dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

Dokładnie, mnie tez motywowało. I dodawało otuchy, ze skoro innym sie udaje to i mnie sie uda

Ja wlasnie siedze w barze ze znajomymi. Wasze zdrowie Dziewczęta :-)

Baw się dobrze i odstresuj

Jestem!
Przez cały długi weekend nie włączyłam komputera
Cieszą mnie Wasze dobre humory, ja z kolei "cierpię" na to samo co Loka - zagonienie faceta do czegokolwiek, kosztuje mnie masę nerwów. Nie domyśli się, że coś trzeba naprawić, więc po jakimś czasie sama biorę się za naprawę. Kiedy mówię mu, że może zrobiłby coś z czymś, to odpowiada z ironią "Kochanie, ale po co? przecież sama jesteś we wszystkim najlepsza i możesz to zrobić sama, bo ja Ci do niczego nie jestem potrzebny" krew mnie zalewa. Nie ma poczucia, żeby coś zrobić na bieżąco, tylko leży coś miesiącami a mi się kończy cierpliwość. Więc wezmę ten młotek, czy klej i naprawię. Jemu koło pióra lata, i jeszcze jest obrażony, że przecież on mówił że to zrobi, a ja to robię sama. Tak jak Loka, czasem mam dość noszenia spodni w związku

Uwierz  mi, że byłoby jeszcze gorzej My zamieszkaliśmy razem po kilku miesiącach bycia razem. Ja mieszkałam wcześniej z córką, same przez rok czasu, a on sam u siebie. Ponadto, przypominam, że byłam mężatką przez ponad 10 lat i mam ogarnięte prowadzenie domu niczym (nie)perfekcyjna Pani Domu
Zatem, kiedy zamieszkaliśmy razem starły się żywioły. Każde z nas miało swoje przyzwyczajenia, i przez pierwsze tygodnie chodziłam tak wqrwiona, że prawie się rozstaliśmy
W końcu przeprowadziliśmy rozmowę, że dajemy sobie szanse, każde daje z siebie maxa i próbujemy, mamy szanować swoje przyzwyczajenia ale i też iść na kompromisy.
Co do prac domowych, "zamieniłam" Pana fizycznego, na raczej "umysłowego", więc tutaj są zauważalne różnice w pracach remontowych, o ile w moim "małżeńskim" życiu miałam w domu tysiąc skrzyneczek z milionem śrubek, gwoździ, 5 wiertarek i sto młotków, tak dzisiaj nie mamy praktycznie nic "bo po co?"
Ręce opadają

Cześć dziewczyny, miłego dnia właśnie udało mi się przeczytać cały wątek, miałam na to długi weekend (choc zaczęłam wcześniej), nic nie zrobiłam pożytecznego przez te 3 dni  (no ale chociaz wybrałam się do kina na Planete Singli, uśmiałam się nieźle). Nastrój jakoś ostatnio znowu trochę gorszy, ale staram się jak pisali tu na forum dać przepływać emocjom przez siebie a nie je kumulować. Cieszę się że wróćiłam na forum i znalazłam ten wątek

To może jednak wykopię mojego na Erasmusa

problem polega na tym, że właściwie to nie wiem czy byłoby co zbierać po jego powrocie.
Właściwie już mieliśmy rozłąkę na ponad miesiąc i od tej rozłąki zaczęło się u mnie psuć. Wcześniej było wszystko super, motylki, wspólne wakacje, płakałam na stacji jak wracał do swojej rodziny na ponad miesiąc.
A potem przyzwyczaiłam się do tego, że go obok nie ma jak potrzebuję. Że jest tylko skype, że skype mi trochę przeszkadza, bo jak gadamy kilka godzin to nie mam czasu dla siebie.
I potem jak wrócił to w sumie cały czas mam tak samo. Kocham go dalej, ale mam wrażenie, jakbym na nowo musiała się uczyć tego, że on jest obok mnie. I tak od września. Ja miałam sporo stresów, bo nowa praca, nowe mieszkanie, ale pomimo tego, że praca już jest, mieszkanie jest, to dalej nie potrafię wrócić do tego rytmu, w którym tęskniłam za nim ogromnie że widzieliśmy się praktycznie codziennie.

Zastanawiam się nad pożegnaniem z forum. Powoli taka decyzja we mnie dojrzewa.
Coraz więcej trolli, coraz więcej facetów, którzy potrafią powiedzieć o kobiecie, że jest obrzydliwa, a zgłaszanie ich nic nie daje.
Coraz więcej czytam o tym, jakie bzdury gadam i coraz więcej ludzi mnie zgłasza za to, że potrafię powiedzieć niewygodną prawdę między oczy.

A najbardziej mnie wkurza jak ktoś chce mi dopiec przekręcając mój nick

Nie. To jest jedyny temat w ktorym jest fajnie

Hej. Mały update, bo się zwyczajnie wygadać chcę. Wczoraj go spotkałam w knajpie (muszę jednak przestać do niej chodzić na jakiś czas). Było bardzo mało ludzi, więc zostaliśmy przy barze sami i mnie zagadnął, co tam u mnie. Oczywiście na taką ewentualność byłam przygotowana i w fantazjach mówiłam dramatycznie "Nie powinno to ciebie interesować", a jak ostatecznie wyszło, to wiadomo. Zaczęliśmy gadać. Najgorszy problem w tym, że go kur... lubię jako człowieka, jest mega zabawny i się genialnie dogadujemy W pewnym momencie coś mi chciał pokazać na komórce. Zauważyłam wtedy, że bardzo mu się trzęsą ręce. Czyli jednak jakieś tam emocje były (nie wyobrażam sobie kij wie czego) Pogadaliśmy, zaktualizowaliśmy informacje i poszedł.

Melodramat zrobiłam za to dzisiaj pisząc do niego "Bardzo za tobą tęsknię, ale broń Boże nie odpisuj na tę wiadomość" xD

Lady Loka szkoda by było, gdybyś odeszła forever, bo mądra kobita z Ciebie

Sama sobie robisz krzywdę:P

U mnie to samo. Cofne łam się znowu, choć nie do początku. Tęsknota robi swoje.

Tak ten wywiad robi wrażenie ja obejrzałam 10mi bo reszty  już nie dałam rady miałam oczy zaszklone ....
Dziewczyny spadki nastrojów są normalne też takie miałam. Najważniejsze to znaleźć sposób żeby się uwolnić od nich . Mnie jak zaczyna łapać dół zakładam słuchawki 5km przebiegne i jest lepiej . Znajdziecie coś co pomoże wam w tych stanach napewno coś znajdziecie.  Owieczka też ma rację w tym co pisze nie można zwalać wszystko na rozstanie . Pogoda się zmienia ciśnienie skacze to wszystko też rzutuje na nasze samopoczucia . I to nie jest nic wspólnego z rozstaniem. Czas świąteczny się zbliża też jest dobrym pretekstem do łapania dołów . Głowa do góry dziewczyny będzie dobrze . Odganiać od siebie wspomnienia i będzie ok!!!

No własnym oczom nie wierzę kto się odezwał to ja zdążyłam nick zmienić :-D.
Co tam u ciebie ?

Widzę Aniu, bardzo ładny

No a u mnie całkiem nieźle. Dużo pracy, więc brak mi czasu na dramaty emocjonalne

Prywatnie... hm. Ja mam na sobie chyba jakąś klątwę. Klątwę słabych związków. Tak tak, analizowałam czy problem nie leży we mnie

Zacznę od końca: facet idealnie w moim typie urodowym, och i ach, w łóżku też och i ach (poprzedni mnie w tej kwestii morzył głodem) i przede wszystkim zapatrzony we mnie jak w obrazek.

ALE... totalnie nieżyciowy. Zero wykształcenia poza tym do którego goniła mamusia. Mieszka z rodzicami. Dwie byłe, obie toksyczne (jedną znam, idiotka, znam ją niezależnie od niego - świat jest mały). Praca kiepska i zupełnie nierozwojowa. Ambitny nieszczególnie.

Taki... zdolny, ale leń, jak ja w podstawówce.

Dobry chłopak, uczynny, zawsze przy mnie, ledwo kichnę to leci z lekarstwami, miauknę że zjadłabym coś, on już grzeje patelnię, no generalnie cud miód. Trochę irytujący.

Ja wiem, że nie wolno patrzeć tylko na kasę, że dzisiaj ofiara losu, a jutro milioner itd. No wiem. Ale no kurna.

Pogoniłam do pracy dodatkowej, sama też się ruszyłam żeby mu nie było przykro, że sam musi zasuwać. Zasugerowałam zmianę pracy. Działa chłopak, nie siedzi na kanapie.

Ale mnie wciąż jakoś w dupkę kłuje ta jego nieżyciowość. 3 dychy na karku i nic własnego, zero doświadczenia, nawet samochód stary i zdechły. Wiecie, zero odhaczonych takich męskich punktów na liście. I wiecznie na pożyczonej kasie, bo z tych jego zarobków mu nie wystarcza.

Śmiesznie to wygląda w zestawieniu z moją manią wielkości, ambicją, samorozwojem i prawie spaniem w pracy, o ile tylko zdrowie pozwala

Ja nie mam kija w tyłku, nie stanowi dla mnie problemu zapłacenie za coś, sfinansowanie wyjazdu itd. Naturalnym też jest dla mnie, że jak mu się kończy żel pod prysznic, a ja idę do drogerii na R, to mu go bez słowa po prostu kupię.

On też jak mu grosz wpadnie, to mnie gdzieś zaprosi, coś kupi, gdzieś pojedziemy. Także nie jest to tak, że nie daje nic od siebie. Ale... to jest rzadko. Na codzień nie ma na paliwo do samochodu i na bułkę do pracy. Gdyby nie rodzice, umarłby z głodu.

On chce ze mną mieszkać. Po pół roku znajomości. Okej, moje koleżanki zamieszkały ze swoimi po kilku tygodniach i są z nimi po 10 lat, spoko. Ale za co on chce ze mną mieszkać?

Także albo jestem rozwydrzona i chcę buk wie kogo, albo się czepiam, albo... No cóż, jest nieżyciowy.

No. Wyżaliłam się. Ufff.

***
Ja oglądam ostatnio 13 powodów na netflixie! Nastoletni, ale mnie wciągnął

A ja Ci sie w ogole nie dziwie. Cieżko zdecydować sie na zamieszkanie z kimś, kogo zwyczajnie na to nie stać. Masz miec na głowie opłacenie chaty, rachunki itp. bo on nie bedzie miał? Nie oszukujmy sie, nie masz kasy - nie żyjesz, tak niestety jest.
Moze z nim usiądź i porozmawiaj, ze średnio to widzisz skoro nie jest samodzielny jesli chodzi o finanse?
Nie od razu musi miec stanowisko dyrektora i porsche, ale dobrze by było, zeby miał stabilizację materialna.

Cos w tym jest. Mi na początku bardzo pomagało, ba, stwierdziłam nawet, ze wyciągałam tylko wnioski i nic. Jednak wczoraj poczułam, ze jednak człowiek sie troche tapla w tym swoim bagienku;-) Dlatego ja juz o swoim eks nawijać nie zamierzam.
Vex, masz insta?;)
Raaaany, moze zabrzmie strasznie, ale chciałabym zeby i u mnie karma kiedys zatańczyła z radości. Niemniej, nie uwarunkowuje swojego samopoczucia od tego :-)
Ja wrocilam niedawno z pracy. Obiad, wyro, serial. Niekoniecznie w tej kolejności:D

A mi moje drogie pomogło, że się przebadałam, wyszło, że mam niedoczynność tarczycy, biorę leki i od pewnego czasu się czuję ogólnie lepiej Nie biorę ich długo, ale mi widocznie zaczynają coś normować, bo nie mam już takich zjazdów, jakie miałam nawet "będąc" z exem, jak niby było wszystko w porządku. Nawet po tym przedwczorajszym przypadkowym spotkaniu i gadce czuję się tak 7/10 Żałuję, że wcześniej tego nie zrobiłam, choć zdawałam sobie sprawę i z innych objawów.

tak! mój świrolog też zanim mi dał tableteczki, to wysłał na badania tarczycy. bo ponoć depresja i tarczyca objawiają się podobnie.

no, ale u mnie to był jednak temat dla świrologa

Czy my tu wszystkie mamy jakieś przewlekłe choroby związane z wczasami w szpitalu kilka razy do roku?

Hahaha, ja swoje też olałam.

//Jazzmine, napisałam do Ciebie na priv w sprawie tegoż insta

na mailu chyba

Oj, przykro mi, że aż takie jazdy ze zdrowiem macie Oby było już tylko dobrze!

U mnie podejrzewali lesniowskiego-crohna (najgorszemu wrogowi nie życzę), ale badanie histopatologiczne wykluczyło choroby IBD. Jednak przez incydent z jelitami, muszę byc teraz ciagle pod opieka lekarzy i miec regularne badania. Bede błagała o tomograf, kolejnej kolonoskopii długo nie dam sobie zrobic

Generalnie czuje sie super jesli chodzi o zdrowie, nic mi nie dolega, jem wszystko:-) Juz bedzie tylko dobrze, innej opcji nie biorę pod uwagę

Hahahaha :-) mi, mi zajmij!:-P co sie odwlecze, to nie uciecze

Jutro mam wolne, juz sie cieszę na sama mysl o tym, ze bede spała do bólu i żaden budzik mnie nie obudzi :-) cos pięknego, serio

E tam zmarnowany co to za gra?:)

Ja jutro sie wyspie do oporu (znając mnie max 9-10) i jak tylko wstanę to czeka mnie sporo latania. Pocieszam sie tym, ze jak juz wszystko ogarnę, to zalegne z przyjacielem na kanapie, ogarniemy dobre żarcie i bedziemy oglądać cos na netflixie

spadajcie na drzewo, idę do roboty

A weź sie, Narzeczona!

Ja w sobotę mam na 8:D 10h. To dopiero drama -,-

Handel:D pracuje w pewnej mocno pożądanej marce :-P

W kazdym temacie rozstaniowym, były offtopy. I nikt nikogo nie rugał;) moze nas ominie

A no tak, jesteś kurową... tzn. królową! :*

Zmien program :-P.

Dziewczyny, bardzo doceniam fakt, że czujecie się w tym wątku tak swobodnie i dlatego nie interweniowałam już więcej po mojej ostatniej prośbie - uznając argument, że takie luźne, typowo "kafejkowe" rozmowy są dla Was pomocą, wsparciem i dobrym lekarstwem na traumy i ból jakie musiałyście przejść. Nie chciałam również zwracać uwagi na kolejne luźne rozmowy, ploteczki, czy treści niezwiązane z tematem - ponieważ ten ewoluuje i rozwija się razem ze zmianami jakie zachodzą w każdej z Was, oraz wraz z upływem czasu.

Ale taka jawna i prowokacyjna ironia w stosunku do regulaminu forum, jest naprawdę nie na miejscu. Rozmowy rozmowami, żarty żartami. Ale wyśmiewanie zasad naprawdę nie jest ok.
Pozdrawiam Was wszystkie/ IsaBella77

Jak to mówił papież.. Przez dzień mogą latać talerze ale na wieczór zawsze się godzicie !