Bardzo się martwię, tracę radość życia, ponieważ żal mi mojej mamy.
Jest po rozwodzie, wciąż sama, Jej rodzice (moi dziadkowie nie żyją). Ja daleko wyjechałam za pracą, brat który z Nią mieszka od czasu do czasu pomoże ale niezbyt wiele. A teraz okazało się, że On może na 4 miesiące wyjechać na szkolenie do wojska, będzie z dala od domu. Tak panicznie boję się, że Ona biedna zostaje sama 
nie wiem czy nie rzucić wszystkiego i wrócić, aby Jej pomagać. Serce mi się kraje.Co robić w tej sytuacji? nie chcę, aby została sama, też bym nigdy nie chciała, to jedna z najgorszych spraw.zostać samą...ja zwariuję, przeżyłam tą wiadomość i chyba nie dam rady być szczęśliwa już, choć mam pracę, chłopaka ale wciąż żal mi mamy, martwię się o nią, zwłaszcza ze nie czuje się najlepiej, ma nerwice, która daje znaki.
- Harvey
- Net-facet
- Nieaktywny
a nie możesz mamy ściągnąć bliżej siebie?
No właśnie, skoro raczej nic jej tu nie trzyma to może warto pomyśleć o przeprowadzeniu jej do Ciebie
- JuliaKaa
- Netbabeczka
- Nieaktywny
Thalia, a czy Ty nie odcięłaś pępowiny?
Ile Ty mamę zamierzasz holować? No chyba, ze jest starsza, niedołężna i wymaga nieustannej opieki to cofam pytanie.
Jest 4 lata po rozwodzie, nie ma rodziców (to się zdarza nawet w młodym wieku) ale rodzina jakaś chyba istnieje, przyjaciele, samodzielne życie?
Dziękuję za odpowiedzi. Oczywiście, że proponowałam Jej by do mnie się wprowadziła, ale Ona nienawidzi dużych miast i to odpada. Co do znajomych i rodziny, nie mamy rodziny ,mamy garstkę ale daleko a po 2 w niezbyt dobrych relacjach, a mama nie ma znajomych.Mam straszne poczucie winy jakoś, że Ona tak tu zostanie sama i nienajzdrowsza
6 2016-03-17 17:55:22 Ostatnio edytowany przez josz (2016-03-17 17:58:16)
- josz
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
Thalia, Twoja mama nie jest jeszcze schorowaną staruszką, która wymaga ciągłej opieki. To smutne, że Twoi rodzice rozwiedli się, ale dlaczego mama nie ma żadnych znajomych?
Nie uważasz, że to trochę dziwne, zwłaszcza, że jak sądzę, mieszka w tamtym miejscu od dawna, lub już jakiś czas?
Nie jesteś odpowiedzialna za jej życie i nie ma żadnego powodu, żebyś rezygnowała z własnych planów i własnego życia na rzecz mamy.
Pisałaś w innym wątku, że Twoja mama nie akceptuje Twojego chłopaka z którym jesteś szczęśliwa, wtrąca się w Twoje sprawy, wywiera na Ciebie presję, nie bardzo liczy się z Twoim zdaniem i uczuciami.
Jak wyobrażasz sobie wspólne życie z nią?
Ważne, żebyś utrzymywała z nią stały kontakt, a z tym przecież nie będziesz miała problemów. W ciągu tych 4 m-cy, Ty i brat możecie ją odwiedzać.
Brat kiedyś także wyjdzie z domu, zwłaszcza że jest wojskowym. Twoja mama musi pogodzić się z myślą, że jej dzieci zaczynają dorosłe życie.
Tylko od niej zależy, co sama zrobi z własnym życiem. Nie poświęcaj się dla niej, bo szybko pożałujesz tej decyzji.
"Mam straszne poczucie winy jakoś, że Ona tak tu zostanie "
Nie ponosisz żadnej winy za to, że Twoi rodzice rozwiedli się, a także za to, że mama skonfliktowana jest z rodziną i nie ma żadnych znajomych, nie sądzisz, że problem tkwi w niej samej?
Dzięki josz. Tak, przeszło mi przez myśl, że to Ona jest temu winna. Ona powtarza jak mantrę, że ma pecha w życiu, że nie ma dobrych ludzi. Przyznaję, że bratowa trochę namieszała w rodzinie, nie była zbyt dobra dla mamy, nie chcę tu opisywać, ale sądzę, że była nie do końca fair wobec mamy, więc nie dziwię się, że nie chce się z Nią bliżej kontaktować. Mama jakoś zawsze trzymała się z dala od znajomych. To prawda, bardzo doceniam, że ktoś w ogóle zwrócił uwagę na inne wątki :*
Tak, boję się że jak wrócę, problem z chłopakiem się nasili.
8 2016-03-17 19:26:47 Ostatnio edytowany przez Naprędce (2016-03-17 19:28:05)
Nie czytałem tamtych wątków, ale wydaje mi się że kluczem jest negatywne nastawienie Twojej Mamy do ludzi, pogłębione dodatkowo rozwodem. Myślę, że jeśli chcesz jej pomóc to powinnaś stopniowo dążyć do przywrócenia równowagi w jej odbiorze świata dokoła niej, który nie jest coprawda sielanką ale też nie jest takim jaki ona go widzi- taki pesymistyczno-paranoiczny odbiór utrudnia jej relacje z innymi ludźmi. A bez kontaktu z ludźmi lepiej raczej nie będzie.
