Partner, jego mama i ja z wyrzutami sumienia - Netkobiety.pl

Dlaczego mnie to nie dziwi... ;-)

Skoro takie bzdury wypisujemy i tak Cię to denerwuje/bawi/tracisz czas na czytanie itp. itd., to po kiego grzyba dalej tu siedzisz?
Wracaj do swojego cudownego życia i czerp z niego pełnymi garściami. O co chodzi?

To było pytanie retoryczne, ale widzę, że czułaś wielką potrzebę, żeby się odgryźć.
Spoko, nie mam za złe.

Coś miałem szczerze napisać ale się powstrzymam.
Twój facet też uważa,  że przez odwiedzenie rodziców marnuje weekend?

Ona przynajmniej potrafi swoje zdanie uzasadnić. Z jej opinią można się zgodzić lub nie. Ty nie przedstawiłaś ani jednego przykładu, że zrobiła coś złego w stosunku do ciebie ale i tak uważasz, że królewna nie otrzymała należnego przywitania. Ataków na twoją osobę też nie było ale uważasz,  że cię obwinia...  "podświadomie "

Co do twojego partnera: nie uważam,  że jest nieszczęśliwy.  Jest cały w skowronkach. Tylko, że to co ty odbierasz jako "jego zdanie" to zgadzanie się z twoim zdaniem,  bo dla ciebie teraz zrobiłby wszystko. Każesz mu wybierać i on teraz nie ma problemu z wyborem kto jest dla niego najważniejszy. Teraz pewnie by wyciął sobie nerkę gdyby od tego zależało twoje szczęście.  Problemem jest to, że jesteś toksyczną manipulatorką,  która sama nie byłaby w stanie zrobić wiele dla niego.
My to widzimy.  On to też zobaczy jak motylki zdechną.
Mimo tego co o nas sądzisz życzę ci szczerze żebyśmy nie mieli racji.

Kompromis z Mend(r)e to tak jak w wojsku:)) porucznik rozkazuje, sierżant wykonuje bez dyskusji

Wzl, to bardzo skuteczna manipulatorka. Chyba najlepsza jaką widziałam w tym roku.

To samo pomyślałam Cyngli. Jakbym postępowała zgodnie z tym co autorka pisze byłabym sama teraz.

Mogę mówić tylko za siebie, ale w moim otoczeniu, a mieszkam na śląsku, normalką są wspólne rodzinne niedzielne obiady u rodziców właśnie.
Sama mieszkam z mężem i synkiem u teściów.

Moją mamę widuję raz/dwa razy do roku, gdyż mieszka za granicą i po prostu częściej się nie da, nad czym obie ubolewamy. Ale tradycją są długie skejpowe konferencje, które sobie przeprowadzamy wraz z babcią (mamą mojej mamy) i czasem siostrą, jeśli znajdzie czas (bo studiuje i mieszka już sama). Więc widzimy się ok. 2-3 razy w tygodniu. Gdybym miała mamę i babcię bliżej, na pewno widywałabym się z nimi równie często. Z tatą widuję się raz do roku, na Wszystkich Świętych, gdyż nie żyje od 2005 roku, a ja mam prawie 800km do miejscowości, w której go pochowano.

Jestem rodzinna, Ty nie. Ale ja nie wymagam od Ciebie, byś nagle stała się rodzinna, widzisz różnicę? Ty pod zasłoną troski o partnera, próbujesz na nim wymóc, by myślał tak, jak Ty.
Wiesz, skąd my wiemy, że on nie myśli tak, jak Ty? Z prostego powodu, wcześniej nie było takich problemów, zaczęły się, gdy zamieszkaliście razem. Resztę sobie sama dopowiedz. Ale pewnie nie dopowiesz, bo uparcie nie chcesz tego przyznać przed samą sobą.

Cyngli miło ze są takie rodziny jak wy.Wspólne mieszkanie ma zalety. Ja starej daty i to naturalne że troche byłam na forach. Ale z całą pewnoscią moge powiedziec. Takiego przypadku jak autorka nie widziałam jeszcze nigdzie.

Było dokładnie tak samo tylko wtedy jego mama nie pytała bo nie było zagrożenia, że się wyprowadzi.

Nie jestem w stanie, bo sam mi zawsze powtarzał, że od lat rodziców prosi od zmianę zachowania. Przy pierwszych wizytach przepraszał i się tłumaczył jak nie dawali mu normalnie ze mną posiedzieć sam na sam tylko ciągle sms albo wchodzenie do pokoju. Wtedy też chodził i prosił ich o zmianę jak ja akurat nie slyszałam.

Wiem, że ktoś by tak zrobił. Ale ja nie będę w kimś pielęgnować niezdrowych odczuć względem syna. Zawsze mi się wydawało, że celem rodziców jest odchowanie dzieci i wypuszczenie ich na swoje żeby byli szczęśliwi. Jej celem było odchowanie syna żeby z nią mieszkał całe życie - co mu skutecznie obrzydziła sama mieszkając z teściami, którzy na nic w domu nie pozwalali. Ja nic jej nie zrobiłam. Dałam szczęście jej synowi, ot co. Nie będę traktować dorosłych osób jak pięcioletnich dzieci wymagających uwagi. I mnie też nikt tak nie powinien traktować.

Jesteś egoistką i nie zależy Ci na szczęściu własnego partnera, to przykre.
Gdyby Ci zależało na jego szczęściu, dążyłabyś do rozwiązania konfliktu.
Natomiast Ty, w sposób co prawda zawoalowany, starannie ten konflikt pielęgnujesz...

Ciekawe, jaki masz w tym cel.
--------

Tak, rolą rodzica jest wychowanie dziecka i wypuszczenie je w świat.
Ale rolą dziecka jest również pamiętanie o tym, że mimo, że już z domu wyszło, to dalej ma rodziców, którzy poświęcili wiele, by je wychować.
Korona nikomu z głowy nie spadnie, jak raz na 2 tygodnie odwiedzi rodziców.

Jedyne, co sobie zapewniasz, to niechęć jego mamy do Ciebie.
Teraz może tego nie widzisz, ale jeśli wiążesz przyszłość z tym chłopakiem, to popełniasz naprawdę duży błąd.

Oby nie zdarzyła się sytuacja, w której będziesz musiała stanąć przed jego matką i to wszystko odszczekać, bo to boli, oj boli... Szczególnie, jak ktoś jest pyszny i dumny.

A dzięki komu macie dużo hobby i zajęć? Kto w Was rozbudzał pasje? Dzięki czyim pieniądzom mogliście je rozwijać?
Brzmisz coraz gorzej, serio. Jak niewdzięczny samolub.

Ja tylko nie rozumiem, skąd te wyrzuty sumienia w tytule wątku...

Przecież Autorka reprezentuje postawę, że tylko ona ma rację, wszystko wie najlepiej, a z opinii innych, to się może ewentualnie pośmiać przy porannej kawusi.

Raz na 2 tygodnie to NIE JEST CIĄGLE.

Dla nas jest, bo w tygodniu mamy dla siebie mało czasu a i często się zdarza, że weekendy spędzamy oddzielnie albo chłopak wyjeżdża ze mną. Po prostu nie mamy czasu ich odwiedzać raz na 2 tyg.

Lady Loka to czemu swojej mamie powiedziałaś, żeby dała Ci luzu z odwiedzinami i nie jesteś u niej co 2 tyg? Przeszkadza Ci w testowaniu garnków czy co?

To już nawet jak poprosi o przebaczenie, pokaże ci, że cię kocha bardziej niż syna to z odwiedzin co dwa tygodnie nici?

Podejrzana taka rejestracja i od razu wbicie w ten temat ale niech będzie, że to nie drugi nick.

Możesz zacytować z jej wypowiedzi to "naplucie w twarz"?

Podaj przykład.

To będzie ciekawe Naprawdę będziemy się czepiać słówek jak w sejmie? Kobieta znacząco obniża standard życia ich robi afery a czytam tu super odpowiedzi pod tytułem, "no to jest satrsza od Ciebie kobieta i trzeba to super szanować bo przecież to mamusia i udawajmy że wszystko jest super słodko"

No jak widać nie tylko ja widze te szpile

Że co?

Bardzo elegancko spłycasz moje wypowiedzi do bycia multikontem. Dziękuję za takie powitanie bardzo :*

Niektórzy, uważający się za inteligentnych, piszą, że jedna osoba nie może pisać dwóch postów jednocześnie...

A jak my powiemy, że sorki mamuś ale chcemy też spędzać czas ze sobą bo i tak mało go mamy więc będziemy wpadać trochę rzadziej niż co 2 tygodnie to co? Nie jest dyplomatycznie? Po co kłamać i się w jakieś gierki bawić?

Jeśli ktoś uważa, że trzeba aż zacząć kłamać żeby utrzymać dobre relacje to powinien przestać zamiatać wszystko pod dywan i zająć się swoimi relacjami rodzinnymi, a nie innym radzić że bycie oszustem rozwiąże problem.

ehh pisałam kilka stron wcześniej że musisz sie nauczyć luzu i dyplomacji ale widzę że słabo to idzie....
Twój chłopak wyprowadził się od zaborczej matki - trochę potrwa zanim ona się ogarnie. Rady że jesteś smarkulą i masz jej niczego nie uczyć są trochę nietrafione. Dobrze ze stawiasz granice od początku tylko sposób w jaki to robisz jest jeszcze szczeniacki. Ale jak już pisałam wcześniej, dyplomacja i rozmowy o pogodzie .... Swoją drogą jeżeli mamusia lubi dawać rady a ty nie lubisz ich słuchać to nie jest dziwne że cie nie lubi ale myślę że jak jej syn będzie z tobą szczęśliwy i nie będziesz im psuć relacji to się z tym pogodzi.
I serio wałkowanie tematu wielogodzinnymi rozmowami jest.... ja temu chłopakowi współczuje... W miejsce tego wiecznego jojczenia zróbcie coś fajnego, weźcie mamę też czasem zaangażujcie w coś, zaproście w fajne miejsce na obiad, nawet do zoo.... cokolwiek żebyście potem jak usiądziecie razem nie musieli rozmawiać o kołdrach i braku szacunku tylko mogli powspominać jakieś wspólne wycieczki....

Masz takie hobby i tyle zajęć że raz na 2 tygodnie to zbyt wiele,za to bez problemu piszesz tak wielką ilosc tekstu, zeby udowodnic nam wszystkim że to TY masz racje i nikt inny:)) masz tez czas na wielogodzinne rozmowy o tym samym temacie z chlopakiem (też wspolczuje) ale nie ma czasu na wizyty u rodziców.Troche to sobie przeczy:)) Smutna prawda, że czasami jak ktoś nie ma w rodzinie poważnego problemu (cieżka choroba, zadluzenie, rozwód, itp) to zdarza sie wymyslac tego typu /małe/ problemy, nazywać je wielkimi i spędzac całe godziny na myśleniu,dyskusjach. A to nawet nie sprawa do dyskusji czy rozmyślania. Po prostu, Lady Loka to super ujela.

Cooo?
Ja nie kłamię. Naprawdę szukamy nowych potraw czy używamy nowych garnków. Tylko mówię to zamiast mówić, że nie przyjdę i już bo nie mam ochoty.
I zawsze lepiej powiedzieć na spokojnie niż strzelać focha.

Najsmutniejsze jest że ta matka nie ma ewidetnie za grosz wyczucia, grola rodzica jest w pewnym momencie ustapić, a nie wisieć na związku swojego dziecka jak sęp.
I może się okazać że dobra wola autorki zostanie odebrana jako próba podlizania się tej kobiecie.

Jest mi przykro że spotkało Cię coś w życiu co spowodowało że jest w Tobie tyle złości. Oby było to już za Tobą koleżanko.

Autorko
Ja Ciebie rozumiem, bo przerabialam temat takiej mamusi.
Takze maz alkoholik i takze chciala, aby syn u niej mieszkal, jezdzil z nia na wakacje itd.
Synowa - zla.
Ziec- zly. Nie potrafi albo nie chce obciac swym dzieciom pepowiny. Wspolczuje, bo obawiam sie, ze jest to niereformowalne.
Nie sluchaj tez, ze bylas winna tej sytuacji, ze przestala Cie lubic, bo jedyna Twoja wina bylo pewno to, ze sie w ogole pojawilas i "wyciagnelas" jej syna z domu.
Takie matki kompletnie nie rozumieja, ze nie taka jest droga do szczescia dzieci.
Dobrze, ze Twoj partner sie temu nie poddaje i stawia granice.

O jejku.. nie tylko Wy przerabiałyście takie sytuacje. Nikt tu nie napisał, że teściowa jest Ok. Ja miałam takie historie przy których Twoje Mendre by zbledły.
Najpierw bo wyszłąm za mąż jako bardzo młoda kobieta- traktowałam teściową jak matkę wręcz. Jak zorientowałam się że latami były codzienne rozmowy uświadamiające syna jaką ma złą żonę to nie wymgałam od niego, by coś robił, bo szkoda by było energii i czasu- schłodziłam relację i nadal byłam grzeczna i z szacunkiem. TYLE.
A Ty nie możesz tego pojąć, że ludzie nie muszą być skrojeni na Twoje oczekiwania. Nie masz tu nic do wygrania .

Więc daj spokój, bo Ty nie możesz zrozumieć, że ja nie chcę faceta, który będzie latami słuchał jaką ma złą żonę i nic z tym nie zrobi. Tobie było tak wygodnie - ok, ale nie wmawiaj mi, że też ma mi być z tym wygodnie. Dzięki.

Pewnie, lepiej na chama związać się z facetem i potem zabronić własnym dzieciom kontaktów z babcią, bo babcia jest niegrzeczna...

Już pisałam odnośnie dzieci.

Mendre (Mędrek) słuchaj młoda ja ci ogarne całą administracje. Za jedyne 50 zł/miesiąc. A masz tu bezpłatną porade

Zrób sobie wzór: wniosek o wyrażenie zgody na wizytę dzieci u babci (wnioski złożone wcześniej niż po upływie miesiąca od ostatniej wizyty nie będą rozpatrywane)
Warunki niezbędne określone w Regulaminie odnoszenia się do ciebie. Musi być bezwzględnie szacunek wobec ciebie.
Termin wizyty ......... (nie może być dzień roboczy tylko wtedy kiedy jest czas, do wyłącznej oceny przez autorke)
Czas wizyty (niepotrzebne skreślić) 15/30/60 minut

Zainteresowani (babcia lub dzieci) muszą sporządzić wniosek i wysłać do ciebie listem poleconym. Ty bedziesz mieć pieczątke z datownikiem i możesz sie zgodzic lub nie i wydać mężowi rozkaz wykonania (jak porucznik sierżantowi)