Rozwód -pozew rozwodowy - Netkobiety.pl

Miałem atut. Moje mieszkanie sprzed ślubu. . Głupia kobieta sądziła że tak sobie pomieszka aż jej się z kochasiem ułoży a ty zonk. Sam wszystko załatwiałem migiem pozew konto rozdzielność dałem miesiąc na załatwienie mieszkania a na końcu powiedziałem że ma dwa dni na wyprowadzkę a jak nie zdąży to graty wyjada na śmietnik.  Nie dałem sobie zryć psychiki jej romansem milionem sms od fagasa pisaniem na moich oczach czy spotkaniach. Ona powiedziała w pewnym momencie że małżeństwo to tylko papier to ja miłość wrzuciłem do kosza i powiedziałem że ty to nikt i wynocha z mojego życia.I to migiem. Teraz jestem ten zły bo mogłem się nie spieszyć buahahah. Kolego idź moim tropem bo zwariujesz. Ja byłem już na krawędzi.

Krio Art. 58.   § 1. W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i o kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

Jak powyżej, przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w sprawach dotyczących dzieci nadają priorytet porozumieniu rodziców w tym zakresie, jeśli jednakże porozumienie to nie będzie zgodne z dobrem dziecka, a za takie może przez sąd zostać uznane postanowienie rozdzielające rodzeństwo, wówczas sąd zawartego porozumienia nie uwzględni tylko wyda orzeczenie według własnego uznania, mając na względzie przede wszystkim dobro dzieci. Prawo dziecka do wspólnego wychowywania się z rodzeństwem jest więc szczególnie chronione, a rodzice w żadnym wypadku nie powinni dążyć do rozdzielenia rodzeństwa jeśli faktycznie nie przemawia za tym dobro małoletniego.

A, że tak zapytam, córkę wywaliłeś z żoną, czy dzieci są razem?

Może i nie o tym miał być ten wątek, ale jednak kwestia dzieci jest tu NAJWAŻNIEJSZĄ...
Trochę mnie zmroził twój Rafale opis sytuacji i kwestia "podziału" dziećmi. Takie jakies to bezemocjonalne, przedmiotowe - jakby dzieci (Wasze dzieci) były ...dwoma workami ziemniaków, które spokojnie można rozdzielić: "jeden zostaje u mnie, a drugi zabierasz i co z nim będzie - twoja sprawa".
Rozumiem, że trauma końca związku, rozwodu potrafi odcisnąć piętno na psychice i pozbawić człowieka pozytywnych emocji, ale z twoich słów aż wieje chłodem w stosunku do twoich własnych dzieci - jakby były jakimiś sprzetami. Mnie szczególnie zmroziło takie lajtowe podejście do kwestii córki - masz świadomość, że córka bedzie większość czasu spędzać z tamtym facetem, bo matka będzie pracować. Nie masz z tą świadomością żadnego problemu? Twoje słowa (które podkresliłem w twojej wypowiedzi) dość dziwnie brzmią ze strony ojca: "jeżeli wystąpi jakaś trauma to nie ja będę jej przyczyną". Dziwnie, dziwnie... Tak jaby ci było to obojetne co bedzie z twoim dzieckiem.
Ogólnie gratuluję tak sprawnego i szybkiego uporania sie z trauma rozwodu, nie mniej mam wrażenie, że zbytnio duzo cie to nie kosztowało - sprawiasz wrażenie człowieka wyjatkowo zimnego. Czy nie to było przyczyną końca małżeństwa?
Wracając do meritum: wasze ustalenia to jedno, sąd i tak przede wszystkim weźmie pod uwagę dobro dzieci i sam ustali jak to bedzie wyglądać. I prościej (dla rozliczeń), lepiej (dla dzieci) będzie ustalenie, że dzieci są jednak razem i u jednego z rodziców, który ma lepsze i stabilniejsze warunki mieszkaniowe, a drugi rodzic łozy na ich utrzymanie. Tak na marginesie - czy nie brałes pod uwagę, że b. żona "wzięła" córkę po to, by nie byc obciążoną alimentami? Na szczęscie sąd rozpatrzy to pod względem dobra dzieci - być może wasze wewnętrzne ustalenia z b. żoną nie będą miec żadnego znaczenia dla sądu.

Normalnie po tym co piszecie to aż boję się iść do sądu. Pozew  pisała mi adwokat specjalizująca się w rozwodach i nie uprzedziła mnie o takich postanowieniach sądu. Zobaczymy jak to będzie

Nie martw się na zapas, zaufaj adwokatowi. Ma większą wiedzę prawną, niż my na tym forum.

Ale też mi się idea rozdzielenia dzieci nie podoba...

Jeśli masz dowody zdrady, to jej uświadom że możesz ich użyć w sądzie i wnioskować o rozwód z jej winy i całkowitą opiekę nad dwojgiem dzieci. A i nie rób tajemnicy o rozwodzie i przyczynie przed rodziną i znajomymi bo jż będzie przedstawiać swoją wersję i dopiero się dowiesz jakim złym człowiekiem byłeś a właściwie jesteś.

Wasz rozwód jest traumą dla dzieci (jeszcze nie zdają sobie z tego sprawy), ale zabranie im siebie - zabranie 11 letniej dziewczynce jego starszego brata, w którym zapewne ma oparcie, to krzywda jeszcze większa. Nawet jeśli teraz, jak piszesz, dzieci będą się często widywały, to jednak nie to samo, co wspólne wychowanie - ich więzi będą się stopniowo rozluźniały. 
Poza tym jaką masz pewność, że żona będzie z obecnym mężczyzną?, może za parę lat ich związek się nie rozleci, pozna kolejnego, wyprowadzi się z tego mieszkania, które obecnie wynajmuje, może nawet do innego miasta. Jaki będziesz miał wpływ na jej decyzje? - żaden. Dlatego przemyśl sobie to wszystko jeszcze raz. Rodziców - biologia tak decyduje, człowiek ma tylko na część życia, rodzeństwo - na całe.

Dzisiaj wiele zależy od decyzji sądu ale w przyszłości dzieci ocenią waszą.
Liczę, że sąd oddali wasze postanowienie, wyda własne orzeczenie i dzieci będą wychowywać się razem.

Wszystko co robi są to tylko i wyłącznie dla dobra dzieci a nie rodziców z jest dla dobra dziecka chodzi o wież emocjonalną miedzy dziećmi. Nie ważne zdrada czy nie oceniane jest dobro dziecka. Rozwój to słaby filar jeśli nie ma więzi. W zdrowej rodzinie powinno być odwrotnie córka potrzebuje ojca jako autorytetu a syn matki. Dzieci to nie przedmioty.

Wybacz, ale z doświadczenia wiem, że to są bzdury - abo może sąd ma takie obowiązki, ale się do nich nie stosuje...
Orzeczenie o rozdzieleniu rodzeństwa jest generalnie zależne od rodziców, jeśli występują ze zgodnym wnioskiem, a dzieci powyżej 13 roku życia - albo i młodsze, jeśli sąd ma ochotę to wiedzieć - nie mają nic przeciwko, to nikt im na złość nie będzie robił... I tak samo - nikt nie pyta o alimenty na sprawie o przyznanie opieki nad "podzielonym" rodzeństwem, chyba że we wniosku został zawarty taki punkt.

Tak poczytałem.  Dlatego mam sporządzony rodzicielski plan wychowawczy ktory dołączyłem do pozwu podpisamy przez obie strony. Liczę na to że stanie się on integralną częścią wyroku a w nim zawarłem zapisy na taką okoliczność.

Dzielicie się tymi Dziećmi jak nie wiem- domem? Autami? Żal mi ich, bo nie wychowasz dobrze żadnego z nich mówiąc o ich Matce w ten sposób.
Widać że chcesz mieć nad wszystkim kontrolę, gdzie będzie mieszkała, czy zapewni ferie. I masz poczucie władzy bo "bedzie musiala Cie informowac o wakacjach". Nie tedy droga.
Myslisz ze plany wychowawcze, zabezpieczenia w postaci zapisow i inne tego typu bzdety sa wazne? Wyroki wyrokami a życie życiem.

Dlaczego miala by nie dac rady? co drugie malzentwo sie rozpada i kobiety daja sobie doskonale rade. Co do planu wychowawczego ujales w nim miejsce zamieszkania matki dzieci? serio? moj ex maz tez mial takie durne pomysly chcac decydowac gdzie bede z dzieckiem mieszkala (chodzi o kraj zamieszkania) wybilam to jasniepanu skutecznie z glowy, zyj i daj zyc innym.

Drogie panie musiałbym być idiotą aby precyzować miejsce zamieszkania Jest forma "matka z córką" "syn z ojcem". Naprawdę nie wiem jak można pomyśleć że mogłoby być inaczej .

Ja jestem po rozwodzie bez orzekania o winie. Jeśli chodzi o opiekę nad dziećmi to były mąż nie ma w żadnym stopniu ograniczonej władzy, nie ustalaliśmy też sądownie "grafiku spotkań" - dzieci widują się z tatą codziennie i spędzają ze sobą co drugi weekend. Jednak już w pozwie wpisaliśmy własnie wniosek o ustaleniu mca zamieszekania dzieci - "przy matce". Tylko w ten sposób się to precyzuje i oczywiście Rafale na pewno wiesz że jeśl córcia zostanie z matką, a ta będzie chciala wyjechać gdzieś w Polske albo za granice - to niestety nic na to już nie poradzisz.
Tak mnie tylko naszła refleksja - czy aby nie byłoby lepszym pomysłem żeby dzieci (oboje) zostały z Tobą? Tak coś mi się wydaje że Twojej już prawie ex żonie zależy bardziej na nowym fagasie i nie mialaby problemu z tym żeby sie pozbyć dzieci...
Z góry przepraszam jeśli jakkolwiek źle ją "oceniłam".

No właśnie...nic dodać nic ująć.
Moje dzieci poznały "przyjaciółkę" taty jak zabrał ich na wspólne wakacje. Przy czym dzieci spały osobno z jej matką jako opiekunką a oni wiadomo...To jest k...rwa patologia.
U Ciebie widzę ten sam schemat.
Fagas został przedstawiony... dziecku... Co ta Twoja córcia ma w glowie teraz... Przykre strasznie.

No nic... w tej sytuacji Ty musisz dobra tych dzieci bronić pazurami bo jak widać małżonce się pomyliła głowa z dupą. Wybacz język.

Z mojej perspektywy (dziecka rozwodnikow) ogromna tragedia stalo sie jak mój ojciec znalazł sobie nowa zone. I absolutnie nie dla tego ze ja od początku byłam przeciwna. Wrecz przeciwnie. Bardzo sie cieszylam, tylko później okazalo sie jaka to zla kobieta. Ja poniekad stracilam ojca, kontakt z nim juz nigdy nie bedzie taki jaki byl. Przez wiele lat nikomu nie chcial uwierzyc w to co ona robiła. Dopiero nie dawno postanowil to z nia skonfrontowac i przycisnac i sie przyznala.
Takze jesli chodzi o dziecko, a nie o Ciebie to wszystko jest w porządku jesli rodzic nadal nie zapomina kto powinien byc dla niego najwazniejszy (poza nim samym oczywiście )

Za jakiś czas wyrok sądu będzie można zmienić, gdy córka podrośnie i ewntualnie zmieni zdanie. Czym ryzykujesz? Manipulacją żony względem dziecka i Ciebie, bo już próbowała, więc ogromna Twoja rola w tym, żeby Wasze (Twoje i syna) relacje z córką i siostrą były jak najlepsze.
Kryzys może nastapić wtedy, gdy związek z kochankiem okaże się nieudany i pani zostanie sama. Znam problem z bliskiego otoczenia; póki byl kochanek, dzieci chętnie były podrzucane ojcu, nawet po za wyznaczonym czasem. Gdy lovelas się ulotnił, zaczęła się gra dziećmi i zemsta z powodu odmowy byłego męża na powrót niewiernej do dawnego domu. Ex mąż ułożył sobie życie, założył nową rodzinę, ale jednocześnie stracił dzieci z pierwszego małżeństwa, mimo wieloletniej walki w sądzie o przestrzeganie przez ex żonę ustaleń sadu w sprawie jego kontaktów z dziećmi.
Trzymaj więc rękę na pulsie i dbaj o to, żebyś w efekcie nie stracił córki.

A jak Ty się z tym wszystkim Rafał czujesz? Jakie masz plany ?

A dlaczego niby miałaby nie ogarniać? Przecież nie jest umysłowo opóźniona . Dzieci są o wiele inteligentniejsze i bardziej spostrzegawcze od dorosłych - tylko oni tak siebie oszukują, że nie.

Jeśli na poważnie myślisz o wspólnym zamieszkaniu z synem i córką to powinieneś przestać grać rolę klauna. Co więcej takie Twoje zachowanie w stosunku co córki może pogorszyć relacje rodzeństwa - nie są tak samo traktowani. Chyba, że problemy syna to też broszka ex . Przecież skończą się rozrywki/prezenty (czyli rzeczy z którymi będzie Ciebie kojarzyć) to przestaniesz Ją interesować. Musisz być na bieżąco z problemami córki i wspólnie z ex je rozwiązywać . Inaczej nie będziesz nic o Niej wiedzieć. Trzeba znać własne dziecko i potrafić pomóc, co więcej pokazać że jest się w stanie pomóc - czyli stawiać się w takich sytuacjach. Sam Sobie robisz pod górkę, bo później nie będzie chciała rozmawiać o problemach z Tobą. Będziesz chciał, a tu "Ale o co Ci chodzi? Przecież miałeś mi kupić X, zabrać do Y. Pogadam z mamą.".

Do tego rodzeństwo ma regularny kontakt?

Czy ja wiem, ex jest na rękę, że przyjął taką rolę - bo będzie się kojarzył z jednym . Fajnie Go będzie wspominać, ale jak będzie problem itp. to jednak matka ważniejsza = wyższy autorytet . Matka rozwiązuje problemy, bawi się, troszczy się o byt... czyli lepiej być z Nią, a Ich obu przecież i tak kocha .
Dzieci wcale nie idą tak gdzie im wygodniej, bynajmniej przy kim czują się bezpieczniej. Pytanie czy syn wybrał, aby pozostać przy ojcu, czy było Mu to obojętne, a tylko córka przekazała swoje zdanie. To również ma ogromne znaczenie.

Z tym świętym mikołajem to wypowiedź lekko ironiczna a widzę że rozpętała się burza.   
Nie martw się nie jestem aż tak głupi aby obsypywać dziecko prezentami na każdym spotkaniu poza tym dziecko doskonale wie bo mówiłem córce o tym że nie na tym polegają nasze kontakty. Większość zakupów to jest kontynuacja jej hobby jeszcze sprzed rozwodu a nie bezmyślne obsypywanie dobrami aby tylko dopiec drugiej stronie  Kolejna sprawa dzieci są finansowane po równo.Wręcz dokładnie po równo aby nie było pola do konfliktów. Trochę dorabiasz sobie teorię do nieistniejących faktów.

Z rozwiązywaniem problemów masz rację ale ja nie napisałem że unikam tych tematów. Wręcz od takich rozmów zaczynają się nasze spotkania. Tak samo jak weekendowe pobyty zaczynają się od odrobienia lekcji i nauki. Później jest czas na rozrywkę Ja naprawdę jestem z tym ogarnięty i wiem że to co napisałaś w końcowym efekcie obróciłoby się przeciw mnie.

Co do kontaktów nie wiem co rozumiesz przez regularny kontakt? codziennie co tydzień?  Tak mają mniej więcej co tydzień bo układ mam taki że co drugi tydzień młoda na weekend jest u mnie a w pozostałe syn tam wpada ale bez noclegów.
Czy to za rzadko? Pewnie tak ale to z racji różnicy wieku zainteresowań i chyba płci to nie jest rodzeństwo jakby to ująć "kochające" się bardzo. Być może to i nasza wina z czasów małżeństwa ale staram się resocjalizować ich w tym temacie choćby przez wspólne wypady we trójkę za każdym razem .O utratę więzi raczej nie martwiłbym się.

Syn wybrał ŚWIADOMIE pozostanie ze mną.W trakcie trzymiesięcznego oczekiwanie na sprawę miał możliwość zmiany decyzji. Sam go o to pytałem conajmniej trzy razy czy jest pewien.
Drogie panie wyluzujcie bo widzę że się mocno nakręcacie tym tematem i wydaje mi się że za chwilę okaże się że to ja jestem wszystkiemu winien. I zapewniam że mężczyźni tez potrafią mądrze wychować swoje dzieci co Wam chyba trudno przyjąć do wiadomości

Jestem pełna podziwu. Zwłaszcza twojej trosce o dzieci. Szkoda tylko że córka będzie narażona na obcowanie i zycie u boku " wujka" tym bardziej, że jak widać żona nie liczy się z uczuciami dzieci. Sam fakt że rozważa oddanie Ci pod opiekę dwójki dzieci to już świadczy że na dzieciach jej nie zależy tylko na kochanku. Nie wiem czy tak bardzo się pomyliłeś mówiąc że nie warta jest żeby na nią splunać. Ja akurat uważam że tak. Sama jestem matką i nie wyobrażam sobie narażać dzieci na taką traumę. Rozwody się zdarzają często ale wybierać między dziećmi a kochankiem to dno.

Nie ma co roztrząsać.  Myślę że gdyby ex w swoim szaleństwie choć na pięć minut zatrzymałaby się i pomyślała jakie są w życiu priorytety i co jest najważniejsze gdyby miała bazę wyniesioną z domu rodzinnego to nie byłoby tego nieszczęścia. Naprawilibyśmy to co zepsute bo nasze błędy nie były z kategorii tych ostatecznych ale zabrakło tej refleksji. Trudno czasu nie cofnę. Ale wiem jedno jestem teraz szczęśliwy.

Tak już na zakończenie wybrankiem ex jest czterdziestoparoletni bezdzietny kawaler który ma być super ojcem w jej nowym związku. Tak jej naopowiadał i ona w to wierzy. Sama mi to powiedziała jeszcze przed złożeniem pozwu.
Pożyjemy zobaczymy

Tak się rozpływacie nad autorem jakby był kimś wyjątkowym w zupełnie normalnej sytuacji. Przecież On jest Ojcem, Tatą tych Dzieci.  Co jest takiego dziwnego w tym, że Tata kocha swoje Dzieci i się Nimi opiekuje??? Przecież to norma. Zdarzają się odstępstwa, ale to chyba swego rodzaju patologia. Normalny Facet kocha swoje Dzieci i poświęca im czas. Rafał, wybacz, ale wkurza mnie jak normalność urasta do rangi arcywydarzenia.

Tak ,też czuję się tym trochę skrępowany. Dla mnie to też normalność. Rozwiodłem się z żoną nie z dziećmi.

Małe pytanie być może jest tu ktoś kto zna problem z własnego doświadczenia. Czy do zmiany osoby przy której mieszka dziecko po rozwodzie wystarczy sama wola dziecka czy trzeba w sądzie podnieś jakieś inne szczególne argumenty? I od jakiego wieku dziecko może samo decydować z kim mieszka. Wola dziecka już jest nie sądziłem że to nastąpi tak szybko ale że nastąpi to byłem pewien.

Dogadanie jest nie możliwe ta kobieta swoim życiem spowodowała że dziecko na tą chwilę osobą trzecim nie mi bo tu podejrzewałbym że mówi to o chcę usłyszeć mówi że żałuje swojej decyzji i wolałaby mieszkać ze mną. Dziecko nie akceptuje jej życia jej fagasa i zapowiedziało że nie zgadza się na jego wprowadzkę i że w takiej sytuacja spakuje się i wyniesie. Jak na dwunstolatkę dość ostre deklaracje. No cóż będzie wkrótce gorąco w tym temacie i nie wiem jak to ogarnąć.
Najlepsze że nic nie musiałem robić aby doszło do takiej sytuacji. Tylko stałem z boku i czekałem....

W każdej sprawie związanej z polskim prawem pytam się Pana Andrzeja o radę. W sprawie rozwodów też ma spore doświadczenie spam

Witam. Jako że wpadłem tu po pięciu latach i zapewne nikogo nie obchodzi jak to się potoczyło bo temat się skończył przed moim rozwodem a że właśnie patrzę  w kalendarz i dwa dni temu minęło pięć lat a więc...
Rozwód bez orzekania o winie z planem wychowawczym zaakceptowanym przez sąd. Syn został ze mną córka z matką. Sąd na to przystał. Ale jakieś pół roku później córka uciekła od matki do mnie. Z matką do dziś ma słabe relacje ale już mniejsza o przyczyny bo lata minęły.
Druga sprawa w sądzie, przejmuję opiekę nad córką małżonka płaci alimenty na dwójkę dzieci. I tak sobie żyjemy we troje.  Czy jestem dumny, czy mam satysfakcję? Nie, bo rozwód to porażka dla wszystkich. I to koniec tej historii.
Ps Może mnie tylko irytuje to że ex małżonka nadal mnie nienawidzi i w sumie teraz, na tą chwilę to już nie wiem za co. Skoro każdy z nas ułożył sobie życie od nowa i jest w nim szczęśliwy.

.