Życie z Kimś kto nie miał przyjaźni, rodziny i związków :/ - Netkobiety.pl

Mnie to co opisałaś przypomina (oj bardzo) mój dawny toksyczny związek. Biorąc pod uwagę moje doświadczenia, po pierwszym tekście o tym co się "powinno", uciekłabym od niego z krzykiem . Zauważyłaś sama, że on jest toksyczny. Facet próbuje Ciebie kontrolować, narzuca Ci jakieś wyimaginowane teorie, wyzywa i szantażuje. Bardzo źle to wygląda.

To jest manipulacja. Nic więcej, ani krzty prawdy w tym nie ma.

Ma sa kra...
A co Cie obchodzi co jego rodzice powiedzą? Niech go sobie dalej trzymają skoro taki fajny. Dla mnie to nie jest normalne, żeby dorosły stary koń siedział u matki i ojca, nie miał znajomych i ludzi nienawidził. Nie wiem kto go tak skrzywdził w dzieciństwie, ale Ty nie musisz za to brać odpowiedzialności.
Im częściej czytam takie historie, to mam ochotę pikietowac za delegalizacja portali randkowych. Siedzą tam takie klejnoty i zatruwaja potem innym życie swoim nieudacznictwem.
A Tobie się po prostu dziwię...
Jesteś gruba/brzydka/bezrobotna/niepismienna, że godzisz się na takie upokorzenia? Wyjasnij mi o co chodzi, bo ja już od dawna zachodze w głowę czemu.
Czemu kobiety mimo, że widzą, że trafił im się wadliwy model, trwają u jego boku i próbują ratować. Szczerze sobie odpowiedz.
Bo boisz się, że nikt lepszy się trafi? Bo Cię nie stać na nikogo lepszego? Masz kompleksy? No wyjasnij mi o co chodzi.

W tym zdaniu macie odpowiedź. To jest zwykle mieszanka własnych przekonań, wrażliwości na krzywdę, podatności na manipulację, obniżone poczucie własnej wartości.

No nie wiem nie wiem... Kazdy z nas uważa się za kogoś wyjątkowego, bardziej wrażliwego a przynajmniej taki chciałby być.
Miałam koleżankę, która cały czas usprawiedliwiala swoje niepowodzenia na egzaminach stresem, zbytnim przyjmowaniem sie. Raz postanowiłam się z nią pouczyć i się okazało, źe to nie stres a zwykły brak wiedzy i lenistwo. Ja tez się mam za osobę nie powielajaca stereotypów a mimo to 33letni chłop zajmujący pokój u rodziców, bez znajomych z nienawistnym stosunkiem do wszystkiego jednak by mnie odstraszył.

Aannaa : jestem atrakcyjna kobieta , mam wykształcenie wyższe i pracuje w zawodzie Jednak jestem niestety trochę naiwnym człowiekiem i infantylnym a zarazem mam pare wad : robię problem z niczego , czasem nie doceniam drugiego człowieka, jestem uparta i jeszcze pare by sie znalazło

Mamidelko : przejrzałeś mnie ) Mój tato był niedobrym człowiekiem i manipulował bardzo dziećmi, bardzo krytykował , ubliżał i poniżał miałam  przez to słabe poczucie wiary i wartości (jednak dzięki zaradności życiowej i kontaktach z ludźmi i przedweszystkim dzięki przeciwstawnym zachowaniom mojej mamy udało sie wiele odbudować ))

Wiecie co jak go poznałam to naprawdę go polubiłam i jeżeli chodzi o znajomych to mówił tak jakby wszyscy sie gdzieś porozjeżdżali a w pracy ma ludzi po 50. W domu został odrzucony bo mama miała problem z alkoholem i na niego spadły wszystkie obowiązki . Ujął mnie tym ze sobie poradził, życia nie zawalił . Jednak żyjąc z nim i coraz bardziej go poznając (mieszkamy 2 miesiące a spotykałam sie z nim przed mieszkaniem 3 miesiące ) i to szczególnie w kłótniach jestem coraz bardziej zdystansowana i chce to zakończyć .

Myśmy sie poznali w bardzo szalonym okresie gdzie ja miałam kupę rzeczy na głowie i zmartwień ale nie zdążyłam sie jemu przyjrzeć .

Chciałam jeszcze dodać , ze ja miałam tez ciężka syt. w domu ze nie dało sie wytrzymać i rodzeństwo poszło w towarzystwo i imprezy(wyszli na ludzi i maja rodziny) a ja poszłam w sporty min. w jezdziectwo

Niestety usłyszałam ,ze ja wprowadzam narracje bo niz go nie chce i uważam , ze tak sie zachowuje bo on rzuca sie na moja swobodę i jego to boli ze ja tego nie rozumiem Po 2 h rozmowy koleżanka zaprosiła mnie na kawę Przeprosiłam go grzecznie i poprosiłam ze muszę odpisać i za chwile powrócimy do rozmowy Obraza nie z tej ziemi i w miedzy czasie powiedział ze jak z nim zerwie to doznał karmy i życie mnie ukara

Mamidelko : jest za mną rodzina, kumpel i bliskie koleżanki )) ale rozmowy są baaaardzo trudne i męczące

Ja z nim próbuje zerwać od tygodnia ale on cały czas mi wmawia ,że to ja mam problemy ze sobą i nie umiem do niego trafić żeby go zmienić . Powiedziałam ,że nie udało się nie umiemy ze sobą współpracować nawet nie z uwagi na jego brak doświadczenia (który sobie chwali) tylko dlatego ,że nie miał za wiele kontaktów  międzyludzkich i nie przyjmuje do siebie swoich wad. Innych opisuje a siebie nie. Stwierdził ,że buduję narrację bo go nie chcę i celowo takie wprowadzenie robię bo pewnie mam inny plan. I po wielkich kłótniach, podłaych słowach, wzajemnie uniesionym tonie podchodzi daje buzi i mówi ,że będzie wszystko dobrze (no k****).

Szkot: tak odejdę ale zajmie mi to trochę czasu tzn. tydzień i napiszę tu ,że się udało

Mamidełko : nie ulegam tym gierkom ale jestem na nerwowym skraju Jego zdaniem mi trzeba czasem dowalić (słownie) żebym nie zachowywała się jak rozwydrzona księżniczka; dokręcić śrubę i postawić do pionu. MASAKRA.
Jutro biorę wolne i będę pakować mu rzeczy kumpla poproszę o pomoc w sprawie transportu.

Tak, trzymamy, bardzo mocno
Masakra faktycznie.. skąd niektórzy biorą takie genialne pomysły, że trzeba drugą osobę do pionu postawić i będzie dobrze, przekracza moje możliwości poznawcze.

Nie weszłam w zwiazek zeby być sama naprawdę swietnie mi sie z nim rozmawiało i intuicyjnie go czułam i wszystko szło super (mimo moich problemów) .  Jednak z czasem co chwile zaczęły być takie teksty dyktatorskie i ja to trochę traktowałam jako troskę , do momentu aż zaczęłam robić po swojemu. I tak zaczęło sie ustawianie

Dziękuje za energię :*^^

Gratuluję