2 dni przed Wigilia żona powiedziała, że to koniec, a w Wigilię dodała - Netkobiety.pl

Leśny owoc. Doszukujesz się drugiego dna więc to skrócę co pisałem. Już mi się nawet nie chce o tym myśleć ale ok. Nudno w pracy to zajmę chwilę. Ostatni rok zawazyl wiec: 10.2016 kłótnia z mojej winy o jej niewłaściwe zachowanie u dealera aut. Wkurzyła się, mówi, że ma dość. Nawiazuje romans online. Trwa 4 miesiace. Ja się staram , traktuje jak księżniczkę, ona kłamie. Kryzys urodzinowy, chce zrobić piersi. Ok skoro ci zależy bo uwazalem ze ma ladne. Robi zabieg, prostujemy sprawy. Ona nigdy nie żałuje tamtej znajomosci. Już jest ok ale pisze nadal i umiera to śmiercia naturalna. Ale robi coś jeszcze czego obiecała, że nie zrobi. Nigdy nie miała słać już fot. Ale wysyła zdjecia nowych piersi. Pękam, rani to bardzo. Wycofuje się, uciekam w hobby. Seks rzadszy. Ona zmienne stany uczuciowe. Kłótnie rzadkie. Mnie ta zdrada boli, że nie czuje się 100% facetem w seksie. Ona nie inicjuje, Tylko ja. Ona się stara za chwile wycofuje. Nie zgrywamy się. Rozmijamy się pracujac. Ja na nocki, uzgodnione razem. Teraz się okazało, że jej to nie pasowało. Ona weekendy i wieczory. Przemęczenie, marudzę. Ona chce wychodzić, bawić się, ale też zmęczona. Teraz mówi, że miała siły. Brak stabilizacji zdania z jej strony. Net fejsbuk samojebki, Lubi gdy się jej słodzi. Chce jej ufać, nie sprawdzam. Przepracowuje traume. Rzucam hobby i wszystko inne. Kocham ja bardzo, choć ostatnio jej tego brakowało. Będa święta, damy radę. Ona też się poprawi. Robi tatuaz z moim imieniem tak mnie kocha. Rzuca pracę w weekend. Zaczyna w tygodniu. Łapie ja kryzys, że kolejne urodziny, że się starzeje. Mówię, że to nieprawda. Mówi, że stary ma ryj. Nie daje się pocieszyć. W koncu wolne. Jestem dla niej. Gdy pytam co mogę jeszcze zrobić dla niej, Ona konczy ze mna. Mówi ze nie kocha, rozwód, kochanek. Chce nowego życia. Straciła rok. A pozniej twierdzi ze zycie ze mna. Nic dobrego. Nie kochała od roku, Tylko się jej wydawało, choć pałała uczuciem, tęskniła, wydzwaniała w ciagu ostatnich miesiecy jak osoba ktora kocha. Kochaś 14 lat starszy, może ja odmładza przy okazji? Te kryzysy zwiazane z wiekiem mialy duzy wplyw sadze. Zaczyna traktowac jak gowno bo stoje na drodze do jej nowego zycia. Mam zniknać. Zżeraja mnie wyrzuty, bo moglem spiać dupę po tym co robiła online i wywalić to z głowy. Tylko to nic prostego gdy nie slyszysz od żony przepraszam lub że żaluje a slyszysz tekst, że jej sie tez coś od zycia nalezy. Tamtej znajomości nigdy jej nie wypominałem. Dusiłem w sobie, ale wiem, że tak potrzebowałem zobaczyć, że jest jej przykro, odrobinę skruchy. Nie zobaczyłem. Przepracowanie tego zajęło za dlugo, bo ona się oddaliła. Ucieczka w zainteresowania była błędem, sporo czasu przez to uciekało. Rzuciłem to dla niej, ale też mam wyrzuty. To bylo proste, bym temu zapobiegl teraz myślę. Tylko czy na pewno? A moze i tak byłem bez szans. Nie wiem, ale Teraz to bez znaczenia. Jest tu i teraz. Ja już tego nie analizuje. Czasu nie cofnę.

Miała kompleks i to był powód. Dziś cała sytuacje żona określiła w dwóch zdaniach. Nie czuła się kochana i o miłość trzeba dbać. Podstawy, choć to co mnie zabolało na poczatku roku zostawiła bez komentarza.

No a jeszcze piętnaście lat temu kazałem jej znaleźć pracę jak dziecko poszło do przedszkola jak mogłem prawda?
I dlaczego jestem taki zły bo kazałem wypierd#@$#@  z mojego życia zamiast bić brawo i kibicować nowemu związkowi uskutecznianemu pod moim dachem?. Dlaczego jestem taki okrutny?

Sorry markotny, ale nie wytrzymałam i muszę to napisać, może coś do Ciebie dotrze..

Zachowujesz się jak wrzód na dupie. Kobieta mówi Ci odwal się ode mnie a Ty dalej swoje..

Zrób jedno - odwal się od niej, wyprowadź i zacznij żyć sam dla siebie..

A tymczasem analizujesz, doszukujesz się dziwnych rzeczy co było a co nie i czemu ona tak robi..

Sprawa jest prosta - przestała Cię kochać i nie chce mieć z Tobą nic wspólnego. I nie zasłaniaj się tu dobrem dziecka, bo jedno z drugim nie ma nic wspólnego.

Koniec i kropka. Zaczynasz życie na własny rachunek.

markotny

Mój były maż zakochał się po 23 latach małżeństwa gdzie mamy 2 dzieci. I temat był krótki, przestałeś kochać to się rozchodzimy. Rozwód po 3 miesiącach bez orzekania o winie, bez pretensji, wywlekania tego co było co nie.
Dzięki temu nie przestaliśmy się szanować co pozwoliło naszym dzieciom zachować dwoje rodziców.
Po roku czasu daliśmy sobie drugą szanse ale to już zupełnie inna historia.
Dlatego wiem co przeżywasz, ale to co robisz to już zupełnie inna historia. Jesteś facetem, a to zobowiązuje..

Z całym szacunkiem takata ale... aż się niedobrze robi po Twoim komentarzu.
Tak,przeżywa. Nagle wszystko runęło, z niego zrobiono teraz kata a o ma się z uśmiechem do tego odnosić.
Jest człowiekiem przede wszystkim .Więc farmazony o tym ze bycie facetem do czegoś zobowiazuje w tej sytuacji są delikatnie mówiąc o kant tyłka potłuc.
Wziął za żonę puszczalską? Wział.Wystawiła go.
Ale mają dziecko.
Jest przede wszystkim ojcem.

Zejdź z niego, bo w tej chwili ona robi wszystko aby zrobić z niego potwora i winnego a sama wyjść na ofiarę i stworzyć historię mimo że jest obrzydliwą kobietą.
Jeszcze będzie miał huśtawki - naprawdę skoro masz swój wiek i doświadczenie z łagodnym rozwodem (ja także)  to spójrz z innej perspektywy.
Po prostu ręce opadają od takich komentarzy.

Markotny : stało się, jedyne co możesz robic teraz to nie dać się prowokować w tych gierkach.
Będzie Ci ciężko,bo dopadła Cię depresja i rezygnacja.
Nie mniej - skup się na dziecku i tym żeby nie dawać jej powodów do zgłoszeń.Choćby prowokowała.
Chłodne opanowanie teraz i na sali sądowej.Nie daj się ponieść emocjom.

Do czego zobowiązuje bycie facetem? Napisz, bo jestem ciekawa.
Skoro się tak cudownie prosto rozstałas po 23 latach, to dla mnie znaczy, że nie kochalas swojego męża. Ja mam mnóstwo emocji po 12 latach, i właśnie na tym polega problem.

Markotny - Ty widać nie potrzebuje rady, tylko tego żeby się nad Toba użalać, a to domena kobiet..
Dobrze że się wyprowadziłeś i zobaczysz za jakiś czas, ze będziesz żałował, ze nie zrobiłeś tego już w grudniu zaraz po wigilii..
Powodzenia..

Melusine - forma rozstania jest wypadkowa związku. Jeśli związek jest oparty na partnerstwie, to strony potrafią z szacunkiem rozstać się i mieć zdrowe relacje, bo każdy ma siebie, swoje pasje i zainteresowania, które pozwalają przetrwać trudny okres i nie pielęgnować urazy. Jeśli zaś jedno uzależniło się od drugiego to potem rozstanie przeżywa się nie 12 lat ale nawet do końca życia, czego Ci oczywiście nie życzę. Poczytaj wątek o kobietach kochających za bardzo.

Rozstanie się w zgodzie i spokoju wymaga racjonalnego myślenia od OBU stron. A z tego co czytam, jego żona nie zachowuje się racjonalnie, tylko jak mściwy babsztyl który musi dopiąć swego, choćby miała kłamstwami wpakować go do więzienia. Z takimi ludźmi nie negocjujesz, bo oni i tak złamią każdą umowę która będzie im nie na rękę.

Tym bardziej życie z taką osobą trzeba wyeliminować. Skoro ona nie ustąpi to niech ustąpi mądrzejszy a o majątku rozstrzygnie sąd.
Do czego doprowadziła postawa markotnego? Do tego, ze kobieta zawiadomiła policje, bo facet nie wytrzymał i się poszarpali. Ona ma atuty w ręku, bo jako kobiecie, to jej policja uwierzy.
Poza tym teraz może śmiało mówić dzieciom, ze tata ją zaatakował. I po co to wszystko. Gdyby Markotny wyprowadził się zaraz po wigilii to byłby spokojniejszy a ona bez atutów o pobicie.
Za miesiąc będzie wszystkim opowiadać, że odeszła od niego bo był przemocowcem na co ma dowód w postaci interwencji policji.
Niestety ale tak to wygląda..

Ciekawe, co opowiadała o poprzednim mężu, którego zdradzała (z markotnym?).
Może niech markotny podpyta poprzednika...a nie, chwila, przecież facet zabije markotnego...śmiechem.

Kontrolowałem 6 tygodni. Po prostu Ona wykorzysta wszystko bym zniknał. Chciała tego juz tydzien po zdradzie. Nagla zmiana zycia, bez tracenia czasu. Ja juz tam nie mieszkam, zostaly rzeczy ktorych mi sie nawet nie chce odbierac. Po prostu wole byc daleko. Zdrowsze. Dziecko Wie co się dzieje, ale ucieka myślami w swój świat. Wtedy tego nie przeżywa. Za pozew placi bo jakby sugeruje bym podpisal co w nim jest. Ona i policję wezwie, ale tez probowala byc miła bylebym zniknal. Pisałem, że gliniarz rozmawiał z dzieckiem czy sa kłótnie. Mały odpowiedział “nie ma bo tatuś siedzi u siebie w pokoju”. Pytał też czy często przychodzi mamusi kochanek. Mówili bym wrocił jak emocje opadna. Mi opadły, jej nie. Dlatego grozi zakazem zbliżania się. Cel w zasadzie już osiagnęła, bo lepiej mi daleko. Przynajmniej zaczałem spać więcej.

No, ale przecież sąd nie feruje wyroków z powietrza, tylko z tego kto ile łożył na dom i opiekował się dzieckiem. Jakby się wyprowadził wcześniej byłby w znacznie gorszej pozycji do mediacji. Tak, masz racje z tym, że żona pewnie dostanie dziecko, ale i kwestia jak wizyt i alimentów też jest przecież ważna. Markotny nie miał żadnego obowiązku się wyprowadzać. Zrobił dobrze, że został przez ten czas. Jeśli żona chce go zniesławiać w sądzie to musi mieć twardsze dowody niż: "ja wezwałam raz policje, która powiedziała abyśmy sami się dogadali".

Tak poza tym to trzeba pamiętać, że mieszkają oni za granicą. Więc jeśli akcja dzieje się w Szewcji to w ogóle mogą zabrać dziecko i jednemu i drugiemu.

Im więcej rad tym lepiej. U mnie ogólnie bez zmian. Kontaktu z żona brak od wtorku. Zreszta Ona nie ma nawet jak się skontaktować ze mna. Owszem, kilka razy dziennie bardzo tęsknie, brak mi naszych rozmów, przytulenia. Po prostu czuję pustkę po 12 latach. Tylko wiem, że mojej ukochanej już nie ma. Póki co muszę zajać się organizacja nowego życia. Problem, że nadal mam tam graty, a nie chce mi się ich odbierac, ani tam jechać, choć zabrałem niewiele. Po prostu lepiej mi daleko. Zaczałem więcej spać i jeść od momentu wyprowadzki. Jest jeszcze kwestia dziecka. Sadzę, że kochanek zostaje już u żony na noc i dla dziecka to na pewno nie jest komfortowa sytuacja. Ogólnie co do opieki tez jej postepowanie ze mna skomplikowało sytuację. Najpierw chciała opiekę na pół, ale nie pomyślala ze wyrzucajac mnie na szybko mogę nie miec warunków by zapewnić mu komfort. Potem znow zmiany. Gdy chcialem go zabrać do jego cioci ktora jest jedyna tu bliska osoba to po złości odmówiła. A to, że nie daje rady, by zadbać o niego jak należy to widzę. Grafik ma napięty do granic i prędzej czy później braknie jej sił. Póki co napędza do funkcjonowania ja kochanek, ale adrenalina kiedyś zejdzie. Nie wiem co wtedy.

Update z potrzeby chwili. Ja już egzystuje na nowym Adresie. Zaczynam od zera. Trochę ciuchów, laptop. Kilka ksiażek. Ona daleko, ale nic wiecej mi nie trzeba. Od weekendu nie mogłem suę dodzwonić do dziecka. Dziś wyszło, że zmieniła mu numer. Podobno mówiła... wychodzi, że znów czegoś nie dosłyszałem Dziś ze świadkiem odebrałem część ciuchów, ksiażek. Coż znów żona mi pokazała wytatuowane imię. Nie może tego przeboleć. A ostrzegałem “przemyśl byś po jakiejś kłótni nie chciała usuwać”, “no co ty, będzie super” odpowiedziała. Po 1,5 miesiaca chce usunać a po 6 tygodniach z angielskim kochankiem wytatuowała sobie polska i angielska flage. Może to głupie, ale mnie to dobiło. Jak można się tak oszpecić czymś takim? Gdzie ona ma głowę? Jestem idiota bo się martwie, że popada w złe klimaty. Sam Nie wiem co myśleć. Aż już się pisać nie chce tutaj. Unikam jej jak mogę, ale kontakt z nia wykańcza psychę.

Tak, to przykre. Ktoś nas rani, a my mimo wszystko wciąż martwimy się o tą osobę.
Ale to o nich źle świadczy, nie o nas. Nie jesteś idiotą, tylko dobrym człowiekiem. Masz uczucia i zasady.
Mam nadzieję, że znajdziesz kogoś, kto to doceni.

Trzymaj się i nie uciekaj z forum. Jesteśmy tu właśnie po to, żeby się wysłuchać i pomóc.

Markotny, Twoja żona nie niszczy nikomu życia z premedytacją a już na pewno nie Twojej siostrze. To przykra sytuacja więc pojawiły się łzy, ale nie możesz obwiniać swojej żony o wszystkie nieszczęścia tego świata tylko dlatego, że przestała Cię kochać i postanowiła żyć po swojemu.
Markotny, powiedz mi jak Twoim zdaniem twoja żona powinna odejść godnie od Ciebie, tak abyś przyjął to jak najmniej boleśnie?, Nie ma bowiem opcji, ze wracacie do siebie i tworzycie szczęśliwą rodzinkę, bo ona już tego nie chce, więc pytam się jak sobie to wyobrażasz?

Ty niczego nie przegrałeś, przekonasz się że z każdym tygodniem zaczniesz w sobie odkrywać faceta którym kiedyś byłeś. Ona niczego nie wygrała jej się wydaje że teraz żyje ale to tylko jej wyobrażenie- ten gościu z którym teraz jest w końcu się znudzi i znajdzie inną, mam tylko nadzieję że Ty w tym czasie będziesz już po rozwodzie bo one a takich sytuacjach przeważnie chcą wracać, wiesz takie gadanie o naprawieniu o uczuciach takie bla bla bla

takata,
Nie mogłam usiedzieć nie komentując Twojego posta.
- nikogo nie krzywdzi swoim postępowaniem ?
- nie jej wina , ze przestała kochać i postanowiła urządzić swoje życie po swojemu ?

Co do krzywdzenia - dziecko które zostało pozostawione same sobie na rzecz kochanka, randki z kochankiem w domu w którym dziecko przebywa i ma zakaz opuszczania pokoju w tym czasie - to nie jest krzywdzenie dziecka ?
markotny, który po wspólnym uzgodnieniu jak naprawić małżeństwo (po jej zdradzie), nagle dostaje informacje ze przespała się z gościem którego poznała kilka godzin wcześniej , który w czasie swojej pracy jest potem zdradzany w swoim domu podczas jego nieobecności -  nie jest krzywdzony?

Wytłumaczenie "bo się odkochala i ma prawo urządzać sobie życie " jest adekwatne do sytuacji kiedy ktoś daje upust swojemu popedowi i już potem ma prawo do "odkochania" się ?

Tłumaczenie odpowiednie dla zwierząt i to tych z mniej rozwiniętym poczuciem empatii i odpowiedzialności , ale nie dla ludzi.
"Kochanie" to nie pojęcie definiowane w harlequinach, ale również odpowiedzialność za związek , dzieci , za swoje obietnice a nie jedeynie motylki w brzuchu.

Pewnie, że powinna kochać Markotnego do końca swoich dni i jeśli nawet przestała, to być z nim dla dobra dziecka, ale tak się nie stało, więc pytam co teraz?
Masz pomysł na rozwiązanie tej sytuacji czy tylko linczowanie tej kobiety bo źle zrobiła?
Nikt nie neguje jej nagannego zachowania, ale może czas aby markotny zebrał się w sobie, przestał rozpaczać za kobietą, która nie jest tego warta i zaczął, żyć swoim życiem, bo takie rozczulanie się nad sobą do niczego nie doprowadzi..

I Sekondo nie porównuj nikogo z odmiennym zdaniem do zwierzęcego myślenia i braku empatii, bo to co najmniej niegrzeczne..

Puszcza muzykę w trakcie... Dziecko ja kocha. Ona się stara choć nie jest typem matki polki. Nie napisałbym nic złego na nia. Tylko ten gość w domu... prosilem by tego nie robila to zasmiala mi sie w twarz. Dziś przez telefon dziecko mi powiedzialo ze boi się mamusi mowic ze dzwonie. Jest to efekt tego ze kiedys poprosilem by spytal ja czy pies jadl a akurat byl gach i odebrala to ze kaze mu sprawdzac co sie dzieje. Juz nawet uwazam kiedy dzwonie. Paranoja. Ogólnie jest to trudna sytuacja dla kazdego. A co do rozklejania to ciężko się pozbierać gdy 2,5 miesiaca temu mialo sie rodzine i plany a dzis tego nie ma.

Rok temu w Wigilie moja żona powiedziała po 13 latach małżeństwa, ze mnie już nie kocha. Dwa dni pozniej zdradziła co wyszło po kilku dniach. Opisywałem co sie działo tutaj i w jakimś stopniu to pomogło. Pomyślałem, że opiszę gdzie dziś jestem.
Dziś Wigilia. Spędzę ja sam. Tak zdecydowałem, bo po tym co mnie spotkało nie mam już chęci by cokolwiek świętować.
Sporo tu tematów gdy ktoś „umiera” po zdradzie i nie widzi przyszłości. Ja doszedłem do wniosku, że nie mogę patrzeć w przyszłość. Wybiegam góra tydzień do przodu. Założyłem ze ten rok jest stracony. Nie chciałem poddawać się presji ze muszę zrobić to czy tamto.
Pierwsze trzy miesiące po zdradzie to było tylko łóżko, sufit, czasem coś zjadłem śmieciowego. No i kontakt z dzieckiem choć bylo bardzo ciężko patrzeć jak wraca sam do domu.Zero ruchu, tv, muzyki. Antydepresanty doszły do największej dawki. We wrześniu doszedł psycholog.
W kwietniu kupiłem rower. Było to coś czego nigdy nie robiłem z ex wiec jakby nie było to wspólnym hobby. Szukajcie aktywności które nie łączyły was z byłymi. To pomaga. Chwilowy dołek bo byłem ciekaw czy ex powie dziecku ze mam urodziny. Nie powiedziała. Młody zamknięty w świecie wirtualnym. Rodzic który nie mieszka z dzieckiem niewiele może zrobić gdy mamusi odpowiada to ze ma swobodę.
Dodam ze kontaktowałem się tylko z synem. Z ex nie mam kontaktu od lutego. I dobrze mi z tym. Odcinajcie się od byłych. Nie sprawdzajcie, nie szpiegujcie.
W czerwcu kupiłem tv bo Mistrzostwa Świata. Zero emocji jak kiedyś. Oglądałem mecze ale nawet się nie przejąłem ze nasi odpadli. W międzyczasie pisałem mądrości ma kilku grupach fb. O dziwo zaczęły się odzywać kobiety ma priv. Rozmawiałem śle stawiałem mur. Byłem miły ale wyłączałem emocje co np wytknęła mi jedna dziewczyna gdyż się zaangażowała. Ja nie potrafię. Czułem strach by znów się w coś nie wpakować. Płeć żeńska kompletnie na mnie nie działa. Niestety zostałem tez pozbawiony przez było poczucia wartości, pewności siebie wiec i tak nic nie planowałem.
W lipcu ciekawostka która zaobserwowałem
juz wczesniej. Otóż płace alimenty i to więcej niż powinienem bo po prostu chce by dziecko miało jak najlepiej. Dodatkowo zauważyłem ze moja ex robi zakupy w necie z mojej karty. Zwykle zlodziejstwo i brak honoru. Jedynym wyjściem było zamknąć konto i otworzyć nowe.
W sierpniu zgrzyt bo uderzyłem rowerem w samochód. Pęknięte złamane żebra, uraz pleców, klatki i pomniejsze sprawy. Karetka, szpital. Powiem wam, ze ból niesamowity ale wolałem go od psychicznego bo nadal miałem zjazdy, szczególnie w nocy. Także kilka miesięcy żyłem z bólem przy każdym ruchu ale radziłem sobie sam. Miałem tak silne środki ze nawet do pracy wróciłem i koledzy pomagali. Niestety ten czas przelezany głównie złe wpłynął na samopoczucie. Brak ruchu i kilka kg więcej spowodowało doły. Na szczęście pomagała siostra gdy trzeba było choć unikałem tego.
Teraz grudzień. Trochę wydatków więcej ale radzę sobie. Nadal jeśli chodzi o kobiety tylko porozmawiam, choć zauważyłem ze potrafiłem się kimś zainteresować jednak zaraz przychodzi myśl ze nie potrafiłbym z kimś już być lub próbować. Jest blokada i nic nie poradzę. Nawet usłyszałem od jednej ze się zakochała. No ja niestety jestem wewnętrznie wypalony. Nadal są trudniejsze chwile ale długo uczyłem się uciekać myślami. Tęsknie za ex ale ta co poznałem i z pierwszych lat. Ta której już nie ma. Dostrzegam jednak wady. Także swoje błędy w tej relacji bo w pewnych kwestiach powinienem być bardziej stanowczy. Jednak wiem ze z jej charakterem cokolwiek bym nie zrobił mogło być nie do wygrania. Niestety współuzależnienie w związku gdy jedna strona odchodzi niszczy kompletnie. Wesołych Świat. Oby do stycznia (jeśli chodzi o mnie). Zobaczymy jak będzie za rok.

Jeśli brałeś i nadal bierzesz antydepresanty, i to w sporej dawce to niestety one mają ten ujemny wpływ, że u facetów "obcinają" libido. Dlatego też min. pozostajesz z kobietami tylko w fazie rozmów. Biologia nie pcha Cię do przodu, bo jest stłumiona przez leki. A jeśli do tego dochodzi jeszcze trauma rozstania i inne lęki to jesteś po prostu udupiony w takiej pozycji jak teraz. I raczej się to samo nie zmieni.

To na fejsie są jakieś grupy dla ludzi po rozstaniach ? Dobrze wiedzieć

Odrzuc takie myślenie.  Twoja żona Cię skrzywdziła, ale nie wszystkie kobiety takie są.  Takim myśleniem pozwalasz, żeby jej zachowanie dalej Cie krzywdzilo. 

Oprócz leków powinnes też chodzić na terapię.  Same leki nic za Ciebie nie zrobią.  Jak przestaniesz brać,  to wszystko wróci.

Ja też zrobiłam taką głupotę.  Dlatego potem bardzo bolało. Okazało się że jak facet zniknął,  to została tylko pustka.
Dziś spotykam się z koleżankami.  One też zrobiły ten błąd,  że żyły facetem.  Razem jakoś idzie. Nie jestem szczęśliwa,  liczę,  że kiedyś będe. Chyba wszystko wymaga czasu.  Pół roku temu nie widziałam dla siebie żadnej szansy.  Wstanie z łóżka było sukcesem.  Jest lepiej,  ale długa droga przede mną. Niestety świąteczny czas przygnębia.

Markotny, w stanie jakim jesteś, nie twierdzę, ze bez powodu, bedziesz tkwić tak długo, jak chcesz..Rok dla mnie to już dużo, ale może Ty masz plany kolejny zmarnować, zamiast po żołniersku kopnąć się w tyłek. chociażby dla dziecka.I Misinx ma rację z tymi antydepresantami..
W nawiązaniu do tego co Burzowy napisał:
Najpierw radość z własnej egzystencji, a potem co los przyniesie.miłość czy hedonistyczne przyjemności..:)

Budka Suflera -Nigdy nie wierz kobiecie" - credo życiowe exa. Najtrudniejsze w związkach z mężczyznami z poturbowaną duszą jest to, że pomimo ciągłego porównywania gdzieś tam w jego głowie , które wychodziło i tak na moją korzyść przegrywałam faktem, że jestem kobietą.

Minął dopiero rok od rozstania Markotny, więc mnie zupełnie nie dziwi, że wciąż nie pałasz specjalnym entuzjazmem na myśl o bliższej relacji z inną kobietą. Uczucie wypalenia przejdzie. Naprawdę Dlatego daj sobie czas. Zawiedzione zaufanie boli bardzo, ale przecież przez jedną "durną babę" nie można przestać wierzyć innym ludziom i wszystkich mierzyć tą samą miarą. Prawdę mówiąc (właściwie pisząc), to nie masz za kim specjalnie tęsknić. Nawet za tymi wyidealizowanymi wspomnieniami z wcześniejszych lat, bo one są iluzją. Wybrałaś sobie na partnerkę kobietę niedojrzałą, uzależnioną od adoracji i zachwytów, która bez tych "dopalaczy" nie funkcjonuje. Twojego następce czeka ten sam los, to tylko kwestia czasu. No, chyba, że on znudzi się nią wcześniej...

****
Swoja drogą zachodzę w głowę co Ty w tej kobiecie widziałeś, bo nie wierzę, że wcześniej nie było symptomów jakie to "ziółko". Jej zaborczość (kobieta bluszcz) interpretowałeś jako wielką miłość do Ciebie, czy troskę i zaangażowanie w związek ? Osobiście unikam jak ognia ludzi uwieszających się emocjonalnie na innych.  Pisałeś, że ona wcześniej miała już męża i zdradzała go z Tobą. Nie zauważyłeś wtedy nic niepokojącego  w jej zachowaniu ? Zakładam, że poprzednim razem wykazywała się taką samą bezwzględnością wobec "ustępującego" męża... nic Cię wtedy w jej zachowaniu nie zaniepokoiło ?

Cóż, przykro mi to pisać, ale najwyraźniej Twoja eks ma we krwi poprzedzane nowego związku zdradą (jakby nie można było normalnie, po ludzku). Może to zuchwałe, ale pozostaję Ci odetchnąć z ulgą (?), że ten cyrk już za Tobą. I mogłabym się założyć, że kochankowi też sporo naopowiadała baśni.

Ile czasu minęło od tamtej zdrady?

Markotny napiszę Tobie szczerze o myślę... Nadal myślisz o ex nadal za nią tęsknisz.. Niby piszesz  ze nie wnikasz nie analizujesz ze nie Twój cyrk... Myślę że jest dokładnie odwrotnie.Jeszcze długa droga przed Tobą bardzo długa zanim się od tego oderwiesz emocjonalnie.

Wyczytałam w necie, że w sprzyjających warunkach powrót do równowagi psychicznej i fizycznej po rozstaniu zajmuje około roku.  Jednak to chyba sprawa indywidualna. W każdym razie ja w to uwierzyłam i chcę sobie dać rok zanim zacznę działać ( zarzucać sieci )  Bo wiem , że nie chcę być sama. A gwarancji na udany związek nigdy nie ma. I wiem też, że znowu zaufam i się zaangażuję. Bo na tym to chyba polega.