Chora miłość - Netkobiety.pl

Cały czas myślę że się zmieni no i szkoda mi dzieci bo 3 lata to długi czas a one mają 12 i 9 lat a ja 30 dni do ustalonego ślubu wiem że głupio pisze ale potrafi być też kochany

To są jego dzieci  wcześniej nigdy mnie nie uderzył ale od roku podniósł rękę z 6 razy  nawet tak konkretnie ale zawsze mówi że to moja wina
Jak pomagam mojemu synowi też mu się to nie podoba bo mówi że mój syn ma 21 lat i powinien już sam działać  wszystko jest ok jak ja nie pracuje i w domu jestem  jak zaczyna się praca to już nie jest tak dobrze i mówi że mam sobie sprzątanie znaleźć na parę godzin a nie restauracje na tyle godzin

Musiała bym uciec nie odejść bo została bym bez niczego kiedyś mnie wyrzucił wiedział że przyjdę bo gdzie pójdę jak nir mam pieniędzy  wszystko mi zabrał nawet kurtkę bo była od niego

Teraz skończyłam pracę na zmianę mieszkania by się znalazło tylko cały czas mi się wydawało że może on się zmieni jeśli zdecydował się na ślub

Mam totalny mętlik a dziś mam zadecydować co że ślubem i czuje się jak na rozdrożu bo go kocham albo już się pogubilam

Typowa mentalność i zachowanie kata. Nie idź w to...

Lisa jestem facetem i powiem Tobie tak
wyjdź za niego, bo jak nie Ty to on sobie nową ofiarę znajdzie, a jak widzę jesteś tak mądra, że potrafisz sobie wytłumaczyć "bije bo mnie kocha".
O Twojej godności nie wspomnę, bo nie mówi się o tym czego nie ma.
Boże gdzie takie kobiety się rodzą ..........................................
Pozdrawiam

Witaj Lisa , wiem z wlasnego  doswiadczenia, ze trudno , bardzo trudno zakochanej  kobiecie w dodatku z tendencja do ofiary ukazac fakty w realnym swietle,oderwane od jej punktu widzenia ale przez to byc moze bardziej wiarygodne... ale moze to forum,ktore uwazam za fantastyczne pomoze Ci zobaczyc wlasciwa sytuacje w ktorej sie znalazlas . Facet nie dosc ze sie nie zmieni,bo aby sie zmienic trzeba najpierw czuc taka potrzebe,a nie sadze zeby sie nad tym zastanawial,bo przeciez jak bije to ,Twoja wina,albo go sprowokowalas albo zasluzylas ale jego agresja (zarowno slowna jak i fizyczna )bedzie rosla proporcjonalnie do jego frustracji wynikajacej z potrzeby kontroli i dominacji. I  to sie niestety raczej nie zmieni dlatego jedyne wyjscie  dla Ciebie to bilet w jedna strone. ..

Po ślubie może być gorzej. Dopiero wtedy pokaże na co go stać. Tacy ludzie się nie zmieniają niestety. Są instytucje , które pomagają w takich sytuacjach choć po Twoich postach można przypuszczać, że nic z tym nie zrobisz. Szkoda życia naprawdę. Nie licz, że przestanie Cię bić. To się nigdy nie stanie. Może przestanie na trochę, żeby Cię udobruchać ale jak facet bije to będzie bił. Z czasem powody będą coraz bardziej błahe.

I właśnie mówi że nie jest złym człowiekiem tylko zagubionym

Jak to: wesele anulowane? KTO anulowal?

Witaj. Chciałabym Cię przestrzeć przed tym człowiekiem, tacy jak on się nie zmieniają . Gdy miałam 16 lat poznałam Przemka lat 23 miły, przystojny,pracowity, zainponował mi ja małolata zakochałam się. Mieszkałam w większym mieście u cioci ( chodziłam tam do szkoły ) a do domu wracałam tylko czasem na weekend. Zaczeliśmy się spotykać przez 2 miesiące było cudownie a potem zaczął się mój koszmar . Pierwszy raz uderzył mnie w twarz ( jak to mówią z liścia ) jak powiedziałam mu że nie mogę z nim się spotkać następnego dnia . Później przeprosił i 2 dni było dobrze sytuacja powtarzała się non stop ale potem bił z pięści i nie po twarzy ( aby nie było widać ) o byle co, wyzywał od najgorszych. Ja naiwna myślałam że się zmieni. Że mnie kocha. Niestety jego przeprosiny kończyły się kolejnym pobiciem. Po pół roku byłam w takim stanie psychicznym i fizycznym że bałam się już każdego. I nadszedł ten dzień w którym mogło dojść do najgorszego podczas kłotni popchnął mnie a ja upadłam na podłoge brakowało kilku centymetrów abym uderzyła głową o kant stołu. Wtedy zrozumiałam że to wszystko jest chore, zerwałam z nim, zmieniłam numer telefonu i wrociłam do rodzinnego domu, aby nie mieć z nim żadnego kontaktu. Mineły 4 lata i to była moja najlepsza decyzja . Więc dlatego wiem że tacy ludzie się nie zmieniają, a gdy jesteśmy z nimi coraz dłużej tym trudniej odejść . Byłam młoda naiwna i mogłam przez to stracić nawet życie niech Pani pomyśli o Sobie i będzie szcześliwa nawet sama ale szczęsliwa.
Pozdrawiam .

"Witam,mam 40 lat ,21letniego syna który nie mieszka już ze mną i wielki problem. "

Lisa, wielki problem będziesz mieć jak za niego wyjdziesz. Przemoc fizyczna, ekonomiczna i emocjonalna (jaką do tej pory opisałaś) jest zaprzeczeniem miłości. Potrafi być kochany? Jasne, jak robisz to, czego on sobie życzy. Zagubiony? A Ty kiedy czujesz się zagubiona tłuczesz innych? Rozumiem, że czujesz się odpowiedzialna za jego dzieci, ale to jednak on powinien czuć się bardziej odpowiedzialny. Nie masz wobec tych dzieci żadnych zobowiązań (zresztą praw również nie), a życzenia Twojego partnera, żebyś była w domu albo pracowała w ograniczonym zakresie wydają się zmierzać do zorganizowania sobie taniej siły roboczej. Oświadczając, że nie zgadzasz się na ślub w takiej sytuacji przejmujesz ster w swoje ręce i dajesz mu do zrozumienia, że nie jesteś bezwolną kukłą. Wykorzystaj tę szansę, nawet jeśli miałoby to się skończyć rozstaniem...

Wasze opinie dużo mi pomagają to że jestem głupia i dlaczego kocham taką osobę nie wiem faktycznie życie jest jedno ja już syna sama wychowałam teraz powinnam żyć dla siebie zbieram siłę i odwagę dzięki wam mam jej więcej tylko chciała bym jeszcze zrozumieć samą siebie

Myślę że było by łatwiej gdyby nie było dzieci to ja po śmierci ich mamy pomoglam się im podnieść dlatego tak mi ciężko

Może to co powiem ci nie pomoże ale jeśli na prawdę zalezy Ci na dzieciach i na swoim szczęściu zostaw go , obiecuje ze sie zmieni przeprasza i w koncu robi to samo co zawsze .. Póżniej bedzie tylko gorzej nie pakuj sie w takie zycie może na razie będzie ciężko ale kiedys zrozumiesz ze dobrze postąpiłaś zostawiając go .

Witam po długim czasie u mnie w sumie trochę się zmieniło a nawet próbuję zmienić.Mezczyzna z którym byłam nie zmienił się.Dalej dochodziło do wyzwisk,podnoszenia rąk i w końcu 2 m-ce temu wyjechałam miałam wrócić i zostałam.Na początku był miły przez tel płakał mówił jak zwykle ze mnie potrzebuje że kocha że się zmieni a na następny dzień mi wyzywał obrażał po czym znowu płakał i przepraszał prosił żebym wróciła i tak od mca . Teraz grozi że mam mu oddać wszystko co od niego mam łącznie z pieniędzmi które pożyczył   jak pisze pożyczył mi jak byliśmy w związku razem na leczenie syna a za chwilę będzie płakał a że mna jest coś nie tak bo jest mi go żal ,nie widzę tu powrotu bo normalnie przestałam mu wierzyć ale żal mi tych lat i jego również.Czasami wydaje mi się że jednak on chciał i chce się zmienić i że to moja wina proszę o pomoc i wsparcie

lisa75ff, z takich związków ucieka się zatrzaskując za sobą drzwi. Wyjechałaś, ale ciągle jedną nogą w tym tkwisz. Oddaj mu pożyczone pieniądze i zerwij kontakt. Przestań się wreszcie oszukiwać, że on się zmieni, bo sama wiesz, że to się nie stanie, miłaś już  okazję przekonać się o tym.
Będziesz cierpieć tak długo, dopóki będziesz utrzymywała z nim jakikolwiek kontakt.
Jeśli nie radzisz sobie, poszukaj pomocy u psychologa.