy jeszcze do tego jej relacje z ex, brak jasnej chęci ponownego zamieszkania razem, to nie dziwi, że Twoje frustracje są coraz większe. Niby gdzieś tam czujesz, że jesteś lepszą partią niż ojciec dziecka, ale pewności nie masz. Przy tak niskim poczuciu własnej wartości, sam jesteś punktem zapalnym tych sytuacji. Reagujesz jak w gorącej wodzie kąpany. Ja się nie dziwię, że oboje jesteście tym wykączeni, bo ileż tak można. Daj jej być sobą, pozwól na gorsze chwile, nawet dystansu do Ciebie, przyjmij na klatę to, że coś w Tobie może ją drażnić itd.

To wyobraź Sobie Beckett siebie jak "łazisz" za dziewczyną i co jakiś czas wyrażasz swoje podejrzenia,wątpliwości.
Pytaniami "kochasz mnie ?"  stwierdzeniami nie "kochasz mnie" stałą obserwacją jej zachowań min gestów to paranoja o której pisze Roxann kto to zniesie i ile można mieć cierpliwości dla takiego jojczenia no sorry jeszcze  w dodatku po seksie.
Taka koncentracja na mowie ciała słowach innej osoby jest upierdliwa i męcząca w dodatku Twoja pewność w przeczuwaniu wyczuwaniu nastrojów chłodu ciepła jest mocno przesadzona moim zdaniem ten chłód to projekcje on jest w Tobie co w danym momencie czuje pani Doktor to tylko ona wie czasem trafisz a czasem nie w swoich i interpretacjach stanu "ducha"  pani D.
Pani Doktor nie jest ani dobra ani zła jest aktorka i nie jest manipuluje i nie manipuluje wie co czuje i nie wie ma różne myśli i uczucia ,bo jest jaka jest i jest wolnym człowiekiem może to wszystko robić.
Zobacz ile w Tobie iluzji błędnych wrażeń urojonych zdarzeń miraży.
Teraz nawet jak dziewczyna wyrwie sobie serce i poda Ci je na dłoni to będziesz mieć wątpliwości .
Pomijając (co trudno uczynić ) stan psychiczny Twojej dziewczyny jej problemy z sobą to Ty kompletnie nie dajesz jej wolności
tej emocjonalnej głównie chcesz żeby czuła to co Ty sobie wymyślasz ciągle gorzej jak ona ma to samo co Ty na taj zasadzie nigdy się nie spotkacie w rzeczywistości tak na stałe karmisz się przeszłymi momentami i żądasz bezustannie powtórek a życie się zmienia i drugi człowiek również.

Brakuje Ci w życiu takiego doświadczenia:
Puszczasz kontrolę i ufasz, że co Twoje to do Ciebie wróci. Przy tym okazujesz uczucia takie jak je masz i wtedy gdy przypłyną. ale nie naciskasz.
Oj, ..wielu mężczyzn m z tym problem. Pani zawiedzie zaufanie, odpłynie gdzieś? I tak by odpłynęła.

Niestety Ty sam w dużej mierze przyczyniasz się do takiego huśtania.
A jak znalazłyś taką kobietę co by całkowicie Ci się oddała, to byś się nią znudził.

W każdym poście? Niby gdzie?
Tak, wpływa na postrzeganie drugiej osoby. Chociaż są pary , gdzie to obowiązek małżeński lub czynność z wyłączeniem głowy z udziałem tylko penisa i cipki. Im nie wpływa.

To może jeszcze Becket jest w stanie przewalczyć, przemysli, zdecyduje, może sie nie ugnie - mając plan może pójdzie tą ścieżką

I tu jest zagwozdka.
Bo dom już bedzie, drzewo posadzone, jeśli nowe pokolenie będzie w drodze - Beckett tego by nie puścił jak mi sie wydaje.
Ale na jakich warunkach On jest w stanie to drzewo posadzić - tego to chyba i Beckett nie wie. Więc ciagle ma mrzonki o przyszłej stabilności przy tej osobie, która się przy nim akurat znajduje i którą On potrafi analitycznie 'przewałkować'.
To w kim jest problem ? W Beckecie czy Jego Pani ?

Wielu . chyba większość nawet mężczyzn ma skłonności do kontroli.. Problemu nie ma gdy ciągnie och do kobiet które to bez zbędnych pytań akceptują.
Problem zaczyna się gdy ciągnie ich do innych które nie bardzo to lubią.  A wbrew wszelkim pozorom seks dodatkowo może ten obraz zakłócać. Po prostu zwykle w udanych związkach ludzie znajdują ten punkt równowagi..
Ciekawe jak to było w poprzednich związkach Becketta..

A ja Wam co powiem, wiem że część z Was mnie zlinczuje, ale ja bym mogła mieć takiego Becketta. Na takie przeczekanie, dobry chłopak jest, zawsze pod ręką, zawsze pomocny ,utuli, podniesie samoocenę bo patrzy jak w obrazek. Nie jest to zobowiązujące bo nie mieszka, coś tam mamrocze pod nosem, ale to bardziej do siebie niż do kogoś. Kurcze, a jakby mi się po drodze miłość jakaś trafiła to wtedy odszedłby honorowo, a jakby nie wyszło to on by był. Zawsze.
Wszystko już zostało napisane, Beckett nic nie przyjmuję do wiadomości. Ona jest zaburzona ona jest nieświadoma ona tego nie robi celowo. A robi. Ale nie musisz w to wierzyć. Nikomu.
Po prostu bądź.... Pararar

Widać, nie jedna pani D. się znajdzie, której pasuje taki układ
A tak na poważnie: Grunt, że komuś to pasuje, przynajmniej na chwilę. W momecie jednak, kiedy druga strona mówi otwarcie, że oczekuje czegoś więcej, czegoś co bardziej przypomina związek a nie układ FWB a nic nie robi,żeby to zmienić, pokrętnie się tłumacząc i kreując fałszywą rzeczystość, to już inna sprawa Dziecko jest tutaj jedyną niewinną ofiarą w całym spektaklu.
A ten seks w tej całej relacji, to jakaś karta przetargowa albo łapówka. Pani D. płaci ją Becketowi za każdym razem gdy ten ma choć najmniejsze wątpliwości czy dalej być na każde jej skinienie, samemu nie dostając nic, oprócz tego seksu oczywiście.
Coś czuje, że prędko się to nie skończy...Może siądą wspólnie do wigilijnego stołu..?

Napisałem to, wierząc, że jednak kobiety wolą trwać w relacji, powszechnie uważanej za "normalną"

Jednak w dzisiejszych czasach, w dobie wygodnictwa może nie jest to takie dziwne. Wszystko, czego kobieta pragnie, może to dostać, tylko dlaczego zwykle taka dziwna osobowość trafia na kogoś, kto oczekuje czegoś przeciwnego, czyli normalnego, stabilnego związku? Tutaj leży problem Becketta. Został zniewolony przez te namiastkę relacji, którą dostaje. Dobra gra aktorska i regularne dawki seksu, odciągają w czasie i momentalnie rozwiewają wątpliwości Autora. Dlatego się dziwię nie temu, że Beckett się dał omamić, tylko temu, że to tak długo trwa i końca nie widać. Jestem tylko ciekaw, czy pani D. dalej w głębi duszy czuje cos do ojca dziecka? Gdyby nagle stanął koło niej i powiedział, ze rozwodzi się ze swoją żoną...Myślę, że Autor miałby wtedy choć jedną jasną sytuację

Witam

Mało czasu, więc odpowiem zbiorczo i po żołniersku.

Roxann, możesz sobie wierzyć w co chcesz, mi tam to wisi. Ale zastanów się logicznie, po co miałbym kreować tu siebie. Co ja, niespełniony powieściopisarz jestem? Niemniej myśl co chcesz. Nie zamierzam kopać się z koniem, bo się spocę. Ale piszesz farmazony, jak zwykle.

Nie staram się kontrolować jej stanów emocjonalnych. Usłyszałem jakiś czas temu że mnie nie kocha. Potem się z tego wycofała - że czuła tak w tamtym momencie, że ma wahania uczuć i rzeczy, które ją ode mnie odsuwają, a potem na powrót przyciągają. Więc nic dziwnego że staram się rozmawiać na ten temat. Oczekuję stabilności emocjonalnej, bo sam ją mam. A moje wahania są wyłącznie odbiciem jej wahań. To nie jest związek FwB, to jest normalny związek, z wyjątkiem tego że nie mieszkamy razem i tego, że niestety zdarzają się właśnie te momenty niestabilności. Z mieszkania razem nie robię obecnie celu samego w sobie, bo oboje nie jesteśmy na to gotowi. To poważny krok, jest dziecko, sytuacja wymaga również zmiany warunków lokalowych na większe mieszkanie lub dom. Ja się na to nie zdecyduję w sytuacji gdy nie jestem do końca pewien że ta relacja ma sens, a kobieta którą kocha jest w stanie realizować się w pełni w bliskiej relacji i nie skończy się to katastrofą.
Powiedzmy że mimo przeszkód cały czas idziemy do przodu, jesteśmy ze sobą coraz bliżej. Kryzysy w sumie zbliżają nas do siebie, ale to wyboista droga bardzo.

Nie, nie łączy nas tylko seks i dziecko. Lubimy siebie, mamy wspólne zajęcia, lubimy rozmawiać, albo po prostu leżeć i się przytulać po ciężkim dniu. Fakt, ostatnio trochę mało mamy czasu na siebie (włącznie z seksem - zaraz napiszecie że pożądanie spadło i się wszystko wali, hłe hłe), bo sporo pracy, dziecko chore po pierwszym starciu z przedszkolem, babcia chora, ot proza życia. Choć mam wrażenie, że trochę za dużo daję w układzie w którym nie jesteśmy małżeństwem. Bo wiem że jestem zaangażowany w ich życie bardziej niż przeciętny polski janusz. Ale tak już mam, od początku miałem.

Kapelusza nie zjem, bo moje potrzeby i "warunki" (nie lubię tego słowa w kontekście związku) zostały spełnione. I nie, nie chodziło o zamieszkanie razem (patrz wyżej), tylko regulację spraw z eksem. Trochę dzieje się to inaczej niż sobie wyobrażałem, ale dzieje się.

Nadal stawiam jak widzicie na ten związek. Zobaczymy co życie przyniesie.

Trochę mnie nie było, ale jak w każdej dobrej operze mydlanej brak obejrzenia setki odcinków nie powoduje utraty wątku: Becket odcinek 1807 ... jak tak dalej pójdzie pobijesz Dynastię...

Never ending story...., ale jak Ci dobrze to ja Ci kibicuje! Go Tiger!

To się nazywa brak argumentów na swoją obronę
Ja Ci nie zarzucam, że cały wątek jest zmyślony, ja tylko piszę, że wiele z tego co piszesz się kupy nie trzyma oraz że niejednokrotnie sam sobie zaprzeczasz.
Nawet w tym poście:

Przecież exa przez ten czas nie było, bo miał urlop czy też chorowała bliska mu osoba. Więc co zostało spełnione?
Twoich stwierdzeń typu:

albo

nawet nie skomentuję, bo kolejny raz sam sobie zaprzeczasz.
Potem sam piszesz:

Czy Ty miałeś kiedyś w szkole taki przedmiot jak logika? Bo chyba nie, albo na  nim spałeś.
Skoro nie kontrolujesz jej stanów emocjonalnych, to dlaczego one mają bezpośrednie przełożenie na Twoje samopoczucie/zachowanie?
Piszesz, że jesteś stabilny emocjonalnie, a zaraz potem, że miewasz wahania nastroju, tyle, że to ona jest temu winna.
Powiedz mi, co za różnica, kto czy co? Jak ktoś jest stabilny emocjonalnie to jest i kropka. A jak ktoś nie kontroluje stanów emocjonalnych drugiej osoby, to nie ulega ich wpływom. Proste? Proste!

No cóż Beckett Twoja decyzja.W jednym jesteś na pewno szczery sam nigdy nie odejdziesz. Nawet faktycznie jakby otworzył Ci Pan Tata w ręczniku to najpierw byś się obraził  pokrzyczał , postawił parę warunków a potem wrócił i zrobił im śniadanie.W tej chwili już w to wierzę.

Zastanawia mnie co byłoby teraz, gdyby nagle ojciec dziecka się pojawił..Czy dalej by słyszał wyznania miłości (na przemian z zaprzeczeniami) czy może jednak zdecydowane zaprzeczenie..I ta wizja wspólnej kolacji z ojcem dziecka jest kusząca

Widocznie Beckett więcej dostaje w tym układzie niż traci.
W pierwszym poście Radeusza było wyrażone tylko 1 życzenie: By Pan tata zniknął.. I co ? nie ma go na ten moment.
Jakaś część osobowości Becketta to racjonalny  facet, co wie jak powinien wyglądać związek, co powinien otrzymywać mężczyzna kochany przez kobietę.
Niestety inna to czuły barbarzyńca z naciskiem na barbarzyńca.. jak coś sobie do łba wbije, to nie odpuści łatwo.
Wiem że to daleko od waszych analiz biednego, sponiewieranego Becketta, ale tak to widzę

Elu, ale ja od dawna mówię, że to FwB, Beckett wypunktował co z tego "związku" ma. I ma wiele. Jak mu to pasuje ok.
Szczęścia życzę!

Wszystko wskazuje na to, żę mu to właśnie wystarcza. Karmi się  tym, co dostaje i jest usatysfakcjonowany.