Konfrontacja z kochanką męża - Netkobiety.pl

Może mieć do mnie żal, ale jeżeli dziecko będzie miało do mnie żal, a nie do ojca, który rozpieprzył rodzinę, to uznam, ze rzeczywiście nie było warto, ale robiłam to wszystko zgodnie ze swoimi zasadami i tym co wtedy wydawało mi sie najlepsze.
finalnie jezeli dziecko uzna, ze to ja jestem ta zła, to  będzie mi zwyczajnie przykro.
Nana- tak jak pisałam, ludzie nie muszą się ze mną zgadzać, ja mam takie poglądy, a nie inne i już. Uważam, ze ani nie sa lepsze, ani gorsze od Twoich po prostu inne. A facet mój niech sobie trzaska na boku te dzieci ile wlezie, jego życie jego decyzje, ale też świadomość moich decyzji

Wiem, ze pewnie w 100% nie do mnie, ale jednak...
inna kwestia, jak "bierze się" faceta/ kobietę z dzieckiem, o czym pisałam powyżej. NAtomiast jezeli facet ma przestać ointeresować się moim dzieckiem i zabierać mu coś, na rzecz swojego innego dziecka, kóre zostało spłodzone w trakcie naszego związku, to fakt, jestem podła , zła, niedobra i okropna i bede walczyć, żeby tak nie było. Oczywiście tamta druga matka te ma prawo walczyć o dobro swojego dziecka. A facet? a do faceta może w końcu dotrze, jakim jest ch**jem, że dla swojej przyjemności zmarnował życie 2 kobietom i 2/ wiekszej ilości dzieci.

Leśny owocu, rozumiem Twoje poglądy i jest w nich sens, owszem. Ja po prostu mam inne i nic na to na chwilę obecną nie poradzę, może z czasem się zmienią, a może nie. zobaczymy, chociaż mam nadzieję, ze nie będe musiała tego sprawdzać w realnym życiu. Poza tym, ja na pewno nie stresowałabym sie innym dzieckiem, czy kochanką, stresowałabym sie tym, że moje dziecko odczuje, ze coś jest nie tak, że ojciec nie ma nagle dla niego czasu, bo musi czas i fundusze dzielić na niego i inne dziecko. Dzieci  nie sa głupie będa widziały, ze ojciec częściej wychodzi, ze część weekendu nie jest juz z rodziną tylko gdzies indziej- z innym dzieckiem- pal licho kochankę, nie o nią mi chodzi.
I jeszcze jedno, gdybym była w związku, nie ważne, czy małżeńskim, czy byłabym zaręczona, czy tylko byśmy się spotykali, mieszkali razem, ale nie mielibyśmy dzieci i okazałoby się, że facet zdradził, zostawiłabym go bez mrugnięcia okiem, tak samo jakby zdradził i miał z kochanką dziecko, też droga wolna tam są drzwi. Natomiast gdy już jest dziecko, albo jest sie w ciąży gra się wg innych reguł. A przynajmniej ja tak mam.

Po prostu w takiej sytuacji kobiety są za miłe i przewartościowują rolę ojca o niskich wartościach w wychowaniu. Sama zdrada już daje do myślenia dziecku jakiej mentalności ma ojca, ba widząc jak matka skacze i zabiega o atencję zacznie kopiować jego "niskie instynkty". Czasami lepiej żeby ojca nie było. Nie wspominając że właśnie rolę ojca możne bez problemu przejąć inni mężczyzna. W moim przypadku był to dziadek. Czy z tego względu nie potrafiłam stworzyć normalnego związku i mieć wyższych uczuć względem drugiego człowieka ? Czy miałam brak emocjonalne/tęskniłam za ojcem? Nie.
Po prostu musi być kobiecy i męski autorytet w życiu dziecka. Natomiast jeśli matka sama uświadamia dziecku, wręcz wmawia o jego gorszym starcie, bo tatuś się nim nie interesuje to czyja w tym wina?

Nie to tutaj nawet nie ma mowy, aby z takim kimś być pod jednym dachem. Szanujmy się Panie/Panowie - nie bierzmy ludzi którzy mentalnie są na poziomie ssaków niższych gatunków . Czy grałabym według innych reguł to wszystko zależy od mentalności takiego mężczyzny - czy weźmie to na klatę (łagodne potraktowanie), czy zacznie cwaniakować (będzie żałował, że się urodził ).

mhmm, gdyby sie nie piep**li z kim popadnie bez gumy, to by nie mieli problemu. Wręcz przeciwnie, mieli by kochającą żonę,zapewniająca im miłość, wierność i uczciwość małżeńską. a tak, to niech sobie dla swojej chuci i frajdy kiilku chwil rozkoszy kolejne "marudzące" na głowę sprowadzają. Jakoś mi ich nie żal.

****************************************8

EDIT:
Leśny owocu, ja oczywiście piszę o facetach, którzy pomimo zdrady byli dobrymi ojcami w sensie relacji rodzicielskich. Nie chodzi mi o to, żeby siedzieć z facetem, który ma w dupie dziecko tylko dlatego, że "dziecko musi mieć ojca". Zgadzam się, jak jest do bani to nie musi.
Ja po prostu jestem zafiksowana na punkcie innej sytuacji, konkretnych zachowań faceta i kobiety ich relacji względem dziecka, tylko w swojej głupocie o tym nie pisałam- idiotycznie uznając, ze każdy wie o co mi chodzi. A logiczne, ze nie wiecie, bo nie jesteście jasnowidzami

No tu bym się nie zgodził. Właśnie dawniej największe szanse na dożycie do wieku "rozpłodowego" jakiejś części potomstwa dawało jego liczebność. Rozczulanie się nad losem pojedynczego dziecka, to już nasze czasy, kiedy mało kto ma ich więcej niż dwójkę. Przy tej ilości wiadomo, że inwestuje się w te dzieci. Pieniądze, czas, uczucia. W epoce trochę bardziej prymitywnej medycyny czyli raptem 100 - 150 lat temu żeby mieć jako taki sukces reprodukcyjny trzeba było dzieciaków robić jak najwięcej. Mój pradziad miał ich 12 , a mój dziadek został wyprawiony z rodzinnego domu jako zdolny do samodzielnego bytowania kiedy miał lat... 12. Diagnoza była zresztą słuszna, bo dobrze sobie w życiu radził, dożył sędziwego wieku acz już nie powtórzył sukcesu reprodukcyjnego ojca, przynajmniej z prawego łoża bo dzieci miał trójkę. O potencjalnych bękartach nic mi nie wiadomo choć za młodu chłop był ponoć zabawowy. Drugi dziadek dzieci miał szóstkę ale same córki nic więc dziwnego, że często balował na mieście, pewnie w nadziei, że jak nie w domu, to poza nim chłopaka spłodzi. Takie to były czasy, raptem 60 lat temu, że jak dziad się z bawił z pannami, to biada babci gdyby powiedziała złe słowo na ten temat. Zresztą czemu miała mówić, skoro dziadek o nią i córki dbał...

No tak, coś za coś- jakby facet opuścił dom z żoną i dzieciakami, by zamieszkać z kochanką- to byłaby ujma na jego honorze i wykluczenie społeczne.
Ale żony nie mogły się publicznie o te kochanki rzucać.  W zamian nie zostawały nigdy porzuconymi z dziećmi samotnymi matkami, chyba że wdowami..
Czasami wdowę z obowiazku brat poslubiał, by zaopiekować się dziećmi..

Nie tylko chłopców- córki bardzo potrzebują ojca również.

Wychowywanie synów przez samotne matki to porażka? Co masz na myśli pisząc o Sparcie? Czy dziecko nie powinno być uczone grzecznego zachowania skoro praktycznie sama matka je wychowuje i musi umieć sobie z dzieckiem poradzić. Czy nie powinno przychodząc do najbliższej jego sercu osobie czuć że jest jej oczkiem w głowie, że cokolwiek nie zrobi to i tak matka będzie go kochać? I nie pozwoli go skrzywdzić? Nie uderzyłam nigdy swojego dziecka. Nie zna bólu fizycznego zadanego przez matkę. Natomiast kochanka exia bije swoje dziecko. To jednak nie wszystko. Ona na prawdę potrafi je lać jak jest niegrzeczne. Powie raz i koniec od razu wali w tyłek. A jak przychodzi do niej po pomoc bo przegrywa w zabawie to mówi że mu nie pomoże tylko on ma zrobić tak jak go uczyła "kopa w ... I do przodu". Pomijam że jest antykobieca to jeszcze te wyrodne zachowania w stosunku do malutkiego dziecka.
Zgadzam się również że walczenie o dobrobyt dzieci po jednym pomiedzy matkami to element rywalizacji. Chodzi o to która więcej wyrwie dla swojego dziecka bo partner może stracić zainteresowanie dzieckiem i wtedy niekoniecznie wygrywa ta która była druga czyli bardziej atrakcyjna a ta która była sprytniejsza. Znam bliskiego mi mężczyznę który w ogóle nie utrzymuje kontakty z pierwszym dzieckiem a matka stałe podnosi mu alimenty. Jestem pewna że jest to spowodowane zazdrością że z drugim jednak utrzymuje bo bardziej je kocha. Jedno jest pewne to co wyszarpuje matka będzie dla dziecka. Jeśli nie ma problemu i ojciec wywiązuje się z ojcostwa po rozstaniu to jest ok. Jeśli nie to wtedy matka idzie wziac to co się nalezy. Chyba że ktoś inny pokrywa te należności bo może się tak zdarzyć. Wtedy wszyscy gratulują kultury byłej żony. Ale jak kończą się dodatkowe zasoby to i nie ważne skąd ważne by było.

Masakra, jakie Ty bzdury piszesz. Nie chciałabym żyć tak przeżarta nienawiścią.

No właśnie widać, że niewiele wiesz czego potrzeba chłopcu, a kochanka exa i owszem. Grzeczne to może powinny być dziewczynki, nie wiem, nie posiadam. W starożytnej Sparcie chłopcy przebywali pod opieką matek do 7 roku życia, a potem ograniczano ich wpływ na chłopców. Oczywiście zadaniem matki być czułą i troskliwą wobec dziecka. Po to jednak dziecko ma ojca żeby był wymagający i uczył samodzielności. Ja w przypadku moich chłopaków od dnia ich narodzin muszę toczyć "walkę" z matczynym robieniem krzywdy chłopakom. Na szczęście można powiedzieć, że wygrywam. Nie obyło się bez pomocy starych, doświadczonych kobiet - lekarzy, które parę razy opier.....ły małżonkę właśnie za tą matczyność. Mam jednak znajomych, którzy wychowywali się bez ojców i to co wyprawiały ich matki, to porażka totalna. Co do przegrywania dziecka w zabawie. Ha, ha zdarzało mi się obserwować przez okno konfrontację pierworodnego z chłopakami pod blokiem. Gdyby widziała to jego matka zaraz by się wydarła na całe osiedle albo i poleciała na dół "żeby ratować swoje dziecko". Ja zaś spokojnie obserwowałem, bo chłopak ma się nauczyć radzić sobie w życiu sam. Ani ja, ani jego matka nie będziemy całe zycie za jego plecami. Dla matki jest to pewnie trudne do przeskoczenia mentalnie stąd istotna jest rola ojca. Jak byłem w wieku mojego pierworodnego (ok. 12 lat), to mnie matka nie chciała puszczać nad rzekę razem z kolegami. W końcu poszedłem się poskarżyć ojcu, który jak zwykle dłubał coś przy samochodzie. Ojciec przerwał, spojrzał na mnie sponad umorusanych smarem rąk i powiedział coś co wbiło mi się w mózgownicę na całe życie - jak się będziesz pytał matki, to nigdy nie pójdziesz nad rzekę. Podkreślę, że nie powiedział - nie słuchaj matki, ja ci pozwalam. Nie, on tym zdaniem stwierdził, że jestem już na tyle duży żeby sam podejmować pewne decyzje i brać za nie odpowiedzialność. To był radosny dzień nad rzeką
Dziś moje dzieci mają to samo. Pytają się matki czy mogą wyjść na dwór - nie, bo jest błoto, zimno, gorąco, naniesiecie piasku, błota, śniegu, wpadniecie pod samochów, wilk was porwie.... Żona wyjechała na parę dni. Synowie się pytają - tato możemy iśc na dwór? Możecie. Poszli w południe. Słońce zaczęło zachodzić, dzwoni małżonka - co robią dzieci? A nie wiem, poszły gdzieś, pewnie latają gdzieś po wsi. ŁAŁAŁĄŁ!!??? Jak możesz?! A jak im się coś stanie?! Matki.... Zaczęło się już robić ciemno więc wyszedłem zobaczyć, gdzie oni są. Siedzieli u sąsiadów, cali mokrzy bo sąsiad nadmuchał gumowy basen więc chmara dzieciaków skakała do wody, a potem biegała po polach. Moje dzieci akurat siedziały przy grilu i pałaszowały kiełbaski. Zaszedłem też zjadłem, wódki się napiłem z sąsiadem i zagoniłem ich do spania. Myć się już nie musieli...

To nie jest męczące tak życzyć kolejnym ludziom nieszczęścia? Serio pytam, bo może jak to nie męczy sam spróbuję.

A sprawę załatwiłoby, gdyby w poniedziałek obwieścił, że jego uczucie się po prostu wypaliło, wyprowadził się i w środę na pytanie co to za nowa pani u jego boku obwieścił, że właśnie we wtorek się znów zakochał? Ewentualnie ile czasu trzeba odczekać między jednym, a drugim? Tydzień, miesiąc, rok, 10 lat?

Do załamana.zona. Ja Cię popieram. Chcesz się mścić to się mścij tylko tak to zaplanuj by nie było na końcu że jesteś tą najgorsza nawet jeśli jesteś tą najgorasza, bo nikt by Cię nie poparł bo zemsta jest zła a Ty się chcesz mścić. Usiądź i weź kilka głębokich oddechów. Zajrzyj w głąb siebie. Zrób coś dla siebie. Dotknij źródła energii i wybierz strategie która Ci pozwoli uzyskać najwięcej. Im większa pokorą się wykażesz tym więcej zyskasz. Przelkniesz kilka bolesnych informacji skierowanych pod Twoim adresem ale uzyskasz zabezpieczenie. Nie wychylaj się i nie pal za sobą mostów. W ten sposób tylko stracisz a Ty chcesz zyskać by zabezpieczyć dziecko. Będziesz mieć większą satysfakcję będąc szyja a nie głowa.

Mam bliska osobę która podziwiam. Mamy zadki kontakt ale kiedyś mi powiedziała że w otwarte karty to grają ci którzy lubią tracic. Ze trzeba w którymś momencie postawić warunki ale nigdy na początku. Tylko kiedy będzie się już miało pewność że się trzyma drugą osobę w szachu. I że zawsze jest coś takiego co będzie trzymać w szachu tylko trzeba to znaleźć bo człowiek jest tylko człowiekiem i każdy ma jakiś słaby punkt. Jak odkryjesz słaby punkt. Czy to cecha, upodobanie czy coś innego to masz już władze i Ty rozdajesz karty. Czy ty to zrobisz na piękne oczy, na trudną sytuację materialną czy jakoś bardziej się będziesz musiała postarać to i tak swoje zaklepiesz. A ty chcesz grać w otwarte karty ze zdrajca i jeszcze mu pokazać swoje emocje. Jeśli on pozna twoje emocje to odkryje też twoje myślenie. Emocje musisz głęboko skrywać. Operuje maska. Nie emocjami. Masz być łowca a nie celem.

Przeszla mi juz ochota na zemste.Karma powoli wraca do mezusia

Snake,az zal czytac te Twoje wpisy.Tu nie chodzi o uwolnienie z odpowiedzialnosci finansowej przy rozwodzie!!!Jezeli tak podchodzisz do tych spraw to no coz ... Nie wszystko da sie przeliczyc na kase.Chodzi raczej o jakies zasady,moralnosc,szacunek do drugiej osoby.Po kilku latach zwiazku facet/kobieta powinien miec choc troche przyzwoitosci,zeby zakonczyc to tak jak nalezy.

Mocne, chyba jeszcze tak nie potrafię, gdzies tam sie we mnie kołata, ta dobra, szczera i uczciwa ja. Aczkolwiek robię postępy. Chyba będę musiała sie do Ciebie udać na korepetycje.

Myślałem iż jesteś mądrzejsza to nie kochanka ma zobowiązania wobec ciebie a twój mąż. Plujesz we własne gniazdo.

A ja Ciebie doskonale rozumiem.
Pomimo tego że nadal jestem z mężem to kobiety tej nienawidzę i zrobiłabym wszystko, żeby cierpiała tak jak Ja