Sprzeczne sygnały eks? - Netkobiety.pl

Już Ci wyżej wyjaśniłam dlaczego ona go idealizuje i dlaczego mimo tych wszystkich negatywnych cech, z których ona podobno zdaje sobie sprawę, on nadal będzie na 1 miejscu w jej sercu. Nie ważne są osoby, przypadki, bo schemat jest podobny tak u mnie, u niej czy w sąsiednim wątku She. Jak widzisz może to trwać nawet kilkanaście lat, jeśli się człowiek z tego nie wyrwie czy raczej nie wyleczy.
Ja po prostu psychicznie już wysiadałam i to mnie zmusiło do pracy nad sobą. Teraz mam wrażenie, że ja sprzed 3 lat a ja teraz to zupełnie inna osoba pod względem dojrzałości emocjonalnej, (samo)świadomości. Czasem trzeba dostać kopa, by chcieć coś zmienić, w ogóle dostrzec problem w sobie.

Bo pociągał. Czas PRZESZŁY. Rozumiesz?

Wyobraź sobie, że się w kimś zakochujesz. Ta osoba budzi w Tobie te wszystkie wzniosłe i mniej wzniosłe, bo pożądliwe uczucia. A potem jest BACH! Twarde lądowanie na ziemi, bo po bliższym poznaniu wychodzą na światło dzienne różne rzeczy, które Cię wręcz w ziemię wgniatają. Z biegiem czau tylko tych niechcianych rzeczy przybywa -> spójrz na listę Becketta. Już Cię ta osoba nie porywa, nie pożądasz jej i nie pragniesz z nią dzielić swoich spraw, swojego życia ponad to, co musisz np. z uwagi na wspólne dziecko. Ale wciąż pamiętasz tamto uczucie, tamte emocje. I pojawia się w Twoim życiu ktoś nowy, kto na początku nawet daje Ci podobny haj, ale to szybko mija i tak naprawdę jest tylko namiastką tego, co czułeś poprzednio. Jednak ta nowa osoba wydaje Ci się idealnym kandydatem na partnera do związku. bardzo wiele w tej osobie Ci odpowiada i jest tylko jeden feler - WCIĄŻ ŻYWE WSPOMNIENIE TEGO, CO CZUŁEŚ WCZEŚNIEJ. To obecne uczucie jest, ale takie nieco jałowe, w dodatku dostrzegasz wady obecnego partnera, trochę może się obawiasz, czy on też nie skrywa bardziej mrocznej strony, więc wciąż zwlekasz z decyzją...co dalej.

Jakie gromy? Ty jesteś przystojny, bogaty, masz powodzenie, dobrą pracę... Ale jakoś jesteś w związku z kobietą, która kocha tego przeciętnego, starego, posuniętego i co tam jeszcze nie napiszesz. Swoją drogą ile ty musisz mieć kompleksów, że tak się podbudowujesz! Sprawdzałeś jej telefon, podawałeś się za dwie różne osoby na forum, żeby tylko uzyskać jedyne słuszne komentarze, przeleciałeś jakąś laskę w marcu, a podobno kochasz Panią Doktor. MASAKRA! Z niejednego pieca chleb jadłeś, a nie wiesz, że serce nie sługa. Mógłby być największym nieudacznikiem, pasztetem i burakiem, a jak ma sposób na laskę, to nic nie poradzisz.

Wątpię. Tu jestem zdania takiego jak Roxann. Nikt jej z tego nie wyciągnie. Musi sama. Ja przyćmiłem eksa, była zakochana we mnie jak chyba zadna inna wcześniej (to mnie nawet trochę zastanawiało, bo ja rozkrecalem się w uczuciach spokojniej). Paliwa starczyło fo pierwszych kryzysów. I tak będzie w każdym kolejnym przypadku. I nie piszę tego zeby podnieść sobie wartość.

Komedia. I po co miałbym to robić? Żeby blysnąć przed anonimową społecznością? Bez sensu.
Tak. Moje cechy analogiczne są pozytywne.
A czego nie mam? Facet jest intelektualistą, ma bardzo szeroką wiedze, zna kilka jezykow. To jej imponuje. Do tego jest spokojniejszy ode mnie, co bardziej odpowiada jej temperamentowi.
Takie porównywanie się uwlacza mi.

Przyjdzie i mój czas.

Tak by było w normalnych okolicznościach, ale nie kiedy mamy do czynienia z "niespełnioną miłością i niedostępnością"  exa, którego ona wciąż idealizuje i systematycznie widuje w swoim domu! I będzie widywać do końca życia. Dlatego w tych okolicznościach ciężko będzie komukolwiek przebić emocje, które wywołuje tamten. Szybciej te które wywołał Beckett bo one już wyblakły, ale każdy kolejny śmiałek skończy jak on, póki panna sama się za siebie nie weźmie i sama się nie odetnie emocjonalnie od exa. I moim zdaniem tylko te 2 sposoby, które podałam wyżej, mogą jej w tym pomóc.
Wtedy i rady Anderstuda

będą miały sens. A i kolejnemu absztyfikantowi będzie łatwiej.

A ja myślę, że Pani Doktor po definitywnym pożegnaniu Becketta położy laskę na związkach i będzie już lecieć schematem

- żonaty nie żonaty, rokuje nie rokuje, aby tylko dobrze się bzykał, był pod ręką kiedy trzeba, nie komplikował i wiedział kiedy ma spadać

dopóki będzie miała branie, zaliczy ją całe badoo, połowa tindera, a ona wciąż będzie wypatrywać w oknie tego swojego wymarzonego,
znaczy tatusia w sensie, który też tam się będzie przewijał w tym doborowym towarzystwie i roztaczając aurę zajebistości
lśnił jak diament na tle szamba...

Oj zdecydowanie nie. To nie ten typ. Ona przez 2 lata po urodzeniu dziecka była sama i nikogo nie szukała. My się spotkaliśmy na spotkaniu klasowym po latach. Stara miłość nie rdzewieje.

Wydaje się naprawdę świadoma tego, co może zrobić dziecku. Kolejni "wujkowie" to wyrządzanie krzywdy chłopakowi. Stawiam że jeśli ją zostawię, to będzie sama i będzie nadal orbitować wokół ojca jej dziecka. I z kleszczy się nie wyrwie.

Od niej i od...dziecka. Ja naprawdę je pokochałem jak własne. Ja za nim tęsknię jak go nie widzę 2-3 dni. A mały wczoraj tacie powiedział, że będzie leżał na kanapie i czekał na becketta, który do niego wieczorem przyjdzie.
Życie rodzinne to coś w czym okazało się realizuję się, coś co mi daje satysfakcję i poczucie bycia potrzebnym. Szkoda tylko że aktualnie mam ersatz.

Tak. Jest toksyczna. To oczywiste.

Dochodzę do wniosku (również dzięki Wam), że jedyna szansa (nie gwarancja, szansa) to takie unormowanie relacji z ojcem, żeby zabierał dziecko. Tylko i wyłącznie.
I wynajmujemy nasze mieszkania, żeby wziąć wspólne, większe. Do którego będziemy mieli jednakowe prawa, również do tego kto i kiedy w nim przebywa.

Tylko...co z tego tak naprawdę. Ryzyko dla mnie jest ogromne. Dla wolnego faceta bez zobowiązań.

Roxann, jaka specjalizacja to nie napiszę oczywiście, ale medyczna.

Pomysł ok, ale moim zdaniem marzenie ściętej głowy w tym momencie. Z jednego powodu, a mianowicie z tym zabieraniem dziecka przez ojca. Jeżeli jego żona to zaakceptuje - ok. Ja na ten pomysł nie wpadłam, ale przy zgodzie Pani Dr jej exa i jego rodziny to tak - myślę, że to ma szansę się udać. Wtedy i Pani Dr odsapnie.. kontakty będą mogły być tylko formalne czyli jak to zazwyczaj bywa w takich rodzinach.

Ryzyko żadne, chyba że strata czasu, bo przecież mieszkania nie sprzedajesz... a emocjonalnie już jesteś prawie wrakiem... ja bym się bardziej skłaniała ku temu, że jak się wszystko unormuje i dojdzie do Ciebie, jakiego z siebie robiłeś frajera, to Ci przestanie zależeć. Większego ryzyka upatrywałabym jednak w tym, że ona zacznie z nim albo innymi facetami randkować za Twoimi plecami

Domyśliłam się, że medyczną, bo pisałeś o pacjentach... choć wcześniej była panią prawnik Mnie bardziej dziwi to jej lakoniczne "jestem po...na" bo jako pani dr tzn wykształcony badacz powinna mieć we krwi chęć rozwikłania problemu... a tu Ty "za nią" studiujesz książki psychologiczne. Z jej strony natomiast totalna ignorancja...

totalna nie. jest świadoma, coraz bardziej mam wrażenie.
ale jest też bardzo emocjonalna i te emocje nią rządzą.
ona bardziej czuje niż rozważa.

w pracy natomiast jest fachowcem pierwszej klasy.

Nie. Sam nie chciałem. Ona proponowała żebym wracał z nią z pracy (a mogłem bo mam własne biuro i wolny zawód).

Twoim warunkiem?
Toż ona Cię namawiała a Ty nie chciałeś jeszcze wczoraj. Sorry... ale teraz ja uważam, że jesteś trollem.

I Radeusza i Becketta prosiła... teraz facet odpływa... jedyne zostaje pomachać.

A jeleń gdyby nie był jeleniem to by nie miał poroża … a pardon nie miewa bo zrzuca

O nie! Widziałam problem od początku, ale szukałam go gdzie indziej.
Ale jak zdałam sobie sprawę z właściwego, zerwałam z ówczesnym facetem bo zwyczajnie miałam do niego szacunek i nie chciałam by czas dla mnie tracił, kiedy ja najpierw muszę sama ze sobą i swoim problemem poradzić. Nie chciałam go wykorzystywać. Wcześniej myślałam że problem w nas, choć były przebłyski że we mnie.

Beckett, moje ostatnie pytanie... co musiałaby zrobić jeszcze Pani Dr byś się z tej relacji zawinął SAM? Gdzie jest Twoja granica godności, którą od roku sukcesywnie przesuwasz, jednocześnie coraz bardziej siebie i ją tłumacząc. Jaja straciłeś dawno temu, godność przed kilkoma dniami... gdzie jest to przysłowiowe "dno"?
Naprawdę nie masz do siebie za grosz szacunku? Ja już piszę tylko do Ciebie i o Tobie... bo ona ostatecznie i tak Cię nie doceni i zdradzi. Nie teraz to za kilka tygodni, msc.
Zasada jest prosta jak siebie nie szanujesz to inni nie będą Cię szanować, jak dajesz się wykorzystywać, to inni będą.. bo czemu nie?

W lutym wyprowadziłem się, bo postawiłem sprawę na ostrzu noża - albo normujesz sytuację, albo odchodzę. Proponowała separację i przemyślenie wszystkiego. Po kilku tygodniach prób, rozmów, spotykania się, zakomunikowałem że to koniec i naprawdę w to wierzyłem.
Dlaczego wtedy byłem w stanie? Bo im bardziej ja naciskałem, tym stawała się zimniejsza, a ja na jej oziębłość reagowałem zniechęceniem. Miałem nawet taki okres na początku kwietnia, gdy ponownie zaczęliśmy się spotykać (nie być razem, tylko spotykać), że nie miałem na niż fizycznej ochoty, mimo że działa na mnie jak żadna inna wcześniej.
Więc gdzie jest moje "dno"? W złości graniczącej z nienawiścią, która jest odpowiedzią na jej traktowanie mnie.

Jak mam osiągnąć to dno? Na pewno trudniej w sytuacji, gdy ona zachowuje się ciepło, chce się ze mną widywać, znowu tworzymy "rodzinę", pożąda mnie.
No co mam Ci napisać...:/

Ja bym jej tu troszkę broniła... bo jeśli się chce coś osiągnąć wykształceniem, zrobić doktorat, to naprawdę wymaga poświęcenia i czasu. Ja wiem, że to można robić będąc w związku (zdrowym), ale jeżeli nie ma wzorów a takie przelotne znajomości zabierają niepotrzebną energię to woli się skupić na tym co jest pewne. Ja sama tak robiłam. Sądząc po jej wieku i jej dziecka i ile tamten romans trwał... w taki beznadziejny romans wplątałyśmy się niemal będąc w tym samym wieku. Tzn. po doktoracie, już po 30-stce kiedy praca zaczęła przynosić wymierne dochody... przyszedł czas na "miłość" tą wymarzoną... ona trafiła na ojca dziecka, ja na Pana Z. Myślę, że obaj są do siebie bardzo podobni... typ macho, ale nieprzeciętnie inteligentnego i szarmanckiego, choć z rysem narcystycznego psychopaty. Beckett dobry, poczciwy nie ma z nim szans, póki jego panna nie przejrzy na oczy.

PS. Beckett, zrozum w końcu, że co byś Ty w tym momencie nie zrobił, i tak nic nie da. Ona co najwyżej (po)będzie z Tobą ale nie będzie.
A na nowe mieszkanie na 99% nie zgodzi. Tzn może zgodzi ale wymyślając że to nie takie proste że dziecko, że jej mieszkanie to jego dom itd. Czyli jak z prawnikiem i wszystkim innym. Byle jak najdłużej było tak jak jest - Ty na dochodnego kochanka i nianię.

Ja nie wiem .. ale mnie "dnem" w relacji jest zdrada, kłamstwo... Ok, możesz mówić, że też miałam romans z żonatym.. ale po pierwsze nie wiedziałam o tym, kiedy było coś między nami a dwa, on mówił, że z żoną nic go nie łączy... (wiem, standard, ale ja tego wtedy nie wiedziałam bo z takim facetem nie miałam do czynienia). Potem za mną latał kilka lat.. też miałam różne schizy... ale wtedy zawsze mi mówił, że mnie kocha i beze mnie nie może żyć... nawet po rozstaniu zaczął pić... wtedy jeszcze nie był mi obojętny choć żadnego związku/relacji z nim nie chciałam. Break point był wtedy, kiedy dowiedziałam się że jego żon w ciąży, czyli pod koniec 2016. On tak odreagował. Da mnie to było dno dna o którym mówię, choć nie spotykałam z nim od dawna... mówię o uwolnieniu emocjonalnym.
Wspomniałam jakie kiedyś we mnie uczucia budził w kontekście tej róży wpadającej przez okno... teraz przelatująca mucha większe emocje we mnie budzi Serio.

I Beckett to robi... ona mu mówi, że kocha tamtego a on ją przytula i chce układać im życie.

Już widzę jej reakcję na jego pomysł, że swoje mieszkania wynajmują by mieszkać w jednym a Pan ojciec ma zabierać dziecko sprzed domu...

No no, niezły jajcarz z tego naszego Becketta, tylko chyba przegapił 1 kwietnia, żeby oznajmić Pani Doktor radosną nowinę

No nie do końca. Jakby tak było, to bym się zmył. Serio.
Twierdzi że nie czuje do niego miłości i nie umie powiedzieć mi, że mnie nie kocha.
I to ze mną jest, nie z nim. I stara się. I tuli się do mnie tak, jak kiedyś.

Oczywiście to jest na pół gwizdka. Pełen gwizdek to byłby...w sumie sam nie wiem kiedy. Bo nawet ślub nie dałby mi pewności.

Przez Was jestem coraz bliżej...I dobrze chyba.

BO On ma ją w dupie jako partnerkę, była i jest dla niego "materacem", który złapał go na dziecko. To on jej nie chce!

Ślub do twoich rogów dorobiłby Ci mega poroże.

no wiesz, z smsów które zalecałeś mi przeczytać, wyszło zgoła coś innego.
to ona dała mu kosza na początku kwietnia.
oczywiście głupi nie jestem, to tyllko smsy, rozmawiali przecież. być może on powiedział że żony i dzieci nie zostawi. więc kazała mu spadać na drzewo.

Eee nie.
Zbyt autentyczne były te smsy. I brak było luk.
Głupi nie jestem.
Musieliby się oboje zmówić by słać sobie daną treść. Bez przesady z tym szukaniem teorii spiskowych.

Poza tym była szczerze wkurrrwiona że zajrzałem do jej telefonu

Oj Jasiu

Po pierwsze, przejrzałem historię przez cały rok.
Po drugie, ona nie jest internetowa kompletnie. Ona nie ma pojęcia co to whatsup, nie konta na fb. Nic. Nul. Maila przegląda raz na tydzień.
Przez telefon w ogóle nie rozmawiają, bo on siedzi w domu a tam żona.
Wszelkie kwestie dotyczące wizyt i dziecka ogólnie są załatwiane smsowo.

Tam nic nie było. Kontakt techniczny, zimny, formalny. Poza marcem i kwietniem, gdy nie byliśmy razem. Ale nawet wtedy to nie były smsy kochanków.

błagam Cię, Janek.
Zluzuj

Ona nawet nie ma kompa.

Pani doktor z dwoma, o ile się nie mylę, specjalizacjami nie ma komputera, do poczty zagląda raz na tydzień. Ciekawe... I Ty oczywiście wiesz do kogo ona dzwoni, do kogo nie, skoro, jak to lekarz, spędza większość życia w pracy.

Podstawowe wyposażenie każdego zdradzacza, to drugi telefon na kartę z numerem, który zna tylko kochanka,
i lewe konta do kontaktu (poczta, fejsbuk, mesendżer, ch*j wie co tam jeszcze) o których wie tylko kochanka.
To co ona ci pokazała czy jak tam sobie wolisz "sam odkryłeś" to jest siódma woda po kisielu i śmiech na sali.
Możesz sobie sprawdzać bilingi do usrania i gówno w nich znajdziesz, to jest jedna kwestia, a całkiem inna to taka,
że nie masz nawet mglistego pojęcia o tym co ona robi w godzinach waszej pracy, ani czy ona w ogóle w niej jest
i nie mówię że teraz akurat w tej chwili, kiedy to czytasz, bo może faktycznie tam na chwilę przygasło z powodów nieznanych,
ale kiedy było gorąco, czy to kiedyś tam, czy teraz ostatnio, to w życiu nie uwierzę w utrzymywanie kontaktu oficjalnymi kanałami,
a tym bardziej w nieutrzymywanie go wcale, bo ona nie ma tego, nie korzysta z tamtego, nie wie co to jeszcze co innego.
Guzik tam wiesz co ona ma i z czego korzysta, kiedy ciebie nie ma w pobliżu. Jak facet ma żonę i nie jest debilem,
to szansa, że kiedykolwiek dowiesz się całej prawdy co gdzie i kiedy między nimi zaszło jest mniej więcej taka
jak szanse na to, że wynosząc śmieci spotkasz na parkingu pod blokiem Yeti skaczącego przez płonące obręcze.

I co z tego że ta jego żona wie. Może wie, może nie wie, a nawet jeśli wie, to nie musi wiedzieć wszystkiego.
Nie zakładaj z góry, że wszyscy wokół są kretynami, bo jak na razie fakty mówią coś całkiem innego,
a o całej reszcie jak to zwykle w tego typu sytuacjach bywa i tak dowiesz się na samym końcu ostatni.

Generalnie, tak na wstępie, ja też zaczynam zastanawiać się, czy to nie troll. Najpierw wątek Redeusza i dziecko - dziewczynka, ona - prawnik; teraz dziecko - chłopiec, ona - lekarz (odpowiedzialny zawód a tu opisywana jak jakaś 18-latka mentalna). Ale jeśli to nie troll to...

Czemu ona nie "wróciła" do ex? A do czego miała wracać? Do nocy płakania samej w poduszce (bo ten jest z żona)? Do samotnych świąt? Do czekania na jego ukradkowy telefon? Ona, już przez ten czas w którym z nim była, ma tego serdecznie dość. Gdyby on powiedział, że jest wolny, po rozwodzie to wtedy można mówić, że on chce do niej wrócić.

Pani Doktor nie ma tutaj za dużo do gadania, bo klucz do jej szczęścia trzyma w swojej garści żona Pana Taty,
więc póki co Pani Doktor musi zadowolić się tym co jest, nie blokując sobie opcji wyjścia w dogodnym dla niej momencie.
Beckett pełni w tym układzie rolę tymczasowego zapchajdziury z przerostem chorych ambicji udowodnienia całemu światu i sobie samemu,
że wytrwałością oraz uporem pokona przeciwności losu i żabcia jeszcze pokocha go miłością szczerą zapominając o tamtym złym niedobrym...

Już kiedyś taki jeden próbował... jak mu tam było... ten od wiatraków...

Widocznie ten jej dyplom mamusia (też lekarz) kupiła. 
Albo Beckett już tak się pogubił w zeznaniach, że zabrakło mu wyobraźni.... bo zwyczajnie nie wie jak wygląda i na czym polega praca dr.

Ja już w tą historię nie wierzę...

PS. Nie chce mi się już tym razem szukać 3-ciego nicku Becketta w którym jego Pani będzie ekspedientką w warzywniaku (nie obrażając ekspedientek w warzywniaku bo te obok mnie są bardziej kumate i lepiej ogarniają komputer niż ta pani dr).