dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

Paslawku a ja praktycznie cały dzień spędziłam z Mama i Jej siostra, która jest moja Chrzestna nawet trochę podrinkowalysmy pod wieczór, fajnie było

Udanego weekendu wszystkim

Ps. GDZIE JEST PYŁEK?!

Hej jestem :-).
Troszkę mniej czytam forum bo strasznie się nakręcam jak czytam o ex , a że niestety jeszcze kocham to wolę unikać tego tematu .
Jestem u mamy napilam się drinka od jutra ostry trening tzn bieganie . Kurde fajne uczucie jak widzi się efekty jak ciało się zmienia .  No i w przyszłym tyg idę na koncert na który bilety kupiłam pół roku temu jak ten czas szybko leci .
P.S miło że o mnie pamiętacie buziaki i miłego wieczoru

No i to masz teraz do roboty cieszyć się i dawać radę

Uściski  :*

Hej wszystkim
Wymig gratuluję, świetna sprawa być na swoim
Matko kochana też muszę się wziąć ostro za ćwiczenia
A obecnie jestem po wyrwaniu ósemek
Więc jestem zła jak osa..
Miłego weekendu

Mnie dzisiaj się świetnie wygrzewało stare kości na słońcu trochę oczywiście polatałem w kółko parku i lasku
Odwiedziłem mamę swą korelacja wahań ciśnienia z obecnością kogoś z rodziny jest oczywista spotkałem tam sztudentki (córka+ bratanica )opchane ciastem do oporu - zabawny widok ścisła dieta pooszłaaa w odstawkę przynajmniej dziś ,ale że były dzielne umyły okna to nie ma co
się czepiać .
Miłego sobotniego wieczorku

Ania .Ósemki współczuje brrr

Oj, dziewczyny chyba nam zdrowieją, co raz mniej ich na wątku.

"Może kiedyś"... Najbardziej irytujące i bezsensowne słowa dające złudną nadzieję na cokolwiek, a tak naprawdę to na nic.
Ja też jeszcze nie wyzdrowiałam, długa droga wciąż przede mną.

Przyznaje się do czegos. Pisałam że nie umowie się z żołnierzem, ale zrobiłam to. Ech..... Kurde. Jednak faktycznie mundurowi są dziwni. Jakos nie wiem co mam sądzić. Gość mnie jakoś dziwnie przeraża. ...

Kata wielokrotnie ignorowałam swoją intuicje a później okazywało się, ze dobrze mi podpowiadała. Przemysl to proszę zanim wpakujesz się w szambo. Nie twierdze, ze mundurowi są źli, a jedynie, ze czasem warto zaufać samej sobie.

Ja się czuje rewelacyjnie właśnie jestem po treningu. Mam ostatnio fazę na oliwki, a jeszcze niedawno ich nienawidziłam. Wyczytałam przed chwila, ze są turbo zdrowe, wiec już w ogóle pokochałam ja miłością bezwarunkowa

Czemu tak uważasz ? Znasz takich ludzi ?

Wiem,bede słuchać intuicji. Postaram się aby ciekawość nie wpedzila mnie w kłopoty.

Mam dzis zjazd emocjonalny i fizyczny. Tęskno za wiadomo kim, dawno tak tego nie czułam.
Fizycznie ,jestem niedospana ,niby śpię ale jakoś nie czuję się wyspana.
Chcę może wyjechać, ale boję się samotności. Tutaj mam bliskich ,rodzinę ,przyjaciół wiem że mogę na nich liczyć dobrze mi z tym a jakbym jechała to bylabym bardzo samotna a tego się boje.

Zasiedzialam się to fakt. W planach mam wyjazd z koleżankami na jakiś Weekend, a mylse o czymś na kilka mcy za granicę. Nie wiem czy zniosę lato w sąsiedztwie dalszym eksa i jak będę widzieć jak wozi się z nową laska. Dzieli nas raptem 2km a to mała miejscowość....
No tak porownalam żołnierza do eksa no i to nie eks.

Samotność raczej taka związana z rozłąka z bliskimi. Ciężko byłoby mi znów być gdzies samej z dala od rodziny i przyjaciół.
No nie wiem,to jest do przemyślenia ....
Wnerwia mnie to całe dorosłe życie
Dziękuję Paslawku :*

Nie wiem sama. Mam jakiś dzień ,że żyć mi się nie chce. Wszystko do dupy. Nic mi nie wychodzi. Czuję ,że moje życie jest do bani. Że jestem zmęczona .

Doceniam ludzi obok mnie i zdrowie,ale mam taki zjazd na życie,ze porażka zupełna.

Oj Promyczku z całą sympatią ...... litości .
To tak nie działa nawet na ludzi którzy nie mają problemu z piciem ucieczka daje tylko pozór ulgi nic więcej, niby najlepiej wiesz jak się czujesz ,ale w niewielkim stopni coś tam zeszło najprawdopodobniej zepchnęłaś to co Ciebie boli jeszcze głębiej oczywiście mogę się mylić i dmuchać na zimne ze względu na swoje doświadczenia .
Naprawdę nie lubię  pouczać i moralizować nie jestem też żadnym aktywistą czas pokaże co będzie i jak dasz sobie radę.
Tym niemniej bez paniki może przesadzam.Daj sobie więcej czasu po prostu.

Pozdrowienia i trzymaj się

Chyba jednak czasami zapominam że jesteście bardzo młodymi ale jednak dorosłymi kobietami

W mojej latorośli widzę czasem pięciolatkę albo jedenastolatkę takie reminiscencje -  skrzywienie tatusia może nieuleczalne a może przejdzie mi kiedyś tam  .

Promyczek, a ten Twój ex to jest w naszej armi czy obcy?

Promyczku a mnie jednak martwi to, co napisałaś, bo mam wrażenie, ze próbujesz oszukać sama siebie. Mam nadzieje, ze się mylę, jednak ciagle wracanie do rozmów z nim i „oczyszczanie się” to tak naprawdę trwanie w miejscu. Masz górkę, ale po niej może przyjść kolejny dołek i co wtedy? Znowu będziesz szukała wentyla poprzez kontakt z nim?

Dziewczyny, ja również myślałam o wyjeździe. Jednak nie oszukujmy się, od samej siebie się nie ucieknie i to, co w głowie, zawsze będzie przy nas. Rozstania z bliskimi zostawcie na taki okres swojego życia, w którym będziecie się czuły na tyle silne, by rozłące sprostać. Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma, zagranica to nie jest kraina mlekiem i miodem płynąca.

Ja dzisiaj nabyłam hantle droga kupna i przyznam, ze teraz dopiero zaczęła się zabawa:D Jeśli będę mogła się jutro poruszać bez większych przeszkód - będzie cudownie. Czuje się ekstra!

Miałam ostatnio niezły zjazd emocjonalny spowodowany burza hormonów i zmiennym ciśnieniem. Teraz wszystko mi się unormowalo i czuje się dużo, duzo lepiej. Trochę mi się eks po głowie plącze, ale jakoś tak bez żalu, bólu i rwania włosów:P to chyba nadchodząca wiosna... chciałoby się kogoś poznać, zakochać, ach! Wiec na wspomnienie fajnej miłości przypomina mi się po prostu ta ostatnia. Nawet nie tyle jego osoba, co ten zajebisty stan motylków w brzuchu i takie tam. Lubię to uczucie, człowiek ma wrażenie, ze unosi sie nad ziemia

Włosy mi rosną baaaardzo szybko i już nie mogę się doczekać aż będą chociaż takie do ucha

Jazz, Chyba faktycznie teraz zjazd mam ja. Długo spałam, czuję się do bani generalnie. Też bym się chciała zakochać, autentycznie czuć motylki w brzuchu i inne duperele związane z miłością ;D
Wiem,ze wyjazd to tylko tak słodko brzmi. Wiem też,ze to ucieczka na serio jak tylko myślę o wyjeździe czuję ukojenie że nie będę eksa oglądać plus hajs, ale ucieczka znów hmm.

Teufel, No sama nie wiem może dawniej tak był teraz jakoś się to zmieniło ? Nie znam mundurowych więc nie umiem się odnieść,ale to nie jest temat mnie zajmujący.
Jest mi źle i smutno i czuję,ze przegralam życie. Może nastrój wróci ale świadomość czarnej dupy w jakiej jestem mnie właśnie przytłacza. Mówię o wszystkim. Finanse, związek itp.
No narzekam wiem, ale mam kiepski czas.

Martwa, to minie z czasem. Im więcej będziesz słuchała tych piosenek, tym bardziej będą Ci się wylewać uszami. Miałam to samo, nie było dnia by w radio nie leciała jakaś piosenka, która kojarzyła mi się z pewnym facetem. Dodam, że to nie był hit na czasie, więc to że była puszczana, było dla mnie jak znak. Aż w końcu doszłam do takiego momentu, że jak tylko słyszę pierwsze dźwięki to przewracam oczami i myślę sobie, że mam to w doopie. Potrzeba czasu i chęci.

Witam wszystkich. Widzę, że nastroje co poniektórych podobne do mojego, witaj wiosno....
U mnie bez zmian, a nawet gorzej niż ostatnio. Do wszystkich problemów, które na mnie spadają, doszły oczywiście kłótnie z facetem. O wszystko. On uważa, że się nad sobą użalam, że zamiast myśleć pozytywnie, to się załamuję. Powiem Wam, że ciężko jest się nie załamywać, kiedy za 2 tygodnie ma się rozprawę sądową z ex, nie ma się na nic kasy, bo jak zwykle nagle są nieoczekiwane wydatki, w pracy nieciekawie, bliska osoba ma problemy zdrowotne, a mnie samej nie chce się czasem wstać z łóżka.
Ok, potrafi mnie wesprzeć, ale potrafi mnie również tak wkurzyć, że mam dość. Jeśli nie wystawię śmieci pod nos, nie domyśli się, że trzeba je wynieść. Nie widzi, że w domu jest syf i trzeba posprzątać, że w zlewie są gary do mycia, że pranie jest do ściągnięcia z suszarki. Jest takim bałaganiarzem, że czasem opadają mi ręce. Jestem zmęczona. Po pracy wracam do domu i zajmuję się przygotowaniem obiadu, często jest to odgrzanie czegoś, co zrobiłam dzień wcześniej wieczorem. Potem jest pomoc w nauce córce, odrabianie lekcji, nauka do sprawdzianów czy innych. Nastawienie prania, posprzątanie i dopiero ok. 19 mogę usiąść na tyłku. On wraca najczęściej przed 19. usiądzie i tyle. Nic nie musi zrobić. Czasem pomoże w lekcjach, kiedy ja już nie daję rady, ale i oto się kłócimy. O jego sposób nauczania/pomocy. Znam swoje dziecko, jej trudności i ograniczenia. Nie usprawiedliwiam jej, ale wiem że ma problemy i żeby pomóc jej w zrozumieniu jakiegoś tematu, trzeba innego podejścia niż do innego dziecka. Od lat chodzimy do poradni pedagogiczno - psychologicznej, ma kilka zaburzeń i sposób nauki i wsparcia powinien być dostosowany do niej. On o tym wszystkim wie, wspiera, ale czasem, jakby na złość, stosuje takie metody, z którymi się nie zgadzam i nie akceptuje. Wiem, że moja córka jest leniwa, nie chce jej się do późna odrabiać lekcji i to rozumiem, ale widzę też kiedy faktycznie czegoś nie wie a kiedy jej się nie chce.
Drżę przed rozprawą w ex, w pozwie mnie całkowicie oczernił i zdyskredytował. Wiem, że fakty przemawiają na moją korzyść, mam dowody, ale sąd sądem.
Do tego dochodzą sprawy, którymi muszę zajmować się sama. Nawet głupie sprawy samochodowe. Wiecie, czasem jest mi wstyd. Niby każdy wie, że mam faceta, ale to ja zajmuje się naprawami samochodu, planowaniem, wymianą opon - on tylko je spakował do bagażnika. Ja złomowałam drugie auto, ja szukam części, ja tankuję, ja płacę OC i jeżdżę na przegląd. Ok, samochodu ja używam, ale kurcze, on jest facetem. Mógłby zdjąć ze mnie te "męskie" sprawy.
Od 2 lat nie może wymienić zamka w szafie na buty. Efektem są zniszczone, pogryzione moje buty. Nie zliczę ilości par. Jego pies niszczy wszystkie moje, skórzane buty. Część trzymam w innym miejscu, ale już nie ma tam miejsca na kolejne. Wystarczy zmienić zamek, ja tego nie umiem, ale widzę że będę musiała się nauczyć.
Od roku jest problem z anteną tv. Każdy deszcz, wiatr powodują, że są zakłócenia. Należy ustawić antenę. Ma kontakt do faceta, który to może zrobić za 60 zł. Nie zadzwoni, ja muszę to zorganizować. Tylko że ja nie mam do tego głowy, więc leci kolejny rok.
Mamy jeden pokój, który miał być gabinetem. W rezultacie jest to pokój-piwnica. Są tam półki, ktore miał powiesić 2 lata temu, jego ciuchy porozwalane po podłodze, deska do prasowania, suszarka. Raz na rok się zbierze i posprząta. Powiedziałam sobie, że nie będę tam sprzątać, to są jego ciuchy i nie będę tego robić. On ma to w doopie. A mi jest wstyd.
Czasem myślę, że doszłam do ściany. Czasem mam ochotę powiedzieć, że to koniec. Ale są też dobre rzeczy. Boję się, że z czasem będzie to za mało.
Nie mam faceta, który weźmie sprawy w swoje ręce. Jak mu nie pokażę to nie zrobi, jak z kolei coś postanowię i "rozkażę" to się zbuntuje. Nie mam sił.

Nie czekam na rady, chciałam się wyżalić

Paslawku, dokładnie tak. Myśląc o rozprawie, mam w głowie cytat z jednego filmu, który ostatni widziałam "Jestem gotowa na walkę, ale nie jestem gotowa na porażkę". I w głębi duszy wiem, że nie ma podstaw do tego, by zabrać mi na weekendy dziecko ( bo tego dot, sprawa), sąd może uznać, że ojciec też ma prawo widzieć częściej dziecko. Nerwy, stres powodują, że chodzę nabuzowana.
Niby nie jestem z tym sama, mam rodzinę, przyjaciółkę, partnera, ale w środku czuję się osamotniona. Oni mówią racjonalnie, podają fakty, ale to ja żyłam z toksykiem ponad 15 lat i wiem do czego jest zdolny. Do manipulacji, szantażu i gróźb. Czuję strach i gniew. Mój Partner go nienawidzi i nienawidzi mojego strachu względem tego człowieka. Uważa, że jestem cały czas pod jego presją i dyktandem, że nie potrafię się przeciwstawić, że całe życie będzie mną rządził.
Nie pomagają mi słowa, że będzie dobrze, bo nikt nie wie jak będzie. Jest tyle rzeczy, które wydają się być jednoznaczne, a tu zonk. Nagle jest inaczej i taki sąd przychyla się do drugiej strony.
Rośnie we mnie frustracja i niemoc. Już nie mam wpływu na to co się wydarzy. Najgorsze, że przestałam wierzyć, że mi się uda. Zawsze dostawałam po tyłku, zostawiłam temu człowiekowi wszystko co miałam. Wspólny dom, który sprzedał i nie dał nam ani złotówki, sugerując że nic w niego nie włożyłam, a dom stał na jego działce, przez szantaż odzyskałam pamiątki i zdjęcia, jak córka była noworodkiem - musiałam nas wymeldować, do tego czasu trzymał to u siebie. Zniszczył mi kawał życia i zdrowia. I czuję, że będzie to postępować.
Podziwiam Cię za Twoją siłę. Nie każdy poświęciłby swój czas, by spędzać go na korytarzach szpitalnych. Jesteś dobrym człowiekiem.

Masz całkowita racje nie ma co walczyć z emocjami, bo i tak wracają i może być gorzej.
Z czasem tak samo, choćby się chciało nie przyspieszy się

Owieczko podziwiam Cię, jesteś silna babka
Nie pisze w takim razie że będzie dobrze, już to słyszałaś
Co ma być to będzie, ale mocno Cię ściskam i po tym co przeszłas, jestem pewna że poradzisz sobie ze wszystkim :-*
Jesteś mega dzielna

Owieczko, trzymam za Ciebie kciuki bardzo mocno.

Kata tylko nie urządzaj się w tej czarnej dupie, a myśl, jak się z niej powoli wynieść. Na spokojnie :*

Owieczko, 15 lat z toksykiem? Jestem w szoku... I podziwiam Cię za Twoją siłę i upór, że udało Ci się z tego wyrwać. Ja też trzymam kciuki. Zresztą wszystkim nam życzę, żeby częściej było z górki, niż pod.

Owieczko, może on również oczekuje czegoś innego po związku i gdzieś tam się rozmineliscie w swoim podejściu do relacji. Rozmawiałaś z nim o tym? O ewentualnej stabilizacji i formalizacji związku? Ze może jednak byś chciała? Kiepski jest brak zrozumienia z jego strony i olewanie tematu, bo to nie świadczy za dobrze o jego zaangazowaniu i podejściu do Twojej osoby. Nie przeciągajcie liny na sile każde w swoją stronę tylko poszukajcie kompromisu. Ciche dni nie wpływają korzystnie na relacje, wiem o tym z doświadczenia.

Moja pani też tak długo miała jak Ty Owieczko często unikała "żywiołowych" konfliktów i głośnych dyskusji dlatego że też była w związku z przemocowcem taka jej  pierwsza miłość od liceum chłopak zazdrosny i bardzo zaborczy ja natomiast no jestem pyskaty trudno mi "tonować" głos no i zapominam że miała traumatyczne doświadczenia leczenie z tego było  długie tyle że jest znacznie znacznie lepiej nieraz zdarzyło się mojej żonie podnieść głos autentycznie ku mojemu zadowoleniu ,ze mną jest trochę się też ciężko kłócić jakoś nie podchodzę do kłótni jak do ostatecznej rozprawy.Też woli ciche dni ja nie bardzo.Znalezienie środka zdarza się ale nie ma go na zawsze bezustannie od nowa wypracowujemy go można się przyzwyczaić jak do okresów znużenia dla mnie w związku to ma prawo wystąpić - bez paniki .Dostrajanie dwóch nadajników/odbiorników jest fascynujące ale bywa męczące.
Przyjaciółki to raczej przychodzą do niej się wyżalać wtedy ja wychodzę bo mam wrażenie że to co usłyszę nie jest w ogóle dla uszu mężczyzn (wszystkich ) bo jak faceci usłyszą takie rzeczy te odkrycia i się dowiedzą że się wie o nich to rychły koniec świata nastąpi
Wielu z nas facetów  jest tępakami z nawyku i w skutek błędów w wychowaniu np. nadopiekuńczości to fakt, ale jest jeszcze tępota męska pod kontrolą z "letka" udawana czyli foch.
Okres próbny dla mnie i o mnie trwał 4 lata przed ślubem córka szła z nami do "ołtarza" w USC  ale nic nie pamięta a dała czadu ku uciesze  - gwiazda.
Miesiąc bez seksu - nagana (bez urazy )
Nie odkładaj zbyt wielu spraw na "po sprawie" może coś potem zostać przysypane.
Z reszta dasz sobie radę pomimo użalania .Użalanie nie jest ani dobre ani złe zależy co dalej się z nim zrobi etap Kobieta przegrana tak nie wygląda (wiem filtry insta itp ). Fajnie razem wyglądacie i tak - wiem że to subiektywne ale pasujecie do siebie (przynajmniej wizualnie).

Oczywiście trzymaj się i zaglądaj.

Goldenna się odezwała Nixx i Wojownicza zniknęły.

Dziś miałem z mamą sprzeczkę wydaje się być zazdrosna o moją uwagę dawno tego nie było zdziwiłem się mocno a pyskaty jestem po niej dziedziczenie jest pełne.

Miłego wieczoru

To prawda trudno czasem zachować dystans i zaczyna się żyć nie swoim życiem jednocześnie utożsamiając się z historiami innych ludzi no i wzbudzanie przywoływanie emocji dość silnych .Trudne tyle że też doświadczenie.W zeszłym roku tak miałem z tym forum zacząłem czytać gdzieś w lutym ale nic nie pisałem potem zrobiłem sobie przerwę na parę miesięcy aż do jesieni.

Hej.
Moja historia jest w moim wątku. Teraz tocze wewnętrzna walkę rozumu z sercem. Zawsze rankiem jest mi bardzo ciężko wstać i pojawiaja się myśli dlaczego odeszła co mógłbym zmienić itp a później rozum przejmuje kontrolę. Wiem że miałem swoje za uszami ale naprawdę bardzo dużo dla niej robiłem lecz zaniedbalem przez to znajomych swoje pasje itp. Ciągle siedziałem i czekałem jak ciepła klucha aż wróci z pracy z obiadkiem chwilę pogadaliśmy. Z czasem widziałem że obojętnieje w stosunku do mnie mimo że się starałem. Gdy wracala z pracy zmęczona nie chciałem jej nigdzie zabierać tylko dałem jej odpocząć sam siadalem przez lapkiem i robiłem swoje projekty itp.. Z dnia na dzień się oddalalismy. Po rozstaniu wieje od niej strasznym chłodem minął miesiąc a ona się nie odzywa.. Wiem że przyczyną rozstania był pośrednio chłopak z jej przeszłości który wyznał jej miłość a ona zaczęła z nim pisać bo jak to mówiła między nami nie ma motylkow tylko przyzwyczajenie.. Podczas tego czasu bez siebie robię kalkulację całego związku i strasznie mi szkoda tych 8 spędzonych lat. W maju chciałem jej się oświadczyć (ciągle jej powtarzalem że skończę studia i się oswiadcze chciałem zarobić na pierścionek a nie pożyczyć od rodziny). Naprawdę od dawna mówiła mi o nim i kiedyś nawet groziła że wkoncu odejdzie. Przy rozstaniu powiedziała że interesowało ja te 8lat a nie to co będzie za 2 miesięce a podczas tych lat nie wydarzyło się nic. Teraz się nie odzywamy totalnie ja zablokowalem. Ostatnio wysłała mi SMS że chciałaby odzyskać pieniądze za kaucję i że nie myślała że po tylu latach będziemy wrogami i że nie zasłużyła na takie traktowanie ale ok. Później napisała SMS że w sumie nic nie chce od naszej relacji.

Co o tym wszystkim myślicie? Mam 23lata ona jest moja pierwsza poważna miłością i czasem mi jej brakuje a czasem Nie. Czy puszczenie jej wolno było dobrym rozwiązaniem? Pytałem ja czy mnie dalej kocha to powiedziała że to już nie ma większego znaczenia. Ona nie chce już tak dalej żyć.

Hmmm ?
Proszę,proszę wystarczy że ogłoszono wiosnę i już wszyscy wybyli a jacy zajęci
I doobrze w sumie.
Milutkiej niedzieli życzę

Hello!

Promyczku dobrze się czyta, ze u Ciebie wszystko w porządku:) cieszę się, niech ta chwila trwa!

U mnie również wszystko ok:) trochę więcej ostatnio w moim życiu wspominania eks, ale już nie w stylu „miłość życia” tylko „chciałabym się znowu tak zakochać”. A skoro w ta stronę to chyba powoli staje się po prostu gotowa i „wolna” w pełni tego słowa znaczeniu

Wcześniejszy eks coś tam mi wczoraj sugestie dziwne robił w odpowiedzi na moja relacje na instagramie, ze nigdy go szczerze nie kochałam. Ja piernicze, już prawie 2 lata nie jesteśmy razem a on nadal próbuje mi szpilkę wbić -,- Uczepił się jak nic, to jedyne co sobie myśle no ale nie tłumaczyłam się, bo nie widziałam sensu, dla mnie to zamknięty rozdział od momentu rozstania i nie chce mi się z nim nawet dyskutować

Dzisiaj zostałam poproszona o to czy będę świadkowa panny młodej na ślubie, który ma się odbyć za 2 mc. Nie wiem co robić. Z jednej strony głupio odmówić, z drugiej - doskonale wiem jaka to odpowiedzialność i ile obowiązków za tym idzie, a jakoś nie mam na to ochoty

Wiosna przyszła! W końcu!!!! Jest pięknie <3

Kurcze, zazdroszczę Wam tej "wolności" ducha
Niby cieszę się na ładną pogodę, ale kiedy wiem, że jestem skazana na samotny spacer, to jakoś smutno mi się robi na sercu. Zwłaszcza , kiedy do głowy wpada głupia myśl, że mój były w tym samym momencie być może spaceruje ze swoją nową dziewczyną... przygnębiające, ale jeszcze mnie to spotyka.

Będzie dobrze musi !!!!
Trzymaj się

Pozdrawiam, mam to samo. Pogoda super, ale jakoś mnie nie cieszy. Od rozstania minęły 4 miesiące, ale akurat złapałem jakiegoś doła w związku z eks i jest gorszy etap. Plus dobijające myślenie co ona robi w tym czasie z nowym facetem. Wiem to głupie, ale nie umiem się pozbyć tych myśli..