Mąż chce mnie zostawic z dziecmi . Wesprzyjcie mnie :) - Netkobiety.pl

Nevertoolat dziękuję Ci za wpis dzięki takim dzielnym kobieta wiem ze i dla nas wyjdzie słoneczko

Będziesz dzielna tak samo, jeszcze chwila, jak przejdzie ten ból, ta tęsknota, to wyobrażenie o tym jak pięknie mogło by być... a uświadomisz sobie komu oddałaś ..się...  Ciężko samej mieć wszystko na głowie ale jeszcze ciężej mieć wszystko + ON.. ?!

Najgorsze jest to, że kobiety przybierają postawę : póki nic nie wiem, nie mam dowodów to życie toczy się dalej.. odwlekanie tego co nie uniknione.
Dziewczyny! Badajcie! drążcie! Szukajcie! Im wcześniej tym lepiej! Czasem lepiej zostać samą na początku małżeństwa, z jednym bądź dwójką dzieci niż robić z siebie służby do końca życia! Każdy świadomie przysięga przed ołtarzem czy przed Urzędem... Nie róbcie z siebie męczennic.... Później będzie jeszce gorzej!
Kochacie swoje dzieci?! Róbcie dla nich co najlepsze! Nie pozwalajcie na patologie! Same też dacie radę! To nie slogany!
Wywaliłam zdrajcą na zbity pysk! Sama! Bez wsparcia! Rodzina mieszka daleko! Mamy sądy, mamy 500+ mamy organy wspierające samotne matki! To naprawdę nie boli a można zacząć być normalnym samodzielnym człowiekiem..... nie myślcie, że bez nich to się nie uda!

Ja trafiłam na egoiste i k...rza w jednym. Miał wszystko, osiągnął więcej niż mógł, dzięki mnie, a wszystkim pierdyknął, ja pierdziele nie rozumiem, chore mózgi, którym się w dupach poprzewracało... Dlaczego musialam trafić na takiego padalca.e]
Kurwiarz i egoista to idealne połączenie... do tego dodaję zawsze zakochanego w dostatnim życiu WILKA Z WALL STREET:)

Ja też takiego trafiłam, żyłam 3 lata sama i było już w miarę dobrze, ale ciągle był "papierowym mężem".  Po 2 latach kilka razy wyprowadzał się od swojej nowej pani i wracał, mieszkał sam przez rok. Ostatniego lata wrócił do domu, było ok pół roku, ale później poczułam że coś nie gra, ciągle pracował w tym samym miejscu w delegacji. Nie będę się rozpisywać jak go podeszłam, ale nakryłąm go znowu z kochanką. Wcześniej ostrzegałam, że coś się dzieje,itp.  Znowu wyprowadza się, twierdzi, że sam nie wie czego chce, że się pogubił a mnie nie chce już krzywdzić, Ja nie mam już sił, najgorsze dla mnie to uświadomienie syna, który za nim przepada, że taty znowu nie będzie w domu.  Egoista i narcyz myślący tylko o sobie.

Cssc mój jak się wyprowadzał na początku romansu ( kiedy jeszcze nie wiedziałam, że jest kochanka) powiedział mi, że coś mu sie stało, że się wypalił, że ja go nie interesuję i dzieci chwilowo rownież nie. Więc jesli Twój się w kimś "zakochał" to tamta d...a przesłania mu cały świat, łącznie z dziećmi. Mojemu wystarczy zadzwonić do dzieci i ma spokój na kilka dni, ja sobie tego nie wyobrażam po prostu, jak mozna nie tęsknić za własnym dzieckiem. Nie widzieć go dwa tygodnie i nie tęsknić, w pale się nie mieści, no ale mój ma myśli zajęte kimś innym więc o dzieciach zapewne za dużo nie rozmyśla.
Jeszcze córeczka ostatnio przez telefon mowi tatusiu a czemu ty nie chcesz juz mamy, a ta menda- to mama mnie juz nie chce dlatego ja tez jej juz nie chcę, no spytaj sie mamy czy mnie chce. Akurat miałam na głośnik włączone, az mnie zagotowało, manipulant pieprzony, dlatego teraz jak dzieci pytają to mowię wprost, tata was kocha ale mnie juz nie, zostawił mnie i poszedł do innej pani. Moze to trudne dla dzieci, ale przynajmniej mają jasną informację, bo tego gnoja nawet nie stać na to żeby im uczciwie wytłumaczyć co się stało i dlaczego tatuś rozpieprzył im rodzinę.
Jessica jak się trzymasz?

Bluemarine to co twój powiedział dziecku to jest poniżej jakiej kolwiek krytyki. ..

Josz ja już wolę żeby on im niczego nie wyjaśniał, bo właśnie tak to wyglada jak napisałam. To ograniczony manipulant i nie wiem czy sam sobie wmawia te bzdury żeby było mu lżej zagłuszyć wyrzuty sumienia czy tak naprawdę myśli nie mam pojęcia. Jak go pani wypieprzyla został sam jak palec to chodzi smutny, pokrzywdzony, do matki miał ostatnio pretensje, że się go nie pyta jak on się czuje, na co mama wybuchnęła śmiechem, a moze ty zapytaj jak ja się czuję po tym wszystkim co zrobiłeś.
Powiedzcie mi czy to taki straszny egoizm czy sobie wmawia, a w duchu wie, że jest gnojem, nie pojmuje?
Jessica co on Ci pisze w tych sms-kach? Jak się czujesz kochanie, jak sobie radzisz beze mnie? Toż to świństwo w białych rękawiczkach!
Cssc jestes dzielną i mądrą kobietą, dasz sobie radę na pewno. Ja tez się bałam jak sobie poradzę, a teraz patrząc z perspektywy czasu, to bardziej brakuje mi pomocy mamy, która odeszła, a była na każdą moją prośbę niż pomocy ze strony męża, na którego i tak nigdy nie mogłam liczyć. Jesli w czymś pomagał, to zawsze w nerwach, z pretensjami i tysiącem telefonów do mnie kiedy będę z powrotem, bo on nie wie co ma dzieciom dać jeść albo musi pilnie wyjsć... Jestem dobrze zorganizowana, mam wszystko na błysk, chociaż tak jak piszesz, po całym tygodniu nie wiem jak się nazywam.
Mi tez brakuje bliskości, czułości i zwyczajnie drugiej bliskiej osoby, ale do tej mendy mam wstręt, brzydzę się go, za dużo świństwa w życiu narobił. Tyle, że ja taki stan osiągnęłam duuużo pozniej niż Ty, wiec pewnie szybciej się z dziada wyleczysz niz ja.

Wow jestes niezła 23kg? Będziesz jak modelka za chwilę i mężulkowi oko zbieleje ;-)
Jak mój odszedł to schudłam z nerwów 10kg, osiągnęłam wagę jak w podstawówce chyba, hehe i do dzis nie przytyłam nic. Wszystko ok tylko zdrowia szkoda na gnoja.

A co do mężów to krwi nam napsuja ale to do nich wróci tylko trzeba być cierpliwym .

U mnie też bywały dni, że nie mogłam nic przełknąć. W pracy w ogóle nic nie jadłam, ciągle paznokcie obgryzałam. Wiecznie w stresie. Nie mogę powiedzieć, że już jest oki, bo bywa różnie, ale nie łudzę się nadzieją. Mój jm nawet ode mnie nie raczy odebrać telefonu tylko pyta czego chcesz??? A ja chcę tylko ustalić kiedy zamierza do dzieci przyjechać i kiedy je odwiezie do szkoły. Pewnie za wiele wymagam, już widzę, że jest opór. Dlatego nie mam zamiaru go prosić. Bleumarine Ty powiedziałaś dzieciom???? Ja nie chcę nic mówić, chcę żeby to on powiedział, ale widzę, że się nie doczekam. Zastanawiam się jak to powiedzieć chociaż synowi on ma 8 lat. Myślę, że i tak widzi co jest grane, bo jak ostatnio mąż przyjechał, to pytał czy tato u nas zostaje??? Dziwne pytanie, ale widać, że młody nie jest głupi.

Myślicie że powinnam powiedzieć o tym jm nie chce żeby odebrał to ze gram dziećmi lub sobie nie daje rady ?

Dziś jm się nie odezwał wiec może dobrze nie musiałam rozkminiac czy mówić czy nie . Bluemarine ten Twój był to jest jakiś psychol ja nigdy nie zrozumie dlaczego oni traktują tak swoje dzieci . Dla mnie dalej to jest jakiś kosmos . Mam nadzieje ze w moim jm zostało chodź trochę człowieka i będzie wporzadku dla dzieci chodź po tym co widzę to raczej nie mozliwe

Moje dziecko uderzyło dziś głową w ścianę w szkole, zrobił mu się guz jak kurze jajo na czole i miał przy tym krwotok z nosa więc od razu na SOR, lekarz mnie przestraszył, że to moze byc złamanie czaszki więc dzwonię do barana, pomyslałam że będzie chciał wiedzieć, że jego dziecko miało wypadek i jest w szpitalu. A ten do mnie- i czego ode mnie oczekujesz, że tam przyjadę??? Teraz sobie o mnie przypomniałaś, jak ci cos trzeba, a tak to moj nr zablokowany. Szok. No wiec pożegnałam się niezbyt miło i napisałam tylko po powrocie do domu ze wszystko ok. Ten człowiek jest chory, jak nic. Trudno uwierzyć, że mozna mieć tak głęboko własne dziecko. Gdybym usłyszała takie cos to byłabym w ciągu kilku sekund w samochodzie w drodze do szpitala, do dziecka. A ten NIC, jeszcze z ryjem wyskoczył, co ja od niego chcę.

Cssc lepiej sama powiedz dziecku, cieżko powiedzieć jakiej historyjki można spodziewać się po takim tatusiu. Synek na pewno oceni go, jak nie teraz to za kilka lat.

No i jeszcze pytanko ? Ja wiem ze najlepiej skoncentrować się na sobie dzieciach itd Kocham moje dzieci ponad wszystko i dają mi dużo szczęścia pewnie gdy by nie one już bym się rozsypala . Ale przychodzi wieczór i ta samotność mnie zabija . Jestem tu zupełnie sama koleżanka wpadła w weekend i nawet na chwilę udało mi się zapomnieć o tym wszystkim ale jak tu żyć gdy nie mogę wrócić do pracy tylko pranie sprzątanie same wiecie o co mi chodzi. Ja zawsze to mówiłam ze nie potrafię być sama i twraz to się sprawdza . A jm się nie odzywa dzwonił do córci a mnie ma gdzieś . Mam dziś jakieś kiepskie przeczucie .....

Ela ja nie wierzę w to, że jeszcze z kimś będę. Mam malutkie dzieci, całe moje życie jest im podporządkowane, bo nie może póki co być inaczej. Nie mam czasu 5 minut usiąść bezczynnie, a gdzie tu czas żeby gdzieś wyjsć, spotykać się z kimś? Nie ma szans na razie. Poza tym nie wiem czy kogos chcę, czy zaufam itp. Nie chcę tez żeby dzieci z kimś się spoufaliły, polubiły, a ja uznam, że to nie to. Za duzo juz przeszły w swoim życiu te biedaki.
Ela a jak u Ciebie, trochę czytałam Twój wątek wyprowadzasz się?

Jessica nie ma żadnej recepty na żal, smutek, tęsknotę. Mi pomógł wyłącznie czas, on to jakos wszystko zobojętnia, początek wspominam jako koszmar traumę, ale powolutku było coraz lepiej, a teraz mam smutne dni nie powiem, ale nie myśle juz obsesyjnie o mężu, mogę skupić się na innych sprawach i nawet zaczyna mnie cokolwiek cieszyć. Zaczynam powoli wychodzić do ludzi, a wcześniej nic mi sie nie chciało, były dni że nie mogłam się podnieść z łóżka. Będzie dobrze, zobaczysz, wypłakanie się od czasu do czasu pomaga, ale spotykaj sie z przyjaciółmi, ciesz dziećmi, posprzątaj mieszkanie, poukładaj ubrania w szafie, szukaj zajęć na siłę. Byle tylko zająć czymś innym głowę, nie myślec o nim, nie nakręcać scenariuszy, nie wkręcać w tornado mysli o nim. Ja przez rok żyłam wyłącznie nim, skupiałam sie na tym co robi, gdzie jest, co oni dzis robią, projektowałam w głowie jak to mają miło i radośnie. Nie daj siè w takie cos wciągać, myśl o sobie, a jak dzieci pójdą spać to pomysl o sobie, pomaluj paznokcie, obejrzyj ulubiony serial z herbatką pod kocem. Życie bez niego może być piękne, zobaczysz to w końcu.

Snake ja uważam że każdy z nas powinnien zostać człowiekiem przynajmniej w stosunku do swojego dziecka . Jak by kochał dzieci to chodź dla pewności upewnić się ze nic się nie dzieje i być tam ze względu na dziecko a nie jego mame . Ja nie wiem niektórzy faceci po prostu nie zasługują na to by być nazywanym tata ...

Może jestem złym ojcem ale irytuje mnie jak mi żona zawraca gitarę, że któryś z synów rozbił sobie nos, głowę, przyszedł z siniakiem ze szkoły itp. Normalne sprawy dla chłopaków. Jasne, trafił do szpitala ale teraz rodzice, szkoły wioza dzieci do szpitala z byle pierdola. Mnie ktos zaprowadzil do szpitala (bo a propos pamięci dziecka nawet nie pamiętam kto) jak trzeba było zszywac głowę, bo tak przywalilem. A jak raz spadlem ze strychu, a drugi ze schodów, że miałem siniaka na... to nie Nie wspomnę o ilu spadnieciach z różnych miejsc rodzice nie wiedzieli.

Samo podejrzenie jest No powiedz szczerze czy był ci do czegoś tam potrzebny, czy to jednak może takie trochę "a masz wykaż się jako tatuś"?

Snake,  przecież Bluemarine zadzwoniła do męża w sytuacji kryzysowej, gdy u ICH wspólnego dziecka wstępne rozpoznanie dawało podstawy do przypuszczeń, źe jego życie jest w zagrożeniu. Nie chciałbyś aby żona w takiej sytuacji zawracała ci głowę PIERDOŁAMI ?

Myślę, źe w takiej sytuacji ostatnią rzeczą o jakiej myśli matka jest manipulowanie tatusiem. Prędzej w ogóle nie myśli, bo ją emocje zalewają, a jeszcze bardziej szuka wsparcia u kogoś, kto czuje to samo, co ona w tej chwili.

Dokładnie tak.

Poza tym, ja tego człowieka już odpuściłam jako męża, nie mam zamiaru prowadzic żadnych gierek, on mnie już nie intersuje, miałam nadzieję, że ojcem jednak nie przestanie byc.

Po prostu kobiety lubią się wszystkim zamartwiac i jeszcze czują obowiązek obdzielac tym innych... Jak faceci chorują nie bardzo wiem, nie chodzę im po domach, a sam nie zauważam choroby póki nie mam ponad 38 gorączki, a i z taką biegalem na siłownię.

No przepraszam ale jeszcze przed chwilą pan jeszcze mąż miał zablokowany telefon do jeszcze pani żony. Czyli dopuszczamy kontakt tylko kiedy jest to po myśli pani żony? Poza tym o jakim wsparciu mówicie? Dobre słowo, potrzymać za rączkę panią żonę? Przecież pani żona w najlepszym razie już pana męża nie interesuje, w gorszych wariantach może mieć wręcz negatywne nastawienie do niej, to jak mają wspierać dobrym słowem? Potrzebuje konkretnego wsparcia, to niech artykułuje konkrety. Zamiast dzwonić, bo jak zakładam sama rozmowa z wciąż żoną z marszu nastawia pana jeszcze męża negatywnie, wysłać sms.
1. Syn jest w szpitalu bo to i to. Jeśli uznasz za stosowne go odwiedzić, to jest tam jeszcze tyle i tyle. Koniec kropka. Jest przekaz informacji, jest.
2. Syn jest w szpitalu bo to i to. Ja muszę jechać do córki, więc bądź o tej godzinie żeby posiedzieć z synem albo odwrotnie jedź po córkę. Konkret.

To jego problem i podobnych facetów. Nie rozumiem po co was to trapi? Będzie miał potrzebę - przyjedzie. Nie będzie miał - nie przyjedzie. Jego problem. Może będzie kiedyś miał wyrzuty sumienia, może nie będzie miał. Od wychowywania miał mamusię i tatusia ha, ha kiedy był w odpowiednim wieku. Teraz jest dorosły i odpowiada za swoje decyzje.

Szkoda, że pozniej ma do mnie pretensje i wyrzuty robi dziecku, że go nie szanuje. Nie rozumie, że na autorytet u dziecka trzeba sobie zapracować.
Tak jak mówisz Cssc ma do mnie pretensje, bo jak ja go wychowuję, że dziecko do niego pyskuje, nie odbiera od niego telefonu, wysyła wiadomości typu jestes głupi. Wszystko to moja wina, bo ja dziecko zle nastawiam.

1. Jesteś ojcem a ja nie. Można się z tobą zgodzić chociaż myślę, że to zależy od danego "przypadku"-ojca i też od wieku tego "obitego" dziecka (jeżeli dziecko było w szpitalu i stwierdzili, że nic mu nie będzie to w sumie nie ma po co jechać, tak uważa)
2. Tutaj uważam, że masz rację. To mamy (lub babcie) są od "pocałowania" guza, zaklejenia skaleczenia itp. Ojciec natomiast jak jest pod ręką to jedzie do szpitala i tam czeka na ostrym czy na wizytę u specjalisty, przynajmniej tak u mnie było

Wiem, że to najgorszy stan dla kobiet.

Przypadek? Nie sądzę...

Oczekuje? Oczekiwać to można wyników w pracy. No jeszcze wywiazywania się z obowiązków formalnych jak opieka, utrzymanie ale oczekiwać emocji? A można je gdzieś kupić, wypożyczyć jak ktoś nie posiada? Co prawda można się zgrabnie nauczyć udawać, że się je ma ale nie wiem czy to o to chodzi?

Trudno byłoby gdyby nie usłyszał jak rozmawiamy, siedział na sąsiednim krześle na szpitalnym korytarzu, przytulony do mnie i przestraszony. Nie buntuję dzieci przeciwko niemu, nieraz proszę żeby odebrał od ojca telefon jak dzwoni, tłumaczę, że ich nie zostawił, ich kocha, tylko mnie juz nie chce. Odpowiedź dziecka jest zawsze ta sama- jakby mnie kochał to by tu był. I koniec rozmowy. Temu baranowi ostatnio tez napisałam, że widywanie dzieci dwa razy w miesiącu- tak jak proponuje-  to jakas kpina. Także nie jest tak jak próbujesz mi wmówić.

Summerko niestety masz rację, mąż jest obecnie w kolejnym amoku miłosnym i nic absolutnie nic co związane z jego rodziną go nie intersuje. On szuka teraz dobrej siłowni, barbera bo za bardzo zarósł i jego kobieta narzeka, miejsca na świąteczny wypad z nową rodzinką, a własne dzieci to kłopot, bo są male, niesamodzielne, dużo chorują, rozbijają głowy. Po co mu taki kłopot? On ich weźmie dwa razy w miesiącu do swoich rodziców, gdzie nic go nie interesuje, bo są dziadkowie i jego siostra do gotowania i opieki nad dziećmi. I to jest wychowanie dzieci w jego wykonaniu, ale przecież on tak ich kocha, a ja buntuję i wychowuję w braku szacunku dla ojca.
Leśny_owoc staram się byc dobrą mamą, chociaż niestety moje zmęczenie tez odbija się na dzieciach, zdarza się, że krzyczę na nich, czasem szarpnę, staram się bardzo, ale nieraz kompletnie brak mi sił i cierpliwości.

Szczerze mówiąc, nie rozumiem tego ataku na Snake. Przecież on nie broni Waszych facetów, stwierdza tylko fakt, że jak ktoś nie ma w sobie pewnych emocji, to ich nie da. A Wam nic nie da roztrzasanie tego, że zachował się tak, a nie inaczej.
Ja wszystko rozumiem, bo też się przejmuję guzami, stluczeniami mojego dziecka, ale równocześnie widzę, że jego ojciec, dziadek, wujek inaczej do tego podchodzą.
Oczywiście, że pobyt w szpitalu nie jest żadną błahostka i rozumiem strach matki o dziecko , poinformowanie ojca o zdarzeniu. Ale jak postąpić ojciec to już jego sprawa . Jego zachowanie świadczy o nim, nie o matce dziecka.

Tak, to prawda. Niestety
Jednak nie zmienia to faktu, że Bluemarine cierpi, bo utrata złudzeń boli.
Jakie musiało być w niej silne przekonanie, że ojcu zależy na ich wspólnych dzieciach jako żywych istotach a nie tylko zobowiązaniu.
Dla Bluemarine dzieci są wartością samą w sobie, a dla jej męża przykrym obowiązkiem a uświadomienie sobie tego przez nią jest bardzo bolesne.
Swoją drogą, Bluemarine, jak ty żyłaś z nim przez tyle lat i nie widziałaś, że to pozbawiony uczuć wyższych egocentryk, to ja nie wiem

Co to zmieni? Oczekiwania, wyobrażenia... wiem, wiem to takie kobiece jak czekanie na księcia z bajki, który zabije smoka i wyobrażenia jaki będzie ten księciu piękny, dobry i kochający. A tu zonk... księciu może jest ale już dla innej księżniczki. Rozumiem potrzebę wyżalania się ale żale nie zmienią drugiego człowieka.

No tak... sytuacja zrozumiała, gdyby to pan mąż zadzwonił, a ty odebrałabyś telefon mając syna u boku ale... przecież pan mąż nie mógł zadzwonić, bo mu zablokowałaś telefon. Dzwonisz więc do wciąż pana męża, z którym masz na pieńku siedząc obok dziecka. Sorry ale nie trzeba za dużo pomyślunku aby przewidzieć, że pan mąż może strzelać focha, może mieć inne plany, może nie mieć ochoty i dziecko będzie tego słuchać. No ale ponoć dobro dziecka jest u ciebie na pierwszym miejscu...