problem z przyjaciółmi mojej kobiety - Netkobiety.pl

sęk w tym, że ona za bardzo nie lubi innej formy rozrywki. Ja mam 28 lat ona jest młodsza. Chodzimy do restauracji często, ale to nam zajmuje trochę czasu tylko. Zamiast kina woli seans u niej w domu. Z innej rozrywki lubi iść na tzw plener czyli do lasu na piwo, na ławkę na piwo itp. Ze mną ale na takie miejsca. Gdy chcę ją zabrać do jakiejś kawiarni to ona może pójść ale raz na rok. Nie lubi takiego towarzystwa i takich miejsc. Poza pubem i klubem świat dla niej nie istniał. Wyjazd razem? nie mamy kiedy bo praca ale chcemy teraz latem jechać gdzieś razem na kilka dni, niemniej problem jest w spędzaniu weekendów bo cale swoje życie imprezowała w ten sposób a nagle jest ze mną i zmiana. Gdy chcę ją zabrać do pubu to ona woli plener, bo wie, że nie nawali się ze mną w pubie.

właśnie się nad tym zastanawiam. Ale idę na kompromis tego typu, że niech sobie pije przy mnie. Wtedy po dwa trzy piwa wypije i nie tak często jak dawniej. Przy mnie się ona trochę krępuje z tym. Najczęściej w weekendy pije jak jesteśmy razem. Ale z nimi do upadłego. Kilka razy ją odbierałem w takim stanie, że znosiło ją z kursu na lewo i prawo. Ok, miała prawo się bawić, ja to rozumiem, nie odbieram jej przyjemności, ale nie potrafi pić z głową bo ma wokół takich ludzi i taka prawda. Nie miałbym nic przeciwko gdyby szła do koleżanki na dwa piwka, ale tak nie jest i nie było. Zawsze wóda, piwa itp a potem ja nie wiem co ona tam wyrabia

własnie nie mam pewności, że będąc na domówkach u znajomych nie lizała się z kimś lub co gorsza nie uprawiała seksu. Zawsze wokół niej koledzy i jeszcze raz koledzy. Ma w telefonie dziesiątki kolegów. Raz jechała do jednego na wódkę z koleżankami, potem do innego. Gdy się kłóciliśmy to szła do nich, gdy było normalnie to odmawiała im bo powiedziałem jej, że czułbym się źle gdyby piła beze mnie z typami jakimiś. Tak samo ona nie chciałaby,żebym ja chodził do koleżanek bez niej. Uważam, że towarzystwo powoduje, że ona nie ma hamulców, bo jej koleżanki nie mają. Gdyby zmieniła towarzystwo to myślę, że może by to pomogło, tylko, że ona nie lubi za bardzo normalnego towarzystwa ludzi którzy mało piją, tak mi się zdaje. Nie potrafi się w tym odnaleźć. Co sobotę odbiera telefon od kumpla by na wódkę przyszła. Zawsze odmawia bo ja jestem obok. Jej kumple to single którzy nie chcą związku tworzyć tylko bawić się cały czas i jej koleżanki tak samo. Czy ona może tworzyć ze mną dalej ten związek? szczerze mam czasem dosyć.

czyli lepiej zakończyć zawczasu związek by nie zostać znów zranionym?

bardzo ją kocham i nie wyobrażam sobie życia bez niej. Wiele razy próbowałem zmienić sytuację ale udawało się maksymalnie na dwa tygodnie. Trudna sprawa. Zawsze mówię sobie, że kończę, ale po kilku dniach tak tęsknimy za sobą, że godzimy się i wracamy do siebie. Wtedy zapewnienia i obietnice, ale krótkotrwałe. Sam już nie wiem.

Twoja dziewczyna ewidentnie sprawia wrażenie osoby uzależnionej. Upijanie się do upadłego, systematyczne picie, brak jakichkolwiek innych rozrywek poza imprezowaniem i piciem. Może spróbuj z nią o tym porozmawiać. Na pewno się wyprze jak każda uzależniona osoba, ale spróbować warto. Może porozmawiaj z jakimś specjalistą, albo spróbuj namówić dziewczynie na takie spotkanie.
Jak nie to pozostaje Ci ultimatum. Albo picie i koleżanki albo ja. Wiem, że nie powinno się tak robić i pewnie to nie nie zmieni, ale to patologiczna sytuacja. Zgaduję, że Ci na niej zależy, ale nie warto marnować życia z osobą uzależnioną. Tylko musisz być bardziej stanowczy bo pewnie nie traktuje Cię serio skoro i tak za chwilę do siebie wracacie.
No i nie liczyłbym, że ot tak zmieni swoje nastawienie i sposób życia. Może po prostu do siebie nie pasujecie? Zachowywała się tak od samego początku czy jej zachowanie się zmieniło w trakcie waszego związku? Jak ktoś pisał nie zmienisz kogoś na swoją modłę.

ona problemu nie widzi żadnego. Zresztą powiem tak - odkąd jesteśmy razem to moja dziewczyna nie upija sie co weekend bo po prostu nie ma na to czasu gdy spotykamy się razem. W tygodniu czasem dwa piwka a potem w sobote i piątek jak jest ze mną to też dwa lub trzy. Tłumaczę to sobie tak, że może ona nudzi się ze mną i potrzebuje od czasu do czasu takiej rozrywki tak jak dawniej robiła bo gdy się nie znaliśmy imprezowała każdy piątek i sobotę. Natomiast znajomi mi mówią, że nie moge jej zachowania usprawiedliwiać bo przecież lizała się na takiej popijawie z jakimś typem którego nie znała! gdyby ona potrafiła kontrolować te imprezy to ja przecież nie miałbym nic przeciwko żeby sobie czasem poszła, ale ja wiem jak to wygląda i nie miałbym spokoju umysłu gdyby chodziła a ja bym był gdzieś daleko. Zaproponowałem jej, żeby czasem zaprosiła swoją koleżankę z jej facetem i możemy razem wychodzić i niech sobie wtedy chleją ile chcą ale ja będę to widział i będę o nią spokojny. Ona potem sie wykręca, że chce tylko ze mną spędzać czas i nikogo innego nie potrzebuje do towarzystwa. Potem się okazuje, że jednak potrzebuje tych lasek pustych. I ja już sam nie wiem co i jak. Chcę ją zabierać tu i tam ale ona nie lubi miejsc które lubię ja, ona lubi plenery i alkohol wtedy. I siedzę z nią a potem ona od czasu do czasu mówi, że potrzebuje czegoś innego i ja juz sam nie wiem co mam jej proponować. Jestem w kropce. Tak więc wiem, że ona potrafi nie pić dużo, ale wiem też, że lubi się nachlać ale tylko w towarzystwie tej ekipy pijackiej. Nie podoba mi się to. Ona potem może zrobić mi znów to samo i boje sie zdrady.

Ona imprezuje odkąd skończyła 16 lat i zawsze była w takim towarzystwie. Teraz ma prawie 24. Odkąd jesteśmy razem ograniczyła to wszystko ale jednak pojawiają się takie sytuacje jakie opisałem wyżej i to jest kością niezgody bo ja nie chcę dziewczyny która będzie spędzała czas nie wiadomo z kim i upojona alkoholem. Może rzadko ostatnio bo raz na 3 tygodnie ale to wystarczyło by migdalić się z typem obcym dla niej

Jak dla mnie jedna sprawa spotykanie się ze znajomymi, a inna sprawa chlanie do tego stopnia, że nie pamięta się, co się w tym czasie robiło.

Ja bym była przeciwna stawianiu ultimatum, bo nikt na tym  nie wyjdzie dobrze - ty się będziesz źle czuł, że jej robisz krzywdę, ona poczuje się kontrolowana i ograniczana. Mało pozytywne podstawy związku.

Co może zadziałać? Poważne przedstawienie swoich potrzeb i obaw. Czego Ty chcesz, czego potrzebujesz, jak chciałbyś to osiągnąć - podaj pomysły na rozwiązania, podawaj konkrety, konkretne aktywności i zachowania, które są okej. Powiedz, czego się boisz. Ale mów tylko o sobie. (zbyt łatwo wpaść w ton "ty nigdy! ""ty zawsze"!). A znajomych zostaw w spokoju. To ona ma decydować o tym kiedy i jak się z nimi spotyka i co z nimi robi. To nie jest tak, że oni nią manipulują - ona na to pozwala, zgadza się. Gdyby jej to przeszkadzało, dawno by sobie z tym poradziła. Więc - powiedz, czego potrzebujesz. I zapytaj ją o to samo. Czy jej potrzeba kontaktu z rówieśnikami przewyższa potrzebę zaspokajania swoich romantycznych uczuć? Co jest dla niej ważne, a co ważniejsze?

Uważam - choć to tylko moje zdanie - że decyzja należy do niej. W sensie, kiedy przedstawisz swoje potrzeby i obawy, ona musi na to jakoś zareagować. Albo cię oleje, albo uzna, że totalnie masz rację, albo postanowi poszukać rozwiązania po środku.

Ale nie uda się tego osiągnąć, jeśli nie będziecie mieli pola do rozmowy. I to takiej rozmowy, którą nie rządzą emocje, a wspólna szczera chęć kontynuowania i budowania związku.

Regularne picie, z którego ona nie potrafi zrezygnować oznacza UZALEŻNIENIE.
Picie takie, gdzie dochodzi do wymiotów, a po chwili jest dalsze picie to już PATOLOGIA.

Jeśli chcesz być częścią tej patologii, to proszę bardzo... Ale uwierz mi, że nie warto.
Nie zmienisz jej swoją miłością, niestety. Ona w ogóle problemu nie widzi.

właśnie problemem jest rozmowa którą prowadzimy bo nie umiemy normalnie jej prowadzić. Chcemy a nie umiemy. Dlatego, że jak jej coś nie pasuje to ona zamiast o tym powiedzieć normalnie to robi jakieś gierki, scenki itp i mnie to wyprowadza z równowagi. Wtedy ja się denerwuję i ciśniemy się przez pół godziny a potem milczymy kolejne dwie aż ona się uspokoi. I nic to nie daje nam a jedynie nerwy. Wtedy ona zarzuca mi, że jestem porywczy i zaczynają się pod moim adresem epitety. Przykład z wczoraj - byliśmy umówieni na spotkanie z moimi znajomymi, chciałem ją z nimi zapoznać. Od samego rana była pozytywnie na to nastawiona, ale jak przyjechała do mnie wieczorem to zaczęły się scenki. Powiedziałem jej, że pojedziemy jutro, czyli dziś 4.06.2016 do moich znajomych tak jak byliśmy ugadani a ona na to, że mam jechać sam, ja odpowiedziałem, że przecież byliśmy umówieni i sama chciała tego a ona, że zmieniło jej się i że mam jechać sam. Powiedziałem jej, że sama chciała bym ją zapoznał z moimi znajomymi  a ona na to, że ok, że jednak pojedzie i mam napisać, że będziemy razem a kiedy napisałem to ona do mnie, że skoro napisałem do nich że będziemy razem to mam teraz odkręcić sprawę bo ona nie jedzie. Szlag mnie trafił i zacząłem się denerwować. Powstała kłótnia. Chciała mnie swoimi gierkami sprowokować i się jej udało a potem ona do mnie pretensje miała, że ja się szybko denerwuje. No nic dziwnego skoro robi się ze mnie debila. Podejrzewam, że koleżanki namieszały jej w głowie w pracy znów, albo ciągnie ją znów do imprezki jakiejś popijawy a ja naprawdę w tym względzie jej nie zaufam bo nie będę miał pewności, że nie będzie znów się migdalić z kimś jak się nachleje. Wczoraj zarzucała mi, że musi tańczyć jak jej zagram, a przecież gdyby nie robiła tego co robiła to ja nie miałbym problemu z tym, żeby szła sobie gdzieś beze mnie. Niemniej widziałem jak się zachowała i wiem jak się zachowuje po pijaku. Chore to jest. Poza tym wczoraj gdy byliśmy razem na plenerze to każdy przechodzący facet się jej przyglądał bo jest bardzo atrakcyjna i wtedy ona do mnie teksty w stylu "doceniaj mnie, powinieneś biegać za mną bo masz taką laskę a nie ja za tobą". Takie teksty są nie na miejscu wg mnie. Dlatego nie możemy dojść do porozumienia

Po prostu chciała byś sam pojechał by miała wolną rękę co do planów na ten dzień. Skoro ty spotykasz się ze znajomymi to czemu by ona w tym momencie nie miała robić tego samego?
Raczej nie wygrasz z jej znajomymi bo oni jej dają to czego potrzebuję a ty jej marudzisz. Przemyśl kwestie bycia razem skoro tak bardzo się różnice. Może za parę lat dojrzeje, a może nie. Trudno przewidywać.

btw. Raczej mało prawdopodobne byś ją przyłapał akurat gdy pierwszy raz całowała się z kimś innym. Możliwe, ale mało prawdopodobne.

A więc czy dziewczyna powiedziała Ci, że to był pierwszy i ostatni raz? Jeśli tak, Ty mimo to jej nie wierzysz - i szczerze mówiąc, nic dziwnego, bo masz do tego solidne podstawy. Trudno mówić o związku jeśli nie ma choćby podstawowego zaufania.
Trudno tutaj cokolwiek poradzić. Jeśli chcesz kontynuować ten związek to musicie wypracować jakiś kompromis, np. ustalić że nie będzie chodzić na imprezy w mieszanym towarzystwie - ale z tego co pisałeś jakieś ustalenia już były, a dziewczyna je łamie, więc pewnie skończy się tak samo - dziewczyna jakiś czas będzie grzeczna, a potem jednak się gdzieś wybierze, kłótnia, rozstanie i powrót. Zapętliliście się już chyba w takim układzie i szansy na zmiany nie widać.
Dziewczyna po prostu nie dorosła do związku, skoro z taką łatwością może zdradzić, a po fakcie nawet nie ma w niej głębszej refleksji, że upijanie się do punktu, w którym traci kontrole nad własnym zachowaniem, jest nie w porządku wobec ciebie.

Człowieku, czy Ty naprawdę nie widzisz, że życie Twojej kobiety polegam głównie na chlaniu i szlajaniu się?

Chcesz naprawdę związać się na stałe z taką kobietą? Chciałbyś, by była kiedyś matką Twoich dzieci?
Weź się obudź...

ona jest stosunkowo młoda. Ma 24 lata. Wałkujemy ten temat odkąd jesteśmy w związku. Stale powraca i stale na nowo są problemy. Ja chciałbym stabilizacji i takiego spokoju normalności, a niestety nie wiem czego się spodziewać po niej i czy czegoś mi nie wymyśli. Widzę, że mnie kocha bo jednak jest za mną i widać to gołym okiem, ale mamy te ogromne różnice dotyczące tego jak powinien wyglądać normalny związek. Kilka razy już mieliśmy się rozstać, ale coś nas pcha ku sobie.

Byłem w podobnej sytuacji jakiś czas temu co Ty... ciężko mi było się pogodzić że moja panna woli takie toksyczne towarzystwo jak czas ze mną. Proponowałem dosłownie wszystko, przeróżne rozrywki. Zmiany w niej były krótkotrwałe pomimo iż zapewniała mnie o swojej miłości, Ci śmieszni ludzie zawsze byli tuż za nią.  W pewnym momencie byłem już w takiej desperacji że patrzyłem na nią z obrzydzeniem. Kiedyś ją zostawiłem samą na imprezie bo miałem rano do pracy. A nie chciałem jej ograniczać i kazać wracać ze mną do domu, niech się dziewczyna pobawi. Wróciła o 6 na czworaka że musiałem jej otwierać drzwi i pierwsze co zrobiła to uwiesiła się na klopie . A po jakiś dwóch tygodniach na grillu u znajomego usłyszałem że memlała się z jakimś cepem. Krótko mówiąc nie wiem czy dobrze robisz angażując swoje uczucia w takiej delikwentce. Mam nadzieję że Twoja dziewczyna zrozumie, że Cie krzywdzi takim zachowaniem i dojdziecie do jakiegoś konkretnego porozumienia. Ja zrobiłem błąd.  Moja już teraz ex została zdesantowana po tamtej akcji. Dotarło do niej po jakimś czasie co straciła i co mogła mieć jak już jej się znudziły tańce.  Mimo tego, że błagała o drugą szanse nie dostała jej.. Przez czas od rozstania jeszcze trochę ją obserwowałem i nie widziałem żadnej poprawy. Do Twojej kobiety podejrzewam też to dotrze za jakiś czas jakbyś ją teraz kopną w dupsko

problem w tym, że ja ulokowałem swoje uczucia już dawno w niej. Nigdy więcej nie chcę w przyszłości angażować się w takie relacje. Z takimi kobietami. Bo prognozy są niestety marne i łudziłem się na zmiany i na szczęśliwy związek. A tak nigdy nie będzie raczej

dziś ona ma urodziny. Napisałem jej życzenia na facebooku i od razu je skasowała. Nie wiem dlaczego. Gdy zapytałem to powiedziała, że fb nie jest ważny, ale innych jej kumpli życzenia widnieją i są polajkowane. Smutno mi. Ona chce ukryć nasz związek ale nie wiem przed kim. Nie ma innego wytłumaczenia. Ja nie znajduję. Facet którego kocha zamieszcza jej miłe i czułe życzenia a ona je kasuje. Nie dam jej prezentu który kupiłem. Nie zasłużyła na to. Muszę przerwać tą farsę. Jeszcze mnie pocisnęła, że jestem sadystą bo o takie coś się gniewam. Ale dla mnie w takim czymś jest drugie dno. Jestem jej facetem a nie pierwszym lepszym kolegą.

Przykre to bardzo ale.. tylko dla ciebie..ja bym się nie zastanawiała dlaczego? Kto?Co?..Tylko się niepotrzebnie nakręcasz..szkoda twych uczuć nietrafionych dla serce które tego nie chce. Zamknij ten rozdział albo próbuj dalej jeśli myślisz że dasz radę , tylko TY wiesz jak jest najlepiej. Powodzenia..

Jestem zdania, że podjąłeś dobrą decyzję. Obyś w niej wytrwał, bo sam pisałeś, że już się rozstawaliście i schodziliście Nie będzie łatwo, ale w życiu nigdy tak nie jest
Jeżeli zbyt wiele o niej myślisz - zwłaszcza co by było gdyby - wypełnij sobie czas jakimiś ciekawymi zajęciami, pogoda sprzyja. Trzymam kciuki

Z tego co piszesz to wygląda tak, że ona niby chce to zmienić, ale chyba jednak nie tak bardzo, jest za mocno uzależniona od tej patologii - pozwól, że tak to nazwę, bo zachowanie tych znajomych co opisujesz to dla mnie patologia. Jeżeli ona po pijanemu całowała się z innym, mówiła Ci, że koniec, a nadal się z nimi spotyka, to czarno to widzę. Jeżeli chce postępować inaczej, to musi odciąć się od tego środowiska. Z nimi przecież nie dogada się nawet na trzeźwo, z nimi jak widać nie ma nic innego tylko picie do nieprzytomności. Sama możliwe, że uzależniła się od alkoholu, chyba jeszcze za bardzo ją pociąga ten świat lub jest zbyt słaba, by to skończyć. No, ale tutaj bądź stanowczy, powiedz co o tym myślisz i że może Cię stracić, bo w takiej sytuacji się rozmijacie. Obserwuj czy jej zachowanie się zmieni. Jeżeli nie, to moim zdaniem nie ma co się wtedy łudzić. Chyba, że naprawdę zrozumie i skończy z tym.

Odpowiedź też co Was połączyło, bo z tego co piszesz naprawdę trochę Was dzieli, np ja nie wyobrażam sobie związać się z kimś kto tak by się upijał i nie widział rozrywki poza piciem piwa, bo jak sam piszesz ani kino za bardzo jej nie interesuje ani nic innego. Taka osoba mnie by nudziła. Chyba, że ma inne zalety, no ale podejście do życia nie powinno się aż tak różnic, to ważna sprawa w związku.

truskaweczka19

dziękuję Ci za szeroką wypowiedź. Generalnie temat zamknięty, ale czuję się strasznie i pomimo szukania jakiegoś zajęcia, spotykania się na siłę ze znajomymi jest mi bardzo źle i wczoraj będąc u znajomych już czułem frustrację bo oni weseli a ja udawałem, że się uśmiecham. No nie umiem inaczej. Męczę się i nic na to nie poradzę. Co mnie z nią połączyło? otóż gdy ją poznałem byłem bardzo samotny. Wcześniej trafiałem na kobiety z którymi nie mogłem być z wielu niezależnych ode mnie powodów i wykańczała mnie samotność a gdy zainteresowała się mną bardzo atrakcyjna dziewczyna i sama pchała się na spotkania ze mną to nie mogłem tego odrzucić bo bym był głupcem. Teraz wiem,że i tak jestem głupcem, ale człowiek uczy się tylko na swoich błędach a czasem wcale się nie uczy. Spotkania z nią dawały mi to czego potrzebowałem, a potrzebowałem czułości, ciepła, potrzebowałem kogoś kto poświęci mi tyle uwagi ile potrzebowałem i ona mi to dawała. Naprawdę pomimo zupełnie innych światów z których się wywodzimy to jednak potrafiliśmy znaleźć niesamowite porozumienie i mogliśmy gadać godzinami. Niemniej różnice pojawiały się regularnie, bo ona chciała imprezować, pić i nic więcej a ja wolałem inny tryb życia. I byłoby to do pogodzenia jeśli umiałaby pić z głową i jeśli umiałaby kontrolować swoje seksualne zapędy. Niestety co przykre a o czym tez napisałaś, ona zawsze lubiła być wyzywająca. Ona karmi się opiniami facetów, karmi się ich wzrokiem na sobie. Często słyszałem jak mówiła mi teksty w stylu: "gdziekolwiek nie pójdę to każdy facet na mnie patrzy, robotnicy na budowie przerywają pracę by popatrzeć na super laskę, kierowca autobusu pomylił kierunki i skręcił w inną uliczkę bo mnie zobaczył, rowerzysta wpadł z drzewo bo się zagapił na moje nogi, przechodzień zagaduje i mówi jaka jestem śliczna, piszą do mnie na fb adoratorzy których nie znam, każdy mnie chce, a ja jestem z tobą i zastanawiam się dlaczego. Dlatego że cię kocham, ale masz taką kobietę i doceń to bo już takiej nie będziesz miał nigdy, doceniaj to, że jestem z tobą, że spędzam czas z tobą, że dla ciebie zrezygnowałam z wszystkiego innego". To mi czasem powtarzała. Na ulicy obnosi się ze swoim pięknem, jest nieskromna, bo tak jak napisałaś, jest wiele ładnych kobiet ale nie obnoszą się z tym, ona tak. Najkrótsze spodenki, spódniczki, dekolt, makijaż, solarium, super ubrania. Naprawdę fizycznie bomba i zakręciła mi w głowie a faktycznie seks wyjątkowy z tego też powodu że ma w tym wielkie doświadczenie ale mi generalnie nigdy nie zależało na tym, żeby moja kobieta była biegła w tej materii, bo nie chciałem kobiety wielokrotnie przechodzonej a moja niestety miała ogrom partnerów. Oddalałem jej przeszłość od teraźniejszości, ale ona wracała bo widziałem, że stare nawyki są w niej żywe. Wczoraj już widziałem na fb, że bawi się doskonale z jakimiś typami i swoimi koleżankami na swoich urodzinach. Dopięła swego. A gdy wtedy się całowała z tym typem to dzień później śmiała jeszcze ze mną cisnąć, że jakim prawem ją podglądałem i śledziłem i jakim prawem wybieram jej znajomych. No tupet jakich mało. Kochała mnie na pewno, widziałem po jej wielokrotnych łzach, popełniała wiele błędów, była okropna bardzo często i wtedy powstawały naprawdę mocne kłótnie a potem ona twierdziła, że to ja jestem winny bo atakuję ją słownie podczas tych kłótni zamiast starać się panować nad tym. Ciekawe jak można wtedy panować. Powiedziała mi, że gdybym naprawdę ją kochał to nigdy bym jej nie powiedział, że jest łatwa i daje na lewo i prawo, ale przecież ja o tym jej powiedziałem po przyłapaniu na migdaleniu się a co miałem niby wtedy powiedzieć? że przepraszam, że naszedłem ją? megalomania jej osoby przeszła granice i normy.

Walory zewnętrzne Twojej już byłej dziewczyny, przesłoniły Ci zdrowy rozsądek. Dobrze, że go odzyskałeś. Askingman, byłeś łosiem (bez urazy), a ona nie kochała Cię, tak nie zachowuje się kochająca kobieta. Nie masz kogo, ani czego żałować.  Chyba nie wziąłeś sobie do serca jej słów, jak to powinieneś być wdzięczny jej i losowi, że taka bogini zwróciła na Ciebie uwagę, a do tego w swojej łaskawości zechciała z Tobą być. Prawdopodobnie nie byłeś jedyny, dziewczyna bez skrupułów robiła Cię w konia.
Musiałeś mieć "coś", co uznała za opłacalne, by z Tobą być. Jak widzisz Twoje zerwanie nie zrobiło na niej wrażenia.
Szybko znajdzie zastępstwo, złapie na haczyk swojej atrakcyjności następnego naiwnego i zakochanego. Z pewnością nie będzie to nikt z jej towarzystwa, bo tam wszyscy ją znają.
Co innego bzyknąć chętną panienkę, która nie odmawia, a co innego związać się z latawicą.
Ciesz się, że masz już to za sobą, Ty wygrałeś.

Autorze, tak rozstanie boli, wiem o tym. Ciężko wtedy skupić się na czymkolwiek, ale czas pomoże. Skup się na sobie, a z czasem będziesz myślał o niej coraz rzadziej. Pamiętam jak miałam z byłym, myślałam, że nie zapomnę, że ten ból się nie zmniejszy, a jednak po pół roku było już dużo lepiej. No właśnie, mi jako kobiecie samej nie podobają się dziewczyny typu dużo solarium, wyzywające ubrania, więc ciężko mi powiedzieć co w niej widziałeś i tak, no ale tak, niektórzy faceci chcą z nią być. Tylko, że jak sam widziałeś związałeś się z nią, bo byłeś samotny, więc tak naprawdę sam nie wiedziałeś jeszcze dobrze czego potrzebujesz. Teraz potrzebujesz uwierzyć w siebie, bo jak w siebie uwierzysz, to po takich słowach jak powiedziała Ci była zaśmiejesz się jej w twarz, bo będziesz wiedział, że są żenujące. Nie dasz, by ktoś Ciebie tak traktował. Musisz zrozumieć, że zasługujesz na więcej. Daj sobie czas i nie próbuj wiązać się z nikim innym w szybkim czasie. To nic wtedy nie daje, a pogarsza sprawę często.

Dla wszystkich. Nie da się tego pogodzić. Dwóch różnych żyć o różnym charakterze. Niestety, ale dorosłość i dojrzałość polegają również na tym, że trzeba umieć pogodzić się z tym, że inna dorosła osoba może wybrać po swojemu, także źle. Nie da się też pogodzić wierności i jednocześnie wolnego, swobodnego życia imprezowego.

W powyższym przypadku jedynym wyjściem jest albo postawienie ultimatum (droga rewolucyjna) i konieczności ostatecznego wyboru (co by się wiązało ze zmianą pracy, numeru telefonu i może miejsca zamieszkania - w tym przypadku) a drogą ewolucyjną polegającą na pokazaniu takiej osobie innego życia, poprzez swoją stałą postawę, wspólny dłuższy wyjazd, czy przez pracę nad oderwaniem jej od byłego środowiska. Potrzebne by były też rzeczowe rozmowy, pomoc innych ludzi (swojego środowiska, rodziny, znajomych) - po to, żeby wytworzyć przeciwwagę.

Zabrakło też cech definiującą naszą partnerkę i nasze wymagania. Spostrzegania cech, która u danego człowieka będą rzutować na przyszłe życie. Jak ktoś czasami dużo pije nie oznacza od razu pijaka, ale jak ktoś jest pijaczką czy ćpunem to raczej należało by się zastanowić nad sensem takiej znajomości.