Mąż chce mnie zostawic z dziecmi . Wesprzyjcie mnie :) - Netkobiety.pl

Tak same sobie takich wybieramy i faktycznie wydaje nam się, że znamy człowieka. Przychodzi jednak moment w życiu kiedy ten właśnie najbliższy nam człowiek staje się zupełnie kimś innym. Mówię to na temat swojego przykładu. Tak powinnam go kopnąć w tyłek po pierwszej zdradzie, ale mogę mieć pretensje tylko do siebie, że tego wtedy nie zrobiłam i nadal żyłam z tym człowiekiem. Byliśmy rodziną i nie mogę powiedzieć żeby było źle, ale jednak przyszedł ten moment być może drugiej zdrady, nie wiem, ale coraz więcej zdarzeń na to wskazuje. Teraz dla jm liczą się tylko pieniądze, bo jednak przeliczył, że jak zacznie płacić alimenty to nie będzie go stać na wiele. I co??? i wyciąga łapę do znienawidzonej żony. To jest żałosne. Traktuje mnie jak wroga. Każde moje zdanie obraca przeciwko mnie, że to ja chcę kłótni, że jak tak mówię to zgody nie będzie itp. A mi chodzi tylko o to, że nie będę mu dawać kasy kosztem dzieci. Nie może zrozumieć, że w każdej chwili mogę wystąpić o zabezpieczenie alimentów, ale tego nie zrobię bo nie chcę człowieka zgnoić, choć powinnam, bo on właśnie robi to ze mną. Poczekam cierpliwie na rozprawę i alimenty. Niestety jak teraz tatuś niewiele ma żeby dzieci wspomóc finansowo, to co będzie jak dostanie do płacenia alimenty. Wiem, że każda strona ma inny pogląd na to, ale to są jednak fakty. Znam tatusiów co się potrafią fantastycznie dziećmi zająć, mój mąż niestety do nich nie należy. I jemu ta wolność jest potrzebna żeby żyć swoim życiem kawalerskim last minute.

Ja również uważam ze owszem my sobie ich wybieramy ale niestety to oni po czasie się zmieniają nie chcą walczyć o rodzinę i to oni odchodzą . Wiec w moim przypadku może i jest winna lekkiego kryzysu w malzenstwie który napewno udało by się naprawić gdy by obie strony się postarały ale rozpadowi malzenstwa i rodziny jest winien tylko i wyłącznie mój jm .

Tak jakby w wielu małżeństwach nie trzeba było prosić ojca rodziny żeby dał kasę na buty dla dziecka... Opieka naprzemienna nie jest dla wszystkich. Jest dla tych, którzy chcą. Wiadomo, że każde żywi dziecko za swoje kiedy jest u niego, każde same opłaca swoje koszty mieszkania. Natomiast wydatki typu szkoła, obiady są stałe i wiadomo ile to pieniędzy. Butów, ubrań nie trzeba kupować co tydzień. Wystarczy to policzyć, podzielić po połowie i np. wpłacać na wspólne konto otwarte dla tego celu. Kto robi z konta przelewy na opłacenie wspomnianej szkoły itp., to już sprawa wtórna.

Policzyć, podzielić jakie to proste, świetnie brzmi w teorii, tylko z niektórymi niestety nie da się. Do tej pory ja kupowałam wszystko dzieciom, płaciłam rachunki a on kredyt i do tej pory słyszę, że płacił ten kredyt, a ja ani grosza nie zapłaciłam. Nie widzi, że oprócz raty nic go nie interesowało, a ja miałam wydatków dwa razy tyle. No ale teraz jest, że wyrzuciłam go z mieszkania, które on spłaca. Nie wyobrażam sobie rozliczać się z nim z rachunków za zakupy dla dzieci. Zreszta ja mam pieniądze, nie jestem od niego zależna, nie wyobrażam sobie nie kupic dziecku porzadniejszych ubrań czy butów, bo tatuś nie dał. Ja go o nic nie będę prosić, bo dzieci utrzymywać będzie czy mu sie to podoba czy nie.
Rozmawiałam z prawnikiem, pójdę z nim na tą ich ugodę, jesli zapisze dzieciom mieszkanie, to dam mu rozwod bez orzekania o winie, niech idzie wolno i będzie szczęśliwy. Ale jak to mój adwokat określił krzywdy moralne ma mi zrekompensować i zrzec się wszystkiego, zaczynać od zera i być goły i wesoły. Zobaczymy czy chodzi mu o rozwod czy o pieniądze...

Bleumarine a jak to jest z zapisywaniem właśnie nieruchomości na dzieci??? W sumie mój prawnik powiedział, że sprawę o podział majątku zakłada się dopiero po rozwodzie, ale też wolałabym, żeby było czarno na białym, że jakaś tam część przypada dzieciom.

Wiem i to bardzo poważny błąd. Jestem silną osobą, ale jak widać w podejmowaniu niektórych decyzji nie mogę się przełamać. Może to w końcu we mnie pęknie.

Cssc jeszcze nie wiem jak to jest, skoro prawnik zaproponował taką opcję to widać nie ma z tym problemu. Mówił, ze mężuś może wierzgać, gdyby mieszkanie miało być dla mnie wiec może na taki układ pójdzie. Zobaczymy.
Ja Cię rozumiem z tym zabezpieczeniem, mi też mówili składaj bez skrupułów, a ja czekałam półtora roku. Teraz wiem, że to podła menda, nie powinnam była się nad nim litować, bo on nade mną miał zero litości, ale dopiero po tym czasie dotarło to do mnie.

Przymykanie oczu na niektóre sprawy, też jest cegiełką, która dokładasz do rozpadu rodziny. Nie wierzę, że twój mąż to był chodzący ideał, któremu jednego dnia odbiło i teraz chce wszystko zostawić.
Druga sprawa kochane dziewczyny, to za dużo czasu próbujecie rozkminiać, zrozumieć, przeanalizować, zakrzywiać czas, rozmyślając o tym co czuje facet, który robi takie durne rzeczy, zamiast zwrócić uwagę na to, co wy czujecie. Czas kochane kobiety zająć się sobą, przeanalizować własne wartości, wyrzucić śmieci z mózgu (czyt, byłego męża, partnera). Chociaż spróbujcie. Idźcie na przód, odpocznijcie od forum, bo jak czytam niektóre porady sama mam ochotę się rzucić z mostu, a nie jestem związana z tematem. Tu nie znajdziecie odpowiedzi, poszukajcie jej na zewnątrz i w sobie.

Hej
Masz rację, może patrzę na wszystko subiektywnie, ale zbyt dużo bólu tu opisano i nie tylko w tym wątku, bym odebrała to jako wsparcie. Jakby ktoś zassał powietrze i nie mógł go wypuścić, ale oczywiście przyjmuje do wiadomości, że komuś to może odpowiadać i odbiera wszystko inaczej

Ból jest, bo musi być w takich sytuacjach. Dla mnie przynajmniej to życiowa trauma i koszmar, myśle, że lepiej bym sobie poradziła z jego nagłą śmiercią niż z tym co mi zafundował. Chyba lepiej ten ból wylać z siebie, wyrzucić, niż zamieść pod dywan. Wszyscy radzą aby o tym mowić przyjaciółce, siostrze, mamie, komu się da i faktycznie ja miałam ogromną potrzebę rozmawiania o tym, dlatego chyba nie ma nic złego w tym, że piszemy, nawet jesli z tych wpisów nie zawsze bije optymizm.
I to kolejny plus tego forum, że można się wygadać, a zawsze znajdzie się ktoś kto postawi na nogi, zwłaszcza jesli to osoba z podobnym doświadczeniem, ktora jest juz dalej i pokazuje, że to wszystko jest do przeżycia.
Chociaż fakt największą robotę mamy do zrobienia same :-)

Jakby był obrotny to może i wzbudziłby zainteresowanie dwudziestokilkulatki.
Tymczasem mąż bluemarine skierował swoje zainteresowanie ku doświadczonej kobiecie z przychówkiem z poprzednich związków, która naprzemiennie wyrzuca go i przyjmuje pod swój dach, manipuluje nim w celu skłonienia do podjęcia określonych kroków. Dlatego nie dziwię się, że bluemarine sama wreszcie przejrzała na oczy i przestała patrzeć na swojego męża jak na faceta sprzed kilkunastu lat i ojca swoich dzieci, ale tak jak on się TERAZ prezentuje, czyli podstarzały zakompleksiony facet, który nie wyszumiał się za młodu i próbuje nadrobić zaległości i pozbyć się kompleksów. Z tym że wybrał żałosny sposób.

Witam dzielne kobiety ja tu cały czas obserwuje posty chodź się nie wypowiadalam bo my jeszcze nie jesteśmy na tym etapie . U mnie jakoś się kręci .Tak maz się wyprowadza znalazł inna prace i mieszkanie w innym mieście około 40 minut od naszego domu . A najlepsze se te jego gadki ze może nie skladajmy o rozwód żeby separacja a czad zrobi swoje a ja dalej uparcie ze jak się wyprowadzi to definitywny koniec . I tak jakoś se radze mam gorsze i lepsze dni ale cóż . Powoli organizuje sobie życie z dziećmi nawet mały samochodzik sobie zakupiłam żeby było mi latwiej pozdrawiam i bądźcie dzielne :*

Nawet ostatnio jak twierdzi chodź nie wierzę przestał korzystać z komunikatorów do tego telefon zostawił na wierzchu żeby mi udowodnić że nikogo nie ma . I bardzo ale to bardzo zapiera się ze nikogo nie ma ze mam go przestać podejrzewać ze nawet jak by mial okazję to narazie nie skorzysta  . Ja myślę że to ściema a wy ?

Kurczę ciężko powiedzieć. Twój przypadek jest całkiem inny niż nasze. Mój też twierdzi, że nie ma nikogo, ale nie próbował mi tego udowadniać, więc sama nie wiem. Dodatkowo wiem, że zainstalował whatsup, nigdy tego nie miał i dla niego była to bzdura, więc może z kimś jednak na tym pisze, żeby śladu nie było, że wysyła po 200 smsów dziennie do kogoś. No i podstawa mój się wyprowadził, nie chciał separacji, nie chciał czasu, nie dawał szansy. Po prostu skończył nasze życie. Było mi żal, teraz nie jest, bo widzę jakim się stał człowiekiem i jak zaczął mnie traktować.

Tez juz sama nie wiem w co on ze mną pogrywa. Narazie robi tak jak mówił . Wyprowadzka zmiana pracy zmiana miasta bo kawałek będzie miał do dzieci ale dalej uważa że będzie się opiekował jak tylko będzie miał wolne . Ale co to zmienia rodzina się rozpadła a on mi mówi czas zrobi swoje . Nie wiem jak z nim gadać jak go zrozumieć . Wiem jedno jak się wyprowadzi nie będzie już rozmów , zostane sama i on nie wiadomo co robiący . Ja nie będę już umiała mu ufać . Wiec nie wiem jak on sobie to wyobraza . Masakra

Tez tak myślałam . Puki co nie mam dowodów wiec życie pokaże prawda i tak wyjdzie na jaw . Nie będę się nad tym rozkminiac . Ale myślicie że zbyt delikatnie z nim postępuje.  Bo wasze posty mnie czasami przerażają !? A czy komuś udało się uratować malzenstwo pokonać taki ogromny kryzys ?Wiem że to brzmi jak bym miała nadzieję ale tak nie jest tylko ciekawi mnie czy po prostu pierwszy poważny kryzys i dziękuję dowiedzenia . Nikomu nie udało się czegoś naprawić i być razem no chyba nie wszyscy się rozwodzia ?

Szukałam na to samo pytanie odpowiedzi i znalazłam, że da się uratować małżeństwo, ale tylko jeśli dwie strony tego chcą. Mój mąż nie chciał, powiedział nie i koniec. Moja teściowa do dzisiaj mnie namawia żebym z nim porozmawiała, żebym go namówiła, ale ja nie mam takiej mocy żeby go zmuszać. Zresztą im bardziej chciałam to on tym bardziej nie chciał. zależy to chyba od charakterów - sama nie wiem. Na pewno jestem przeszkodą bo rozwód chciał bardzo szybko i myślał, że dostanie od ręki.

Tak ja jak bym chciała odejsc od meza to bym mu powiedziała ze kogoś mam i ze to koniec . Może jestem głupia ale co to zmienia czy on ma kogoś czy nie . Dopóki będzie wporzadku dla dzieci i zrobi wszystko jak wspólnie ustaliliśmy . Jak kogoś ma to życzę szczęścia to on traci nie ja pewnie mnie to zaboli ale wszystko da się przejść .

True. Nie ma to jak świadomość, że w godzinie próby nie straciło się z oczu własnej wartości
Płaszczenia się przed kimś, kto ma cię w dooopie może w tym kimś w najlepszym wypadku wzbudzić litość, a w najgorszym wstręt, a płaszczącemu się pozostanie poczucie upokorzenia i poniżenie.

Bingo.
Jasno, krótko, konkretnie, decyzyjnie bez rozpamiętywania i z działaniem.
Czasem krotkie cięcia są idealne a brak rozkminiania i rozterek wychodzi na dobre - ciekawa jestem (tylko ciekawa ) czy faktycznie taki wybór i działanie się sprawdza., znaczy jest droga do odbudowania związku. Bo, że pozwala na zachowanie godności i szacunku - wydaje się bezdyskusyjne, tyle tylko czy jest to efektywne ?

Takata podziwiam Cię i gdy bym miała pewność że tu jest ktoś to tez pewnie nie było by o czym gadać, ale u nas jest dwojka dzieci i chcąc nie chcąc będziemy się widywać . Ja mu powiedziałam ze jak się wyprowadzi to koniec wiec zamierzam kontaktować się z nim tylko i wyłącznie w sprawach dzieci .

Jessica

Jeśli nie wiesz co zrobić to nie rób nic. Z czasem intuicja Ci podpowie, bo jesteś mądrą kobietą, która chce dla siebie i rodziny jak najlepiej :-)
Nigdzie się nie śpieszysz, nikt Cię też nie goni.
Tylko nie godź się na kompromisy, co do których nie jesteś przekonana i nie daj sobie wmówić, ze to jakakolwiek Twoja wina..

Dasz radę, jesteś silniejsza niż myślisz..

Jessica, podziwiam Cię za ten spokój, chociaż jak pisałam wcześniej w takich sytuacjach warto czasami uwolnić emocje. Nie mam na myśli permanentnych awantur oczywiście.
Z jednej strony zapewniasz względny spokój przede wszystkim dzieciom, ale niestety, także jemu. Stwarzasz mu wymarzone warunki do odejścia, chciałoby się rzec spokojnie i miło.
Dla faceta, który zdecydował się na porzucenie rodziny, to idealna sytuacja.
Całą tę traumę kumulujesz w sobie i obyś wyszła z tego obronną reką.
On odejdzie, Ty zostaniesz sama z dziećmi. Piszesz, że on wyobraża sobie, czy obiecał? że będzie odwiedzał dzieci w miarę wolnego czasu?
Nie wiem, czy cokolwiek ustaliliście w tej kwestii, ale w tym wypadku nie powinnaś być taka spolegliwa i niczego mu nie ułatwiać. Jego wkład w opiekę i wychowanie dzieci nie powinien polegać na "odwiedzinach", zwłaszcza wtedy, gdy jemu będzie pasowało, lub gdy znajdzie czas.
On odchodząc, już teraz stawia się na bardzo wygodnej pozycji, pozostawiając Ciebie z całym problemem, do tego będzie miał argument w postci odległości jaka będzie Was dzielić.
Myślę, że byłoby dobrze, gdybyś, zanim on zniknie, ustaliła jego stałe kontakty z dziećmi, polegające nie tylko na krótkich odwiedzinach. Przynajmniej w tej sprawie bądź nieustępliwa.
W sprawie jego ewentualnej zdrady, ja także uważam, że to ostentacyjne pozostawianie telefonu na wierzchu, gdy jeszcze niedawno pilnował go jak oka w głowie, jest dość naiwną mistyfikacją, ja także sądzę, że on dysponuje drugim telefonem i ta jego ucieczka do innego miasta, byle dalej od rodziny, faktycznie może budzić podejrzenia.
Dostrzegam pewną wspólną cechę , która łączy Ciebie, cssc i bluemarine, obawiacie się podjęcia stanowczych kroków, wobec Waszych jeszcze mężów, bo chociaż deklarujecie, że  jesteście pogodzone z ich odejściem, to jednak gdzieś tam głęboko tli się w Was nadzieja, że oni opamiętają się, więc nie chcecie narażać się, czy może palić mostów.
Życie pokazuje, że nie warto. Historia takata i  podobnych jej kobiet, które tupnęły nogą i nie czekały na łaskę pana, pokzuje, że w pewnych kwestiach trzeba brać, co swoje i nie czekać na łaskę, a przede wszystkim nie pozwolić sie zastraszyć.

Josz, nie ja już nie liczę na to, że się opamięta, juz nie. Liczyłam na to baaardzo długo, po ostatnim wylocie od kochanki jeszcze miałam iskierkę nadzieji, że to koniec jego szału, ale od momentu kiedy dostałam pismo, w którym mam postawione ultimatum albo idę na ich warunki albo spotkamy się w sądzie, już nie mam żadnych złudzeń. Ten człowiek to dno, zero, toksyczna kreatura. Kolejny tydzien nie pokazał się u dzieci, potwierdza tym tylko, że ma je głęboko, wystarczy mu raz na dwa tygodnie odbębnić z nimi weekend i z głowy. Odciełam się od niego, zablokowałam jego nr, koniec, zero kontaktu, nawet w sprawach dzieci skoro go nie interesują, skoro wystarczy mu zadzwonić do nich i mieć z głowy, to niech się odwali. Teraz tylko zostawić go z niczym, zabezpieczyć byt moich dzieci, odzyskać radość życia i kilogramy które przez niego straciłam i będzie git :-D Jestem na dobrej drodze. Damy radę dziewczyny!
Takata piszesz, że podzieliliscie majątek przed rozwodem- jak to się odbywa, trzeba byc umówionym wcześniej co komu? Duże są koszty takiego podziału?

Bleumarine - podział majątku jest możliwy w każdym momencie u notariusza. U mnie zaraz po wykryciu zdrady spisałam na kartce co komu się należy i przedstawiłam swoja propozycję mężowi.
Ponieważ sytuacja była dynamiczna a qrwa nie poinformowała jeszcze swojego męża o wielkiej miłości do mojego męża, więc mój mąż zgodził się "dobrowolnie" na ten podział. Przesyłasz dokumenty do notariusza ( on Ci powie jakie ) umawiacie wizytę i spisujecie dwa akty o podziale majątku i rozdzielności majątkowej, bo będąc w związku małżeńskim obowiązuje was ustawowa wspólnota majątkowa. Bo do nieruchomości było łatwo, gorzej z długami bo musieliśmy zadeklarować kto co spłaca. Banku niestety nie interesują rozwody i kredyty trzeba spłacić. Na koniec notariusz wystawia fakturę a jej wysokość jest uzależniona od wielkości majątku. ( najczęściej ok 1000 zł )

Powiem Wam dziewczyny jak to u mnie wyglądało. Dogadaliśmy się przed rozwodem, że ja nie będę mu robiła schodów i dostanie go bez orzeczenia winy, natychmiast a on przepisze na mnie dom, bo to był nasz jedyny majątek prócz  samochodów, którymi się podzieliliśmy. Przystałam, też na niższe alimenty (400 zł na jedno dziecko - 11 letnie) Rozwód i podział majątku dokonaliśmy na jednej rozprawie. To jest możliwe, kiedy dwie strony są idealnie dogadane a sąd podczas rozwodu nie rozstrzyga sporów w kwestii majątku. Przygotowaliśmy odpowiednie pismo. Koszty są wtedy bardzo niskie, jest to kwota o ile pamiętam 300 zł. Oczywiście mamy też kredyt na dom, ale jego kwota jest równa (bądź trochę wyższa) niż wartość nieruchomości. Zobowiązałam się w sądzie do jego spłaty i spłacam go. Kiedyś  prawnik mnie poinformował, że gdyby podział majątku był w trybie normalnym (czyli po rozwodzie i ewentualnie sporny) to nie byłoby obowiązku spłaty na rzecz męża spłaconych wcześniej rat kredytu, bo kredyt jest wysoki, wyższy niż go kiedyś zaciągaliśmy i w takiej sytuacji dom prawdopodobnie i tak zostałby przepisany na mnie, bo zamieszkują tu też dzieci.
Inaczej jest z bankiem, bo kredyt jest nadal na nas dwóch i mój były mąż doskonale o tym wiedział, że będzie problem z wyłączeniem go z kredytu,  będzie wymagać to czasu i nie jest to takie proste.
Teraz wręcz żąda i mnie zastrasza, że mam dokonać tego natychmiast i nic go nie interesuje. Niestety kiedy podejmuje się takie decyzje, naturalnie za nimi pojawiają się konsekwencje.

Air, czyli gdyby wszystko szło normalnym trybem tzn. podział majątku po rozwodzie, to nie musiałabyś spłacać mu połowy spłaconej części kredytu? To co on miałby z tego podziału? U nas jest podobna sytuacja, jest mieszkanie spłacone w około 30%, jesli on zapisze mieszkanie na dzieci, to myślałam, że oddam mu 15% plus ewentualnie polowe kosztów wykończenia, pozostałe 70% spłacę sama. Dobrze mowię? Z tego co mówisz to gdyby podział przebiegał przez sąd to nie musiałabym mu nic spłacać, bo mieszkają tam dzieci?

Wyczytałam gdzieś, że sądy przy podziale majątku uwzględniają kredyt hipoteczny. Biorą więc pod uwagę wartość rynkową nieruchomości,  obniżoną o wartość pozostającą do spłaty kredytu hipotecznego. Różnica pozostaje albo do dopłaty albo do spłaty. Jeżeli nieruchomość przypada jednemu z małżonków, to on zobowiązuje się też do spłaty kredytu hipotecznego. To logiczne i sprawiedliwe.  W moim przypadku nie było czego dzielić, a tym bardziej oddawać, bo jak pisałam, kredyt aktualnie jest większy niż go zaciągaliśmy. Nie słyszałam o dzieleniu spłaconych już rat.  Może ktoś ma jeszcze jakieś informacje i mnie sprostuje.  Mogę się mylić, bo już później tematu nie zagłębiałam. Lepiej jeszcze zaciągnąć porady od prawnika.
Natomiast inna sprawa jest w banku, bo ich nie interesuje rozwód i podział majątku. Dla banku nadal jest dwóch kredytobiorców.
Jest natomiast coś takiego jak roszczenie regresowe zabezpieczające małżonka, który pozostaje z kredytem a nie jest już właścicielem nieruchomości. To na wypadek braku spłaty kredytu przez tego, który zobowiązał się go spłacać i któremu przypadła nieruchomość.

Może u mnie się też takie emocje pojawia gdy nie wyprowadzi gdy zostane całkiem sama . Ale może to wygląda spokojnie ale w środku swiruje . Nawet dziś pisze mi czy mu fryzjera nie umowie no nawet mi cierpliwość brakło tu się rodzina rozpada wyprowadza się jak bym miało problemów a on mi z fryzjerem wyskakuje . No szok

Odradzam wszelkie próby zemsty na nim, Ty poniesiesz większe konsekwencje, wykończysz sama siebie. Owszem, możesz utrudniać mu rozwód, tylko co tym osiągniesz?
Wierzysz, że on wróci (raczej nie zanosi się na to), przyjęłabyś go spowrotem?
Pójdziesz w koszty, bo gdybyś jeszcze miała twarde dowody zdrady, mogłabyś zawalczyć o rozwód z orzekaniem jego winy, wtedy on musiałby pokryć koszty rozprawy, ale oprócz podejrzeń, nie masz nic.
Jeśli naprawdę chcesz mu dołożyć, to złóż wniosek o zabezpiczenie finasowe rodziny, włącznie z wyrównaniem, za okres, gdy nie dał nic na dzieci.
To nawet nie będzie zemsta, tylko rozsądne upomnienie się o coś, co Ci się należy.
Dzieci nie uchronisz przed traumą, ale sceduj na niego obowiązek rozmowy z nimi, niech im wytlumaczy swoją decyzje, ale możesz zastrzec, że nie godzisz sie na kłamstwa, że np. mamusia z tatusiem tak zadecydowali.

Masz rację, samo porzucenie rodziny, trójki małych dzieci, a do tego argumenty zawarte w pozwie o tym, że wkradła sie rutyna, brzmią niepoważnie. Nie wiem tylko, czy to wystarczy do orzeczenia winy. Dobrze by było, cssc21 miałaby chociaż tyle satysfakcji.
Myślę, że przydałby sie dobry adwokat, ale taki sprawdzony, który nie odwali pańszczyzny, który doradzi o co można i warto zawalczyć.

Porzucenie rodziny jest jedną z podstawowych przesłanek do orzeczenia o winie. Dobry adwokat byłby wskazany ale takich jak na lekarstwo...niestety. Jeśli jednak cssc21 dobrze przygotuje się do rozprawy, to ma ogromne szanse żeby wygrać i ta wygrana potrzebna jest jej nie tylko dla satysfakcji. Pan mąż już teraz zachowuje się paskudnie (szantaż, że jeśli zechce wyższych alimentów to on ją zostawi bez niczego jest obrzydliwy) i obawiam się, że nie będzie takim gentelmenem jak początkowo zapowiadał: zostawi dom i będzie jej pomagał. Już nie pomaga...Nie chodzi o zemstę czy satysfakcję tylko o zabezpieczenie jej i dzieci. Jeśli w trakcie sprawy rozwodowej nie dogadają się co do podziału majątku, to sąd tego nie bedzie próbował rozstrzygnąć na siłę. Przy odrobinie szczęścia z wyrokiem rozwodowym i orzeczeniem o jego winie - jeśli nadal będzie kombinował żeby zbyt dużo zagarnąć dla siebie, ona może pomachać mu wyrokiem i postraszyć, że zażąda dodatkowo alimentów dla siebie. Taki środek dyscyplinujący