Wspólne życie po zdradzie męża mnie wykańcza psychicznie - Netkobiety.pl

dziecka nie planowaliśmy, stało się i już. Ślub to był mój warunek, zeby w ogóle dalej z nim być.
Ogólnie się zgadzam, ze faceci działaja w ten sposób, ale bardziej w sytuacjach, gdy już są po ślubie, albo gdy się razem mieszka - my nie mieszkaliśmy razem. On nie miał powodu mnie usidlać, bo ani ja mu w domu nie sprzątałam, ani nie gotowałam itp.
Teraz jak mieszkamy razem to on sprząta w większości, pierze, odkurza, zmywa naczynia, myje sanitariaty itp. JA ogarniam lekko całokształt, żeby na pierwszy rzut oka nie było burdelu. On przychodzi z pracy, je coś na szybko i idziemy na spacer, potem on np wrzuca pranie, potem je rozwiesza, jak ja już śpię to dziecko karmi. On od samego początku dobrze wiedział znając mój charakter, że ja nie jestem i nie będę kurą domową, ze czasami wolę mieć bałagan i sobie poleżeć książkę poczytać. Zatem jak sama widzisz słaby ze mnie materiał na kobietę, którą warto do siebie przywiązać. Fakt mam świetny charakter i potrafię i wszystko ogarnąć i można się ze mną świetnie bawić. Po prostu teraz po tym wszystkim już nie potrafię mu okazywać zalet moje charakteru.

Co do wypowiedzi Eli- ja już kicham na tę zdradę, ona w ogóle mnie nie boli. Zdrada nie ma znaczenia, znaczenie ma konsekwencja zdrady, czyli brak zaufania.

no to chyba od samego początku wiedział, że ja kurą domową nie będę. Widziały gały co brały, ja byłam zawsze szczera i on wiedział na co się decyduje będąc ze mną, to ja niestety nie dostałam tego samego w zamian. Nie miałam wszystkich danych. Co on sobie myśli? cholera go wie, jak go zapytam to i tak pewnie mi nie odpowie szczerze, więc nie mam zamiaru pytać. Pozatym sprawiedliwy podział to nie podział po równo, tylko [podział co kto może. ja np jeszcze nie mogę się tak schylać, podnosić, więc nie umyję prysznica na dole, nie odkurzę, bo odkurzacz za ciężki żeby go wytachać. Skoro sam robi to nie mam zamiaru go od tego odciągać, a co on sobie przy tym myśli to mnie guzik obchodzi.

A jeżeli on udaje? nie pierwszy raz, jego życie i jego decyzje, sam sobie potem będzie winny, bo wie, że tym razem już taka miła nie będę.

Czemu ja jestem taka głupia i tak to przeżywam. Zazdroszczę Ci (oczywiście nie sytuacji) Twoje podejście wcale nie jest złe. Ja tak próbowałam, ale nie potrafię. A moge zapytać jeśli oczywiście nie chcesz to nie odpowiadaj, ale jesteś z nim we wszystkich sferach, mam na myśli oczywiście łóżko? Czy po prostu robisz tylko tak żeby było Tobie dobrze a jego odczucia są nieważne ale sam dobrze wie na co się pisał?

Nirvanka- Twój mąż to z takich, co sami nie wiedzą czego chcą, najlepiej byś Ty wiedziała za niego i odgadła..
źle odgadłaś- bach! twój pech.
No jak widać lepiej niczego za faceta nie odgadywać- niech się wyraża jasno.
I rób tak by dla Ciebie było dobrze- jak jemu żle- niech mówi za siebie.

Dziewczyno jesteś rewelacyjna, Bardzo Ci zazdroszczę podejścia. Ja nawet z czystego wyrachowania nie potrafię.wszystko przeżywam jak mrówka okres. We wcześniejszych postach napisano mi że powinnam się z tym zmierzyć ale nie wiem jak. Może dlatego jest mi trudniej że u nas był dłuższy romans i ucierpiały na tym dwie rodziny.A może sama się niepotrzebnie nakręcam??? Nie wiem Ale na dzień dzisiejszy wolę zostać sama z 3 dzieci ale żeby się wyniósł, chociaż może to ciągle jest forma ucieczki przed problemem

Natalia... Może masz rację że szczęśliwa matka to szczęśliwe dziecko, ale niestety najczęściej jest tak że jeśli rodzice dziecka nie są razem tu dziecko cierpi... i tu znam przykłady z otoczenia, do jego stopnia że kiedy rodzice 4 lata po rozwodzie się zeszli z powrotem ich 10 syn powiedział że cały ten czas czekał aż w końcu będą razem....

Bardzo to wszystko skomplikowane, przeglądałam forum czytając różne wątki różnych osób żeby skłonić się do refleksji. Wiele osób pozostało w związku i walczyło o niego i potem żałowaly. Nikt mi nie powie że nie jest łatwiej spakowac Pana już na zawsze gdy nie ma dzieci. A jeśli są i jeszcze cała sytuacja rozgrywa się na ich oczach to jest jeszcze gorzej. NIGDY nie wiadomo z jakim bagażem emocjonalnym pójdą kiedyś w świat gdy rodzice będą razem tylko dla nich lub rozejda się nawet w dobrych relacjach i co gorsze lub lepsze.
Ktoś mi tu napisał wcześniej że analizując swoją sytuację mówię tylko ja i ja, najpierw mnie to wkurzyło a potem zaczęłam o tym myśleć że może rzeczywiście pewne zachowania w związku i słowa które wypowiadamy do drugiej osoby mogą osiągnąć taki skutek że ona ma poczucie że już nic dobrego ją z nami nie czeka + druga taka jednostka i romans gotowy. Chociaż może w moim związku tak było, bo padało wiele gorzkich słów, i straszenie rozwodem ZA ZDRADĘ MĘŻA NIGDY NIE WEZMĘ ODPOWIEDZIALNOSCI,ale wiem też, że po tym czasie wreszcie zaczęłam coś robić że swoim życiem. Wiem że to piętno na całe dalsze życie, czy zostaniemy razem czy nie. Że już zawsze pamięta się o takiej ułomności związku, a nie myśli się tak jak ja dotąd że dotyczy to wszystkich tylko nie mnie, a zawikłania, intrygi, romanse dotyczą tyko telenoweli brazylijskich. Niestety, samo życie

Myślę że jeśli jest niechęć to nawet dla dzieci sie po prostu nie da... Jeśli są wszystkie te uczucia które wymieniłas ale jest jeszcze miłość zamiast niechęci to się da, bo pomimo żalu, rozgoryczenia ludzi coś ciągnie do siebie ale masz rację że fundują przez to dzieciom niezłą jazdę. Na pytanie retoryczne się nie odpowiada więc nie odpowiem. Znam różne przypadki, osobe która dała szansę i się powtórzyło, osobę która nie dała szansy i jest sama, rozgoryczona, ale dziecko szczęśliwe bo na lepszy kontakt z ojcem i jego nowa rodzina, osobę która przez lata tolerowala poczynania męża bo kupował fajne prezenty, a odeszła dopiero jak już wszyscy o tym gadali, osobie która została zdradzona, a potem sama rozbiła małżeństwo i myśli teraz że ma super rodzinę, i tak dalej..  każda sytuacja jest inna, każda zdrada jest inna, dlatego nigdy nie oceniam.

Ale uważam że jeśli ludzie mają dzieci i sa w stanie odłożyć na bok złe emocje, nawet po zdradzie, po postu się polubić i żyć że sobąlub obok siebie i sobie pomagać i razem wychować te dzieci przynajmniej w atmosferze szacunku to wystarczy.

Bo sytuacja kiedy małżeństwo żyje obok całkiem osobno, jak uprzejmi do wyrzygania obcy sobie ludzie, nie jest zdrowa. Już lepsza nawet niedoskonała, ale jakaś wspólnota.
W takiej konfiguracji jak opisałaś, tworzą się niewidoczne na pierwszy rzut oka napięcia.. I pęka najsłabsze ogniwo. W tym wypadku ten chłopczyk..
Tak więc czasowo można, a nawet trzeba się odizolować i zająć sobą- ale na dłuższą metę tak się nie da - trzeba znaleźć wspólne punkty.

Witam Was dziewczyny.Potrzebuję wsparcia aczkolwiek sama zawinilam.Historie przedstawię przedstawię dużym skrócie.Początek małżeństwa super,zaraz po ślubie zaszlam w upragniona ciążę.Przez 3 lata za nim młody poszedł do przedszkola obiadki dla męża pranie sprzątanie...normalny dom...oprócz paru bardzo nie poprawnych zachowań męża, imprezy picie alkoholu późne powroty w domu,wyzwiska typu masz obwisly brzuch cycki wziąłem Cię ale wcale za ładna nie jesteś...odechcialo mi się z nim sypiac...podejrzewał podejrzewał zdradę...przyszedł moment mąż wyjechał...poszłam na imprezę poznałam faceta...były ochy achy...trwało to przez pół roku...parę razy wylądowaliśmy w łóżku ale bardziej była to znajomość sms emocjonalna.w końcu mąż coś wyczuł naciska kazal iść na wariograf...przyznała się...I od tego momentu się zaczęło hustwka...odchodził i wracał skrzywdzilam go okrutnie.W końcu w sylwestra o 24 składając sobie życzenia powiedział zaczynasz z nową kartą.Ucieszlam się pogadalismy ze on się zmieni A ja nigdy już nie zrobię takiego świństwa.przez ten czas były jakieś huśtawki Ale było poprawnie wrócił sex zaszlam w ciążę.Będąc na początku ciąży stwierdzil ze chce odejść znów rozmowa powrót...urodziło się dziecko 3 miesiace pięknie nawet super bajecznie sex jak na pocztku pieszczoty wzajemne wsparcie i z dnia na dzień on chce się rozwiesc i to już ostatecznie mam i nic nie pytać bo teraz to jego życie wychodzi sobie zlapalam to nawet na kłamstwie nie poszedł do pracy mi powiedział ze idzie...znalazłam u niego paragon na zabawkę dla dziewczynki na 150 pytam komu on ze musiał się odwdzięczyć kmus ostatnio zniknął na noc podejrzewam że mnie zdradza co robić...jak to zatrzymać kocham go...

Ja czytajac  te posty ciesze sie , ze pracuje jak wol  i nie mam czasu na romanse.  Mám 31 lat i raczej zostanie ( bo chce ) stara panna.  Wole to niz byc zdradzana zona.  Wiele w zyciu przeszlam.I jako dziecko niekochajacych soe rodzicow ( zdrady, klotnie, romanse, po to zeby byli razem dla mojego " dobra " ) i jako partnerka faceta ktory mnie zostawil z dnia na dzien zeby wrocic " dla dobra dziecka " . Dla mnie to co robicie w tych malzenstwach to patologia i naprawde lepiej zyc  w pojedynke niz robic z zycia bagno .  Swojego jak swojwgo ale dziecka zawsze zal .  Jak przypomne sobie corke bylego partnera i to jak ryl  jej umysl rozwodem  zeby potem jeszcze bardziej zryc  wracajac do ex niedobrze mi sie robi. Myslalam  ze to odosobniony  przypadek ale widze ze moj ex to kropelka  w morzu  ludzi ktorzy dzieci nie powinni  miec wcale

A gdzie jest napisane, že byl zonaty ? On byl rotwodnikiem..I nie tkwie mentalnie  w dziecinstwe  tylko przytaczam  przyklad ktory znam  i jest to akurat przyklad z domu. 
Nie wiem skad taka ocena..nigdzie nie napisalam  tego o czym piszesz Ty.
Bardzo naciagane  i duzo dopowiedziane  i lepiej gdyby bylo usuniete . Nigdy nie spotykalam  sie z nikim zonatym.

W moim przypadku  akurat tak bylo co nie oznacza, že mniej bolalo.  A to ze sie nie spotkalas  nie znaczy zeby  pisac komus takie komentarze  pod postem I tym bardziej oceniac .

Romans? A z czego to wywnioskowalas?
Bylam w zwiazku z rotwodnikiem.
Oklamal co do rozwodu ? Niby jak? Jak go poznalam byl 2 lata po rozwodzie ( udokumentowane)
Já naprawde nie rozumiem skad taka ocena sytuacji ? Já Ciebie nie oceniam i sobie takich ocen tez nie zycze ...wyssanych  z palca.

Witam, weszłam na bloga , bo właśnie w piątek mąż mnie zdradził prawie na moich oczach. Byliśmy u znajomych na grilu, basen ciepła woda, kąpiel nocą na golasa.Wydawało mi się , że to nic złego w gronie przyjaciół. Po pewnym czasie widzę a mąż z koleżanką (moją i jego) siedzą w wodzie zasłonięci materacem ........ W padłam w szał zaczęłam się pakować wzywać taksówkę. Wróciliśmy do domu razem po drodze rozwożąc pozostałych znajomych. Poszłam spać. Rano mąż , że to wypadek, że wóda...... Jesteśmy małżeństwem od 23 lat !!!! we wrześniu mamy rocznicę , córke dorosłą i 11 letnią .... Uciekłam z domu na całą sobotę błąkałam się po mieście, niedziela w łóżku (sama). Nie mam oczu od płaczu świat mi się zawalił......... Nie wiem czy  sobie z tym poradzę , ale z moim charakterem nie jestem wstanie wybaczyć.