Żona go zostawiła a teraz wróciła, nie wiem co robić. - Netkobiety.pl

Dziękuję za odpowiedź, tak też myślałam. Sytuacja jest taka że zarówno ja jak i on wyjeżdżamy za tydzień na wakacje, dawno już wykupione więc nie razem, on jedzie z kolegami, ja sama. Jego jeszcze żona wyjeżdża z koleżankami zaraz po jego powrocie. Może ten czas pozwoli wszystko rozwiązać. Kiedy rozmawialiśmy w piątek, powiedział że na pewno się zobaczymy przed wyjazdem bo on sobie nie wyobraża inaczej.
Życie w trójkącie to nie dla mnie, ja mu wielokrotnie powtarzałam, że nie pisałam się na związek z żonatym mężczyzną bo był w separacji, przez półtora roku nie mieszkali ze sobą przecież. Przez ten tydzień czuję jakbym zostawała z wszystkiego okradana po kawałku. Powiedziałam mu że musi coś z tym zrobić, bo ja nie mogę zrobić nic, przecież to się rozgrywa między nimi. Do jego jeszcze żony nie żywię szacunku i nie mam żadnego współczucia, nikomu męża nie ukradłam, to ona go zostawiła. Wróciła bo jej się dupa zaczęła palić i zaczęło kasy brakować. Nie powiedziałam mu tego, ale wspomniał że ona sobie zaczyna finansowo nie radzić. Nic dziwnego, widziałam jakich kremów używa.
Bardzo go kocham i nie umiem myśleć inaczej. Nie stało się to z dnia na dzień, dojrzewaliśmy do tego dość długi czas, jest mi bardzo bliski jako mężczyzna i jako przyjaciel. Ja nie wyobrażałam sobie że w tym wieku mogłabym się aż tak zakochać. Człowiek to głupi jest jednak. Wiem że poradzę sobie bez niego, przecież poradziłam sobie po ponad dwudziestoletnim małżeństwie, normalnie to bym się wycofała już, ale ten jedne raz chcę być egoistką. Nie chcę go stracić, po prostu.

No, to jaka jego żona jest to ja wiem, bo przecież ją znam, słabo bo słabo ale zamieniłyśmy w przeszłości parę zdań i widziałam jak się zachowuje na imprezach. Z tym biciem to prawda, lała go po głowie aż furczało. Ale... to co piszesz ma bardzo duży sens. On to tak tłumaczy że on chce żeby ona sama zrozumiała że ten związek już się skończył. Ale ona nie zrozumie, za dużo ma do stracenia. Zresztą, sama byłam w takiej sytuacji to wiem, też żebrałam o litość mojego eksa, żeby do mnie wrócił, bo sobie nie dam rady.
Nie wyprowadził się jeszcze z powodu jak wyżej, poza tym ona, jak mówi, nie odstępuje go ani na krok bo się boi że on się spakuje i wyniesie. Jeżeli to wszystko prawda co mówi, to długo tak nie pociągną, bo kto by mógł? Jak już napisałam, jeszcze nigdy mnie nie okłamał, jeszcze nigdy mnie nie zawiódł. Dlatego mu ufam. Ale masz zupełną rację, będę obserwować. Ja go nigdy o nic nie prosiłam, sam mi to kiedyś ze zdziwieniem wyznał, może teraz czas żeby zabrać głos. Obiecałam że poczekam na jego kontakt to poczekam, ale nie za długo bo zwariuję. Nienawidzę żyć w kłamstwie, czyżbym oszukiwała sama siebie?

O widzisz, KajkaKa, z tą lojalnością to bardzo dobrze powiedziałaś. Ja chyba faktycznie będę się musiała wyłączyć z tego związku. Nie wiem jak to zniosę bo po rozwodzie jakaś miękka się zrobiłam. Cóż, muszę się przygotować na najgorsze. Ale bardzo pomagają mi Wasze wypowiedzi, otwierają mi oczy na rzeczy oczywiste na które nie zwracałam uwagi. Poczekam aż sobie porozmawiamy. Nie mogę uwierzyć że miałabym być taka naiwna. Ja mu naprawdę wierzę. Może jednak jestem naiwna?

fenix, niekiedy ze zobowiazan rodzinnych trzeba sie wywiazac, ale rozumiem o czym mowisz. Czasami rodzina dowiaduje sie na koncu. Na przyklad moja mama dowiedziala sie o rozwodzie juz po. Nie chcialam jej martwic. No i w tym momencie sama sie lapie ze go usprawiedliwiam, a czuje sie z tym wszystkim fatalnie, bo to przeciez mnie powinien poswiecac swoj czas. Ale rozumiem tez ze musi miec czas na poukladanie spraw, przeciez to nie jest tak ze sie pstryknie palcami i juz zrobione. Ja nie chce naciskac, wystarczy ze ta baba caly czas go maltretuje o decyzje. Okazuje sie ze ona wyprowadzajac sie nie brala pod uwage ze on sobie kogos znajdzie, dlatego teraz taka trauma. Ech, porabane to wszystko, czekam jak durna na wiadomosc od niego, bo tak sie umawialismy a w srodku mnie roznosi. Nie chce popelnic bledu bo duzo glupot robie w zyciu pod wplywem emocji. Wy wszystkie macie racje, ale ja jeszcze ciagle czekam.

Fajnie by było jakby jakiś facet się wypowiedział. Ja chyba się powoli zaczynam poddawać...

Właśnie z nim rozmawiałam. To nie jest tak że on się boi. On po prostu musi poukładać wszystkie sprawy i zakończyć to wszystko.

"Jaki był powód ich rozstania ??? Czy on w głębi duszy nie czuje sie winny ze jego żona odeszła ?? Przez 1,5 roku może doszli do własnych błędów i w tej chwili rzeczywiście chcą coś naprawiać."

"Jak dla mnie to żona wyprowadziła sie oby on sie  otrząsnął i zaczął walczyć o nią wcale nie była zdecydowana na rozwód w innym wypadku nie walczyła by w tej chwili o to małżeństwo. Gdyby jej zależało na rozwodzie załatwiała by to po wyprowadzce . Moze przez ten okres ich rozłąki on w jakiś stopniu dawał jej nadzieje."   

Właśnie nie wiadomo, ona mu nie potrafiła powiedzieć dlaczego. Chciała żyć tak jak inne koleżanki, znaleźć sobie kogoś, wyjść ponownie za mąż, przeżyć dreszczyk. Może i przeżyła, może jej się z kimś po prostu nie udało. Wróciła kiedy się dowiedziała że się z kimś spotyka, a dobiło ją to że ze mną. Jestem młodsza. Teraz chce na nim wymóc mój adres, chce przyjechać do mnie, ze mną porozmawiać. Ja jakoś nie mam ochoty a nawet jakby do tego doszło to nie zamierzam się przed nią korzyć ani kłamać.

"Rozumiem że to wszystko wiesz Tylko on niego - to jest jego wersja " złej żony " czy byłaś naocznym świadkiem scen agresji wobec niego np. na wspólnych imprezach."

Ta kobieta jest rozpieszczoną jedynaczką, nikt nigdy jej niczego nie odmówił, zawsze miała wszystko co chciała, leżała i pachniała, jeżeli od czasu do czasu pracowała to po kilka godzin w tygodniu "na waciki". Jest apodyktyczna i nie znosi sprzeciwu, musielibyście ją zobaczyć na różnego rodzaju konkursach, nie spocznie dopóki nie wygra a wszystkich przeciwników wykosi nawet mniej uczciwie. Widziałam jak go po głowie waliła. Obrócili to w żart, ale niesmacznie się zrobiło, kto tak robi?

"Zdecydowany facet w takiej sytuacji nie ma dylematów.
Nie mieszkają 1,5 roku razem - teoretycznie wieź emocjonalna powinna być zerwana .
dzieci odchowane
Ma inne mieszkanie
On kocha Ciebie ?? "

Wiec gdzie jest problem ??

Odizoluj sie dla własnego dobra."

Ma dylematy bo jest w depresji, był u lekarza, dostał leki. Więź emocjonalna jest zerwana. Powiedział jej że kocha mnie i że się ze mną kontaktuje pomimo jej "zakazów". Ona go straszy że synowie się od niego odwrócą i takie tam. Na imprezie rodzinnej byli ale raczej osobno, wszyscy wiedzą i o separacji i o tym że on kogoś ma. Ma inne mieszkanie, owszem, ale ma samochody i motory i musi gdzieś to podziać. Muszą się dogadać. Ja im nie mogę w tym dogadywaniu przeszkadzać i nie chcę, bo po co mi to, potem wszystko się może obrócić przeciwko mnie. On mnie kocha, właśnie mi to powtórzył. Problem jest w tym że oni muszą się dogadać, bo on nie chce z nią być i być z nią nie może, a jest dużo do podziału. Póki co, my dogadaliśmy się tak że nie będziemy się widywać przez jakiś czas, ale dzwonić do siebie będziemy. Mamy oboje wakacje za pasem, ta przerwa może nam wszystkim dobrze zrobi. Po wakacjach się zobaczy. Wyjaśniłam mu co o tym wszystkim myślę, powiedziałam że nie mogę zrozumieć jak on może tak sobą dawać manipulować, że musi odzyskać samego siebie. Moje rozstawanie z mężem trwało pół roku tak że ja rozumiem że może być ciężko. Muszę się tylko uporać ze swoimi własnymi myślami, kocham go bardzo ale nie mogę być zależna od tej myśli cały czas. Muszę się oswoić z tym że koło mnie nie ma. W razie czego będzie mi łatwiej dojść do siebie.
Ja nie wierzę że on mnie okłamuje czy gra, myślałam tak wiele razy i za każdym razem przekonywałam się że się myliłam. Po prostu sytuacja jest bardzo skomplikowana.

Ty rozstawałaś się z mężem pół roku .. a pan nie potrafił w 1,5 roku.
Niektóre decyzje kosztują i tyle - a zastawianie się samochodem czy motorem..no sorry ale nie kupuję tego .To nie zwierzę które trzeba doglądać, a to że się wyprowadzi nie oznacza że traci prawo do korzystania... to tak jak jego zona.

Wymówka i tyle.
A podał jakieś terminy  ? pozew w sadzie ? ustalenia majątkowe w trakcie ?
Nie rozumiem dlaczego mielibyście się nie widywać ??? skoro jeszcze żona o Tobie wie ??? Uważam , że powinniście się zachowywać tak jak przed jej powrotem, skoro on (powrót żony ) niczego między wami nie zmienił.. poza przyspieszeniem zakończenia spraw miedzy małżonkami.
Moim zdaniem pan coś kombinuje .. obyś się nie poparzyła.

Moze po prostu "boi sie" zony. No ale w "atmosferze" szantazu nie powinien pozwalac sobie zyc czy dawac sobie kasowac profile, dawac dostep do poczty.

Dlaczego synowie mieliby sie odwrócić od niego ??
Od matki która zostawiła ojca na 1,5 roku nie odwrócili sie a z jakich powodów maja sie odwrócić od niego. Z tego co pisałaś dzieci są dorosłe , nie potrzebują opieki rodziców w domu . To nie jest argument a wymówka .

Dla mnie jest nie jasna sytuacja odnosnie ich rozstania .

Ona teraz potrafi powiedzieć konkretnie: Chce naprawiać małżeństwo ale wcześniej nie  podawała konkretnych powodów dlaczego odchodzi od niego .

Witaj moimi zdanie jeśli ktoś kogoś kocha to nic nie jest w stanie tego zniszczyć. Po prostu porozmawiajcie szczerze. Zapytaj jakie on am racje i wtedy będziesz wiedziała na czym stoisz.Powodzenia.

Pterodaktyl, walczylam pol roku w domu, potem pol roku po wyprowadzce meza. Ponizalam sie, plakalam, wylam, potrafilam wsiasc pijana do samochodu i jechac do niego, bylam w totalnej rozsypce. A na jakiej podstawie doszlam do takich wnioskow? Moj eks nie chcial dojsc do porozumienia. W pewnym momencie zobaczylam pogarde i nienawisc w jego oczach. I to byla ta wisienka na torcie. Pol roku jeszcze sie zbieralam do kupy, po rozwodzie bylam juz wolna. Do tanga trzeba dwojga, czyz nie? Jak jedna strona nie chce to zeby druga na uszach stawala to i tak nic z tego nie wyjdzie.

Rozne scenariusze sobie wymyslam. I takie ze nie jest wart rowniez. Ale zycie nauczylo mnie nie reagowac raptownie, dlatego chce poczekac na rozwoj wydarzen, jest mi okropnie przykro i jestem w nienajlepszej kondycji emocjonalnej, ale musze sobie to poukladac w glowie bo gdyby okazalo sie ze faktycznie jest tak jak mowisz, to chce sie otrzepac z tego jak najszybciej. Poki co, wciaz mu ufam, jeszcze mnie nie zawiodl.

A ja bym powiedziała tak.. do tanga trzeba dwojga...
I OK, w obu przypadkach żony zachowują się jak przysłowiowy pies ogrodnika... A jeszcze jak zobaczyły, że jest inna kobieta w "zanadrzu" to dostały szału.. powiem tak, dość typowe..
Ale, przepraszam bardzo, czy Ci obaj panowie są "ubezwłasnowolnieni"??? Jak by nie chcieli mieć bliższych relacji z żonami to by ich po prostu nie mieli..
Sprawy formalne, kontakty w sprawie dziecka... Ale czy jeden musi z nią mieszkać, iść do rodzinki na "imieninki" .. a drugi nie lepszy, czy ona go zgwałciła , że poszedł z nią do łóżka? No to już jest dla mnie nie pojętne.. To już jest zdrada!!!! Powtórzę jeszcze raz.. do tanga trzeba dwojga, i nie wiem co by baba robiła, jakich szantaży używała to gdyby nie chciał to by takich sytuacji po prostu nie było.. to jest proste jak budowa cepa!!! To Ci Panowie mają być lojalni w stosunku do Was a nie ich żony!!!!!

Najlepsze co można zrobić to się "odseparować" i zostawić Panów samych sobie.. To jest niestety dla Was teraz i wyłącznie ich i tylko ich decyzja!!! A jak zatęsknią to może będzie im łatwiej podjąć korzystną dla Was decyzje...

Pogadałam sobie szczerze z paroma osobami, poradziły mi to samo, głowa mi trochę ostygła i zaczęłam analizować fakty.
Zgadzam się z kochanka81, nikt nie jest niewolnikiem w cywilizowanym kraju. Serducho mnie boli, a jakże. Długo rozmawialiśmy przedwczoraj przez telefon, uznaliśmy oboje że nie widzenie się przez jakiś czas i wyjazd na wakacje dobrze nam wszystkim zrobi. Chciałam go zobaczyć choć na chwilę przed wyjazdem, ale jak nie to nie. Obiecaliśmy sobie że będziemy dzwonić do siebie na wakacjach, ale zanim wyjadę, on do mnie zadzwoni. Powiedziałam że poczekam. Ale wczoraj coś mnie podkusiło i wysłałam mu sms-a z prośbą o zadzwonienie, odpowiedział że jest zajęty w tej chwili, no to ja żeby zadzwonił jak będzie mógł bo muszę mu coś powiedzieć. No to on że "myślał że sobie obiecaliśmy". Odpisałam że tak, faktycznie. Ale w tym momencie po raz pierwszy się na niego wkurzyłam. Jak nie to nie, nie będę się prosić. Mam co robić i bez niego. Nie będę tą drugą, nie na to się zapisywałam w tym związku. I nie gapiłam się już jak głupia w telefon, nawet go nie miałam przy sobie, a dzisiaj już nie czekam. Nie, nie odkochałam się, ale uważam że jakby chciał to czas by się znalazł.
Będzie chciał to wróci, nie będzie chciał to nie wróci. Ale jak chce wrócić to musi zakończyć tamto małżeństwo. Ja na razie swoich planów nie zmieniam, życie się toczy, nie szukałam faceta i szukać nie będę, ale czekać też w nieskończoność nie będę. Nie chcę ponownie przeżywać tego matrixa jaki zafundował mi mój eks. Wóz albo przewóz.
Wyjeżdżam we wtorek rano, jeżeli nie zadzwoni do mojego wyjazdu to ja już się kontaktować nie będę, mimo obietnic.

ivy71 a w jakim wieku sa jego dzieci ?

dafne123, on ma trzech synów, 28, 26 i 22 lata. MOje dzieci mają 22 i 20. Wszystko dorosłe :-)

Wiem, mój syn mi to niejednokrotnie powtórzył, jego nie obchodzi co i z kim, ważne żebym była szczęśliwa.
Po co w ogóle temat... zakochałam się, po raz pierwszy od wielu lat, po dwudziestu paru latach małżeństwa człowiek zapomina jak to jest być zakochanym i z czym to się wiąże. Powinnam tego nigdy nie zaczynać, wiedząc że nie ma rozwodu. Pozwoliłam sobie dopiero jak zapewniał mnie żarliwie że między nimi nic już nie ma, że on nie chce jej powrotu i że negocjacje rozwodowe się zaczęły. Sama widziałam, dom wystawiony na sprzedaż, mieszkali osobno. Ale jak widać nie odciął pępowiny.
Ich wewnętrzne porachunki mnie nie interesują. Do tej pory chciałam tylko żebyśmy byli szczęśliwi razem, ale widać że mu jakoś mało zależy, bo za słowami nie idą czyny. W tej chwili ja dla siebie jestem najważniejsza.
Jak mnie naprawdę kocha to wróci, a jak nie to pies mu mordę lizał.

Oj dafne, na temat kochania siebie to ja już całą bibliotekę wyczytałam. Ciężko nad sobą pracowałam po rozwodzie bo byłam w totalnej rozsypce, ale to normalne przecież. Zakochany człowiek najpierw myśli... no właśnie on nie myśli, wszystko wydaje sie takie proste i przejrzyste, zaduma przychodzi po jakimś czasie. Byłam już od rozwodu w krótkotrwałym związku, ale wyczułam gościa szybko i uciekłam od toksyka. Posiąpiłam nosem kilka godzin i mi całkowicie przeszło.
Teraz jest inaczej, nie mam zamiaru nigdzie uciekać, po prostu zobaczę jak się to wszystko potoczy ale nie będę w miejscu stała rozglądając się nerwowo. Miłość jest piękna a ja kocham siebie najbardziej, potem moje dzieci, potem koty, a cała reszta potem.

Ivy 71 jak sobie radzisz? Ja mam dzisiaj totalną masakrę ,dziś napisałam mu meila ..dziękując za ten czas za to ,że pokazał mi ,że mogę jeszcze kochać .. tzw list pożegnalny . Oczywiście bez odzewu ,pewnie już jest w jej ramionach . Nie daję rady , Ty pewnie żyjesz jeszcze nadzieją - ja już tej nadziei Nie mam ..
2 tyg temu miałam operację , gdzie on zaraz po przywiezienie z bloku był z naręczą czerwonych róż .. potem się mną opiekował a dziś już go nie ma ,to ból nie do zniesienia

.

Tak, to tylko Twoja ułuda i pobożne życzenia.
Tak, on Cie okłamuje i Ty chcesz w te kłamstwa wierzyć.
Nie, głupia nie jesteś ale mrzonki o związku odbierają Ci umiejętność trzeźwej oceny sytuacji.

W mojej ocenie tylko tracisz czas. Usprawiedliwiasz gościa na wszystkie możliwe sposoby, bo tak zapewne jest Tobie łatwiej zaakceptować czas odstawienia na boczny tor. Moim zdaniem tylko Twoje konkretne działanie jest w stanie nakłonić tego człowieka do konkretnych decyzji. Im dłużej będziesz spolegliwa i wyrozumiała, tym dłużej będziecie żyli w trójkącie. Z czasem sama się o tym przekonasz...

Niezależnie od tego, czego się boisz Ivy ... coś będziesz musiała zrobić i postanowić.
Przecież tak jak teraz - nie sposób żyć dalej.

Ivy , a dlaczego nie jedziecie razem na wakacje ? Tak zaplanowaliście , że osobno przed pojawieniem się jego żony , czy to decyzja z okazji jej powrotu ?
Wiesz , bo dla mnie to bardzo dziwne, że facet tak deklarował miłość .. a na wakacje jedzie "z kolegami " ..hmm i jeszcze zakaz kontaktów.

Wiesz, czekaj na jego ruch. Tylko że co to da? bo w  sumie sms "jestem ok"...to nic. To żaden ruch.
Ty za nim tęsknisz , wpatrujesz się w telefon .. a on ? Gdyby czuł podobnie - to  co go powstrzymuje przed kontaktem ? To przecież on jest kreatorem tej sytuacji, to nie ty zakazałaś kontaktu.

Zakochany facet nie milczy, nie spędza weekendu z żona i nie jedzie na samotne wakacje .. on chce być z kobietą którą kocha, bo dla niego kontakt z nią znaczy bardzo wiele ... i nie chce jej zostawiać na pastwę innych panów , którzy mogli by ja mu skraść.
Może on jest tak pewien Ciebie.. że nie musi dbać .
Stań się kobietą o którą trzeba zabiegać.. niedostępną . .poczytaj  "dlaczego mężczyźni kochają zołzy".

Ściskam

Naprawdę nie wiem, co powinnaś zrobić. Wiem natomiast, że sama w takiej sytuacji nie kontaktowałbym się już z takim partnerem, co oznacza, że  nie odpowiadałabym również na wysyłane przez niego ukradkiem sms-y.  Teraz czekałabym wyłącznie na kontakt osobisty i konkretne działanie. Nie byłoby konkretów, nie zawracałabym sobie nim już głowy...
Być może ten pan, to interesujący i wartościowy człowiek. Nie wiem. Nie zmienia to jednak faktu, że ewidentnie nie potrafi emocjonalnie uwolnić się od swojej jeszcze żony, która to przecież go porzuciła. Szkoda życia na szarpaninę. On jest najprawdopodobniej z tych szalenie "wrażliwych", którzy aby nie "krzywdzić" nie potrafią dokonać wyboru, a potem rzucają raz jedną, raz drugą... z tej wielkiej miłości i wrażliwości...

Pterodaktyl, poczytalam. Mam nadzieje ze moj nie jest az tak zrypany...
Obiecalismy sobie kontakt przed wakacjami czyli do poniedzialku i ja przynajmniej slowa dotrzymam. Mam wrazenie ze to bedzie decydujaca rozmowa. Oczywiscie bardzo sie obawiam tego co nastapi. Byc moze bede musiala jakis czas "zyc bez powietrza", a potem zapomniec ze to sie w ogole wydarzylo. Popelnilam blad na poczatku. Nigdy juz nie wejde w zadna relacje z facetem bez rozwodu.

Przeczytałam wszystkie odpowiedzi i wydaje mi sie, ze ten Pan zamiast starać sie o wasz zwiazek, daje szanse temu małżeństwu. Żaden facet, ktory kocha, nie urwie kontaktu ze swoją kobieta. On pozwala jej wrócić, a od ciebie sie odcina. Mieszka z nia teraz i nie kontaktuje sie z toba, wiec chyba wszystko jasne. Współczuje, ale czas sie otrząsnąć. w dodatku te spotkania z rodzina dla zachowania pozoru... Nie ma co go usprawiedliwiać tylko spójrz na wszystko z boku - poważny facet nie oleje swojej ukochanej, Tymbardziej przez kobietę której nie było 1,5 roku! Krętacz i tyle.

No i nie dotrzymal slowa, skontaktowal sie dzisiaj ze mna. Oczywiscie jak ona byla w pracy. Nie dzwonil tylko przez smsy bo jak twierdzi, gdyby uslyszal moj glos toby sie jeszcze bardziej zalamal. Zapytalam jak wyglada progres w sprawie, odpowiedzial ze nie wie co jej (zonie) w glowie siedzi i co robie we wtorek (!) Zapomnial ze ja we wtorek juz wyjezdzam na wakacje! No dobra, to mu moge wybaczyc bo jest na lekach... Powiedzialam ze ja wiem dokladnie co jej w glowie siedzi i ze odkad wrocili do siebie (specjalnie uzylam tych slow) jest jej latwiej to zrealizowac i ze on po prostu robi to co on sam chce. Na to on ze latwo powiedziec, trudniej zrobic. No i tu nastapila cala litania ode mnie, troche sie pewnie zdziwil bo jeszcze nigdy tak dosadnie mu nic nie powiedzialam. Powiedzialam mu co czuje gdy on spedza czas z nia a ja nawet nie moge zadzwonic gdy potrzebuje, ze ona mi go zabrala i ze ja nie chce zyc w klamstwie. I ze jak mnie kocha tak jak deklaruje to ma cos z tym zrobic i koniec. Na to on ze mam absolutna racje i ze nie moze kontynuowac takiego traktowania mnie (?). Ze ona zwala cala wine na niego, wygaduje na niego do dzieci, do rodziny, do przyjaciol, ze jest nieustepliwa i wstretna. I ze on naprawde myslal ze ona zobaczy prawde, ze jego brak milosci pokaze jej ze sie nie da utrzymac tego malzenstwa. I moja druga litania, ze ja robie dla niego tak wiele, ze jak prosi mnie o chwile cierpliwosci to ja ma, a on robi sobie przerwe ode mnie ale nie od niej. Ze ona go kontroluje i manipuluje i ze go nie winie bo mu dokladnie zrypala mozg przez te wszystkie lata, moze on chce takiej kontroli. Ze z tego co widze to jej nie zalezy na milosci, chce go tak jak chce wszystkie swoje torebki, ze zalezy jej tylko na kasie i posiadaniu faceta do pomocy. Ze osoba ktora kocha nie podnosi reki na druga. Ze wrocila dopiero jak sie dowiedziala ze on ma kogos. Ze czytalam setki historii jak nasza i sama przez to przeszlam i tez sie robilam glupie ruchy jak chcialam zeby mnie ten bydlak, moj eks nie zostawial. Ze chcial damskiego spojrzenia na sprawe wiec niech ma, bo to nie tylko moja opinia. I na koniec slowo ostrzezenia, zeby uwazal jak ta jego dostanie to co chciala bo ludzie sie nie zmieniaja.
Chyba troche go zatkalo. Zapytal czy pracuje w poniedzialek bo chcialby sie spotkac po pracy. Jednak, bo przedtem bylo ze trudno, to sie nie zobaczymy. Ech...
Wiem ze niektorych moze nudzi juz ta historia ale bede ja opisywac bo:
- to ciekawy przypadek socjologiczny
- moze sie komus przydac, tak jak i mnie przydala sie historia z linku ktory zostal wczesniej przytoczony
- chce sie komus wygadac.
Nie wiem co bedzie, na razie jestem zajeta przygotowaniem do wyjazdu, zakupy i tak dalej pochlaniaja mi wiekszosc czasu. Ale zauwazylam ze mam trzezwiejsze spojrzenie na wszystko nie obawiam sie tego co bedzie. Zawsze jest jakies drugie wyjscie, prawda? ;-)

Prawda. Zawsze jest jakies wyjście. Pod warunkiem, ze wiemy co jest dla nas wazne...
Ten człowiek albo nie wie, albo wie i własnie to robi... Jesteś dla niego opcją zapasową. Wiesz, aż mi niedobrze jak o nim teraz czytałem... Nie pojmuję, ze tak moze zachowywac sie dorosły człowiek. I jeszcze powoływać sie na dzieci (to juz dorosłe osoby!), na jakieś wygadywanie od zony do rodziny itd... Wybacz, ale to ...bardzo niedojrzała postawa (by nie użyć tu już słów niecenzuralnych) i świadcząca o jego psychice i traktowaniu Ciebie. Napiszę Ci tak: normalny człowiek, mężczyzna, porzucony przez własną żonę, żyjący od ponad roku własnym zyciem, mającym już inna kobietę, z którą wiąże powazniejsze zamiary w sytuacji powrotu "małżonki" - już wracać do przeszłosci nie chce. I zona nie miałaby juz nic do gadania... Ale tak postąpiłby normalny mężczyzna. Tu mamy dziwny (Jak sama widzisz takich dziwnych jest wiecej) przypadek kogoś, kto z Ciebie chyba obecnie chce zrobić kochankę (kontakty pod nieobecność zony, tajne spotkania) z jednoczesnym powrotem do dawnego małżeństwa (dla "maleńkich" dzieci, by nie rozbijać im rodziny , dla rodziny - może dom zyskać w nagrodę). Normalny mężczyzna w opisanej sytuacji za nic miałby po takim czasie powrót zony, za nic ewentualne konsekwencje i opinie całej rodziny i znajomych. Normalny mężczyzna też miałby świadomość, że dzieci są już dorosłymi osobami mającymi już (lub prawie już) własne zycie - zatem nie ma tu usprawiedliwiania kwestią "dzieci opuszczonych".
I najwazniejsze: normalny mężczyzna w takiej sytuacji (opuszczenie przez zonę) albo nie wchodzi w nowe relacje z inną kobietą, albo wchodząc - składa pozew rozwodowy... Tu zostały naruszone wszystkie zasady. Dlatego - jak wczesniej - sugeruję całkowite odcięcie się od takiego człowieka. Wybacz, ale wcale go - jak widzisz - nie znałaś...
Proponowałbym skonczyć całkowicie kontakt z nim: nie pisać i nie dzwonić, nie czytać (kasować od razu) jego wiadomosci a telefonu nie odbierac... Zostawić teraz ruch juz tylko po jego stronie. Ale ruch wymagajacy czegos wiecej niż napisanie smsa z ukrycia... I dać samej sobie (o ile chcesz jeszcze się łudzić) czas na wyjasnienie sytuacji (miesiąc, dwa?) z jego strony. A potem konsekwentne: "żegnam!"

Ciekawe...
Podsuń tu zatem jakies wskazówki by poznać dylematy tamtego "zagubionego" człowieka
Moze byc przecież jedynie jakies podobieństwo sytuacji? Ale jesli nawet - czy to cokolwiek zmienia? Pomocy szukać - bedąc w takiej relacji z partnerem (powrót byłej...) - moze tylko osoba nie mająca wiekszego wpływu na rozwój wydarzeń, czyli Autorka niniejszego watku. I ta pomoc jest jej potrzebna by zrozumieć, ogarnąć to, czego zrozumieć sie nie da.
Wpływ na rozwój sytuacji, moc decyzyjną ma tylko i wyłacznie ten człowiek. Jak widzimy - on ...nie wie. Żenująca postawa. Szuka pomocy? W czym? Ktoś miałby mu powiedzieć co dla niego jest ważniejsze, kogo kocha, która kobietę ...wybrać? Jezu miłosierny... Byłbym w stanie to moze i zrozumieć, gdyby ten dylemat dotykał faceta na poczatku dorosłego zycia (20-25 lat), ale tu mamy do czynienia z kimś wydawać by się mogło - dorosłym i dojrzałym od dawna. Jakiej pomocy szuka? W wątku, który tu wczesniej podsunąłem Autorce dorosły facet tez sie miota i sam nie wie czego chce. Aż dziwne, ze w tamtym watku autor (maciejewskiadam) nie zrobił jakiegos głosowania: kto za powrotem do byłej zony/ kto za nowym związkiem... To straszne, ze dorosli ludzie są tak miałkiej konstrukcji, takie "lelum-polelum" bez charakteru i bez konkretnych decyzji... Jeśli "partner" Autorki przeżywa jakiekolwiek tu dylematy - to tylko jeszcze gorzej.... Bo dowodzi, iż majac wybór:
1. Powrót do zerwanego związku z zoną, która go opusciła (mam przytaczać jej słowa?) i porzuciła małzeństwo półtora roku wczesniej. Do żony, która sprawiała, ze małżeństwo miało znamiona toksycznego i przemocowego (mam przytaczać przykłady?). Obawy o reakcje dzieci (dorośli już ludzie z własnym zyciem...). Wizja "marchewki" - obiecany dom jako nagroda za powrót. Liczenie się z opinią rodziny i znajomych...
2. Konsekwentne układanie sobie zycia z nową, inną, dobrą i kochającą kobietą...
...nie wie co wybrać.
Jeśli ktoś miałby tu jakiekolwiek "dylematy" i decyzji nie umiałby podjąć - to tym gorzej o nim swiadczy i rzuca wyjatkowo nieciekawe światło na jego osobę...

Własciwie to juz staję sie tu monotematyczny - nie ma co rozpisywać się nad postawą tego faceta...
Na początku wątku padła już bardzo trafna opinia, pod którą też sie podpisuję:

Bo rozwiązanie tego problemu jest obiektywnie proste. Naprawdę
Oczywiście rozumiem wewnętrzne rozdarcie i ból autorki wątku, ale jakie może być sensowne rozwiązanie tego problemu dla kobiety, która nie chce żyć w trójkącie ? Znasz jakieś ? No, można się jeszcze modlić i czekać na cud...

Przeczytałam i powiem tak. Wg mnie, tem facet jest bardzo słabym człowiekiem, który po pierwsze- nie wie czego chce, wiec kieruje sie zimna kalkulacja a po drugie, nie chce ponosić żadnych konsekwencji swoich wyborów- dlatego czeka az to wy podejmiecie decyzje za niego.
On sie dostosuje do wyboru jednej z was.

Pterodaktyl, az do dzisiaj nie wiedzialam ze jestes mezczyzna. I wlasnie o takie opinie jak Twoja mi chodzi. Wy wszyscy macie racje i ja to naprawde wiem i bardzo Wam dziekuje za zaangazowanie w watku. Biore to wszystko pod uwage, bo otworzyliscie mi na wiele spraw oczy. Niemniej jednak i na tym forum sa historie podobne, gdzie kobieta dala czas i oplacilo sie. Nie twierdze ze moja historia zakonczy sie happy endem (chociaz jak z drugiej strony popatrzec to cokolwiek by sie nie wydarzylo to bedzie happy end w ostatecznym rozrachunku), a raczej jestem sklonna powiedziec w tej chwili ze nie dam rady i rzuce to wszystko w diably, ale to dopiero dwa tygodnie tak naprawde, uwazam ze warto jeszcze chwile zaczekac. Cale zycie postepowalam raptownie, od jakiegos czasu wiem ze nie zawsze warto.
Ale wiem ze jak ktos kocha to zrobi wszystko zeby byc z ukochana osoba. Ja i tak nigdzie nie ide, poczekam. A moze inna milosc czai sie tuz za rogiem tylko jeszcze o niej nie wiem?