Pies - Twój czworonożny przyjaciel ze schroniska - Netkobiety.pl

Ja też mam psa-zgubę.
Generalnie jest bardzo dobrze nastawiony do ludzi: jak zobaczył mojego M. to usiadł przed nim, jak by chciał mu powiedzieć, "ale ty wyglądasz - jak mój pan (mój poprzedni pan) ", ale czasem potrafi obszczekać jakiegoś dziadka (wspomnienia z poprzedniego okresu?). Mimo, że jest z nami od kilku lat, to (zarówno jego, jak i mnie) strasznie stresują wyjazdy, zwłaszcza takie dłuższe niż tydzień. On po prostu nie wie, o co chodzi, dlaczego znowu coś się zmienia, ale wie, że nie jest porzucony. Raz nam się zgubił, kobieta która go przygarnęła, wysłała mi zdjęcie - na którym widać, że jest zmartwiony i przejęty sytuacją, gdy nas zobaczył omalże oszalał z radości, a jak wracaliśmy do domu, szedł przy nodze, prawie pod nogami - jak najbliżej nas, by się znowu nie zgubić, dopiero pod domem trochę się zainteresował znajomymi zapachami. Nawet w takiej sytuacji pies umie rozróżnić porzucenie, od zaopiekowania się  w czasie nieobecności.

Na pewno decydując się na takiego psiaka, trzeba okazać mu sporo cierpliwości i ciekawości, by go poznać, bo przecież nie opowie swojej historii. Czasem coś mu się przypomni, ale nic to nie zmienia, jest częścią naszej rodziny.

Rozpięła mu się obroża i pobiegł w las za innym psem. Potem się zagubił. Obok lasu jest osiedle z domkami jednorodzinnymi, wszystko pogrodzone - szukał przejścia i oddalał się coraz bardziej. Szukał nas, ale w końcu zmęczony usiadł pod jakimś domem. Kobieta widząc go, zaopiekowała się nim, zrobiła zdjęcia i wrzuciła na jakiś portal z zagubionymi zwierzakami, my tam też daliśmy ogłoszenie, gdyby strona aktualizowała się od razu, to pewnie jeszcze tego samego wieczora odzyskalibyśmy psa, a tak następnego dnia.
Co zabawne - szybko rozwiesiliśmy ogłoszenia ze zdjęciem, a potem kilka osób na spacerach pytało się, czy to mój pies, bo podobny się zgubił. To miłe, że ludzie przejmują się takimi informacjami.

Moja rada - czasem się tak zdarzy, że zerwie się obroża i pies zostanie bez adresówki. (Poza zachipowaniem) mój pies nosi obrożę przeciwpchelną - jest to jakiś znak rozpoznawczy, a także informacja, że pewnie ktoś go szuka, bo przecież bezpański pies nie miałby czegoś takiego.

Przez moje życie przewinęło się całkiem sporo psów ze schroniska, a ostatniego adoptowałam tydzień temu. Co do rad, to według mnie najważniejsza jest cierpliwość oraz psychiczne nastawienie się na to, że pies może mieć różne problemy. Czasami ludzie biorą psy ze schroniska i oczekują, że zwierzak ma być im dozgonnie wdzięczny, więc każdy jego wybryk i złe zachowanie odczytują jako niewdzięczność. Mają w głowach jakiś obraz tego, co pies "powinien" i mało jest w tym wszystkim zrozumienia prawdziwych psich potrzeb. Najważniejsza jest cierpliwość, chęć poznania psa, nie przyspieszanie niczego na siłę.

Do tej pory nigdy nie potrzebowałam pomocy behawiorysty. Zwykle wspomagałam się lekturą kilku książek i jakoś sama rozwiązywałam problemy, więc pewnie nie były bardzo duże. Nauczyłam się dość dobrze odczytywać mowę ciała moich psów i mało jest złych zachowań, które mnie zaskakują. Nie mam co prawda fachowej wiedzy na temat psiej psychiki, ale intuicyjnie umiem pewne rzeczy wyczuć i wtedy reaguję.

Do rad dodałabym może jeszcze to, żeby nie rozpieszczać nadmiernie zwierzaka. Czasami ludzie tak bardzo współczują tym biednym psom ze schroniska, że po przygarnięciu jednego starają się przychylić mu nieba i popadają w drugą skrajność, pozwalając psu totalnie na wszystko. Natomiast pies potrzebuje jasnych zasad, co daje mu też poczucie bezpieczeństwa. Ważna tutaj jest oczywiście nasza konsekwencja.

Mam dwa dorosłe psy ze schroniska, wzięte jako 4 i 3 letnie.
Początki też sa bardzo ważne. Istotne aby przed zabraniem psiaka do samochodu pospacerować z nim chwilkę poza terenem schroniska, fajnie jeśli to będzie dłuższa chwilka
W domu zasad nalezy uczyć od razu! WPuszczając psa do domu/mieszkania trzeba dac mu swobodę, niech pozna otoczenie we własnym tempie i na spokojnie, ale próby wejścia na łóżko/fotel od razu przerwać jeśli nie planujemy pozwalać psiakowi przesiadywać w tych miejscach.

Warto też przed adopcją odbyc z psiakiem kilka spacerów pa  aby go lepiej poznać i upewnic se czy chcemy tego konkretnie psa. Zwrot z adopcji to niestety częstaforma pozbycia się psa który odbiega od naszych oczekiwań, bo np nie szczeka, nie je suchej karmy albo nie biega za pileczka.