Narzeczony chce intercyzy. Co robic? - Netkobiety.pl

Rany, nigdy nie przypuszczałam, że będąc kobietą i czując się feministką, będę popierała wpisy kogoś o nicku "Miły cham", natomiast będę czuć zażenowanie czytając wpisy innych kobiet:/
Wychowywanie dziecka nie tylko nie wymaga niepracowania, ale wręcz takie niepracowanie przeszakadza. Jaki potem to jest wzorzec dla dziewczynek? Komu i do czego miałaby być potrzebna obecna 24h osoba w domu?
Ale wracając do intercyzy - patrząc na statystki rozwodowe jest to jak najbardziej rozsądny krok. Mi do myślenia dają sygnały, że ktoś jest zbyt beztroski bo to znak firmowy psychofagów, zaś przygotowanie sie na najgorsze, niezależnie od obecnej miłości - może być moim zdaniem postrzegane wyłącznie na plus.

Są osoby, dla których finanse to tabu, a rozmowa o nich to wyraz braku wychowania/zaufania/złych intencji. Tymczasem ustalenie spraw finansowych (bo istnieją różne rodzaje rozdzielności majątkowej, także z wyrównaniem dorobków - prawdopodobnie ten rodzaj byłby korzystniejszy dla autorki wątku) przed zawarciem związku, upraszcza wzajemne relacje.

Mąż/narzeczony autorki ma w swym otoczeniu kolegów, którzy "przejechali się" mając pełne zaufanie do swych żon, stąd on chce "dmuchać na zimne" i zastosować wobec żony/narzeczonej metodę ograniczonego zaufania. Dziwne? Dla mnie - nie.

Tak, ale od razu po porodzie do pracy tez sie zazwyczaj nie wroci. No a jak zostanie sie rok z dzieckiem to dobre dla jego rozwoju. Czasem  priorytety sie po prostu zmieniaja i nie jest wazne robienie kariery w tym momencie. Zwlaszcza ze wiele kobiet chociaz ten rok z dzieciem jest na swoim urlopie. Potem oczywiscie warto pracowac jezeli tylko jest mozliwosc. No i dla mnie i tak zajmowanie sie domem i dzieckiem to praca, bo nie jest to zawsze trudne, ale lekkie tez nie jest. No i to sa okreslone czynnosci za ktore niektorzy placa gosposiom lub nianiom. Oczywiscie decyzja o posiadaniu dzieci powinna wynikac z checi obu stron i byc przemyslana.

Moze nie znam sie dobrze na intercyzie, ale wlasnie co wtedy jak jednej osobie powinie sie noga np straci chwilowo prace? Czy wtedy intercyza ulatwia wykopanie takiej osoby? Tzn wiadomo jak nie ma intercyzy maz tez moze tak zrobic i tez moze nie byc wsparcia tylko patrzenie na swoje interesy, ale prawo to chyba jednak jakos zabezpiecza. Oczywiscie nie chodzi mi o ciagle utrzymywanie zony, ale po prostu swiadomosc, ze mozna liczyc na druga osobe dopoki nie znajdzie nowej pracy.  Na pewno dla mnie warto chociaz sprobowac zrobic tak by intercyza byla korzystna dla obu stron. No bo inaczej to maz bedzie bardzo sprytnie mogl to wykorzystac tak jak zona bez rozdzielnosci jezeli on juz tak bardzo sie tego obawia.

Mysle ze w przypadku kazdego rozwiazania finansowego mozna byc szczesliwa jezeli ludzie dobrze sie dobiora. Tutaj jednak trzeba to wszystko dokladnie wyjasnic zwlaszcza jezeli wczesniej o tym nie rozmawiali. No bo facet rownie dobrze moze byc skapy i zalowac kazdego grosza jak i rozsadny wolalacy sie zabezpieczyc ale pelny tez wsparcia dla swojej zony.

Ok tak myslalam, ze z pewnych zobowiazan nie zwalnia, ale nie bylam pewna. Poczytam :-)

Przeczytalam wiecej o intercyzie i fakt ma zalety, ale wady tez sa. Faktycznie maz i tak ma obowiazek zabezpieczyc rodzine, wiec dobrze, bo inaczej moglby zaniedbac zone i dziecko i nie poniesc konsekwencji, a to by bylo chore. Majatek zawarty przed slubem jak i bez intercyzy jest wlasnoscia danej osoby, tak samo darowizna. Intercyze mozna podpisac tez po slubie, ale z tego co czytalam jest wtedy chyba drozszy. Po slubie mozna tez ja zmienic lub zerwac. Nie odpowiadamy z intercyza za dlugi firmy meza, ale nie zawsze to jest oczywiste podobno mimo intercyzy. No ale jakies zabezpieczenie. Za to nie mozna wspolnie rozliczac podatku, ktory wtedy bylby nizszy, a jak wynikalo z artykulu bogatsza strona tez na tym traci. No i nie mozna wziac wspolnie kredytu... To wychodzi na to ze facet kupuje np na siebie mieszkanie z kredytu bo czesto na kredyt i po ewentualnym rozwodzie kobieta nie ma zadnych praw? Moim zdaniem to srednie i jednak wspolny kredyt lepszy i chodzi tu nawet o poczucie bezpieczenstwa, ze nie mieszkam jakby u meza, ale tez na swoim. Inaczej kiepska wizja, ze maz nagle zazada rozwodu, a nie ma sie mieszkania nagla wyprowadzka, bo to nie Twoje itp. Tzn i bez tego sa trudnosci, ale takie zycie to chyba troche brak komfortu.

Osoby dobrze zarabiające z reguły rozliczają się podatkiem liniowym, a więc i tak nie mają możliwości wspólnego rozliczenia z małżonkiem, niezależnie od rozdzielności majątkowej. Tak czy siak, jeśli oboje pracują i osiągają dochody, to nie ma większego znaczenia, podatek nie będzie niższy (byłby, gdyby np. jedno z nich cały rok nie osiągało dochodów). Nie demonizujmy tego wspólnego rozliczenia.
A co do kredytu - można spokojnie wziąć wspólny kredyt i kupić wspólne mieszkanie, różnica będzie tylko taka, że nie będzie się to nazywać wspólnością małżeńską, a wspólnością w częściach ułamkowych czy jakoś tak. Czyli mniej więcej - bez rozdzielności majątkowej mieszkanie jest "wspólne", a z rozdzielnością "ja mam połowę i Ty masz połowę". Generalnie na jedno wychodzi i nie ma o co robić szumu...

Tak trzeba żyć

Też to zasugerowałem. Umowa u prawnika, bez ślubu.

Pieniądze i seks mogą skutecznie rozbić najlepszy związek od środka jak choroba.

Ja mam z żoną rozdzielność, bo mogę zbankrutować i zostać do końca życia z długami. Ona ma swoje konto, ja mam swoje. Ileś tam pieniędzy to są pieniądze rodzinne i albo zostają u żony na koncie, albo wydajemy na życie. Nie jestem agresywny, nie kombinuję, więc mamy stabilnie.

Idealna umowa wg mnie byłaby taka -- że jest konto żony i konto męża i konto wspólne. Na utrzymanie rodziny przeznaczone 5 tys zł. Z tego żona daje 30% swoich zarobków np. 1000zł, a mąż daje 30% swoich zarobków np. 4 tys zł -- wpłacają to na konto wspólne. Wszystkie zakupy robione są z tego konta. W razie potrzeby można zwiększyć wpłaty np. do 60% dochodów.

Druga opcja to jak alimenty -- mąż co miesiac wpłaca żonie 8 tys zł na życie, na dziecko, a ona tym zarządza. MIeszkanie kupują jako dwie niezależne osoby na kredyt ... ona spłaca tysiąc, a on drugi tysiąc.

Autorko, najgorsze co mogłabyś zrobić, to potraktować sugestię narzeczonego jako obrazę dla Waszych uczuć- przedyskutuj sprawę bez najeżania się.:)

Ja szczerze mowiac tez  nie rozumiem dlaczego kobieta ktora ma dzieci z automatu ma nie pracowac (pomijam przypadki chorych dzieci oczywiscie). Przeciez jest grono kobiet ktore godzi obowiazki rodzica z obowiazkami pracownika. Kobiecie ktora byla aktywna zawodowo  przed ciaza przysluguje urlop macierzynski i wynagrodzenie za rok opieki nad dzieckiem. Potem zostaje instytucja babci/opiekunki lub zlobek. Wiadomo ze to nie to samo co matczyna troska no ale nie jest to tak ze kobieta musi byc bezrobotna i bez kasy. To wybor ktorego dokonuje. Ja chodzilam do zlobka przedszkola itp i swiat sie nie zawalil przez to ze mama nie siedziala w domu ze mna do ktoregos roku zycia tylko pracowala.
Edit: a obiad gotowala dzien wczesniej albo gotowal tata albo jadlam w szkole. Ogolnie mam wrazenie ze kiedys bylo to wszystko duzo bardziej oczywiste, dzieci szybciej nabieraly samodzielnosci i uczyly sie obowiazkow domowych. Teraz matka najlepiej zeby czekala z obiadem podstawionym pod nos, sprzatala pokoj dziecka i podwozila pod szkole do 18stki by nie nadwyrezac swych pociech. Czy aby na pewno to zawsze wymog partnera czy panie same wybieraja taki los a potem maja pretensje ze wypadly z rynku pracy i nie zrobia kariery jak maz?

Ela210 powiem ci, że ja się przez to ciąży boję strasznie. Zazdroszczę kobietom które są na etacie. Nie wyobrażam sobie zostawić miesięcznego maluszka pod czyjąś opieką,ale co z firmą? Co z pieniędzmi?  To są dylematy XXI wieku. Kiedyś to było kiedyś. Za czasów mojego dzieciństwa mało która kobieta prowadziła swoją DG.

Jest do ogarnięcia, ale sa priorytety- wiadomo- dziecko. Dużo zależy też od partnera, czy jest elastyczny czy nie.
Nie osiągniesz wszystkiego co chcesz w pracy, czasem odwołujesz ważne spotkanie, Nie mozna mieć wszystkiego. Jak jesteś matką małych dzieci, zapomnij o powrotach z pracy o 20..Etatu nie ma co zazdrościć- szefowie niechętnie patrzą na zwolnienia z pracy, i nie wiadomo czy jest do czego wrócić
Cyngli, moja córka złamała rączkę w przedszkolu- więc 2 tygodnie pracowałam w szpitalu;)

ja będę mieć podobny problem, ale myślę że po prostu na początku wróce na pół etatu, mogę pracować z domu i mieć w czasie pracy w domu opiekunkę, która pomoże przy dziecku

Brać zwolnienie co tydzień/dwa na tydzień/dwa? Pokaż  mi, u którego pracodawcy to przejdzie. Nie każdego stać na opiekunkę, nie każdy ma do pomocy rodziców/teściów.
Co ma dziecko do sprzątania? Jedynie tyle, że nie zawsze da się wszystko ogarnąć mając dziecko, ale dla chcącego... wiadomo.
Ludzie są różni, nie każdy jest dobrze zorganizowany i sobie ze wszystkim poradzi.

Kurczę... czy tylko dla mnie "jakoś dają radę" nie oznacza to samo "świetnie sobie radzą"? Dla dziecka nie wystarczy, by było "jakoś".

Faktycznie ciekawym rozwiązaniem jest prowadzenie własnej firmy, ale to też ma swoje minusy...

Ewidentnie w życiu nie ma idealnie i trzeba się z tym pogodzić.

Ty jesteś maszyną ;-P
Wszystkie forumowe sieroty powinny się uczyć heroizmu od Ciebie. Serio.

No ja też nie widzę nic złego w intercyzie.
Każdy ma prawo zabezpieczyć coś, na co tak ciężko pracował/pracuje.

Nie musisz powtarzać, rozumiem te argumenty. Choć niekoniecznie się z nimi zgadzam. Moja matka miała trochę inne priorytety w życiu niż ja, nigdy nie miała dla mnie czasu. Mam do niej żal, choć nigdy nie wymagałam,  by być dla kogoś pępkiem świata. Relacje mamy średnie i pewnie nigdy nie będzie "normalnie".

Stąd wniosek - ile ludzi, tyle sytuacji. Warto znaleźć kompromis.

P.S Dla mnie dobro dziecka jest najważniejsze, ale nie robię z niego pępka świata.

W sumie nie wiem co ma dziecko do sprzątania. Za to dużo wypowiedzi o zajmowaniu domem się pojawiło to sprzątanie pewnie jest tego częścią
Dorze, że nie wychowywałaś dzieci 20lat temu, bo być zginęła Każdy na cały etat, sąsiadki, babcie, czasami dzieci 5letnie same w domu, brak tylu przywilejów. Jeszcze bez opiekunek i internetu I dzieci chorowały tak samo. Jeśli ktoś nie jest w stanie pewnych rzeczy. Po prostu musi przemyśleć kwestie czy zabierać się za tworzenie potomka, bo jeszcze pech i urodzą się bliźniaki I tak ewidentnie życie jest trudne. I to całkiem naturalne. I tak szczęście, że nie urodziliśmy się w jakimś lesie 3tysiące lat temu

Według badań przedszkole jest zdecydowanie lepszym wyborem dla dzieci niż siedzenie w domu. Psychika dziecka w takim środowisku kształtuje się lepiej. Także intuicyjnie masz rację

I co wtedy, bo do czegoś zmierzasz? Planować dzieci czy sobie odpuścić? Więcej dopłat powinno dawać społeczeństwo? Kobieta czy mężczyzna powinni dostawać jeszcze więcej wolnego na wychowanie? Inni mają opiekować się czyimś  dziećmi?

Wniosek?
Dyskusja o finansach i ewentualnej rozdzielności majątkowej to wierzchołek góry lodowej. Warto przed ślubem ustalić wspólną wizję związku - to szansa na wyeliminowanie wielu konfliktów.

Jest jeszcze jedno wyjście byś nie musiała podpisywać w/w dokumentu - po prostu powiedz mu ze radzisz sie w tej sprawie na kobiecym forum. Gwarantuje ze go nie podpiszesz

W kwestii dyskusji nt. intercyzy kobietki zapominają o jednym istotnym fakcie - że często facet zarabia więcej od kobiety lub w ogóle utrzymuje cały dom.

Weźmy na warsztat schematową sytuację - facet zarabia 10k, kobieta siedzi w domu i zajmuje się dziećmi. Po 10 latach rozwód.
Przez 10 lat kobieta zajmowała się dziećmi, owszem, ale za to żyła z pieniędzy faceta. Można by rzec dostawała hajs za to wychowywanie, bo przecież swoich pieniędzy nie miała, nie pracowała, a jednak ciuchy miała, auto też, jadła, miała gdzie spać. Przez całe 10 lat mąż wynagradzał jej zajmowanie się dziećmi.

Przychodzi rozwód.

Kobieta otrzymuje połowę spadku, bo przecież nie pracowała, więc nie może zostać z niczym, coś jej się należy. ALE...
Kobieta otrzymuje pod opiekę również dziecko/dzieci, którymi się zajmowała.
Kobieta otrzymuje również alimenty od męża, a że dużo zarabiał, to małe one nie są.

A co ma facet?

Stracił połowę majątku
Stracił dzieci
Traci miesięcznie jakiś % swojej pensji na rzecz alimentów

Teraz rozumiecie, dlaczego brak intercyzy jest niesprawiedliwy? Zabieracie ze sobą to, czym się zajmowałyście (dzieci) + zabieracie ze sobą połowę tego, czym zajmował się mąż (majątek, hajs)
Facet traci połowę tego, czym się zajmował i traci to, czym zajmowała się żona (dzieci)

Właśnie dlatego istnieją tylko 2 sprawiedliwe układy:
- albo intercyza i rozróżniamy co moje a co twoje, w razie rozwodu kobieta zabiera swoje (dzieci) + alimenty, facet zabiera swoje (majątek)
- albo dzielimy się wszystkim po równo - majątek na pół, czas spędzany z dziećmi po połowie + brak alimentów ze względu na podział czasu zajmowania się dziećmi na pół

Dlatego osobiście gdyby moja narzeczona nie chciała podpisać intercyzy, to zaproponowałbym umowę u prawnika o niezabieraniu mi dzieci i niezasądzaniu alimentów w razie rozwodu - tylko wtedy podział mojego majątku mógłbym uznać za sprawiedliwy. W przeciwnym przypadku - brak intercyzy jest niesprawiedliwy, bo kobieta zabiera dzieci, połowę majątku + alimenty, a ja prawie wszystko tracę.

hehe, no tak, co by było gdyby...

Gdyby mąż siedział w domu, a ona zarabiałaby, to mój post wyglądałby dokładnie tak samo - uważałbym, że jemu nic by się nie należało, jakby chciał zabrać jeszcze dziecko.

Już jedna mądra Pani tutaj dobrze podsumowała te wasze hipotetyczne wywody "gdyby nie dziecko, to by dużo zarabiała"

Jestem studentem, moje koleżanki dzieci nie mają, wiele z nich nie pracuje i ostatnie co widzę po nich to chęć zrobienia kariery.
Wiekszość z nich trudni się piekielnie ciężkimi zajęciami jak przeglądanie instagrama oraz oglądaniem seriali.

Ja w tym czasie pracuję na etacie + dorabiam sobie zleceniami. To większość z nich uważa mnie za kujona, który tylko uczy się i pracuje zamiast korzystać z młodości.

PS Czy wspominałem już o tym, że kobieta to nie jest bezmyślna istota i jak się decyduje na siedzenie wygodne w domciu z dzieciaczkiem, to się później nie marudzi, że trzeba po 10 latach wrócić na rynek pracy? Nikt cię siłą do bycia kurą domową nie zmusza, zawsze możesz iść do pracy, nawet na pół etatu a obowiązki domowe dzielić z mężem. Jakoś nasze pokolenie wychowywało się w rodzinie z dwojgiem pracujących rodziców, w tym i ja i jakoś moja mama dawała radę.

Nie wymyślaj problemów, których nie ma:

Co jeśli dziecko nie chce iść do ojca, a co, jeśli nie chce iść do matki? Są takie sytuacje, może rzadko, ale jednak są.

W widywaniu pół na pół nie chodzi o wyliczanie co do godziny; chodzi o to, by ojciec nie dostawał ochłapów w postaci 2 weekendów w miesiącu, bo to z deka za mało.

Tak czy inaczej - małżeństwo to ciężki orzech do zgryzienia i osobiście uważam, że nie wszyscy się do tego nadają, zwłaszcza w dzisiejszych czasach, gdzie promuje się nie ponoszenie konsekwencji swoich czynów.

No nie, to zupełnie inna sytuacja! Intercyza nie polega na tym, że mamy przed sobą jakieś wielkie tajemnice i ktos musi wychodzić bo inny robi przelew!
Ta prośba była kuriozalna, naprawdę.
Można mieć intercyzę- ja też mam- ale wszystko ustalone, jasne i żadnych tajemnic, ale też żadnego zaglądania sobie na konta nie ma.

Dziecko potrzebuje obojga rodziców tak samo. Jeśli nie ma patologii żadnej, to każda ze stron powinna mieć równe prawa do dziecka.

Wiem, że była kuriozalna. Pokazałam tylko na moim przykładzie pewien mechanizm. Że może czasem nie wszyscy nadają się do związków, takich zalegalizowanych. Bo mają niefajnie doświadczenia, ktoś z ich środowiska takie ma, itd. Jedna z części składowych związku jest intymność. Kwestie finansowe są związane z zaufaniem. A zaufanie to nic innego jak intymność.

No w pewnym sensie wazne. Jezeli dziecko z kims ma silniejsza wiez i np jeszcze okaze sie ze ten rodzic bedzie mieszkal np blisko znajomych tego moze wiekszego dziecka to np na mieszkanie moze wybrac bycie z tym rodzicem. Sama tez bym wolala mogac juz decydowac bedac dzieckiem ale nieco wiekszym wybrac z kim chce mieszkac.

Aha no chyba ze tak. No tak kontakt z obojgiem rodzicow jest wazny.

My tez z facetem planujemy takie rozwiazanie :-) Nie chcemy intercyzy, ale wiadomo wszystko ma swoje zalety i wady, dlatego pisze autorxe, ze intercyza nie musi byc zla i ze zalezy jakie zapisy w niej sa. Nie pisze tego dlatego, ze sama intercyzy chce. Wydaje mi sie ze oni nie maja tych spraw jeszcze obgadanych, wiec musza pogadac

Ja jeszcze dodam, ze tak jak pisalam jeden facet chcacy intercyzy moze byc cwaniakiem i zle potraktowac kobiete np zostawic, kazac szukac nagle mieszkania i wyrzucic a ona np z malym dzieckiem i jest problemem. Inny chcacy intercyzy faktycznie moze nie miec nic zlego na mysli i oboje jakos zabezpiecza sie, a ich zwiazek i tak bedzie pelny milosci. Znam kobiete, ktora nie jest z facetem po slubie. Dlugo sa razem, niby szczesliwi, ale cos mi nie gra jak chodzi o postawe jej faceta. Mieszkanie sam wzial na kredyt, nie chcial podobno razem z nia. Sam to zalatwil. Teraz maja dziecko, ktore ma pol roku. Dobrze sie dogaduja, ale jego postawa skoro nie chcial z nia tego kredytu brac jest cwaniactwem. Do tego dlugo nie chcial jej tam zameldowac. Teoretycznie wszystko gra, dogaduja sie, on dzieckiem tez sie zajmuje, ale jak dla mnie troche tez cwaniak. No bo mieszkanie jezeli dobrze sie orientuje i jak kiedys slyszalam od prawnikow jest w tej sytuacji tylko jego i w kazdej chwili moglby ja wyrzucic... A z tego co ona mowila ona placi rate kredytu, on rachunki, wiecej jedzenia kupuje, bo ona zarabia okolo 3000 zl co moze nie jest tragedia, ale on z 2 razy wiecej. No to placi rate nieswojego kredytu ona i nic nie jest tam jej tak naprawde...

Magiki ja rozumiem wszystko i tez jestem za zaufaniem w zwiazku ale zabezpieczenie finansowe (i nie mam tu wcale na mysli intercyzy) tylko zwyczajne zapewnienie sobie pracy i zrodla dochodu z niej uwazam za kluczowe. Nie musi nastapic rozwod zeby sie zle zadzialo. Wystarczy ciezka choroba meza/ wypadek czy nie daj boze jego smierc zeby okazalo sie ze nagle ze nie ma co do garka wlozyc bo to on byl zywicielem rodziny a zona nie pracowala bo x lat poswiecala 100 procentowemu zaangazowaniu w wychowanie Krysi czy czy Wojtusia i teraz jej powrot do pracy (konieczny z uwagi na trudna sytuacje materialna rodziny) moze okazac sie baardzo trudny i dlugotrwaly.
Co do tego ze wychowanie dzieci a nie praca jest wyborem zony i ewentualne konsekwencje tej decyzji powinna poniesc tylko ona podobnie jak Ty uwazam za nietrafione. Oczywiscie ze to powinna byc decyzja i konsekwencje obojga partnerow ale niejednoktornie bylam swiadkiem tego jak maz obstawal przy tym ze naprawde juz czas poslac malca do przedszkola a zona twardo obstawala ze nikt tak nie podciagnie rajtuzek jak mama i ze ona  musi jeszcze posiedziec w domu, najlepiej do zerowki dziecka. W takiej sytaucji sorry ale to jest w tym momencie jej wybor i jej ewentualne ryzyko.

Nie mam dzieci, ale w takiej sytuacji wydaje mi się, że generalnie osoba, która w związku zajmie się wychowaniem dzieci - niezależnie od tego czy będzie to kobieta, czy mężczyzna (coraz częstsze) - podejmuje znacznie większe ryzyko. Sytuacja, gdzie ktoś wykorzystuje dziecko jako wymówkę żeby nie iść do pracy to patologiczna, ale w przypadku zdrowego związku osoba, która rezygnuje z pracy na rzecz wychowania wspólnych dzieci sama stawia się w sytuacji zwiększonego ryzyka. Nie da się tego uniknąć dlatego postulaty odnośnie "pensji" dla takej osoby wydają mi się dość uzasadnione - ktoś w końcu musi z tym dzieckiem siedzieć, a nie każdego stać na opiekunkę.

Autorko, nie wiem jak zachowałabym się w Twojej sytuacji, ale muszę przyznać że gdyby narzeczony zaproponował mi intercyzę  to bardzo bym się zdziwiła. Sama też nigdy tego nie brałam pod uwagę (teraz akurat zarabiam więcej od partnera). Średnio podoba mi się takie "zabezpieczanie" na wypadek rozpadu związku.