Jak ją odzyskac? - Netkobiety.pl

Nie podjęła jej w ciągu kilku godzin. Wiedziała, że to zakończy od dawna, czekała tylko na pretekst. Spójrz na to z jaśniejszej strony-zazwyczaj kobiety, gdy wiedzą, że zerwą z facetem czekają aż znajdą następnego żeby go zastąpić ("kobieta jak małpa, nie puści się jednej gałęzi, dopóki nie będzie trzymać w ręku drugiej") lub stają się nie do zniesienia, żeby sprowokować faceta i gdy temu puszczą nerwy wmówić mu, że zrywają z nim po jest "be". Ciebie odkrycie tej rozmowy uratowało przed takim losem. Pytanie o to, czy cie kocha mogłeś sobie darować- nie szydzi się z osoby, którą się kocha w rozmowach z koleżanką.
Przeraziła się, gdy zagroziłeś jej zerwaniem bo po pierwsze zaskoczyłeś ją, jej podłość i kłamstwa wypłynęły a nie miały i to jej zazgrzytało. Po drugie jako kobieta przestraszyła się zmian, bycia samą...w pierwszej chwili spanikowała. Po trzecie TY chciałeś z nią zerwać a nie ONA z tobą, no jak to tak? Musiała to naprawić i naprawiła. Odwróciła sytuację i ona zerwała z tobą, teraz jest jej już dobrze. Rozpłakała się na spotkaniu, bo -znów banał- kobiety kierują się emocjami. Scena, którą jej zafundowałeś była taaaka wzruszająca dla niej, być może przeżyła nawet coś w rodzaju katharsis. Jak sam widziałeś po chwili ogarnęła się i kazała Ci w delikatny sposób spadać do domu i spadać z jej życia.
Rozwiązania widzę dwa: dasz sobie z nią spokój albo pozbędziesz się swojego romantyzmu i zaczniesz ją traktować jak hmm...jakby to ująć...mniej wymagająco. Przestaniesz liczyć na to, że cie rozumie, że się z nią będziesz dogadywał, że to "druga połowka pomarańczy", będziesz za to kontrolował i pilnował, byleś tym jej nie udusił. Nie wymagał rzeczy, które ją przerastają. Jednym słowem traktował ją jak hmm...takie zwierzątko domowe. Miłości z tego nie będzie, ale będziesz ją miał. Żeby zwrócić na siebie ponownie jej uwagę albo zniknij i licz, że odezwie się sama, albo idź do niej, pierdolnij pięścią w stół i udowodnij, że nie jesteś już romantyczny.

Nie pierwszy, ale pierwszy kiedy poczułem cos naprawde.

To nie Twoja wina. Po prostu nie pasujecie do siebie. Jedyny Twój błąd to taki, że uwiesiłeś się na niej. Była z Tobą trochę z braku laku albo z obawy przed samotnością, ale z poważniejszym uczuciem to nir miało nic wspólnego, być może także stąd ten brak okazywania uczuć itp.

Nieprawda że to było zbyt powazne i ona się wystraszyła. Ona po prostu Cię nie kochała wcale, nie zawróciłeś jej w głowie. Może jesteś za mało przystojny, może za mało męski, nie wiem. Ona Cię nie chce i tyle.
Ale z dziewczyną która Cię będzie chciała, wyznania po 3 miesiącach to będzie norma! Po 6 miesiącach to będzie już całkiem poważny związek. Nie daj sobie wmówić że pół roku to nic. Np. moi rodzice po 3 miesiącach się zaręczyli, a po kolejnych 4 brali ślub. I są szczęśliwi do dziś, od 36 lat. Po prostu ludzie muszą czuć do siebie dokładnie to samo, wtedy nie ma pojęć jak "zbyt szybko".

To jest tak, że jak kobieta nie kocha faceta, to jego wylewność jest dla niej "trudnym przypadkiem" i jest wkurzająca a czasami nawet odbierana jako psychopatyczna.
Ale gdy kocha faceta, to jego wylewność jest dla niej wspaniała i słodka.

Przestań do niej dzwonić i skomleć by to wszystko ratować, bo z każdym kolejnym telefonem będziesz w jej oczach jeszcze większym psycholem.
Na serio - PRZESTAŃ DZWONIĆ!

To by nic nie zmieniło. Tu żadne dawanie czasu, podejmowanie innych niż w rzeczywitości podjęte decyzji nie dałoby nic. Mało dla niej znaczyło bo nie było uczucia. A bajki o zazdrości itp. są tylko po to, żeby sobie jakoś wytłumaczyć to, że to ona jest tą złą, która Cię zostawia.

Dzieki wielkie za rade. Troche mi ciezko, szczegolnie dzisaj. Ale pozostaje chyba jedynie wziac sie w garsc i sprobowac o tym nie myslec.

czyli pierwszy poważny. Będzie boleć, ale wyjdziesz z tego. Pamiętaj, by nie skupiać się na tym, czego Ci brakuje, bo to studnia bez dna. Raczej myśl o tym w kategoriach cudownego przeżycia, które minęło. Jak dzieciństwo. Depresji z powodu braku dzieciństwa raczej się nie widuje, mimo,że dzieciństwo bywa cudowne.

A co do zachowania dziewczyny: być może zachowała się tak, żeby "to ona rzuciła". Ludzie są dziwni i mają często jakieś zaburzenia ego, próbują udowodnić sobie i innym, że rzeczywistość jest taka, jak im się wydaje (a nie taka, jaka rzeczywiście jest). Jeśli się już rozstać, to "na jej zasadach", żeby w przyszłości mówić "to ja skończyłam". Tak jakby bycie porzuconym robiło z niej gorszą osobę. W każdym razie, miłości z jej strony bym nie oczekiwał, ani teraz, ani nigdy w przyszłości.