dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

Moja samoocena też nie jest za wysoka, nigdy zresztą nie była i tu leży mój problem. Ostatnio usłyszałam od kolegów w pracy, że pięknie i promiennie wyglądam:P (ja sama o sobie nigdy bym tak nie pomyślała). Ciągle tylko porównuje się do innych, do tego ta nieustanna gonitwa myśli w głowie i ciągłe analizowanie wszystkiego. Pracuje nad tym i jakieś tam minimalne postępy widzę ale do całkowitego zmienienia sposobu myślenia o sobie samej jeszcze daleka droga.
Wstąpiłam dziś do biblioteki bo pojawiła się kolejna książka z serii, którą bardzo lubię i myślę sobie akurat będzie na weekend, pogoda ma być kijowa więc książka będzie w sam raz. Na blacie były rozłożone różne książki, a wśród nich "Dlaczego mężczyźni kochają zołzy". Pożyczyłam ją, a teraz siedzę i ryczę czytając, dobrze, że nikogo nie ma w domu. Przeczytałam już połowę i jestem załamana, jest mi tak straszliwie wstyd przed samą sobą, bo w tej mojej ostatniej relacji (związkiem tego na pewno nazwać nie można) byłam  typową "miłą dziewczyną" o której pisze autorka. Teraz już wiem dlaczego ex traktował mnie tak jak traktował...Dostałam dziś wino domowej roboty od kolegi, jest jak znalazł na dzisiejszy wieczór...

Nie chodzi  o to, że mnie zdołowała, tylko raczej otworzyła oczy na pewne sprawy i ruszyło mnie to dość mocno. Szkoda tylko, że ta książka nie wpadła mi w ręce rok temu, wtedy ta cała sytuacja w którą się wpakowałam wyglądałaby inaczej. Nie pozwoliłabym na pewne jego zachowania i ja też postępowałabym inaczej. No ale cóż człowiek uczy się na błędach...teraz muszę wybaczyć jemu i sobie, pozbyć się tego żalu, który dalej gdzieś tam we mnie głęboko siedzi i przestać się obwiniać.

Jeżeli naprawdę myślisz, że facet Cie zostawił bo byłas miła to ja nie mam pytań.
Zostawił, bo coś mu nie grało.

Bycie zołzą nie ma z tym absolutnie nic wspólnego. Jedyne co to to, że zołza nie prosi o powrót. Ale bycie z kimś takim na dłuższą mete wcale się nie sprawdza.

No to i ja muszę kupić tą książkę :-P

Oj to chyba też o mnie ja żeby zadowolić swojego nauczyłam się wymieniać silnik lakierować auto od podstaw grzebanie w pod maską wyciągałam się w jego pasje . Ja już nic niemam zamiaru robić dla faceta wbrew sobie o ile go wogole znajdę :-P
Miłego biegania ja też mam zamiar ale dopiero pod wieczór .

Mi pomogła myśl że lepiej że go straciłam przez rozstanie niż przez śmierć może przez to jaką pracę wykonywał i ciągle się tego bałam będąc z nim.
Wydajemisie raczej wątpię czy da się zapomnieć chyba poprostu z czasem przychodzi moment że przestaje bolec a zostają tylko wspomnienia .

Myślę że on jest w dużo lepszej sytuacji niz ty . Boże mnie dziś po pół roku po rozstaniu dopadła tęsknota za nim straszna masakra

Poproszę :-)

podaj mi swojego @

Spokojnie rok może nie bo myślę nad zakonem :-P

Lady cieszę się że w każdym poście mnie znajdziesz i ustawisz do pionu ;-)

Już chyba nie będą miałam poważną rozmowę  z koleżanką i uświadomiła mi parę rzeczy a jest po przejściach . I wiem że wy jak i ona macie rację on niema prawa  trzymać umnie żadnych swoich rzeczy a po takim czasie nie będę miała żadnych konsekwencji jak wypierdziele to na śmietnik jutro pakuje wszystko w kartony po najdrobniejsze rzeczy jakie kolwiek ma daje mu czas do niedzieli ma cały weekend po tym czasie wysztko ląduje na śmieciach . Zdałam sobie teraz sprawę że on mną zawładną i robi sobie co chce tylko dlatego że JA MU NA TO POZWALAM . Moja największa wadą jaka jest to to że mam zadobre serce dla ludzi i łatwo mnie wykorzystują czas to zmienić

Ja też mam meble ale ich niewyrzuce i kupiliśmy je 4miesiace przed rozstaniem . Nie wywalę mu tego pewnie na śmietnik ale zainwestuje w kuriera.  Wiesz co ja już zaczynam się cieszyć że nie jesteśmy razem bo on i tak się zmienił to już nie jest ten sam człowiek więc niema za kim tęsknić . Postanowiłam że będę dobra dla ludzi i będę się cieszyła z każdego dnia jaki mam ludzie mają gorzej w życiu i dają radę i ja muszę . A u ciebie jak ?

Owieczka czytam ta książkę i widzę jakie  błędy popełniałam dużo do myślenia daje ta książka

Wiem jakie to straszne uczucie ale uwierz mi teraz będzie już tylko lepiej bo wiesz że to już całkowity koniec i już nie będzie ci moncil w głowie . Mi ta wiadomość dała takiego kopa że całkowicie go odpuściłam. Różnica taka że oni się nie oznaczyli  jako para tylko odrazu narzeczeństwo .

Ex chce zaprosic mnie do znajomych na fb , po co ? Zagrywka z jej strony ?

Co ją moje życie nagle zaczelo interesowac , czy może sprawdza moje nastawienie żal :-/

Nie patrz na to co kto Ci tutaj wypisuje tylko rób to co uważasz za rozsądne by kiedyś tam mieć tylko pretensje do siebie a nie do ludzi tutaj . Nami się nie sugeruj tylko patrz na siebie .

Kur... zastanawiam sie gdzie popelnilem błedy że doszło do takiej sytuacji, żeby mieć pewność ze ta sytuacja sie nie powtórzy. Tak jak wspominalem juz po roku zwiazku na poczatku byla sytuacja ze spotkała sie z kimś , mielismy wtedy po 18 lat . Powiedziala mi o tym obiecywala ze sie nie powtorzy. No I drugi raz teraz juz konkretnie, z moim kolegą , jeszcze chcieli mi zrobic kolo pióra. Nie mogłem wgl dotrzeć no niej. Taki strzal  w narzeczenstwie po 5 latach . Nie wiem moze za duzo dawalem , za mało stanowczy . Teraz po 4 miesiacach takie dziwne podchody z jej strony a ja głupieje już.

Ale z której strony? Mają się ukrywać całe życie i nie daj Boże nie oznaczać się w postach, nie dodawać zdjęć, bo Tobie to nie pasuje?
Wydajemisię, chyba trochę przesadzasz.
To, że facet Cię oszukiwał i zostawił to jedno. Menda z niego i tyle. Ale jest w nowym związku i ma prawo robić co chce i nic Ci do tego.
Powinnaś się tym nie interesować, przestać żyć ich życiem i się odciąć. Życzliwym kolegom podziękuj i powiedz, że nie interesuje Cię co i z kim robi Twój ex.
Na pytanie co się stało, odpowiedz, że już nie jesteście razem i już.

Wydajemisię, Tobie wydaję się, że oni to zrobili specjalnie, na złość Tobie. Niestety nie. Oni ustawili sobie status związku na facebooku, bo tak chcieli. Nikt myśli "a dowalę jej i specjalnie ustawię status, żeby była zazdrosna." Zacznij panować nad swoimi emocjami, bo teraz to one rządzą Tobą. To nie jego wina, ze Cię zdenerwował ten związek tylko Twoja, bo Ty pozwalasz swoim emocjom wyprowadzić się z równowagi.
Co mu uchodzi na sucho? To, ze układa sobie życie i po Tobie nie płacze. Powinnaś wziąć z niego przykład i tak samo zrobić. Jak będziesz tak się za nim oglądać i śledzić jego każdy ruch, a jeszcze myśleć, ze „robi to na złość Tobie” to ten wątek będzie miał jeszcze 100 stron, a Ty dalej będziesz swoje pisała.
Zacznij żyć swoim życiem i weź odpowiedzialność za swoje emocje.

Wydajemisie trochę już czasu minęło od waszego rozstania wiem co czujesz miałam takie same uczucia jak ty tylko umnie po dwóch miesiącach po rozstaniu się już zaręczył . Ja byłam w szoku że się zareczył i wszyscy którzy polubili to wydarzenie stali się moimi wrogami i ich też poblokowalam nie patrząc na to co pomyślą . Gdy minoł mi szok odczułam ulgę i spokój że już niemam o co walczyć o kogo i że to już koniec na zawsze .
Niestety ale nasi ex mają prawo ułożyć sobie życie z kim chcą i kiedy chcą

Trochę to dzięki wam za co dziękuję :-)
Poprostu wiem już że niema o co walczyć i co wspominać pewnie będą wracać te dobre chwile, ale teraz już wiem że to i tak nie miało sensu ....
Dużo myślałam nad tym wszystkim chyba "dorosłam" do tego żeby pogodzić się z rozstaniem z byłym na zawsze. Nie czuję gniewu, żalu , tęsknoty . Wiem że teraz co nam się wydaje końcem świata kiedyś nie będzie miało wogóle znaczenia . Teraz jak ktoś mnie się pyta o niego czy coś mówią o nim mówię że to już mnie nie obchodzi to już dlamnie jest obcy człowiek ,a najważniejsze że nauczyłam się już nie zwalać winny na niego niemam takiej potrzeby mówię że poprostu nam nie wyszło i obydwoje zawiniliśmy . Wiem że gdyby nie zerwał ja bym tego nie zrobiła naprawdę go kochałam robiłam wszystko dla niego i tak by było do dzis. Mam taką nadzieję że kiedyś ktoś dlamnie tyle zrobi co ja dla niego . Był moim pierwszym facetem i jest wiele rzeczy których mnie nauczył praktycznie przy sobie dorastaliśmy z dzieciaków staliśmy się dorosłymi ludźmi .

Wydajemisie chodzisz na terapię ? Jak ty wogole to wszystko znosisz ?

Masz 2 opcje :
Czuje się jak porzucony pies na deszczu albo teraz czujesz ze zyjesz . Twój wybor co jej napiszesz

Czemu Ty jej jeszcze nie zablokowałeś?

Ja myślę że może dlatego że one krócej są chyba po rozstaniu .
Niewiem jakim sposobem ale mojego ex z rodziny znowu mnie zaprosili na FB jakim cudem jak ich zablokowalam nowe konta ?
Oczywiście sumienie znowu poblokowalam

To prawda ja dopuki nie zablokowalam go na portalu to ciągle korciło mnie żeby zobaczyć co u niego i tylko gwóźdź do trumny sobie wbijalam . A tak niewiem nic i dobrze mi z tym

Marta, ucieczka?
Może lepiej zastanów się nad psychologiem? Nie możesz cały czas uciekać.

Są różne nurty psychologii.
Przeprowadzić się można zawsze. Ale nie powinno być to ucieczką.

Jasne zmiana otoczenia umotywowana  odcięciem się od ludzi, bo nie potrafisz patrzeć na rodzinę i znajomych Twojego ex.
Wiesz, o ile to jest zrozumiałe na początku po rozstaniu to po jakimś czasie oni powinni Ci zwisać i powiewać i na pewno nie być przyczyną wielkiego doła. Jeżeli są, to znak, że w dalszym ciągu z tym rozstaniem coś jest nie przepracowane, a Ty nie pogodziłaś się z niczym. Wyjazd tego nie zmieni.

Ja spotkałam w kwietniu chyba teściową brata mojego ex niby daleka relacja, ale oni mieszkali razem, więc się widziałyśmy często. I w sumie miałam chwilę szybszego bicia serca, ale babka intensywnie udawała, że mnie nie widzi, więc olałam.

Ja też uważam że zmiana otoczenia bardzo dobrze robi nawet jakby to miała być ucieczka . Potem przestaje być ucieczka a zaczyna się nowe życie ja dziś spędziłam cały dzień na starówce. Warszawa jest przepiękna i naprawdę można poznać wiele ciekawych ludzi . Ja uciekam tu co weekend  i odpoczywam psychicznie może kiedyś zamieszkam kto wie . Marta jesteś teraz sama warto ryzykować powodzenia :-)

Ale tu cisza:):) U mnie jakoś tam leci, staram się myśleć pozytywnie, chociaż nie jest to łatwe:/ ale przede wszystkim próbuję odciąć się od przeszłości i nie rozpamiętywać, co z racji tego, że dalej pracujemy razem nie należy do rzeczy najłatwiejszych. Wczoraj koleżanka z pracy woła mnie i mówi, że coś mi pokaże. No to patrze a tu co... on i jego nowa dziewczyna na wakacjach na Mazurach...Nie mogę powiedzieć, że nie chce nic wiedzieć na jego temat, bo wtedy się wyda, że coś tam nas łączyło prywatnie. Nie powiem, że podeszłam do tego tak jak bym chciała czyli zupełnie obojętnie no ale nie było też płaczu czy jakiejś załamki, więc chyba jest jakiś postęp:)).  No ale jednak gdzieś tam od wczoraj siedzi mi w głowie to zdjęcie, ale walczę dzielnie:) żeby wyrzucić z głowy myśli o nim. Za długo to wszystko już trwa, szczególnie biorąc pod uwagę fakt, że ten niby związek trwał tylko kilka miesięcy...Co do jednego miał rację, na koniec powiedział mi, że za bardzo i za szybko się w to wkręciłam...szkoda, że wykręcić się z tego już nie jest tak łatwo...Pozdrawiam i mimo wszystko miłego dnia:)))

To on nadal nie odebrał tych rzeczy? Anka, jaja sobie robisz? On nigdy ich może nie odbierze, a Ty będziesz do końca życia je trzymać, bo a nuż przyjedzie? Serio?
Weź je wypierdziel i już. Jeśli już tak bardzo się boisz, napisz mu pismo informujące go o ostatecznym terminie odbioru jego rzeczy. Wyślij za potwierdzeniem odbioru i trzymaj się tego. Jak się nie pojawi w wyznaczonym terminie, masz podkładkę, że został o tym poinformowany. I koniec.
Wiesz jak mu łechcesz ego tym, że nadal utrzymujesz z nim kontakt? Jak myślisz, za kogo on Cię ma? Za naiwną idiotkę, z którą może zrobić co chce. Zrobił Ci ogromną krzywdę, ale nadal może się z Tobą bez problemu kontaktować, bo Ty nie masz nic przeciwko...

Ania, dajesz sobie super radę, ale nie osiadaj na laurach. Idź dalej, zdecydowana i konsekwentna. Wyrzuć gada ze swojego życia.

ps. Wszystkiego najlepszego