Lęk wysokości a wyjazd w góry - Netkobiety.pl

Myślę, że nikt na forum nie jest w stanie przewidzieć jak możesz się zachować i czy nie dostaniesz ataku paniki, gdy spojrzysz w dół z pewnej wysokości, zważywszy na twój "paniczny lęk. Ty znasz siebie najlepiej i wiesz czy dasz radę. Najgorsze co możesz zrobić, to "chojrakować", nikogo nie uprzedzić o swoim strachu i wyjść z całą grupą w góry a potem niech cię znoszą na plecach, albo ktoś będzie musiał cię odprowadzać gdzieś z połowy wycieczki, bo nie dasz rady pójść dalej ani zejść sama.

Czy niezbyt pochopnie rzuciłaś się na tę wycieczkę? Nad jakieś jezioro, morze, albo szlakiem leśnym wycieczek nie było?

Trudno mi teraz napisać jednoznacznie jakie są szlaki przy Szklarskiej Porębie, bo to odległe dzieje, natomiast ogólnie Karkonosze są górami łagodnymi i porośniętymi lasami. Na pierwsze wyprawy z małym synkiem wybrałam właśnie te góry i to był strzał w dziesiątkę. Jeśli nie ma nagich szczytów i urwisk, co w Karkonoszach jest rzadkością, w przeciwieństwie do Tatr czy Pienin, lęk wysokości w niczym nie przeszkadza by po takich górach chodzić. Taka trasa to po prostu ścieżka w lesie albo na łące, tyle, że ostro się wznosi pod górę.
Najlepiej będzie gdy zapoznasz się z planowaną trasą i zapytasz osoby znające teren, czy są tam jakieś urwiska skalne albo odsłonięte strome zbocza.
Myślę, że nie powinnaś tam napotkać trudności idąc szlakiem z grupą ludzi.

Brunetka93
Nie wiem, czy właśnie na tym wyciągu nie dostałam pierwszy raz w życiu jakiegoś małego ataku paniki w dawnych czasach, bo coś mi się kojarzy. Kojarzy mi się, że wtedy twardo siedziałam na tym krzesełku i się nie ruszałam z miejsca. Od tamtego czasu wyleczyłam się z lęku wysokości do tego stopnia, że zjeżdżałam tyrolką jakieś 150 metrów nad ziemią. Wg mnie nie ma się czego bać, oglądałaś te zjazdy na yt, wiesz z czym to się je, jak wysoko jest ta kolejka nad ziemią. Ja bym zaryzykowała. Kwestia jeszcze lęku przestrzeni, masz taki? Miałaś okazje sprawdzić?

Ja tez mam lek wysokosci, ale jak bylam w gorach to dobrze sie czulam. Jedynie na wyciag nie moglam wlezc, ani na zadno wysokie na wesolym.miasteczku (to co dla doroslych oczywiscie) raz wlazlam na taki statek co jak sie buja to chyba 300 metrow nad ziemia to sie darlam chyba mnie cale miasto slyszalo wogole to juz sie zegnalam z zyciem niewiem jakim cudem to przezylam. Jeszcze naprzeciwko mnie siedziala inna dziewczyna to tez widzialam, ze sie boi to sobie tylko myslam "Boze wszyscy zginiemy " takze jak bedziesz w gorach to na zadne wysokie atrakcje nie wchodz.

Ja sie boje, ze taki wyciag stanie w miejscu to by bylo najgorsze. Chyba bym wyskoczyla w tej panice ja pierdziele tak na wysokosci utknac.  Dlatego tam nawet nie wlaze.  Bo juz nie raz byl przypadek, ze wyciag nagle stanal

Przestań straszyć

Ale to przecież żaden problem, nie wiem jaką trzeba być panikarą, żeby bać się zatrzymania wyciągu na parę minut, przecież nic przez to się nie stanie.
Za dużo analizujesz.

Tak, właśnie ten film oglądałam wczoraj. Myślę że z przestrzenią nie powinnam mieć problemu, głównie chodzi o wysokość. Np byłam ostatnio na molo w Kołobrzegu i to molo jest dość wysokie, to patrząc z góry miałam lęk ale po zejściu na niższy poziom molo, tam gdzie morze było na równi już w ogóle lęku nie odczuwałam.

Ja mam tylko lek wysokosci jak nie mam pod soba powierzchni czyli jak jestem gdzies w powietrzu, jak wiem,ze stapam po podlozu to moge wchodzic wysoko i nic mi nie jest.

Cześć wszystkim, ja już po wyjeździe w góry. Wjechałam na Szrenicę i powiem że bałam się dość mocno jednak, bo nie wiedziałam że to jest tak wysoko. Żadnego większego ataku paniki nie dostałam, ale po prostu jechałam w strachu. Czym było dalej to przyzwyczajałam się coraz bardziej do wyciągu i wydaje mi się że teraz wsiadłabym już na niego kolejny raz i bym sie tak nie bała. Okazało się że na wycieczce była starsza Pani która jeszcze bardziej się bała niż ja i przed samym wsiadaniem na wyciąg robiła taką panikę że nie jedzie, że zawraca i że nigdy w życiu nie pojedzie a i tak wsiadła i pojechała i też jakiegoś większego ataku paniki nie miała. Na drugi dzień mieliśmy wjazd na skocznię w Harrachowie ale to już nie zdecydowałam się tam wjechać, bo wystarczył mi wjazd na Szrenicę. Mimo wszystko wydaje mi się zaczęłam pokonywać lęk wysokości w górach, więc faktycznie jest to dobra terapia. Będąc na szczycie Szrenicy w ogóle nie bałam się. W przyszłym roku wybieram się prawdopodobnie do Zakopanego, pokonywać jeszcze wyższe góry.