Muszę zaprosić kogoś na ślub a bardzo nie chcę. - Netkobiety.pl

Sęk w tym, że przyjęcie będzie kameralne na 12 osób i nie da się nie zauważyć jej obecności.
Zdaję sobie sprawę, że będzie to co najmniej mówiąc niekomfortowa sytuacja dla brata.
Gdybym brała pod uwagę, że jednak możemy ją zaprosić - nie byłoby tematu. Już od dawna zastanawiamy się nad tym jak to rozwiązać dlatego piszę tutaj, może ktoś miał podobną sytuację ?
"Zawieszenie broni" lub pogodzenie się też nie wchodzi w grę, ja mogłabym spróbować ale nie mam ani grosz zaufania, że Ona zachowa się jak trzeba i nie wywinie mi jakiegoś numeru.

Nie jest to zwykły brak sympatii - "bo tak" mam powody i doświadczenie żeby wiedzieć jak się skończy jej obecność.

Może odwrotnie - zaproś oboje, ale dyskretnie porozmawiaj z bratem, powiedz mu, żeby ją trochę przyhamował. Czy on w ogóle wie, że oboje jej nie lubicie?

Jak zrobisz tak, jak napisałaś wyżej, to masz niemal jak w banku, że zrobi wszystko, wyjdzie z siebie i stanie obok, byle tylko zepsuć Ci ślub. Mówię Ci, pogadaj raczej z bratem.

Powinnaś zaprosić ich oboje, zaproszenie samego brata nie wchodzi w grę, tak się po prostu nie robi.

Skoro narzeczony ma dobre relacje z bratem, niech go weźmie na stronę i powie, jak sprawa wygląda - niech brat porozmawia ze swoją kobietą i ją przywoła do porządku.
I tyle.

Byłam w podobnej sytuacji ale od drugiej strony. Zostałam zaproszona na wesele do znajomych z osoba towarzyszącą. Moim partnerem miał być chłopak z którym się  wtedy, od dłuższego czasu, spotykałam. Na 2 miesiące przed imprezą zerwaliśmy. Ex był bardzo  żywiołowym, głośnym i dominującym typem. To co mnie do niego przyciągnęło po jakimś czasie zaczęło irytować. Do tego kilka innych akcji i tak z obecnego stał się ex. Po rozstaniu okazało się że większość z moich znajomych z trudem goscia tolerowała. W tym Ci organizujący wesele. Nieśmiało przyznali mi się, że odetchnęli z ulgą na wieść o naszym rozstaniu i o tym, że tak nielubianej przez nich osoby nie będzie na ich imprezie.

Chodzi mi o to że z sympatii do mnie zdecydowali się na obecność na weselu osoby której nie lubili. Moja obecność była ważniejsza. Z drugiej strony też nie wiem jakbym zareagowala, gdyby poprosili mnie o przyjście samej. Pewnie trochę byłoby mi przykro. Nie wiem też jakbym miała to przekazać tej drugiej osobie - "Sorry, moi znajomi Cię nie  lubią, więc na wesele idę sama." Jakieś to dziwne.

Z kolejnej strony poproszono mnie kiedyś na wesele bez osoby towarzyszącej a byłam w związku. Tutaj problemem było to, że impreza była daleko oraz był kłopot z noclegiem. Były w sumie zareagował normalnie i nie miał do mnie pretensji.

W mojej opinii niestety babę dobrze byłoby zaprosić. Dobrze byłoby porozmawiać wcześniej z bratem na temat jej zachowania i  żeby, w miarę możliwości, starał się hamować jej zapędy do bycia jędzą. Myślę, że jeżeli ktoś poprosiłby mnie o kontrolę nad zachowaniem mojego partnera nie odebrałabym tego negatywnie.

Tak mogę Ci poradzić jako osoba, która los kiedyś pokarał afektem do antypatycznego gbura

Może dziewczyna świadka nie jest w porządku, ale ciebie też obowiązuje kultura. Nie szafuj tak, kto ma przyjść, a kto nie, bo nie wiadomo czy za rok dwa to ona może zapraszać na ślub z bratem i może powiedzieć, że ty nie jesteś mile widziana. Jeżeli oni są parą traktuj ich jak parę i swoje osobiste animozje zachowaj dla siebie. Tym bardziej, że oczekujesz, że jej chłopak ma być świadkiem. To, że bierzesz ślub nie oznacza, że sodówka może uderzać ci do głowy. Duże wesele ma to do siebie, że mogą pojawić się osoby za którymi nie przepadamy, ponieważ to nie my decydujemy o osobach towarzyszących osób zaproszonych.

Możesz spróbować jeszcze bardziej naokoło - porozmawiaj z rodzicami, niech oni poproszę syna, by pilnował swoją sympatię, z ich ust taka uwaga będzie bardziej na miejscu.
A ty możesz się przygotować na jej zachowanie - po pierwsze możesz ją unikać, na tyle na ile jest to możliwe, w końcu to twój dzień, po drugie - możesz być dla niej przesadnie grzeczna np. jeśli zacznie po chamsku komentować np. dekorację sali, spróbuj znaleźć w wypowiedzi coś, z czym się zgadzasz i ją pochwal, powiedz, że ma nadzwyczaj dobry gust, wyczucie smaku, itp. (taka lekka kpina i nie denerwuj się, tylko zachowaj zimną krew i uśmiech od ucha do ucha). Po takim tekście na pewno nie będzie wiedziałam, co powiedzieć.
Myślę, że takie osoby narzucają innym swój sposób zachowywania się, wiedzą jak inni reagują na nich, trochę manipulują otoczeniem, natomiast nie potrafią się odnaleźć, jeśli to ktoś im narzuci swój sposób zachowania.

No teoretycznie masz prawo, tylko Ty nie bierzesz tego ślubu sama ze sobą, a chyba o tym zapominasz. To tak samo dzień Twojego faceta jak i Twój. Sama napisałaś, że ma dobry kontakt z bratem, a Ty na siłę chcesz go zepsuć w jeden dzień. No bo chyba nie sądzisz, że brat narzeczonego przejdzie nad taką decyzją do porządku dziennego? Zapewne to się odbije na ich relacji. Jeśli w taki sposób chcesz zaczynać nowe życie, to zbyt dobrze Wam nie wróży. Chyba że narzeczony nie chce tej dziewczyny tak samo mocno jak Ty? Inaczej może się to odbić także na Waszym związku, bo będzie miał do Ciebie pretensje, że przez Twój egoizm pogorszył sobie stosunki z bratem. Gdzie w tym wszystkim jest on? Bo chyba ani razu nie wspomniałaś co on o tym sądzi, a to w końcu jego rodzina, więc też JEGO decyzja, nie Twoja.

Mój narzeczony równie nieznosi jej jak ja. Chyba, już też o tym wspomniałam. Ja mam z Nią większy konflikt, ale oboje nie chcemy jej na ślubie. Rozmawiałam z Nim na ten temat, że może to się odbić na stosunkach z bratem. Dlatego szukamy razem jakiegoś rozwiązania i nie jest to tylko moja fanaberia i proszę mi nie zarzucać, że zapominam o narzeczonym, sama ze sobą ślubu nie biorę żeby decydować o wszystkim, może ma jeszcze pisać tu ze mną ..?

Cyngli - to dobrze, że w Twoim życiu nie pojawiła się taka osoba która potrafi zepsuć taką uroczystość tylko się cieszyć, niestety ja taką znam i jej możliwości. Więc możesz wierzyć lub nie, ale zwyczajnie nie da się jej zwyczajnie olać. Przekrzyczy wszystkich byle zostać w centrum uwagi  -.-

Skoro to również jego pomysł, to niech sam pogada z bratem i wyjaśni sytuację, jeśli mają takie dobre relacje. No bo innego rozwiązania nie ma, ktoś musi to powiedzieć, a już najlepiej, żeby to zrobił brat, a nie obca osoba (w tym wypadku Ty). Chociaż to też zależy jakim człowiekiem jest brat narzeczonego. Mnie akurat uraziłoby, gdyby to było takie kombinowane i nie wprost, a w powiedzeniu wprost przynajmniej cenię szczerość. Zresztą gdybym była na miejscu tego faceta, to sama kazałabym dziewczynie siedzieć w domu, gdybym wiedziała, że ma zatargi z młodymi. Jeśli ktoś jest niekulturalny w towarzystwie, to nie ma sensu go zabierać. No ale domyślam się, że on ma klapki na oczach.

Cyngli - nie mówię, że nie miałaś podobnej sytuacji bo tego nie wiem, uważam tylko, że nie miałaś okazji poznać kogoś takiego skoro tak łatwo przychodzi Ci ocena "pogadajcie i po sprawie" Nie wiesz, że z niektórymi ludźmi nie da się tak poprostu usiąść i pogadać ? Myślisz, że nie próbowałam ani razu ? To jest kilka LAT różnych negatywnych historii i mimo prób dogadania się - bo w końcu rodzina, bo dzieci mogłyby się chować razem to niestety jak grochem o ścianę. Nie wiem do czego mam to porównać ale to tak jakby Kaczyński miał się dogadać z Tuskiem ) ( przepraszam, za wątek polityczny ale nic lepszego mi na myśl nie przyszło)

BłękitnyPacyfik - chyba mamy inną definicję wystającej słomy z butów, zastanawiam się jak rozwiązać problem więc nie uważam żebym zasłużyła sobie na niesprawiedliwą ocenę. Po drugie przychodzenie do brata w łaski z chrztem ? No dobre sobie, jedno nie świadczy o drugim świadek nie musi być chrzestnym po za tym nikt nie mówił o reszcie rodzeństwa mojego narzeczonego. Owszem masz racje, że nie da się w 100% ale można uniknąć towarzystwa osoby która klnie jak szewc nawet w stosunku do osób starszych, jest głośna i złośliwa.

To ja mam ją zapraszać bo tak wypada a ona będzie rzucać kur** i komentować wszystko negatywnie, drzeć gebe - inaczej sie nie da tego nazwać. Btw to nie jest tylko moje zdanie, po innych imprezach rodzinnych to ani moja rodzina jej nie trawi ani rodzina naszych facetow - lacznie z ich rodzicami i rozmawialam juz na ten temat ze "swoja" strona gosci nikt nie wie jak to rozwiazac ale tez nikt chetnie z nia do stolu nie usiadzie. Sama sobie zasluzyla na brak sympatii do niej.

Mam pozwolic jej zepsuc przyjecie bo tak wypada ? Bo kultura ? Ona nie ma za grosz kultury. Tak jestem 100% pewna, ze to zrobi.

Przyznam rację, że moje nastawienie jest bardzo ważne, ale nie zgodzę się, że to TYLKO ode mnie zależy. Tak samo jak nie jest to tylko dla mnie przyjęcie i nie tylko ja na nim będę.