sprawność seksualna jest ok, tylko występuje pewna blokada - Netkobiety.pl

Wciąż zadziwiają mnie ludzkie wybory...

Czy możesz mi rozjaśnić, dlaczego googlujesz internet i zakładasz wątek, żeby dowiedzieć się co kryje się pod „lubieniem całkowitej współpracy i uległości” dla twojego faceta, ba nawet narzeczonego(!), ZAMIAST jego o to zapytać? NORMĄ jest, że ludzie ze sobą o seksie rozmawiają i to nie raz.
O co chodzi?

Inna sprawa to, że jeśli wokół seksu narasta konflikt, a u was bez wątpienia narasta, to ten konflikt prędzej czy później niszczy czułość i bliskość między partnerami, co nieuchronnie prowadzi do rozkładu relacji. Nie ma na co czekać. Trzeba wyjaśnić temat, żeby wiedzieć na czym się stoi i móc podjąć świadomie najlepszą dla każdego z was decyzję.

To samo w sobie jest baaardzo dziwne, a jak doda się do tego całkowitą uległość, to robi się strasznie

Wiesz, może ma problem z masturbacją, uzależnił się od jakiejś konkretnej formy podniety i musi sobie w głowie wyobrażać film? A może jest aseksualny i tego nie potrzebuje? Jedyne co możesz zrobić, to z nim rozmawiać, inaczej to cię zmęczy i zniszczy wasz związek i zamiast - wiedząc o co chodzi iść dalej albo rozstać się - związek się rozleci w okropnej, ciężkiej atmosferze wyrzutów i niespełnionych oczekiwań.

Gadaj z nim. Jak nie umie twarzą w twarz, to przez smsy. Dowiedz się, o co mu chodzi i czy on chce coś z tym zrobić. Uzależnij swoją reakcję od jego słów, ale nie daj się sprowadzić do roli męczennicy. Masz prawo być szczęśliwa w związku, twoje potrzeby są ważne.

Nie ogląda pornografii w ogóle, gdy mu proponowalam obejrzeć razem jakiś film, nie chciał.
Za każdym razem gdy poruszam ten temat, atmosfera staje się napięta, on się denerwuje, ja też, często na moje pytania odpowiada że nie wie dlaczego tak jest, nie ma pojęcia, albo że go nie pociągam seksualnie. Te rozmowy są trudne, bo ja to bardzo przeżywam i się denerwuję, a on nie cierpi jak się denerwuję, działa to na niego odpychajaco. Choć czasem po takiej rozmowie zdarza się, że jemu nagle nachodzi ochota.

Summerko - co do orgazmu to osiąga go, nie widzę w tej kwestii problemu, nigdy natomiast nie udało mu się osiągnąć wytrysku w pochwie. Występuje to jedynie podczas stosunku oralnego/analnego.

Przeszło mi to przez myśl wiele razy, ale on stanowczo zaprzecza. Wiem, nigdy w życiu by mi ani nikomu innemu się do tego nie przyznał.  Z tego co widzę, to rażą go sceny homoseksualne z udziałem mężczyzn ale nie jest homofobem, podejście ma do nich neutralne. Tak te zamknięte oczy sa bardzo dziwne, seks jeśli już to tylko po ciemku...

Kiedyś dosyć chętnie o tym rozmawiał, ale mam wrażenie że wyczerpaly się tematy na które nie potrafimy znaleźć odpowiedzi... Taka rozmowa jeśli wystepuje są to przeważnie ogrzewane kotlety, bo nie wiem jak zadawać pytania żeby dostać konkretną odpowiedź a w dodatku utrzymać ten odpowiedni ton dyskusji (nie wybuchnąć emocjami)

Czyli to nic nie wyjaśnia - może być, może nie być.
Nie wiesz jak zadawać pytania? A co chcesz od niego usłyszeć? Może Ci tu coś podpowiemy, ale na razie trudno mi domyślić się, co ty chcesz od niego uzyskać poza tym, że masz życzenia, żeby chętniej i częściej uprawiał z tobą seks. Jakich odpowiedzi potrzebujesz?

Temat seksu jest w zdecydowanej większości rodzin tematem tabu. Zwłaszcza w naszej polskiej katolickiej rzeczywistości.
Zamykanie oczu przez niego odbieram jako jakąś próbę izolowania się w danym momencie od sytuacji. Zamyka oczy i umysł wypełnia czymś innym. Obrazem czegoś innego. I teraz pytaniem jest dlaczego się izoluje i czym to wypełnia ? Może w grę wchodzi tu jakaś mocna fiksacja religijna ? Może ma jakąś mroczną tajemnicę związaną np. z molestowaniem w dzieciństwie ? To, że może mieć problem z własną orientacją też był nie wykluczał, nawet mimo tego, że on może manifestować jakiś rodzaj obrzydzenia do np. gejów w telewizji. Moim zdaniem niemal na pewno się masturbuje i to, że ma problemy z wytryskiem w pochwie jest tego rezultatem.
Niestety jeśli on się nie otworzy to będziesz walić głową w mur i Wasz związek nie ma szans.
Trudno tu być optymistą po tym co napisałaś. Sorry

To nie świadczy o tym, że nie ma skłonności homoseksualnych.
Za to informacje o wychowaniu w rodzinie bardzo religijnej, wskazują, że tym bardziej broniłby się przed akceptacją swojego ewentualnego homoseksualizmu.

To mnie przekonuje, że powinnaś przedefiniować problem z „seksualnego” na „komunikacyjny”. Chodzi o to, żebyś  była w stanie rozmawiać o tym bez złości i możliwości wyprowadzenia cię z równowagi, ale też zmiany tematu, bo temat seksu łatwo zmienić w grę, w której gra się na poczuciu winy, wstydu. A ty masz bezdyskusyjne prawo dowiedzieć się o co chodzi.
Może podaj jakiś przykład waszej rozmowy, to pomyślimy co i jak zmienić. Potrzebny jest jakiś „materiał” do pracy.

To też może być, niestety, dobry trop i niechęć do współżycia może wynikać z dramatycznych zdarzeń nadużycia, może w dzieciństwie. W tej sytuacji nie zdziwiłby mnie brak entuzjazmu do rozwiązania problemu

Bez niczym nieskrępowanej, otwartej komunikacji między wami, nie uda się rozwiązać problemów seksualnych, więc zacznij koncentrować się na „komunikowaniu w sprawie seksu”.

No to moim zdaniem oboje jesteście nieco wycofani względem siebie, nie rozwijacie swojego seksu i jest tak jak jest teraz -- co się uda, to robicie, a czego się nie uda, to odrzucacie.

Mówisz, że tylko klasyczna pozycja wchodzi w grę, a potem że go ujeżdzasz. Mówisz, że on chce uległości, ale czy bzyka Cię od tyłu?

Dziwna ta Wasza relacja, ale uważam, że to nie tylko jego wina. Chociaż może Ty jesteś przez niego zblokowana.

O seksie się nie rozmawia jak o ustlaaniu planu wakacji. To delikatna sprawa. Możesz go pytać co mu się podoba, co nie podoba -- ale nie w trakcie seksu, pytaj po seksie na nastepny dzień.

Odniesiesz się do tego, co napisałam? Co myślisz o takiej formie komunikacji, żeby z rozmowy o nim zrobić rozmowę o Tobie? Ludziom generalnie łatwiej się rozmawia, gdy rozmówca nie mówi tylko ty, ty, ty

W ogóle nie chodzi o to, że go krzywdzisz prowadząc rozmowę, ale wasze rozmowy są nieskuteczne, bo ty chcesz wiedzieć dlaczego, a nie - co dalej. I nawet nieźle zaczynasz rozmowę, tylko to późniejsze "dlaczego" nie ma sensu. Nie jesteś jego terapeutką więc to dlaczego może nie mieć znaczenia, bo nawet jak się dowiesz, to nie będziesz wiedziała, jakie w związku z tym podjąć działania - co będzie skuteczne i dobre.
Dlatego sprowadź tę rozmowę do konkretów. Czego oczekujesz, chcesz, potrzebujesz i co on na to. Skoro chce cię uległej, to co to znaczy, jak masz leżeć, co robić, czy coś mówić, czy milczeć czy co?
Jak on zareagował na "nasz związek się przez to sypie"? Przytrzymaj go następnym razem przy tym, nie zmieniaj tematu, tylko co on na to, nie rusza go to, nie jest mu szkoda, jest mu wszystko jedno, uważa to nie do przejścia?

Jeśli krępuje go rozmowa z Tobą na ten temat twarzą w twarz, to może zaproponuj mu, żeby Ci napisał to co myśli, co go boli itd. W formie listu. Ja tak parę razy zrobiłem, bo głowę rozsadzały mi pewne myśli, a też mam ogromne problemy z komunikacją z żoną. Po prostu siadłem, napisałem i wysłałem mailem.
Możecie też spróbować terapii dla par. Przecież to nie jest zarezerwowane tylko dla małżeństw. Każda para może skorzystać z tego rodzaju pomocy, a obecność terapeuty może być bardzo pomocna.
On coś w sobie skrywa. Coś co go blokuje. Jakiś ogromny kompleks, jakąś traumę, jakiś wstyd, coś...

Nie wiedziałem, że to taki bestseller

Summerko, po jego wynurzeniach w stylu "nie pociągam cie" moja samoocena znacznie podupadla, ale znam swoją wartość i wiem że to tylko jego subiektywna opinia. Więc słusznie zauważyłaś że trochę się boję znów słyszeć takie teksty, to dla mnie jest duży cios.

Gary poruszył inna kwestie, samego stosunku, nad którą też się zastanawiałam, myślałam nieraz że może po prostu jestem słaba w te klocki. Ale to po prostu chyba niedopasowanie seksualne, bo jego wg niego uległosc to seks w idealnym dla niego rytmie. Ja nie potrafię wejść do jego głowy i zgadnąć na co on ma teraz ochotę, musi mi to jasno zakomunikować, a tego nie robi. Wiem, że nikt mi nie da uniwersalnej porady w jakim tempie się poruszać i czy w ogóle bo każdy człowiek czuje to inaczej.

Nie mam teraz za dużo czasu, bo praca czeka, więc tylko tak szybko odpiszę.
Nie wierz w to, że ktoś od razu jest świetnym kochankiem. Dobry seks trzeba sobie wypracować. Wypracować to znaczy komunikować swoje potrzeby i to nie raz, jak trzeba to pokazywać i wyjaśniać, potem próbować. To praca dla OBU stron.
Poza tym, w ogóle w twoich postach nie ma nic o twoich odczuciach. Ty nic nie piszesz, jak tobie jest w tym seksie, tylko ograniczasz się do tego, jak wpasować się w oczekiwania i potrzeby faceta. Jego zresztą, jak wnioskuję z twoich opisów, nie specjalnie obchodzi, jak tobie jest w tej sytuacji. Coś na zasadzie sama o siebie nie dbasz i o komunikowanie swoich potrzeb, to i twój facet nie dba o ciebie.
Większość facetów nie ma pojęcia, że najwięcej zakończeń nerwowych, które dają przyjemne doznania jest przy wejściu do pochwy i że powolna leciutka stymulacja tych miejsc jest rozkoszna, ale te miejsca szybko stają się mniej wrażliwe na dotyk, wtedy tzrzeba zająć się sobą w inny sposób. Z kolei zakończenia nerwowe wewnątrz są mało czule i potrzebują wyraźniejszych bodźców,mwięc jak kobieta milczy, a mężczyzna „nie czyta”, to męczą się przez lata, bo albo uprawiają „romantyczny” seks, który nie daje odpowiedniej stymulacji, poza chwilą na początku , albo mocniejszy seks, który jest ograbiony z powolnego narastania podniecenia. Wyjaśniając chociażby takie swoje odczucia kobieta może wyedukować trochę swojego mężczyznę na Casanovę, a w rewanżu może będzie miała szanse dowiedzieć się, co dla niego działa najskuteczniej.
Ale jak ten twój nie jest zainteresowany tobą i twoimi odczuciami, to chyba musisz poszukać kogoś już wyedukowanego. Gary wydaje mi się spoko w tym temacie, więc ciebie w pewnym sensie rozumiem

No, pewnie, jemu byłoby tak wygodniej.. A Tobie?  Miałam Ci napisać, byś była w seksie sobą, ale nie wiem, czy On Ci pozwoli..I czy w ogóle będziesz miała okazję- może wyprosisz..zrób parę kroków w tył, oddal się od niego i zacznij dostrzegać świat dookoła, zanim wejdziesz w małżeństwo, które Cię unieszczęśliwi. Jak widać, On nie dostrzega problemu, bo mu tak wygodnie.

Dla mnie w seksie jest dobrze, cieszę się z każdego zbliżenia, bo nie jest ich wiele.

Moje potrzeby zeszły na dalszy plan, bo widzę problem u niego, niestety, głęboki problem psychologiczny.

Nie mam odwagi zakończyć tego, bo jest nieudany seks, więc to nie wchodzi w grę. Poza tym na codzień jest bardzo miły, czuły, uwielbia się przytulać i wymyślać na mnie zabawne określenia. Takie duże dziecko. Poza tym jest odpowiedzialny, dba o pieniądze, zakupy, dba o to, bym czuła się komfortowo w związku ale takim, przyjacielskim bardziej.

Chciałbym niedługo poruszyć ten temat, chciałabym wyjaśnić ten konflikt, tylko jak to zacząć, to dla mnie bardzo trudne. Chciałabym żeby to nie była kolejna pusta nic nie wynosząca pogadanka.
Może ten list? Tylko co, mam napisać mu SMSa że uważam, że dobrym pomysłem byłoby napisanie listu, czy sama mam taki list do niego napisać jako pierwsza? Czy zwyczajnie zebrać myśli, Wasze spostrzeżenia i pogadać?

Tak bierze citabax do maja, ale nawet jak przedz kilka lat nic nie brał, to sytuacja wyglądała podobnie. Wiem, że to obniża libido, ale nie jest to napewno czynnik dominujący w tej sytuacji.

Autorko - jak wyglądało twoje życie seksualne zanim poznałaś obecnego faceta?

Czy podczas seksu (obecnie) miewasz orgazmy? Czy twoj facet zwraca na to uwagę?

Jak wam się uklada poza strefą łóżkową? Czy w codziennych sprawach łatwo się dogadujecie i potraficie rozmawiac, czy też kontakt jest utrudniony?

to byłoby super, gdyby to był ten problem. Ale pytanie, co dalej- jesli nie farmakologia- to gabinet psychologa, więc jesteśmy w tym samym punkcie.
A jeśli są winne leki, to dlaczego lekarz nie ostrzega faceta o skutkach ubocznych? Albo nie proponuje innych?
Smutno by mieć rozwalony związek przez to, że koncern farmaceutyczny chce zarobić kasę...

Moje życie seksualne przed tym związkiem wyglądało dobrze, miałam stałego partnera, częstotliwość była zadowalająca, ale nigdy nie przeżyłam orgazmu.
Z narzeczonym miewam dość często orgazmy, a jak nie uda się podczas stosunku (sprawia wrażenie że stara się mnie doprowadzic) to zazwyczaj kończy rączka.

W codziennym życiu dobrze się dogadujemy, nic nie szwankuje w komunikacji.

Rzeczywiście może to być też kwestia leków jakie zazywa/ł. To przykre

Czyli idźmy dalej: gdyby nie częstotliwość i brak komunikacji to twoje życie seksualne byloby lepsze niz w poprzednim zwiazku (brak orgazmow). Dobrze zrozumialam?

To teraz drugie pytanie: wspominałaś o seksie oralnym i analnym - czy podczas takiego seksu (z pominieciem seksu pochwowego) u twojego faceta wystepuja jakies problemy natury fizycznej? Typu klopoty z utrzymaniem wzwodu, problemy z finałem, bolesnosc - cokolwiek, co moglabys opisac jako "problem"?
Przypominam, ze pytam teraz TYLKO o seks oralny i analny.

To dalej: Czy biorąc  pod uwagę powyzsze - czy nie jest mozliwe, ze on ma problem nie tyle z seksem, co ze stosunkiem pochwowym  i że może to być na tyle duzy problem, ze unika seksu w ogole?

Czy wydaje ci się, że istnieje taka mozliwosc?

Powodów może być kilka - po pierwsze może być przyzwyczajony do masturbacji, uscisk dloni jest zwykle silniejszy niz doznania z pochwy, dlatego wielu mezczyzn przyzwyczajonych do reki "nie czuje" pochwy i nie czerpie z takich stosunkow wystarczajacej przyjemnosci.
Drugi powod to nie dopasowanie rozmiarem - zbyt mały czlonek/zbyt duza pochwa - da podobmy efekt jak wyzej - bardzo slabe odczuwanie tarcia pochwy, a co za tym idzie małą przyjemnosc.
No i moze być też strach przed ciążą.  Jezeli twoj chlopak nigdy nie skonczyl w środku to może ma na tym punkcie lekką fobię Uzywacie w takim wypadku prezerwatyw czy kończy na zewnatrz?

Ok. Chodzilo mi bardziej o konczenie podczas stosunku pochwowego.

A czy problemy ze zgraniem się, rytmem, twoja zbyt malą "ulegloscia" wystepuja takze w trakcie seksu oralnego i analnego? Czy raczej ten problem dotyczy stosunku pochwowego?

Ok, a czy zdarza się tak, że kiedy ty inicjujesz zblizenie on się wykręca albo wprost odmawia (usprawiedliwiajac sie np zmeczeniem?)

Czy zdarzalo ci się zainicjować seks tylko by jemu sprawić przyjemnosc? Zeby on nic nie musial robic a tylko poddać się twojej pieszczocie?

Czy zdarza ci się okazywac mu czulosc i podkrecac namietnosc ale BEZ dążenia do seksu?  Czy on  wie, że  kiedy go dotykasz bardziej namietnie to nie oczekujesz seksu a jedynie robisz to dla samej przyjemnosci pieszczot?

Tak, to może być jedna z przyczyn.

Nie wiem, czy się masturbujesz, ale jezeli nie, to może warto tego sprobowac by zmniejszyć wlasne napięcie i zredukować potrzeby.

Teraz o tej presji - jeżeli z powodu wyposzczenia odczuwasz frustracje i ograniczasz kontakt cielesny z narzeczonym to tym samym sama sobie szkodzisz - w ten sposob dajesz mu sygnał, że jakakolwiek namietnosc z twojej strony zawsze prowadzi do seksu = nie ma ochoty na seks, nie bedzie cie dotykal.  To bedzie wzmagac twoja frustracje bo narzeczony nie dosc, ze ma male potrzeby to w ogóle bedzie unikal kontaktow cielesnych by Cię  nie rozbudzac.

Druga sprawa jezeli namietnosc=seks to on bedzie hamowal swoje potrzeby az usklada sie "pelna dawka" - obrazujac to na przykladzie dla wiekszej jasnosci - jezeli zywisz sie w stolowce i bez wzgledu na to ile zjesz musisz zaplacic okreslona stawke, powiedzmy 10 zl, to nie pobiegniesz do bufetu po jablko, ale poczekasz az bedziesz naprawde glodna, prawda? Ale jezeli placisz tylko za to, co zjesz, to w tym bufecie bedziesz o wiele czesciej, bo nie bedziesz miala wrazenia przeplacania.

Podobnie jest z namietnoscia kojarzona z seksem - jezeli kazdy dotyk musi prowadzic do seksu to szybko zacznie się unikac dotyku w momencie kiedy jest się zmeczonym, brak nastroju, warunkow, czasu itd. To znowu zwieksza frustracje, bo ogranicza nie tylko seks, ale i poczucie bliskosci i czulosci.

I tak się to kołeczko zamyka.

Ja zaczelabym od wprowadzenia wiekszej namietnosci do waszego zwiazku, ale wlasnie BEZ PRESJI seksu. Jedynie dla samej przyjemnosci dotyku, czulosci, bliskosci. Jakies masaże relaksujace, delikatne pieszczoty itp. zebyscie nauczyli sie cieszyc swoimi cialami rowniez BEZ seksu. Dla ciebie, by poki co kontrolowac potrzebę seksu pozostaje masturbacja i powolne "rozkrecanie" chlopaka w sferze namietnosci.  Nie naciskaj - daj mu zglodniec nawet jezeli to oznacza 3 miesiace wstrzemiezliwosci dla ciebie.

Niestety faktem jest, że  twoj chlopak ma nizsze libido niz ty, byc moze powodem jest jakas blokada psychiczna, trauma z dziecinstwa czy cokolwiek innego, byc moze powodem są leki na sepresje, ktore kiedys bral - to trudno wyrokowac nie znajac sytuacji z jego perspektywy. Z tym, że jemu się chce rzadziej niż tobie musisz sie po prostu pogodzić  - nawet jezeli jego libido wzrosnie to nie bedzie to oszalamiajaca roznica. To jest po prostu w genach i tego sie nie zmieni tak jak nie zmieni się koloru oczu.

Naromiast tobie - jako osobie aktywnej w tym zwiazku - pozostaje rozbudzić potrzeby partnera na ile to mozliwe jednoczesnie nie oslabiajac jego poczucia męskości.
Czyli w tym momencie na jakis czas konczysz z szukaniem przyczyny, a zajmujesz sie rozbudzaniem tego, co jest. Jest chwilowo nieistotne dlaczego chce tak malo. Nie dociekasz przyczyny, nie wiercisz mu dziury w brzuchu tylko delikatnie zaczynasz glaskac. Nie namawiasz do seksu, nie kusisz ostentacyjnie - delikatnie tylko podnosisz temperature miedzy wami o kilka stopni.

Niestety to oznacza mocną kontrolę wlasnych potrzeb, ale jezeli metoda zaskutkuje i zauwazysz reakcje narzeczonego to moze ci to (bycie pozadanym i bliskosc) dac niemal tyle samo przyjemnosci, zabawy i satysfakcji co seks.

Albo pozostaje ci zmienic partnera.

Dziekuje, przypomniała mi się sytuacja jak wrócił od seksuologa, która powiedziała mu żeby spróbować się bawić w "dzień króla i dzień królowej" czyli umawiamy się właśnie na taki dzień że "krol" czy "krolowa" są pieszczeni przez tą drugą osobę ale bez seksu. Ja oczywiście nie wytrzymałam i z tej perspektywy widzę, że to był duży błąd z mojej strony. Od tamtego czasu nie miał ochoty na tego typu zabawę.

Od razu mówię, że wlasnie nie chce sie z nim póki co rozstawać, nie biorę tego pod uwagę. Chcę tylko znaleźć wyjście z tej sytuacji.

Jak uważacie - mam z nim porozmawiać o tym czy nie? Jestem niecierpliwa, wiem
Fakty są takie:
-on ma obniżone libido od tabletek ssri
-ja jestem zbyt nahalna i niecierpliwa
-seks pochwowy nie sprawia mu przyjemności że względów budowy naszych cial, a chciałby mieć z tego satysfakcję

Co robić? Może zasugeruje mu ze kupie jakiś żel obkurczajacy pochwe i zobaczymy czy będzie przyjemniej, czy będzie w stanie dojść w srodku. Czy nic mu nie mówić i po prostu zacząć używać? Wiem, że coś takiego istnieje ale nigdy z tego nie korzystałam.
Groźbami nic nie ugram, wiem to.

To nie są fakty, tylko przypuszczenia. Nie kombinuj na razie nic z żelami, bo problem nie musi lezec w budowie (moze, ale nie musi) - raczej starajcie się dobrać lepiej pozycje podczas stosunków. Mozesz za to popracowac nad miesniami Kegla, to ci nie zaszkodzi .

Mozesz zasugerowac narzeczonemu ze to moze byc wplyw lekow i powrot do seksuologa.

Przede wszystkim nie naciskaj i nie wymuszaj seksu - to trudne, ale to nie jest jego wina, ze mu sie nie chce, tak samo jak nie jest twoja wina, ze tobie sie chce wiecej.

Natomiast powinniscie popracowac nad otwartoscia i komunikacja - a do tego znow potrzebny jest twoj spokoj, a wiec takie roMowy nie powinny sie odbywac "na glodzie" i pod wplywem frustracjo tylko kiedy jestes spokojna, czyli najlepiej jakis czas(kilka dni)  po seksie

Oczywiście , że można kochać ale powiedz mi co to za związek bez seksu ? a co to za miłość jak ewidentnie facet nie dba o potrzeby partnerki ?
Zdrowy facet by zrobił WSZYSTKO by móc uprawiać seks..a tu jak widać, chęci nie ma.

Chęci na budowę tego związku i seks ma tylko autorka..
I nie wmawiajcie jej takich bzdur , bo zamiast pokazać mu że ma o NIĄ dbać, to ona teraz szuka żeli i innych rzeczy przecież WIEMY , ze to nie pomoże.

Związek to dbanie o siebie. A dba tylko ona.

Dlaczego ludzie sami sobie komplikują życie?
Nie rozumiem tego, jak jest związek, dwoje ludzi, którzy myślą o tym by być ze sobą całe życie, planują przyszłość to chyba znaczy, ze się kochają. Jak ludzie się kochają to dbają o partnera ( oczywiście analogicznie w innych relacjach: rodzic-dziecko, rodzeństwo, przyjaźń, gdzie może nie ma miłości, ale jest chęć dbania o dobro drugiej osoby). Ja rozumiem, że ludzie mogą mieć problemy np. zdrowotne i nie mogą uprawiać seksu, ale jak się kocha to chce się dać w inny sposób przyjemność i satysfakcję.
Podstawą każdego związku jest rozmowa, jak pojawia się problem to trzeba rozmawiać. Bez oskarżeń, bez awantur, po prostu trzeba powiedzieć szczerze co nas boli, co nam nie pasuje z jednoczesnym zastrzeżeniem, że będziemy robić wszystko (w granicach zdrowego rozsądku), aby wspólnie naprawić to co się popsuło.
Zgadzam się z Żywcem, że nadskakiwanie nic nie da. My możemy tylko gdybać dlaczego on nie chce seksu: facet może być aseksualny, faceta może już nie podniecać Autorka, facet może mieć kogoś na boku, facet może woleć masturbację (może się masturbować np. kiedy jestes pod prysznicem czy na zakupach, a on sam zostaje w domu), facet może mieć problemy zdrowotne. To może być wszystko, ale póki on szczerze nie powie o co chodzi to niczego nie da się naprawić, nawet jak Autorka by stawała na rzęsach i tańczyła w stroju rzymskiej kurtyzany. A jak facet nie chce nic powiedzieć? to znaczy, ze albo ma w dupie to, że Autorce jest źle, albo się wstydzi- a to znaczy, ze nie ufa.

I ok, facet może być cudowny na wszystkich innych płaszczyznach, ale jeżeli leży jedna z istotnych kwestii związkowych to ten związek to będzie ciągła szarpanina. Jak chcesz walczyć, a rozmowa z nim nic nie da to idźcie razem na terapię