Mama wpędza mnie w poczucie winy vs własne życie - Netkobiety.pl

A co ma być z domem? - No sprzeda się go i tyle.
Jak się nie chce sprzedać to można wynajmować.
A o brata martwić się nie musisz, niech wyjedzie do miasta to zawsze jakąś pracę znajdzie. Powiedz mamie, że nie dasz się wkręcić w jej rolę opiekunki dorosłego leniwego, niezaradnego  mężczyzny. Ty będziesz mieć własne dzieci i to im będziesz poświęcać swoją uwagę, czas i energię. Brata wychowywać nie będziesz.
Dobrze by było aby mama nauczyła brata sprzątać i gotować jeszcze za swojego życia, bo zginie biedactwo jak mu rodzice poumierają.

To bezczelne co robi Twoja mama, przykro mi
Nie sabotuj życia z narzeczonym, no chyba nie myślisz że pojedzie mieszkać do Ciebie?
Sama jestem mamą 22 i 27 letnich dzieci, i w życiu bym ich niczym nie obciążała,  bo ich kocham.

Myślę, że Twoi rodzice tak naprawdę nie o dom się tak martwią tylko o syna. Wiedzą że jeśli Ty weźmiesz dom to będziesz go remontować, robić opłaty i pozwolisz bratu leniowi w nim mieszkać.m dożywotnio.  Jeśli natomiast będziesz mieszkała w swoim mieszkaniu ze swoim przyszłym mezem  i swoimi potencjalnymi dziećmi to dom pewnie będzie trzeba sprzedac po ich śmierci bo brat go nie utrzyma a poza tym jednak Tobie też będzie się należała część spadku. Wy swoją część pieniędzy mądrze zagospodarujecie a brat pewnie swoje przeje przepije i przebimba by finalnie skończyć jako bezdomny menel. Stąd parcie rodziców żeby Cię wbić w ten dom i domyślnie dożywotnią odpowiedzialność za brata.
O ile brat nie jest niepełnosprawny umysłowo lub schorowany to jego problem co zrobi ze swoim życiem. Bo nie wierzę że nie może znaleźć pracy gdziekolwiek nawet w magazynie. Nie daj się więc wrobić w bycie rodzinnym jeleniem. Skończysz jako zgorzkniała kobieta bez miłości i z dorosłym
leniem śmierdzącym na utrzymaniu. Rodziców wzięłabym na rozmowę i powiedziała otwarcie że ich postawa Cię rani bo wychodzi na to że bardziej kochają swoje plany na temat losów domu i brata niż Ciebie. A dowodem tego jest to że każą Ci zrezygnować z miłości i planów życiowych bo z tym równa się pozostanie w tym domu przez Ciebie. Nie będziesz dłużej tolerować tego szantażu emocjonalnego i takich nacisków. A jeśli chcą mieszkać w ruinie to ich wybór a nie Twoja wina.

Xcay. Sprzedać mieszkanie, tylko nie wpadaj przy tym w jeszcze większe poczucie winy. Bez sensu jest dom w momencie, kiedy mieszkańców jest raptem trzech, z tego co piszesz.

Co ty, tacy ludzie nie zrozumieją... Syneczek zawsze będzie kochany, a Autorka będzie tą złą.

Odbył się casting na opiekuna dla rodziców i wygrałaś go ty! gratuluje!
Mama zamiast suszyć głowę bratu że skoro z nimi  mieszka to ma odpicować całą chate i zacząć zastanawiać się jak spłacić twoją połowe spadku, stwierdziła że lepiej uwiązać obrotniejszą osobe do opieki na starość czyli Ciebie.
O ile nie jesteś dziedziczką rodu Potockich dom rodzinny możesz mieć w pompie. To pewnie jakaś rudera wybudowana kilkadziesiąt lat temu z kradzionych materiałów na odrolnionej działce, a nie rodowy dworek z historią sięgającą XVI wieku. Twojej mamie się coś pomyło z tym domem rodzinnym. Ot zwykły dom wybudowany kiedy był baby boom jakich dużo. Jak ma być dom rodu to i musi być dziedzic. A jak nie ma dziedzica to trzeba schowac sentymenty do kieszeni i kupić sobie mieszkanie z windą w małym mieście obok supermarketu żeby przeżyć godnie emeryture.

Trochę takich rodziców jest. Znam z pierwszej ręki taki oto przypadek:
Rodzeństwo 29 i 30 lat z Krakowa, rodzice tuż przed emeryturą. Matka już martwi się o starość, nie chce wylądować w DPSie gdy dopadnie ją Alzheimer albo inne choroby. Córka wyprowadziła się na stałe do Trójmiasta. Syn został na miejscu w Krakowie. Matka przepisała synowi mieszkanie 3-pokojowe, a córce powiedziała, że grosza nie dostanie, bo z niej nie będzie miała pożytku na starość, skoro się tak daleko wyprowadziła. Matka wymyśliła sobie, że gdy podupadnie na zdrowiu to syn z żoną (której nie ma i póki co nie zanosi się żeby miał) wprowadzi się do ich 150m2 domu i synowa będzie się nią zajmować XD

trafna diagnoza, ale rozwiązanie nie do końca dobre