Sprzeczne sygnały eks? - Netkobiety.pl

Jeśli ten facet jest biedny to dalej idealnie pasuje do scenariusza gdzie Pani Doktor go uwiodła i użyła... poza tym facet czymś musiał jej zaimponować... chyba że Pani doktor sprawdziła jakość jego nasienia i w ten sposób go wybrała... Pamiętaj, że sam Beckett mówi, że to Pani doktor nie chce mu pozwolić zabrać dziecka poza dom... poza tym ... coś mi tu nie pasuje ... facet ma własne dzieci i Beckett który nigdy nie miał dzieci wie lepiej jak się nimi zająć? Czy aby historia tego Exa nie jest przekoloryzowana? Już prędzej bym uwierzył, że Pani doktor puściła z takim Johnem Doe, który ma dom niedostosowany do dzieci, a w samochodzie nie chce go wozić bo mu zapaskudzi szybę przy ostrzejszym przyspieszaniu lub hamowaniu...

Oj ... mam pod nosem przypadek mojej pani księgowej która polowała na plemniki, bo nie chciała wziąć z banku... a przy jej fizjonomii nikt jej kijem nie tknął. Po pijaku upolowała, ale tatuś wyczuł kasę więc nie daje jej spokoju...

Co do pierwszego faceta, to już pisałam tu dawno, że nie wierzę we wpadkę, ale raczej tykanie zegara pani doktor. Głębiej się jednak nad tym nie zastanawiam, bo nie eto jest istotą problemu.

Tak, ojciec może mieć nawet czwórkę dzieci i być gorszym tatą, niż ktoś z sercem i podejściem do dzieci.
Tak, matka i babka mogą być i z pewnością są nadopiekuńcze, też już to pisaliśmy.

Ale w którym miejscu napisałam, że wierzę, że ten facet to jakiś biedak czy nieudacznik? Tak go Beckett w takim świetle przedstawiał, po czym jak w to zaczęłam wątpić, by taka kobieta takim facetem mogła zainteresować, napisał to co wyżej. Stąd moje stwierdzenie, że ocena tego pana w ustach Becketta jest nieobiektywna.
Ciekawi mnie tylko jedna rzecz, czy jego rodzina wie o zdradzie i dziecku.
Odpowiedź by wiele wyjaśniła.

Nie zbudowała dom tylko kupiła mieszkanie obok, by ojciec nie musiał (dla wygody Becketta) spędzać czas w "ich" mieszkaniu. Trochę pół żartem to napisałam jako o "genialnym" rozwiązaniu tej patowej sytuacji.
Równie dobrze ojciec mógłby to zrobić 
Tyle, że z opinii Becketta jest obecnie bezrobotny.

Może tak być, ale może i nie. Penie ani Beckett ani pani doktor tego do końca nie wiedzą.
Ale zaraz... Beckett pisał, że ma mieszkanie które wynajął na czas zamieszkania u swojej pani doktor... może by tak udostępnił je ojcu dla wspólnego dobra?

Facet który trzy lata nie umie znaleźć pracy i nie ma pieniędzy żeby dziecko gdzies zabrać czy nawet kupić mu coś fajnego, jest dla mnie nieudacznikiem. Poza tym od 3 lat jedzie na antydepresantach.

Według mnie dalej ta historia się kupy nie trzyma. Mówisz, że ojciec dziecka jest bez pracy 3 lata i tyle samo jedzie na antydepresantach... zważywszy, że dziecko ma 3 lata wystarczy dodać 1+1.
Gdybyś trochę poczytał forum albo bliżej przyjrzał ludziom wokół wiedziałbyś kiedy zdradzający faceci/ludzie wpadają w depresję... z frustracji, bezsilności i niemożności bycia z osobą, którą kochają.

EDIT: Naprawdę trudno uwierzyć, że pani doktor po 2 latach nie zainteresowała się z kim się spotyka i uprawia seks. Chyba że jest tak jak pisze John - zegar tykał więc wykorzystała faceta, a jak już zaszła w ciążę powiedziała "bay" .
A "biedny" facet z wszystkiego aż wpadł w depresję.

EDIT2: tak się składa, że i ja kilka lat temu uwikłałam się w romans z żonatym (mniejsza o szczegóły), ale dokładnie pamiętam jak "mój" pan Z zareagował na informację, że do definitywny koniec. Nie wiem czy miał depresję, ale zmienił się nie do poznania - zaczął bardzo dużo pić, stracił energię - w niczym nie przypominał przebojowego, pewnego siebie mężczyzny, w którym się zakochałam. Ale ja nie zaszłam z nim w ciążę, wiec mogliśmy spokojnie urwać wszelki kontakt. Teraz nawet nie wiem co się z nim dzieje, nie widzieliśmy się od bardzo dawna i pewnie się nie zobaczymy. Natomiast ex pani doktor cały czas ją widuje, do tego to dziecko... to musi być naprawdę psychicznie wykańczające. I na Twoim miejscu bym tak z niego nie kpiła, bo jesteś na dobrej drodze by powielić jego los. Frustracje już przeżywasz, brakuje jeszcze wspólnego dziecka i nowego "majtka". Oczywiście nie życzę Ci tego, ale bądź ostrożny i w decyzjach i w osądach.

A teraz wyobraź sobie, jak fantazja musi ponosić żonę "typa", który tyle czasu przesiaduje w domu ex kochanki.
Pojęcia nie miała? Pojęcia to można nie mieć miesiąc, pół roku, ale nie rok czy dwa.

Tak zagmatwane sytuacje to chyba tylko w brazylijskich serialach, w co Ty się wpakowałeś Beckett?

Oczywiście, że wiedziała, może nie od początku ale na pewno kiedy zachodziła z nim w ciążę.  Ta wersja, że była oszukiwana przez dwa lata i nie przeszkadzało jej, nie wzbudzało wątpliwości, że nawet nie wie gdzie on mieszka jest tylko dla Becketta.
Kwestia tylko tego, czy wykorzystała jego słabość do niej by zajść w ciążę, czy też była w nim tak zakochana, że posunęła się do tak desperackiego kroku. Bo we wpadkę nikt prócz Becketta raczej nie wierzy. On jak widać wybrał żonę/rodzinę, ale przypłacił to depresją.
Jeżeli pani doktor kochała tego gościa, to tu "fantazja" ponosi ich wszystkich w danej sytuacji. Poza tym ona ma świadomość, że ten facet przyjeżdża głównie dla niej (ostatnio zaczął nawet mówić, że ją kocha i chce z nią być).
Podejrzewam, że tu bardzo podobny jest scenariusz, jaki przewidziała Ela:

Ale Beckett tego nie ogarnia bo jest na etapie wielkiej miłości/zauroczenia i ma poczucie, że może zbawić świat Wysłać ojca dziecka w kosmos i stworzyć piękny domek dla siebie, swojej pani i jej dziecka będąc przy tym najlepszym mężem i ojcem pod słońcem.
Ach jakie to romantyczne

BTW ciekawe co tak naprawdę czuje Pani doktor i czego chce. Tzn tak naprawdę a nie to co mówi Beckettowi. Bo chyba wszyscy którzy przeżyli podobny romans, albo mają szerszą świadomość, wiedzą, jakie emocje za tym idą - kochasz ale nie możecie być razem... a tu jeszcze dziecko.
Beckett przeżywa, że ex spędza czas w "ich" domu, usypia dziecko na "ich" łóżku... Ex przeżywa będąc w "ich" domu, że ona z nim na tym stole, łóżku.. Żona przeżywa, że jej mąż, w domu u ex kochanki przez kilka godzin w tygodniu... a pani doktor? Co przeżywa? Czy bardziej przejmuje się tym co "przeżywa" Beckett czy Ex? Wszystko jednak wskazuje, że bardziej jej zależy (pod tym względem) na ojcu dziecka.
Oj Beckett...

No i? Poważnie myślisz, że to w jakimkolwiek stopniu zmienia twoje położenie w tym układzie?
No to mam dla ciebie niespodziankę, kolejną w tym wątku - jesteś w zaje*iście wielkim ku*wa błędzie kolego - dla niej to nie ma żadnego znaczenia.
Mało tego, pieniądze żeby kupić dziecku coś fajnego da mu ona z własnej kieszeni, a potem będzie lać łzy wzruszenia jaki to z niego wspaniały tata.
I naprawdę uwierz na słowo, że kompletnie nie ma nic do rzeczy to, że nic z tego nie rozumiesz i pukasz się palcem w czoło czytając teraz ten tekst.
Choćby ten facet był najgorszą kanalią, jaką ona w całym swoim życiu spotkała, chamem, gnojem, bezrobotnym lumpem i zapijaczonym moczymordą,
który przez cały czas trwania ich związku traktował ją jak ścierkę do podłogi, a własnego dzieciaka miał głęboko w dupie od dnia jego narodzin,
to w jej mózgu nie masz z tym kolesiem żadnych szans i ta sytuacja się nie zmieni, ani za twoje kolejne "ostateczne 10 dni do namysłu" ani nigdy.

Od samego początku tej farsy (znaczy od dnia, kiedy zamieściłeś na tym forum pierwszy swój wpis jeszcze pod starym nickiem opisując swoją historię)
próbuję ci to wytłumaczyć, ta laska jest już stracona i nie uwolni się od byłego, nawet kiedy oboje będą w związkach, ta udręka nigdy się nie skończy,
bo już zawsze będziesz tylko zastępstwem dla tamtego, do którego ona będzie wzdychać w tajemnicy, ciągle kombinować jakby tu się z nim spotkać,
szpiegować po fejsbukach z kim on się teraz spotyka i żyć jego życiem, mając głęboko w dupie ciebie i nawet nie kryjąc się z tym specjalnie.
Któregoś dnia usłyszysz, że ona z dzieckiem i tatusiem jedzie na wycieczkę za miasto na cały dzień, albo na jakiś konkurs tańca, śpiewu czy czegoś
i nawet nie zapyta cię o zdanie, tylko postawi przed faktem dokonanym i pojedzie, nie będziesz mógł zrobić nic. Wiesz jak będziesz się wtedy czuł?
Im bardziej dzieciak będzie rósł, tym częściej będą się pojawiać różnego rodzaju okazje do ich wspólnych spotkań i spędzania czasu. Bez ciebie. 
Tego chcesz? Bardzo proszę. Czekaj swoje kolejne 10 dni, a potem następne pół roku i jeszcze rok. To twoje życie, rób z nim co chcesz.

Tak. Mnie też to dziwi że pani doktor ma do mnie 100% zaufanie, a ja mam tak bliską więź z dzieckiem, której nie ma ojciec. Zwłaszcza że nigdy nie uważałem, że zachowuję się w jakiś specjalny sposób - OK, zachowuję się jak ojciec (nie mojego dziecka), ale raczej nie odbiegam chyba od standardu normalnego, zaangażowanego faceta.
Ojciec dziecka ponoć sam przyznawał, że dzieci go męczą. Poza tym to gość mocno skupiony na sobie. Taki model po prostu.
Nota bene ostatnio były spięcia na tym tle między nimi, bo gość zaczyna się domagać by móc brać dziecko do siebie, a pani doktor nie ma do niego zaufania. Zaczął jej wyrzucać że "obcy facet" (czyli ja) może zabierać dziecko wszędzie. No i niestety usłyszał że żaden ze mnie obcy, że ja poświęcam dziecku uwagę, dbam o nie, jestem uważny i odpowiedzialny. I dzieciak mnie uwielbia. Zapienił się. Uważam że to nie jest metoda, bo to paliwo do bezsensownej rywalizacji i zazdrości z jego strony. No ale plus jest taki że w niedzielę zabrał dziecko na pizzę. Chyba pierwszy raz w życiu.

Niemniej ten wątek jest dygresyjny mocno. Ja po prostu robię swoje.

Zakochała się w żonatym, ale nie wiedziała o tym. Wyszło to dopiero jak zaszła w ciążę.
I tu nie ma wątpliwości, znam tę historię od naszej wspólnej przyjaciółki, również od jej mamy. Dramat wtedy był straszny dla niej. Przeżyła to mocno.
Nadal ją to boli i ma łzy w oczach na wspomnienie.

Zdecydowanie tak jest. Relacji romantycznej między nimi nie ma i raczej nie będzie. I tak jest od 3 lat.

Nie jestem zastępstwem dla tamtego, bo jakby Ona chciała, to by wróciła do niego, ma otwartą furtkę. Facet ciągle powtarza jej że ją kocha. Nie spędzają również czasu razem z dzieckiem na wyjściach, itd. Mimo że by mogli. Nie usypia dziecka, nie kąpie, nie chodzą razem na spacery, nie wyjeżdżają, nie jeżdżą na place zabaw, nie fundują razem atrakcji, nie zastanawiają się nad wyborem przedszkola, dodatkowych zajęć, itd. To wszystko było i jest nadal (!) zarezerwowane dla mnie.

Ta akurat kwestia była ustalona już na samym początku naszej znajomości. I ściśle tego akurat przestrzegała.

---------------------------------------------

No ale do rzeczy.
Będę coraz mniej tu pisał, ale będę dawał znać co u mnie. Nadal mi głupio jak wyszło z tą historią i moją zmianą nicków. I nie, nie chodziło o żadne iluzje.

W tym momencie, po moim powrocie, jest między nami bardzo dobrze. Bardzo się stara, czuję jej uczucia, robi dla mnie dużo, jest ciepła, kochana. Zaproponowała wyjazd na weekend. Jedziemy.
Była też kolejna rozmowa. Obiecanki cuda wianki. Rozmowa była po tym jak...chciałem to zakończyć tuż po moim powrocie. W tej rozmowie sporo wyrzuciłem z siebie, bez ogródek i cackania się z nią jak wcześniej. Jednak nadal to tylko słowa.

"I wrote her off for the tenth time today..."

Eks nie bez powodu jest eks. Moim skromnym zdaniem i nie ma sensu wchodzic dwa razy do tej samej rzeki.

Skoro tak lubisz, to okay, ale Twoje wcześniejsze słowa temu przeczą.

Nie..żonatości nie da się ukryć, w mieście gdzie inna znajoma opowiadała Ci o kryzysie tamtego z żoną, więc ludzie się znają
ale ok..jak tam chcesz..

Czyli to pokazuje, że on dalej wywołuje w niej silne emocje. No pomyśl, czy na wspomnienie jakiejś swojej byłej masz łzy w oczach? Ja tam często się uśmiecham, że udało mi się uwolnić od niekorzystnej ralacji. Co innego moja ostatnia relacja, gdzie byłam bardzo zakochana (chyba nadal jestem) - na wspomnienie o tym również czasami mam łzy w oczach. Łzy, czyli autentyczne OBECNE emocje, a nie przeszłość.

A ta przyjaciółka i mama od kogo znają wersję, że nie wiedziała, że był żonaty?

Świetnie sprzedajesz Panią Doktor, no sam zaczynam jej współczuć... wspaniała historia ... Dulcynea z Toboso i jej Don Kichot z Manczy... Ty wiesz że tak jak w powieści to Ty zrobiłeś z niej nie wiadomo co... bo w rzeczywistość to 38 letnia nastolatka ...  Aldonza Lorenzo z Toboso (piękna ale wieśniaczka).

Obyś przejrzał na oczy zanim podzielisz los swojego poprzednia.

Czyżby ta sama przyjaciółka, która Was zeswatała?
To nie są dywagacje, tylko fakty. Popatrz, przyjaciółce jakoś całość historii nie trzymała kupy, a Pani doktor ślepo mu wierzyła we wszystkie bajki. Jak sam piszesz, wystarczyło prześwietlić media społecznościowe... o tym od początku mówimy - mogła nie wiedzieć od początku, ale nie po 2 latach. Pani doktor jak widać to nie przeszkadzało. Zaszła w ciążę bo chciała. Uwierzyłabym w tą "bajkę" gdyby zaszła w ciążę zaraz po poznaniu go ale nie po takim czasie. Zresztą ona chciała z nim być, on nie chciał - to samo mówi za siebie. Teraz niby sytuacja odwrotna ale jak widać Pani doktor nie wyciągnęła żadnych wniosków i mało brakowało a byłaby w kolejnej ciąży z Tobą.
Nie wiem czy to tykający zegar czy desperacja... naiwnością bym tego jednak nie nazwała.
Nie ona jedna i nie ostatnie zakochała się w żonatym draniu... to jak "miłość" może zaślepić odczuwasz obecnie na własnej skórze i raczej nikt Ci do rozsądku w tym stanie nie przemówi bo z uporem maniaka będziesz powtarzał "jest jak piszę". Dlatego zostawiłeś tamten wątek by pod nowym nickiem pisać tylko o waszych uczuciach i relacji, nie zważając na okoliczności - jej exa, ICH dziecko itd.
Wiesz, mi to nawet Ciebie trochę żal, że musisz się z tym mierzyć.. poniekąd urocze jest to jak bardzo jesteś w tej kobiecie zakochany i jak wyolbrzymiasz swoją rolę w jej, a na pewno i jej dziecka życiu. Oburzasz się, że tamten facet śmie mówić o Tobie w kontekście ICH dziecka "obcy facet". A prawda taka, że jesteś "obcy", bo ono ojca ma. Rywalizacja na tym polu o względy zalewie 3-letniego dziecka jest wręcz 'żałosna'. Tzn ja nie twierdzę, że tego dziecka nie lubisz itd. ale Ty możesz być tylko wujkiem, fajnym kumplem...  w oczach jego ojca będziesz tylko "majtkiem". W ogóle mam wrażenie, że starasz się głównie tym punktować u pani doktor i tym samym dyskredytować exa w jej oczach. Chyba nie tędy droga...
Poza tym sam wspomniałeś, że on już chce brać dziecko do siebie.. czyli jakoś sobie w swojej rodzinie to poukładał. A co najważniejsze, chce to dziecko... nie wymiguje się od ojcostwa, więc choćbyś stanął na głowie, to on jako ojciec będzie dla niego ważniejszy.
Tak naprawdę mało facetów umie/potrafi zająć tak małym dzieckiem, ale ono będzie rosnąć, a wtedy sytuacja zmienia. Już nie wiemy czy to chłopak czy dziewczynka ale każde dziecko potrzebuje OJCA. Co innego gdyby on się wypiął... ale jak widać nie.
Twoja pani doktor też to zapewne widzi.
Moim zdaniem za bardzo starasz się co ugrać dzieckiem.. tak TY! Chyba nie istnieje idealne rozwiązanie w takich sytuacjach, ale bardzo podobało mi się podejście Anderstuda... i jemu podobnych, doświadczonych w takich sytuacjach - Ty powinieneś mieć po prostu poprawne stosunki z tym dzieckiem, ale nie zastępować "na siłę" ojca. Kiedy on jest.
Dlatego nie wiem po co te bajki, że dziecko potrzebuje jej i Ciebie razem, że Ty jesteś jego a on Twój itd. Ok sam powiedziałeś, że panna naiwna.. mimo, że dr ale taką gadką jej do siebie na długo nie przekonasz. Ojciec z wiekiem coraz bardziej będzie obecny w dziecka życiu i tego nie przeskoczysz.
Możesz jednak "wyluzować" i pozwolić ojcu być ojcem.. bez rywalizacji... może będziecie mieli wspólne dziecko. Może to coś zmieni?
I jeszcze raz powtórzę.. wiążąc się z kobietą z dzieckiem trzeba liczyć się z tym, że jego ojciec już zawsze będzie obecny w Waszym życiu.
Gimnastykowanie się by wykazać, że jesteś lepszy i mógłbyś go zastąpić nie ma po prostu sensu. Ale Ty tego nie rozumiesz... jeszcze nie rozumiesz... grasz tym by zapunktować pani licząc na jej naiwność.

Raczej Beckett sobie z tym nie poradzi bo jej od początku zależy na dobrym kontakcie z ojcem. On się teraz puszy.. ale z czasem i tak przegra z ojcem.

Puszę?
Serio myślisz że przez rok udawałbym zaangażowanie w "nową rodzinę" po to, żeby punktować? Myślisz że to da się udawać, mieszkając pod jednym dachem?
I po co? Po co udawać? Żeby po czasie obudzić się z ręką w nocniku w niekomfortowej dla siebie sytuacji?
Na początku tego związku miałem bardzo duże wątpliwości związane z posiadaniem przez nią dzieciaka. Zwłaszcza że zawsze zarzekałem się że nigdy kobiety z dzieckiem. No ale życie zaskakuje. Sami siebie zaskakujemy.

I po co mam rywalizować z ojcem dziecka? Na takiej rywalizacji stracić może tylko jedna osoba - dziecko.

Beckett, źle mnie zrozumiałeś, ja wcale nie uważam, że Ty udajesz swoje przywiązanie i sympatię do dziecka, tak jak niechęć do jego ojca. To są raczej naturalne uczucia w Twojej sytuacji i ja w nie w sumie wierzę. Ja tu mówię o innej kwestii - o tym, że próbujesz wejść w rolę jego ojca i używasz taj relacji (przynajmniej tu na forum więc podejrzewam, że i w życiu), jako argument, że powinniście tworzyć rodzinę, bo dziecko tego potrzebuje. Tu wiele osób pisało, że niebezpieczna jest Twoja postawa typu "ja czuję, że jestem jego a on mój", "chciałbym by ojciec dziecka zniknął i dał nam spokojnie żyć tworząc rodzinę" itd.
Ja nie twierdzę, że jesteś złym opiekunem, czy że dziecko nie jest do Ciebie przywiązane, ale ono ojca ma.
W 'anegdocie' Anderstuda dziewczynka była już duża, ale kiedy drogi jej matki i jego się rozeszły, dziewczynka dostała szlaban na jakikolwiek z nim kontakt. Z ojcem natomiast będzie ten kontakt miała zawsze.
Rozumiesz teraz co dokładnie miałam na myśli mówiąc, że używasz dziecka by zapulsować u pani doktor?

Krzywdzące i niesprawiedliwe dla Becketta będzie to, kiedy pani doktor jednak stwierdzi, że nie będą razem a tym samym jego kontakt z tym dzieckiem zostanie urwany.
Nikt tu nie twierdzi, że Becket szczerze nie pokochał tego dziecka. Dobrze jednak by złapał do tej relacji trochę dystansu. Ich związek jest i będzie bardzo trudny choć nie niemożliwy. Takie relacje są opatrzone bardzo dużym ryzykiem a on nie jest ani prawdziwym wujkiem ani tym bardziej ojcem.
Tu wypowiadają się osoby które znają podobne sytuacje z autopsji - albo sami są po rozwodzie i mają dzieci albo byli związani z osobami z dziećmi. A Beckett już od samego początku nagiął swoje warunki czy wcześniejsze postanowienia co do wiązania się z osobą z dzieckiem i nie odnajduje się w tej sytuacji. I najchętniej posłał by ojca dziecka w kosmos.
On sam realnie oceniając sytuację musi sobie odpowiedzieć na pytanie, czy jest w stanie ją udźwignąć, bo ewidentnie od samego początku tu leży główny problem ich relacji. Bez zaklinania rzeczywistości.

EDIT: Głównym powodem ich powrotu nie powinna być jednak jego więź z tym dzieckiem, a zdaje się, że głownie tym Beckett próbuje przekonać panią doktor do siebie. Oczywiście to jest bardzo ważny aspekt i korzystny dla dziecka, ale jeżeli pani doktor nie jest pewna tego, czy chce być z Beckettem, to jego słowa "dziecko potrzebuje nas dwojga, teraz lepiej śpi, nikt nim lepiej nie zajmie, będzie za mną tęskniło.." itd. dla mnie podchodzi pod emocjonalny szantaż.
Wtedy ta sytuacja dla mnie właściwie niczym nie różni od tej, kiedy oboje rodziców/ludzi zostaje ze sobą dla "dobra dziecka".
Zaznaczam od razu, że my nie wiemy co dokładnie czuje pani doktor, poza tym, że ma wątpliwości. Bo to, że ona ją kocha i jej dziecko to "czuć" w każdym poście Becketta.

Mallwusia, ja wiem, że Ty chcesz dobrze i podnieść Becketta na duchu ale muszę Ci powiedzieć, że chyba czytacie z Beckettem te same harlekiny..
To nie jest bajka gdzie zły mężczyzna uwiódł niewinną gąskę i porzucił z dzieckiem i Ona była nieszczęśliwa aż spotkała Becketta co ją uratował i żyli długo i szczęśliwie.  złego Pana smok zjadł, by nowego nie denerwował.
Może z 30 lat temu w Pipidowie Dolnym taka historia miałaby rację bytu, gdzie Kasia porzucona przez Jasia została z dzieckiem w hańbie i bez środków do życia i znalazł się dobry Jaś i ona go doceniła.
To czasy współczesne- kobieta atrakcyjna i samodzielna- kochanek trochę zły, a trochę pogubiony, Pani nie taka naiwna jak ją Beckett maluje.

Trzeba sobie uświadomić fakty i na nich budować- co? związek z rozsądku z Pani strony.
Może się uda- ale trzeba mieć tego świadomość. I brać pod uwagę różne scenariusze.
Nikt Beckettowi nie zagwarantuje że jak się z nią rozejdzie- to spotka kochającą kobietę i ją pokocha.
Jego wybór. Byleby sam oczu sobie nie zamydlał.

Elu

haha, czy ja aż tak niezrozumiale piszę ?:D

to może kilka cytatów z moich poprzednich postów tutaj :

"...Poza tym jaki dom, jaka budowa, jak oni póki co (jak na moje oko) prędko nie zamieszkają znów razem.

Beckett ubzdurał sobie na wyrost, że może zastąpić dziecku ojca...

Ten nieskazitelny wizerunek to raczej chciał nam tu Beckett przedstawić.
Może po to, by samemu w to uwierzyć, jak idealną, niezależną , empatyczną kobietę spotkał.

No chore to jest i naprawdę ciężko wymyślić jakiś kompromis.

Więc blado to widzę, abyście mieli znów szybko razem zamieszkać....
... Tu będą wieczne jazdy"

Przecież z góry wiadomo, że ona nic nie zrobi, bo sytuacja jest patowa (facet ma rodzinę i dziecko będzie tam chciane jak wrzód na dupie).
A jeśli nawet pani dr wymięknie i przyjmie becketta z powrotem pod swój dach, to długo tam spokoju nie będzie. Ona jest tak uwikłana, że gorzej już chyba nie można. Co gorsza na własną prośbę, bo ja nie wierzę ani we wpadkę ani w nieświadomość, że rozwaliła facetowi rodzinę.

Beckett już o tym pisał kilka stron wcześniej:

Czyli Beckett (kolejny raz) zbiera się w sobie, by zawalczyć o swoje na co Pani doktor reaguje agresją... by nie psuć sytuacji przekładają rozmowę... a wiadomo wieczorem w 4 oczy Beckett już nie jest taki asertywny a Pani wie za które "sznureczki pociągnąć" by Beckett zmiękł czym zyskuje kolejne dni, i kolejne i kolejne. Jest miło, przyjemnie... po co to burzyć?
Obawiam się, że Beckett za jakiś czas będzie się bał poruszać te tematy... bo Pani doktor jak widać głupia nie jest i szybko go zgasi tym, że chce wszystko zepsuć, przecież tak jest dobrze, miło...  i nie ma potrzeby tego zmieniać.

I tym optymistycznym akcentem wróciliśmy do punktu wyjścia sprzed pół roku, kiedy myszka wystawiła mu walizki za drzwi.
O pardą, sam się wyprowadził, tak tak, pamiętam...
Nie rozumiem tylko po co było drążyć temat i wymyślać koło na nowo, skoro już wtedy było wiadomo jak to wszystko potoczy się dalej

Może z braku laku lepsze to niż nic, jednak wszystko ma swoje plusy dodatnie i ma też ujemne im dłużej w tym układzie będzie trwał,
tym trudniej będzie mu to zakończyć, bo facet już teraz w tym momencie kompletnie sobie z tym nie radzi, co przecież widać jak na dłoni.
On cały czas wierzy i żyje przekonaniem, że sobie wychodzi swoje szczęśliwe zakończenie i nam tu wszystkim udowodni jak bardzo się mylimy,
nawet nie dopuszcza do siebie myśli, że to nie jest żaden związek, a jedynie gra interesów w której to on będzie największym przegranym,
a pozbierać się po czymś takim w jego przypadku... cienko to widzę.

Dlatego w pewnym momencie napisałam, że ta jego relacja zaczyna przypominać klasyczny romans, z tymże tu nic nie stoi na przeszkodzie by byli razem, nawet jeśli ona jest uwikłana w trudną sytuację z exem, to formalnie nic nie stoi na przeszkodzie by byli razem, w przeciwieństwie do tego gdyby ona chciała być z ojcem dziecka.
Tu wystarczą tylko chęci i zdecydowanie, a tego ze strony Pani doktor brak.
Szczerze, to się jej nie dziwię, bo to kobieta niezależna i finansowo i życiowo. Nigdy nie mieszkała nawet z facetem a jak wymyśliła sobie, że może założy w końcu rodzinę dla dziecka, to szybko ta zabawa przestała jej odpowiadać, bo Beckett zaczął wprowadzać do jej domu i życia swoje zasady. Pojawiły się kłótnie itd.  Czy nie lepiej mieć takiego Becketta pod ręką ale jednak na odległość? I przytuli i pokocha i dzieckiem zajmie i na wakacje razem pojedzie... z tymże ona wie doskonale, że jeżeli powie, że żadnego ślubu nie będzie to Beckett się prawdopodobnie zawinie, dlatego będzie przeciągać decyzje do czasu, aż Becket straci cierpliwość. A to raczej prędko nie nastąpi.

Niektórzy potrafią tak ciągnąć latami, a niektórym nawet uda się z czasem wzajemnie dotrzeć. Beckett pewno myśli, że będzie jednym z nich.