(Nie)idealne małżeństwo - Netkobiety.pl

A czego oczekujesz?

Świetna wymówka...zawsze taki bylem,wiec widziały gały co brały.
Jak dla mnie,facet trochę infantylny.Przestań pokazywać,że Ci się to podoba.
Impreza?Okej,pójdę z Tobą,jak zmienisz swoje zachowanie w stosunku do mnie.Dla mnie,to brak szacunku.
A jak nie poskutkuje,to podziałaj "jak Kuba Bogu,tak Bóg Kubie".

No i co z tego,że masz twarde zasady,jak masz miękką dupę,co?
Kto cierpi?On czy Ty?o Ty wpadasz w marazm i frustrację,jak on ma good time. Jeżeli proste sygnały do niego nie docierają,może...z naciskiem na może,należy podjąć terapie wstrząsową?
Ty masz twarde zasady, dzięki temu on ma przyzwolenie na swawolenie?Odwróć sytuację,przecież nie zdradzasz...bawisz się dokładnie w ten sam sposób co On.

Metoda "oko za oko" może przynieść odwrotne skutki, tym bardziej dając mu przyzwolenie na takie zachowania.
(Nie)idealne małżeństwo zamienić się może w tzw. związek otwarty, ku radości męża.
Pomijam już fakt, że trudno osobie mającej zasady, łamać je na pokaz.
Życie z takim człowiekiem, to jak balansowanie nad przepaścią.
Nie ukrywajmy, czas nie działa na korzyść kobiety, mężczyźni są niestety w lepszej sytuacji, zwłaszcza, gdy mają zaplecze finansowe.
Twój mąż, oprócz tego, że pompuje swoje ego wchodząc w tyłek paniom z towarzystwa, to jeszcze szuka okazji do spotkań, a to już krok do zdrady.
Być może potrzebny mu wstrząs, jednak z drugiej strony on nie obiecuje i nie zamierza się zmieniać, co najwyżej zejdzie do podziemia, ewentualnie będzie prezentował postawę nieszczęśliwego, osaczonego przez zazdrosną żonę męża.
Ada, cierpisz od dawna i niestety musisz liczyć się z tym, że pewnego razu okaże się, że "przyjaźń" z "przyjaciółką" zamieniła się w coś więcej, chętnych pań, jak widać, nie brakuje.
Uważam, że można spróbować wstrząsnąć nim w dwojaki sposób, choć obydwa rozwiązania nie prowadzą do optymistycznego zakończenia.
Skoro z wielokrotne rozmowy nie przyniosły skutku, zamieniasz się w zimną rybę, dystansujesz od niego, nie chodzisz z nim na żadne imprezy, nie sprawdzasz, za to prowadzisz indywidualnie bogate życie towarzyskie, łącznie z umawianiem się z kolegami, niekoniecznie informując go o tym. Możesz też wyjechać sama na wczasy. Taki bierny opór, co może go skłonić do refleksji, choć niekoniecznie, bo jak napisałam wyżej, taka sytuacja może być mu na rękę, co utwierdziłoby Cię w przekonaniu, że nie jesteś dla niego ważna.
Wstrząs absolutny, to propozycja rozwodu, bynajmniej nie w celu nastraszenia go.
Twój mąż jest babiarzem, nie szanuje Cię, bezrefleksyjnie rani, nie wykazuje żadnej chęci do zmian, wątpię, że terapia cokolwiek zmieniłaby w jego podejściu do życia, Ciebie i innych kobiet.

Ada, czy on przed ślubem też tak się zachowywał, bo jeżeli tak, to weszłaś w kupę na własne życzenie. Uważam też, że popełniłaś błąd już na samym początku, robiąc dobrą minę do złej gry, co tylko utwierdziło go w przekonaniu, że wolno mu, a Ty jesteś już zaklepana i właściwie nie możesz nic.
Dlatego tak obrósł w piórka. Obraził Cię po raz kolejny i ani myśli przeprosić,  bierze Cię na przeczekanie i czeka aż sprawa przyschnie...do następnej okazji.
Zawsze jednak jest czas, żeby się postawić i powiedzieć: dość.

Czy Ty jesteś pewna, że jesteś psychologiem i psychoterapeutą? Bo sorry, ale Twoich postów nie da się czytać. Ze względu na ortografię. Mimo że czasem trafiasz w sedno.
Nie wierzę, że psychologiem czy psychoterapeutą mógł zostać ktoś, kto tak pisze. Czasem w tym zawodzie trzeba wystawiać jakieś zaświadczenia, opinie i takie tam.
Więc bądź tak miła i coś wyprostuj. Albo ortografię, albo popisywanie się, że jesteś psychologiem.

Ja akurat popieram Pietruszkę.
Od osoby wykształconej oczekuje się znajomości ortografii. Jeśli ktoś ma z tym jakieś poważniejsze problemy to powinien przed publikacją sprawdzić tekst w programie.
Wrzucanie takich tekstów przez osobę uwazającą się za wykształconą świadczy o niechlujstwie.
Sama nie wiem co jest gorsze - niedouczenie, czy niechlujstwo.
W jednym i drugim przypadku nie skorzystałabym na pewno z usług takiej osoby.

To jednak ściema z tą psychologią i psychoterapią Pani Agnieszko Pietrzyk.

W przeciwnym wypadku,nie edytowałaby Pani swojego profilu,wykreślając adres nie działającej strony internetowej,w celu uwiarygodnienia swoich zawodowych umiejętności, oraz adresu e-mail,po którym można łatwo dojść do gabinetu p.Agnieszki Pietrzyk.

Mogłaby Pani wyjaśnić te przekłamania?

Też mam taka nadzieję.
Wpaść w ręce takiego "specjalisty",zapewne skutkowałoby pogłębieniem problemu,a nie jego rozwiązaniem.
Może należałoby zapytać p.Pietrzyk,czy ma faktycznie jakiś związek z tym Forum,choć osobiście szczerze wątpię.

Szkoda,bo być może to całkiem dobra terapeutka,która ma zrobioną antyreklamę swoich usług?

Tak, przed ślubem tez tak było, chociaż dopiero teraz zdaję sobie z tego sprawę. Dostawałam od niego sprzeczne sygnały i chyba dlatego nie widziałam pewnych rzeczy. Z jednej strony lubi towarzystwo kobiet, lubi prawić im komplementy, objąć przy pogawędce, ale nigdy nie widziałam, żeby którąś obmacywał, bardzo  często krytykuje osoby, które zdradzają -mówi o nich z pogardą.

Teraz mamy taki czas, ze on próbuje wrócić w moje łaski, ale ja się nie daję. Już wczoraj prawie się złamałam, ale jak pojechaliśmy do sklepu i zobaczył laskę w mini to mam wrażenie, że mu ślina z buzi kapała. Mi naprawdę nie chodzi o to, że ta dziewczyna była ładniejsza, zgrabniejsza (była, ale nie zamierzam sie porównywać do dziewczyny co najmniej o połowę młodszej ode mnie) tylko o to kim jest ten człowiek, którego nazywam mężem. No i się wkurzyłam, i teraz już wiem, że muszę być twarda.
I sama sobie tłumacze, że przecież nic się nie stało, a jednak w moim sercu jest coraz więcej żalu do niego i coraz więcej wściekłości mam  do siebie , że taki ktoś jest moim mężem. Przed ślubem nie za bardzo o tym pewnie myślałam, bo przede wszystkim byłam osoba pewną siebie, znająca swoja wartość i nie dopuszczałam myśli do siebie, że ktoś może mnie w ten sposób traktować.

Wiem jedno nie poddam się i zaczynam walkę o siebie. Do końca roku zamierzam  schudnąć parę kilo, ujędrnić się tu i tam, pochodzić do kosmetyczki (zawsze mi na to było szkoda kasy)  a jemu pokazać, że skoro woli inne to drzwi otwarte. Taki jest mój plan na przyszłość, pokazać, że świat to nie tylko on i dzieci. No i rozmowa na ten temat tylko i wyłącznie wtedy jak wyjdzie od niego. Tak się tylko zastanawiam czy to nie dziecinada.:)

Zrób tak jak piszesz, ale nie żeby jemu coś udowodnić, ale tak  dla siebie.  Przy tym dużo uśmiechu i tajemniczości, niech mąż zobaczy jak to jest jak się nie do końca zna myśli i plany partnera. Posłuchaj rady  adiaphora "nie musisz wzbudzać zazdrości flirtując ostentacyjnie,ale zauważaj innych mężczyzn oraz wychodź gdzieś z koleżankami na miasto i wracaj uśmiechnięta i zrelaksowana. I niech to będzie autentyczne, nie na pokaz".
Od siebie napiszę tylko tyle, nigdy więcej nie rób zadowolonej miny gdy mąż flirtuje z innymi kobietami, bo oszukujesz nie tylko innych lecz przede wszystkim siebie, a to nigdy nie kończy się dobrze, bo wcześniej czy później rozsypie ci się twój stan psychiczny, a wtedy to już blisko do załamania nerwowego i chorób somatycznych. Trzymam za ciebie kciuki w walce o "nową siebie"

???