dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

Aniu ale i tak nie powinnaś ich łykać dwa miesiące bez przerwy bez konsultacji z lekarzem.

To są normakne suplementy. W większości ich działanie to placebo.

Właśnie o Was Dziewczyny myślałam

Co tam u Was? Jakieś małe postępy?

Ania ja też zaczęłam biegać po tym wszystkim, a wcześniej się zarzekałam, że bieganie to nie dla mnie:)). Chodziłam też na aerobic, ale od czerwca już nie ma zajęć przez całe wakacje, a szkoda bo prowadząca była super, dawała straszny wycisk, uwielbiałam te zajęcia i już widzę, że mi ich brakuje i nie mogę sobie miejsca znaleźć;P. Muszę poszukać czegoś innego, pewno nie mieszkasz w mojej okolicy;P tak to razem chodziłybyśmy na siłownie bo samej jakoś tak głupio, a ciężko kogoś wyciągnąć.
Ze zmianą  pracy na razie nic nie wypaliło, rozesłałam kilka CV, byłam na dwóch rozmowach i cisza:( troszkę mnie to podłamało. Zdecydowałam, że jeśli zaproponują mi ten awans to się zgodzę bo na razie nie mam innej opcji, ale powiem od razu, żeby było uczciwie, że jeśli tylko nadarzy się okazja to nie będę się zastanawiać i odejdę. Nie dam rady tak dalej, ważniejszy jest dla mnie spokój psychiczny niż pieniądze. Za dużo nerwów kosztuje mnie widywanie go codziennie, do tego któryś raz z kolei złapałam go na tym, że mi się przygląda i nawet nie odwróci wzroku kiedy na niego spojrzę, po co on to robi??ma tą swoją dziewczynę to niech w nią wlepia te swoje czarne oczy a nie we mnie, wyprowadza mnie to z równowagi (świadczy to pewno o tym, że ten mój proces leczenia z niego jeszcze się nie skończył, bo gdyby było inaczej to nawet by mnie to nie ruszyło). Przyjaciółka ostatnio powiedziała mi, że pięknie wyglądam, że promienieje, że bije ode mnie takie jakieś szczęście:/ powiedziałam jej, że albo ona jest ślepa albo ja jestem taką dobrą aktorką (może minęłam się z powołaniem;P). Stwierdziła na to, że głupia jestem (tyle to i ja sama wiem:P) i, że już w pewnym sensie odcięłam się od exa tylko jeszcze sama tego nie dostrzegam.
Ostatnio, np. w weekendy staram się gdzieś wyjechać z miasta, wsiadam w pociąg i jadę gdzieś do okolicznych miast, powłóczyć się, posiedzieć nad wodą itp. i zauważyłam pewną zależność  - jak pociąg oddala się od mojego miasta to mi automatycznie robi się od razu lżej, momentalnie inaczej się czuję, a gdy muszę wracać to ten dobry humor znika i mam uczucie jakby coś strasznie ciężkiego mnie przygniatało.
Ta sytuacja nauczyła mnie jednego, nie ma czegoś takiego, przynajmniej dla mnie jak romanse w pracy bo zawsze jest tak, że jedna strona angażuje się bardziej i jak dochodzi do rozstania, to później jest problem bo tego kontaktu nie da się przeważnie zerwać tak od razu, jak w moim przypadku i codzienny kontakt i widywanie eksów baaardzo opóźnia proces leczenia..

Cześć chwilę mnie tu nie było.. raz jest lepiej raz gorzej.
Musiałam przeczytać wasze posty od kiedy mnie nie było.. widzę radzicie sobie ..
U mnie trochę gorzej dopadło mnie zamartwianie się kredytem.. dopóki wegetowałam w domu jakoś szło teraz troszkę gorzej.
Tak że widzicie zawsze coś.
Nie powiem żeby moje serduszko było uleczone bo nie jest, nie mam też nikogo na oku.

Ewa_29 co do wyjazdów masz rację ja wyjechałam na week długi w góry jak wracałam to dopadło mnie to samo.. ta niechęć do powrotu, że znowu powrót do rzeczywistości.
Jakos pomaaaalutku idzie.

EXXXXXXX??????????????

Licho nie śpi

I dobrze, nie odpisuj. Co go obchodzi co u Ciebie słychać. Niech go ściska z ciekawości

Często ten schemat się powtarza. "Mój" były odezwał się do mnie po kilku miesiącach, kiedy też miałam go już w głębokim poważaniu i również nie odpisałam. Nie dałam się w to wkręcić, nic już nie czułam.
Wiele dziewczyn czeka na ten moment, że przecież "oni wracają" i stoją miesiącami w miejscu czekając na takiego sms. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że oni nie odzywają się po to, by przeprosić, próbować naprawić co spieprzyli, wrócić, czy że jednak przemyśleli i nas kochają, tylko zaspokajają swoją próżność. Badają nas, czy nadal tęsknimy, czekamy. Cierpi ich ego, bo nagle nie ma tej, która go przecież tak kochała! A no nie ma.
Śmiać mi się chce z takich chłopczyków, którzy myślą, że mogą sobie za jakiś czas napisać marnego sms z pytaniem "co słychać" i myślą, że są panami świata. Żałosne to.

Oczywiście, dlatego bardzo ważne jest poczucie naszej wartości. Ja np. wiem, że gdyby do mnie odezwał się miesiąc wcześniej niż to zrobił, znowu wplątałabym się w to bagno. A tak? czas leciał, w międzyczasie poznałam kogoś, otworzyłam się na nowe i dzisiaj jestem szczęśliwa

Aniu, nie jesteś dzikuską Po prostu nie spotkałaś jeszcze takiego faceta, który by Cię zainteresował. Poza tym, wiesz że nic na siłę. Chcesz być sama i to jest ok

Ania, Ty cały czas uciekasz. Przed czym? Musisz nauczyć się żyć bez niego, we własnym mieszkaniu, a nie biegać od miasta do miasta, by tylko nie myśleć o tym co było.
Obudzisz się, będzie lepiej, tylko nie uciekaj.

Ania, jest coraz lepiej. Zobacz jaką przeszłaś drogę. Nie ma już rozpaczy, płaczu. Zaczynasz poznawać ludzi, byłaś na kilku spotkaniach, biegasz. Z każdym dniem idziesz do przodu!
Ja wiem, że chciałabyś się obudzić nie czując bólu, ale tak się nie da. Wiesz, że na to potrzebny jest czas.
Zrób coś miłego dla samej siebie. Wszystko się ułoży

Jakie macie plany na wakacyjny odpoczynek, dziewczyny?
taki doładowujący Was? Jak nie macie to planujcie. Znajdźcie coś, co doda Wam tyle energii ile to możliwe
ja rok temu pojechałam na 15 dni nad morze. Dla mnie strzał w 10, bo morze mnie uspakaja samym swoim widokiem i wyciszyłam się już po 5min stania na plaży i patrzenia na fale
myślę, że warto sobie coś takiego znaleźć i się doładować.

Anka! Przestań dramatyzować! Co to za wisielczy nastrój? Jedno się rozpada, drugie się buduje. Nie dziś, ale za jakiś czas.

Loka, mam to samo. Uwielbiam morze Trzy lata temu, zaraz po rozwodzie, w pewną sobotę wstałam rano,wsiadłam w samochód i pojechałam nad morze. A że to 500 km to miałam czas na przemyślenia w czasie jazy Na plaży spędziłam dwie godziny i powrót do domu
Pełen spontan!

Widzę, że nie jestem sama – morze mmm:)) kocham i uwielbiam:)) tylko tam ładuje akumulatory, wyciszam się i uspokajam:)). Ja też z małopolski:) i dla mnie też góry mogą nie istnieć:P a nad morze uciekam kiedy tylko mogę. W tym roku byłam już dwa razy i zamierzam pojechać trzeci.
Tylko tam nie myślę i naprawdę odpoczywam, pusta plaża rano albo wieczorem, szum fal, rewelacja:))
W tamtym roku ex obiecał mi wspólny wyjazd, oczywiście słowa nie dotrzymał:/ więc teraz zbieram się w sobie i jeżdżę sama, nie jest to łatwe no ale lepsze to niż siedzenie w domu i myślenie...bo mimo, że u mnie to wszystko trwało bardzo krótko i powinnam się z tego bardzo szybko wyleczyć to jednak nie jest to łatwe, może dla tego, że pracujemy razem, a może dlatego, że po śmierci narzeczonego bardzo długo byłam sama, czułam się  strasznie samotna i on w jakiś sposób zapełnił tą pustkę….

Niewiem dziewczyny jak to robicie ale jesteście niesamowite

Aniu, każda z nas jest wyjątkowa, mimo że jesteśmy na bank różne.
Widzisz, ja już jestem 4 lata po odejściu od męża, 3 lata od relacji z Piotrusiem Panem a od dwóch lat w szczęśliwym związku, którego nie planowałam, nie szukałam, po prostu, stało się! I wiesz, że od dnia kiedy się spotkaliśmy w realu jesteśmy parą?
Co trzeba zrobić? Zamknąć drzwi za przeszłością. Jak to mówi Urbański, ostatecznie i definitywnie Innej drogi nie ma.

Ale my nikogo nie wysyłamy siłą nad morze
chodzi o wyjazd, który najbardziej pozwoli Ci zająć się sobą i pójść do przodu.
To, że dla mnie i Owieczki jest to morze nie oznacza, że dla kogoś innego nie mogą to być góry, doliny, zamki czy cokolwiek innego.

Podaje wam tylko przykłady nie pije w waszą stronę ze napisałyście tak czy siak tylko się do nich odnoszę co mi się wydaje...
Tak masz rację potrzebna mi terapia zdaje sobie z tego sprawę i również to przyznaje, że jestem uzależniona od tego konkretnego faceta.. chociaż nie wiem czy w ogóle od facetów od potrzeby bycia z kimś, że jak nie mam to mam wrażenie że tracę kontrolę .. zdaje sobie z tego sprawę...

Te lęki są okropne wrrr....
Ja to się zastanawiam czy nie powinnam iść do psychiatry bo zemną naprawdę nie jest za dobrze mam w głowie taki bałagan że sama chyba  nie posprzątam . Zauważyłam też że dziwnie się zachowuje w ciągu dnia jestem radosna miła dla ludzi a zachwile sama w swojej głowie się karcę że jak mogę być szczęśliwa skoro facet mnie rzucił. Potem mam pełno obrazków w głowie szczęśliwego związku samych dobrych chwil. Wkoncu sobie mówię że o co ja walczę po co myślę skoro już sama z nim niechce być . Jak pomyślę o tym żebym znowu miała związek to aż mnie sciska w brzuchu i serce wali ze strachu a z drugiej strony niechce być sama . MASAKRA.
Co do wyjazdu samej chyba bym tak nie potrafiła nigdy sama nigdzie nie bylam.
Lady i owieczka super  były byscie przyjaciółkami w życiu codziennym potraficie przywołać do porządku :-P.
Wydajemisie może naprawdę warto iść na terapię skoro tak ci ciężko .

Ok, post brzmiał jakbyś nie chodziła ale to super, że chodzisz.
Wahania nastroju muszą minąć same. Nie wszystko da się wyleczyć lekami, nie na wszystko są leki. A lepiej przeżywać niż być otępiałym.

Witam po niedlugiej obeconsci , dzis znów dzien w ktorym wszystko wrocilo , postanowilem wziasc pierscionek zarecz. I go sprzedać no coż kwoty jakie mi dawali byly smieszne wrocil spowrotem ze mna do domu. I wraz z nim smutek, wspomnienia nawet nie mam ochoty go juz ogladać. Znów moje gdybanie a co jesli to a tamto moze gdybym. Los piekna lekcje mi wylorzyl:-( przeszlosc boli.

Tak to prawda bieganie pomaga . Mnie dziś cały dzień męczyły mysli przebiegalam parę kilometrów i odrazu lepiej polecam .
Co do.pierscionka umnie np. mój ex go niechcial potem jak się pakował ukrył go w szufladzie wsumie niewiem po co znalazłam go po 3 miesiącach. Chciałam go wyrzucić sprzedać ale stwierdziłam jak tam leży to niech sobie leży .
Cichy schowaj go głęboko gdzieś w szufladzie tak żebys go nie widział , zapomniesz o nim z czasem . Niemyśl co by było gdyby bo tym sposobem sam sobie robisz krzywdę wiem że to trudne bo sama sobie z tym niemoge poradzić ale jak mnie nachodzą myśli idę biegać ? A ty co robisz żeby nie myśleć ?

Przeciez on nie dostanie powiadomienia ze go zablokowalas...
Zablokuj wszyskich i tyle.

I co Aniu poczułaś jak zobaczyłaś tego smsa od niego??

Co poczułam ? przez dwa dni nic dziś mnie coś ruszyło i mam nerwy takie w sobie że mnie nosi, ale spodziewałam się że napiszę bo coś długo było za spokojnie . Nie bardzo mogę wyrzucić jego rzeczy, są to bardzo drogie rzeczy i są to rzeczy do samochodu .  Zastanawiam się czy on nie robi tego celowo czy przez 5 miesięcy nie skapnął się że nie ma części do auta i pare sprzętów . Tak chciała bym się już uwolnić od niego .

Problem w tym że ja niewiedzialam że on coś jeszcze ma w warsztacie ja mam pełno tam sprzętów ojca i niewiedzialam że tam są jakieś jego . Nie zablokowalam nr tel bo właśnie boję się takiej sytuacji że jak nie będę miała z nim kontaktu to on przyjedzie z nienacka a tego bym nie chciala

To zależy czy przeszkadza Ci to, że widzisz ich na swoim profilu.. I czy sprawiają, że bardziej rozpamiętujesz, ja nie jestem za tym żeby od razu wszystkich wyrzucać bo oni nic nie zawinili, i to nie sprawi że o nich zapomnę czy będzie to łatwiejsze... u mnie np. taka śmieszna sytuacja, że mama mojego ex ( bardzo lubię tę kobietę) komentuje moje wyjazdy itd. i wiem że robi to z życzliwości ale w czym ona zawiniła, myślę że w ten sposób pokazuje że mnie lubiła i myśli czasem co u mnie bardzo mi szkoda, że nie zostanie moją teściową ale cóż taki life. 

Ja obecnie skacze po punktach z listy może  z czasem się uspokoi.

Wydajemisię, kiedyś myślałam tak jak Ty. A nawet wydawało mi się to bardzo dziecinne -takie usuwanie z portali, przecież nie da się człowieka który był ważny ot tak wymazać. I próbowałam być taka dzielna... Udawałam przed sobą, że wcale nie zwracam uwagi czy jest dostępny, albo ile czasu go nie ma... Co dodał, kogo dodał... Nie zdawałam sobie sprawy, że sama się z tym pogrążam i robię sobie krzywdę... Tak naprawdę naiwnie wierzyłam w to, że on po jakimś czasie znowu się odezwie albo chociaż przeprosi... I pewnie tak by to trwało w nieskończoność, gdyby nie przypadek, a raczej moja nie znajomość do końca fb

Ostatnio znowu minie zranił, a jego słowa jak zawsze nic nie znaczyły - strasznie się męczyłam psychicznie i w jakiejś strasznej złości kliknęłam w "usuń znajomego". Naiwnie wierząc, że fb zapyta czy jestem tego pewna Portal nie zapytał i Pan pofrunął w kosmos hhe

I wiesz sama jestem zdziwiona, ale lepiej mi psychicznie ... tzn. jeszcze myślę, bo czas jednak musi upłynąć. Ale już tylko jak sobie przypomnę... Nie sprawdzam fb w nadziei, że napisał i by zobaczyć co robi... I się nie stresuję. Jak siedzę na portalu to dla przyjemności, albo żeby pogadać ze znajomymi...  Co z oczu, to z serca... Przede mną jeszcze długa droga, ale ten pozornie "dziecinny" krok przywrócił mi trochę spokoju... A przede wszystkim to on ze mnie zrezygnował, ja się z niego jeszcze leczę i wiem, że jak zobaczyłabym, że jest z kimś to bardzo, bardzo by mnie to zabolało... Poczułabym się gorsza... Niestety wiem, że to u niego nastąpi szybko, bo do tej pory tak robił. Przechodził z jednej relacji w drugą... A na to nie byłam gotowa...

Więc mimo tego, że początkowo czułam się trochę głupio, że go usunęłam. To teraz wiem, że była to dobra decyzja... Teraz już zostały mi tylko moje emocje do uporządkowania, a nic nie będzie mi go przypominać i przede wszystkim wiem, że on już się nie skontaktuję ze mną...

3mam za Was w kciuki Dziewczyny! Jeszcze się ułoży!

Hej jak tam u was coś tu cicho ?

Znowu miałyście rację on robi co chce bo ja mu na to pozwalam jestem beznadziejna bo już naprawdę niewiem co mam robić :-(
Oczywiście nie przyjechał w sobotę tak jak mówił  w niedzielę napisał część jak tam ? Będę w przyszłą sobotę .
Muszę naprawdę zacząć być stanowcza i jak nie przyjedzie w ta sobotę poproszę kogoś ze znajomych i wywiozę jego rzeczy albo pod dom , albo narobię mu obciachu i pod pracę . Na policję przecież nie pójdę , a mogła bym już o nękanie mnie ciągłym pisaniem i wpadaniem kiedy się chce .
Tak pozatym umnie już lepiej już nawet niemam uczucia że go kocham, niemam żadnych uczuć do niego ani pozytywnych ani negatywnych stal mi się poprostu obojętny . Mam takie dziwne uczucie spokoju , cieszę się z każdego dnia . Dobrze mi samej ze sobą:-) a jak tam u was?

Marta może poprostu jest dla Ciebie zawczesnie na nowy związek .  Ja stwierdziłam że mam teraz tylko i wyłącznie czas dla siebie wkoncu po 10 latach zaczęłam myśleć o sobie .  Jak poprostu poczuje że jestem wyleczona z ex tak na 100% dam się umówić wkoncu na jakąś kawę :-).  Teraz dopiero widzę że naprawdę da się żyć bez ex że jednak świat się nie zawalił i moje życie nadal się toczy tylko teraz odemnie zależy jak będzie ono wyglądało . Przeraża mnie tylko to że mogę zostać na starość sama, ale do straosci jeszcze trochę więc niema co się zamartwiac na zapas :-P.
Marta zapewniam Cię że z tobą wszystko jest ok wtrafilas poprostu na takich którym nie zależało i tyle.  Ja sobie wbiłam do głowy że jestem za wysoka i przez dwa miesiące to był mój mega kompleks i że przez to napewno zostanę sama naszczescie mi już przeszło.

W jakim związku ? W czym poddawać ?