dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

Hej jak tam u was ?
Owieczko poprawiła się sytuacja rozmawiacie już ?
Jezz poznałaś kogoś super będziesz miała czas napisz na priv;-) .
Ja mam od 4 dni chandrę jakiś niepokój do tego wczoraj matka exa wydzwaniała do mnie ale nie miałam ochoty i chyba odwagi odebrać . Nie wiem w sumie czy dobrze zrobiłam ale z drugiej strony miała mnie gdzieś od prawie dwóch lat .

Nie nie ona w tej sprawie nie mogła dzwonić nawet nie wiem czy ona wie bo dla bezpieczeństwa jej psychiki nawet nie mowilismy o tym wydarzeniu . Nie chce pisać tu jaka to sprawa ale na pewno nie wie . Ona jest typem kobiety która nie wtraxa się czyjeś sprawy . Bardzo mnie lubiła i jej teściowa jest taka że nie lubi kobiet rzadko kiedy lubi . Mi się udało jej skraść serce i bardzo mnie pokochała powiedziała że zawsze będę jej wnuczka co z jej ust to mega komplement . Trochę się martwię czy przypadkiem jej się coś nie stało ale nie będę tam dzwonić bo ciężko mi było się od nich odciąć.
Owieczko a nie myślałaś żeby samej poprostu zagadać do niego ? Swoją drogą to strasznie ci współczuję wiem jakie to uczucie choć u mnie trwało krótko bo takie zachowanie i ciche dni były dzień przed rozstaniem. Chociaż wtedy też się do mnie odzywał ale już bez czułości .
Myślałaś nad tym czy napewno chcesz być w takim związku w którym się męczysz ? I on tak naprawdę dokłada ci zmartwień . Nie wiem moim zdaniem powinien cię zrozumieć wiedział że bierze kobietę z dzieckiem i że ex mąż będzie się pojawiał . Trzymaj się trzymam mocno kciuki żeby ci się ułożyło tak jak tego zapragniesz . P.s na zdjęciach wyglądasz zjawiskowo nawet nie widać tego co przechodzisz w środku . Wierzę że będzie dobrze

Wiem ale nie potrafię zadzwonić zbyt bardzo się boję już nie dzwoni więc nic ważnego poza tym jest jedna osoba która by mi powiedziała jakby coś się stało więc poczekam nie wiem na co oby nie najgorsze ......
Owieczko oczywiście że nie powinnaś odkładać tej rozmowy bo to się odbije kiedy indziej . Poza tym wkradnie się brak zaufania itp. myślę że on nie podejmuje tematu bo myśli że odpuściłas mu ten temat

A mówił Ci że myśli nad końcem ?

Zawsze się zastanwiam, co Wy tak bardzo szukacie w tym magicznym wręcz słowie "wsparcie". Bo czy w pewnym zakresie Twój facet naprawdę nie ma racji? Żeby się częściowo odciąć od tych wybryków ex'a, zwyczajnie zlewać to? Nie jest to skuteczniejsze? Czeg zatem oczekujesz? Jedynie wsparcia słownego czy konkretnych czynów? Chyba nie warto się za każdym razem denerować jeszcze bardziej kolejnymi ekscesami byłego partnera a jeśli czegoś się dopuści to nagrać np groźby czy coś takiego. Mówisz, że Twój obecny partner jest w stanie zrobic dla Ciebie prawie wszystko, zawsze jest wtedy kiedy go potrzebujesz?(jeśli dobrze zrozumiałem?), ma świetny kontakt z Twoją córką..Czy to już nie jest sporo?  Skoro wprowadzasz ciche dni, on to w ogóle rozumie, tzn wie, czym to jest spowodowane? Jeśli tak, to mozę już ma właśnie dość tego czekania...

Być może źle zrozumiałem, że Ty przejawiasz jakąś formę przemocy psychicznej i on się oddala( "ciche dni") Stosujesz ją, bo przejmujesz się oczywiśćie sprawą z ex. I to oddalenie właśnie jest tym, za co powinien przepraszać?
Dla mnie w każdym razie wsparcie słowne to nic nie znaczące slogany. Sam nigdy nie mogłem zrozumieć co to daje..? Jeśli powiem dokładnie takie zdanie jak zacytowałaś, to tak jakby partner oczekiwał gruszek na wierzbie. Bo tak naprawdę sprawa się skończy dopiero na sali sądowej. Jest jakiś sposób, żeby okazywał CI wsparcie czynami zamiast słowem? W każddej sytuacji życiowej nigdy nie oczekiwałem takich słów od nikogo, bo wiem, że nic nie znaczą, nic nie zmienią ani nieczego nie zapewnią. Dla Was słowa są tak bardzo istotne i oczekujecie tego wsparcia regularnie. Tak naprawdę sprawa z ex zniknie przecież dopiero, jak się rozstrzygnie sprawa sądowa. Absolutnie nie atakuję nikogo tutaj, jedynie nie rozumiem sensu tego ciągłego zapewniania, że wszystko będzie dobrze. Będzie, jeśli się sprawa pomyślnie rozstrzygnie. Czego Ci życzę

Wiesz co owieczko może warto olać wszystkich facetów i poprostu liczyć na sama siebie . Podziwiam cię za spokój i ciche dni bo ja bym tak nie potrafiła odrazu wygarnęła bym co o tym myślę . Czytając te fora o temacie facet i koleżanka chyba tym bardziej bym nie wytrzymała . Może M ma pewność że co by nie zrobił ty go nie zostawisz. Skoro facet nie chce się wytłumaczyć i się nie odzywa to albo ma gdzieś ten związek albo jest pewny że może robić co chce . Pamiętaj że jesteś super babką i zasługujesz co najlepsze .

Po 16 latach tresury terroru w byłym już małżeństwie u i w Owieczce to i tak rewolucyjne zmiany.
To nie są proste rzeczy do ogarnięcia podświadomość i ilość odruchów wywoływanych już na samą myśl o ex u Owieczki i innych ofiar przemocy jest ogromna .To nie mija w ciągu paru miesięcy.
Sama wiedza i jakaś świadomość o wzorcach, odruchach i mechanizmach  którą Owieczka zdobyła nie wystarcza do usunięcia "choroby" to one jakby same się dzieją różne  jakby niezależne rzeczy mimo woli natychmiastowe reakcje obronne czasem przez atak wiele jest powtarzalnego mechanicznego i niechcianego przymusowego działania  przez co wku...jącego.
Żyjąc z przemocowcem chorym psychicznie który lekceważąc swoją chorobą się degeneruje i demoralizuje samemu trudno oprzeć się złemu wpływowi i oddziaływaniu napięciu jakie jest w takim związku.
Albo albo M wiedział z kim się wiąże ale to też za mało żeby zrozumieć potrzebna jest gruntowna wiedza i jak z drugą osobą po przejściach żyć i ją wspierać .
"Standardowe" pocieszanie jest nie oszukujmy się mizerne( parę razy samą Owieczkę można nakryć na forum jak takie coś pisała że słabe i wkurza takie pocieszanie kogoś) natomiast komunikacja jest najważniejsza,aż do porzygania trzeba rozmawiać do upadłego zero ukrywania uczuć jak chcesz płakać to płacz ciche dni to cicha śmierć.
Ukrywanie swoich nastrojów jest ich tłumieniem nie mijają wcale tylko są spychane "po staremu" do mrocznego kąta tam gdzie się nie chce patrzeć.
Cykanie się że M będzie się denerwował,będzie mu przykro i tym podobne to dalej stare zachowania pod nowymi racjonalizacjami.
Nic mu nie będzie jak zobaczy ciebie słabszą teraz Ty kiedyś być może on.Jak go to przerasta to i tak odejdzie nie upilnujesz nie zatrzymasz.Dobrze by było gdyby M się sam z siebie zainteresował zjawiskiem które Ciebie dotknęło ale to życzenia w gruncie rzeczy to niewiele i tak może a leczenie nie polega na chodzeniu wkoło na paluszkach.
Jak ma pęknąć to pęknie nie ma co kurczowo trzymać.Nie musisz czekać żeby się zmobilizować do zmian  jego odejściem.Patrz chcieli Ciebie w innej pracy - niesamowite to że mało płacą pies ich ganiał świat się nie kończy przejmowanie się i zamartwianie na zapas jest tylko i wyłącznie uwarunkowane i obce Tobie w gruncie rzeczy wszczepione i nienaturalne szukanie powodów i tkwienie w ciepłym grajdole nie jest wyjściem dla Ciebie nie możesz się zatrzymać poprzestać bo się cofniesz i utracisz znowu to co zyskałaś. 
Bywasz zazdrosna no i co - nie wypada,nie ładnie być zazdrosną, nie można, nie wolno, ale i tak bywasz kobiety i mężczyźni tak mają czasem- zagłuszanie wypieranie się racjonalizowanie nie niweluje zazdrości tylko ją wzmacnia po cichu i w ukryciu .
Czarne myśli o przyszłości ,ponure uczucia ,lęki ,obawy ,wiele złudzeń i kanałowe widzenie to wszystko stare i mnóstwo przeszkód do spokoju i szczęścia.
Mam czasem wrażenie że ludzie robią więcej jakby celowo przeciwko sobie dużo tak żeby sobie udowodnić za wszelką cenę że są nie warci, nie zasługują i żeby się nic nie udało to się czai w ciemnościach i nerwicach do bólu.
Terapia odsłania wiele takich sztuczek jak coś już słynie to szuka się czegoś w zastępstwie żeby się zamartwiać od nowa. takie nałogowe to jest potem znowu ulga i abarot.
To oczywiście mija tylko jest znowu miliard powodów żeby w to nie wierzyć bo to ryzyko i może być gorzej - g....no prawda .

Niby dlaczego to Ty masz teraz cokolwiek rozwiązywać i załatwiać ?Znowu Ty i za niego to potencjalnie dorosły i zdrowy człowiek teraz jego kolej a Ty nie czekaj.
Jesteś przekonana masz dowód i nie masz obowiązku udowadniać że nie jesteś czerwonym kapturkiem.
Nie ty skopałaś sprawę zostaw to na tyle na ile możesz i jesteś w stanie się zdystansować zająć swoimi sprawami.
Przez jakiś czas pewnie będziesz się koncentrować na nim oglądać go obserwować staraj się nie robić tego i wracaj do siebie swojej normalności już mniej więcej wiesz co jest u Ciebie naturalne .

Pyłku poznałam i ostatecznie znajomość zakończyłam. Fajny facet, ale nie dla mnie. Nie jestem jakimś ekspresowym typem kobiety, ale spotykanie się raz na 2tyg np to dla mnie jednak za mało jeśli cokolwiek mam z kimś budować.

Jakis zly dzien dzisiaj
Ja mam problemy w pracy i rozwazam zmiane ale za chiny nie wiem co chce robic innego...

Pylek, co sie stalo?

Loka, to ostatnie podrygi tego parszywego roku

Jazz, raz na 2 tyg. to faktycznie niewiele jak na rozwijającą się znajomość, dobrze zrobiłaś.

Pyłku, źli ludzie lubią wykorzystywać dobrych, nic złego nie zrobiłaś, cieszę się, że są na świecie tacy ludzie jak TY

Chłopaki, Paslawku i Bagienni_k - dziękuję. Wczoraj była druga runda, ale nadal nic.

Miłego dnia

Nie wiem czy próbowałam, ale pociągnęłam dalej temat, że są dowody i mu nie wierzę ( chodzi o ten pociąg) i napisałam, że wg mnie jego relacja z szefową wychodzi poza strefę zawodową. Na to on, że on mówi prawdę, i  nie muszę mu wierzyć. A gdyby kogoś miał, to by go przy mnie nie było...
I od słowa do słowa, znów jest cisza. Napisał, że nie jest wielbłądem by mi udowadniać, że ja nie jestem rogaczką.

Doopa straszna, ale nic więcej nie zrobię.

Tyle z tego dobrego, że wylałam z siebie wszystkie emocje i nie mam nic mu do dodania.

Będę trzymać kciuki

Pyłku co się stało?

Wiem, ze dobrze zrobiłam, ale.. no temat dalej się kreci i, o zgrozo, po kilku dniach ciszy to mnie coś opętało i się odezwałam. W jakiś pokrętny sposób się do niego przyzwyczaiłam i jest mi „niewygodnie” gdy jest między nami cisza. On się ucieszył ewidentnie i w rozmowie pare kwestii nawet zostało wyjaśnionych, ale nie napalam się, zobaczymy.

Bagienny to nie jest relacja na odległość. Mieszkamy w jednym mieście. Jednak pacjent ma prace wyjazdowa i w styczniu znowu znika na 2mc. Blech.

Pyłku pacjent było w formie żartobliwej hahahaha

Z Policjantem? Wszystko dobrze, kobietę znalazł, ostatnio pomagałam mu z wyborem prezentu i ponoć bardzo się podobał mamy kumpelska relacje

Dziwi mnie jedynie to, że jeśli naprawdę te kontakty z szefową nic nie znaczą, to dlaczego tego wprost nie powie? Może właśnie zakłada, że nie uwierzysz w ani jedno jego słowo? Bo jak to możliwe, że ktoś wypisuje do innej osoby po nocy? Ta troska o pracowników to jest dziwna rzecz, ale w sumie nic mnie już nie zdziwi. Nawet, jeśli by sie okazało, że ta kobieta zwyczajnie i tak po ludzku martwi się, czy ktoś nie zaśnie np za kierownicą..Ale skoro jest ten nieszczęsny pociąg, to już poytanie pojawiają się w głowie od razu..Zatem z jednej strony osoba majace czyste sumienie nie powinna się wypierać oczywistych faktów. Z drugiej, jeśli to czyste sumienie ma, to zaparł się i okopał w tym swoim uporze, bo pewnie myśli, że co by nie zrobił to mu nie uwierzysz.. Ale wcale nie popieram takiego rozwiązania, bo to zwyczajnie Was oboje nakręca a u Ciebie powoduje frustrację. Ludziom zaczyna zwyczajnie brqakowac odwagi cywilnej.

Owieczko, może drążysz za bardzo, skoro on już Ci o tym mówił?

Ten pociąg, równie dobrze on mógł przez jakąś głupotę się spóźnić i teraz jest mu głupio Ci powiedzieć, że np. się zagadał albo nie kontrolował zegarka.

Z drugiej strony znająć nasza kochaną kolej, to w sumie nic by mnie nie zdziwiło. Jeżdżę sporo pociagami, bo nie mam samochodu i czasami zdarzają się spore opóźnienia. Zarówno pociągów podmiejskich czy dalekobieżnych. Największe spóźnienie miał jeden, chyba było to nawet Pendolino: 260 minut! Przyczyn na ogól się nie zna. Raz jechaliśmy z kolegą z dwóch różnych miejsc, żeby się spotkać w Warszawie.
On dzwoni do mnie jak ja już dotarłem, że pociag ma 3 godziny opóźnienia, bo drzewo zwaliło się na tory. A że było to gdzieś daleko od zabudowań, to zanim przyjechała straż, żęby to drzewo usunąć, to już poro minęło. Nie pytałem się czy to prawda, bo jaki miałem powód? To tylko kumpel, po co mam drążyć? Zapewne inaczej zachowałbym się jakby to była partnerka i nie dała mi potem znać
Pytanie czy partner uwierzy w takie częste, powtarzające się tłumaczenia. Wiadomo, że wypadki chodzą po ludziach i niestety bywa tak, że czasami wyciągamy fałszywe wnioski. Bywają bzdurne powody, które komus może byc zwyczajnie głupio podawać.
Zastanawiające jest to, że już mówił Ci wcześniej o tym,  że ta szefowa nic dla niego nie znaczy..Może jest z tych, którzy nie chcą ileś tam razy udowadniać partnerowi, że nie mają nic do ukrycia. Zresztą przeciętny zdradzacz, mógłby powiedzieć, że ten SMS jest właśnie od kumpla czy od operatora, jeśli zawiera jednoznaczne treści. Jeśli zawierał wiadomość neutralną, gdzie naprawdę nie było nic zdrożnego, to może uznał, że nie ma powodu do tłumaczeń? Po raz kolejny..
Tak sobie gdybam a właściwie próbuje znaleźć logike w takim postępowaniu, bo na poczatku to nic się tutaj kupy nie trzyma

1. Plany zamieszkania i ślubu można brać poważnie wtedy kiedy ktoś Ci daje pierścionek zaręczynowy i klucze od wspólnego mieszkania. Inaczej to tylko gadanie.

2. Mówić że się kocha i opowiadać bajki umie każdy. Trzeba tylko patrzeć na czyny a nie na słowa tym bardziej jeśli te dwie rzeczy się nie pokrywają.

3. Widać gołym okiem że jego wartość dla Ciebie jest bardzo wysoka a w drugą stronę już nie. Jedyne co w tej sytuacji powinnaś zrobić to zmniejszyć jego wartość dla siebie a nie myśleć jak to ratować. Teraz nic nie uratujesz bo siedząc pod stołem nie można za dużo zdziałać. Zacznij inwestować w swoje życie, ucz się nowych rzeczy a kontakt z Panem zawiesić na jakiś czas. Najlepiej na około roku. Nie kontaktuj się z nim i nie odpisuj. Inaczej będziesz biegać w tą i z powrotem a ta sytuacja która już jest zła będzie tylko gorsza. W takim stanie w jakim jesteś nie dasz rady podjąć rozsądych decyzji więc nie podejmuj ich. Buduj swoją wartość w swoich oczach a nie jego. I powoli się wyprostuje wszystko.

Powodzenia

No tak, skoro był to sprawa jest jasna W każdym razie, jeśli się kiedyś jakiś pociąg spóźni, to nie warto się zamartwiać. Sam osobiście przywykłem do tego

Tylko tak teraz patrzę: on musiał Ci wysyłać screeny tablic poza informacją o samym opóźnieniu? To jego działanie wygląda mi na typowy przykład właśnie, kiedy  ktoś chce dobrze a wychodzi zupełnie odwrotnie. BO popatrz: jeśli absolutnie nic między nimi nie zaszło, to nie widział powodów, żeby Cię informować, skoro kiedyś tam swoje już powiedział. Jednocześnie wiedział, że i tak będziesz zazdrosna, będziesz się rzucać, więc wymyślił jakąs bajeczkę, licząc, ze to przejdzie. Ty odkryłaś prawdę i nawet, jeśli wierzysz, że nic nie zaszło między nimi, to wkurza Cię to( słusznie zresztą), że Cię zwyczajnie okłamał. I to kłamstwo wyzwala jeszcze więcej żalu, pretensji i rozgoryczenia. Bo nikt nie lubi być oszukiwany. Dlatego on teraz się okopał i nie chce do tego wracać, albo nawet zwyczajnie przeprosić za kłamstwo. Ciekawi mnie to, żę skoro on zna dobrze na stopie służbowej swoją szefową, to wiedział, że ona tak ma, że się troszczy o swoich podwładnych?
Tak czy inaczej na jego miejscu zwyczajnie wyciągnął rękę pierwszy i szczerze przeprosił za gafę

Dużo siły i cierpliwości

EDIT: Przeczytałem post Lacrymosy i zdziwiło mnie, że ma to dotyczyć Ciebie Owieczko A to chyba dawny odkopany wątek...

UPS

Kochani moi! Z okazji Świat życzę Wam zdrowia, spokoju w sercach i czasu spędzonego w gronie najbliższych. Niech te Święta Bożego Narodzenia będą dla Was czasem szczęśliwym i beztroskim. Wszystkiego dobrego <3

Ja również życzę wam wszystkim to co najlepsze :-*.
Buziaki dla was

Wesołych Świąt pogody ducha,spokoju,zdrowia dla wszystkich .

Pozdrowienia
Trzymajcie się ciepło.

Ja wierzę w taka miłość jak widzę moją przyjaciółkę i jej męża . Miała bardzo dużo związków traktowała luźno rozstania . Przed mężem miała faceta z którym była 3lata wszystko było ok ale czegoś brakowało . W końcu znalazła męża buduje się ma synka i kolejne w drodze . Właśnie ona ma taka miłość że zawsze może na niego liczyć on dużo zajmuje się domem i synkiem.  Obydwoje warjują na swoim punkcie. Myślę że taka miłość rzadko się w trafia no właśnie tylko dlaczego.....?!
Loka jestem z ciebie dumna . 17kg to strasznie dużo napewno musiało cię to trochę kosztować wysiłku . Co do kota zawsze sie śmieje i lubię słuchać opowieści jak to koty budzą nad ranem i mają wiele pomysłów . Co do spania to ja wiele razy też spałam bez przykrycia bo mój pies spał i szkoda było obudzić.

Dla Wszystkich Szczęśliwego Nowego Roku i ZDROWIA !

Wszystkiego dobrego Kochani. Niech to będzie jeden z najlepszych :*

Dlaczego lepszy nie będzie? Poprzedni rok był dla Ciebie tak dobry, ze nic go nie przebije?;)

Wszystkiego najlepszego w nowym roku. Kazdemu/każdej z nas życzę tego z całego serca. Jestem w stanie nawet oddać swoje szczęście dla was wszystkich. Niewiele go zostało.
Nowy rok pomimo zmian nie zapowiada się dobrze. Nadal tonę w długach,  nowa praca pomimo ze jest fajna strasznie mnie męczy tym że nie ma tam ostrego zapierniczu a ja nie potrafię udawać że pracuje, dzieci zostały przezemnie kompletnie zaniedbane i nawrt nie wiem jak skończą nowe polrocze, a plaster okazał się jedynie kolejna rana na sercu. Niby jestesmy razem ale od miesiaca czasu kompletnie sie nie dogadujemy.
Zaczęły się chyba pojawiac zgrzyty na froncie charakterów. Kompketnie nie chce mi się nad tym pracowac choc swego czasu co nie co probowalam poprawić. Z jego strony padaja mądre sugestie jefnak niesamowicie wulgaryzm***a mnie jego noezmienne przyzwyczajnia. "On w wieku mpich dzieci", on by "zrobił to tak i tak" tylko on jest mądry i powinnam słuchać jak Boga. Niestety nijak to sie na do realnego życia bo sam jest bez rodziny i perspektyw więc denerwują mnie jego sugestie co powinnam zrobic ja. Hipokryzja pelna gęba. A do tego dochodzi poczucie mojej beznadziejnosci, i tego ze wiem ze nie nadaje sie do żadnego związku.
Odezwę sie potem bo nie mogę teraz dokonczyc wypowiedzi.

Loka Aż mnie zmroziło to, co przeczytałem. Wśród wielu osób udzielających się tutaj na forum, wydajesz mi sie jedną z najbardziej rozsądnych i twardo stąpających po ziemi osób. Masz faceta, dobrą pracę i całe mnóstwo powdów, żeby sie cieszyć życiem - tak przynajmniej wywnioskowałem po Twoich postach Przykro się to czyta, ale jestem pewien, że sobie poradzisz

Muszę się jednak odnieść do Twojego wcześniejszego postu. Dawno przestałem trakto3wać ksiązki czy filmy, jako wzór do naśladowania w codziennym życiu. To są jakieś totalne ilzuje, karmnią nas złudnymi nadziejami i obrazkami jak powinnno wyglądać idealne życie. A tymaczasem szara rzeczywistość wygląda inaczej. Tylko nie potrafimy zaakceptowąć tego, jako czegoś normalnego, tylko szukamy wszędzie ideału, dążymy do doskonałości. Też zauważyłem sprzecznośći w tym, że skoro Panie jesteście w pełni usatysfakcjoinowane ze swojego życia, macie partnera, mieszkanie, pracę, samochód, pasje i przyjaciół a jednak czegoś Wasm brakuje. Będąc samowystarvczalną, niezależną i samodzielną kobietą czujecie się z tym dobrze, prawda? Radzicie sobie ze wszystkim i czujecie się z tego powodu spełnione? To co niby ma oznaczać ten brak poczucia bezpieczeńśtwa? Czego oczekujecie od faceta? Jeśli liczycie na siebie( i to jest dobrze!) a jednocześnie potraficie sobie z tym radzić, to w takim razie Wam tak bardzo przeszkadza, że facet się nie angażuje i nie stara?
Czy też niczym się nie zajmuje? Szukacie tego mitycznego "poczucia bezpieczeńśtwa" i opieki, ale tymaczasem sobie doskonale radzicie? Zastanawim się co facet musi zrobić, żeby byłyście w pełni usatysfakcjonowane?
Ciągłego samorozwoju, wchodzenia na wyżyny, szukania wciąż czegoś nowego?
Nie jest to ŻADNA agresja ani przytyk z mojej strony Zwyczajnie nie wydaje mi się, żeby ludzie nie byli w stanie ogarnąć czy załatwiać takie rzeczy, jakie Loka wymieniłaś. Tak samo promyczek piszesz, że coś Cię strasznie drażni, ale NIE CHCE Ci się nad tym pracować a partner daje Ci mądre sugestie..Nie myślisz o tym, żeby je zastosować?

Niepojęte.. Może myśl o samobójstwie wydaje mi się tak daleka, bo samemu miałęm do czynienia ze śmiertelną chorobą i niesamowicie doceniam życie, jakie miałem do tej pory.

Fajnie, że Twoi rodzice się tak dobrze dobrali. Wiadomo jednak, że NIE KAŻDY jest tak doskonały i wiele osób żyje przecież razem, MIMO tych właśnie różnic, niedociągnięć czy wad. Mówisz, że chcesz mieć takie go partnera na już..Może właśnie w tym problem? Może właśnie za szybko oczekujesz od razu tej niemal doskonałości? Z drugiej strony wspomninasz o takich rzeczach, które chyba nie wymagają zbytniego wysiłku intelektulnego ani specjalnych zachodów. MOże te przykłady są trochę niefortunne, ale takie rzeczy, jak cieknący kran czy przepalona żarówka nietrudno chyba zauważyć. W dodatku defekty znacząco utrudniają codzienne życie. Zapewne kwestia opiekuńczości dotyczy innych, powazniejszych spraw, bo czy niedogności związane z ociąganiem sie w reperowaniu usterek ujmują jego męskości czy ogólnie wizerunku partnera doskonałęgo? Lista zakupów? Tylko nie mów, że chodzi o żywnościowe, bo to raczej ciężko niezauważyć, jak się otworzy lodówkę