Brak rozmów, zrozumienia i seksu. - Netkobiety.pl

Najprościej będzie chyba drzwiami.
U mnie było dokładnie to samo, kiedy pojawiły się problemy wychowawcze z synem mojej partnerki, a nawet nie jakieś tam faktyczne problemy, tylko zwykłe duperele z których ona robiła nie wiadomo co, jedynie po to, aby mieć pretekst do spotykania się z ojcem chłopaka, czy to gdzieś na mieście razem tylko we dwoje, czy to u niego w domu, czy to gdzieś tam jeszcze indziej na przykład u jego rodziców na obiedzie "bo mnie zaprosili, to co miałam odmówić?". Dodam tylko, że ten jej syn, to stary 20 letni chłop, a nie jakiś 8 letni chłopczyk i kiedy się poznaliśmy ona rzekomo od ponad roku czasu nie odzywała się z tym jego ojcem, bo o coś tam się pokłócili i wszędzie go poblokowała. No i na początku rzeczywiście był spokój, ten jej były gdzieś tam sobie żył, miał zresztą żonę, a my żyliśmy sobie. No ale z czasem wszystko się zmieniło. Nagle się dowiaduję, że ten jej eks właśnie się rozwodzi i że powiedział jej o tym podczas jakiegoś tam spotkania, które jak się później okazało było wyjściem razem na obiad bez mojej wiedzy, o czym pewnie nigdy bym się nie dowiedział, gdyby ten jej syn przypadkiem przy mnie się nie wygadał. No i potem wszystko zaczęło się psuć, ciągłe esemeski, telefony, spotykania się z nim po chuj wie co, a u nas coraz większy kibel, aż dotarliśmy w końcu do miejsca, gdzie obecnie jesteś Ty i krótko potem się rozstaliśmy, bo to już było bez sensu. Nie wiem co tam się działo dalej między nimi, bo zerwałem z nią całkowicie kontakt i nawet nie chcę tego wiedzieć, mogę tylko podejrzewać, a na to szkoda mi niedzieli.

No, ale tu się mylisz co do mojej odpowiedzi. Nie wiem dlaczego od razu z góry jest narzucane, że kobieta wypiera sobie z głowy coś takiego jak zdrada. Oczywiście, że to była pierwsza moja myśl i węszyłam dość długi czas, ale nic z tego nie wyniknęło dlatego zapytałam społeczności jak się może otworzyć na tego męża? Jak zacząć z nim rozmowy?
Problem też tkwi we mnie

Bo u Was od razu jest wszystko zero jedynkowe, ma kochankę bo nie ma seksu, przecież problemy leży nie tylko w tej sferze, można mieć inny problem związany z życiem seksualnym, a nie tylko kochanka, co do dziecka nie mam żadnej pomocy do niego, ani babci, ani cioć dosłownie nikogo

Mam trochę problemów z swoją głową, popadłam w depresję i zapewne dlatego mam z tym problem.
Przechodzę również terapie.

Nudne są te Wasze odpowiedzi że od razu ma kochankę, 14 lat to szmat czasu, znudzenie sobą, rutyna, ale nie, innych problemów nie może być to na pewno kochanka xdxd nie czytaj takich bzdur bo niedobrze się robi.

Jejku jak ja Ci dziękuje za tą odpowiedź! I tu nie chodzi o zakłamywanie prawdy jak to zapewne większość tu napiszę, ale dokładnie o to o czym piszesz.
Może ktoś doradzi jak rozpalić znowu ogień w tym związku, jak zacząć rozmawiać jak kiedyś. Naprawdę moje życie aktualnie to sinusoida emocjonalna.

Myślę że nikt Ci na to pytanie nie odpowie na tym forum, jedyne co się dowiesz to albo żebyś odeszła, albo że ma kochankę. Jest dużo pozycji i książek na ten temat jak rozbudzić ogień, może wizyta u dobrego specjalisty dla par ? Niestety ale myślę że każda parę to spotka prędzej czy później, to jest przykre, ale ludzie po tylu latach po prostu już często nie mają sobie nic do powiedzenia.

Jakiś czas temu napisałem dokładnie to samo. Pamiętam te czasy. Kompletnie inna atmosfera tu była.

Można powiedzieć, że coś podobnego (w sensie do twojej sytuacji) przerabiałem z moją byłą narzeczoną. Nie potrafiła mówić o swoich potrzebach, nie potrafiła mówić o tym co ją boli, czego jej brakuje. Ale oczekiwania i wymagania dalej miała. Bo to ja miałem się postarać o jej dobry nastrój, to ja miałem się postarać z grą wstępną, to ja miałem.....czytać w myślach. A tak się nie da. Jak człowiek próbuje raz, drugi i dwudziesty, a i tak zawsze kończy się tak samo, to z czasem rezygnuje.

W moim wypadku ostatecznie okazało się, że zdradzała. Bo nigdy nie przetrawiła tego, że ja miałem wcześniej doświadczenia w tym temacie, a ona nie.

Mimo że napisane ordynarnie, to możesz autorko spróbować.
Po prostu uwiedź męża i doprowadź do seksu.
Dla facetów seks ma ogromne znaczenie, o wiele większe niż "rozmowy o związku". Do niektórych facetów można tak dotrzeć. W sensie - dasz mu seks, a wtedy on odczuje Waszą bliskośc i będzie chciał rozmawiać.

Sam stwarzasz taka atmosferę

Co do Ciebie autorko. Może poruszysz temat na terapii? Nie rozumiem tekstów, że czas się rozejść. Wg mnie jesteście długo i oboje musicie włożyć  pracę nad relacja i oboje musicie spróbować, dopiero potem się poddać. Uważam, że ludzie za szybko z siebie rezygnują jak coś się zaczyna psuć nie próbując tego naprawić.

A wg. mnie (podkreślam!) chłop ma po prostu swój honor. Przestał się po prostu prosić i tyle jak zobaczył, że wolisz wibrator od niego. Może nawet teraz podświadomie popadł w kompleks "mniejszego wacka", kto to wie?

On po prostu chyba pogodził się z tą sytuacją i może nawet przez szacunek do ciebie przestał już naciskać o ten seks bo przecież ileż można się o to prosić!

A jeżeli nie zdradza ( przy takiej "posusze" w domu) to masz naprawdę porządnego męża i doceń go za to porządnie!

Może właśnie tak jest u was?

Pomyśl!

Normalny facet lubi sex i go potrzebuje.

Ja byłem 18lat w związku (16lat małżeńswo) i nawet po urodzeniu dzieci sex był. To było coś normlanego.
Zarówno jak jak i moja ex się zmienialiśmy ale sex jest bardzo ważny w małżeństwie (zwiazku). To jest magnes który przyciąga i zbliża.
Bo poza sexem jest wtedy namietność, okazywanie uczuć, czułości i itd ..

Dlatego nie wierzę że facet rezygnuje sam z sexu ...

Jak już to powodem musi być "żebranie" o sex. Po pewnym czasie facetowi nie chce sie bo "wyżebrany" sex nie jest niczym przyjemnym.
Kończy się że albo sam sie "zadawala" albo szuka kobiety która go zadowoli.
Ale może być także powód "zdrowotny". W pewnym wieku trzeba dłuższej gry wstępnej i mocniejszych bodźców aby sprzęt "zagrał".
Najgorsze co może być to wyśmiewanie bo jak pojawi się stres to sprzęt nie ruszy.

Tak naprawdę sądzę że sama najlepiej wiesz co się stało że od roku jes ten chłód, brak sexu i itd.
Tutaj nikt nie ma szklanej kuli ..

U mnie jak pojawił sie taki chłód, brak sexu, rozmów to okazało się że przyciśnieta do muru moja ex powiedziała że mnie nie kocha i chce rozwodu.
Po 16latach małżeństwa ..
A po rozwodzie baaaaardzo szybko pojawił się nowy facet, więc prawdopodobnie powodem tego chłodu, braku sexu i "odkochania" był już inny facet ..

Ale ok. Powiedzmy że nikogo nie ma ...

W większosci jak miłość z jednej strony wygasła to oznacza koniec małżeństwa. To znaczy może trwać i takich martwych małżeństw jest pełno. Gdzie nie ma żadnych uczuć, miłości, sexu a jedynie łączy tych ludzi kredyt, dzieci czy inne rzeczy.
Tyle że trwanie w takim związku bez uczuć, milości, rozmów, czułości to jest raczej tortura i raczej normalny człowiek nie chce takiego czegoś.

Ale szansa że ponownie się zakocha druga osoba w tej samej osobie co kilkanaście lat temu jest prawdopoodobna jak wygranie w dużym lotku głównej wygranej.

Ta osoba oczywiście może sie zakochać jeszcze ale ... w innej osobie ..

Taka jest brutalna prawda ...

Ale najpierw przydała by się rozmowa z męzem i to szczera.
Ale w cuda nie wierzę. Rok bez czułosci i sexu to koniec małżeństwa.

Jak ognisko wygasło to przyniesienie nowego drewna już nie pomoże. Ogień trzeba cały czas pilnować i dokładać do ognia bo jak wygaśnie to już koniec.

No przecież w tym tkwi problem. Ona to wie i chciałaby....ale się boi. Boi się, że wykona krok, ale zostanie zgaszona w podjętej próbie. I mnie ten strach nie dziwi. Skoro sama wiele lat gasiła zapędy męża z powodu własnego wstydu i kompleksów lub wykonywała nieszczere gesty jedynie pro forma, to boi się, że teraz doświadczy tego samego.

Mój znajmy był w takiej sytuacji. Tyle lat był gaszony, że jak jego żonie się coś w głowie przestawiało i zaczęła walczyć o nich jak szalona, to on to odebrał jako obłudną próbę zmanipulowania go. Czuł się ofiarą. Jakby ona się nad nim pastwiła, torturowała go. Latami nie mógł się doprosić zwykłego lodzika, a tu nagle ona sama z siebie zakłada seksi bieliznę i bez dopraszania się, z uśmiechem (a nie skwaszoną miną) coś zaczyna w tą stronę? Nie...to nie mogła być prawda. W każdym jej geście widział jakieś ukryte intencje. Bo ciągłym odtrącaniem go całymi latami, to sama doprowadziła do tego, że tak ją odbierał jej własny mąż. Ostatecznie się rozwiedli, a koleś potem kilka lat spędził na terapii, bo tak mu to wszystko zryło dekiel, że się pogubił.

Przykre w chuj do obserwowania z boku.

Beata, schowaj dumę do kieszeni i działaj, albo zaakceptuj kiepskie małżeństwo.

A wiesz jak ci 'mężowie' potem narzekają na swoje żony? Czasem uszy bolą od słuchania o drętwych kłodach i królowych lodu, bo to chyba motyw numer jeden do narzekań w męskim gronie. Albo cześć po prostu zdradza. Albo wdają się w romanse, albo chodzą na prostytutki.

Bo to łatwo się mówi 'ale wy delikatni' w momencie, jak się nigdy w takiej sytuacji nie było. Wyobraź sobie, ze kogoś kochasz. I podoba ci się. Podnieca się. Ale na pewnym etapie związku zaczyna się coś psuć. Mniej rozmów, zrozumienia, akceptacji. Mniej seksu, bliskości i czułości. I taka równia trwa kilka lat. Bo to jest proces gotowania od zimnej wody. A potem jest stagnacja. Starasz się, zabiegasz i jesteś gaszona i odtrącana. Poza tą jedną kwestią wszystko inne - bajka.

Jakbyś się czuła jakby twój partner zachowywał się na zasadzie zero seksu i czułości, a jeśli cię tknie ten raz czy dwa w roku to tylko dlatego, że obejrzał chwilę wcześniej dobrego pornucha?

Jakbyś się czuła nie doświadczając żadnego zainteresowania seksualnego ze strony ukochanego?

Jakbyś się czuła jakby do seksu podchodził ze skwaszoną miną miną na zasadzie 'jezus też nosił swój krzyż' ?

Jakbyś się czuła doświadczając raz za razem odrzucenia lub manipulacji na zasadzie, że na randce to słyszysz jak na niego działasz, jak sztywnieje na twój widok, a po powrocie do domu jedyne co masz to "ale to było wtedy, a teraz to jestem zmęczony, a poza tym to chwila minęła i weź się nie wygłupiaj tylko załóż coś na siebie" ?

Czy wyżebrany seks 'miejmy to już z głowy' dawałby ci satysfakcję czy jedynie potęgował frustrację?

Słabe to wszystko, nie? A naprawdę nie brakuje kobiet, dla których seks jest narzędziem w związku i tak się właśnie zachowują.

To nie kwestia temperamentu ani 'faceta zdobywcy'. Jak musisz wręcz żebrać o seks i przegrywasz z wibratorem, to każdego to zaboli.

Ciebie też by bolało, jakby facetowi opadał w trakcie seksu i jakby wybierał on walenie gruchy zamiast pieszczot z tobą. Nawet jakbyś miała ochotę na seks raz w roku, to byś to odczuła dotkliwie.

Facet autorki nie udaje. Po prostu ma dość. To jest ten etap, kiedy jesteś wypalony podejmowaniem nieskutecznych prób.

Rozwiązanie jest banalnie proste, tylko wszyscy wolą udawać, że jest inaczej i męczyć się dalej.
Byłem kiedyś z taką jedną, która przez pierwsze cztery miesiące znajomości to najlepiej by ze mnie wcale nie schodziła. Z czasem było coraz rzadziej i rzadziej, bo ciągle coś jej nie pasowało, aż w końcu przestałem proponować, bo co jestem żebrak jakiś spod biedronki, nie to nie. No to ona wtedy stwierdziła, że musimy porozmawiać. Rozmowa polegała na tym, że mamy problem i że to się skończy rozstaniem. Na co ja, że ty masz problem, odnoszę wrażenie że sztucznie go wytwarzasz, a ode mnie oczekujesz rozwiązania i grozisz mi rozstaniem?

- Tak. Bo jak ja nie chcę, to musisz mnie trochę zgwałcić. Ja nawet nie wiem dlaczego nie chcę, bo w sumie to chcę, ale tak się zachowuję i wiem że to ciebie wkurwia, ale związek bez seksu nie istnieje...
- Ale o czym ty do mnie pierdolisz dziewczyno. Całymi dniami szczujesz mnie dupą, obiecujesz cuda wianki wieczorem, bo w dzień oczywiście zawsze coś, a kiedy już jest wieczorem i ja coś zaczynam, to odwracasz się do mnie plecami i mówisz dobranoc.
- No wiem...
- No to jak wiesz, to czego się po mnie spodziewasz, że będę się z tobą szarpał i brał na siłę? A na chuj mi takie coś?
- No wiem...
- No wiem no wiem, to nie jest rozwiązanie problemu.
- No wiem...

I po tej rozmowie już odechciało mi się całkiem. Mieszkaliśmy razem, sypialiśmy razem, ale nawet nie podejmowałem żadnych akcji, niech spierdala. No i któregoś tam dnia napisała do mnie jak byłem w pracy, że znalazła dla nas nowe mieszkanie, wysłała mi zdjęcia i na koniec, że za to mam jej dzisiaj zrobić minetę taką jak lubi. Jasne, czemu nie, akurat w tym jestem zajebisty i sam też lubię, więc chodziłem już podjarany przez cały dzień. Po pracy było bardzo miło, coś tam sobie zjedliśmy, coś obejrzeliśmy i ona idzie spać. A że już czułem pismo nosem i podejrzewałem, że odwali taki numer, to mówię do niej, że teraz idziesz pod prysznic, a jak wyjdziesz, to ci zrobię taką minetę, że pazurami będziesz zdzierać tapetę ze ściany.

- Wiesz co, znajdź sobie jakąś dwudziestolatkę albo najlepiej kurwę. Ja idę spać.

Dwa tygodnie później już musiałem się wyprowadzić, bo ona chce się rozstać. Powodów nawet nie będę podawał, bo były tak żałosne, że mogą obarażać inteligencję czytelników, po prostu się spakowałem i odpaliłem dzidę. Tym co podejrzewam i raczej jedynym prawdopodobnym, bo czasowo idealnie się zgrywa z wszystkimi objawami zwykle temu towarzyszącymi, była zmiana pracy, gdzie zaczęła poznawać różnych klientów z powiedzmy znacznie wyższej ligi niż moja, a tematem numer jeden wśród współpracownic jest pierdolenie całymi dniami o tym, który ma jaki dom i gdzie, jakie robi interesy i z kim, który jest wolny, a który właśnie się rozwodzi i będzie niedługo do wzięcia...

Mojej byłej za to bardzo się chciało wtedy, gdy ja już tak za bardzo z nią nie chciałem być. Widocznie chciała mnie zatrzymać dupą.

Ktoś mądry kiedyś powiedział, że już samo istnienie problemu oznacza, że musi też istnieć jego rozwiązanie.
Już to chyba wyżej gdzieś pisałem, więc może się powtórzę, ale byłem w wielu związkach, między innymi w dwóch małżeńskich i w dwóch narzeczeńskich, przelotnych miłostek i krótkotrwałych relacji to nawet nie zliczę i problem z seksem, jeśli już się pojawiał, zawsze oznaczał rychły koniec. Oczywiście będąc młodszym czy na przykład bardzo zakochanym, podchodziłem do tego inaczej niż dzisiaj i też się zastanawiałem co czemu dlaczego, próbując różnych akrobacji, które działały różnie, ale tak czy inaczej zmiany były tylko chwilowe i raczej takie tylko na odpierdol, bo jak kogoś znasz, to zauważysz różnicę w jego zachowaniu, nastawieniu czy zaangażowaniu i nie tylko mam na myśli seks sam w sobie, ale ogólnie spędzanie razem czasu w związku. Po prostu to widać, słychać i czuć, a kiedy tak się dzieje, to z czasem zmienia się również twoje zachowanie, nastawienie i zaangażowanie, aż w pewnym momencie zostaje puste nie wiadomo co, oparte już tylko na mglistych wspomnieniach jak to było kiedyś. Kiedyś to było kiedyś, minęło i nie wróci, to już tylko zawracanie rzeki kijem.

No raczej. Jasne, że w pierwszym odruchu pojawiają się myśli, że tyle lat razem, że dziecko, że to, że tamto, sramto... Tak działa ludzki umysł i takie myśli będą się pojawiać u każdego, ale pamiętajmy, że mniej więcej połowa małżeństw kończy się rozwodem, podobnie jak lwia większość związków kończy się rozstaniem. Po roku, po dwóch, trzech, ośmiu czy dziesięciu. I ci wszyscy ludzie poszli dalej, poznali sobie kogoś innego, żyją w zdrowiu szczęściu i mają się dobrze. No może nie wszyscy, ale jakiś tam procent na pewno. A kiedy masz za sobą tych rozstań tam ileś, to podchodzisz do tego zupełnie inaczej. Pewnie że jest ci smutno, czasem ciężko, a czasami wyjesz w samotności... ale to wszystko kiedyś minie, a ludzi po świecie chodzi osiem miliardów i każdy sobie znajdzie kogoś dla siebie.

Narobiliscie sobie syfu w malzenstwie i rok sie tak bujacie zamiast np pojsc do seksuologa?
Jak chcecie to ratowac to seksuolog, cwiczenia lub zabiegi na brzuch czy cialo, moze jakas terapia na kompleksy, szczere rozmowy. Ogolnie bardzo kiepskie jest czekanie na cud zamiast zajac sie problemami.
Ciekawe tez czy nie jest juz za pozno zeby to ratowac, rok bez seksu i intymnosci to dlugo.