Jak na nowo przekonać go do siebie? - Netkobiety.pl

wiesz co oznacza bycie prerensjonalną?

W jakim wieku jesteście ?

Cześć, jestem tu pierwszy raz i potrzebuję porady.

Znam się z pewnym chłopakiem już ok. rok. Nasza znajomość na początku była bardzo intensywna, chemia, fascynacja. Potem ja ze strachu zakończyłam to dość krótkim cięciem. Po kilku miesiącach odezwałam się do niego, ale on zaproponował przyjaźń. Nie pasowało mi, sama nie wiem czemu, bo w końcu czego mogłam się spodziewać uciekając i nagle wracając jak gdyby nigdy... Nasza znajomość przeszła nie małe perturbacje, odzywanie się, urywanie kontaktu, dodam, że byłam przy tym dość zaborcza i pretensjonalna pomimo tego, że w związku nie byliśmy. On chciał się spotykać, ale ja zbyt szybko naciskałam, a nawet dobrze się nie poznaliśmy... Jakoś w marcu wylądowaliśmy w łóżku. Potem cisza, a teraz znów mamy kontakt. Wiem, że swoim wcześniejszym zachowaniem zniechęciłam go do siebie. Wyjaśniłam mu już w długim liście dlaczego taka byłam - miałam zrytą psychikę po byłym, który ukrywał przede mną fakt bycia gejem i zdradzał mnie... Byłam u psychologa na terapii w czasie, kiedy nie mieliśmy kontaktu. Ten chłopak wciąż chce mieć ze mną kontakt, zgodził się pomóc mi w ważnej sprawie. Chciałabym na nowo przekonać go do siebie, łączyła nas niegdyś ogromna chemia, wciąż podobamy się sobie, choć od tamtego czasu on nie jest już taki wylewny i zabiegający jak na początku. Trudno się dziwić. Ale wciąż mam nadzieję, że coś jeszcze się tli. Czy to ma szansę? Czy mogę coś zrobić, żeby znów móc spróbować z nim się spotykać, na nowo zainteresować? Czy to się da zrobić? Jeśli tak, to jak?

Lady Loka napisał/a:

nie przekonywać. Być sobą. Bez parcia na to, że cokolwiek będzie.

Podpisuję się. On chce mimo wszystko mieć kontakt- nie zrywaj go w imię tego, że tak dla niego będzie lepiej, jak sugeruje Summerka. To on zdecyduje, co dla niego lepsze.bądź sobą i nie oczekuj żadnych deklaracji.

summerka88 napisał/a:

Ela210 napisał/a:

Podpisuję się. On chce mimo wszystko mieć kontakt- nie zrywaj go w imię tego, że tak dla niego będzie lepiej, jak sugeruje Summerka. To on zdecyduje, co dla niego lepsze.bądź sobą i nie oczekuj żadnych deklaracji.

O jakim zrywaniu piszesz? Ty chyba Ela nie zrozumiałaś tego, co napisałam

"daj chłopakowi spokój" - o takim..  ja to rozumiem jako sugestię do zerwania kontaktu, bo nie ma nic jemu do zaoferowania.
A z tego co ona pisze, oboje chcą kontaktu.

To fakt Jestem dzisiaj negatywnie napowerowana.

Zaraz, chwileczkę... A kto powiedział, że potraktowałam go jako plasterka? Ja już dawno wyleczyłam się z byłego, rok czasu zajęło mi zapomnienie o nim i jego zdradach, potem dopiero pojawił się on. I straciłam dla niego głowę. Dał mi to czego były dać mi nie mógł. Zerwałam z nim kontakt dlatego, że się wystraszyłam... Czego? Tempa tej relacji i przede wszystkim nie ufałam, bo miałam problem z zaufaniem jakiemukolwiek facetowi. To w tym tkwił problem. Ja rozumiem, że on po tych 2 miesiącach od urwania kontaktu zaproponował tylko przyjaźń, ale ja zrozumiałam, że nie chcę go stracić, ze tylko przy nim czułam coś wyjątkowego. Potem robiłam różne głupoty, o których nawet wstyd pisać, a on mimo wszystko dziś nadal mamy kontakt.

Ja jestem sobą cały czas, od początku mi zależało, ale popełniam błędy, których żałuję. Oczywiście nie zmuszę go do niczego, ale po prostu pytam jak się zachować, by naprawić to wszystko. Starać się wychodzić z inicjatywą? Praktycznie cały czas to robię, bo on z inicjatywą wychodzi baardzo rzadko, ale za każdym razem stara się być serdeczny ale z dystansem. Wiem, że może być trudno. Liczę się z tym, że nic mogę nie zdziałać.

EDIT:
Dobrze Pokręcona Owieczko, źle się wyraziłam, mało zrozumiałe i co z tego wynika? Coś ci ubyło? Coś cię obraziło? Po co to czepianie się do wypowiedzi kogoś, kto NIE prosi o radę? Zamiast offtopować wątek, moźe lepiej zajmijcie się tymi, którzy proszą o opinię, bo ja nie jestem zainteresowana

primavera napisał/a:

Zaraz, chwileczkę... A kto powiedział, że potraktowałam go jako plasterka?

Np. wywnioskowałam to stąd:

primavera napisał/a:

Wyjaśniłam mu już w długim liście dlaczego taka byłam - miałam zrytą psychikę po byłym, który ukrywał przede mną fakt bycia gejem i zdradzał mnie...

Wg mnie to jasno pokazuje, że po traumach poprzedniego związku nie byłaś gotowa na nową relację, jeszcze odreagowywałaś poprzedni związek. Ale to akurat nie jest szczególnie istotne

primavera napisał/a:

Zerwałam z nim kontakt dlatego, że się wystraszyłam... Czego? Tempa tej relacji i przede wszystkim nie ufałam, bo miałam problem z zaufaniem jakiemukolwiek facetowi. To w tym tkwił problem. Ja rozumiem, że on po tych 2 miesiącach od urwania kontaktu zaproponował tylko przyjaźń, ale ja zrozumiałam, że nie chcę go stracić, ze tylko przy nim czułam coś wyjątkowego. Potem robiłam różne głupoty, o których nawet wstyd pisać, a on mimo wszystko dziś nadal mamy kontakt.

Ja jestem sobą cały czas, od początku mi zależało, ale popełniam błędy, których żałuję. Oczywiście nie zmuszę go do niczego, ale po prostu pytam jak się zachować, by naprawić to wszystko. Starać się wychodzić z inicjatywą? Praktycznie cały czas to robię, bo on z inicjatywą wychodzi baardzo rzadko, ale za każdym razem stara się być serdeczny ale z dystansem. Wiem, że może być trudno. Liczę się z tym, że nic mogę nie zdziałać.

Nie wiem, co dokładnie opisałaś w liście, ale na podstawie tego, co i jak tutaj piszesz przypuszczam, że on najwyraźniej zrozumiał, że twoje wcześniejsze zachowania, zarówno te pozytywne, jak i negatywne były wynikiem stanu, w jakim się wówczas znajdowałaś, nazwijmy go „pomrocznością jasną”
Na. jego miejscu zadałabym sobie pytanie, co w tamtym czasie było prawdziwe a co nie, bo niby dlaczego twoja euforia i zaangażowanie były prawdziwe, a tylko cała reszta to efekt „pomroczności jasnej”. Pewnie doceniłabym to, źe odważyłaś się na szczere opisanie przyczyn twojego chwiejnego zachowania i być może nawet z tego powodu, że jesteś w stanie przyznać się do błędów, nie chciałabym cię skreślać. Ale jeśli okazałoby się, że ten list i wyrażona w nim skrucha jest powodowana chęcią ponownego poderwania, to chyba wszystkie lampki alarmowe by mi się powłączały, bo kto wie, co odwiniesz za chwilę
Inna możliwość, że podtrzymywanie kontaktu przez ciebie on może odbierać jako próbę „naprawy wyrządzonych krzywd”, więc zachowuje zrozumiały wg mnie w tej sytuacji dystans.
Tak czy inaczej, wydaje mi się, że jeżeli dobrze przemyślałaś sprawę i nie chcesz tego mężczyzny ponownie skrzywdzić, tylko faktycznie zrozumiałaś, że zamiast bycia statystą, ma on spore zadatki na bycie postacią pierwszoplanową w twoim życiu, to radzę ci wystawić się. To oznacza, że mówisz uczciwie i bezpośrednio, że ci na nim zależy, ale uszanujesz każdą jego decyzję.

Mi nie chodziło o to, że do tej pory nie byłaś sobą.
Chodzi mi bardziej o to, że nie masz się co silić na jakieś specjalne próby przekonania go do siebie. Albo przekonasz go tym jaka jesteś albo nie. Tak czy tak nie ma co zdziwiać.

primavera napisał/a:

Zaraz, chwileczkę... A kto powiedział, że potraktowałam go jako plasterka? Ja już dawno wyleczyłam się z byłego, rok czasu zajęło mi zapomnienie o nim i jego zdradach, potem dopiero pojawił się on. I straciłam dla niego głowę. Dał mi to czego były dać mi nie mógł. Zerwałam z nim kontakt dlatego, że się wystraszyłam... Czego?

Powiem Ci tak, bez urazy, ale jako stary piernik z garbem życiowych doświadczeń, gdybym usłyszał taki tekst od dziewczyny,
to parsknąłbym jej śmiechem w twarz, odwrócił się na pięcie i nigdy więcej nie odezwał. Osobiście nie wierzę w ani jedno słowo w tej historii
o tych traumach po byłym geju, bla bla bla (swoją drogą, to może zacznij pisać scenariusze do Trudne Sprawy, przynajmniej kasa z tego jest)
i według mnie (oraz tego nowego chłopaka pewnie też) było tak, że jak już spełnił swoją rolę, zwyczajnie Ci się znudził i dałaś mu kopa, klasyka.
Poleciałaś szukać nie wiadomo czego, a kiedy nic ciekawego nie znalazłaś, doszłaś do wniosku, że w sumie ten ostatni nie był taki ostatni
i jeszcze z braku laku możesz się z nim pobujać, tym bardziej że lato się zbliża wielkimi krokami, wycieczki, wyjazdy, wakacje, to tamto...
A tu lipa, bo koleś się okazał nie w ciemię bity i albo zachowuje daleko posuniętą ostrożność, co mnie akurat nie dziwi wcale,
albo już dawno Ciebie skreślił i rzeczywiście jedyne co może Ci zaoferować, to jakaś tam forma tzw. "przyjaźni" co również ani trochę mnie nie dziwi.
Ja na jego miejscu po tym jak go zostawiłaś pod jakimś zmyślonym pretekstem, wykasowałbym twój numer telefonu i więcej byś mnie nie zobaczyła.
W bajkę o jakiejś tam terapii, którą musiałaś przejść, również nie wierzę, ani w to że chłopak tego nie pożałuje, jeśli znów Ci zaufa.
Na moje oko, to aktualnie jesteś na etapie poszukiwań czasoumilacza i on albo jest jedną z opcji które rozważasz, albo chwilowo może jedyną.
Cała reszta to jest luźny zbiór banialuków, które nawet kupy nie chcą się trzymać, a chłopaka mają przekonać, że warto w to samo wejść po raz drugi.
Jeśli na to pójdzie, to już mi go szkoda. Zostawisz go tak samo jak za pierwszym razem, gdy tylko spełni swoją rolę i przestanie być użyteczny.

Potem robiłam różne głupoty, o których nawet wstyd pisać, a on mimo wszystko dziś nadal mamy kontakt.

Ja jestem sobą cały czas, od początku mi zależało, ale popełniam błędy, których żałuję.

To zabawne co drugi facet na tym forum wylewa podobne wywody z siebie...

primavera napisał/a:

W zasadzie to on juz to wie, ja po prostu nie chce zasypywać go wyznaniami. W liście napisałam my nie raz ze od początku mi zależało.

Jeszcze raz.
Po pierwsze, on nie wierzy, bo nie jest głupi i ma świadomość, że „pomroczność jasna” NIE dotyczy tylko zadanych krzywd, ale i twojego zachwytu.
Po drugie, żaden list nie zastępuje komunikacji bezpośredniej.
Po trzecie, jeśli nie potrafisz zrozumieć, że on chce tylko niezobowiązującej znajomości, to ty masz naprawdę problem z właściwym lokowaniem uczuć i na nic zdała się terapia u psychologa.

Tak, on chciał tylko czegoś niezobowiązującego, zamydlił mi oczy, ja tak bardzo chciałam naprawić coś co uważałam że zepsułam, tymczasem on od początku nie traktował tego poważnie, stąd jego dystans ale i trzymanie mnie blisko na wypadek gdybym była chętna i pod ręką. To od niego usłyszałam. Po tej rozmowie odeszłam na pięcie, przynajmniej wiem już że to wszystko było nic nie warte. W dodatku odkryłam, że od dawna miał konto na portalu erotycznym.

primavera napisał/a:

Tak, on chciał tylko czegoś niezobowiązującego, zamydlił mi oczy, ja tak bardzo chciałam naprawić coś co uważałam że zepsułam, tymczasem on od początku nie traktował tego poważnie, stąd jego dystans ale i trzymanie mnie blisko na wypadek gdybym była chętna i pod ręką. To od niego usłyszałam. Po tej rozmowie odeszłam na pięcie, przynajmniej wiem już że to wszystko było nic nie warte. W dodatku odkryłam, że od dawna miał konto na portalu erotycznym.

Dobrze pogadać, przynajmniej wyklarowała ci się sytuacja. Możesz sobie odpuścić poczucie winy, ale nie zamieniaj go czasem na poczucie krzywdy, bo zdaje się, że oboje po prostu eksploatowaliście siebie nawzajem. Wyciągnij dla siebie wnioski z tej sytuacji, bo to jednak jest „twoje”, że angażujesz się w relacje z facetami, którzy nie chcą związku opartego na bliskości emocjonalnej. Niezobowiązującego seksu możesz mieć na pęczki, trudniej złapać z partnerem kontakt emocjonalny, wokół którego można budować coś więcej.

Ja rozumiem, że to kobiece forum i solidarność jajników zobowiązuje, no ale ludzie, co ten biedny chłopak złego komu zrobił,
poza tym że nie chce ponownie się wiązać z dziewczyną, na której już raz się przejechał? Proszę słucham...

anderstud napisał/a:

Ja rozumiem, że to kobiece forum i solidarność jajników zobowiązuje, no ale ludzie, co ten biedny chłopak złego komu zrobił,
poza tym że nie chce ponownie się wiązać z dziewczyną, na której już raz się przejechał? Proszę słucham...

To, że skoro interesowała go czysta sex relacja, powinien był jej o tym powiedzieć na samym początku.
Dla mnie historia zmieniła się diametralnie, kiedy Autorka o tym napisała. To może świadczyć o jego manipulacji. Celowo mógł ją zwodzić, by dłużej mieć ją przy sobie do wiadomych celów. Gdyby na początku jej o tym powiedział, to nie wiem czy ona byłaby nim zainteresowana.

Znam się z pewnym chłopakiem już ok. rok. Nasza znajomość na początku była bardzo intensywna, chemia, fascynacja. Potem ja ze strachu zakończyłam to dość krótkim cięciem. Po kilku miesiącach odezwałam się do niego, ale on zaproponował przyjaźń. Nie pasowało mi, sama nie wiem czemu, bo w końcu czego mogłam się spodziewać uciekając i nagle wracając jak gdyby nigdy... Nasza znajomość przeszła nie małe perturbacje, odzywanie się, urywanie kontaktu, dodam, że byłam przy tym dość zaborcza i pretensjonalna pomimo tego, że w związku nie byliśmy. On chciał się spotykać, ale ja zbyt szybko naciskałam, a nawet dobrze się nie poznaliśmy... Jakoś w marcu wylądowaliśmy w łóżku. Potem cisza, a teraz znów mamy kontakt. Wiem, że swoim wcześniejszym zachowaniem zniechęciłam go do siebie. Wyjaśniłam mu już w długim liście dlaczego taka byłam - miałam zrytą psychikę po byłym, który ukrywał przede mną fakt bycia gejem i zdradzał mnie... Byłam u psychologa na terapii w czasie, kiedy nie mieliśmy kontaktu. Ten chłopak wciąż chce mieć ze mną kontakt, zgodził się pomóc mi w ważnej sprawie. Chciałabym na nowo przekonać go do siebie, łączyła nas niegdyś ogromna chemia, wciąż podobamy się sobie, choć od tamtego czasu on nie jest już taki wylewny i zabiegający jak na początku. Trudno się dziwić. Ale wciąż mam nadzieję, że coś jeszcze się tli. Czy to ma szansę? Czy mogę coś zrobić, żeby znów móc spróbować z nim się spotykać, na nowo zainteresować? Czy to się da zrobić? Jeśli tak, to jak?

Ten chłopak niczego de mnie nie chciał, więc jak kurwa mogłam go zranić. Nie zależało mu na mnie, bo chciał tylko seksu. Napisałam  tym, e kiedy mówiłam mu że nie jestem gotowa na seks na początku to mnie zlał. Więc co, zraniłam go? To mi zależało na nim. Ale ja nie będę już więcej nic tłumaczyć, bo to jak walenie głową o ścianę.

Poza tym nic nie zerwałam, bo nie byliśmy razem nigdy, a zanim urwałam z nim kontakt, widzieliśmy się zaledwie 5 razy... Ja nie wiem ty masz chyba jakiś problem, sam trafiasz na laski, które postępują tak jak piszesz i jeszcze wciskasz mi, że ja taka jestem. A to nie prawda. Nikim się nie zabawiłam. To jemu zależało tylko na seksie, nie mi.

a ja autorce wierze. dla mnie ta historia trzyma się kupy i potrafię sobie wyobrazić taką sytuację.
mi też kiedyś andertud zarzucał, że historia, którą opisałam jest wymyślona (o tym jak zakumplowałam się z dziewczyną mojego faceta;) )
w tym wypadku koleś zwodził dziewczynę i tyle. ona się wcześniej nie angażowała bo widocznie instynkt podpowiadał jej, że coś jednak w tej znajomości jest nie halo

sosenek napisał/a:

a ja autorce wierze. dla mnie ta historia trzyma się kupy i potrafię sobie wyobrazić taką sytuację.
mi też kiedyś andertud zarzucał, że historia, którą opisałam jest wymyślona (o tym jak zakumplowałam się z dziewczyną mojego faceta;) )
w tym wypadku koleś zwodził dziewczynę i tyle. ona się wcześniej nie angażowała bo widocznie instynkt podpowiadał jej, że coś jednak w tej znajomości jest nie halo

Ale halo, gdzie ją zwodził? 5 razy się spotkali, to kiedy miał zwodzić? Ona zerwała kontakt, a jak potem się odezwała, to wielce obrażona, że chciał tylko przyjaźni? Przecież jasno powiedział. Jak dla mnie, to raczej Autorka zwodziła i sama nie wiedziała, czego chce.

santapietruszka napisał/a:

sosenek napisał/a:

a ja autorce wierze. dla mnie ta historia trzyma się kupy i potrafię sobie wyobrazić taką sytuację.
mi też kiedyś andertud zarzucał, że historia, którą opisałam jest wymyślona (o tym jak zakumplowałam się z dziewczyną mojego faceta;) )
w tym wypadku koleś zwodził dziewczynę i tyle. ona się wcześniej nie angażowała bo widocznie instynkt podpowiadał jej, że coś jednak w tej znajomości jest nie halo

Ale halo, gdzie ją zwodził? 5 razy się spotkali, to kiedy miał zwodzić? Ona zerwała kontakt, a jak potem się odezwała, to wielce obrażona, że chciał tylko przyjaźni? Przecież jasno powiedział. Jak dla mnie, to raczej Autorka zwodziła i sama nie wiedziała, czego chce.

może faktycznie zwodził to za duże słowo, ale jednak do wczoraj dalej się spotykali, mimo, że on wiedział, że ona oczekuje związku(?). w sumie ciężko wyrokować co on miał w głowie i jak faktycznie wyglądał ich kontakt. nie twierdze, że on jest negatywną postacią tej historii. ona  zerwała kontakt i się wycofała bo zauważyła, że mu chodzi tylko o seks (on miał prawo chcieć tylko seksu, ale powinien jej to powiedzieć). ona niepotrzebnie reanimowała tę znajomość. ta historia powinna się zakończyć po tym pierwszym rozczarowaniu.

primavera napisał/a:

uznał, żez mojej strony nie zaiskrzyło na początku, ale tłumaczyłam, mu że tak nie było.

Nie słowa, lecz czyny...

5 razy się spotkaliście, a Ty snujesz jakieś imaginacje "bo przyjeżdżał wieczorem"?