dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

E tam, tak Wam się tylko wydaje To wszystko przychodzi z czasem. Pewnego dnia, spotkacie kogoś i wszystko się zmieni. Tego się nie planuje, to się po prostu dzieje. Najważniejsze jest nie oglądać się za siebie. Tam niczego nie ma. Nie ma reguł, że zawsze tak będzie jak było, że każdy facet jest taki sam, a zakładanie, że następny też nas zostawi jest bezpodstawne i niesprawiedliwe.
Wszystko ma swój czas. Najważniejsze jest nie paplać się w tym błocie, nie rozpamiętywać, przecież niektóre z Was już mają za sobą 4 miesiące!
Czas zająć się sobą.

Chyba to działa strach przed tym co nieznane przed przyszłością, bo wiecie 6,8,10 lat zaplanowanego życia ciężko przynajmniej mi, od tak już mieć nowy scenariusz...
Miotam się jeszcze, coraz rzadziej ale jednak napływają myśli i sny o byłym partnerze och okropne taki ścisk w żołądku..

Swoją drogą sezon wesel uważam za otwarty - pójdę na pierwsze wesele w życiu sama ciekawe ile wytrzymam

Spróbowałam klina ostatnio dałam się zaprosić na kawę, nie zadziałało .. dlatego wiem, że to jeszcze nie mój czas albo nie ten człowiek.

Wzięłabym ale wszyscy pozajmowani na moje nieszczęście,a  przecież nie ogłoszę na FB " szukam partnera na wesele "

W sumie oprócz tego Pana, nikogo więcej nie poznałam więc nie liczę póki co na jakieś wyjścia..
Wiecie boję się też tego, że teraz przyciągam do siebie nie tych ludzi których bym chciała ( psycholog właśnie powiedziała, że w tym momencie nie jestem gotowa na żaden związek i mogę przyciągać nieodpowiednie dla siebie osoby i dać się np. ponownie zmanipulować byle tylko ktoś ze mną był )  ... a też nie chce robić nic na siłę ani wykorzystać kogoś tylko do odbicia się .

Może by mi się właśnie przydał taki kop , wiem że powinnam go ja dawno zostawić ale nie potrafiłam go skrzywdzić to teraz ja straciłam 10 lat.
Wiem że ludzie po rozwodach układają sobie życie ale ja chyba już nie potrafię komuś zaufać

Tak sobie podczytuje ten wątek, żeby sobie trochę pomóc po zakończeniu mojej ostatniej relacji. I też już zaczynam trochę tracić nadzieję, że mi się w końcu uda w życiu. Dzięki Pokręcona Owieczka za ten post Trochę mi wlałaś otuchy do serca Może jednak warto wierzyć, że coś się zmieni...

Proszę

Warto nie tylko wierzyć, ale też trochę podziałać. Nikt za nas nie odwali całej tej roboty związanej z bólem i poczuciem niesprawiedliwości. To od nas zależy, jak pokierujemy swoim życiem, które jest tylko jedno. Ja, jeszcze podczas trwania małżeństwa, rozpoczęłam terapię i bardzo się z tego cieszę. To mnie wzmocniło, dodało skrzydeł i chęci do zmian. Ja po rozwodzie, wychowuję córkę i gdzieś tam, z tyłu głowy, miałam lęk że nikt nie będzie chciał budować ze mną związku. Aczkolwiek, zawsze wiedziałam, że my jesteśmy w pakiecie Więc miałam trochę trudniej w znalezieniu miłości, której w zasadzie nie szukałam, nie planowałam. Po prostu pojawiła się pewnego dnia
Dziewczyny, będzie dobrze!

Mieliśmy wspólną znajomą na fb i każde z nas skomentowało jej status/zdjęcie Po jakimś czasie zostaliśmy znajomymi na fb, mimo że nie spotkaliśmy się w realu. I któregoś dnia zaczęliśmy ze sobą pisać. Po kilku tygodniach zdecydowałam się na spotkanie i tak już to trwa drugi rok

A propos połówek. Nigdy nie uznawałam tego, że dwoje ludzie są jak dwie połówki jabłka. Ja jestem całością, a ta druga osoba jest moim dopełnieniem. Bo właśnie, to że ktoś odchodzi, nie oznacza że mnie potem w połowie nie ma. Mogę cierpieć, ale jestem cała
Myślę, że ten Twój Ktoś, nie tyle szuka, bo miłości się nie szuka, tylko może też rozmyśla, o takiej Ani, która może w tym momencie jest trochę smutna

p.s. Zazdroszczę Ci Twojego imienia Twój przyszły facet, będzie mógł Ci puszczać "Do Ani" Kultu

Cieszę się, że mogłam poprawić Twój nastrój Głowa do góry, po każdej burzy wychodzi słońce

Jak tam nastroje? Piątek się udał ?

U mnie tez dziś lepiej, wstałam w ogóle w jakimś takim dobrym nastroju i z przekonaniem, że będzie dobrze:). Wieczorem umówiłam się z kuzynką na piwko, pójdziemy na rynek posiedzimy, obym tylko nie natknęła się na niego bo często tam chodzi jak tylko zrobi się ciepło i ogródki piwne się pojawiają. A jutro też cały dzień zaplanowany, zabieram koleżankę i jedziemy na wycieczkę do Ojcowskiego Parku. GPS pożyczyłam od brata, może jakoś dojadę:P. Pozdrawiam
Ania no i jak tam tatuaż??

a ja powoli już nauczyłam się żyć nie myśląc o ex. Ale w sklepie zobaczyłam jego siostrę, myslalam, że jest z nim, więc zaczęły mi ręce i nogi drżeć jak szalone. Zadzownilam do mamy, by zając się czyms innym, i powiedziała mi, że mój brat ma nawrót choroby, że jest źle, jest załamana. Zdenerwowałam się jeszcze bardziej. Wyszłam ze sklepu i okazało się, że jego siostra byla z jakims znajomym. Ulżyło mi. Bo jego widok by mnie chyba zabił. I zobaczyłby mnie w strasznym stanie. Wrocilam do domu. Nie mogłam wysiedzieć, pojechałam do rodziców. Stres, nerwy strach o brata, smutek, bezradność. Tylko ex wiedział jaka jest sytuacja z moim bratem. Tak bardzo chciałam przez moment do niego napisac. Zaczęłam potrzebować wręcz by był teraz obok i powiedział, że będzie wszystko dobrze, że pomoże. Jestem z tym sama. Nie poukładałam sobie jeszcze swoich spraw ze zdrowiem. A tu kolejny stres. To jest jakiś koszmar. Jednak bycie singielką jest super gdy się wszystko inne układa. A gdy są problemy czuję, że jest dwa razy ciężej.

Muszę dać radę cokolwiek by się nie stało. Skupię się jednak na zdrowiu swoim i brata. Napiszę jeszcze co u mnie w sprawach z nowo poznanymi facetami
Spotkałam się w poniedziałek z mega przystojnym facetem, wyszlismy na rolki. Oboje bylismy wyluzowani i sie zachowywalismy troche jak starzy znajomi. Ale on po tym spotkaniu odezwal się dopiero nastepnego dnia z pytaniem czy dotarłam do domu, i czy bym mu nie pokazala swoich prac, bo sam tez jest architektem. Pokazałam, powiedział, że fajne. Ze dwa razy napisałam mu co mi się wydarzyło w drodze do pracy (w nawiązaniu do rozmow na spotkaniu) odpisywał z duzym opoznieniem, nie kontynuując rozmowy. Napisał, że jestem kobietą renesansu, tyle potrafię i tyle w życiu zrobiłam. Odpisałam "bez przesady" i od tej pory nie odzywa się do mnie. Szkoda, bo mi się spodobał ;/ Uznałam, że nie będę się narzucać.

Poznałam tez weterynarza,z ktorym spotkałam sie raz. I wiecie co, dzięki temu forum, od razu wiedziałam na kogo trafiłam. Typ faceta, ktory jest przystojny, ma pieniądze, jest pewny siebie. Nigdy nie był sam. Przyznał sam, że na studiach swiety nie byl w stosunku do swoich partnerek. Same zaczepiają go dziewczyny, czy to w pracy, czy to na miescie, fb. I chętnie się tym chwali, codziennie... probujac we mnie wzbudzic zazdrość. Zainteresowałam go chyba bo jestem dla niego "niedostepna" i już po pierwszym spotkaniu obsypuje mnie komplementami, szuka podstępem pottiwerdzenia czy i on mi sie spodobał. Szuka adoracji z mojej strony, troche na silę wkładajac mi w usta komplementy na swoj temat:) Ciekawą rzeczą jest to, że powiedzial mi, ze byla dziewczyna powiedziała mu "mozesz mnie nawet zdradzić abyś tylko był ze mną" i stracił do niej całkowity szacunek i ją zostawił. I zapamiętam to do konca zycia, by nie oddawac się cała dla faceta... Trzymam go bardzo na dystans. Zakoncze z nim relację, bo czuję, że mu zalezy tylko na odhaczeniu kolejnej zdobyczy. Mimo, że mowi, ze czuje pustkę, ze potrzebuje ulozyc sobie zycie, miec rodzinę. Wcześniej bym w to uwierzyła. I widziałabym w nim fajnego chłopaka, który przy mnie się zmieni...

Poznałam też faceta, z ktorym wyszlam dwa razy na lunch i raz na piwo, bo nie znalazlam wiecej wolnego czasu. Ale bardzo duzo piszemy ze sobą, cale dnie. O wszystkim, skladamy sobie relacje z kazdej chwili. To typ smieszka, pelnego energii, sprawiajacego wrazenie lekkoducha, ale mimo to odpowiedzialnego w tym wszystkim. Ma tysiac pomyslow na minutę. Jest mega pozytywny. Wszyscy go uwielbiają. Ma 9 letnie blizniaczki. Kochał bardzo swoją byłą partnerkę, byli ze sobą 7 lat. Ale go zdradziła. do tej pory wydaje mi się, że wciąż do niej duzo czuje, mimo, ze minely 3 lata. A ja wygladam identycznie jak ona... Zachowujemy się wobec siebie jak para przyjaciol. Chyba kogos takiego potrzebowalam poznac. Nie bedzie z tego związku, nie ma tej chemii. On potrzebuje w zwiazku troche takich huśtawek emocjonalnych, kłocenie się i godzenie codziennie. To nie dla mnie. Ale zaspokajamy swoje potrzeby. On ma sie komu wygadac. A ja uwielbiam jego szalone pomysly na spedzanie czasu. Zaplanował juz caly miesiac co bedziemy robic jak bede miala czas. I chyba tylko tą relację zostawię. Jednak boję się powiedzieć mu o moim bracie i o swoich problemach, bo powiedział, że nie potrafi wspolczuc i nie ma empatii w sobie... wiec nie wiem jak zareaguje. Ciężko też będzie mi udawać, że wszystko jest ok. Byc moze nasz kontakt osłabnie, a tego bym nie chciała bo to jest na razie jedyna osoba, dzięki której się uśmiecham.

Domnie dziś ex napisał że paru rzeczy niewziol co uważam że to nie prawda bo ich nigdzie niema oznajmił że jutro przyjedzie zabroniłam mu przyjeżdżać że to już nie jego dom i że mu te rzeczy jak znajdę odeśle poczta .... Myslam że już mam go z głowy :-(

To super że już wychodzisz z tego ja też już widzę że  zaczynam stawać na nogi wspomnienia przychodzą coraz rzadziej coraz mniej myślę o tym co było a bardziej myślę o tym co będzie . Nawet nie wywołał łez paniki czy czegokolwiek jak napisał ex więc jest już postęp.  Teraz muszę się uporać z samotnością a raczej nauczyć się żyć na nowo teraz w pojedynkę . I to prawda CZAS LECZY RANY :-)

Napewno tak będzie z czasem poprostu przestanie się myśleć o tym co było i nie będzie tak bolec . Myślę że już trochę postępy zrobiłyśmy

Hmmm umnie nawet dziś były napisał o jakąś pierdołe ale ja już nie odpisuje mu na nic jest już w narzeczeństwie więc mam go już gdzieś . czuje w środku już wewnętrzny spokój zauważyłam że jestem po rostaniu spokojniejsza taka jak była przed związkiem . W związku często płakałam bylma nerwowa przeklinałem teraz anioł zemnie

To zazdroszczę tego spokoju

Ja też mam motyla ;-) ja dopiero po zrobieniu przeczytałam co oznacza i jeszcze bardziej się cieszę że go mam:-)
W którym miejscu zrobiłaś ?

Ten spokój się nie wziol tak poprostu z dnia na dzień . Dużo sobie w głowie musiałam przemyśleć i poukładać . Wiesz co nie wybaczyłam mu i nigdy pewnie tego nie zrobię za to że przez miesiąc mnie gnębił a nie poprostu się rostal. Mam go jeszcze na głowie bo ciągle mu się cos przypomina jak muszę to odp ale bardzo krótko . Nie życzę mu źle poprostu uświadomiłam sobie że nie byliśmy sobie przeznaczeni i dobrze że on to zrobił bo ja bym nie potrafiła go zostawić i to by się ciągnęło być może kolejne 10lat. Teraz mogę sobie żyć robić co chce spotykać się chce z kim chce . Wiem że go pewnie nadal kocham bo moja miłość była szczera ale wolę być sama niż z osobą która mnie nie kocha czasami trzeba odpuścić a u ciebie co się dzieje ?

Dziewczyny... Rozsypalam się. Wczoraj byłam z kolegą na mieście. Kino,piwo i klub... W klubie dwa stoliki dalej siedzial przyjaciel Adama z dziewczyną... Pomyślałam, a pewnie są sami...choć to dziwne. Zeszlismy na dół. A tam Adam z dziewczyną... Stała tyłem. Tylko kątem oka ich widziałam. Musiałam uciec. Wychodzilam przechodząc koło niego, bo stal w przejściu. Widział mnie, wiedział, że jestem od znajomych. Spuścił głowę wpatrując się w telefon... Udał,że mnie nie widzi. Wiedziałam, że kogoś ma. Bo inaczej na pewno by się odezwał. Ale nie sądziłam, że się tak wystraszę jego obecności. Poczułam się znów jak nic nie warta kupa... Wróciły wszystkie przykre wspomnienia, gdy prosiłam go o uwagę, o seks , o powrót. Boje się wyjść z domu by go nie spotkać. Na nikogo nigdy tak nie reagowałam. Boje się sama siebie. Trzęsłam się strasznie. prawie wymiotowałam.

Czy to możliwe, że on niszcząc w związku moja samoocene, teraz wzbudza we mnie reakcje panicznego strachu i taki ból. czy to normalne?

Dziewczyny myślę że to normalne .
Naszczescie ja tego nie doświadczyłam ostatni raz go widziałam w dniu rostania czyli w styczniu i pewnie tak zostanie bo mieszka w innym mieście .
Mój ex jak miał przyjechać po motor i ja wychodząc ze sklepu myśląc że to on niewiedzialam gdzie uciekać serce mi strasznie waliło zmierzyłam ciśnienie miałam puls ponad 100, czyli arytmie i w takim stanie zabierają do szpitala zaczęła mi twarz drętwieć ręce nogi na nogach nie mogłam stać od wysokiego ciśnienia zaczęła mnie głowa bolec i wymiotowałam .naszczescie to niebyl on.
Niestety jest tak że chociaż dwa razy w miesiącu napiszę bo niby czegoś niema czy jest umnie po każdej wiadomości dostawałam ciśnienia miałam leki strach że on jest szczęśliwy ja będę sama. W tym miesiącu napisał powiedziałam sama sobie dość nie będę tak reagować nie pokaże mu że jestem wrakiem który sobie życia nie ułożył i nie ułoży no bo jak bez niego! Więc zaczęłam mu odpisywać że niemam ochoty się z nim kontaktować żeby nie przyjezdzal bo nie jest już mile widziany i że wszystko poczta będę przesyłać trochę pomogło. Najważniejsze co w takiej sytuacji musimy zrobić to nie dać się im i pokazać im że da się bez nich żyć ba nawet lepiej . Dziewczyny jak ich spotkacie nie uciekajcie głowa do góry pokażcie jakie z was silne babeczki

Mój ex też przytył z jakieś 20kg zawsze dbał o siebie siłownia baseny sauna , mi wyszło na dobre schudłam 10kg.
Marta oczywiście że tak wychodź jak najczęściej z domu może niekoniecznie zapłakana ale z uniesiona głowa i zawsze uśmiechnięta wiem to ciężkie jak jest się zranionym i porostaniu , ale wbij sobie to do głowy i powtarzaj codziennie przed wyjściem jestem piękna i podobam się sobie jaka jestem wiem że to głupie mi to doradził kolega ale jak codziennie będziesz sobie tak mówić to naprawdę zaczyna działać spróbuj nic nie tracisz :-).
Twój ex może cię widział ale też niewiadomo czy domyśla się z jakiego powodu plakalaś...  Powiedzmy sobie jedna wpadka może się zdarzyć teraz pamiętaj musisz być silna i pokazać mu że nie on wygrał tylko że ty  wygrałaś jesteś silna wolna i teraz ty możesz decydować o swoim życiu :-). Nim się nie przejmuj i nie zamykają się w domu a strach że go zobaczysz zamień na I BARDZO DOBRZE NIECH WIDZI CO STRACIL

Ja się ruszyłam z miejsca tzn nie żyje życiem ex. . Mam teraz własne choć mam jeden problem bo nie potrafię przyjąć jakiego kolwiek  od mężczyzn nawet na głupia kawę ale liczę że to się zmieni kiedyś .
Vex czyżby nowa miłość ?

Fajnie że zaczęło Ci się układać może i mi się kiedyś uda . Ja to mam jakaś blokadę zaczynam się przyzwyczajać do samotności i chyba nie chce się już wiązać ,bo i tak już nikomu pewnie nie zaufam

Jak streszczają to jego życie to możesz przerwać i powiedzieć

ja wczoraj nie odebralam telefonu od kolegi, ktory mieszka pietro nizej od ex. Jest on strasznym plotkarzem, i zawsze musi mi powiedziec cos, czego nie chce slyszec na temat innych. Mam go gdzieś, pomyslalam o sobie w koncu i nie odebralam. Bo pewnie uslyszalabym, ze go wlasnie widzial, z dziewczyną, ktora jest taka i siaka. A mnie to nie obchodzi. Nie chce wiedzieć. Ty tez Aniu zrob to dla siebie, i powiedz im stanowczo, ze nie chcesz. Powinni przestac.

Marta ale ja im naprawdę to mówię wiesz co jest najgorsze że on przykims zawsze był wspaniały gorzej w domu tego nie widzieli. Najorsze to te stare plociuchy ciotki które uważają że to moja winna bo on przecież ma taką ciężką pracę a ja się pewnie darłam na niego mówię ci masakra może naprawdę powinnam zrobić tak żeby się domnie odzywali

Witaj w klubie tylko że umnie mija już 4miesiac niewiem też się cofnelam i to sporo może dlatego że ciągle ktoś mi o nim przypomina

I masz Babo placek!
Z doświadczenia wiem, ze facet dopiero po pewnym czasie żałować rozstania i Twój zaczął żałować, ale jest niezdecydowany, bo on nie wie.
Też kiedyś się rozstałam po 2latach i po pół roku zaczęliśmy się na nowo spotykać, po czy nastąpiło bum i koniec. Byłam w jeszcze gorszej rozsypce.
Trudno stało się spotkałaś się z nim, ale jak widzisz on jest niezdecydowany i jeszcze wmawia Ci, że nie dacie rady być razem, bo Ty się nie zmienisz!
Wyrzuć go ze swojej głowy i nie spotykaj się z nim, bo zobacz, że wróciłaś do punktu wyjścia, a nawet i niżej.

I po co Ty się z nim spotykałaś?
Od początku tego tematu cały czas mówię jedno - po rozstaniu wywala się ex ze swojego życia całkowicie.
Blokuje każdą możliwość kontaktu.
Jak Wam to pomaga to na jego widok można przechodzić na drugą stronę ulicy.
Tu chodzi o Wasz komfort psychiczny. Wasz, nikogo innego.
Wydajemisie - czas, żeby wreszcie się od niego całkowicie odciąć. Inaczej NIC Ci nie pomoże.