Przeszłość mojej dziewczyny mnie obrzydza - Netkobiety.pl

Myślę, że dziewczyna ma zakodowany schemat związku, w którym kobieta jest źle traktowana i właśnie znalazła sobie następnego delikwenta, który do schematu pasuje.
Piszesz o swym wielkim uczuciu, o trosce i inne blabla, a jednocześnie znalazłeś sobie powód, żeby w Twoich oczach jednak była trochę niższym gatunkiem człowieka. No bo jak to? Ty zakończyłeś swoje związki,  bo EWOLUOWAŁEŚ, ale ona za głupotę ubiegłych lat niech pokutuje zawsze.

Facet, ona była OFIARĄ. Zdarza się. Zadziwiająco często kobiety wchodza w związki, w których są źle traktowane i latami nie umieją tych zwiazków zakończyć. Jeśli Ci na niej faktycznie zależy to zrób wszystko, żebyś nie był kolejnym, który traktuje ją jak podludzia. Powód nieistotny.

Skoro miała  takie związki to je lubiła.
Leciała do tego co ją niby gwalcił? Sama szła?  No to chyba jej nie zmuszał tylko zaspokaja jej fantazje.
Przeszłości nie zmienisz, dziewczynę możesz.

A ja myślę, że to nie twoja rola bawić się w terapeutę i dochodzić, jakie ona ma powody, że zachowywała się tak, jak się zachowywała. Rzeczywiście masz do niej podejście jak do kogoś gorszej kategorii. Widać po tobie, że nie masz do niej szacunku. Więc... pasujesz do schematu. Wcześniej też wiązała się z ludźmi, którzy jej nie szanowali.

Jeśli ona chciała tego poniżania, to kim jesteś, żeby oceniać jej fetysze? Każdy ma swoje, i niech sobie lubi, jak ją ktoś bije czy coś, to jest jej prawo. Jeśli nie jesteście kompatybilni pod tym względem, nie musisz ciągnąć tego związku, bo oboje będziecie nieszczęśliwi, ty tkwiący w obrzydzeniu, że jak to kobieta może mieć takie potrzeby i fantazje, przecież kobiety się traktuje z "szacunkiem".

Jeśli jednak ona była poniżana i wykorzystywana mimo że tego nie chciała, to powinna wzbudzać twoje współczucie, a nie obrzydzenie. Co z tobą jest nie tak??

Mam nadzieję, że jak już będziesz tym psychologiem, to będziesz pisać z zachowaniem zasad ortografii i interpunkcji...

Hehehe

A ja tam autora trochę rozumiem. Ta dziewczyna jest jakaś skrzywiona. Od byłego odchodziła, ale wracała, musiało jej się to podobać, że ją przyrodzeniem dusi. Uważała, że to normalne... Normalna, zdrowa dziewczyna nigdy nie zgodziłaby się na takie traktowanie, jeśli trafiłaby na takiego partnera to szybko by uciekła. Teraz jak trafiła na normalnego gościa, to nie wie, jak się zachować w tym związku, gdy jest traktowana z szacunkiem. Brakuje jej poniżania. Ona prędzej czy później znajdzie sobie kolejnego, który będzie nią pomiatał, bo wyraźnie jej tego brak.

Gdyby ona mówiła o poprzednich związkach, że były złe, że była nieszczęśliwa, że ma nauczkę, że chce kogoś normalnego, to ok, można jej dać szansę. Ale ona uważa, że to było normalne, bo meżczyzna już tak ma, taki jest, od autora domaga się takiego samego traktowania, wyraźnie brak jej tego szmacenia. Jest całkowicie pozbawiona szacunku do samej siebie. Nie dziwię się autorowi, że go to obrzydza. Opowiedziała mu z najdrobniejszymi detalami o swoim pożyciu - chyba tylko po to, by te same scenariusze z nim odgrywać. Ta dziewczyna jest zaburzona.

Dziękuję Wam wszystkim za wypowiedzi. Pierwszego posta pisałem pod wpływem emocji, nie ukrywam - jesteśmy na etapie planowania wspólnej przeszłości, zamieszkamy razem za 2 tygodnie, stąd atak pytań w mojej głowie. Te kilka miesięcy razem to była zabawa i beztroska, która przerodziła się w bardzo silne uczucie, a ja nie chcę po raz kolejny zrobić błędów z przeszłości. Szczątkowy i emocjonalny zapis informacji wyrwanych z kontekstu doprowadził do pewnego nieporozumienia, i jest to po części moja wina ze względu na stan psychiczny w którym to pisałem - bardzo mi zależy, a informacje które do mnie dotarły kilka dni temu spowodowały lawinę niepewności.

Moja kobieta była niegrzeczną dziewczynką. Już w pierwszej gimnazjum atrakcyjna, bardziej inteligentna i "dojrzalsza" od swoich rówieśników (stąd duża pewność siebie, do dzisiaj), pożądała emocji i sprzeciwu wobec rodziców, którzy jak mniemam właśnie chcieli dla niej zbyt dobrze (środowisko lekarskie) - stąd chłopcy, imprezy, dopalacze, a w domu grzeczna córeczka. Przypadek jak wiele innych. Jej eks też tacy byli. Pierwszy to rozpoznawalny w gimnazjum laluś - ciągłe imprezy, picie i narkotyki. Rzuciła go bo miała dość jego głupich zachowań i nieporozumień. Czuła się jak jego matka, był jej niegrzecznym synkiem, którego kochała za tę chłopięcość (zabawny, niezaradny, nierozsądny, kłótliwy, zazdrosny, etc.). Chodzili na domówki i odurzali się narkotykami, a kiedy z nią było źle - śmiał się z niej, nawet gdy wylądowała w szpitalu. Zero czułości w łóżku, tylko typowy chłopięcy seks, by wykrzesać maksimum z młodej dziewczynki. Ot, zwykła relacja dwojga młodych, głupich ludzi lubiących zabawę. Wykorzystywał ją finansowo. Chciała czegoś więcej, i miała po dziurki w nosie tej dziecinady, więc zakończyła relację w dość zimny sposób. Po niemal rocznej przerwie poznała kolejnego - rozdawał ulotki, zaczepił ją. Typ podobny do poprzedniego pod względem dojrzałości i podejścia - oglądnąć razem film/zagrać, napić się i spełnić potrzebę, żadnych konkretnych planów na przyszłość. Tyle tylko, że starszy od niej o jakieś 3/4 lata, z własnym mieszkaniem (bez rodziców, hura!), i ciekawymi zainteresowaniami (poza wspomnianym piciem z kumplami i graniem na konsoli). Dość mocno rozwinęła się pod jego wpływem (tu nie ukrywam - facet POCZĄTKOWO miał ją czym zainteresować), i cały rok ich znajomości był ponoć bardzo udany. Kolejny rok to wspomniana masakra. Ona dostała się na wymagające studia, on nie dostał się nigdzie gdzie planował. Przychodziła do niego z notatkami, a on zmęczony z pracy (przypominam - pracował w klubie Go Go). Gotowała obiadki, myła, robiła dobrze, a on nic. To właśnie wtedy zaczęły się ciągłe kłótnie, "spier*alaj", i wymuszany stosunek. Wspomniane wpychanie do gardła na siłę było załatwione tak, że z przejęciem opowiedziała to bliskim, i wszyscy zgodnie mieli go za psychola. Mimo tego wróciła, przekonana że (nawiązując do poprzedniego) wszyscy niegrzeczni chłopcy tacy są (a woli to niż życie z nudnym człowiekiem), a on zapewniał że stracił kontrolę, argumentując to tym, iż "przecież lubisz niegrzeczny seks", lecz takie coś się nie powtórzy. Podobno się nie powtórzyło, ale funkcjonowanie z nim nadal było dla niej męczące, aż w końcu poczuła że przyjeżdża do niego tylko po jedno... I wtedy pojawiłem się ja. Jest bardzo dobrze, widzę że jej zależy. W końcu ma rozsądnego mężczyznę. Podobno ująłem ją tym, czego brakowało jej w tamtym momencie - dojrzałej, pewnej przyszłości, ale wciąż na luzie i niegrzecznie, bez nudy.

Ostatnio rozmawiamy sporo o przeszłości, głównie dlatego by uniknąć błędów i lepiej się poznać. Ciągnę od niej te informacje nie dlatego że jestem masochistą, lecz dlatego że chcę ją poznać i zrozumieć jak funkcjonowała kiedyś, a jak postrzega te kwestie obecnie. W drugą stronę dostaje to samo, a wszystko z dystansem, choć często jest to problem (uważam jednak że taki, któremu należy stawiać czoła). Rozumiem, że końcowy etap znajomości to już typowo toksyczna relacja, kiedy dwie niegdyś bliskie sobie osoby nagle zmieniają kompletnie percepcję. Ona trafia do zupełnie innego środowiska - naukowego, on do najbardziej kure**kiego w społeczeństwie - to nie mogło się normalnie skończyć. Jedyne co mnie obrzydza to fakt, że była z człowiekiem który na co dzień ogląda seks, i przynosi to nabuzowanie do domu, a ona nie widziała w tym wiele złego - "był dorosłym człowiekiem i podjął taką decyzję, trudno - praca była dobrze płatna, więc się zdecydował". Sam jestem facetem i za nic nie chciałbym trafić do takiego środowiska, dla mnie to dno. Ponoć gość deklarował że ma depresję (po tym jak nie dostał się na studia), przy jakiejś kłótni mówił że skoczy z balkonu, czy coś... Kocham ją i chcę ją zrozumieć, jego również, widzę światełko w tunelu. Nie traktuję ją jak człowieka drugiej kategorii, jesteśmy sobie równi.

Mówiła o jej niepewności nt. mojego postrzegania ich relacji w świetle tego, co działo się pod koniec ich znajomości. Spotykaliśmy się niemal dwa miesiące, kiedy była z byłym, i jak na moje - sprawdzała mnie, jednocześnie dobrze się bawiąc (i vice versa). Nie doszło do niczego konkretnego, mimo moich usilnych i bezpośrednich starań, za co bardzo ją cenię, i dlaczego w ogóle z nią jestem. Była wówczas bardzo zagubiona, bo z tamtym już ponad 2 lata, ale na zmianę - dobrze/źle. Bez przyszłości, ciągłe kłótnie, ale poszli razem na imprezę i napili się, chwilę było fajnie. Pewnego dnia tak się pożarli (chodziło o to, że on chciał, a ona nie), że spakowała się i wyszła - przyjechała do mnie, a tamten temat już nie wrócił. Od tego momentu jest niezmiennie fantastycznie. Na jej niepewność odparłem, że nie obawiam się podobnego scenariusza z moją osobą w roli głównej, dopóki wszelkie potrzeby obu stron będą jasno precyzowane, a szacunek i szczerość pozostaną na pierwszym miejscu. Kiedyś w jakiejś psychologicznej książce czytałem, że kobiety już takie są i należy im to wybaczyć - małpki trzymające się dwóch gałęzi, by w razie czego nie stracić za dużo. Chciałem ją, i mam - stąd usilna potrzeba zrozumienia pewnych kwestii, by znowu kochać bez żadnych ograniczeń w głowie.

Coś mi nie pasuje w tym idealnym obrazie swojej osoby, który przedstawiasz. Chyba masz bardzo wysokie mniemanie o sobie.

Dla mnie sytuacja typu 'no risk - no fun'.

Chyba sobie z tym nie poradzisz. Jesteście trochę z innych bajek.

Dobra. Emocje opadły, przemyslales sobie pewne kwestie, potrafisz/próbujesz do nich podejsc racjonalnie... uznajmy, że poprzednich postow nie było.

W czyj jest dla ciebie problem TERAZ? Możesz spróbować go określić jeszcze raz?

Pierwsze co ci przychodzi do glowy... "Najbardziej mnie boli/wkurza/zniechęca  to, że ona.... "

?

Po to, by dojść do dzisiejszych wniosków, że problemu raczej nie ma. Chciałem się podzielić z forum przemyśleniami, dostać opie*dol i usłyszeć inne poglądy. Dziękuję za pomoc, jeśli ktoś ma coś do dodania to zapraszam.

Anonimowość stwarza warunki by pisać co się chce bez większego zastanowienia, a także buduje większą pewność siebie, to i niektóre wypowiedzi często są skrajne i pełne nieprawidłowości (w tym mój pierwszy post, napisany pod wpływem emocji). Cenię sobie jednak wszystkie komentarze, bo każdy przedstawia jakiś odmienny pogląd, jest co rozważać.
Temat wrócił wczoraj na chwilę. Kobieta przytuliła się do mnie ze smutkiem, pytając czy uważam że nasz los będzie taki sam jak w poprzednich związkach, skoro rozmawiamy o przeszłości i popełnionych błędach, nieprzyjemnościach. Czy zakładam, że nam też się nie uda. W takich chwilach widzę jak jej zależy, że kocha, i nie chce powtórki - pragnie czułości.
Przykre jest to, że po raz pierwszy w życiu doświadcza prawdziwej miłości, a ja widzę jak ewoluuje w swoim postrzeganiu relacji damsko-męskich. Jej pierwsze reakcje na bezpośrednie okazywanie uczuć i komplementy były co najmniej dziwne. Jakby nie rozumiała, uważała to jedynie za próbę zaciągnięcia jej do łóżka, często uśmiechała się ironicznie. Potrzebowałem kilku miesięcy by zaufała, że nie ma tu żadnego podstępu czy wyuczonych zachowań które rzekomo kobiety powinny lubić. Sam seks też bardzo się zmienił... Początkowo nie dała mi się dotknąć palcami i ustami, bo uważała to z góry za nieprzyjemne. O grze wstępnej nie było mowy, za wyjątkiem pikantnej rozmowy przed, pełnej wulgaryzmów. Przekonała się, że to wszystko może być przyjemniejsze, i nie służy jedynie szybkiemu zaspokojeniu potrzeb mężczyzny. Kocham ją i normalnym jest, że boli mnie to co przeżyła, staram się zrozumieć pewne sprawy bo potrzebuję tego by móc patrzeć w przyszłość z pełną świadomością.
Tkwiła w toksycznej relacji przez rok, jak wiele kobiet i mężczyzn tkwi przez całe życie. Facet, jak to facet, uważał że ma ją na własność, to się nią pocieszał jak chciał. Myślał że ma ją zamkniętą w szczelnej klatce. Odleciała. Niczym jej nie ograniczam, niczego nie narzucam - widzę jak rozkwita, a to największa nagroda dla mnie.

Można mi wiele zarzucić, bo startowałem do kobiety która była "zajęta". Co prawda początkowo nie byłem pewien że kogoś ma, sama też bezpośrednio tego na początku nie stwierdziła (co niezbyt dobrze o niej świadczy, ale zbudowało to we mnie chęć odkrycia jaka jest prawda). Później kiedy już wiedziałem jaka jest, byliśmy po kilku spotkaniach na mieście, pełnych bezpośrednich gestów i fizyczności z mojej strony. Twardo odbijała moje próby pocałowania jej w usta przez cały czas bycia z nim. Uwiodłem ją, zakochała się. Pozwoliłem sobie na to tylko dlatego, iż była nieszczęśliwa i niepewna, a to dało się wyczuć na kilometr. Trwało to jakieś półtorej miesiąca, po czym stwierdziłem że zaangażowałem się za bardzo i czas najwyższy podjąć decyzję - kontynuować znajomość przechodząc na pożądany poziom (zrywając kontakt z człowiekiem który ją niszczy) lub ją przerwać, nie dając jej możliwości innego wyboru. Tak też się stało, i nie minął tydzień, a ona była w moich ramionach. Chwilę wcześniej rzucił w nią czymś, bo nie chciała wziąć do buzi.
Przez cały okres naszych początków biłem się z myślami z kim ona jest. Nie miałem żadnych pewnych informacji. Myślałem że mieszka ze starszym, ustawionym gościem, który jest nudny, i szuka rozrywki którą ja jej zapewniam. Nie chcąc wyjść na wykorzystanego nie miałem innego wyboru aniżeli postawić sprawę jasno i dążyć do stosunku. W trakcie spotkań powoli składałem wszystkie elementy w jedną całość, widziałem smutek i niepewność w jej oczach. Stało się jak się stało - postąpiłem niemoralnie, ona również, ale akurat w tym przypadku wszystkim to wyszło na dobre. Koleżka ponoć dorwał koleżankę we wspomnianej pracy...
I niby dobrze, ale myśli o tym dlaczego była z takim gnojem będą mi towarzyszyć jeszcze przez chwilę. Nie chcę być nauczycielem i zbawicielem, każdy dorosły człowiek powinien wiedzieć czego chce i do tego dążyć. Jej błąd polegał na tym, że przeszło 3 lata temu nie była na tyle dojrzała by wiedzieć na pewno? A może moja męskość w znaczeniu odmiennym od pełnej dominacji i wykorzystywaniu przestanie jej kiedyś wystarczać i będzie szukać kolejnego stuprocentowego, a nie racjonalnego badboy'a? Te odpowiedzi przyniesie przyszłość, na ten moment nie mam się o co martwić. Brak pozwolenia na pocałunek w usta podczas gdy była nieszczęśliwa z innym ma tu jakiekolwiek znaczenie, stawiające ją w "lepszym świetle"?

Czasami tak się zdarza wręcz bardzo często jest tak ,że dziewczyny fajne trafiają na takich popaprańców i z tej,, miłości '' dają się tak traktować. Ważne by wyciągać wnioski na przyszłość. Ona faktycznie musi być niedojrzała lub łatwowierna bo po co Ci autorze mówiła takie szczegóły. Nie wiem czy byłabym s stanie najbliższej przyjaciółce takie szczegóły intymne mówić a co dopiero chłopakowi z którym chce coś nowego tworzyć. Mogła powiedzieć ,że chłopak ją źle traktował ale wdawać się w szczegóły seksu oralnego . Swoją drogą zastanawia mnie autorze Twoje podejście np : do osoby zgwałconej. Co by było gdyby taka dziewczyna będąc z Tobą powiedziała Ci ,że ktoś ją zgwałcił ?też byś miał do niej taki stosunek jak do tej twojej? wiedząc ,że ktoś różne rzeczy z nią mógł wyprawiać. Może nie żywisz do niej prawdziwych uczyć i stąd wynika Twoje obrzydzenie?.

No dokładnie! Im dłużej czytam posty autora to odnoszę wrażenie, że chyba jednak tej laski nie kocha tylko coś mu się wydaje, a że chyba mu się nudzi czy szuka wrażeń to tak rozmyśla. Chyba że te rozważania to są takie masochistyczne...jak kto co lubi
A tak serio to jeszcze od razu autorze zachciales od niej sexu, to się nie dziw że na początku myślała że jesteś taki jak jej ex.

Nooo może, może kto wie. Może z niego też faktycznie jakiś fetyszysta jest.....bo pisać takie rzeczy tak szczegółowo i wypytywać o nie biedną dziewczynę to chyba nie jest normalne. Tu wcale nie ma żadnej złośliwości z mojej strony aby nie było, tylko obawy. Ja chyba znałam tego pokroju gościa
Ufff Nigdy Więcej......

Tak? Nie zrozumiałam cie? Być może, zatem proszę wyjaśnij te o to stwierdzenie co masz na myśli mówiąc tak: " Brak pozwolenia na pocałunek w usta podczas gdy była nieszczęśliwa z innym ma tu jakiekolwiek znaczenie, stawiające ją w "lepszym świetle"?"

Czy ktoś to zrozumiał inaczej niż ja?
Proszę o wyjaśnienie drogiego autora. Nie linczujemy cię tylko próbujemy dowiedzieć się dlaczego tak natrętnie i ostro o tym myślisz? Dlaczego tak szczegółowo opisujesz to bestialstwo? To też możesz nam wyjaśnić, bo ja np.tego masochizmu także nie ogarniam

to zostaw jej przeszlosc za drzwiami nowego domu i nowego zycia nie roztrzasaj tego po co nakrecasz siebie i ja bez sensu

Ja rowniez widze w Tobie Autorze rys kogos "lepszego". Nie traktujesz swojej dziewczyny jako rownorzednej partnerki a nawet jak probujesz to w sposob nienaturalny tylko jakbys jej tym wyswiadczal niezasluzona łaske. Niby piszesz o szacunku i otulaniu uczuciem ale wciaz podkreslasz swoje obrzydzenie jej przeszloscia. Z jednej strony to Cie odrzuca a z drugiej strony misja bycia tym lepszym ,ktory jej pokaze jak powinien wygladac zdrowy zwiazek, pomoze dojrzec i ewoluowac bardzo dopieszcza Twoje ego.
Czytam i nie widze refleksji ze jest kochana, madra ciepla, ze wzajemnie siebie uzupelniacie i uczycie od siebie i siebie nawzajem. Widze mentora ktory obserwuje, ocenia i upewnia sam przed soba ze dziewczyna mimo nieciekawej przeszlosci zasluzyla na jego uwage. Tamten facet traktowal ja jako kogos nizej "fizycznie i emocjonalnie" Ty robisz to samo tylko pod wzgledem wartosci jako czlowieka. Z takim nastawieniem nic dobrego nie stworzycie i ona to na pewno czuje.

Dokładnie popracuj nad sobą. Jeśli jesteś w stanie tak zrównać z ziemią kobietę, którą rzekomo kochasz to tylko specjalista jest w stanie pomóc. Bardzo krytycznie oceniasz jej były związek, a ty jak ją traktujesz? Rozdrapujesz rany dla własnej ciekawości - gdybyś chciał choć pomóc. Drążysz temat chociaż męczysz ją tym psychicznie. Tak masz wybujałe ego na swój temat, bo przeważnie tego typu osoby chęć zaspokojenia własnych pragnień stawiają nawet nad dyskomfort innych przy tym głupkowato to usprawiedliwiając (bardzooooooo podobnie koegzystują alkoholicy).
Przeszła z jednego toksycznego związku do następnego. Niczego się nie nauczyła i wciąż daje sobą pomiatać w zamian za "miłość".

Kolego, wyraźnie pomyliły Ci się fora.
Post usuwam, ponieważ stanowi on naruszenie wielu punktów naszego regulaminu, do którego Cię odsyłam.
Wpis mizoginiczny, obraźliwy w stosunku do kobiet.
Mod. IsaBella77

To nie są sprawy o popijanie herbatki z poprzednim partnerem tylko tu chodzi o życie o potencjalną rodzinę. Potem gdy zajdzie to za dlaeko mam na myśli pojawienie się dzieci na świecie facet który przeżywa to tak mocno nie poradzi soebie z tym a ucierpią właśnie na tym dzieci. bo będą si wychowywały z matką która je kocha zapewne ale tez z kochającym je ojcem a który w ich matce bedzie widział to co opisywał. Wtedy dzieci to odczują na własnej skórze. Bedą cierpiec i nie rozumieć dlaczego tata i mama sie nie doagadują. Prosze spojrzeć na temat szerzej rzutuje to na całe życie każdą jego sfere.

Po pierwsze - pisanie postów pod postami jest sprzeczne z regulaminem forum. Zawsze kiedy chcesz coś dodać do swojej wypowiedzi, używaj proszę funkcji "edytuj", zamiast pisać nowy post.
Po drugie - określenia:
- słuchajcie kobiety,
- przykładne mamusie, kochające żonki,
- to Wy (...) "suka nie da pies nie weźmie",
- nie ma w nich nic co mogłyby dać,
i stek podobnych, obraźliwych dla ogółu kobiet bzdur - nie ma racji bytu na forum dla i o kobietach.
I wreszcie po trzecie - odpowiadasz na wątek, który został założony prawie rok temu. Z całą pewnością jego Autor poradził sobie już ze swoim problemem i rozwiązał trapiące go dylematy.

Kobiety uwielbiają być uległe i poniżane. Jak ktoś trafią na taki okaz jak autor tematu, to gwarantuje, że prędzej i później i tak ucieknie do takiego, który znowu ją poniży. Głupie, ale działa.

Wiem, ze temat stary, ale na miejscu autora uciekalbym od takiej kobiety gdzie pieprz rosnie. Napewno jej wygodnie i bezpiecznie z partnerem jak autor. Tyle, ze widac, ze potrzebuje duzej porcji emocji zeby sie nie nudzic w zyciu. Jak juz autor przestanie ja zaspakajac hardkorowym seksem (bo sam pisze ze go to meczy) to raczej znajdzie sobie jakiegos 'fajnego' badboya. Oby nie bylo by to wtedy kiedy autor bedzie mial z nia dzieciaka.

Słucham??? ty wiesz jaka to trauma czytać takie coś dla ofiar przemocy domowej? Sama nie doświadczyłam.Ale miałam bliski kontakt z taką sytuacją. Nikomu nie życze. To przykre czytać takie posty.

To już lepiej napisane wacław666. Choć też nie do końca. Często spotykam sie z pisaniem w liczbie mnogiej.Tak jakby coś dotyczyło każdej bez wyjątku. Pewnie sama czasem to robie.Ale staram sie unikać. A tak wogóle skąd wiesz, co kobiety lubią?:)) Chyba retoryczne pytanie:))

Sprawdzasz na żonie:))Mam nadzieje że w pozytywnym znaczeniu.To miłe jak po długim czasie malzenstwa komuś dalej zależy. A tak wynika z podanych:przyjaciel,mąż, kochanek, w jednym. Jak umiesz te wszystkie cechy pogodzic to super jest. Ale dla mnie podstawa jest taka że mam wiedzieć ze nie zostane sama jak będzie problem. Tylko że takich mniej niż 1% z taką lojalnością bez granic na zawsze. Widziałam tu kilku na forum.Przykro mówic że głównie w nieciekawych okolicznosciach. Nie wiem jakim cudem tacy mezczyzni mogą byc ofiarami niewierności czy mieć sprawy rozwodowe. Zakładając że wszystko jest tak jak piszą w swoich tematach. Nasz punkt widzenia - chyba my wiemy lepiej o sobie:)) Ale już tu widzialam na forum jak pisali że niby my nie wiemy co chcemy. Ja jestem pewna ze chce tego co pisze. Poczytałabym jakieś meskie forum z tych co czytasz, jestem ciekawa.Ale nie możesz podać linka wiec nic z tego:))

Wacław ogólnie nie zgadzam sie. Ale to mało ważne dla ciebie. Ważne że w twoim przypadku to działa i żona jest zadowolona. To miłe że zależy ci na tym. Tzn.wcześniej było gorzej? Jak jest lepiej to sie ciesze. Dobrze ze nie wpadles w taką sytuacje co tu czasem opisują.

Słuchaj ja nie chce żadnego usługującego.Jak będę chciała to sobie zatrudnie jak bede miała z czego,ale to niepredko. Nie o to chodzi i masz tutaj racje,to nie jest atrakcyjne. Chodziło mi o coś innego w tamtym co pisałam. Mam wytłumaczyć?? Jakbym spadła do 0, straciła prace, majątek, zachorowała na schizofrenie i poszła na przymusowe leczenie to może 1% mezczyzn dalej byliby obok i wspierali, reszta poszłaby gdzieindziej albo co najmniej byłaby zdrada. I to najbardziej bym cenila i to oczywiste ze dałabym to samo. Widzisz roznice pomiedzy tym co ty piszesz a tym co ja?? Lojalność a uslugiwanie to coś zupełnie innego. Inna sprawa że wolałabym to o czym piszesz.Tzn. już wole nadmierne usługiwanie niż takie patologie co tu czasem czytam. Przemoc fizyczna albo poniżanie psychiczne,zdrady, zagarnianie kasy, to odpada bez dyskusji. Ale to gdybym musiała wybierać.A aktualnie nic nie wybieram:))

Nie podoba mi sie wmawianie że ktoś wie lepiej ode mnie czego chcę. Ale pisze tylko o sobie. I nie mam z założenia negatywnego nastawienia do słowa podrywacz,jeśli ktoś ma cel żeby uszczesliwic żone,a z tego co piszesz wynika że ty tak, to jest ok. Choćbym nawet sie nie zgadzala z danymi poglądami, jak u ciebie działa i ma taki skutek, to sie ciesze.

Troche sobie poczytałam tych poradników z forum. Zgadzam sie tylko z częścią.

Faktycznie, wyciąganie jakiegoś starego posta sprzed ponad półtora roku jest Twoją wypowiedzią merytoryczną, konkretną i wartościową Aż musiałam poszukać, kiedy to pisałam Opanuj się troszeczkę z tymi atakami
I owszem, ktoś, kto nie potrafi pisać po polsku, nie jest dla mnie autorytetem w żadnej dziedzinie. Nie ma pewności bowiem, czy potrafi też czytać ze zrozumieniem i czy rozumie to, co pisze. Ale nie to jest tematem tego wątku.

Mysle, ze w szczesliwym zwiazku latwiej o lojalnosc. Watpie by szczerze szczesliwy partner w czasie gdy partnerka ma kryzys nagle zapomnial o dobrych czasach i tak po prostu sobie odszedl. Caly sekret jak zapewnic sobie ten szczesliwy zwiazek.