Mam dość romansów - Netkobiety.pl

Spotykałam się z kimś takim. 3 miesiące i koniec, zero zainteresowania. Na szczęście i mi jakoś specjalnie nie zależało.
Tamten był po prostu tak wielkim egocentrykiem, że nie uważał, że ktokolwiek może mu dorównać. Na początku widział we mnie wielką damę, i w dodatku myślał że jestem bogata (hahahahah), jak się okazałam zwykła dziewczyną to stracił zainteresowanie. mówił mi, że zawsze tak miał, wielka fascynacja, 2 miesiące i mu przechodziło.
W sumie szukał nie wiadomo kogo a niewiele miał do zaoferowania.
W dodatku był przekonany, że każda kobieta na niego leci, wystarczyło, że którakolwiek na niego przelotnie spojrzała, on uważał że ona ma na niego ochotę.
Ja go zdiagnozowałam jako niedojrzałego, bogatego (z domu, nie z pracy), rozpuszczonego chłopca, któremu rodzice zawsze dawali co tylko chciał, ale niestety z poczuciem wartości bliskim zeru (bo ci sami rodzice, oprócz kupowania, niewiele się nim zajmowali). i on teraz tak sobie chce kupować dalej wszystko i wszystkich.
Nawet zmajstrował po drodze dzieciaka, ciągle o nim gada ale tylko gada, zawsze ma coś ważniejszego, także koło toczy się dalej.
Opisałam to dla Twojej refleksji.

Dużo pytań zadałaś na samym końcu na które postaram się odpowiedzieć

Do pracoholików nie należę. Żyję nie po to by umrzeć w pracy. Zycie mam tylko jedno i chcę go przeżyć jak najlepiej w moim mniemaniu. W ciągu roku startuję w dużej ilości zawodów. Blisko co dwa tygodnie jestem w innym rejonie Polski, poznaję nowych ludzi, wchodzę w nowe relacje i nie mam czasu nad myśleniem o samotności. Czasami bywa jednak tak, że po drodze kogoś spotkam, polubię bardziej i relacja się rozkręca po czym dość szybko gaśnie. Jestem facetem blisko 30. Ile kobiet miałem w ostatnim czasie ? Troszkę było, a przedział wiekowy od 20 do 40. Wiek nie gra roli, liczy się to jaka jest osoba, co ma do powiedzenia.

Zapytałaś czy przeżyłem toksyczny związek ? Tutaj trafiłaś w sedno. Długo by o tym można pisać . W skrócie kochałem, planowałem zaręczyny a ona planowała zdradę i wyjazd do faceta którego poznała na fb, ktory mieszkał w UK. Serce pękło i od tamtego czasu taki jestem i mam tego swiadomosc. Nie mniej jednak frustrujace jest to ze lata lecą, poznaję interesujące kobiety w swoim życiu i ciagle coś we mnie jest co nie pozwala mi zbudować związku. Niczego mie chce od razu, niczego na siłę. Po prostu chcę i aż chcę ...

Niestety nie mogę się z Tobą zgodzić. Nie patrzę na kobiety przez pryzmat tej która kiedys serce mi złamała. Rok, dwa lata po rozstaniu owszem tak było ze porównywałem , szukałem podobieństw itd. Czas jednak leczy rany i otwiera rozum. Dzis patrzę na kobiety indywidualnie i tak tez do każdej z nich podchodzę

Kiedy poznajesz nowe kobiety, to co myślisz?

"nawet fajna dziunia, może wyrwę" ?

Skoro przestają Ci odpowiadać po jakimś czasie, to może po prostu masz za niskie wymagania "wejściowe" ?
Może wcale nie są fajne i stąd szybko masz dość?

Może Twoją motywacją jest lęk przed samotnością (bo to "ten wiek" ), może libido, może łatwo ulegasz pierwszemu wrażeniu?

Ja na Twoim miejscu zastosowałbym prostą zasadę: jak mnie dziewczyna totalnie nie znokautuje sobą, to olewam próby podrywu.

Druga rzecz: skoro umiesz/lubisz poznawać ludzi, to poznawaj dalej te kobiety, ale spróbuj nie dopuścić do "czegoś więcej".
W ten sposób na stopie przyjacielskiej zorientujesz się, czy to kolejny niewypał - i tym samym nie zmarnujesz sobie/innym czasu.

Ale kto zrywa po tych 2-3 miesiącach? Ty, ona? Różnie? Razem? Jak razem, to z jakich powodów? Jak ona, to z jakich powodów? I jak Ty, to dlaczego?

Myślę, że może po tych 3 miesiącach może warto 'przeczekać' razem, aż się pojawi głębsze uczucie. Może masz jakąś blokadę, jak się hormony wyciszają i zamiast przeczekać, żeby ją odblokować, dać sobie wejść w bliższą relację, to zwiewasz?

Widzisz Michmo, Ty nie przyjmujesz jednej rzeczy do wiadomości. Że nie poradziłeś sobie tak do końca po bolesnym rozstaniu. Myślę że powinieneś przez jakiś czas zostać sam z sobą, to nie chodzi o to żebyś "zajął się sobą" bo to robisz, z tego co opisujesz nie siedzisz na czterech literach tylko jesteś aktywny, robisz to co lubisz. Ale chodzi o to żebyś nauczył się żyć tak żebyś poczuł że kobieta nie jest Ci do niczego potrzebna. Ta ostatnia przygoda na przykład. Faktycznie, byłeś zapchajdziurą, dziewczyna dopiero się rozstała a Ty zostałeś "pocieszycielem". Bardzo rzadko taki związek ma szanse przetrwać, raczej marne szanse.
Ja wiem że łatwiej się mówi niż robi, bo facet ma swoje potrzeby, ale sama na sobie przerobiłam, że to jedyna droga do zbudowania prawidłowej relacji w przyszłości. Pobyć samemu z sobą, nie rzucać się na każdy objaw zainteresowania swoją osobą, nie dać sobie "popłynąć". Doprowadzić siebie do takiego stanu że jak przyjdzie czas to będziesz wiedział że to jest to, a jak nie przyjdzie to... samemu też da się żyć i to fajnie.

Michmo, ja nie piszę tutaj peanów na temat pochwały życia w pojedynkę. Ja próbuję Ci przekazać gdzie tkwi sedno Twoich niepowodzeń. Ale Ty facetem jesteś a ja babą, więc nie rozumiesz co ja po babsku piszę, więc Ci napiszę po męsku.
Daj se spokój z dupami na jakiś czas :-)
Widzisz, napisałeś dokładnie to o czym ja napisałam że nie powinieneś robić - potrzebować innej osoby. A Ty potrzebujesz. Potrzebujesz kobiety która Cię zarazi własnymi pasjami - a po co Ci to w ogóle? Mało masz swoich pasji? Samotność wiadomo, czasami dokucza, ale bardziej dokucza niemożność stworzenia poważniejszego związku, a nie stworzysz takiego związku, dopóki będziesz tej drugiej osoby potrzebować do realizacji własnych celów. Taka osoba "potrzebująca" niestety nie jest osobą wzbudzającą szacunek. Bo jak to wygląda? Przeanalizuj sobie na podstawie Twojej ostatniej relacji. Napisałeś że zacząłeś przy niej gasnąć. Dlaczego? Właśnie dlatego że próbowałeś za wszelką cenę zatrzymać tę relację, dawałeś z siebie za dużo, za dużo też oczekiwałeś, a przez co stałeś się nudny. Te jej słowa "jestes świetnym facetem ale nie możemy być razem" dokładnie o tym świadczą. O znudzeniu. Uwierz mi, jestem kobietą ;-)