Sprzeczne sygnały eks? - Netkobiety.pl

A może rzeczywiście panna widząc, że Beckett znów się powoli zwija, chciała na rozmowy zaprosić Pana Tatę, ale w roztargnieniu sms powędrował do Becketta
Skoro historia lubi się powtarzać, to zadbajmy o wszystkie jej punkty!

A może już jest jakiś kolejny na horyzoncie?
Panna już raz pokazała, że nie lubi próżni... i długo płakać po Beckecie nie zamierza.

anderstud utknąłeś w korku po popcorn i najlepszy moment przegapiłeś

e, korki będą coraz większe a tu się impreza na co najmniej cały weekend zapowiada... także niech zrobi większe zapasy

No adnerstud już wolne do końca tygodnia sobie wziął żeby nic nie ominąć.
Ja chyba wezmę jakiś urlop na żądanie. Chyba zrozumieją...

Tak czytam ten wątek od wczoraj i nie dowierzam, że ludzie tak sobie  życie komplikują.
Chcę tylko od siebie powiedzieć, że zasłanianie się "dobrem dziecka" jakoś mi tu nie pasuje. Małe dziecko nie rozumie waszych gierek, Dla niego sprawa jest jasna: jesteście razem, jest tatuś i mamusia, tylko tatuś czasem nie nocuje. To, że na stałe tam nie mieszkasz nic nie zmienia. To że rozeszlibyście się teraz ponownie zrobiłoby w jego głowie taki sam bajzel i spustoszenie, niezależnie od tego czy mieszkacie razem, czy nie.
Pochrzaniona jest Wasza relacja strasznie i paradoksalnie nie za wiele miłości tutaj widzę. Ciągle tylko jakieś podchody i przeciąganie liny. Ona źle zrobiła, ja się odsuwam. Ja zrąbałem, ona się odsuwa.
Bardzo toksyczna relacja.

Przyznaję, że całego nie przeczytałam ale wiem, że nie jest ojcem biologicznym. To akurat nie jest najważniejsze. Liczy się ojciec, który małego wychowuje, a z tego co czytam wynika, że bohater wątku wychowuje.

Jednak będę się upierał, że to jest trochę bardziej skomplikowane niż na pozór może wyglądać.
Dziecko ma ojca, który gra jedną z głównych ról, o ile nie najważniejszą w całej obsadzie tego dramatu.
Bohater wątku gra tutaj trzecie skrzypce pełniąc jedynie funkcję dochodzącego pukacza Pani Doktor

Ja czytam to co tutaj jest w wątku. Że jest z małym średnio 4 dni w tygodniu, że kolacje, obiadki, baseny, odbieranie z przedszkola, itd. No przecież sobie tego nie wyśniłam, tylko przeczytałam tutaj, prawda? Czy może nie prawda tylko halucynacja i powinnam zwiększyć dawkę leków? W pierwszych bodajże 10 stronach wątku słowa nie było o ojcu. A nie... czekajcie. Słowa nie było o dziecku.
Dobra, sorry. Nie nadążam.

Opinie bardzo krzywdzące, żeby nie powiedzieć chamskie. Przez prawie rok mieszkałem z dzieckiem. Od jego drugich urodzin. Zawsze poświecałem mu dużo uwagi i uczuć. Mały jest ze mną związany bardziej niż z ojcem. I nie jest to moja opinia. Zresztą...większe przywiazanie ma nawet do niani niż do ojca.

Rozumiem Cię beckett, jednak okres wspólnego mieszkania przez rok czasu trudno nazwać wychowywaniem.

Aha. A jak to nazwiesz? Od początku byłem zaangażowany. Nigdy nie traktowałem dziecka jako bonus konieczny, cięzar. Traktuję je jak wlasne. Dlatego mały się do mnie garnie, czuje się przy mnie bezpiecznie, kocha mnie, jestem w stanie uspokoić go w nocy (wcześniej tylko mama).
Ale ok. Wiecie lepiej.

Odpływasz Beckett. Znów...
Byłem, mieszkałem, usypiałem, kocha mnie, tęskni, och, ach, ech... dwuletnie dziecko. Dajże spokój, naprawdę.
Lepsze już było to z tym esemesem jak ona tęskni i szaleje, a ty niewzruszony odchodzisz w mrok... jak Tomy Lee Jones w Ściganym...
i te takie tam, no sam wiesz, to przynajmniej pośmiać się można i z jajem napisane, a nie tam dziecko jakieś usypiałem

Współmieszkaniem.
Nie oceniam Twojego zaangażowania, emocji, czy intencji.
Jedynie fakty.

Dziecko nie ma absolutnie zadnego znaczenia, ani Twoje całusy, usypianie, sranie w banie. Umysl dziecka jest jak plastelina, ukształtujesz jak Ci sie podoba, dlatego nawet po smierci najblizszych nie cierpia jak dorosli. Za duzo sobie wyobraziles w zwiazku ze swoim zachowaniem wzgledem tego dzieciaka. A juz Twoje prezenty drozsze od prezentow Szeryfa (ojca dziecka) to juz kompletnie nie maja znaczenia. Poza tym spuszczasz sie tak, bo wydaje Ci sie, ze to droga do serca Pani Doktor, a w samczej rywalizacji opieka nad smrodem nie ma zadnego znaczenia. Szeryf (gdyby tylko chcial) przy informacji o tym, ze opuscił zonę wcjodzi w Twoje buty z bonusami (dom, slub, kolejny smród) bez najmniejszego problemu.

Beckett litości, jakiś Ty niegramotny - my tu nie mówimy byś z nią zamieszkał, tylko sprytnie sprawdził na ile jej słowa z dzisiejszego smsa, to wyznanie prosto z serca, a na ile kolejna próba manipulacji, a dokładniej że aż zacytuje IsaBelle77 "skróceniem żyłki by przyciągnąć spławik.
Sorry Beckett, ale w takim amoku, w jakim jesteś (bo wciąż chcę wierzyć w Twoją inteligencję), Tobą jest bardzo łatwo manipulować i ona jako za pewne nie głupia osoba to widzi, wie i wykorzystuje.

Inna kwestia:

Sam to wymyśliłeś, przeczytałeś w jakimś poradniku, czy ta panna Ci tak powiedziała?
Tak się składa, że moja siostra (rodzona) ma 3-letnie dziecko też synka wiec jestem na bieżąco. I absolutnie zgadzam się z tym co piszą inni, że jego umysł jest jak "plastelina". Lubi Cię, płacze jak wychodzisz, bo jesteś dla niego dobry, bawi się z Tobą, przynosisz mu prezenty itd. Wystarczy, że kilka razy na niego nakrzyczysz dasz klapsa i już przestanie za Tobą biegać. W sytuacji gdybyś nagle zniknął z życia Pani Doktor i dziecka, wystarczy, że ona mu sprzeda jakąś bajeczkę, że gdzieś wyjechałeś, cokolwiek.... a gwarantuję Ci, że za kilka msc, jak nie tygodni, już nie będzie o Tobie pamiętało.

Nie sądzę, że ona nim gra, jestem bardziej skłonna powiedzieć, że to Beckett wykorzystuje dziecko (choć pewnie w dobrej wierze i na pewno nie udaje przywiązania do niego), by zapunktować Pani, a nawet próbować nią manipulować tekstami jak wyżej - ona chce go odsunąć a on zaczyna jej truć jaką krzywdę dziecku robi itd.
To dziecko przecież nie jest porzucone, zaniedbywane, ma kochającą jednak mamę, babcię, ojca, nianię i pewnie jeszcze inne osoby. To, że ojciec nie zajmuje się nim tak jak powinien (może nie potrafi, nie umie?), to jednak krzywdy mu nie robi, odwiedza regularnie itd. Poza tym to dziecko zaraz pójdzie do przedszkola (o ile już nie chodzi) i będzie miało swoich kolegów, koleżanki.
Moim zdaniem to Beckett grubo przesadza ze swoją rolą w jego życiu.

Z tym klapsem się nie zgadzam, ale pod całą resztą mogę się podpisać obiema rękami. Mocno przeceniasz swoje znaczenie w życiu tego dziecka.

"Zalecenie psycholog - jak najszybciej rozwiązać sytuację. Albo wrócić do życia razem, albo rozstać się definitywnie. Dla dobra dziecka." Aha - dlatego dla "dobra dziecka jesteś doskakującym pukaczem, usypiaczem, nianią". Logiczne:)

Nie zarzuty, tylko luźne opinie niezależnych zewnętrznych obserwatorów. I tak, przeceniasz swoją rolę, tak zasłaniając się jej dzieckiem,
które nie jest twoje i nie licz na to, że ktokolwiek kiedykolwiek doceni cokolwiek co dla niego robisz, a zwłaszcza sam gówniak gdy już podrośnie...
jak i zasłaniając się problemami emocjonalnymi oraz różnymi innymi psychicznymi matki tego dziecka, rozdartej pomiędzy ojcem dziecka a tobą.

Wcześniej na to nie wpadłem, ale teraz rzeczywiście BEKAśmiechu dał mi do myślenia tym, że twoje rozumowanie i podejście do tej całej sytuacji
bardziej pasuje do 20 latka, który beznadziejnie się zabujał w starszej lasce, niż do ogarniętego 40 latka co z niejednego pieca chleb jadł.
Na razie nic nie imputuję (jeszcze...) ale jak na to wszystko spojrzeć pod tym kątem...

Możliwe, mnie z kolei bardzo razi jego podejście do życia sytuacji na zasadzie: psycholog powiedział(a), z definicji psychologii wynika to i to itd., tak jakby sam był pozbawiony myślenia a już tym bardziej doświadczenia życiowego tylko wszystko opierał na "teorii". Nawet podnoszone tu kwestie/zarzuty cięgle odnosił do cytatów z podręczników, a nie realnych sytuacji, chyba że pobieżnie jak mu pasowało.
Zaczyna coś pisać o Pani doktor - już odwołanie do cytatów, o jej dziecku podobnie...
Może rzeczywiście robi ten doktorat z psychologii (a może jest jej studentem) i tu szuka inspiracji... bo dla mnie to nie jest "normalne". Nie w przypadku dorosłego faceta, co podobno z niejednej michy jadł, samozwańczego samca alfa.

Próbuję coś zacytować, może mi nie wyjść, nowa jestem, chociaż zaczytana od dawna...

Mnie powyższe wcale nie dziwi, jak się w takim g... tkwi tyle czasu, ja też tak tkwiłam, to się najpierw traci zaufanie do własnych emocji, potem do własnej intuicji, a potem już się podpiera literaturą, która podpowiada co powinno się czuć i co myśleć, bo z bólu człowiek się po prostu odcina od czucia czegokolwiek w sobie.

Ja do dziś tak mam. I jestem w terapii i moja terapeutka co i rusz po łapach mnie trąca, że przychodzę znowu z jakimiś wyczytanymi mądrościami, zamiast się zawziąć i po prostu POCZUĆ rzeczy, które przecież i tak wiem, tylko jakoś... się od siebie odcięłam.

To oznacza tylko tyle, że beckett po prostu w ramach ratowania się odciął się sam od siebie i tego, co czuje. Zakładam że po to, żeby nie bolało, u mnie to było właśnie po to. Dlatego też się zalogowałam, stąd to co napisałam poprzednio, że może mi ten wątek pomoże. Właśnie POCZUĆ to od czego się odcięłam, bo na razie tak samo dłubię w mądrych książkach i wiedzę zgromadziłam ogromną, ale co z tego, kiedy czuję, że to tylko do głowy trafia, i nawet wiem, że mnie dotyczy, ale nie umiem się z tym jakoś... połączyć, zjednoczyć, poczuć.

Może nie umiem tego przekazać słowami, ale wydaje mi się, że wiem, co czuje beckett, albo właśnie jak bardzo nie czuje, tylko myśli. Bo poczuć się boi, bo to będzie bolało. Bardzo.

Cóż, te wszystkie wątki kręcą się wokół jednego:- jak się ma partnera który nie potrafi nam dać tego czego oczekujemy po związku, to albo zminiejszamy oczekiwania i cieszymy się z tego co jest, albo ściągamy ten bucik i wyrzucamy do kosza.
Zmiany od dorosłej baby czy chłopa nie oczekujemy, bo wpływ na to mamy żaden. I tyle ws szczęścia.

Quźwa czego oczekujecie od zakochanego faceta ? Miłość is a bitch !

Miał jak profil zakładał teraz ma ponad 40.

Hahaha, ja mam alergię na sprawy niemożliwe

Mój jest techniczny, zostawię Beckettowi monopol

Cały pic polega na tym, że powiedzieć czy napisać w esemesie można wszystko i łatwo, znacznie trudniej przychodzi przekuć to w czyny.
Tymczasem żabcia myszka Becketta jedyne co robi, to tylko dużo gada i obiecuje, dbając przede wszystkim o siebie i własny komfort,
stąd się biorą jej cykliczne przypływy czułości, kiedy atmosfera robi się napięta i Beckett zaczyna sapać odgrażając się odejściem,
ale na gadaniu i obiecankach cacankach wszystko się kończy, bo kiedy przychodzi do rozmów o konkretach, myszka żabcia się blokuje,
bo ona sama nie wierzy w te pierdoły, które mu cały czas opowiada, ale jednocześnie, przynajmniej na razie jest jej jeszcze potrzebny,
więc musi lawirować żabcia myszka pomiędzy utrzymywaniem Becketta przy nadziei nie wykonując żadnych niepotrzebnych ruchów,
które mogłyby komplikować pewne sprawy, chociażby takie jak wystrzelenie tyłka Becketta na Księżyc z pominięciem końcowego odliczania,
gdy tylko Pan Tata wpadnie znów na jakiś zajebisty pomysł, żeby namieszać jej pod deklem i wskoczyć w jeszcze ciepłą po Beckecie pościel. 

A Beckett co by o nim nie mówić, nie jest w ciemię bity i zaczyna w końcu łapać schemat, zaczyna trzeźwieć i wychodzić powoli z amoku,
no więc jego myszka żabka co robi? Szybciutko się ogarnia i nagle jak na zawołanie TADAM ona kocha misia pysia, tęskni i całuje...

Dodaj odbiorcę, wyślij wiadomość, usuń z folderu wysłane. Gotowe. Tyle to ją właśnie kosztowało i dokładnie tyle to dla niej znaczy. Nic.
Ale jednak w zupełności wystarczyło, żeby Beckett odleciał i zapomniał co się działo na przełomie marca i kwietnia, kiedy knuła z Ziutkiem.
Co tam jakiś Ziutek, nieistotny szczegół, drobny pyłek na drodze do wiecznego szczęścia u boku Pani Doktor, bo przecież sms napisała,
no a oprócz tego i przede wszystkim, hola hola, nie zapominajmy o tym, kto usypiał bombelka przez ostatni rok i chodził z nim do piaskownicy...

No ja też nie wiem. Chyba tak sobie pie*dolę, bo kaszanki z rana się nażarłem... myślisz, że to może być to?

To co zamierzasz teraz zrobić? Zostawić to i czekać aż za słowami przyjdą czyny?

Co musiałoby się wydarzyć byś:

a) uwierzył jej i przestał się blokować - patrz "stwórz związek"
b) usunął ze swojego życia raz a dobrze

Czy Ty wiesz czego tak naprawdę chcesz?

O widzisz. Ja tu jestem niepotrzebny. Wiedzą lepiej co ja myślę i czego chcę. Jak partia