Boje się że partner mnie zostawi - Netkobiety.pl

Pisze tu ponieważ mam wrażenie że wszystko zepsulam w związku.
Mój partner się denerwuje na mnie że mało zarabiam, choć na początku mówił że to jest ok, że będzie mnie wspierał. Z wielu rzeczy się wycofał. Ciągle mówi że powinnam schudnąć, że nie mam ambicji, że jestem miękka i słaba. Że powinnam mu robić jakieś sceny żeby mu się chciało dbać o siebie a ja na nic się nie denerwuje. Czy wy mężczyźni lubicie jak kobieta na was krzyczy i się na was wkurza? Wiem że ma ciężki czas w pracy to jaka ja scenę powinnam mu robić?
Bardzo go kocham ale mam wrażenie że tylko wyszukuje we mnie wady dzięki którym może mnie wkrótce wyrzucić.

Jak to wygląda z tymi scenami? O co one powinny być ?
Czuje że jestem po prostu do bani

Pisze tu ponieważ mam wrażenie że wszystko zepsulam w związku.
Mój partner się denerwuje na mnie że mało zarabiam, choć na początku mówił że to jest ok, że będzie mnie wspierał. Z wielu rzeczy się wycofał. Ciągle mówi że powinnam schudnąć, że nie mam ambicji, że jestem miękka i słaba. Że powinnam mu robić jakieś sceny żeby mu się chciało dbać o siebie a ja na nic się nie denerwuje. Czy wy mężczyźni lubicie jak kobieta na was krzyczy i się na was wkurza? Wiem że ma ciężki czas w pracy to jaka ja scenę powinnam mu robić?
Bardzo go kocham ale mam wrażenie że tylko wyszukuje we mnie wady dzięki którym może mnie wkrótce wyrzucić.

Jak to wygląda z tymi scenami? O co one powinny być ?
Czuje że jestem po prostu do bani

Pisze tu ponieważ mam wrażenie że wszystko zepsulam w związku.
Mój partner się denerwuje na mnie że mało zarabiam, choć na początku mówił że to jest ok, że będzie mnie wspierał. Z wielu rzeczy się wycofał. Ciągle mówi że powinnam schudnąć, że nie mam ambicji, że jestem miękka i słaba. Że powinnam mu robić jakieś sceny żeby mu się chciało dbać o siebie a ja na nic się nie denerwuje. Czy wy mężczyźni lubicie jak kobieta na was krzyczy i się na was wkurza? Wiem że ma ciężki czas w pracy to jaka ja scenę powinnam mu robić?
Bardzo go kocham ale mam wrażenie że tylko wyszukuje we mnie wady dzięki którym może mnie wkrótce wyrzucić.

Jak to wygląda z tymi scenami? O co one powinny być ?
Czuje że jestem po prostu do bani

Solaris bardziej mam lekowy styl przywiązania.
John a jak mam stać się lepszą, wspierająca wersja? Aby miał oparcie na mnie?
Minne są dobre momenty i bardzo je doceniam.

Mój partner się denerwuje na mnie że mało zarabiam, choć na początku mówił że to jest ok, że będzie mnie wspierał. Z wielu rzeczy się wycofał. Ciągle mówi że powinnam schudnąć, że nie mam ambicji, że jestem miękka i słaba. Że powinnam mu robić jakieś sceny żeby mu się chciało dbać o siebie a ja na nic się nie denerwuje.

Jak czlowiek krytykuje druga osobe za brak ambicji, bycie miekkim i slabym to oznacza, ze nie czuje sie z ta osoba bezpiecznie.

Co to jest lękowy styl przywiązania? Brzmi jak temat na forum bdsm

She19891989 napisał/a:

Dziękuję Priscilla za bolesna i rzeczowa opinie.

Johnny ja jestem/ byłam bardzo samodzielna, ogarnięta, po prostu najpierw dał mi taki sygnał że wszystkim się zajmie a teraz go to przerosło.

W dalszym ciągu podkreślam że nie mam nadwagi, po prostu on ma gust taki że lubi super chudziutkie dziewczyny, a moja waga nie pokazuje że jestem otyła.
Co do mojej zaradności pracuje, robiłam kursy,szkolenia, mam jakieś pasje, którym z racji nowego związku mniej się oddawałam i faktycznie to zaniedbałam.
Mam lekowy styl przywiązania, trudno mi się funkcjonuje.

No to widac ten zwiazek na Ciebie dobrze nie wplywa.
Moim zdaniem warto spojrzec z perspektywy na caly czas spedzony razem i odpowiedziec sobie - niezaleznie od tego kto jest winny - "czy jestem teraz w lepszym czy gorszym polozeniu niz wczesniej".
I na tej podstawie podjac decyzje o kontynuacji tej relacji.

I nie mysl o jakis psychoterapeutycznych teoriach typu "styl przywiazania" bo sie tylko zamyslisz i zaczniesz sobie tlumaczyc zycie zamiast je zmieniac.

Perwersyjny za to szczupł napisał/a:

Co to jest lękowy styl przywiązania? Brzmi jak temat na forum bdsm

Polega na silnym lęku przed odrzuceniem i potrzeba zapewniania o uczuciach

She1989, zaledwie w połowie stycznia napisałaś:

She19891989 napisał/a:

Witajcie

Jak u Was jest z rozliczaniem się w związku? Zawsze to jest 50/50?
Jakbyście podeszły do tego,że Wasz partner daje Wam do zrozumienia że nie musicie pracować, możecie sobie odpocząć i że on się wszystkim zajmie?
Na daną chwile sobie tego nie wyobrażam, zawsze byłam niezależna i miałam swoje pieniądze, nie chciałabym być zależna finansowo. Jak byście delikatnie odmówiły?

Wtedy miałaś wątpliwości, czy godzić się na to, by nie pracować, rozumiem, że ta kwestia pozostała na niezmienionym poziomie i jednak cały czas masz swoje dochody, ale... to jest bardzo krótki okres, a jednak w tym czasie partner zdążył przejść z jednej skrajności w drugą.
Dla mnie tego typu ustalenia są obowiązujące, więc gdybyś wtedy przestała pracować, a dziś miałby o to do Ciebie pretensje, to z jego deklaratywnością coś jest mocno nie tak i zwyczajnie nie możesz ufać temu, co słyszysz.
Jasne, że sytuacja w życiu lubi się zmieniać, wtedy warto być elastycznym, ale (litości!) minęło zaledwie pięć miesięcy, co znaczy, że on próbuje (mniej lub bardziej świadomie) Tobą sterować, przy okazji wprowadzając w głowie chaos. W ten sposób nigdy nie będziesz wystarczająca, a przede wszystkim nie osiągniesz poczucia stabilności emocjonalnej.

W kwestii Twojej wagi - jeżeli sama ze sobą czujesz się dobrze, to ostatnie, co powinnaś robić, to chudnąć dla niego, tym bardziej, że to nie chodzi o Twoje zdrowie, ale jego widzimisię.

Czytam i czytam te wątki i doszedłem do wniosku że ja to jednak fajny facet jestem

Dziękuję że odpisałaś.
Tak, miałam wątpliwości i trzymałam się i trzymam obecnej pracy. Od tamtego czasu gdy rozmawialiśmy o finansach w związku zmienił nastawienie kilkukrotnie. Szukam nowej, lepiej płatnej pracy, okazało się też że tego ode mnie oczekuje a wcześniej mówił,że mogę zająć się rozwojem artystycznym co nie przynosiloby żadnych dochodów.

Mam ogromny mętlik w głowie bo bardzo dużo w tak krótkim czasie się zmieniło z tego co mówił, jednego dnia chce się widywać regularnie i często, kolejnego tygodnia uważa że za dużo chce się z nim widywać i to jest męczące dla niego.
Robię się niepewna naszej relacji ale nie mam stabilności w jego decyzyjności.

Co do mojej wagi, nie mam nadwagi, jestem szczupla chodzi o jego gust

Tak, o tym że komentuje moja wagę tak, raz na lepsze raz gorsze momenty.
Ale najbardziej ta zmiana zdania ciągle mnie rozbija, przykład taki, uważa że ja ciągle chce się z nim widzieć i jak na dorosła osobę to jest nienormalne a jak powiedziałam,że dobrze dziś się nie zobaczymy to właśnie tego dnia akurat przyjechał bo chciał spędzić ze mną czas, potem mi wyrzucał że to przeze mnie bo ja chciałam.

Jak mówiłam,to chwila była spokoju. Reaguje na to.