Nie moge sobie poradzić, brak sensu życia - Netkobiety.pl

Pytam bo przez przypadek trafiłam na filmik na youtube Magadelny Szpilki. Oczywiscie nie wszystko o czym Ona mowi do mnie pasuje .
Zapoznam się z tym tematem. Nie chce wiecej takich błedow.

miesiąc temu sie wyprowadził,ale nadal sie spotyka z kochanką.............a pozatym on sam nie wie co ma zrobić,tamta mu troche w głowie zawróciła,narazie jest mu pewnie dobrze bo nie ma żadnych obowiazków

Dlatego potanowiłam tu napisać,zebyście mnie uświadomiły ze on nie jest mnie wart,ja już każde forum przejrzałam,i wiem że powinnam go zostawić,tylko szkoda tych lat,i chyba boję sie samotności.......dużo złego sie działo tylko ja jestem zbyt dobra i naiwna,tak rozmawiałam z różnymi osobami i kazdy mówi to samo.pisałam do niego żeby mi tylko napisał ze mnie nie kocha,i chce rozwodu ,ale tego nie napisał,i każdy twierdzi że to dlatego ze jak mu z tamta nie wyjdzie to wtedy wróci do mnie,też tak myślicie?A JESZCZE DODAM ŻE JEGO KOCHANKA TEŻ ĆPA,I MA DZIECKO 7 LETNIE

Samotnosci boi sie chyba kazdy. Nikt nie chce zostac . Nie tak wyobrazalysmy sobie zycie z naszymi polowkami.
Uwierz ze z jego strony milosci juz nie ma. Albo Ty zrobisz zdecydowany krok albo On.  To nie jest łatwo decyzja , sama jednak widzisz ze nie ma czego ratowac. Nie badz kolem zapasowym. Ja nim bylam i zostalam z niczym.

Twoja sytuacja przypomina troche moja. Tez probowalam pomoc mezowi. Nie docenil, wrecz przeciwnie. Zrobil ze mnie najgorsza. Zostalam sama w ciazy. A on poki co szczesliwy bo robi co chce. Pije, cpa, nawet sie zareczyl mimo ze nie mielismy jeszcze rozprawy w sadzie. Moja tesciowa tez byla/ jest za mna. Pamietaj jednak ze to mama Twojego meza i jaki by on nie byl to jej syn.
NIE POMOZESZ KOMUS KTO TEJ POMOCY NIE CHCE.
TWOJ MAZ JUZ WYBRAL INNA.
Jak ktos zaluje robi szybkie kroki zeby cos naprawic. Z tego co opowiadasz on sie nawet nie kwapi do tego. Nie marnuj wiecej czasu. Juz i tak duzo go stracilas.

Moze to starczy. Masz jakiś świadkow? Dowody zbieraj caly czas. Idz tez do radcy prawnego.
Mozesz tez sie rozwiesc bez orzekania o winie. Decyzja nalezy do Cb. Ja tez chce rozwod z winy meza. Sprobowac nie zaszkodzi.

A wiecie co mnie najbardziej boli,to że nie miałam żadnego wsparcia w mężu jak poroniłam 3 razy,jemu nawet łza nie spadła,on chyba nie ma uczuć,nigdy mu tego nie zapomnę...........ale robiłam badania genetyczne,i wyszło żle,profesor powiedział że to nie koniecznie musi być moja wina,ale mam problem z krzepliwościa.A na świadków napewno bede miała rodziców,oni mieszkaja z nami tylko zajmuja pietro a my mieszkalismy na dole,wiec oni powiedza napewno tyle ze kompletnie nic nie robił,zawsze miał ciepło,bo było napalone,wode też miał ,lodowka tez była pelna go głupia zona zrobiła zakupy,on sie niczym nie interesował,ale taż mam siostry które chcą zeznawać..........

mam taki zeszyt w którym wypisałam wszystkie jego wady,i wiem że już dawno powinnam sie rozwieść ale chyba jestem zbyt słaba na taki krok,ja wiem że mój mąż nie jest wartosciowym człowiekiem,jego wychowała tylko mama która bardzo dużo pije,nie wpoiła mu żadnych wartości,i jakich kolwiek uczuć,ale bardzo wam dziekuję,bo to mnie bardzo motywuje co piszecie,narazie musze poczekac z rozwodem bo musze zebrac dowody,jakieś zdj...........

Pamietaj ze kazdy jest kowalem swojego losu i nikogo nie usprawiedliwia dzieciństwo, wychowanie. To tak jak przykladz dwoma bracmi. Jednemu zadano pytanie: Czemu pijesz?  Bo napatrzalem sie jak tata pił. Spytano tez drugiego brata: Czemu NIE pijesz? Bo napatrzalem sie jak tata pije. Wnioski wyciagnij sama.
Mamy tendencje to tlumaczenia ich. Niestety nic ich nie usprawiedliwia.
Chcesz miec z kims takim dziecko? Ja mam i musze zyc z mysla ze ojciec nie bedzie zadnym wzorem dla dziecka. Twoj maz nie jest niczego wart. Odetnij sie od niego.
Panietaj tez ze najlpiej do sadu miec swiadkow z poza rodziny, przydadza sie zdjecia, rozmowy.
Nie poddawaj sie. Zlozenie o rozwod to najtrudniejszy ktok, potem juz idzie z gorki. Nie wiesz w jego bajki o zmianie. Tacy luzie zmieniaja sie tylko jak juz to dla wlasnych korzysci, znowu wykorzystaja , zostawia i tak w kolko.
Twoje malzenstwo juz i tak nie istnieje. Musisz to niestety przełknac i starac sie isc do przodu.

Monia,jeśli można wiedzieć,ile masz lat?

Jakoś tak biorąc pod uwagę staż twojego związku ubzdurałam sobie,że jesteś sporo starsza,a ty jesteś starsza tylko o rok ode mnie.Zauważyłam,że z niektórych twoich tekstów gdzie odpowiadasz dziewczynom na ich porady płynie przesłanie,które można podciągnąć pod formułkę TAK,ALE...Ja cię rozumiem,bo przez ostatnie miesiące mojego związku koleżanka mi powtarzała,że to sensu już nie ma i powinnam zostawić faceta,a ja odpowiadałam WIEM,ALE...Autentycznie wiedziałam,że ona ma rację,ale miałam sto pięćdziesiąt argumentów za tym żeby ten związek trwał oszukując sama siebie i całą rzeczywistość dookoła.Gdyby on mnie nie zostawił,to może nadal bym walczyła z wiatrakami.Z tą różnicą,że w przypadku mojego ex nie było kochanki,narkotyków i całej tej patologii o której ty piszesz w kontekście byłego.Jak już pisałam z tym człowiekiem już nic cię nie czeka dobrego i jedyną rzeczą a właściwie osobą,którą powinnaś ratować jesteś ty.

No to była moja pierwsza taka poważna miłość, miałam 19 lat jak zaczełam z nim być, on jest rok młodszy, dlatego nie mam żadnego doświadczenia z facetami, bo wtedy może łatwiej by było wyciągać wnioski. Ja wiem że każdy dobrze mi radzi, ale jest właśnie to ALE....... nawet ostatnio broniłam męża, że się zagubił w tym wszystkim, i ciągle jest we mnie nadzieja że coś się zmieni, wiem o tym że i tak nie da się tak funkcjonować jak ciągle w głowie siedzi ta zdrada, miałam czas że miałam obrzydzenie do niego, bo przeczytałam wiadomość od tej kochanki do męża "weź mnie na masce"  bardzo bym chciała go nienawidzieć ale wiem że z czasem się tak stanie.

Edyszko u mnie również huśtawki..raz dobrze a raz gorzej i ścisk w dołku. O dziwo nie chce mi się płakać. Pewnie dla tego, że płacz przerobiłam jeszcze przed rozstaniem bo już wtedy gdzieś do mnie docierało, że będzie koniec. Czytam natomiast bardzo inspirujący wątek www.netkobiety.pl/t67911.html  zwłaszcza posty użytkowników Elle88, iceman, thepass. Nie wiem czy któraś z was tam zaglądała. Uważam, że warto. Dodało mi otuchy i dało do myślenia (zobaczymy na jak długo, hehe ).

Łączę się Tobą, z wami w bólu. Trzeba jakoś przetrwać, najważniejsze, że to stan przejściowy.

@Edyszka nie jestes nienormalna
Wczoraj tez mnie zlapalo okolo polnocy. Siedzialam w aucie i plakalam. Dzis jest lepiej, tesknota jednak jest. Niby nie mam za kim tesknic ale jest to ale...

Myślałam,że już jest lepiej i że ten pierwsz miesiąc był najgorszy,a teraz z górki,ale nieeee...Zbyt pięknie by było.To jak się poczułam kiedy zobaczyłam,że zdjęcie mi polubił pokazało mi w jak marnym stanie jeszcze jestem.Kliknięcie LUBIĘ TO pod zdjęciem nie można nawet reakcją z czyjejś strony nazwać a ja się poczułam jakbym go przed chwilą gdzieś na ulicy zobaczyła.

Mój nie robi mi nadziei.Powiedział na koniec,że związku nie będzie i tyle w temacie.Od tamtej pory cisza jest i będzie.

Doskonale to rozumiem.  Teraz przynajmniej wiem na czym stoje. Pozostaje tylko u mnie mala nadzieja ze dziecko moze miec normalna rodzine. Jednak wiem ze moj ex nigdy nie bedzie normalny, na dodatek po tym co on robi nie daloby sie normalnie funkcjonowac z nim.
Ja to wszystko wiem...ale ciagle jest ale...

Twoj i moj nie musza nam mowic czy pisac tego czy nas kochaja. Pokazali w kazdy mozliwy sposob ze nie kochaja. To My sie oszukujemy ze moze cos tam w nich jeszcze zostalo . To My tylko to przedluzamy i sie niepotrzebnie katujemy.
Od kiedy nie jestem z mezem odczuwam wewnetrzny spokoj. Tylko samotnosc dokucza.

Tak mam huśtawkę I podobnie jak Ty wczorajszy dzień był super, a tuż przed snem złapałam doła i trzymało mnie aż do popołudnia. Podzielę się z Tobą tym co dzisiaj wymyśliłam o tęsknocie za ex. Więc: mój związek był toksyczny - to już wiadomo, ale były też dobre momenty - to też wiadomo. Te dobre momenty to może 30% całej znajomości ---> i tu jest miejsce na błąd statystyczny, bo wskaźnik procentowy określony został w dniu, w którym tęskniłam za ex. Niemniej, były fajne chwile, o których moja psychika mi przypomina. Regularnie. Co to oznacza? Że nie jestem stukniętą wariatką która związała się z tym złym i niedobrym exem a cały związek był do bani. Brawo ja! Jednak realnie oceniając życie z nim a życie bez niego to teraz jest mi lepiej. Będąc z nim miałabym pewnie pierdyliard problemów i jeszcze więcej dezaprobaty, ignorancji i braku szacunku z jego strony. Wzięłam 20 głębokich wdechów, powiedziałam sobie: "fajnie było mieć się do kogo przytulić, ale jeszcze fajniej jest teraz" i tęsknota przeszła.
A Ty Edyszka jak walczysz z tęsknotą?

Edyszka nie zwlekaj, usuń go. Teraz będziesz się zadręczać: "dlaczego polubił Twoje zdjęcie?, co chciał tym uzyskać itp". Przestań, koniec to koniec, nie ma zmiłuj. Tak reagujesz jak on dał Ci lajka, a co będzie jak on zmieni zdjęcie? Będziesz sprawdzać kto jemu dał lajka? Kochana szkoda nerwów. Takie jego życie na portalach społecznościowych: lubi Twoje zdjęcia i zrywa za pomocą fb. Brak słów...

Eiko sprowadzę Cię na ziemię. On: nie opamięta się, nie kocha Cię już i jest szczęśliwy bo ma nową zabawkę. Wiem - bolało. I teraz: nie kocha Cię, nie kochał Cię gdy postanowił Cię zdradzić, a czy kochał kiedykolwiek - nie wiem. Zagłębianie się w psychikę psychola to jak skok na bungee - bez bungee. Tylko krzywdę sobie robisz.
Te pytania które się pojawiają w Twojej głowie są typowe dla rozstania, dla każdej z nas (tutaj uwaga @Edyszka bo Ty możesz dopiero wejść w ten etap)...
Rozumiem, że to przykre, że na USG idziesz sama. Choć wątpię, że będąc z nim nadal coś by się zmieniło. Eiko musisz zrozumieć, że on jest niedojrzałym gówniarzem i postaraj się przetłumaczyć to swoim emocjom. Nie będzie od niego żadnego wsparcia, jeśli chcesz gdybać to pozbądź się wątpliwości - nigdy by nie było z niego pożytku. Nie ważne czy on jest z Tobą czy nie. Kochana masz szanse poukładać sobie życie. Wyciągnij wnioski z tego co Cię spotkało i unikaj na przyszłość takich typków. Jeszcze będziesz szczęśliwa. Przechodzisz teraz trudny okres w życiu, to tylko pewien okres. Całe życie takie nie będzie. Głowa do góry i zapraszam tutaj na ziemię - musisz po niej twardo stąpać.

Karina.Julia.8 jak zawsze stawiasz mnie na nogi
Gdybanie nie ma sensu. Przydalby mi sie urlop

Tesknota poki co nie wraca?:)

Karina,jakbyś wytłumaczyła moje zachowanie na jego lajka?Bo ja swój mózg próbowałam zrozumieć i nie umiem.Jedyne do czego doszłam,to fakt że myślałam,że widzę już malutkie światełko w tunelu w kwestii tego rozstania,a okazało się że jestem w czarnej dupie emocjonalnej.Jak już napisałam kliknięcie lubię to pod zdjęciem,to nawet nie jest reakcja z jego strony,a jak to zobaczyłam,to pół wieczoru przepłakałam tak jakbym go na ulicy zobaczyła i wszystko wróciło.

Eiko,jesteś silną kobietą.Przechodzisz to co my a do tego w ciąży jesteś i dajesz radę.Ja nie wyobrażam sobie co by się działo jakbym jeszcze w ciąży teraz była.Nie no,jak ja widzę co przechodzę,to chyba bym poroniła przez to wszystko.A mogłam wpaść,bo stosowaliśmy sex przerywany a nie normalne zabezpieczenie.Wtedy myślałam,że gdyby co tragedii nie będzie bo przeciez to związek do grobowej deski...Bez komentarza.

@ Eiko ja najdłużej z Was jestem po rozstaniu i teraz to się wymądrzam i jestem (?) silna. Przynajmniej tak możesz mnie odbierać... jednak to nie prawda. Długo szalałam z rozpaczy, odbiło się to na moim zdrowiu... To czas mnie uodpornił, po kolei na każdy cios z życia ex. I jak już myślę że wszystko mi jedno to życie tworzy sytuację inną niż poprzednie i ja też jestem w rozsypce. Po tylu miesiącach szybciej się z tego podnoszę, bo wiem, że nie warto. Czy się przejmuje czy nie - nie zmienię zachowania ex. Dałam sobie spokój z nim a nawet zaczynam korzystać z życia i o nim zapominam...
Ty jesteś silna bo radzisz sobie i w dodatku nie masz wyboru, bo odpowiadasz też za dziecko. Nabierz dystansu do tego co robi twój ex, skup się na tej małej iskierce miłości która masz w brzuchu. Przyjdzie na świat i wtedy poczujesz taka miłość, że zapomnisz o ex.

Tak,też to w pierwszej chwili chyba odebrałam jako nadzieję i dlatego tak emocjonalnie zareagowałam.Tym bardziej,że nie spodziewałam się tego.Mój poprzedni były chcąc do mnie wrócić zaczynał dziecinnie podchody od zaczepek na fb.A to lajk,a to komentarz i pewnie też  z tym mi się skojarzyło,ale nie,nie obecny ex kliknął lubię to,bo po prostu mu się zdjęcie spodobało,to nie miało żadnego podteksty.On i mój poprzedni to dwie różne bajki.Ten wracać na bank nie będzie chciał.Wiem to,w końcu go znam.Co nie zmienia faktu że głupim lajkiem przypomniał o sobie i kryzys emocjonalny mi wywołał.Jak ktoś nie wie co się dzieje po rozstaniu w głowie kobiety która bardzo kochała,to zapewne może paść ze śmiechu na wieść że lajk jest w stanie wywołać kryzys...

Drogie dziewczęta. Zrozumiałam, że zagłębianie się w to co było, analizowanie, zostawianie sobie jakichś tam furtek, rozczulanie nad sobą, nie ma żadnego sensu. Wyciągnęłam jedynie wnioski na przyszłość aby nie powtarzać tych samych błędów i powoli otwieram się na nowe. Wybaczyłam mojemu ex i zaakceptowałam jego decyzję. Zaakceptowałam koniec tamtego rozdziału. Próbuję przywrócić moje poczucie bezpieczeństwa i przede wszystkim odnaleźć siebie tu i teraz. Codzienne afirmacje również trochę pomagają. Zrozumiałam też, że jedyną osobą, która może dać mi w tym momencie szczęście jestem ja sama, nikt inny mi tego nie zapewni. Teraz jest czas na rekonwalescencję i nie ma w nim miejsca na ex. Nie poddawajcie się za bardzo tęsknotom i innym napływającym myślom mających związek z ex. To podświadomość, która jest jak małe tupiące dziecko kiedy się mu zabierze lizaczka/zabawkę - nie lubi zmian i pewnie dalej będzie próbować narzucać myśli o ex i stary rozdział. Zdystansowałam się do tych wszystkich natarczywych myśli i pozwalam im sobie przepłynąć jak chmurom na niebie. Uświadomiłam sobie, że codzienna praca nad sobą jest mega ważna.. To wszystko nie jest łatwe, ale dotarło do mnie, że tylko tak można sobie pomóc.

Nie dziwię się że taka wiadomość wywołała u ciebie kryzys,bo jesteś uzależniona od tego człowieka emocjonalnie więc to normalne,ale...Monia,jakie kocha?Jakie walczy z tym uczuciem?Ja walczę z uczuciem,ty walczysz z uczuciem,walczą z nim dziewczyny,które tu piszą ale nie twój były.Przecież dałaś mu szansę,wybaczyłaś,wprowadził się do domu i jak się to skończyło?...Lada moment uciekł do niej.Gdyby cię kochał,to by do niej nie odszedł.No pomyśl,wybaczyłaś mu,a on kochając ciebie odszedłby do innej tak po prostu żeby będąc z nią powalczyć sobie z uczuciem do ciebie?Przecież to jest nielogiczne nawet.To był jego wybór a ty nie chciej odsunąć się na bok tylko odsuń się na bok.Nie chciej to skończyć tylko skończ to.

Masz rację, cały czas czytam wasze wypowiedzi i sama sobie też to tłumaczę, ale męczy mnie to, bo niszczy mi psychikę, a z nią też nie jest dobrze, też miałam iść do psychologa, ale jak mąż się wprowadził to myślałam że dam radę, fakt 1 tydzień z nim był wyjątkowy, potrafił często przytulać, całować w czoło, był naprawdę miły, dobry, ale to trwało krótko. Dzisiaj jest już lepiej, ale boję się że znowu napiszę i zburzy to wszystko co osiągam.......

Potwiedzil mi dzis lekarz ze dziewczynka. Wyniki mam bardzo dobre. Tak zwana ciaza ksiazkowa. Bardzo sie ciesze bo balam sie ze moze cos nie tak, moj brzuch ciazowy wyglada na 3 mc a ja juz zaraz wchodze w 7 mc...

Wyszlam od lekarza i o dziwo sie nie rozplakalam. Pierwszy raz chodzac po miescie nie chowalam brzucha. Wiem ze to dziwne.
Nie powiem ze nastroj mam super, ciagle odczuwam stres ze moge ich gdzies spotkac ale najwazniejsze ze moja lobuzica zdrowa, teraz obdarowuje ja truskawkami
A jak u was?

Moze u Cb tez zapowiadaja opady. U mnie ma lac w nocy i juz ktoras osoba z kolei mowi mi o bolu glowy.
Czesto masz takie bole?
Moja mala to jedyne co mi dobrego po moim ex zostalo.

@olive cieszę się że masz takie nastawienie, jednak ocenie Cię przez pryzmat moich przeżyć po rozstaniu: obawiam się że kryzys jeszcze przed Tobą.
Obym się myliła. Trzymam kciuki obyś jak najdłużej w tym wytrwala!