Może nie jestem jeszcze wiekowa, ale wraz z rozpoczęciem roku akademickiego już pojawił się problem. Całe moje życie nie bylam w żadnym "zwiazku", w prawdziwym tego słowa znaczeniu. Były randki, przytulańce, pocałunki, ale... to wszystko było mi obojętne. Raczej byłam z facetem, aby nie byc samą. Teraz poznałam znów mężczyznę (trochę starszego ode mnie, rożnica 2 lat, on ma 22), ale widzę, że się troszkę do mnie klei 
co jest stosunkowo dziwne, bo mam bardzo zaniżone poczucie własnej wartości, a u nas na psychologii nie ma dużo facetów i akurat wybrał mnie (może wydaje się łatwa?). Kręci się wokół mnie, zagaduje, koleżanki twierdzą, że ciągle patrzy się na mnie (trochę prawdy w tym jest, bo zerka na mnie dośc często), zagaduje, zapamiętuje dosłownie wszystko co powiem (aż mi wstyd, bo ja nie słucham tak uważnie), pamięta mój ubiór, do tego dochodzi klasyczne szukanie kontaktu cielesnego (typowe dotykanie kolanem, dotykanie w żartach). Widzę, że traktuje mnie po prostu inaczej. Problem jest taki, że... ja nie czuję potrzeby związku. Własciwie czuję ją teraz, chciałabym go "miec", ale żadnego pociągu. Miałam taka sytuacje kilkakrotnie już, że znależalo mi tylko na "nawiązaniu relacji", ale późniejsze kontakty nie były już dla mnie atrakcyjne. Mam bardzo niskie poczucie własnej wartości i seksualności, jestem bardzo nieśmiała, wiele lat bardzo chciałam byc tak prawdziwie w związku, ale teraz mnie to zupelnie nie interesuje. Owszem, interesują mnie mężczyźni, podobają i kręcą, ale poza tym...
Mam też problem co zrobic jak sytuacja rozwinie się dalej. Oczywiście teraz chciałabym go "miec", ale wiem, że tak własciwie nic nie czuję i nie będę się angażowac, to po co zrażac kogoś (znów)? Nie chcę byc wredna/ nieuprzejma, bo kolega studiuje razem ze mną psychologię, chciałabym nadal miec z nim fajne relacje, bardziej przyjacielskie, bo wydaje się byc bardzo wartościową osobą 
No i świetnie nawiązaliśmy razem kontakt, dobrze mi się z nim przebywa, żartuje, ale wiem, że nie nadaję się do związku.
Sama sobie musisz odpowiedzieć na pytanie, czy warto rozwijać tą znajomość, czy nie. Skoro nie czujesz potrzeby bycia w związku, a on jest Ci całkowicie obojętny to pozostań w stosunku do niego obojętna. I o ile niech się patrzy ile chce, o tyle staraj się unikać kontaktu cielesnego, bo (wydaje mi się) możesz mu poprzez to dać do zrozumienia, że nie jesteś zainteresowana, choć z facetami trzeba rozmawiać otwarcie 
Wiadomo, że dobrze jest mieć znajomego na studiach, jednak sama musisz się od niego trochę odsunąć
- Gary
- Net-facet
- Nieaktywny
Problem jest taki, że... ja nie czuję potrzeby związku. Własciwie czuję ją teraz, chciałabym go "miec", ale żadnego pociągu.
Odrzuć go. Pójdzie do jakieś innej koleżanki, skoro Ty go odpychasz.
świetnie nawiązaliśmy razem kontakt, dobrze mi się z nim przebywa, żartuje, ale wiem, że nie nadaję się do związku.
No to nie rób związku... wystarczy razem spędzać czas. Takie to trudne? Razem gdzieś być, gdzieś iść, coś robić?
Loli,
jeżeli wiesz (a sądzę, że wiesz), że "nie wykrzeszesz" ze swojej strony niczego więcej w stosunku do tego gościa, to chyba wiadomo, co zrobić
Ten chłopak prawdopodobnie chciałby czegoś więcej niż koleżeństwo, skoro nie odwzajemniasz tego, to nie brnij w tę znajomość.
