Przegrywam z jego byłą żoną... - Netkobiety.pl

www.netkobiety.pl/viewtopic.php?id=86214
Polecam poczytać w Twojej sytuacji.
Opis jak były mąż zachowuje się wobec byłej żony . I jak to się kończy.
Przykre ale z życia wzięte.

Gdybym usłyszała od swojego partnera coś takiego to nie byłoby już czego zbierać. To co powiedział oznacza dla Ciebie tylko jedno....jest z Tobą dopóki była żona nie zdecyduje czy go przyjąć czy nie. Nie do pomyślenia

Własnie zaczęłam czytać polecony mi watek. Jest wiele zbieżności z moją sytuacją- jak chociażby różnica wieku- ponieważ pomiędzy mną a nim jest również 15 lat różnicy. Tyle, ze ten mój jest przekonany, ze jego ex zona cudownie zmieniła się od czasu rozwodu, że już nie jest tą samą osobą. Mój partner boi się jej- co zauwazyłam! Boi się np. przyznać, ze gdy ona zadzwoni, to on śpi! Nie przyznaje się, ponieważ ona nie lubi, gdy ktoś w dzień się zdrzemnie i by mu dogadywała. Także na każdy jej telefon jest- czasem po 24 godzinnej zmianie w pracy, gdy jest ledwo przytomny, to musi jechać, bo ona coś chce, a gdy odmówi, to utraci z nią znowu kontakt. Zauwazyłam, ze on się cieszy, ze ma z nią kontakt, że spędza czas z nią i dorosłym dzieckiem. Moim zdaniem ona się nie zmieniła- widząc jej zachowania i to, jak nim rządzi, ale on jest tak zaslepiony nią i jej całą rodziną, teściami i tą cała otoczką.  O tym, co mu kiedyś robiła mówił, ze zapomniał, bo nie można żyć przeszłością i ze tamto traktowanie go nigdy nie wróci, ponieważ już jest ona starsza i dojrzalsza. Jestem w strasznym uczuciowym bałaganie..

Psycholog, do którego on chodził po rozwodzie uświadamiał mu, ze jego małzeństwo było toksyczne, że jego ex była toksyczna, ale- jak widać, jemu chyba lepiej w toksyczności niż spokojnym związku, gdzie jest szanowany.

Nie chcę łamać regulaminu, więc nie mogę podać Ci linku, ale na innym forum znalazłam taką oto historię.
Pisze niejaki ~romanio, a swój wątek umieścił jakieś 3 tyg temu.
"Moja była od dawna żona kiedy bylismy małzeństwem była toksyczna bardzo, wykańczała mi okropnie psychikę, w nerwicę wpakowała. Od kilku lat widzę, ze już taka nie jest, potrafi odnosić sie do mnie z szacunkiem i jakby dojrzała wreszcie i mamy relacje czysto przyjacielską i udaną- zaprasza mnie co kilka dni na obiady do domu. Mamy po 48 i 47 lat, więc już wiek dojrzały. Czy warto walczyć o bycie z nia na nowo, skoro już nie jest toksyczna i fałszywa? Czy jej zmiana oznacza, że dojrzałość uleczyła ją z toksyczności i tych negatywnych zachowań, które miała...

...Z tego, co obserwuję, to np ma niektóre zachowania jeszcze podobne do tamtych z przeszłości, czyli np. jak jestem po nocnej zmianie w pracy i ona zadzwoni, ze coś chce, to musze udawać, ze nie śpię, bo gdy przyłapie mnie na spaniu w dzień, to potem dogaduje, ze w nocy się śpi, że dzień jest od obowiązków itp. Ona nigdy nie lubiła, gdy spałem po nocnej zmianie z pracy i teraz tez tego nie lubi, dlatego często gdy ona zadzwoni to wstaję szybko i do niej jadę, nie przyznaję sie,ze spałem. Ale to jest tylko taka jedna jedyna sytuacja, gdzie coś jej zostało z przeszłości, bo ona po prostu nie lubi, gdy ktoś śpi w dzień, ale do tego dostosować sie można, nie jest to wcale poważna wada, nie rani mnie tym. Poza tym jest inna niż była- potrafi ze mną fajny kontakt mieć. Są tez pewne sprawy, które przed nią musze ukrywać, ale to nic wielkiego. Np. ona nie lubi, gdy pomagam innym,...

...Już tłumacze, jak to było. Obecnie od kilku lat jestem wolny. Po rozwodzie 7 lat byłem w związku- w narzeczeństwie z inną kobietą, mającą dzieci. Wszystko runęło, ponieważ była ona alkoholiczką, która mimo chodzenia- wraz z e mną na terapię piła nadal i robiła awantury. Więc po 7 latach zostawiłem ją i jej dzieci, z którymi bardzo sie zżyłem. Gdy ją poznałem była już alkoholiczką, ale postanowiłem dać jej sznsę i pomóc, ale się nie udało....

...Mieszkanie swoje zachowam, ale szczerze przyznam, że właśnie nie chcę, by było jak jest teraz- czyli ja tak z doskoku. Wolałbym mieć normalny związek lub ponownie rodzinę (czyli ponowny ślub). Teraz jest między nami dobrze, miło się rozmawia, miło spedza czas, ale każde idzie do swego domu. Mnie to nie satysfakcjonuje, chciałbym tej normalnosci, czyli wspólnego zycia i codziennych spraw. Tez zauwazyłem po tym byłym związku z ta inna kobietą, ze jednak ten związek z żona był bardziej udany, mniej problemów w nim było, bo a tam to i dzieci jej i ex mąż się wtrącał w wychowanie i w ogóle wszystko pogmatwane, a tutaj tylko wtedy relacje złe były, ale wszystko inne udane- czyli dobry kontakt z dziećmi wspólnymi, z naszymi rodzinami, wspólni przyjaciele, problemem była tylko nasza relacja wtedy, a tego problemu już nie ma, bo ona dorosła wreszcie do prawdziwego związku, jest mniej chwiejna emocjonalnie, nie jest już też taka wybuchowa i "postrzelona" emocjonalnie jak dawniej."
...itd.
Pisze także, że ma dorosłe dziecko, że leczył się po rozwodzie u psychiatry, a także był przez ex żonę bity.

W podanym mi wczesniej linku do watku także znalazłam coś podobnego- był tam link do starszego jakiegoś wątku nijakiego maciejewskiego, który również miał wiele podobieństw. Wynikalłoby z tego, że to popularne zachowanie wśród facetów będacych w toksycznych związkach- oni chca wracać do tych związków! Zupełnie nie rozumiem tego mechanizmu, bo człowiek raczej powinien dążyć do uwolnienia od "piekła", a nie wracać w to, co raniło!

Przykro mi, ale to koniec Waszej relacji. Im szybciej odejdziesz i się zdystansujesz, tym lepiej dla Ciebie.

Racja, coś w tym jest! Starałam się dla niego bardziej niz kiedykolwiek własnie z powodu tego, że gdy go poznałam opowiadał mi straszną historię tego małżeństwa, pokazywał dokumenty z policji z interwencji w domu- gdy go pobiła, papiery rozwodowe. Opowiadał o zdradzie, poniewieraniu, leczeniu depresji i nerwicy. Pomyslałam sobie, ze skoro tyle przeszedł, to postaram się być dla niego jak najlepsza, zeby w końcu miał w kobiecie oparcie, by czuł się szczęsliwy. BYł tym zachwycony, ale nagle się coś zaczęło dziać. Pewnego dnia przyznał mi, ze dzwoniła ona (wczesniej nie mieli kontaktu, byli w gniewie), ze prosi go o pomoc w domu- jakieś męskie zadania- malowanie ścian itp. pojechał. Od tamtej pory zaczął sie powoli ode mnie odsuwać, ona zaczęła wydzwaniać, robić mu nadzieję, komplementować go za wszystko i doceniać. On wyznał mi, ze nigdy z jej strony tego nie miał, a tego mu brakowało, bo czuł się jak śmieć w małżeństwie przez tyle lat. No i tak to się zaczęło... Myslałam, że "otrzeźwieje", ze to chwilowe! Wydało mi się niemozliwe, że człowiek szaleje za swoim katem, usprawiedliwia wszelkie jego zachowania. W ostatecznosci, gdy najeżdzałam na nią czuł się wielce obrażony i stwierdził, ze to nie jej wina, ze ona taka była, że to wina jej matki, która całe życie ojcem poniewiera, ale że oni już tyle lat ze soba żyją, ze ojciec sie przyzwyczaił... a on go podziwia. PRóbowałam i próbuję go jakoś odwlec od tego, w co brnie. ON nie ma nawet swojego mieszkania, bo oddał jej swoje mieszkanie, od rozwodu mieszka i opiekuje się rodzicami (dlatego też nie mógł zamieszkać ze mną bo rodzice wymagają stałej opieki).

W mojej ocenie ... to mężczyzna którego opisujesz jest w związku ze swoją byłą żoną, a nie z Tobą.
Jeśli chcesz unosić się dumą, to raczej taką zdrową. Jakaż duma każe Ci walczyć o kogoś, kto sam dobrowolnie dokonuje wyborów co do tego gdzie i w kogo inwestować swoje emocje, zaangażowanie, starania czy czas ?

nanna, nie ma w tym zadnej Twojej winy. Ten facet to mieczak, psychiczny slabeusz i ofiara losu. Dawac sie bic kobiecie...Bez jaj. Tez bym bila takiego jelopa. Zartuje. W ogole bym z taka mimozą nie byla. Gosc ma skrzywiona psyche i zero poczucia wlasnej wartosci. I pomimo tego, co deklaruje, ze lubi spokoj i normalne zycie, lepiej sie odnajduje w zwiazku, gdzie robi za psychiczne i fizyczne popychadlo. Wbrew pozorom masochistow na tym swiecie duzo. Psychoterapia nic mu jak widac nie dala, skoro reaguje tak samo, jak 15 lat temu - czuje respekt i strach przed ex a mimo to, ciagnie do niej, jak mucha do gowna. Bo... prawi mu komplementy i jest mila... A Ty nie jestes?!
I Ty chcesz zabiegac o niego, walczyc? Daj spokoj nana. Chyba tez masz niskie poczucie wlasnej wartosci.

Autorko odchodząc w tym momencie nie podkulisz  ogona tylko pokażesz ze szanujesz sama siebie. Wcześniej gdzies napisałaś ze duma nie pozwala Ci do oddać tego faceta jego exzonie bez walki. Totalnie zle pojmujesz dumę. Ona nie powinna Ci pozwolić trwać w układzie w ktorym jestes dla kogos tylko zapchajdziura/ substytutem potrzebnym do momentu aż była zona nie wyciągnie zdecydowanym ruchem ręki "po swoje" a "swoje" do niej poleci jak na skrzydłach co w sumie juz zostało wprost powiedziane. O milosc sie nie walczy, ona jest lub jej nie ma. Owszem należy ja pielęgnować i chronić ale nie walczyć. Tam gdzie zaczyna sie walka kończy sie szacunek do samego siebie i robi sie żalosnie.

Sporo słów poświęconych walce. Kto i o kogo ma walczyć? Proponuję, by autorka walczyła. Z samą sobą o siebie.

Nie poniżaj się. Ten idiota (bo nienormalnym trzeba być by chcieć wrócić do zdradzającego oprawcy) już wybrał, on się jedynie ociąga z rzuceniem Ciebie. Nie upokarza Cię, ze jestes na drugim miejscu?