Rozwód z psychopatą - Netkobiety.pl

Wiesz co nie naszczescie nie musiałam . To on mnie zostawił po 10lata przez smsa gdzie mieszkaliśmy razem . Ja byłam w lepszej sytuacji od Ciebie bo nie mieliśmy ślubu no i dzieci nie mamy . Mój ex po rozstaniu gnębił mnie psychicznie wrócę nie wrócę po półtora miesiąca dał mi warunek że albo wraca i robimy dzieciaka albo dowodzeni . Oczywiście nie zgodziłam się na ten warunek . Umnie nie było aż tak źle żeby zakładać mu kartę . Poprostu miał zmienne nastroje strasznie pracę przynosił do domu . Mam wrażenie że on już nie odróżniał domu od pracy. Parę lat temu uderzył mnie kazałam mu się wyprowadzać błagał przepraszał wybaczyłam . Potem już mu się to nie zdarzyło ale np bez powodu potrafił mnie zwyzywać od najgorszych .  Co do karty możesz śmiało założyć wcale nie jest tak prosto wylecieć z policji no chyba że się kogoś zabije. Znam paru policjantów którzy mają niebieską kartę nawet jeden z komendantów ma . Fakt jak przyjadą w razie wezwania mogą nie traktować cię poważnie bo to przecież jego koledzy ale zgłoszenie muszą przyjąć tak czy siak . Zemnie mój ex po rozstaniu zrobił wariatkę tzn wszystkim na opowiadał że w wariatkowie siedzę . Masakra . A powiedz jak jest u ciebie nie grozi ci że zrobi z ciebie wariatkę a przy okazji dzieci zabierze .? Ja bym się tego najbardziej bała .

Ulle jeszcze raz dziękuję
Dziś dzwoniłam na niebieską linię i dostałam numery do prawników. Będę dzwonic właśnie w sprawie mieszkania, jak to załatwić żeby dostał nakaz wyprowadzki. Choć pani mówiła, że sąd zawsze daje taki nakaz sprawcy przemocy dlatego też muszę mieć silne dowody. Idę również do centrum pomocy rodzinie po zaświadczenie, że korzystałam tam z pomocy. Oboje pochodzimy z rodzin patologicznych, oboje mamy duże traumy bo niestety w naszych rodzinach wydarzyła się tragedia. Ja jestem nerwowa, bardzo uparta i samodzielna co bardzo mu przeszkadza. Ale od zawsze musiałam liczyć tylko na siebie i dbać o siebie, być rodzicem dla moich rodziców. I on mi to zarzuca, że nie dało się ze mną rozmawiać. Taki związek to w sumie od początku był skazany na porażkę. U mnie nie było jakiejś mocnej przemocy, tak bardziej w białych rękawiczkach. Nigdy mnie nie uderzył, nie popchnął. Na co dzień pomaga, robi zakupy, wozi dzieci, pranie itp. Mąż prawie idealny ale te nagłe wybuchy o byle co i wyzwiska. Dłużej już tak nie mogę. Twierdzi że jestem nadwrażliwa, że nic nie można mi powiedzieć. Ze jestem paniusia. Taka wysublimowana przemoc, bardzo myląca i robiąca kołowrót w głowie, takie wbijanie szpili. Bo tak z boku patrząc to o co ja się czepiam? W sumie wszystko nas dzieli, zainteresowania, oczytanie, poziom wrażliwości, zasób słów, spojrzenie na życie. Ja do tego jestem bardzo wrażliwa też na ton głosu, dobór słów, mowę ciała.

O Toniu, mimo że u mnie różnie bywało to też często wygląda to tak że on się stara a potem ja się niby czepiam i jest wybuch. Paniusia. Jak ja to często słyszę. Też między nami przepaść jeśli chodzi o wykształcenie itp jak zaczęłam na to wszystko patrzeć z boku, to tak samo ta mowa ciała (ja nazywam to małpie ruchy), ta gadka a'la fifa-rafa co ja to nie jestem itp oj wiem co przezywasz. Sam ton potrafi doprowadzić do szału, sam wzrok oniesmiela i zatrwaza.

Maku pytalam o niebieska kartę, bo na razie jestem za granicą. Ale będę wracać do Polski za jakiś czas i tam mieszkać na stałe raczej. Boję się, że będzie przyjeżdżał i się awanturowal. Ale właściwie po co się teraz martwić na zapas. Jak coś będzie to wezwe policję. Potem się zobaczy. A może akurat nie będzie potrzeby.

Edit. LullyMilly tak, tak, dokładnie tak. Trafiają w słaby punkt itp. Kolejny post do wpisania w definicje postepowania przemocowca. Najważniejsze to nie uwierzyć w któryms momencie, że faktycznie jesteśmy takie jak nas nazywają, mieć do tego dystans i szacunek do siebie i swoich wartości.

Dodam na koniec coś na temat stosunków seksualnych z nimi. Ja jestem prawie że pewna, że mój nie zdradza (zawsze pozostaje 1% niepewności). Natomiast u Was partnerzy zdradzają lub macie/mialyscie poważne podstawy, by tak sądzić.
Ja odmawiam kategorycznie odkąd podjęłam decyzję o odejściu. Boję się czegoś, co by mnie totalnie zalamalo, mianowicie kolejnej ciąży z nim. Byłoby mi znacznie trudniej sobie samej poradzić w takiej sytuacji, jego by to cieszylo, bo jak bym miała odejść z małym dzieckiem i drugim w drodze. Powiem tyle, że jeszcze w ub. roku podczas niejednego tzw. miesiąca miodowego pragnęłam drugiego dziecka. Nie odwazylam się jednak. Rozum wziął górę. Chciałabym jeszcze kiedyś zaznać tego uczucia, mieć jeszcze dzieci, ale na pewno nie z nim. Tym bardziej, że jak zaczęłam mówić mu o tym, że ja tak serio z tym rozstaniem, że wyjadę z dzieckiem itd on zaczął temat drugiego dziecka i poruszał go kilkukrotnie. Boję się panicznie, że mógłby mi podczas mojej chwili słabości "wywinac numer", dlatego wolę już milczeć i trzymać go na dystans. Wy też miejcie to na uwadze moje kochane. Oni są manipulatorami i ponoć stać ich na wszystko, byle nas przy sobie zatrzymać. Aż strach się bać.

Z wyjazdem nie będzie problemu raczej, nie mam tu bardzo dużo rzeczy. Mebli itp nie biorę. I tak często wyjeżdżam, gorzej jakbym miała zostać tu w UK i zabierać dziecku łóżeczko i inne większe rzeczy, wtedy musiałabym organizować przeprowadzkę. W Polsce mam umeblowane mieszkanie, więc się nie martwię.
To co zabiorę stąd, to on nawet nie zauważy. Zresztą kiedyś pisałam u siebie w wątku że on pewnie i tak nie uwierzy w odejście. Dziecku ani mi w szafie nie grzebie, w dokumentach też. Najważniejsze podstawowe rzeczy osobiste, reszta pal licho. Nie o to chodz przecież.

Nalezy do moich rodzicow. Takze on tam nie ma zadnych praw. Sytuacja idealna, bo nie muszę sie szarpac o przyslowiowe majątki.

Musisz być silna.
Zastanów się nad ukrytą kamerą.

Haha dobre, rozsmieszylas mnie ale to prawda. Jakby byli bracmi. Dajmy im namiary na siebie jak ich opuscimy, niech ida na piwo.
Twoj, policjant Toni, moj - wróg policji, mąż Kobietki. Beda mieli wspólny temat.

Witam wszystkich,

udało mi się wczoraj porozmawiać z prawnikiem. Mam nadzieję, że komuś się też ta informacja przyda. Nagrania trzeba dołączyć do wniosku w formie elektronicznej, najlepiej na płycie CD.

Musi wypowiedzieć się ktoś, kto się zna na tych sprawach. Ja jestem zielona.

Tonia80, czytam Twój wątek i uważam, że jeśli jesteś zdecydowana na rozwód, to rozważ tę rozdzielność majątkową, bo co Ci szkodzi? Ja też nie jestem specjalistą w tej dziedzinie, ale dopóki jesteście małżeństwem, to być może wszelkie kredyty jakie on weźmie mogą obciążyć też Ciebie. Nie wiadomo, czy on ma zdolność kredytową, czy do tego potrzebna byłaby Twoja zgoda i np informacja o Twoich dochodach, dlatego poradź się prawnika. Nie wiadomo, czy on Cię straszy, czy sprawdza, ale jakie to ma znaczenie, jeśli podjęłaś decyzję o rozwodzie. Rozdzielność majątkowa byłaby pierwszym krokiem do formalnego odseparowana się od niego i zabezpieczenia finansowego. Do czasu pierwszej rozprawy może upłynąć jeszcze sporo czasu, zwłaszcza, że nawet nie złożyłaś pozwu, więc teoretycznie on mógłby wpędzić Cię w kłopoty, gdyby chciał.
Jednakże taki krok powinien chyba iść w parze z ustaleniem wysokości alimentów na dzieci i jego wkładu w opłaty za mieszkanie, dopóki nadal będzie w nim mieszkał.
Radziłabym Ci iść do prawnika, a potem jednak zgodzić się na tę rozdzielność. Dla Ciebie byłoby to z korzyścią, dlatego obawiam się, że jeśli powiesz "tak", on może wycofać się z tego pomysłu.

Napisałam, że skorzystasz w sensie zabezpieczenia się przed ewentualnymi długami, jakie on mógłby zaciągnąć do czasu rozwodu, analogicznie on odnosi taką samą korzyść. Nie miałam na myśli wymiernego zysku finansowego.
Nie wiem, czy w tej chwili macie wspólne konto, ale po ustanowieniu rozdzielności, każdy ma swoje i to, co zakupi za zarobione przez siebie pieniądze, jest jego odrębną własnością.
Któreś z Was mogłoby zyskać wtedy, gdyby uzyskiwało znacznie wyższe dochody od drugiego.
Dlaczego on wyskoczył z taką propozycją? Może chciał pokazać, że Twoje groźby nie robią na nim wrażenia i też jest gotowy na rozstanie, myślę, że jednak trochę chciał Cię postraszyć, bo nie wiem, czy z policyjną pensją dostałby kredyt na mieszkanie?
Jeśli jest gotowy na rozstanie, to najpierw niech się wyprowadzi,  ustalcie wysokość alimentów, jakie powinien płacić, dogadacie się w kwestii podziału majątku ruchomego, oszczędności na koncie i wtedy można podpisać rozdzielność majątkową. Fatalnie, gdyby mieszkał nadal w Twoim mieszkaniu, wtedy macie oddzielne półki w lodówce, oddzielne środki czystości, no i podział opłat za mieszkanie, a przede wszystkim nadal musiałabyś znosić jego obecność.
Dopytaj o to wszystko prawnika.

Super wiadomość
Dzięki GwiezdnyPył.

Josz on się nie wyprowadzi do rozwodu.

Hej Ananasa, ogólnie kiepsko. W przyszłym tygodniu zaczynam działania wojenne, t zaczynam terapię i idę do ośrodka interwencji. W domu raz lepiej, raz gorzej. Niby miesiąc miodowy a jak co do czego to mówi mi, że jak mi się nie podoba to mam wziąć rozwód.
Psychicznie czuję się fatalnie, jakby mnie czołg rozjechał.

Misina ile lat byliście razem? My długo, 13 lat, o 10 za długo...
Strasznie dużo jest we mnie złości, aż kipi. Nie mogę się doczekać pierwszej wizyty u psychologa, będę mogła wyrzucić z siebie tą żółć, która mnie trawi.

Mnie właśnie to mgliste poczucie wolności po rozwodzie mami, woła mnie.
A on cały czas mi kładzie do głowy teksty typu z kim mi będzie lepiej, przecież mam wszystko... Mogłam trafić gorzej. Ale lepiej też mogłam trafić. Najgorzej, że zdaję sobie sprawę, że mogę znowu przyciągnąć jakiegoś popapranca. Póki sobie nie poukładam wszystkiego w głowie i sercu za pomocą terapii, nikt się do mnie nie dobije.
Misina a Ty masz teraz kogoś? Szkoda, że ja po 4 latach nie powiedziałam pas. Ale lepiej późno niż wcale.

Misina tylko ta złość wybucha nie wtedy kiedy chcę, niestety.

To normalne uczucie. Strach przed nowym, nie znanym, teraz mimo że jest źle to wiesz na czym stoisz właściwie nic nie może Ciebie zaskoczyć.
Czy kogoś spotkasz z kim się zwiążesz tego nikt Ci nie zagwarantuje.
Tylko z tymi wymaganiami nie przesadzaj - facet to facet żadne cudo.

Dzięki Misina, Maku.
Nie spodziewałam się takiego odzewu.

Tonia a ty z jakiej rodziny pochodzisz? To też jest bardzo isotne jakich ludźmi przyciągamy do siebie. Jeśli w domu ojciec był psychopatą to podświadomie przyciągasz i szukasz człowieka podobnego do niego. To się wydaje nielogiczne, ale tak jest.
Terapia jest dobrym pomysłem. Poznasz lepiej siebie, wsłuchasz się w siebie, w swoje potrzeby oczekiwania, popracujesz nad własnymi słabościami, zbudujesz siebie na nowo. Zaczniesz spoglądać na życie, rzeczywistość inaczej, świadomiej, realniej. To ciężka harówka, ale warto.
Wygrasz coś co najcenniejsze - odzyskasz siebie i tego nikt nigdy już Ci nie zabierze.

Co masz na myśli pisząc "są nauczeni technik manipulacyjnych" policjanci są uczeni w swojej pracy jak manipulować ludźmi i stosują to w życiu prywatnym?

Fryt jestem DDA, mój ojciec milicjant (ZOMO też niestety), później policjant z dochodzeniówki. W domu rodzinnym horror alkoholizm i przemoc psychiczna. Mój obecny jeszcze mąż to tez DDA. Jestem po terapii DDA, dlatego jestem taka świadoma i wiem, że trzeba brać nogi za pas. Bardzo świadomie patrzę na świat, może za bardzo nawet, podkreślał to mój terapeuta. Tylko ze stawianiem granic w bliskich relacjach mam problemy. Bo w pracy to wręcz na odwrót.

Ja bym poszedł na policję o tym wpierw porozmawiać bez wszczynania burd i zobaczył co doradzą.

Toniu, kopia twardego dysku i przekazanie tych materiałów policji.
Pornografia dziecięca to naprawdę poważna sprawa i jeśli nawet w myśl solidarności z kolegą, mogliby starać się zamieść pozostałe wybryki i zarzuty pod dywan, tak moim zdaniem z takimi materiałami nie dadzą rady tego zrobić.

Może jakiś dobry prawnik by podpowiedział, jak to zrobić z głową, żeby nie zostało zamiecione pod dywan. Pilnuj dzieciaków!

Dziś na spokojnie jeszcze raz prześledziłam całą historię. A więc chodziło mu głównie o nastolatki, nie dzieci. To było jakby rozeznanie. Ale jest tego cała masa, czyli oprócz alkoholizmu jest też uzależniony od pornografii. Dziś wymieniłam zamki w drzwiach. Zresztą sam przekazał mojej mamie, że już nie wróci. Mam nadzieję, że będzie się tego trzymał. Ogólnie jestem strasznie roztrzęsiona, wczoraj prawie nie spałam.
Ale dziś ten spokój i cisza w domu mi to wynagrodziła.
Nie cofnę się z obranego kierunku i wiem, że przede mną wiele sesji terapeutycznych.

Kalvar25 masz rację. Zresztą często sam sobie przeczył. W dniu awantury wysyczał mi w twarz z uśmiechem, że nic na niego nie mam i nic mu nie jestem w stanie udowodnić. Więc dla mnie to jest właśnie przyznanie się do winy. Zresztą ostatnio też mówił, że ja nie zdaje sobie sprawy jaki z niego świetny kochanek. A jak przyjechała policja to wykrzykiwał "ja ciebie nigdy nie zdradziłem!".
Prawdziwy horror, nigdy nie wiedziałam kiedy wybuchnie, jaki będzie mieć humor. Potrafił wyprzeć się swoich własnych słów, które dopiero co powiedział i wmówić mi, że to ja mówiłam. Istny obłęd.
Teraz robi ze mnie wariatkę wśród znajomych. Że to ja zniszczyłam małżeństwo, że wszystko miałam, że mi odbiło. Ale większość go zna więc mu nie uwierzą. Zresztą mało kto go lubił. Miał dużo wrogów.
W domu nieznośna cisza, nie mogę się przyzwyczaić. Jak dzieci zasną to nie wiem co ze sobą robić...
O dziwo naprawdę za nim tęsknię i najbardziej zabolały mnie jego zdrady. Najmniej się tego spodziewałam. Ze pił i miał odchyły to każdy wiedział, zdążyłam się przyzwyczaić. Ale ze prowadził podwójne życie przez całe nasze małżeństwo, jestem w szoku, że tak długo udawało mu się wszystkich oszukać.
Tego nigdy mu nie wybaczę i tej pornografii. Już wiem dlaczego ciągle nie miał ochoty, stałe niby zmęczony i zestresowany. A ja wszystkie kłamstwa gładko lykalam.
Gdyby się przyznał, że coś jest z nim nie tak. To przecież bym mu starała się pomóc, poszlibyśmy do lekarza. Ale sam wybrał takie życie. To teraz ja wybieram życie osobno, bez niego. Teraz widzę, że nie był wyrachowany tylko ma poważne problemy z psychiką. Nie znałam go przez tyle lat, byłam z kimś kto był całkiem inny niż wszystkim się wydawało.

I przede wszystkim przestań się bać jego "możliwości" bo on zajmując najniższe stanowisko w Policji nie ma żadnych możliwości.. a znajomości? zna ludzi na podobnych stanowiskach do siebię.. to nie oficer ABW albo prokurator żeby faktycznie mógł robić Ci pod górkę, on Cię straszy bo lata z procą po mieście i myśli że jest niezniszczalny, powiedz mu że straszyć to on sobie może dzieciaków z piwem w ręce na klatce których legitymuje a nie Ciebie. A jak będzie Cię "gnębił" to złóż wniosek do sądu o zakaz zbliżania się.

Toniu staniesz szybko na nogi nie jesteś nowicjuszką jeśli chodzi o terapię masz teraz tęgiego "suchego kaca" po ostatnich tygodniach życia z jm .Sinusoida uzależnia wpewien sposób skrajne emocje ból i ulga.
Życie z chorym zaburzonym agresorem nie czyni ludzi jak mieszkają razem lepszymi Ty inne dziewczyny kobietka Ania widzicie ten zły wpływ na Was .Dobroć macie w sobie on uwolniona zastąpi lęki obawy i cierpienie.
"Adrenalina" ulotni się i będziesz spokojniejsza tylko bardziej dbaj o Siebie dużo płynów magnez witaminy wypoczywaj i nie chodź głodna staraj się nie rozpiętywać to najtrudniejsze te wszystkie zawiedzione złudzenia tęsknoty naturalne oczkiwania marzenia no i wspomnienia u Ciebie też może wystąpić żałoba po zwiążku nie mów że nigdy nie wybaczysz możesz to zrobić kiedy chcesz i tylko dla Siebie dla
oczyszczenia on nie musi o tym wiedzieć.Nie śpiesz się z przeżywaniem uczuć pisz co czujesz .
Pozdrowienia

zuch dziewczyna

Toniu, trzymam za ciebie kciuki i zapewniam, że wszystko to złe minie, tylko niestety teraz musisz się pomeczyc.
Jeśli jednak będziesz przywolywala do siebie dobre myśli np te związane z twoimi planami, jak zmienić sobie wystrój mieszkania po zniknieciu tego faceta oraz jaki spokój wreszcie będziesz miała, wówczas ten zły czas mocno sobie skrocisz i zlagodzisz.
Nie pielęgnuj więc w sobie złych myśli, złych wspomnień, tylko staraj się myśleć o tym, jak bardzo na twoją korzyść zmieni ci się życie.
Pomalujesz mieszkanie, zmienisz meble i będziesz miała prawdziwa frajdę przeprowadzając wszystkie te zmiany. Dzieci też będą się cieszyły.
Wkrótce będziesz całkowita Panią swojego życia i tylko od ciebie będzie zależało czy w danym dniu np posprzatasz sobie pięknie w mieszkaniu, czy też puscisz na luz i odpoczniesz razem z dziećmi.
Pomyśl o tym, ile roboty ci odpadnie, gdy ten facet sobie pójdzie i przede wszystkim o tym, że każdego dnia będziesz mogła od rana do wieczora żyć spokojnie, bo nie będziesz musiała zastanawiać się nad tym, jaka minę będzie miał twój mąż, gdy wróci do domu, czy będzie miał wykrzywiona i wściekła gębę, czy też wróci w w miarę dobrym humorze. Nie będziesz musiała chodzić po własnym mieszkaniu na palcach, by nie rozjuszyc jakiego chłopa.

Będziesz miała lepsze życie, o wiele lepsze od tego, do którego niestety przywyklas.
Tylko musisz w to uwierzyć.

Gdy minie to wszystko będziesz musiała nauczyć się żyć jakby na nowo, nie będzie Ci łatwo, bo niestety człowiek już tak ma, że zawsze lepszy swój własny wróg, niż wróg obcy.
Tak więc będziesz musiała oswoić się z nową rzeczywistością, a potem nauczyć się jej.
Dobrze, że będziesz pod opieką psychologa.
Przed tobą zaczął się właśnie proces wychodzenia ze starego i wchodzenia w nowe. Łatwo nie będzie, ale za to bardzo ciekawie.
Mów sobie, że cokolwiek miałoby wydarzyć się PO, to nie może być to czymś gorszym od tego, co było do tej pory.
Naprawdę nie miałaś dobrego męża.
Ja rozumiem, że można płakać i to całymi latami za dobrym człowiekiem i nawet do tego stopnia, by nie chcieć już dla siebie innego człowieka, ale w twoim przypadku tak nie jest.
Głowa do góry i zacznij jeść, pij porządne soki, jeśli jedzenie staje ci w gardle i powolutku wyjdziesz z tego.
Przejrzyj sobie np jak można zmienić wystrój okien (firany, zaslony), jak urządzić mieszkanie, pokój dziecinny itd, no staraj się odrywac myśli od tego faceta, zacznij żyć przyszłością, bo dość już zatruwania sobie życia.
Najważniejsza sprawa dla ciebie jest, żebyś nie straciła nadziei na lepsze życie.
Zauważ, że Annę najbardziej trzymała nadzieja. Ona liczyła dni do wyjazdu, bo cały czas miała nadzieję, że uda jej się polepszyć własne życie i życie dziecka.
Ty też musisz mieć nadzieję, a ona będzie w tobie, jeśli będziesz miała pewność, że rozwod z tym człowiekiem jest dobra decyzją. Bo jest dobrą decyzją.

Uzależniłaś się zapewne od emocji których Ci dostarczał, masz 40 lat nie 70. Do tego jak piszesz jesteś atrakcyjna i adorowana przez facetów.. jestem przekonany na milion procent że zaznasz w życiu spokoju i trafisz na fajnego faceta, jak masz w życiu chwile zwątpienia i myślisz o mężu to przypominaj sobie jak Ciebie traktował i jak mogło by to wyglądać dalej.. facet zgnębił by Cię i sprowadził na samo dno.. sama już teraz piszesz że zniszczył Twoją samoocenę, do tego zdrady, pokazywanie jakim to on nie jest królem życia pomimo tego że wcale nim nie jest, ten człowiek jest skończony ale on chyba sobie z tego sprawy jeszcze nie zdaje. To że zachowywałaś się wobec niego równie źle jest spowodowane tym że on generował w Tobie te napięcia i emocje poprzez swoje zachowanie, nie da się być stabilnym emocjonalnie w takich warunkach - to kompletnie nie możliwe.  Potrzebujesz obecnie spokoju i to powinno być dla Ciebie najważniejsze, może spróbuj medytacji to powinno Ci trochę pomóc, ogarnąć ten natłok myśli chociaż przez chwilę.

Raczej bym zostawiał to przypominanie sobie złych momentów to "starcza" na bardzo krótką metę Po co się katować tym .
Ulle napisała fantastycznie o tych zmianach w życiu przemeblowaniu remoncie to bym pielęgnował Toniu przeszłość to zostaw  za sobą całą i to co dobre i co złe.Pisałem to już parę razy przeszłość jest martwa nic tam się nie zmieni nic tam się nie rusza nie jest ważna istotna nie ma już władzy i znaczenia to tylko pamięć i wspomnienia nic więcej.Nowym ciekawym nieznanym możesz się już cieszyć oraz tym że "jesteś Panią swojego życia" i dnia.Zmiany zanim nie nastąpią wydają się trudne do zrobienia nieosiągalne Himalaje to nawykowe myślenie które trzyma w miejscu po pewnym czasie jak się coś pozmienia ten lęk wydaje się mały i niepoważny "czego ja się tak bałam nie było  w sumie tak trudno' zobaczysz to w ten sposób wierz mi jeśli chcesz.Przejdziesz wszystko koncertowo czasem poboli ale minie.
Toniu jesteś mamą patrz na Swoje dzieci z uwagą (najprostsza medytacja ) oddychaj wtedy swobodnie powoli spokojnie i mów w duchu o Swojej miłości do nich jak najczęściej to przyszłość najbliższa.Wyzwalaj dobroć i miłość do Siebie dzieciaki Ci w tym pomogą.
Jest tyle możliwości byle Ci dnia i chęci starczyło bo zobaczysz ile wolno i możesz  zrobić jeszcze w życiu dla siebie i ze sobą.