dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

Pyłku, jak masz dane tego Klienta, zgłoś to! Nie wolno tak robić! To karalne!
Koniecznie dbaj o siebie, zostań w domu i obserwuj.

Nie mam szans bo to nieznana mi osoba z drugiej osoby nie wiem czy to nie żart bo jak mówicie kwarantana jest już wcześniej obowiązkowa

Mam L4, bo pod koniec zeszłego tygodnia coś mnie zaczęło łapać. Ale tak szczerze to nie mogę się doczekać aż będę mogła wyjść z domu choćby na spacer z dala od ludzi

i brakuje mi picia kawy na mieście. To jest chyba jedyna rzecz, od której tak serio jestem uzależniona, że jak przez dłuższy czas nie zaliczę spaceru z papierowym kubkiem z kawą i nie będę sobie tej kawy pić na świeżym powietrzu, to zaczynam być niespokojna, rozdrażniona i ciężko mi znaleźć sobie miejsce.

Owieczko dzwoń do przychodni z uporem maniaka,ewentualnie dowiedz się jak jest z refundowaniem tego leku ( co prawda marne szanse ale....)
Pyłu to nie przelewki czy to jest stały klient czy pierwszy raz  był u was w sklepie?

Ja tak miałam. I jak zaczęłam analizować to zorientowałam się, że to zależy od miejsca, w którym piję kawę. Więc to nie jest kwestia mleka. Ja bardziej obstawiam, że to kwestia ilości tłuszczu w mleku. Ja najbardziej lubię mleko 0 - 0,5%, więc jak gdzieś leją 3,2% to umieram. No i sojowe na mnie źle działa, chociaż ze wszystkich roślinnych najbardziej mi smakuje.

Tak, nie zabijamy się i jest ok

to nie wiem od czego zależy ten problem z mlekiem. A jak zjesz płatki z mlekiem to też potem Cię boli brzuch?

Ja dostałam jakaś arabska kawę z zagranicy i od niej się zaczęło teraz piłam swoją i to samo . Loka to super oby tak dalej jak się nie zabijacie to już sukcesu hahaha żarcik .
Owieczko szczerze to ja nie wiem czy lekarze mogą tak zapomnieć o swoich pacjentach przecież oni dając taki lek komuś mają świadomość że nie można przerwać . 300zl to bardzo dużo idź może do innego ja prywatnie fakt byłam raz zapłaciłam 200 zł może jest jakiś gdzieś inny . Szukaj w internecie . A jak nie ma to może zmniejszaj dawki pomału żebyś szoku nie dostała po raptownym odstawieniu . A jakie to leki ? Może ja je mam te co nie biorę ? Jak chcesz możesz napisać na FB albo zrobić fotkę

byl jakiś klient u mnie i powiedział że se jaja robią ludzie i wymyślają że byli za granicą i żeby w panikę chyba ludzi wprowadzić Ja  teraz wychodziłam na papierosa i spytałam się czy do mnie A jakieś chłopak powiedział nie Ja właśnie uciekłem z kwarantanny i nie mam co robić ze sobą ludzie to debile . Fakt że może prowokuje do głupich żartów bo jestem opatulona po oczy i w rękawiczkach no ale bez przesady .

Bagiennik, jeżeli w papierach nie ma, że leki bierze, to nikt recepty na piękne oczy nie wystawi.
Owieczko, jedyna opcja to jeszcze z tej prywatnej przychodni możesz wyciągnąć dane dotyczące wizyty i zapisane leki i z taką informacją podbić do jakiejś poradni na NFZ i poprosić o same leki. Wiedzą jaka jest sytuacja, podzwoń gdzie się da, może wypiszą i się uda.

Coś Ty, dzwoniłam i powiedzieli mi, że owszem, mogą mi wystawić że byłam na wizycie,ale bez info o lekach. I to zaświadczenie kosztuje 50 zł i odbiór własny. Śmiech na sali. Podziękowałam.
Każdy lekarz, jak wejdzie w mój profil, zobaczy jakie biorę leki, więc mam nadzieję, że moja doktor przepisze kolejne opakowania.
Przecież ich sobie nie wymyśliłam.

Dziwne czasy nas nadeszły, ale może jakoś przetrwamy. Też pracuję w sklepie, ale nie spożywczym więc teoretycznie nas zamknęli, jednak mamy chodzić na dyżury i siedzieć po 2 osoby, obsłużyć dostawę, zamówienia internetowe itp. Jutro idę do pracy własnie na ten dyżur pierwszy raz od piątku i szczerze się cieszę, bo siedzenie w domu mi chyba nie służy. Myślałem, że jestem typem introwertyka i dobrze mi kiedy siedzę sam w domu, jednak teraz widzę jak bardzo potrzebuję ludzi w swoim otoczeniu. Mimo, że teoretycznie nie mieszkam sam to jednak brak mi kontaktu z innymi. Do tego bliskość mojej ex tym bardziej dołuje, takie siedzenie w domu nie służy wyjściu na prostą, za dużo czasu na przemyślenia.. Mimo, że staram się zabijać czas, ostatnio znajomy polecił ciekawy serial "13 powodów" może ktoś oglądał? Choć może to też nie jest zbyt dobry przykład dla kogoś kto się zmaga z ciężkimi myślami, jednak wciągnęło mnie więc muszę dokończyć. Poza tym wkurza mnie już ten wirus, dziś czytałem, że przełożyli euro2020 na przyszły rok, a tak się na to cieszyłem bo udało mi się kupić bilet na mecz polaków i liczyłem na fajną wycieczkę. Do tego akurat teraz się wziąłem za siebie i postanowiłem, że zmienię pracę zaczynając od kursu na prawo jazdy nowej kategorii. Porobiłem badania i miałem się zapisywac na kurs, a tu nagle sytuacja sie pogorszyła i wszystko pozamykane. Wiem, że to błachostki w porównaniu ze skalą problemu i każdy przeżywa takie swoje małe kryzysy, jednak mimo wszystko dodatkowo to człowieka dołuje. Pozdrawiam wszystkich

Wakacje ? Ja myślę że do wakacji nic się nie zmieni i będzie tak jak jest dziś obym się myliła ......

Haha właśnie o takie problemy dnia codziennego mi chodziło W "mojej" lidze mogą kończyć kiedy chcą (C`mon Chelsea) i tak nikt nie dogoni Liverpoolu ;/

Jeśli chodzi o ex to w zasadzie mija już rok i 3 miesiace. Nie chcę tego pielęgnować, staram się robić wszystko aby zapomnieć, jednak chyba nie ma dnia abym choć na chwilę o niej nie pomyślał. Trochę się boję, że będzie tak jak piszesz, że nigdy już nie uda mi się z tego wyjść. Nigdy się tak nie czułem, ale też nigdy nie byłem w takim związku. Nie pomaga również fakt, że przez ten czas, co prawda spotkałem się z kilkoma kobietami, jednak przeważnie były to jednorazowe spotkania i na tym się kończyło. Więc co raz bardziej dobija samotność i myśl, że to co dobre już się skończyło.
Lady Loka z nią nie mieszkam, ale po sąsiedzku, wystarczy aby każdego dnia przywoływało wspomnienia.

Poza tym też mi się średnio podoba obecna nowa rzeczywistość. Wiem, że za dwa tygodnie świat nie wróci do normy jednak mam nadzieję, że nie będzie to trwało cały rok, albo i dłużej. Choć na razie wstrzymuje się z jakimikolwiek planami, bardziej zaczynam się martwić o gospodarkę i sytuację zawodową, jak długo firmy pociągną w takiej sytuacji. Osobiście jednak mam zdanie, że to część czegoś większego o czym jeszcze nie wiemy. Fakt sytuacja jest poważna i daleko mi do żartów, ale umówmy się gdyby nie media i rządy nawet byśmy nie wiedzieli, że jest jakikolwiek wirus. Nawet jeśli ktoś obok by kaszlnął lub kichnął uznalibyśmy to za zwykłą grypę.

Będąc szczerym, uczucia jakie mi towarzyszą to przeważnie złość, żal. Jak nachodzą mnie te myśli, staram się po prostu zacząć myśleć o czymś innym, lub wytłumaczyć sobie, że nie była taka idealna jak sobie wmawiam skoro skończyło się tak jak się skończyło. Czasem gdy jestem sam mówię sobie na głos lub nawet krzyczę na siebie aby przestać o tym myśleć, ale za chwilę się ganię bo to i tak nic nie daje.
Zazdroszczę Ci tego spokoju. Ja też codziennie przejeżdżam obok jej domu, wystarczy, że wyjdę od siebie i też już widzę jej dom, a wzrok automatycznie mi tam leci mimo że staram się powstrzymywać. Nie umiem być obojętny

Moze pora pozbyc sie zlosci i zalu? Moze pora wybaczyc i zapomniec?
Daj myslon po prostu przez Ciebie przeplywac. Nie zatrzymuj ich ani nie wyrzucaj.
Co innego poza spokojem zostaje? Ja nie mam jeszcze 30tki, to co, mam przez 60 lat myslec o tym, ze ex mnie zranil? Bez jaj, on nie jest wart tego, zebym ja o nim myslala.

Dokładnie. Żal i złość są ostatnim elementem tej układanki. Kiedy one mina, przychodzi spokój. Nie rób z tego kotwicy, nie nakręcaj się z tym, niech emocje przechodzą przez Ciebie falami. Nie zatrzymuj ich, ale tez nie blokuj.

Powiem Wam jedno. W życiu bym nie przypuszczała, ze absolutne nicniemusze może być tak męczące. Wczoraj zrobiłam 12km na spacerze, wypiłam wino z przyjaciółka, wyluzowalam się. Dziś powtórka. Popadnę w alkoholizm :-P

Próbowaliście pytać nauczycieli o lekcje online? Przecież to jest wykonalne... To jest ich obowiązek wytłumaczyć dzieciakom o co chodzi, a nie tak, że dziecko robi wszystko samo.

!2km nieźle .
Co do ostatniego zdania to powiem tylko że to trza się trochę napracować i mieć farta

Dziękuje wam za te słowa, mam nadzieję, że tak właśnie jest i wchodzę na ostatni etap przed prostą obojętności. Postaram się zastosować do waszych rad i przepuszczać te uczucia przez siebie. Nie wiem czy wiecie jak bardzo to pomaga, ale w moim przypadku bardzo budujące jest to co piszecie, że w ogóle piszecie, jeszcze raz dziękuję.
Ja dziś byłem w pracy pierwszy raz od czwartku. Dziwnie tak, sklep zamknięty ale dyżurujemy. Odebrałem parę telefonów, 2 paczki od kurierów, w końcu z nudów obejrzeliśmy film, ale nikomu nie mówcie Od czwartku również pierwszy raz byłem w sklepie po zakupy i też sporo się od tego czasu zmieniło. Duuużo mniej ludzi, za to dużo więcej towaru.

Jazzmine, nie rozpędzaj się Może jakiś soczek, yerba, mleczko A poza tym, pić tak samemu to już w ogóle średnio..

Bagienni a ja nie pije sama, czyś Ty oszalał?:p

Pyłku ja się wczoraj spotkałam z 3 znajomych na działce. Na łeb każde z nas dostaje z tym siedzeniem w domu. W większe skupiska się nie pcham, właściwie to moje pierwsze spotkanie w gronie większym niż ja + 1os. i faktycznie miałam później rozkmine, czy to był dobry pomysł. Dziękuje, w końcu jakoś wyglądam :** Fakt, szybko ten czas leci, jestem tu już półtorej roku... achhhh!

Ee, jak nie sama to się nie przejmuj w towarzystwie się nie  liczy

Jeśli mam obchodzić jakieś rocznice, to akurat w kwietniu minie 15 lat, jak rozprawiłem się z pewną zdrowotną przykrą niespodzianką..A łatwo nie było..

Bagienni zdrówka!!!!

Owieczko dziękuje :**!

Jestem na posterunku to znaczy teraz w domu byłem dziś nad Wisłą ale w odludnym miejscu długo się zbierałem na ten spacer
bo dużo ostatnio znowu siedzę na forum
Ten wątek ma już 2 lata i 302,835 wyświetleń
Po za tym wszystko w porządku wszyscy cali i zdrowi

Pozdrowienia .

Wchodzisz Pyłku w dział forum  ROZSTANIE, FLIRT, ZDRADA, ROZWÓD i tam każdy wątek ma ile odpowiedzi i ile wyświetleń.

Ja chodze do pracy teraz co drugi dzień więc siłą i zdrówka się przyda również życzę zdrowia i siły  .
Ja jestem dziś cały dzień w domu i już warjuje z nudów .
Oj tak ja też maże za normalności i spacerami saska Kępa ehhh.

Kiedyś wróci ale nic nie będzie już takie samo.Wszystko będzie takie inne i nowe.

Kulinarnie - nam się piekarnik zepsuł "termopara siadła " BRRRY WRRY nie lubię .
ciasteczek i pieczeni nie będzie przez jakiś czas.

Co tam u załogi ?

A ja kolejny raz czuje sie jakbym była w czepku urodzona. Pamietacie ze w styczniu styczniu sprzedalam salon, i zaczelam pracę za granicą. Otoz dziś dziękuję Tej Pipie co mnie do tego zmusiła (donos od nowej mojego ex) bo w chwili obecnej siedzę sobie na l4 a nowa firma wypłaca mi normalna pensję przez najbliższe 6 tyg. Pptem będzie to chyba 60% ale biorac pod uwagę najniższą krajową w de jest to bardzo dobra suma. Mieszkam na dwa domu, w dzień u rodziców na wiosce , lekcje z chłopakami , spacery do lasu, ploteczki z mama, wieczory w domku z kotami przy konsoli.
Z plastrem nie eidzialam się już od miesiąca i co wam powiem to chłopak w tej sytuacji tez daje się lubić. Bez zbędnych spin, w zasadzie moglibysmy byc razem bo ma pracę zdalną ale ja nie chce. Nareszcie wiem ze odpoczywam .
Tydzien bylam tez tak naprawdę chora, trochę się balam bo jednak moglam to świństwo z pracy przynieść bo wyszło po około tygodniu ale kiwi jedzone rano i wieczorem (polecam) zdzialalo cuda.
Boję się o bliskich, ale teraz po zamknięciu granic jestesmy juz wszyscy razem.

No to rzeczywiście pogratulować
Ja co najwyżej próbowałbym z pralką, ale spraw gazowych czy elektrycznych wolę się nie tykać. Wolę już bardziej mechaniczne sprawunki, typu coś tam przykręcić, coś złożyć itp. Mieszkając w bloku ciężko z tym jest, więc się człowiek na obozach wyżywał rąbiąc drewno i nosząc wodę ze studni

promyczku brawo! Nie ma tego złego, coby na dobre nie wyszło Teraz potrzebny jest spokój, wyciszenie i jakoś może to przetrwamy. Grunt, że środki do życia są, można się czymś zająć i rodzina blisko

Promyczka nareszcie coś usadziło i uziemiło na czterech literach i nie może się wiercić no cóż że potrzeba było do tego aż pandemii, ale dobrze, że nie jakiegoś huraganu lub uderzenia meteorytu dobre i to, myślę że dobrze wykorzystasz ten czas Promyku i nie będziesz wierzgać zbytnio a jak to w życiu bywa "nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło."

Owieczko to że się u Ciebie tak porobi to jakoś tam wiedziałem już wcześniej,ale ulubionym,obowiązkowym zajęciem widzę to jest zadręczanie,męczenie samego siebie przejmowaniem się i zamartwianiem na zapas i rzeczami na które nie ma się za bardzo wpływu zamiast zabrać się za to na co ma się ma wpływ.Kiedyś miałem to samo, a czasem miewam krótkie tego napady,ale to przechodzi jak człowiek się obserwuje i robi bardziej świadomym bez dowalania i dołowania się.
Dobrze się dzieje wbrew pozorom i masz okazję na odchodne potrenować na szefowej asertywność.Słowo NIE jest bardzo proste w wymowie i krótkie.

Pozdrowienia .

Optymizmu mam tyle co obaw
Serio, cieszę się. Tym bardziej, że znam wszystkich, z którymi będę współpracować. Miejsce pracy też się nie zmieni, bo to w tym samym budynku, tylko piętro wyżej Czasem będą zdarzać się jednodniowe wyjazdy do innych miast, ale rozpatruje je pozytywnie. No i, co najważniejsze, nie będę obarczona poczuciem odpowiedzialności, stresu, i gadaniem, że na siebie nie zarabiam. Co miesiąc kasa na koncie, niewiele większa, ale zawsze na czas, co tu było zawsze problemem i zero załatwiania za kogoś spraw prywatnych w godzinach pracy.
Miałam poczucie lojalności i wdzięczności, nadal mam. Bardzo mi pomogła przez te wszystkie lata, ale z czasem zaczęłam czuć się wykorzystywana i obarczona zbyt dużą ilością obowiązków. Od A do Z a jestem tylko jedna. Nie daję rady się wszystkim zająć na już, nie rozerwę się. Czasem miałam wrażenie, że to ja prowadzę tą firmę, ja trzymam wszystko w kupie. Czy to się rozleci jak odejdę? Nie wiem, nie ma ludzi niezastąpionych, ale wiem, bo mi już to powiedziała, że charakter firmy się zmieni. Więc będzie robić tylko to, co da jej możliwość utrzymania się. Chociaż też wspominała, że ma nadzieję, że w zaistniałej sytuacji, łatwiej będzie ogłosić bankructwo. Spędziłam tu 8 lat, znam tą firmę od podszewki, przeżyłyśmy kilka kryzysów, obie się rozwiodłyśmy, wspierałyśmy, czas by każda poszła swoją drogą.