Tak bardzo chcemy być uczciwi i dobrzy względem naszych bliskich, ale często zachowujemy się niemoralnie, co jednak nie przeszkadza nam uważać się za uczciwych. Jak to możliwe? I dlaczego choć tak boli nie potrafimy się jednak z krzywdzenia innych wyzwolić ? Czy życie musi być tak brutalne ? Doprowadziłam do zwolnienia zdolnej pracownicy, która była moją koleżanką w pracy bo obawiałam się ,że w przyszłości mogłaby zagrozić mojej pozycji w firmie. Zdradzam męża z kolegą z pracy, bo nie czuję się z mężem szczęśliwa a nie chce tracić życia ... Czy myślicie ,ze jestem bardzo niemoralna ? Postarałam się o zwolnienie koleżanki dlatego ,ze się bałam - znałam jej ambicje i wiem ,że ona by mnie zdradziła i gdyby ktoś jej zaproponował moje stanowisko - przyjęłaby je bez wahania. Zdradzam męża - bo od 3 lat ważniejszy dla niego jest telewizor niż ja ... Czy musiałam ich krzywdzić ? Tylko na mnie nie krzyczcie za bardzo i tak jestem zdołowana 
1 2008-08-24 11:26:01 Ostatnio edytowany przez centka (2008-08-24 11:27:35)
- centka
- Niewinne początki
- Nieaktywny
- Verissimo
- Przyjaciółka Forum
- Nieaktywny
To nie jest kwestia moralności czy też jej braku bo z jednej strony czujesz że twoje postępowanie krzywdzi bliskie ci osoby a z drugiej starasz się wytłumaczyc . Masz w sobie wewnętrzny konflikt albo ja albo oni. to duży problem jeśli chodzi o męża to straciłaś z nim kontakt czujesz sie przez niego zaniedbana ale czy ten romans daje ci szczęście widzisz z tym mężczyzną wspulną przyszłośc bo jeśli nie to czy robisz to tylko dla zaspokojenia swaoich potrzeb sexualnych. A może chcesz z mężem ułoży sobie życie i pragniesz aby wkońcu zaczoł na ciebie zwracac uwage bo jeśli tak to tylko szczera rozmowa rozwiąże tą sytułacje i pruba walki o związek. Jeśli chodzi o koleżanke z pracy to powiem krutko skoro mówisz że zdradziła by cię to wcale nie byłyście koleżankami osobiście wolała bym postarac się wyróżnic bardziej przyłżyc w pracy niż podkładac komuś świnie bo nie oszukujmy sie jest to nie etyczne i nieprofesjonale zachowanie. Nie mam pewności ale wydaje mi sie że masz duże kompleksy dotyczące twoich umiejętności i twojej osoby i powinnaś nad tym popracowac. Nie chce cię rozczarowac ale koleżankami juz nie będziecie jeli ona wie że to dzięki tobie straciła prace natomiast jeśli nie to chyba nie będziesz umiała tak bez niczego z nią dalej rozmawiac.
Choc tak na prawde przydała by się rozmowa i przeprosiny bo po prostu tak się nie robi staraj się nauczyc zdrowej konkurencji a nie tanich chwytów bo predzej czy puźniej to zaprocętuje. Postaraj sie naprawic zaistniałe sytułacje lub chociaz zdecydowac czy to jest to czego oczekiwałaś.
- Paulina
- Tajemnicza Lady
- Nieaktywny
To nie tyle życie jest brutalne, brutalne było Twoje zachowanie. Odpowiadając na Twoje pytanie: krzywdzimy bliskich nam ludzi, bo myślimy tylko o sobie. W Twoim przypadku ludzie których skrzywdziłaś widocznie nie są Ci bliscy. Nie wierzę,że będąc w cudownym związku i czując więź z małżonkiem można go zdradzić. Ważniejszy od małżeństwa jest dla niego telewizor, a czy dla Ciebie nie jest ważniejsza satysfakcja seksualna? Czy próbowałaś rozmawiać z mężem, naprawić to co jest między Wami? Jeśli nie czujesz potrzeby, to może warto abyście pomyśleli o rozwodzie? Szczęście jest decyzją. Podejmij ja, bo sama widzisz do czego to wszystko prowadzi-wyładowujesz swoje frustracje i lęki na współpracownikach.
- laura24
- Do zakochania jeden krok
- Nieaktywny
To nie zycie tylko raczej twoje zachowanie:*
zycie nie jest brutalne tylko ludzie ktorzy popelniaja bledy
ja nie bede cie oceniac,
ani krzyczec ale lepiej powiedz mezwoi prawde
bo wczesniej czy pozniej bedziesz miala wyrzuty sumienia wiem to po sobie:*
