Brak słów - trudna sytuacja - Netkobiety.pl

Nie pakuj się w to. Jego rodzina to rodzina i jeśli zostaniecie razem, to siłą rzeczy, będziesz musiała się z nimi spotykać.
Chcesz mieć w przyszłości dzieci? Co im powiesz, że nie mają dziadków?

Ja bym chciała, żeby moje dzieci miały dziadków. Po prostu. I nie chciałabym ich okłamywać w takich sprawach.

Miłość i oddanie czasem nie wystarczą, takie moje zdanie. I tu nawet nie chodzi o zmuszanie, niektóre sytuacje wymagają spotkań z rodziną.

No wlaśnie tak się mówi niby, że z rodziną ślubu nie bierzesz , ale jednak fajnie by było utrzymywac kontakty, spotykać, a Oni nawet nie chcą, niby się tak wstydzą tego ubóstwa. Chłopak jest bardzo za Nimi, uwielbia rodzinne zjazdy, ale na żadne mnie nie zapraszają, obiecuje tylko, jedyne co to Boże Narodzenie bo u dziadków jet zjazd, ale w tym roku odmówię. Nie no, dziwne to dla mnie wszystko jasne, że jest oddany, kocha mnie, widać że Mu zalezy, na początku przemierzał masę km żeby choć kilka godzin spędzić, to cudowne i dalej tak jest. Natomiast zamierzam Mu powiedzieć otwarcie gdy będzie okazja że to dziwne trochę że tylko obiecuje, że chyba nie jestem tam mile widziana, w związku trzeba być szczerą , prawda? choć gdy kiedyś wspomniałam, wciąż ma argument n"Nie jezdzisz do mnie bo nie ma warunków" świetnie. Nie wiem już naprawdę, wściekła jestem, czasem smutna, dlaczego ? większość ma fajne rodzinki, teściów, moja mama też bardzo niezadowolona, że nie będzie żadnych spotkań z teściami ;/ Mój chłopak chce po ślubie z dala od Nich zamieszkać by się nie wtrącali . Ale jak nabiorą kredytu to kto to spłaci? chory plan kolejny , budowa na stare lata, na swoją stronę cwani są. Ja chyba oszaleję. Jest dla mnie ważny, kochany, ale proszę ...czy ja mam zlekceważyć  kredyt który zawiśnie i  tą "gościnność " Jego rodziców. Ludzie mają nie takie warunki i tak nie robią, że człowieka do domu nie wpuszczą, chamstwo i prostactwo.

Musisz to dobrze przemyśleć.
Współczuję, łatwe to nie będzie.

Nie wiem czy jest w ogóle jakies rozwiązanie tego, żebym była szczęśliwa w tej sytuacji. Na pewno chcę z Nim porozmawiać, ale to będzie trochę ciężkie. Bardzo mi smutno. Taki kochany chłopak , kiedyś mi powiedział że jestem dla Niego ważniejsza niż rodzina, ja ich nie chcę przecież skłócić czy coś ale boję się, że może być tak, że jak co do czego będzie Im pomagał całym sercem a co z Jego rodziną, jest dobry i chce pogodzić wszystko a tak jest ciężko

Natali nie wiem co ci doradzic z reszta kazdy ma inny charakter i dla jednego swieta bez tesciow sa niewyobrażalne a dla innych tylko z dziecmi i mezem sa cudownie spedzone.u mnie to jaka jest tesciowa wyszlo dopiero po slubie ale nie zaluje tego ze zwiazalam sie z moim R. bo nasze dzieci udowadniaja mi kazdego dnia ze bylo warto sie zwiazac.sama musisz zdecydować czego chcesz i faktycznie najważniejsze sa szczere rozmowy bo ukrywanie uczuc i obaw bedzie tylko ranić od środka

Nie możecie razem wynająć czegoś ? a nie pakować pieniądze w dom jego rodziny.Z rodziną się nie wiążesz tylko z swoim chłopakiem. Skoro jest taki fajny i dobry to czemu masz z niego rezygnować. On sobie rodziny nie wybierał. Równie dobrze może odwiedzać sam swoich krewnych bez ciebie .

Kurcze, właśnie nie chodzi o to, że chcę bogacza, w większości to zepsuci ludzie. Ja też jestem zaradna, lubię sama zarabiać i mam fach , w którym pewnie i dobrze się czuję, pieniążki mniejsze lub większe będę miała zawsze. Natomiast chodzi o to, żeby nie było że chłopak czy mąż pomaga finansowo rodzicom, bo to jest słabe,sami powinni się utrzymać, chyba że nadal piwska królują na stole. Wiadomo pomóc od czasu do czasu można przyzwoicie ale ja się wścieknę gdyby z naszego konta pieniądze wędrowały tam . Nie chcę nic ani od Jego rodziców ani moich , ale żeby sam myślał o sobie.
Masz rację Syzyf, dzieciństwo jest wazne, ale pomyślałam może naiwnie , ale czuję że jest w tej grupie DDA które chcą żyć inaczej, które terapii nie potrzebują, nie mogę go skreślać z tego powodu. Czuję też że tak jak mówi i pokazuje nie zdradziłby, to wartościowy człowiek , m.in tym mnie ujął. Ale serio smutno mi, bo jestem rodzinna a tu proszę. Nasze rodziny różn ią się ogólnie np jego rodzinka jest za "swojską" żywnością, szamią świnki i takie tam, wierzą że jak swojskie to najlepsze ;/ może w ich oczach ktoś kto myśli trochę inaczej jest jakiś dziwny, no nie wiem. Ja raz że nie zajadam się miesiwem i nie mam obsesji na punkcie swojej produkcji żywności. No jestem rozczarowana, chciałam fajnych teściów, fajną szwagierkę , zaaałaaamka

Natalia, widzę że jesteś obeznana w temacie
Każda rodzina tworzy swego rodzaju klan, który na nas oddziaływuje. Na przykład jeśli mieszka się pod jednym dachem z rodziną partnera, to nikła szansa, aby taki związek przetrwał.
Jeśli zaś zamierzacie stworzyć odrębny klan, mieć własne dzieci, to musicie odciąć pępowinę i zacząć żyć na swoim.

Owszem, kontakt z rodzinami partnerów jest ważny, ale nie najważniejszy.

Tzn na początku było i jest mnóstwo wspólnego, zdarza nam się jednovcześnie coś powiedzieć itd, a takie kwestie to akurat szukamy kompromisów.

Natalio, czy ty przypadkiem nie użalasz się nad swoim chłopakiem? Bardzo fajny ten chłopak, taki do rany przyłóż. Nie wyobrażasz sobie, że mielibyście się rozstać.

Jesteście oboje dorosłymi ludźmi i powinniście budować swoją rodzinę. Pomagać innym owszem, ale trzeba najpierw zadbać o swój związek.

Tak naprawdę,  to do końca nie wiem jaki masz problem? I ile Wy w ogóle macie lat?

I tu sie zgodze w 100 % . Skoro chce z toba byc to wy i wasz dom na 1 miejscu pozniej cala reszta. Jesli zacznie wsadzac w ten "pokoj" to sie zacznie dlugotrwaly priorytet by ukonczyc po czasie moze stwierdzic ze skoro tyle juz w to poszlo kasy to moze tam w tym JEGO pokoiku zamieszkac bo po co pchac w inny dom jak jest ten.tesciowa zna swoje dzieci cale zycie jak kazda matka wie jak przekonac by syn pomagal do konca etc.jesli da sie od poczatku kierowac i tam budowac to reszte zrobi wszystko co mamusia każe. Powinien najpierw skupic sie na Tobie wspolnym mieszkaniu teraz a pozniej ten pokoj w razie rozstania choć tez nie rozumiem takiego rozumowania i zakładania w ogole ze sie mozecie rozstac.zamiast isc do przodu w zwiazku mysli czarno co gdy sie rozpadnie.mowiac ze moze sie nie ożeni nie bierze pod uwage waszego ślubu i zwiazku na stałe ja to tak odebrałam czy źle zrozumiałam??

Zarzeka się, że nie chce mieszkać z rodzicami po ślubie ani z teściami oczywiście, bo będ a problemy, wtrącanie. Chce się zxe mną ożenić ale boi się że mogę odrzucić Go , stąd te uwagi.On sądzi, że ogarnie wszystko, że da radę wszystko naraz.Kocha mnie, widzę że Mu zależy , ale rodzina też dla Niego całym światem. Może lepiej gdybym z Nim porozmawiała, ale nie wiem jak , naprawdę, wyjdzie że chce ich skłócić itda  On dalej będzie swoje wizje opowiadał

Natalia, daleki jestem od wyrokowania.
Mówię Ci tylko o podstawowych kwestiach związanych z budowaniem relacji.
Sama napisałaś, że się boi, że go zostawisz. To nie jest zdrowe podejście.

Jeśli Cię kocha i chce z Tobą być, to weźmie pod uwagę również Twoje potrzeby.

A z tą działką obok Twojej mamy, to też może nie być najlepszy pomysł, bo będzie to odwrotna sytuacja.
Ale zawsze działkę można sprzedać i kupić za te pieniądze w innym miejscu.

Powiedz mu o swoich obawach, właśnie w taki sposób jak tu, na forum. Daj mu czas do namysłu i poczekaj na jego kolej. Na pewno pojawi się odpowiedź w Twojej głowie i będziesz wiedziała jak postąpić.
Powodzenia!

Syzyf ale to wraz oddzielna dzialka nie trzeba uciekac tysiace km od rodziny by nie dac sie wtracac rodzinie.ja mieszkam z rodzicami w jednym domu jednak mieszkania oddzielne i nie pozwalam sie wtracac w moje zycie.to zalezy od charakteru duzo bo mna sie nie da manipulowac.sama podejmuje decyzje we wszystkim.a oddzielny dom nawet o kilka metrow to juz calkowicie oddzielenie.moja tesciowa zmanipulowala mojego meza na odleglosc mieszka w uk a przez tel potrafila zarzadzic swoje.to zalezy od sily charakteru jak bardzo pozwala soba kierowac badz nie pozwala sie wtracac w nic :-)

To bardzo miłe, że są tacy dobrzy ludzie, którzy potrafią wesprzeć  w trudnych chwilach, dziękuję :*
On nie chce się wybudować bo niby te 10 km to za blisko, mama by przychodziła ;/, a ja mam taki plan, że jak znajdę pracę u siebie to wracam i trudno, wszystko zalezy od pracy. Ja Go nie rozumiem, tak jak piszecie, nie chodzi przeciez o odległość a nasze relacje , to jak jesteśmy podatni, chory argument ogólnie. Macie rację że muszę na spokojnie Go wypytać itd, tylko że nie chcę awantury , drażliwy temat po prostu spytam co jest dla Niego wazniejsze, na  1. miejscu żeby szczerze odpowiedział, czy swoje życie, budowanie rodziny czy pomaganie rodzicom, do tej pory poruszałam już tą kwestię kilka razy i zawsze było że on ogarnie wszystko i tu i tam albo że niby ja jestem ważniejsza .

Muszę przyznać, że widzę to trochę inaczej. A w zasadzie czytam i szlag mnie trafia. I przychodzi mi do głowy jedynie: Chcący szuka sposobu, ten kto nie chce - powodu.
Widzę tu rozpieszczoną księżniczkę mamusi niezdolną przeciąć pępowinę. Problem generalnie bierze się z tego, ze mamusia nie akceptuje kandydata na zięcia. A nie akceptuje, bo rodzina nie taka. Księżniczka zasadniczo uważa, że kandydat to wartościowy człowiek i jako taki powinien porzucić swoją patologiczną rodzinę (nie wiadomo co gorsze: piwo na stole, plany budowy domu, swojska kiełbasa czy odmienny sposób życia szwagierki) i żyć w towarzystwie jej rodziny pod czułą opieką krytykującej go mamusi. Swoją drogą interesujące, że nigdzie nie przewija się tatuś, czyżby jego zdanie było nieistotne? Księżniczka cierpi, bo miało być tak pięknie, odwiedziny w sąsiednim królestwie, bale z rodziną królewską w ich posiadłości, albo w zamku, który kandydat wybuduje księżniczce (BTW przedstawiając mu plan budowy domu na swojej działce przedstawiłaś też jakieś rozwiązanie odnośnie własności tego domu? w kontekście obowiązującej w polskim prawie zasady superficies solo cedit?) A tu wstrętny kandydat chce mieć swoje zdanie i jeszcze, impertynent jeden, twierdzi, że będzie utrzymywał kontakty ze swoją rodziną, a co gorsza twierdzi, że matce rodzonej będzie pomagał. No, ale czego można oczekiwać po ludziach, którzy nie są wegetarianami...
Droga księżniczko, skoro oczekujesz, że Twój kandydat odetnie się od rodziny to sama zrób dokładnie tak samo. On też ma prawo nie być zachwycony kontaktami z Twoją rodziną. Jeżeli oczekujesz od niego, że będziesz dla niego najważniejsza, to  niech on też będzie najważniejszy dla Ciebie. Skoro oczekujesz, że będzie miał swoje zdanie, to Ty też miej swoje własne, a nie zdanie mamy.To normalne, że facet boi się Cię stracić, przecież Cię kocha. Ale jeżeli Ty bardziej niż straty jego obawiasz się niespełnienia oczekiwań mamy, to pozwól mu odejśc...
I jeżeli bierzesz pod uwagę zdanie ludzi będących w długich związkach to zechciej uwzględnić moje: 11 lat związku, w tym 7 małżeństwa, układanie stosunków z rodziną nadal trwa, ale zawsze mamy świadomość, ze najważniejsi dla nas dwojga jesteśmy my dwoje nawzajem, a teraz już troje :-)

winnie, bardzo dużo złości czuję w Twojej wypowiedzi.  Dlaczego szlag Cię trafia?

To prawda, ten wątek poruszył mnie bardziej niż te o rozwodach, przemocy w rodzinie i poważnych chorobach. Przypuszczalnie dlatego, że widzę w nim trochę historii mojego małżeństwa, gdzie obydwie mamy żyją w przekonaniu, że ich dzieci zasługują na kogoś lepszego. Tylko ja i mój mąż wiedzieliśmy, że chcemy być ze sobą i kwestia tego kto dołożył do mieszkania 100 tysięcy, a kto 50, albo czyj tatuś całe życie był dyrektorem nas nie poróżni. A tutaj oczyma wyobraźni (więc pewnie dużo tu może być moich domysłów, a mniej faktów) widzę młodego faceta z trudną przeszłością, który zakochał się w fajnej dziewczynie i wszystko było dobrze, dopóki się nie okazało, że nie jest w stanie sprostać oczekiwanim pań, więc całe życie będzie musiał się starać, żeby zmyć z siebie odium biedaka z gorszej rodziny, a i tak nigdy mu się to nie uda. No tak, bogaci żenią się z bogatymi... Co nie zmienia faktu, że po cichu licze na hapy end, jakikolwiek on by nie był ;-)

Ale czemu wszystko sie teraz sprowadza do kasy i ktore jest bogatsze? Przeciez chodzilo o to by zaczac nowe zycie bez osob trzecich?po prostu moim zdaniem macie inne poglady inne priorytety na chwile obecna i albo to zaakceptujesz i poczekasz az zrobi sobie pokoj do ktorego ma uciec przed toba albo zajmiesz sie swoim zyciem moze z kims innym i jesli chcesz rodziny dzieci ogniska domowego juz teraz to raczej z kims innym kto bedzie w 100 % pewny juz ze chce ta rodzine od razu budowac a nie za kilka lat jak sobie pokoik zrobi tylko dla siebie.zastanow sie powaznie czego ty chcesz bo tu nikt nie podejmie decyzji za ciebie.

A ja przyczepie sie do czegos innego: piszesz o jego ojcu "byly alkoholik".
A on wam otworzyl drzwi i byl "podpity".

Jak definiujesz alkoholika?
Przeciez to alkoholik z krwi i kosci.

Musisz byc ostrozna i bacznie obserwowac jego relacje z ta  pijacka rodzina.
Czy musisz od razu brac slub?

Pozyj z nim. Poobserwuj. Powiedz mu o twoich watpliwosciach. Bez urazy, spokojnie i rzeczowo. Nie pakuj sie z mety w malzenstwo-

ja tu zadnej pogardy nie widze. Nie przesadzaj.
jesli dziewczyna pochodzi z niepijackiej rodziny, to dla niej okolicznosci, ktore tam panuja sa zaskakujaca nowoscia.

Nie, on nie musi byc zlym patologiem. Moze wrecz przeciwnie!!!!

Ale obserwowac sytuacje musi i trzymac reke na pulsie tez.

Patologiczny alkoholozm to choroba z wyboru.Oni tak chca, jego brat okazuje sie , ze tez.
Ma przymknac na wszystko oczy i wdziac na siebie jak najszybciej slubna suknie?
Nie.

Musi go poznac.
I jego relacje z ta chora rodzina tez. I tu nie chodzi o pogarde, tylko o zdrowy rozsadek.
Wystrzelilas jak z karabinu maszynowego. Mam podejrzenie, ze moze sama masz troche "niefajna" rodzine i dlatego sie ciskasz.
On nie musi byc zlym czlowiekiem.Ale trzeba byc czujnym- jego brat tez przeciez wlaczyl sie do gry.

To nie jest pogarda, ale obawa, lęk o przyszłość. Nasłuchałam się story o ludziach z takich domów i nikt mi nie powie, że nie są trudni niekiedy. Sytuacja jest trudna, gdy się kogoś kocha ale widzi się, że jego rodzina jest jakaś zamknięta strasznie i ogólnie zagląda do kieliszka.Jedyny plus - przyznał że brat przegina, ale może wiadomo wstyd mu najeżdżać na rodzinę. Nieprawda, że nic mi nie pasuje, tak jak piszę - chłopak ok ogólnie, naprawdę mi zależy ale zamartwia przyszłość, bo nie wiem jak chce to wszystko poogarniać. Dziękuję z serca osobom, które mnie rozumieją , a mnie pozostaje poczekać, nie wiem, czas pokaże ....