odmienne pojęcie zdrady - Netkobiety.pl

Ela, piszesz tak ogólnie, że nie mam pojęcia o co tak naprawdę ci chodzi.
Ja odniosłam się do konkretnych punktów, i wypowiedzi.
Będę wdzięczna jak podasz konkretny przykład.

Tak to już jest, że u innych razi nas to, co w samym sobie nie lubimy

Summerka..... znowu atakujesz osobę (mnie).

Akurat na mnie to zbytnio nie działa , ale nie dziw się kiedy Twój atak na spowoduje reakcje drugiej strony.

Podstawowa reguła negocjacji - bądź twarda wobec przedmiotu sporu, nigdy wobec osoby.

Chyba ze przedmiotem sporu jest wygrana za wszelka cenę.

BTW
Nie byłam pierwsza która zwróciła Ci taka uwagę .  W tym wątku Ela mnie ubiegła

Dobra, spokój. Wróćmy może do wątku pani żony i jej aktywności na boku, podobno nie wykraczającej poza ramy luźnej znajomości.
Bardzo zaciekawił mnie na przykład fragment o smakowaniu ust Pani Żony, która nawet słowem na ten temat się nie zająknęła,
za to nie omieszkała mimochodem wytknąć autorowi zbrodni małżeńskiej, jaką było jego "znikanie w nocy" kiedy wychodził po fajki.
Dokładnie o tym właśnie pisałem wczoraj, że zazwyczaj lwia część argumentów zdradzacza, jeśli nie wszystkie, bo i tak też bywa,
to są tego rodzaju pierdoły, które recytowane nieprzerwanym ciągiem mają tylko i wyłącznie odwracać uwagę od zdrady oraz zdradzacza.
Gdybym Wam tutaj przytoczył przykłady potworności, których ja się w małżeństwie dopuściłem, to byście wszyscy z krzeseł pospadali
i nie żebym się wypierał że tak nie było, bo może i było, może nie było, nie o to chodzi. Chodzi o ciężar gatunkowy tych wszystkich spraw
oraz o traktowanie zdradzanego jak wiejskiego przygłupa, któremu można cisnąć do oporu bzdety, po których się ma zajady ze śmiechu.
-Bo ty wolałeś oglądać F1 w tv zamiast chodzić ze mną w niedziele na obiad do rodziców, więc musiałam dać dupy innemu i chcę rozwodu...
-Ojej, naprawdę? Hmm... No to idź w pizdu, droga wolna.

Bo wiesz Secondo ja jestem taka czepialska, że...postanowiłam odpowiedzieć na twojego złośliwego i napastliwego posta skierowanego do mnie Przypominam, że to ty postanowiłaś mi zwrócić uwagę i napiętnować moją literówkę, zupełnie poza dyskusją.
Uważasz, że powinnam twoje złośliwe uwagi puścić mimo uszu? Chociaż sama tego nie potrafisz? To się nazywa podwójne standardy.
Zastanawia mnie, co kieruje takimi osobami jak ty, które uważają, że mają prawo pouczać innych a jak usłyszą odpowiedź w podobnym tonie, to się obruszają na formę.

A co do tematu głównego, to dla mnie wątek zrobił się mało wiarygodny. Jego autor i (może?) żona zachowują się jak dzieci, które nie potrafią rozmawiać z sobą i szukają rozjemcy na forum.

Anderstud Ja doskonale rozumiem, co masz na myśli z tymi zajadami   Adiaphoro- tu nie chodzi o drobiazgi, które się zbierają, powodują kryzys i mówimy o rozstaniu, a potem jest zdrada. Tu jest inny mechanizm. Zrobienia komuś świństwa a potem usprawiedliwiania go pierdołami, czasami tak wydumanymi, że opada szczęka. Gdzieś tu ktoś cytował Dostojewskiego: Nienawidzę X.. Za co, co Ci zrobił?  On mi nic, tylko ja mu zrobiłem straszne świństwo i potem od razu go znienawidziłem.

Summerko, nie wrzucaj Zimnego do jednego worka z żoną. Szukał wsparcia na forum jak wszyscy. Zona wpisała się na jego wątku- co o tym sądzę odpisałam- więc odpowiedział. Nie chce tu toczyć dyskusji, sam poprosił o zamknięcie wątku.

Ela, coś mi podpowiada, że autor wątku tutaj wróci prędzej niż nam się wydaje

Secondo, Czep się swego chłopa A mnie już zostaw w spokoju, bo offtopujesz niemiłosiernie.

Przepraszam jednak nie przeczytałem wszystkich wypowiedzi 'od deski do deski'. Ale spory są... Moje podejscie jest takie, że Ty powinieneś granice postawić. Po prostu powiedzieć, że tego nie akceptujesz. Po prostu!
Do tego powiedzieć, że jednak wg Ciebie się zapędziła i te wypowiedzi w komunikatorze to trochę pikantne są. Sugerują zdradę. Nie zgodzę się, że człowiek nie myśli. Każdy człowiek to mocno kalkulator.
Więc po pierwsze: granica. Ma być Wasza. Ma ją szanować i Ty też. Zawsze może jej już się 'noga pośliznąć' i ona powinna to wiedzieć i sobie sama skalkulować. Jak mózg swędzi to nie powstrzymasz, cokolwiek nie zrobisz.
Przegadać - zawsze warto. Tylko, czy 'słucha'...? Jednak warunek... Nie wiesz, że mi się z doświadczenia trochę pisze. Jednak Ty musisz powiedzieć jej, że ma powalczyć o związek i się postarać...Ona! Tak, postarać! Masz to widzieć i masz sam pokazać, że się starasz.
Masz to widzieć u niej! Inaczej (prorok jaki, czy co?) może być kiepsko. Jak nie będzie otrzeźwienia a dmuchanie na dym, to będziesz miał pożar... Jednak radzę mocno wejść. Moja rada...

EDIT: kurczę, cudza żona, cudzy mąż powinni być 'niedotykalni', chyba, że są nieszczęśliwi... taaaa... ale znowu będzie, że każdy nieszczęśliwy... jak singiel to sobie flirtujmy... ale życie swoje... ciekawe, że potem nagle 'a byłem taki szczęśliwy/a'... No a na sąd masz już chyba dobre dowody na domniemanie zdrady, dobrze Ci napisali... chomikuj to... w razie czego... pomimo, że dobrze życzę, lubię happy-end!
I definicja flirtu u mnie nie obejmuje powiedzenia komplementu/ów kobiecie czy facetowi! Wywołania uśmiechu na twarzy... pogadania o sprawach życiowych, ale nie, że się zastanawiam nad smakiem ust jakiejś kobiety! Hej!?

Więc biologicznie dla faceta bardziej istotna jest zdrada fizyczna... bo to może nie być jego dziecko. Dla kobiety jednak zdrada emocjonalna... bo facet może się już nią/nimi nie opiekować... Tak wyczytałem i się zgodziłem z tym W realu mam podobne, mocno zbliżone zdanie do tych napisanych przeze mnie tutaj!

Ale ja nic nie usuwałem... To jest taka teoria, że facet bardziej martwi się o zdradę fizyczną, a kobieta emocjonalną. Nie, że zdradę zaraz przebaczy... Zdrada to ciężki temat, zawsze jakieś zagubienie, brak sumienia, głupota, cosik....
Tylko zapominamy, że:
1. człowiek jednak myśli (powinien), jak coś robi - więc trudno tłumaczyć czasami człowieka
2. człowiek jest zwięrzęciem poligamicznym... jednak
Więc trochę sprzeczności wewnętrznych trzeba porozwiązywać. Nie wiem, czy szczególnie tylko faceci? Jakieś ankiety... A ludzie kłamią w oczy przecież, a co dopiero w ankiecie
Ale nie wiem, co usunąłem...?

EDIT: więc jest jeszcze jedna teoria... co w przyszłości będzie... ale tutaj się nie znam... w przyszłości związki mają podobno być tylko na czas wychowania dzieci... nawet nie 'na starość' bo opiekę będziemy mieli zapewnioną... mi się nie chce wierzyć w to, po prostu nie chce, za dużo niepotrzebnie energii zmarnuję na gdybanie

Moim zdaniem nie jesteśmy, tylko tylną furtką ludzie chcą dać sobie przyzwolenie na zdrady i związki typu hulaj dusza piekła nie ma . Tak w świecie zwierząt są gatunki, które wiążą się na całe życie w pary, takie co żyją w stadach np. chmara, wataha w których są określone zależności pomiędzy samcami i samicami oraz takie które spotykają się na okres godowy i po nim koniec. I do każdej z tych grup możemy przypisać człekokształtne. Podobnie jest z seksem. Kiedyś czynności uznawane za dewiację powolutku zaczynają być czymś normalnym. Ludzie kiedyś to robili, ale nie oszukiwali siebie i innych, że jest to normalne, bo nie jest.
To tak samo gdyby powiedzieć, że ludzie z natury są okrutnymi zwierzętami. Do czego tego typu wnioski mają prowadzić? Przecież takimi jesteśmy to po co z tym walczyć. Być może chodzi po prostu o przesuwanie granicy, która nie ma żadnego związku z dorobkiem ewolucji, bo przecież ona nadal trwa?

Post otwierający, to niemal kopiuj/wklej pierwszego wpisu w tym wątku.
Historia praktycznie identyczna. Historia jakich tysiące. Wiecie ile jest w Polsce rozwodów rocznie?
To wszystko jest już tak oklepane, że po pewnym czasie zaczyna powodować autentyczne znużenie
jak się czyta kolejny identyczny wątek, gdzie ci sami ludzie tłuką do głowy autorowi oczywiste oczywistości,
a ten dalej brnie w jakieś pokrętne tłumaczenia i absurdalne teorie, bo "ona taka nie jest" i to "nie jej wina".
Tylko szkoda chłopa. Nie pierwszego i nie ostatniego niestety...

Kurczę... Ja gdzieś czytałem, że nawet 56% więc około połowa małżeństw... ale to może jakieś USA czy inne. Myślę, że w Polsce jednak pokutuje mentalność silnej pozycji małżeństwa w głowie i społeczeństwie. Ale to też dobrze - ludzie ratować próbują a nie traktują związku jak przejściowej znajomości - tylko zawsze granice powinny być. Pewne granice są do przesunięcia. Inne nie! Osobnicze decyzje. Czasami okłamywanie siebie...
Teoria ewolucji dla mnie trochę mniej jednak tłumaczy - jeśli dobrze zrozumiałem odnośniki. Więcej tłumaczą dla mnie pierwotne instykty człowieka. Chęć dominacji, posiadania, opieki, współpracy (na mamuty razem podobno, a wkur... przepraszam Was, jak w szkole kładli nacisk aby samodzielnie - w pracy spróbuj samodzielnie.... lepiej chyba teraz, coś parami, zespołami). Ale uważam, że u podstaw decyzji leżą pierwotne aspekty przeżycia. Widziałem jakoś niedawno 'śmieszny' ekperyment. Pokazali w nim jak kobiety najpierw wzrokiem wybierały faceta a potem... prosili je o powąchanie koszulki w której 3 dni miał chodzić... i powiedzieli, że może towarzysko to sobie kobiety partnera dobierają wizualnie ale seksualnie to pociąga ich bardziej np. zapach. Podobno w nim zawarte są informacje genetyczne, te ważniejsze dla kobiety... Kobieta kalkuluje jednak zachowanie seksualne bardziej bo dla niej to przyszłościowo więcej znaczy. Generalizuję... Ale mam chyba nadzieję, że tak jest! Ale i tak facet gorszy... zły facet... a może oboje mamy 'za uszami'?

Tak jak wspomniano, żona odebrała mi anonimowość w tym miejscu.
Dalsze rozpatrywanie tej sprawy mija się więc z celem, nie jestem ekshibicjonistą emocjonalnym aby wspólne problemy rozstrząsać w taki sposób.
Dlatego też nie mogę brać dalszego udziału w dyskusji, chociaż dla dobra "nauki" była by to ciekawa sprawa.
Wasze odpowiedzi przeczytałem dokładnie, poznałem różne opinie - dla mnie nigdy nic nie było czarne lub białe, w każdej wypowiedzi jest coś racjonalnego, i za to dziekuje.
Teraz jest czas abyśmy między sobą szukali porozumienia.

Zimny i przeczytaj te wypowiedzi na topicu, który 'podrzuciłem'... Więc... Mi wyszło, ze 'nic na siłę'... i to kurczę z własnego doświadczenia też wyniosłem... i to po wielu latach, więc taki 'hej do przodu' nie jestem .  Pozdro!

Nie potrafię odczytywać ludzi po wyglądzie. Nie potrafię szufladkować kogoś kryteriami intra/ekstrawertycyzmu [takie pytanie zadano mi wcześniej]
Jeśli byłbym malarzem i osobowość mógłbym namalować, to wyobrażając sobie każdy obraz ludzkiej psychiki użyłbym palety dostępnych barw.
Z nabieraniem doświadczenia proporcje tych barw zmieniają się u każdego, ale to nie jest istotne. Istotne jest jak wyglądają obrazy dwojga ludzi, gdy powiesić je obok na ścianie.
Mogą ze sobą kontrastować, mogą zawierać element wspólny, mogą być niemalże identyczne. Istotne jest natomiast, jak barwy na obu obrazach wpływają na siebie. Można namalować obraz zimny, który będzie ciepłym gdy jest obok drugiego, ten natomiast złagodnieje lub dostrzeżemy w nim coś ciekawego.
Nie potrafię odpowiedzieć na Twoje pytanie. Nie wiem co się stało z tymi kolorami, chociaż mam wiedzę dzięki nauce min. o tym, jak te kolory na siebie oddziałują.
Może zawsze dochodzi do konfliktu, ale pewne cechy tych barw tworzą nowy kolor który pozwala na dalsze współistnienie? Wtedy byłby to genetycznie zaprogramowany konflikt, który wyklucza "zestaw cech" z ewolucji.

Nie wydaje mi się abyście byli na takim etapie aby rozważać zakończenie Waszego związku - zresztą jak ktoś tutaj (niekoniecznie w tym temacie) zauważył - towarzyszy temu poczucie porazki - ZAWSZE.
Chyba nawet gdzieś napisałam, że kompromis jest immanentną cecha związku więc równie dobrze można powiedzić, że konflikt jako choroba genetyczna też w ten sposób w związki się wpisuje. Można obie te postawy (kompromisową i konfliktową) ubarwić - pędzlem machając we własnej trzymając go ręce, ale konkretnie, to :
Słuchaj Jej i może naucz Ją - terapeuta by się przydał z PRAWDZIWEGO zdarzenia - w ostateczności Ty maluj sufit a Ona ściany - razem bedziecie mieli dużo czystej płaszczyzny, którą dzieciaki zapaskudzą kredkami.

Ale ja tak nie twierdzę... Sam się żeniłem po 30stce... Mam dużego pecha więc... dobrze, mniej dojrzały jestem! Ale sporo racji może w tym być... Tylko widzisz, zwykle decyzja o ślubie przypada na wcześniej, niż sam ślub - i to pewnie minimum o rok.
Nie piszę, że trauma kończy małżeństwo... Twierdzę, że trauma może (MOŻE) zmienić człowieka... To co twierdzę...

Nikt nie napisał że jesteś mniej dojrzały. Decyzja o ślubie często jest podejmowana pochopnie, szybko i że wypada.
Często też bardzo wcześnie gdzie kobiety mają chęć założenia rodzinny i sądzą że ich oczekiwania i wymagania nigdy się nie zmienią.
Tak trauma może zmienić człowieka ale dla każdego traumą może być coś innego, dla innej osoby w ogóle nie znacząca nic sytuacja.

Sam napisałem... znam siebie... mogę! A reszta to też racja!

Prawda niezbita.
Kobieta ma z zimnym 2 dzieci - czasem czasu trzeba aby to sobie dobitniej uświadomić - w hierarchii - gdzie dzieci a gdzie samorozwój.

  Eureka ! Ja to wiem ! - ten się nie pomylił,  choć o innych można powiedzieć inaczej...

Przykro mi..
Wszyscy zasługujemy jednak na realne życie, nie matrix. Życie mamy jedno.