Rozwód z psychopatą - Netkobiety.pl

Toniu najgorsze i najbardziej dla mnie poniżajace jest to że zauważyłam już co najmniej 5 lat temu i nadal jestem głupi a i naiwna.
Mimo że logicznie WIEM to nie potrafię go odciąć.

Toniu Ty jesteś niesamowita po prostu i jesteś koleją osobą która potwierdza że warto i można zmienić swoje życie podjąć ból trud uwolnić się a jak wiadomo wolność jest .......................................sza
Wiadomo że to wszystko nie stanie się samo w dwa tygodnie jeszcze najpiękniejsze odkrycia przed Tobą mimo chwilowych dołków.
Uściski dla następnej "husarki"

Jestem o tym przekonany husaria dobrze przygotowana i zastosowana była  NIEZWYCIĘŻONA.

Jestem ponownie po dłuższej przerwie.
Nadal nie dostałam terminu rozprawy co mnie już trochę martwi. Czuję jakbym stała w miejscu, w zawieszeniu.
Ale emocjonalnie za to rosnę, z dłuższej już obecnie perspektywy czasu stwierdzam, że była to najlepsza decyzja w moim życiu - rozstanie. Warto było przeżyć ten ból, szok aby odzyskać spokój ducha, stabilizację emocjonalną którą utraciłam będąc w związku z typem psychopatycznym.
Nie ukrywam, że jest to podwójnie bolesne bo raz, że rozstanie/rozwód (który sam w sobie jest traumą) to dwa, że z psychopatą. Czytałam w naukowej publikacji, że jest to najgorsze połączenie i podwójnie bolesne. Ale również dzięki temu jednak po czasie szybciej zdrowieję bo spokojne życie jest cudowne i doceniam to w 100%. Nie bardzo mam czego żałować, bo jednak moje małżeństwo było porażką podszytą poniżaniem i mistyfikacją. Jedynie żal mi straconych lat. Toteż następne chcę wykorzystać mądrze.
Chodzę nadal na terapię, skupiam się tam raczej na sobie. Nie myślę już tak intensywnie o tej relacji i o byłym partnerze. Raczej skupiam się na swoich emocjach i na zwykłej spokojnej codzienności, która dostarcza mi mnóstwa radości.
Mąż znowu przystąpił do ataku ale jakoś mniej mnie to już rusza. Jednym uchem wpuszczę drugim wypuszczę. Jednak jest mi go trochę żal, stracił wszystko (cała rodzina się od niego odwróciła) i nawet tego nie rozumie. Nie rozumie, że rani ludzi, jest pełen złości, agresji, roszczeń. Takie jest jego zaburzenie i jest to jego przekleństwo, nie zamierzam go ratować, ratuję siebie.
Cóż, poprawa jest, do całkowitego dobrostanu jeszcze daleko ale widać światełko w tunelu

P.S. Wisienka na torcie - jakiś czas temu dostałam smsy z informacją, że mimo, że nie błagałam go o wybaczenie to postanowił dać mi drugą szansę. Ze możemy zacząć na nowo jak partnerzy, bo najważniejsze w życiu są pieniądze. Hmm, nie skorzystam. I tak w kółko propozycje, wspominanie jak to był zakochany a potem bluzgi, wyzwiska itd. Ostatnio jak przyjechał do dziećmi to mimochodem zauważył, że jak na starą babę to nie mam jeszcze haluksów. Myslałam, że parsknę ze śmiechu. Odpowiedziałam, że widocznie nie jestem taka stara. I przypomniałam, że przyjeżdża jedynie po dzieci i tylko będziemy rozmawiać w sprawie dzieci. Obraził się i wyszedł bez dzieci...

No popatrz popatrz jakie to nietrudne i gdzie ten lęk obowiązkowy .Znika ?
Trzymaj się Toniu.

Brawo
jak mantrę należy powtarzać ... to się potwierdza, że:
TWOJA SŁABOŚĆ JEST JEGO SIŁĄ
TWOJA SIŁA JEST JEGO SŁABOŚCIĄ

To koniec ale jeszcze nie koniec,coś żegnasz w tym momencie.
Idzie nowe inne tamto co było kiedyś dobre i co ostatnio było niedobre odchodzi coraz bardziej definitywnie .To wszystko dzieje się na jawie w rzeczywistości ruszyło -  nie tylko w myślach planach życzeniach.Dzieje się naprawdę.
Nieustająco trzymaj się Toniu.

Właściwie to jakby skoczyłaś  w przepaść, ale to nie przepaść tylko wolność inne może zapomniane lub  nieznane jeszcze życie.
Odwrotu nie ma i się nie zatrzymuj.Tryb na przetrwanie jest dobry nie zapominaj o dbaniu o siebie łagodnie.

Dokładnie tak jak pisali poprzednicy - widząc wszystko NA PIŚMIE, czarno na białym, zaczęło do Ciebie w pełni docierać, że to już się dzieje naprawdę. Że to nie jest jakiś tam asekuracyjny ruch w formie "groźby" rozwodem, by gość się otrząsnął i spróbował wszystko naprawić. Dotarło do Ciebie, że to kolejny krok do definitywnego zakończenia tego związku i małżeństwa, stąd lekka rozpacz i żal, że jednak nie udało się tego uratować. Ale to dobrze! Tylko teraz musisz się bardzo pilnować, bo masz moment słabości, który może potrwać jeszcze jakiś czas. Taki trochę początek żałoby. Nie daj sobie grać na emocjach, nie rób sobie nadziei, gdyby nagle zaczął udawać skruchę i coś obiecywać. Wytrwaj w swoich postanowieniach i pamiętaj, że nie bez powodu to wszystko się dzieje.
Mocno, bardzo mocno trzymam za Ciebie kciuki. Wysyłam dużo pozytywnej energii i moc uścisków, bądź dzielna!

Wczoraj mąż zakomunikował w smsie, że potrzebuje naszych obrączek bo chce je sprzedać. Zaznaczył, że są jego bo on je kupił. I znając jego pewnie wszystko przepije. A później jeszcze, że zamierza wystąpić o podział majątku, wziąć rzeczoznawcę i obciążyć mnie kosztami. Upadł na głowę, majątku wspólnego prawie żadnego nie mamy, stare meble i sprzęty i kilkunastoletnie auta. Szkoda płacić za to rzeczoznawcy. Ale stwierdził, że co mnie utruje to jego.
No i zaczyna się

Niby tak ale ciekawe jak długo. Interesował się nimi dość intensywnie gdy miał jeszcze nadzieję, że mi przejdzie albo wersja druga bo jeszcze nie znalazł sobie kolejnej ofiary.
Myslę, że po rozwodzie chęć do spotkań z dziećmi mu przejdzie. Zwłaszcza, że nigdy się nimi szczególnie nie przejmował. Nawet teraz spotkania z nimi służyły mu bardziej do zabicia czasu bo akurat nie miał nic ciekawszego do roboty.

Przykro się to nawet czyta. Tylko dzieci żal.
A jak składałaś we wniosku o ograniczenie mu praw rodzicielskich ? Pytam bo w wątku "jeszcze kilkanaście lat kontaktów z ex." jak czytam co się dzieje to chyba od początku dobrze by bylo sobie tego dopilnować, żeby się potem nie użerać.

Podczytuje tutaj Twój temat bo jestem a podobnej sytuacji i muszę powiedzieć ze podziwiam Cie za siłę i determinacje... i spokój.
A przedstawiałaś jakiś "rodzicielski plan wychowawczy" - plan widzeń dla dzieci ? Czy to sie już robi na tym etapie i kto taki sporządza.

Tak, to już się zgłasza we wniosku rozwodowym. Najlepiej podobno 2,3 razy w w miesiącu.
Siła, determinacja i najważniejsze spokój przyszły z czasem. Ja zdałam sobie sprawę, że spokojnie dam radę. No i dużo pracy własnej na terapii.

Toniu, ja BARDZO trzymam kciuki za Ciebie. Jesteś ogromnie dzielna.
Poradzisz sobie, jestem pewna.
Gdybyś potrzebowała jakiejkolwiek pomocy - pisz proszę.

Trzymanie kciuków masz Toniu zapewnione.
Tyle czasu dajesz radę to i sprawa Ciebie nie złamie.
Oczywiście nie nakręcaj się zbytnio na to co tam będzie możliwe że wiele kłamstw i manipulacji wybielania się i obwiniania Ciebie .
Dowody masz jakie masz myślę że wystarczające.
Staraj się odprężać wysypiaj się jedz regularnie .
Moja mama była wiele lat temu ławnikiem w sądzie rodzinnym to już wtedy sporo sędziów było przeszkolonych w temacie
trudno przewidywać i gdybać ale myślę że potrafią rozpoznać kto ma problem i wydać orzeczenie które będzie po Twojej myśli.
Długo dojrzewałaś do swojej decyzji słusznej choć bolesnej bo to Twój wolny wybór w stronę spokoju i wolności .
Nie miej żadnych skrupułów że jesteś jakaś  okrutna nie jesteś.Masz prawo do obrony siebie i do szczęścia ale już nie z tym człowiekiem on zawiódł niestety miał na pewno możliwości żeby się leczyć i zmieniać nie skorzystał -  żyj dla siebie i dzieci.

Trzymaj się

Toniu, wiem co czujesz, bo sama przez to ostatnio przechodziłam. Moje sprawy w sądzie, póki co się skończyły, ale ex nie daje za wygraną i już złożył jedną apelację. Spodziewam się drugiej, więc stres mnie nie odpuszcza.

Pamiętaj, spokój, opanowanie i nie daj się wyprowadzić z równowagi. Najpierw sędzia będzie Cię przesłuchiwał. Odpowiadaj wolno, rzeczowo, wprost do sędziego. Nie odwracaj wzroku na ex, bo tylko Cię to rozkojarzy. Nie daj się zapędzić w kozi róg, kiedy jego pełnomocnik będzie Cię próbował atakować, pamiętaj, tylko fakty są najważniejsze.
Zapewne nie dasz rady od razu o wszystkim opowiedzieć, bo stres robi swoje, dopiero potem przypomina nam się, co mogliśmy jeszcze powiedzieć, więc może przygotuj sobie te rzeczy i poproś swojego adwokata, by Cię o nie zapytał.

Sądy widziały już mnóstwo wariatów, więc nie powinni mieć problemu z oceną Twojego ex.

Trzymam kciuki i daj znać po

Toniu, tez polecam zasiąść z kartką i spisać cokolwiek przyjdzie Ci do głowy, że może zostać poruszone na rozprawach.
To się sprawdza raczej. Masz plan - raczej nie stracisz głowy, spokojnie.

Toniu, masz dowody, nie idź na żadną ugodę! To jest tylko mu na rękę, bo wie, że przegra. Specjalnie wyraził chęć ugody, mediacji, bo jest na gorszej pozycji.
Nie zgadzaj się. Sąd byłby szczęśliwy, gdyby sprawa poszła do mediacji, bo miałby problem z głowy, Ty natomiast musiałabyś opłacić jej koszty, a i tak nie masz gwarancji, że dojdzie do  porozumienia. Z takimi ludźmi nigdy nic nie wiadomo.
Walcz o swoje!

A dlaczego "twój" ma stracić pracę?

Trochę dziwne, możliwe że te sprawy nie mają nic wspólnego. Całkiem możliwe że coś odwala w pracy. Złożyłaś na niego zawiadomienie w prokuraturze?

Jeżeli te informacje masz od  kogoś z jego otoczenia to może nie do końca prawda , nie ma co popadać w paranoję na razie to plotka nie potwierdzona zwykłe domysły .
Raczej przez rozwód nie wyrzuca się ludzi z pracy coś mógł nawywijać przy jego trybie życia na pewno nie przez Ciebie .
Nie daj się nawet cieniowi poczucia że jesteś odpowiedzialna za niego.

Jak tak to zasuwaj Toniu do adwokata ( odkrywcze co nie ) zmiana we wniosku o orzeczeniu  to nie jest chyba jakiś problem
Zabezpiecz się bez wahania na ewentualne problemy ze strony eksa .

To nie tak do końca. Braki kadrowe nic do rzeczy nie mają jeśli mają wyrzucić to wyrzucą. Najczęściej policjanta usuwa się ze służby pod szerokim hasłem - z uwagi na dobro służby( i tu pchają wiele) lub gdy policjant popełni przestępstwo. Jeśli Tonia nie złożyła zawiadomienia na protokół o znęcaniu to ona nie będzie odpowiadać za usunięcie go ze służby. Co do pracy z bronią - jeśli jako policjant nie będzie mógł dysponować bronią to jest podstawa żeby go zwolnić  ze służby.

A o tej pory jak chciałaś się rozwieść?

Toniu, ja się rozwiodłam na pierwszej, bez orzeczenia. Teraz, z perspektywy czasu żałuję, ale to już po ptakach. Teraz sprawy w sądzie dot. alimentów i opieki na dziecko.

Odnośnie jego pracy. Nie wiem jakim cudem miałabyś mieć z tym coś wspólnego. Przecież to on był tyranem i dlatego chcesz się rozwieść. To, że jego wywalą może na zbity pysk, nie może wpływać na Twoją decyzję o rozwodzie. Alimenty? Błagam.  Wydaje mi się, że to straszak.

Ja, na Twoim miejscu, mając to co masz, walczyłabym o rozpad z jego winy. Należy Ci się.

To szlachetne z Twojej strony i...nic po za tym.
Rozwód z orzeczeniem o winie nie oznacza wyciągania brudów, on winę może wziąć na siebie i po sprawie.
Jeśli adwokaci są kumaci to z gotową propozycją mogą zgłosić się na sale sądową np. on winę bierze na siebie, zgadza się na alimenty w wysokości.... widzenia z dziećmi odbywać się będą w tedy i w tedy a w zamian Ty odstąpisz od złożenia zawiadomienia o znęcaniu się w prokuraturze.
Oczywiście pytaniem pozostaje jak on do tego podejdzie.

Oczywiście na ten temat nie rozmawiasz z mężem żeby Ciebie nie nagrał(modne) na ten temat tylko z adwokatem i przez adwokata.

To inna sytuacja - dyż. aresztu, dyż. jednostki-ja pisałem o zakazie dostępu do broni wystawionym przez lekarza.

Piszemy właściwie o tym samym. Nie wiemy na jakie badania dostał wezwanie, może na badania psychotechniczne na wkładkę a struga wariata.
Policjant jest kierowany na komisję na własną prośbę lub przez bezpośredniego przełożonego. Znam przypadek gdzie przełożony skierował policjanta na komisję gdyż uważał że ten nie nadaje sie na policjanta a ten...komisję przeszedł pozytywnie
Pisząc o zakazie dostępu do broni miałem na myśli zwolnienie lekarskie - jak się nie mylę to jak posiada broń w domu musi ją zdeponować w jednostce.
Policjant może być czasowo( zdaje się że 2 x po pół roku) skierowany do wykonywania innych czynności służbowych innych niż wynika to z zajmowanego stanowiska - może być nie musi. To zależy od przełożonego. Jeśli przełożony policjanta będzie posiadał informację od psychiatry że jakiś policjant jest nie halo może dla dupochronu skierować takiego policjanta na komisję.
Natomiast jeśli policjant posiada L-4 to przełożonego to g...o obchodzi.

Jeśli ma swoją szafę służbową ze skarbczykiem to na l4 nie deponuje Maku broni,z zostawia ją w swojej szafie.Były kiedyś jeszcze przepisy zostawiania w czasie urlopu ale chyba zmiany poszły jak pamiętam po zabiciu Policjanta w Wawie.

Istotne dla Toni jest to że pewnie wiedząc o problemach rodzinnych podwładnego przełożony skierował go na rozmowę z psychologiem po to zwyczajnie żeby mieć pewność że głupoty żadnej (np.samobojstwa nie popełni) bo ma kontakt z bronią i żeby mieć zwyczajnie w świecie dupochron jakby coś się działo nie tak.Według mnie nie ma to jednak związku ze zwolnieniem zwłaszcza że Tonia znęcania się rozumiem że nie zgłasżała.Nawet jeśli by to zrobiła to przełożony zawiesza w służbie ale też nie musi do czasu zakończenia sprawy, może zawiesić tylko na miesiąc.Poza tym nim zwolni to też jeśli ma 15lat służby  to może uciec na emeryturę.W każdym razie myślę Toniu że nic istotnego dla Ciebie się niedzieje.Jakby coś nawywijał to też by szybko został zawieszony i pewnie byś wiedziała.

Podziwiam Cię bardzo. Ja mimo kłótni wyzwisk zdrad i wszystkiego co sie z tym wiąże nie umiem odejść od męża. Juz kilka razy chcialam skończyć ze soba
Trzymam kciuki badz silna.