25 lat wspólnych do kosza ? - Netkobiety.pl

To są już w zasadzie dorosłe osoby, a jako takie powinny wiedzieć, że nic nie jest wieczne. Dwunastolatek też już jest na tyle duży żeby sobie poradzić z sytuacją kiedy mama i tato dalej są jego rodzicami ale nie są już ze sobą. Skoro żona chce odejść, bo coś tam, coś tam, to daj jej odejść. Jest dorosła i nie masz żadnego powodu żeby wpływać na jej decyzje. Bo to jej decyzje i to właśnie musisz tylko jej uświadomić. Że podejmowanie decyzji, to odpowiedzialność. Nie rób więc z siebie jelenia, że ona się wyprowadzi ale rozwodu nie chce. Ona chce wolności czy czego tam chce, a ty jej to umożliwiasz rozwodząc się. Czysta sytuacja. Ona wolna, ty wolny i kawał życia jeszcze przed tobą.

Słabe
Myślisz, że tylko kasa ją przy tobie jeszcze trzyma?

Rozumiem, że macie rozdzielność majątkową skoro tak piszesz?

Wiem, że piszesz o konsekwencjach, które ona poniesie, ale też widać, że nie masz o niej w tej chwili najlepszego zdania. Pisałam już o tym wcześniej. I wcale mnie to nie dziwi i jest to dla mnie jak najbardziej zrozumiałe.
Dalej jednak jest to niespójne z tym, że ty chcesz ją przy sobie zatrzymać z pełną świadomością, że jesteś "złem koniecznym" z uwagi na dzieci, opinię publiczną albo jej strachem przed pogorszeniem sytuacji finansowej.

Przeczytaj post Apologises. Twoim celem nie powinno być trzymanie na siłę przy sobie larwy, która na tobie pasożytuje i dla której jesteś, jak to nazwał Apologises, "opcją zapasową". Będziesz miał to, co sobie wynegocjujesz, więc negocjuj to, żebyś był PIERWSZORZĘDNYM WYBOREM zamiast koniecznością, gdy lepsze opcje nie wypalą.

Krystian najprawdopodobniej powodem takiego zachowania żony jest inny mężczyzna. Ale Ty musisz mieć pewność. Jeżeli Cię stać wynajmij detektywa. Sam śledząc żonę możesz narobi głupstw. Ja uważam, że inwigilowanie bliskiej osoby jest złe, jednak czasami nie ma innego wyjścia. Jeśli jest kochanek to nieważne co Ty zrobisz i tak jesteś na straconej pozycji. Z kochankiem w tej fazie romansu nie wygrasz. Musisz zająć się sobą i dziećmi i czas pokaże co będzie dalej. Decyzje o dalszej przyszłości podejmiesz jak ochłoniesz.
Śledzenie żony nie dłużej niż dwa tygodnie. Jeżeli w tym czasie detektyw nic nie znajdzie, to znaczy, że powód zachowania żony jest inny. Musisz go znaleźć aby móc skutecznie działać.

KRYSTIAN. Źona. Jest teraz w Amoku.
Teraz nic nie zrobisz dla was
Puść ją, jak ma być z Tobą wroci.
Nie awanturuj się. Natomiast nie uważam za błąd uświadomienie jej w sprawach materialnych.
Siostra z pewnością chce dobrze, ale nie uważam ze to dobry pomysł wciągać ją. W to skutek moze być odwrotny.

@lolek, to nic personalnego. No worries. Jestem na forum zdecydowanie dłużej niż ty i widzę już przez to trochę więcej. Ale to nie jest twój temat, więc tobie analizy nie zafunduję. I śpij spokojnie, w twoim wątku wypowiadać się nie będę.

W kwestii zaangażowania rodziny: pewnie, że fajnie byłoby, gdyby to Krystian i jego żona załatwili sprawy między sobą, bo to SĄ sprawy między nimi. Jednak siostra to najbliższa rodzina, której żona autora się zwierzyła z problemu. Też mam siostrę, która ma męża i dzieci. Gdyby nie mogła się dogadać z mężem, zapewne w sytuacji, gdy rozważałaby odejście, spróbowałabym ze szwagrem porozmawiać, poznać jego punkt widzenia. To nie jest tak, że przechodzi się do porządku dziennego nad rozpadem rodziny. Czasem rola mediatora jest pomocna. Czasem osiąga się cel odwrotny od zamierzonego.

Czy warto angażować otoczenie? To zależy od tego, jakie są relacje zainteresowanych. I jakie oni mają doświadczenia, bo będą filtrować problem przez ich pryzmat. A czasem otoczenie czuje potrzebę zaangażować się samoczynnie. Tak też bywa.

Olinko to nie musiałoby być takie " nagłe odkochanie".
Żona autora wątku mogła mu już od dłuższego czasu wysyłać sygnały, że w ich związku zaczyna się dziać coś nie tak.
Również mogło być tak, że ona była przekonana, że jej sygnały dotrą do niego, co niestety nie mialo miejsca.
Ile na forum jest wątków gdzie między partneram dochodzi wręcz do identycznych sytuacji, jest ich bardzo dużo.
A dlaczego?
A dlatego, że generalnie nie potrafią ze sobą rozmawiać.
Bo każdy ich problem jest ważniejszy od problemu partnera.
A to tak ma być .
Ten post piszę z własnego doświatdczenia.
Moja żona była przekonana, że ja czytam w jej myślach i wiem czego chcę.
Ja się miotałem jak żyd po pustym sklepie bo nie wiedzialem o co chodzi.
A tu niewiele potrzeba.
Tu wystarczy być szczerym do bólu i powiedzić to co się chce ( jak krowie na miedzy).
Czy to jest takie trudne .
Nie, to nie jest trudne, ale koniecznie trzeba przełamać schematy które nami kierują.
Ja nie jestem psychologiem ale uważam, że psychika kobiety jest inna od psychiki mężczyzny i tu też może być przyczyna.
Na marginesie to po naszej rozmowie od już kilku lat nie mamy konfliktów bo mówimy co nas boli, czego nie chcemy i nie liczymy, że nasz partner odczyta w naszych myslach tego czego chcemy.

Zostaniesz z dziećmi?

Tak naprawdę mineły 24 h i teraz łzy się pojawiły i wszystkie emocje mimo że myślałem ze mineły.

Łap dytans.... spoko, tylko jak rozmawiać z córką jak łzy ci się same cisną do oczu.

Teraz dopiero mnie chyba wszystko dopadło....

Tak dzieci zostają ze mną.

Łap ile się da. Nie rozmawiaj nie szpieguj   nie dzwoń nie odbieraj telefonów nie myśl nie zastanawiaj się nie patrz na zdjęcia kontakt ogranicz do minimum najlepiej tylko sms. Jak już musisz myśleć tylko o tych najgorszych wspólnych chwilach... Bo nie dasz rady.

U mnie mija prawie miesiąc i dopiero teraz jakoś wewnętrznie się uspokajam...
Ciesz się że wszystkie dzieci są z Tobą.  Ja nie mam tego komfortu.

Bardzo możliwe, że żonie Krystiana tylko wydaje się, że kocha...Dobry czas na teorię dotyczącą znudzenia związkiem, ostatniej szansy na"coś innego",być może ożyły już dawno zapomniane "motylki w brzuchu" i w głowie też się poluzowało...Nie wchodząc  głębiej-czy to jest czy nie jest miłość ,zauroczenie czy fizyczna bliskość fakt jest faktem ,że doszło do zdrady emocjonalnej i fizycznej.
Krystian- teraz ruch po Twojej stronie...Na siebie i swoje życie  jeszcze masz wpływ ;wpływu na myślenie i działanie  czytaj -życie  twojej żony -nie masz. Z doświadczenia wiem ,że brak reakcji mści się okrutnie...na ogół recydywą zdradzającego albo życiem w matrixie pt. "nieustanna podejrzliwość i śledztwo", co w konsekwencji skutecznie zabija każdy związek.
Dzieci zawsze szkoda, ale fundowanie im życia w tych warunkach to słaba wizja...
Będzie trudno, ale będzie .A póżniej będzie lepiej -naprawdę; szacunek do siebie daje wewnętrzną siłę.
Powodzenia ,inwestuj w siebie; otaczaj się mądrymi i dobrymi ludżmi. To zawsze procentuje:-)

Nie mi ją oceniać, po pierwsze ocena mogła by być zafauszowana. Być może na wszystko wpłyneło uczucie do kogoś nowego które przycmiło uczucie do mnie i dzieci.

Nie wiem jak mnie ocenicie. Być może jako kretyna naiwnniaka itd... cześć pewnie stwierdzi że odmiennie. Zobaczymy.

Opisze ostatni etap, coś co nastąpiło w międzyczasie ( no chyba przedostatni etap, bo ostatni to rozwód )

Przez ostatni okres moje życie się wywróciło. Miałem zamiar dokopać jej, zniszczyć w sądzie ( ilość dowodów przez mnie zgromadzonych jest przytłacząjąca i chyba przekona każdy sąd)

Co było między nami po czymś takim jak miało miejsce było jednym z najgorszych okresów w moim życiu. Chyba wszystkie uczucia ktróe mną miotały zostały opisane na tym forum.

Postąpiłem wbrem zdrowemu rozsądkowi, postarałem sie być ponad to. Powiedziałem że zostawiamy dzieci u dziadki i jedziemy na ostatni wspólny weekend. Zero komórek, kontaktu z kimkolwiek itd. ( dla dzieci całkiem nowy wumer nie znany nikomu).

Jeśli się na to zgodzi rozejdziemy się bez orzekania o winie.

Zgodziła się pierwotnie z strachu potem z ciekawości.

Wiem stwierdzicie że to było, głupie, ngradzanie zdrajczyni czy coś w tym rodzaju.... Jasne że możecie mnie tak ocenić... Macie do tego prawo.

Ja potrzebowałem coś takiego. Pojechaliśmy.... Po praz pierwszy od dawna bardzo dużo rozmawialiśmy, szczerze ( przynajmniej mam taka nadzieję) i wszystko wskazuje że tak było.

Spędziliśmy wspaniały weekend wbrew pozorą. Z założenia miał być on taki, ostatni wspólny weekend i rozwód. NIe chcodziło o ratowanie małżeństwa, bo już nie ma czego.

Wiele spraw ustaliliśmy. Pewnie wiele rzeczy przeżyliśmy ostatni raz wspólnie....

Mi ten weekend pozwolił się oswoić z wszystkim, odżyłem psychicznie mega. Wiem że między nami nie ma chemi już i nie bedzie. Nie wiedziałem ze taki efekt przyniesie....nie planowałem tego w ten sposób. Ale po nim czułem taki wewnętrzny spokój że szok.

Nie ma pworotu do małżeństwa, wspólnego życia. Zawsze będziemy mieli wspólną przeszłość ale nie przyszłość. Zawsze będą łączyć nas dzieci...i ćwierć wieku razem.

Powoli w zgodzie załatwiamy rozwód. Niestety na niektóre warunki musi się zgodzić jak chce rozwieść sie w zgodzie ale i tak nie ma najgorzej....

Na koniec weekendu powiedziałęm że możemy spławić obrączki w wiśle jako symbol końca...jednak stwierdziłem że może z tego zrobić lepszy użytek... i w taki sposób otrzymała je jedna z fundacji. Myślę że jak je choćby w cenie złomu się pozbędą jakiś pozytywny efekt tego będzie.

Ja zostaję w domu, jest on w mojej dyspozycji wyłacznej, ona nic do niego bedzie mieć. Dzieci zostają ze mną. Będzie płacić alimenty na nie... Powoli wszystko dogramy. Powoli na spokojnie.

U mnie?

Pewnie jeszcze nie jeden raz dołapie mnie dół, ale jakoś zbieram się do kupy.

Idę mimo wieku na studia, rozwijam pasje. Otwieram się na ludzi. Nie rozpaczam nad tym co się stało ale ide do przodu.

Zaczynam życie jako singiel z bagażem życiowym ( mega )...

Jakoś optymistycznie patrze w przyszłość....

Oceńcie moje zachowanie jak chcecie. Najważniejsze że ja mimo wszystko do końca byłem fer i dziś bez problemu mogę sobie spojrzeć w twarz....

dołaczam się...

jaki jeden weekend? pofatyguj się Lou przeczytać cały wątek- już od wakacji to trwa przynajmniej..Ma jej oddać dom  i iść z dziećmi pod most?

Krystian, wiesz o tym , ze statystyka nie jest sprzymierzeńcem trwałości nowego związku żony i jej kochanka.

Kiedy formuła ich związku wypali się , spowszednieje i nie przetrwa , co wtedy ?

Jeżeli za 3 lub 5 lat zobaczysz żonę z walizkami na progu swojego domu i usłyszysz radość dzieci, ze wróciła.

?

Kochanek jest w związku czy singiel z odzysku ?

Wygląda na to, że faktycznie oswoiłeś sytuację, nie wypierasz, nie targujesz się
Dobrze się czyta, że ludzie mimo wszystko potrafią się dogadać, że po wspólnym ćwierćwieczu, wspólnych dzieciach ale i nieuczciwości i nielojalności jednego z małżonków nie pozostały tylko urazy i nienawiści. Chociaż mam pełną świadomość, że sytuacja jest dla ciebie bolesna.
Mam nadzieję, Krystian, że wszystko ci się dobrze ułoży Powodzenia

P.S. W ogóle świetnie, że ludzie wracają na forum i dopisują kolejny rozdział.

Nie wiem czy dałem radę, mam nadzieję że jakoś podołam przyszłości.

Chciałem w tym miejscu wszystkim podziękować za wsparcie, słowa krytyki, dobre i złe rady....

Na pewno to wszystko pomogło mi przetrwać ten pr........ okres w życiu.

Na pewno dzięki temu że wiele rzeczy sobie uświadomiłem byłem w stanie skończyć to w ten sposób a nie jak większość idąc na noże czy bez zwracania uwagi na wspólną przeszłość zniszczyć partnera który źle postąpił....

Ale ja się nie otrząsnąłem.  Wekend pozwolił mi się oswoić zebrać do kupy ale nie otrząsnoąć.

Zrozumiałem że miedzy nami nie ma nic. Ja nie zmuszę jej do kochania mnie. Skoro kocha tamtego to co mam zrobić? Chce rozwodu to nie idę na noże ale załtwiamy wszystko na spokojnie. Nie rozumie trochę o co chodzi. Co jeszcze mam zrobić błagać na kolanach żeby przestała mnie zdradzać czy co mam zrobić?

Nie, Krystian. Podpytuję, bo może skorzystam z twojego doświadczenia. Może i ja zbiorę się do kupy ...

Krystian, a ja Ci napiszę, że Twoja postawa jakoś wyjątkowa nie jest - ale nie jest to jednak próba uwłaczenia Tobie, a zwrócenie uwagi na pewną tendencyjność OCZEKIWAŃ forumowiczów względem zachowania się w sytuacji zdrady przez współmałżonka, a realia rozwodowe po drugiej stronie ekranu. Moje obserwacje podobnych sytuacji w realu są takie, że tak się bardzo często rozwody kończą - polubownie. Pomimo wzbudzających silne emocje okoliczności.

Czytam dość długo netkobiety, według części forumowiczów "zdrajcy" NALEŻY się lincz, ukaranie za niewierność poprzez puszczenie go / jej w skarpetkach, odebranie dzieci i społeczny ostracyzm. A Twoja postawa, czyli odwrotne zachowanie, to swego rodzaju "przegranie".

Ja Cię nie oceniam właśnie jako kretyna czy naiwniaka, a faceta, który przeżył emocjonalne piekło zafundowane przez niewierną małżonkę, ale który ma wystarczająco oleju w głowie, żeby nie szarpać się po sądach, a ten czas i energię przeznaczyć na coś konstruktywnego (choćby wspomniane przez Ciebie pasje i studia, a więc krok w przyszłość, a nie w tył).

Mój były już mąż też miał romans zakończony ciążą kochanki i naszym rozwodem. Jeśli mogę Ci dać radę - uporządkuj sprawy finansowe i formalne najszybciej jak się da i... odetnij się od wkrótce_byłej_żony. Wspólne sprawy powinny się ograniczać wyłącznie do dzieci. Puść ją wolno. Niech zakosztuje życia z kochankiem. Może będą szczęśliwi może nie. Im szybciej się od tego zdystansujesz tym lepiej i tym szybciej DASZ SOBIE SZANSĘ na nowe życie.

Napiszę tylko, że nie jest łatwo się rozstać po wielu latach razem. A i sposób, w jaki do tego dochodzi (zdrada), sprawia, że zdradzonemu i porzuconemu jest dwa razy trudniej. Etap targowania się z tą trudną rzeczywistością trwa około roku. Ty już wiesz na czym stoisz. Za około rok lub dwa lata powinieneś być całkowicie wyleczony i z traumy i z byłej żony.

A może i los się do Ciebie uśmiechnie i w miejsce kobiety, która Ciebie zdradziła, postawi kogoś, kto Cię pokocha i doceni. To się zdarza. Zapewniam Ciebie.
Powodzenia!

Działałeś jak Ci podpowiadała intuicja. Więc teraz przy goleniu patrząc w lustro patrzysz na kogoś, kto poszedł za własnymi uczuciami. Zresztą to, że poczułeś wtedy ulgę, jest wskazówką, że dobrze zrobiłeś.. Jak w tej reklamie- Czujesz się dobrze? - robisz dobrze..
I na pewno nie jesteś nieudacznikeim, jak tam wyzej w którymś poście Ci się wymknęło- tylko facetem który poszedł słuszną drogą.
I te 25 lat nie poszło do kosza- spójrz na dzieci
Zrobiłes to, co nalezało do CIEBIE  a w związkach 50 % nie należy do nas, tylko do drugiej strony. zawsze.

Jest na forum wiele historii Panów w Twojej sytuacji, którzy spacyfikowali niewierną- na różne sposoby-- ich poczucie zwycięstwa jest złudne.
Niech cię los wynagrodzi, Krystian. Dbaj o Siebie

Możesz rozwinąć?

Krystian,
Właśnie ten weekend mnie zaskoczył i wogóle czytając twoją historię, wydało mi się, że nie postępowałeś w typowy sposób. Życzę cię powodzenia w dalszym życiu. Myślę, że mimo wszystko jesteś silny.

Powielanie błędów rodziców nie wynika z powielania wzorców ale z braków emocjonalnych w okresie rozwoju dziecka. A tak się dzieje kiedy rodzice się rozchodzą .

Krystian ,
Czy Ty przypadkiem nie jesteś typem faceta " ciepłe kluchy" ?
- to żona była gwiazda Ty w jej cieniu, to do Ciebie przychodziły dzieci kiedy coś naskrobaly bo Ty byłeś łagodniejszy , itd.
Kiedy romans żony wyszedł na jaw , zafundowałes jej wypad weekendowy i jesteś dumny z tego , ze to chyba pierwszy taki przypadek.
Czy zastanawiałeś się jak żona odebrała ten weekend ?
Raczej jako Twoja próba przekonania jej , zapewnienia ze czekasz i jakby podwinęła jej się noga to ma gdzie wrócić .
Bo, tak szczerze to również twoja sytuacja, faceta z 3 dzieci nie rokuje by jakaś kobieta, pewnie ze swoim przychowkiem chciała dołączyć do takiej czeladki.
Ponadto Twoja sytuacja finansowa - spłacasz kredyt a alimenty na dzieci... myślisz że ich matka wyskrobie minimum 3x600PLN ? Raczej cały ciężar finansowy poniesiesz Ty.

Ponadto - kredyt na dom - zostanie przepisany na Ciebie ?
Wątpliwe . Banki wola mieć dwóch wierzycieli niż jednego.
To kwestia dywersyfikacji ryzyka i zdolności finansowej. Nawet jak będziesz miał zdolność finansowa , to niekoniecznie bank się zgodzi. A zdolność finansowa jednej osoby mającej na samotnym wychowaniu trójkę dzieci jest niższa niż w przypadku dwóch osób .
Czyli szykuje Ci się nabijanie kasy żonie i jej kochankowi - jeżeli weźmie z nim ślub , a skoro to ona chce rozwodu to myśli o ponownym małżeństwie .
Czyli Ty będziesz spłacał kredyt, a żona będzie mogła wykazać ze spłaca polowe kredytu czyli ma polowe udziału w domu, a skoro spłata kredytu będzie leciała na jej konto w trakcie małżeństwa z obecnym kochankiem, to będzie powiększała ich majątek wspólny, czyli będziesz fundował kochankowi udziały w Twoim domu.

Kiedy żona się wyszaleją i emocje z racji wieku, przestaną być tak ważne to zechce wrócić do starego, nudnego męża jak do starej bezpiecznej przystani po pełnej wrażeń podróży .
Ty znudzony samotnością , bo dzieci będą miały już swoje życie , może i wnuki raczej skorzystasz z propozycji powrotu.

Żona jest świadoma Twojej sytuacji a wypad weekendowy utwierdził ja w przekonaniu , ze może sobie bezpiecznie poszaleć . Jak nie wyjdzie to zawsze będzie miała gdzie wrócić , nic nie traci, może jedynie zyskać .

Sorry za szczerość .
Brutalna, ale może lepiej znać teraz taki scenariusz , zanim się nie wypełnia .

Rozstajecie się w zgodzie ok super, ale moim zdaniem powinieneś rozwieść sie z orzeczeniem o jej winie dlaczego? Bo ludzie się zmieniają i ona też może się zmienić podać Ciebie o alimenty lub w przyszłości grać przed dziećmi że to Tatuś winny rozpadowi małżeństwa.

Nie ja jestem ten ostrzejszy rodzic, więcej wymagający.
Nie jestem typem ciepłe kluchy ale typem twardziela. (nie moja opinia)

W dniu 18 grudnia 2019 roku o godzinie 11:12 usłyszałem w sądzie rejonowym w Krakowie ....  rozwiązuje związek małżeński zawarty....
Dziś wyrok jest już prawomocny....

Dzieci zostały ze mną, dom również w moim posiadaniu został, dostaje alimenty ...

Wszyscy mi gratulują itd.... Ja natomiast mam dziwne uczucie porażki, mega porażki życiowej, zresztą okres świąteczny napawa niestety mnie depresyjnie...
Ktoś napisał że nie jeden raz będę miał doła nie jeden raz będę rozpamiętywał co mogłem zrobić lepiej ....i tak jest.

Wiec koniec tematu...

Rozwód to zawsze porażka. Jak żona (w zasadzie już była żona) zachowywała się od czasu twojej ostatniej wizyty na forum? Były jakieś próby powrotu?

Ale nie w przypadku Krystiana. Nie miał wpływu na to, że żona odleciała mając omamy, że u sąsiada trawa jest bardziej zielona.
Do czasu. Sądzę, że jeszcze ona wróci do Krystiana.

Czyli co potulna żonka wróciła, bo kochaś okazał się dwulicowym oszustem i sam wrócił do swojej rodzinyy. Tylko że już za późno..Ma nauczkę a Tobie życzę, żebyś jak najszybciej stanał na nogi. Dla siebie i dzieci

Przejrzałem cały wątek, żeby sprawdzić czy znalazł się ten kochanek no i oczywiście się znalazł.
Mam wrażenie, że trochę za bardzo się guzdrales z tym wszystkim. I romans sobie trwał rozwalajac wszystko.
Trzeba było ciąć ostro już w 2017.
Rozwód rozwodem ale kto wie jak się jeszcze rozwinie sytuacja.