powrot uczuc - Netkobiety.pl

Od czasu tamtej wiadomości nie kontaktowaliście się?

Jasne

wiecie mi sie wydaje,ze ja go dotknelam, moze i zranilam, on sie zaangazowal. tak mi sie wydaje intuicyjnie. natomiast emocje mi skacza strasznie. bo przeciez ludziom sie zmienia, miesiac temu napisal ostatnia wiadomosc ( te jak bylam na urlopie), ze mnie nie zostawia jego uczucia wroca. a ja zebym sie sama ustabilizowala. okey ,ustabilizowalam sie rzeczywiscie jak moglam. tez probowalam sie z nim kontaktowac. no niestety wiadomosci odczytywal, jednakowoz nie odpisywal. ale kloci mi sie tez to mocno z pojeciem bliskosci i moim widzeniem milosci. tego, ze jesli mezczyzna wiedzial od poczatku, ze mam obawy i leki, ze nie jestem bez przeszlosci... ewidentnie mnie rowniez to zabalalo, to jego zachowanie, to milczenie. daje czas moim emocjom, tylko mija dzien za dniem a nie widze poprawy, ciagle to samo smutek, potem nadzieja, potem zlosc i tak w kolko. czuje sie bardzo zmeczona:/

Autorki były facet to taki właśnie z łatką.Ależ oczywiście, że nie wszyscy tacy są i ja to wiem doskonale, jednak w przypadku tym właśnie tak to wygląda .Czy Wam się to podoba czy nie.A do  Klio niestety, ale w związkach w których kobieta zaczyna być tą która ma problemy czy ,to choroby ,to faceci odchodzą nie wytrzymują .Natomiast w odwrotnej sytuacji kobiety rzadziej zostawiają partnerów.Jest to udokumentowane na podstawie badań.

tak rozumiem w tym swoj udzial - wahania nastrojow. aczkolwiek jednorazowa sytuacja, wczesniej sie trzymalam. i pewnie mogl stwierdzic, ze lepiej nie bedzie. z takim wnioskiem apropos siebie wcale mi nie jest lepiej. wiem, ze poczatek relacji jest dla mnie dosc trudny. natomiast dosc szybko potrafie siebie ustabilizowac. widocznie nie wytrzymal. okey. przykre to jest bardzo dla mnie. bo bardzo staral sie o zdobycie mojego zaufania i mojego uczucia do niego. ale  wlasnie ta koncowka, nie umiem rozwiazac sytuacji w swojej glowie, bo jesli mu zaufalam a on napisal, ze wroci? to moze warto dac mu to zaufanie? choc z drugiej strony, gdy uda mi sie wylaczyc emocje i spojrzec logicznie na te sytuacje, to tez nasuwa mi sie wniosek, ze jesli cokolwiek stanie sie kiedys zlego - czy to choroba czy cos, to jakie mam podstawy do tego, ze on wytrwa przy mnie a mnie nie zostawi?! ale w sumie mezczyzna angazuje sie dluzej, kilka miesiecy to nie 5 lat itp itd.... jeszcze nie bylam nigdy w takiej sytuacji. takiej jakiejs zawieszonej bym rzekla. chyba najgorszy rodzaj jaki mozna sobie wyobrazic:/

Autorko, facetów irytuje kobieta która nie wie czego chce. Bo nie wiadomo nigdy - on się rozchoruje/ wyląduje na bezrobociu / cokolwiek. .. a Ty dla podreperowania swoich nerw po tym jak wpadniesz w panikę, wyjedziesz na półroczny urlop.
Kobieto. Weź się za siebie a potem wchodź w związki.

Co z tego, że napisał, że wróci? Nie było go, gdy było trudno, gdy pojawiły się problemy. Wróci, kiedy będzie dobrze, bo tak wygodniej dla niego? Dla Ciebie nie było dobrze, gdy się odsunął. Nadal nie jest dobrze mimo, że piszesz do niego, a on nie raczy nawet odpisać, że nie wróci. Tymczasem tak jak pisała Summertime zostawia sobie otwartą furtkę nie zważając na to jak takie zachowanie wpływa na Ciebie. Nie pisz już i nie proś, bo uczuć i zaangażowania i tak nie wyprosisz. Albo są, albo ich brak. Tu jest brak i nie ma o czym już myśleć. Trzeba zostawić za sobą.

ja nawet nie prosilam go o powrot w tych wiadomosciach. staralam sie siebie przemyslec i jego jakies zastrzezenia apropos mnie. probowalam przepracowac siebie. naprawde mi na nim zalezalo/ zalezy. tak sobie wyobrazalam rozsadna relacje. ale ok. tylko co poczac z miloscia? tym magicznym uczuciem. wiecie mialam meza- nie wyszlo nam. ale powiem wam ,ze milosc ktora go darzylam przetrwala jeszcze kilka lat i wcale mi latwo nie bylo,bo wszystkich facetow porownywalam do niego. nie moglam byc z nikim bo nikt nie byl taki jak on. ( tutaj jest kolejny problem - wychowana bez ojca). co za masakra

A po co chcesz coś robić? Kochaj go, miłość to fajne uczucie. Ja tam mojego ex niezmiennie kocham od kilkunastu lat
Po prostu żyj kobieto. Tu i teraz.

Literatura fachowa ma autorów i tytuły. Nie unoszę się, a pytam o źródło informacji/badań.
Nie potrafisz ich wskazać? Też jest dobrze. Świat się nie kończy i na pewno nie wpływa to na mój nastrój. Wpływa jednak na traktowanie wypowiedzi: "to ma poparcie w badaniach" (jakiśtam gdzieśtam) z przymrużeniem oka

Każdy twój post jest tak przeładowany emocjami, w tonie lękowym.
Ja tu nie widzę stabilnie emocjonalnej kobiety, choć próbujesz nas tutaj słownie zapewniać.
Każdy wpis to dramat.
Nie dziw się facetowi, że nie ma ochoty ciągnąć znajomości z rozchwianą kobietą.
Na czym polega twoje leczenie - jesteś pod opieką, terapia i leki?
Najpierw powinnaś doprowadzić się do stanu względnego spokoju i stabilności emocjonalnej, niż szukać kolejnego faceta.
Nikt nie chce ciągnąć na plecach kogoś, kto sam sobie nie radzi.
To działa w obie strony.

Wybacz i jor łelkome